1) O Τραμπ, έχοντας δίπλα του τον Έλληνα πρωθυπουργό, ξεκίνησε την κοινή τους συνέντευξη μιλώντας για το ρεκόρ στον δείκτη του… αμερικανικού χρηματιστηρίου. Στη συνέχεια οι μισές του δηλώσεις αναλώθηκαν στα εξής αμιγώς… ελληνικού ενδιαφέροντος θέματα: Στο Οbamacare, στο ισοζύγιο των ΗΠΑ με τους βασικούς εμπορικούς τους εταίρους και στην επιλογή του επόμενου διοικητή της Fed…
Όπως διαπιστώνει κανείς, ο Τραμπ ξεχείλιζε από… αγωνία και ενδιαφέρον για την συνάντηση που είχε προηγηθεί με τον Τσίπρα.
2) Ο Τσίπρας – σύμφωνα με τους φίλους του – πήγε στις ΗΠΑ ώστε μεταξύ άλλων να φέρει και «επενδύσεις» που θα ανοίξουν δουλειές στην Ελλάδα. Αντιθέτως τι μάθαμε;
Ότι εκεί, η καταχρεωμένη Ελλάδα, η Ελλάδα του ΕΝΦΙΑ και της κατάργησης του ΕΚΑΣ, η Ελλάδα του δεν έχουμε μαντήλι να κλάψουμε, συνήψε συμφωνία να φεσωθεί επιπλέον 2,4 δισ. δολάρια. Γιατί; Για να αγοράσει αμερικανικά F-16!
Συμφωνία που, όπως είπε ο Τραμπ, θα ανοίξει, μεν, δουλειές (όλοι τις ίδιες αθλιότητες και τα ίδια ψέματα λένε στους λαούς τους), αλλά που; Στις ΗΠΑ…
Πήγε, δηλαδή, ο Τσίπρας στις ΗΠΑ για να ταΐσει κι αυτός, όπως όλοι οι προκάτοχοί του, τις «Λόκχιντ» και για να μπορεί ο Τραμπ που ταίζει τις «Λόκχιντ» με το αίμα του ελληνικού και όλων των λαών, να πουλάει παραμύθια στον αμερικανικό λαό περί νέων θέσεων εργασίας (στις… ΗΠΑ).
3) Ο Τραμπ είπε στις κοινές δηλώσεις με τον Τσίπρα ότι συγχαίρει την Ελλάδα που εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της στο ΝΑΤΟ όντας μια από τις λίγες χώρες που καταβάλει στο σύγχρονο «ταμείο της Δήλου» πάνω από το 2% του ΑΕΠ της σε αμυντικές δαπάνες.
Και ο Τσίπρας – ο «αριστερός» – αυτός που θα έφερνε «απεμπλοκή της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ» («Πολιτική Απόφαση» Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Ιούλιος 2013), τι έκανε; Καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι.
Τι έκανε;
Διαλάλησε, για να δείξει πόσο καλός σύμμαχος είναι, την στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας όχι μόνο με τις ΗΠΑ, αλλά και με το Ισραήλ.
Ποιος; Ο – «αριστερός» – Τσίπρας, αυτός που θα έφερνε την «αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ» («Πολιτική Απόφαση» Ιδρυτικού Συνεδρίου ΣΥΡΙΖΑ – Ιούλιος 2013) και την «εφαρμογή της αρχής “κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας”(…)».
4) Ο Τραμπ μας είπε πόσο ευτυχής είναι για την ύπαρξη της βάσης της Σούδας στην Ελλάδα. Μιλάμε για την Σούδα που ως άντρο του αμερικανικού ιμπεριαλιστικού εγκλήματος έχει παρασημοφορηθεί δυο φορές από τους Μπους, τη μια στον πόλεμο του Κόλπου και την άλλη στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Αυτή είναι η Σούδα. Αυτό είναι και το Ακτιο, αυτή (θα) είναι και η Ανδραβίδα που οι Αμερικάνοι τη θέλουν για βάση drones, αυτές θα είναι και οι νέες βάσεις (!) από Καστέλι μέχρι Κάρπαθο που καμιά άλλη κυβέρνηση πλην της «αριστερής» του ΣΥΡΙΖΑ δεν τόλμησε ποτέ να θέσει: Νέες βάσεις!
Και ο Τσίπρας – ο «αριστερός» – αυτός που θα έφερνε την «κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων» (από την «Πολιτική Απόφαση» του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Ιούλιος 2013), αυτός που έλεγε «(…) κλείσιμο όλων των ξένων βάσεων στην Ελλάδα. Αμεση κατάργηση των βάσεων της Σούδας και του Ακτίου. Δεν θέλουμε την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, ούτε το ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και αγωνιζόμαστε για την διάλυσή του» («Εκλογικό Πρόγραμμα» ΣΥΡΙΖΑ – Μάης 2012),
τι έκανε; Πήρε το λόγο και κοιτώντας γλυκά και συμμαχικά τον Τραμπ, του είπε με νόημα: Ναι, στη Σούδα «γίνεται σημαντική δουλειά, που μπορεί και πρέπει να αναβαθμιστεί»!
5) Ο Τσίπρας, ο ίδιος που πήγαινε το 2014 στο Ελληνικό βγάζοντας λογίδρια ότι η σωτηρία του Ελληνικού ήταν «κατάθεση ψυχής»για τον ΣΥΡΙΖΑ και μια «μάχη που δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουμε», εμφανίστηκε δίπλα στον Τραμπγια να διαφημίσει, τι;
Για να διαφημίσει το «realestate» – δικά του τα λόγια – του Ελληνικού. Και να καλέσει τους Αμερικάνους να κάνουν πολλές τέτοιες «επενδύσεις» στην Ελλάδα σαν αυτές που όταν ήταν στην αντιπολίτευση τις αποκαλούσε – δικά του τα λόγια – «πλιάτσικο». Αλλά τώρα, ενώπιον του και επιχειρηματία Τραμπ, εγγυήθηκε την «φαστ τρακ» πραγματοποίησή τους…
6) Ο Τσίπρας, γλείφοντας περί την προηγούμενη μνημονιακή«στήριξη» των Αμερικάνων,την οποία έχουμε απολαύσει 7 μνημονιακά χρόνια τώρα, πήγε στις ΗΠΑ για να πάρει νέα αμερικανική «στήριξη» στο θέμα του χρέους. Έτσι λέει το παραμύθι. Και τι πήρε; Μαζί με την γενική δήλωση του Τραμπ για την ρύθμιση του χρέους πήρε, όμως, και μια ακόμα δήλωση. Μόνο που αυτή δεν ήταν γενική. Ήταν πολύ ειδική και πολύ στοχευμένη: Ενθάρρυνα τον κ.Τσίπρα, είπε ο Τραμπ, η Ελλάδα να συνεχίσει την εφαρμογή του προγράμματοςκαι των μεταρρυθμίσεων.
Ε, όσο κι αν είμαστε «ιθαγενείς» γνωρίζουμε πια την μετάφραση των λέξεων «πρόγραμμα» και «μεταρρυθμίσεις»: Μνημόνια, είναι η μετάφραση. Τόσο ενθαρρυντικός και ευπροσήγορος ο κ.Τραμπ…
7) Πήγε ο Τσίπρας στις ΗΠΑ για να του ανατεθεί από τους Αμερικάνους «ρόλος κλειδί» –αυτά ήταν τα λόγια του Τραμπ – για την επίτευξη των γεωστρατηγικών συμφερόντων τους στην περιοχή. Ειδικά τώρα που οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία δεν είναι και οι καλύτερες. Και γι’ αυτό το σκοπό ξεδίπλωσε ο Τσίπρας – ο «αριστερός» – όλη την πραμάτεια της υποτέλειας και της συνενοχής της ελληνικής άρχουσας τάξης στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα. Και τι «αξιόπιστοί σύμμαχοί σας που είμαστε», και τι «για πολλά χρόνια» που θα είμαστε ακόμα σύμμαχοι, και (άλα Παπανδρέου, Σαμαρά, Μπακογιάννη κοκ) τι «κοινές αξίες»που έχουμε, και τι «σταθερές οι σχέσεις μας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που τώρα είναι και στο καλύτερο επίπεδο», και τι «υπέρμαχος της σταθερότητας στην περιοχή που είστε κ.Τράμπ»(ο Τράμπ υπέρμαχος της σταθερότητας!), και τι «υπέρμαχος της ειρήνης που είστε κ.Τράμπ» (ο Τραμπ υπέρμαχος της ειρήνης!)…Και γιατί όλα αυτά; Για να έχουμε, λέει, τα «ανταλλάγματα»που απορρέουν από την αναγόρευση της Ελλάδας σε «ρόλο κλειδί» των Αμερικάνων».
Ε, λοιπόν, θα το θέσουμε ευθέως, αφού πρώτα ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Μια ματιά στην περιοχή, από τη Συρία και το Ιρακ μέχρι την Κορέα και το Αφγανιστάν και από την Λιβύη και την Παλαιστίνη μέχρι τα κατακερματισμένα Βαλκάνια και το γεμάτο πτώματα προσφύγων Αιγαίο. Και αφού ρίξαμε τη ματιά μας, ρωτάμε:
Αλήθεια:
Πόσο χαλασμένος πρέπει να είσαι για να διαφημίζεις τον «αναβαθμισμένο» σου ρόλο στον αφανισμό των γειτονικών λαών σαν προϋπόθεση της «βελτίωσης» της ζωής του ελληνικού λαού;Πόσο;…
Απάντηση:
Τόσο ώστε να συνεχίζεις επάξια εκείνη τη σχέση με τις ΗΠΑ που ξεκινάει από τις βόμβες ναπάλμ του Εμφυλίου, πάει στα «στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας» της Μακρονήσου, περνάει από τους μετεμφυλιακούς Πιουριφόι και από τους Κίσινγκερ της χούντας για να φτάσει στα«ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του Σημίτη.
Είναι αυτά τα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» που σήμερα τα επαναλαμβάνει ο Τσίπρας – ο «αριστερός»…
8) Ρωτήθηκε ο Τσίπρας πως αισθάνεται τώρα ενώπιον του Τραμπ, όταν τον Μάρτη του 2016 σχολιάζοντας το ενδεχόμενο να εκλεγεί ο Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ είχε πει εκείνο το «μακάρι να μη μας βρει κι αυτό το κακό». Και τι απάντησε ο Τσίπρας ως άλλος Σαμαράς (τα θυμάστε τα «ουδείς αναμάρτητος» ενώπιον της Μέρκελ εκείνου του άλλου «κολοκοτρώνη» μας);
Μπορεί «να μοιάζει διαβολικός αλλά ό,τι κάνει είναι για καλό»(!), απολογήθηκε ο λεβέντης μας – ο «αριστερός».Τώρα που είδα τον Τραμπ από κοντά, είπε ο λεβέντης μας – ο «αριστερός» -κατάλαβα ότι ο Τραμπ είναι «συνεχιστής των αξιών της ελευθερίας και της δημοκρατίας»!
Και εμείς κύριε Τσίπρα, τώρα που σας είδαμε εκεί στον Λευκό Οίκο, το καταλάβαμε.
Καταλάβαμε το νόημα εκείνου του ανεκδότου με τον λαγό, που τραύλιζε σε αμερικάνικη προφορά ακόμα και το τραύλισμά του, όταν το λιοντάρι τον ρώτησε: «Λαγέ μαδάς;»…
του: 
