ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

,,Οι δικοί μου Ιεράρχες,,:


απόThanasis Longie
30 / 1 / 2017 ·

Οι δικοί μου τρεις ιεράρχες δεν είναι τρεις αλλά χίλιοι δεκατρείς!

"Τιμάται αυτές τις μέρες από σύμπασα την πολιτική και εκπαιδευτική ηγεσία σε πανελλήνια κλίμακα η εορτή των Γραμμάτων. Τιμώνται ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. 
Αν διαβάσει κανείς το έργο τους, αβίαστα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και οι τρεις ήταν έξοχοι χειριστές του ελληνικού λόγου. Και οι τρεις συγκαταλέγονται στους επιφανέστερους χριστιανούς θεολόγους όλων των εποχών. Μπορούν ωστόσο να θεωρούνται και οι προστάτες των γραμμάτων;
Αν με τον όρο «γράμματα» εννοούμε τη γραφή και την ανάγνωση σίγουρα ναι. Αυτή ήταν εξάλλου και η σημαντική συμβολή των χριστιανών κατά την περίοδο του Βυζαντίου και του Μεσαίωνα. Οι ιερείς, ως οι πιο μορφωμένοι, ήταν αυτοί που δίδασκαν τους νέους τα βασικά, κυρίως μέσα από την ανάγνωση των Γραφών, του Ψαλτηρίου και των Βίων των αγίων. Ειδικά στον ελληνικό χώρο θα πρέπει να θυμηθούμε με ευγνωμοσύνη όλους τους γνωστούς αλλά και αφανείς ιερείς αποδίδοντάς τους ένα εύγε για τη συντήρηση της ελληνικής γλώσσας. 
Αν βεβαίως με τον όρο γράμματα εννοούμε κάτι περισσότερο από τη γραφή και την ανάγνωση, αν γραμματιζούμενος είναι ο κάθε άνθρωπος που μπορεί να ερωτά, να προβληματίζεται και κυρίως να παράγει νέα σκέψη, τότε μάλλον είναι ατυχής η απόφαση του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών να καθιερώσει σε συνεδρίαση του Ακαδημαϊκού του Συμβουλίου, στις 9 Αυγούστου 1841, την 30ή Ιανουαρίου ως ημέρας των Γραμμάτων στη μνήμη των τριών ιεραρχών. 
Από κάπου εκεί -ίσως και άθελά τους- οι τότε ακαδημαϊκοί να συνέτειναν στη σημερινή σύγχυση μεταξύ επιστήμης και θεολογίας μετατρέποντας τα σχολεία μας σε ένα χώρο αντιπαράθεσης μεταξύ των οπαδών της κριτικής σκέψης και των απαρασάλευτων δογμάτων.
Η καθιέρωση αυτής της γιορτής βέβαια έλκει την καταγωγή της από το Βυζάντιο επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου (1042 – 1055). Αυτό έγινε για πολιτικούς και θρησκευτικούς λόγους. Για να γεφυρωθεί μια οπαδική αντιπαράθεση ποιος από τους τρεις ιεράρχες ήταν ο καλύτερος και αξιότερος. 
Κατά το Συναξαριστή «η στάσις γέγονε παρά των ελλογίμων και εναρέτων ανδρών.....ως συμβαίνειν διαιρεθήναι τα πλήθη, και, τους μεν Ιωαννίτας λέγεσθαι, τους δε Βασιλείτας, Γρηγορίτας δε τους λοιπούς» (Μηναίον, PG 29, CCCXC, A). 
Στατικοί και διαλεκτικοί
Λατρεύω όλους τους φιλοσόφους που δεν έχουν οπαδούς, αλλά είναι πάντοτε αμφισβητούμενοι, ακόμα και αναλώσιμοι μπροστά στην αλήθεια. 
Η οποία αλήθεια δεν είναι μόνη και απαρασάλευτη, αλλά συνεχώς συμπληρούμενη με όσα προκύπτουν από τα νέα δεδομένα της ρέουσας γνώσης. 
Αυτοί οι φιλόσοφοι ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα αλλά σήμερα η σκέψη τους είναι παγκόσμια, για ένα και απλούστατο λόγο: 
Διότι είναι επιστημονική, υπό την έννοια ότι εδράζεται σε μια απορία και διατυπώνει ένα ερώτημα για να ξεκινήσει μια διαδικασία γνώσης. 
Αυτοί οι φιλόσοφοι γενικά δεν σταματούν να ερωτούν, δεν σταματούν να αμφισβητούν και ποτέ δεν καταλήγουν σε αδιαμφισβήτητες αλήθειες. Μιλώ για φιλοσόφους όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Ηράκλειτος, ο Βολταίρος, ο Μαρξ, ο Στίβεν Χόγκινς. 

Οι χριστιανοί θεολόγοι, αντίθετα, σταμάτησαν να ερωτούν και να αμφιβάλλουν, επειδή θεώρησαν ότι ανακάλυψαν τη μία και μοναδική αλήθεια. Κάπου εκεί άρχισαν να λειτουργούν ως τροχοπέδη στην ελληνική και την παγκόσμια σκέψη συζητώντας λεπτομέρειες εντός κάποιων δογμάτων: 
Για παράδειγμα ποιος εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα; Ο Πατήρ, ο υιός ή και οι δύο; 
Αυτό το δήθεν ερώτημα οδήγησε σε ένα σχίσμα, στην κατάρρευση μιας Αυτοκρατορίας, μέσω των σταυροφοριών και στην έναρξη μιας αιματηρής και συνεχούς μέχρι τις μέρες μας αιματοχυσίας μεταξύ Χριστιανισμού και Ισλάμ. 
Δεύτερο παράδειγμα: Οι άγγελοι είναι αρσενικοί ή θηλυκοί; Κι αυτό χωρίς να δίνουν μια πειστική απάντηση στο εάν υπάρχουν καταρχήν άγγελοι. 
Τέτοιες δήθεν ερωτήσεις που δεν μπορούν να στηριχθούν σε πραγματικά δεδομένα, διότι δεν επιτρέπουν σε κανένα να σκεφτεί «έξω από το κουτί» αποτελούν το στυλοβάτη ενός παγκόσμιου ανορθολογισμού που διαχέεται στις μάζες, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε παθητικούς δέκτες ακόμα και των πιο ανόητων θεωριών. 
Ο χριστιανός που πιστεύει στους αγγέλους πώς είναι πιθανόν να μην πιστεύει σε προφητείες, σε μελλούμενα και ξανθά γένη που θα έρθουν. 

Πώς μπορεί ένας μουσουλμάνος να μην θεωρεί ότι σφάζοντας δημόσια χριστιανούς δεν εξυπηρετεί το θέλημα του Αλλάχ; 
Πώς ένας ορθόδοξος Εβραίος μπορεί να σκεφτεί πέρα από τη μύτη του όταν το θέμα που τον απασχολεί είναι κατά πόσον μπορεί να σηκώνει το τηλέφωνο κατά την αργία του Σαββάτου;
Εν ολίγοις με τέτοιες θρησκευτικές νοοτροπίες δεν παρέχεται χώρος στην πολιτική και στη λογική να δράσει προς όφελος των καθημερινών προβλημάτων των ανθρώπων. 

Απεναντίας το θρησκευτικό δόγμα τις περισσότερες φορές γίνεται ένα με την πολιτική πρακτική: Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν πολλά με τη λογική αυτή να επηρεάζει τις ζωές μας ακόμα και εν έτει 2017. 
Πώς;
Αναγορεύοντας τον Θεοδόσιο σε «Μέγα» γιατί έκλεισε τις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας, σκοτώνοντας την ελληνική διαλεκτική σκέψη και «Παραβάτη» τον Ιουλιανό ο οποίος θέλησε να κρατήσει το φως που καίει αναμμένο, ως άλλος Προμηθέας.
Καίγοντας στην πυρά και αφορίζοντας τους αμφισβητίες, ακόμα και τους επιστήμονες γιατί τόλμησαν να μας πουν ότι η Γη γυρίζει, ενώ κάτι τέτοιο δεν σημειωνόταν στα κιτάπια τους.
Ελέγχοντας την πολιτική σκέψη την οποία ταύτισαν με την εξουσία, με τα κράτη και τα έθνη. Προκαλώντας έτσι σταυροφορίες, τζιχάντ και άλλους ιερούς πολέμους.
Εξουσιάζοντας την ηθική, ακόμα και το lifestyle, και διαχωρίζοντας τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, αναλόγως του ντυσίματός τους, του κουρέματός τους, πολύ δε περισσότερο των σεξουαλικών τους προτιμήσεων.

Οι δικοί μου:
Εν ολίγοις μιλώντας για τους 3 χριστιανούς ιεράρχες είναι καλό να τους ευχαριστήσουμε για την άψογη χρήση της ελληνικής γλώσσας και τη συμβολή τους στη συνέχεια και τη διατήρηση της. 
Δεν μπορούμε βέβαια να τους τιμούμε ως ανθρώπους των γραμμάτων διότι το ζητούμενο σήμερα δεν είναι μόνο η γραφή και η ανάγνωση. 
Δεν μπορούμε να τους τιμούμε γιατί επέλεξαν την ελληνική γλώσσα ως όχημα, σκοτώνοντας το αδάμαστο και ανατρεπτικό πνεύμα που αυτή κυοφόρησε. 
Δεν μπορούμε να τους τιμούμε γιατί απλούστατα δεν μας άφησαν αναπάντητα ερωτήματα. 
Όπως όλοι οι θεολόγοι, τα ήξεραν όλα. Είχαν λύσεις και απαντήσεις για όλα. 
Οπότε έβαλαν και αυτοί το λιθαράκι στη δημιουργία όχι ενός Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού, αλλά στην εμπέδωση ενός ελληνόφωνου χριστιανικού πολιτισμού, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον Ελληνικό Πολιτισμό. 
Αντίθετα οι δικοί μου τρεις ιεράρχες δεν είναι τρεις αλλά χίλιοι δεκατρείς
Είναι οι στρατιές των σκεπτόμενων ανθρώπων. Των ελεύθερων ανθρώπων που αντέχουν να κολυμπούν στο χάος όχι με τα κεράκια που αγοράζουν από τα παγκάρια των Εκκλησιών, αλλά πορεύονται στη ζωή αντλώντας φως από τον καταιγισμό των περσείδων στο αχανές στερέωμα του γαλαξία. 
Οι δικοί μου ιεράρχες είναι εικονοκλάστες, είναι χιλιάδες Προμηθείς που τολμούν να κλέψουν τη φωτιά από τον Όλυμπο αμφισβητώντας την παντογνωσία των Θεών. 
Είναι αυτοί που επιμένουν να ζουν, όσο ζουν, για να προσδιορίσουν τα όρια της ύπαρξής τους. Που μοναδική τους φιλοδοξία είναι να αφήσουν πίσω τους περισσότερο φως, περισσότερους δρόμους και λεωφόρους για να βρουν τον δρόμο τους οι ατέλειωτες γενεές ανθρώπων που έρχονται. 
Γι αυτό θαρσείτε! Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, «Τα πάντα ρει. Ουκ αν δις εις τον αυτόν ποταμόν αν εκβαίης». 
Δεν υπάρχουν μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας. Υπάρχουν οι δύσβατοι ποταμοί που μας οδηγούν στη γνώση. 
Φιλοσοφία είναι η καλλιέργεια του μυαλού, έλεγε ο Κικέρωνας. 
Ένα καλλιεργημένο μυαλό δεν διεκδικεί ποτέ τη μοναδική αλήθεια, ούτε το αλάθητο. 
Οπότε δεν μπορεί να είναι φανατικό.
 Ένα καλλιεργημένο μυαλό είναι καταδικασμένο να ψάχνει και να αναζητεί την αλήθεια. Οπότε παραμένει ζωντανό».

Το κείμενο είναι του ΔΙΟΝΥΣΗ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ


Απ' τα σχόλια: 


Thanasis Longie 
"Γενικά όμως είναι ένα σκουλήκι (η γυναίκα) που σέρνεται, η κόρη του ψεύδους, ο εχθρός της ειρήνης.
 Ο κατάλογος των αμαρτημάτων και των αδυναμιών της είναι ατελείωτος. 
Είναι ελαφρόμυαλη, φλύαρη και ακόλαστη. 
Πάνω απ’ όλα είναι παθιασμένη με την πολυτέλεια και τις δαπάνες.
 Φορτώνεται με κοσμήματα, πουδράρει το πρόσωπό της, βάφει τα μάγουλά της με κοκκινάδια, βάζει μυρωδικά στα ρούχα της, και έτσι γίνεται θανάσιμη παγίδα για τον εκμαυλισμό των νέων μέσω όλων των αισθήσεων. 
Όσος και αν είναι ο πλούτος, δεν επαρκεί για να ικανοποιήσει την γυναικεία επιθυμία. 
Μέρα και νύχτα η γυναίκα δεν σκέφτεται τίποτε άλλο παρά το χρυσάφι και τα πολύτιμα πετράδια, τα υφάσματα και τα κεντήματα, τις κρέμες και τα αρώματα. 
Αν δεν υπήρχε η σεξουαλική επιθυμία, κανένας άντρας με τα σωστά του δεν θα ήθελε να μοιράζεται το σπίτι του με μια γυναίκα και να υφίσταται τις επακόλουθες ζημιές, παρά τις οικιακές εργασίες που εκτελεί. 
Γι’ αυτό το λόγο ο Θεός, γνωρίζοντας την ελεεινή της φύση, την προίκισε με το όπλο της σεξουαλικότητας".
(ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ - ΙΕΡΑΡΧΗΣ !!!!!)
«Η γυναίκα δεν έχει την άδεια να αφήνει τον άνδρα της, αλλά, κι αν δέρνει αυτήν εκείνος, πρέπει να υπομένει κι όχι να χωρίζεται, κι αν την προίκα της ξοδεύει, κι αν σε άλλες γυναίκες πορνεύει, αυτή πρέπει να καρτερεί. 
Ώστε η μεν γυναίκα, η αφήσασα τον άνδρα της μοιχαλίς είναι αν πάρει άλλον, 
ο δε αφεθείς αυτός άνδρας, αν πάρει άλλη, συγχωρείται»
(Μέγας Βασίλειος - ΙΕΡΑΡΧΗΣ !!!!!)

H Βλακεία κατά τον κ. Κόινερ του Μπρέχτ:


 Ποιο είναι το μεγάλο μυστικό του βλάκα; ρώτησαν κάποτε τον κ. Κόινερ 
Αυτό που τον κάνει ακατανίκητο, ανυπέρβλητα κακό και πάντα νικητή;
 «Το μεγάλο μυστικό του βλάκα, για να σκεφτώ λίγο. 
Ε, μάλλον ότι δεν του περνά καν από το μυαλό, 
δεν διανοείται ότι μπορεί για μια στιγμή να ‘χει άδικο. Κι αν του περάσει μια στάλα υποψίας από το μυαλό, γρήγορα τη διώχνει. 
Αυτός βλαξ; Ποτέ των ποτών. 
Οι άλλοι είναι πάντα. Έτσι γίνεται αδίσταχτα θρασύς, υπέροχα επικίνδυνος, ανυπέρβλητα αλαζονικός. 
Και πείθει. Γιατί πάντα υπάρχουν αρκετοί βλάκες για να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. 
Αυτό είναι το μυστικό όπλο του βλάκα. Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εξολοθρεύουμε τη βλακεία, γιατί κάνει βλάκες αυτούς που τη συναντούν». 
Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία; 
«Ούτε το ένα ούτε το άλλο» απάντησε ο κ Κόινερ.
 «Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα Απύθμενο εσωτερικό κενό. 
Ο Βλάξ το Υποψιάζεται, αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το Απωθεί. 
Το παραγεμίζει είτε σωματικά -λαιμαργία- είτε στρεφόμενος προς τον εξωτερικό κόσμο: με κακία. Προσπαθώντας να επιβάλλει την εξουσία του ελπίζει να ξεχάσει την εσωτερική του κενότητα, αλλά εκείνη επιστρέφει τα βράδια καθώς ετοιμάζεται να κοιμηθεί ή τα πρωινά λίγα δευτερόλεπτα πριν ανοίξει τα ματιά του. Φαύλος κύκλος». 

Ποιες δραστηριότητες επιλέγει συνήθως ο Βλάκας; «Επειδή είναι ανασφαλής επιλεγεί δραστηριότητες που του δίνουν μια Ψευδαίσθηση παντοδυναμίας. 
Καθώς είναι περιορισμένος στην Βλακεία του διαθέτει και ορισμένα πλεονεκτήματα: 
Οργανωτικότητα, επιμονή και υπομονή, 
Τα καταφέρνει συνήθως να οικειοποιείται δουλειές άλλων. 
Εξάλλου διαθέτει και ένα σπάνιο χάρισμα: δεν έχει καθόλου την αίσθηση της Ευγνωμοσύνης.
 Καθώς επίσης είναι και βλάκας δεν μπορεί να διανοηθεί ότι κάνει κάτι το κακό, όταν καρπώνεται τον πνευματικό ή μη μόχθο, άλλων.» 

Ποια Ύπαρξη ενοχλεί περισσότερο τον Βλάκα;
 «Η αλογόμυγα. Γιατί τον βάζει σε υποψίες αυτογνωσίας». 
Ναι κύριε Κόινερ. Αλλά γιατί από την άλλη η αλογόμυγα πάει και κολλάει στα μούτρα του Βλάκα; «Διότι δεν μπορεί να ανεχτεί την Βλακεία. Αυτή είναι η μοίρα της αλογόμυγας». 
 Και γιατί ο Βλάκας παρόλο που είναι πιο δυνατός δεν εξοντώνει την Αλογόμυγα;
 «Γιατί είναι βλάκας και υπερβολικός. Προσπαθεί να την εξοντώσει με κανονιές. 
Μόνο ένας βλάκας θα προσπαθούσε να εξοντώσει μια Αλογόμυγα με κανόνι».
 
Και ποια θα ήταν η λύση;
 «Η λύση θα ήταν να έπαυε να είναι Βλάκας. Αλλά καθώς αυτό είναι αδύνατον δυστυχώς δεν υπάρχει λύση: Ούτε για τον βλάκα αλλά και ούτε για την Αλογόμυγα». 
Και δεν είναι Τραγικό για τον Βλάκα να πρέπει να υποφέρει διαρκώς την ενοχλητική του Αλογόμυγα; 
«Ε όχι και τόσο. Τι να πούνε και όσοι θα πρέπει να υποφέρουνε τον βλάκα;» 

Πως είναι δυνατόν ο Βλάξ να μην έχει καθόλου την αίσθηση του χιούμορ; 
«Στην ουσία η έκλειψη Χιούμορ προστατεύει τον βλάκα. Διότι αν είχε στοιχειώδη αίσθηση του Χιούμορ δεν θα έπαιρνε και τον εαυτό του τόσο σοβαρά, οπότε θα έπαυε να’ ναι και βλάκας». 
Και ποια είναι τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της Βλακείας; 
«Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Πρώτα απ όλα ο Βλάξ δεν έχει καμιά ικανότητα μεταφορικής σκέψης. Τα παίρνει όλα κυριολεκτικά. Έτσι αδυνατεί να καταλάβει πότε ο συνομιλητής του μεταφέρει μια άποψη άλλων από την άποψη του ιδίου του συνομιλητή του. 
Δεν μπορεί να αντιληφθεί την εντός εισαγωγικών φράση. Παράδειγμα, λέει η Βίβλος 
“Ο Άφρων είπε: Δεν υπάρχει Θεός” 
και λέει ο Άφρων (δηλαδή ο Βλάξ) «Είδατε; Το λέει και η Βίβλος. Δεν υπάρχει θεός». 
Δηλαδή τι θέλετε να μας πείτε κ Κόινερ; Ότι υπάρχει Θεός; 
«Αγαπητό μου παιδί. Δεν ξέρω αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός. Εκείνο για το οποίο είμαι Βέβαιος είναι ότι η Ανθρώπινη Βλακεία είναι Ακατανίκητη, κυριολεκτικά». 

Απ' τις ιστορίες του κ. Κοϊνερ του Μπέρτολτ Μπρέχτ,

Δες περισσότερα Εδώ

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

,,,ένα αναμμένο κερί στο σκοτάδι,,, απ' την Λάρισα !!

Η Κοινωνική Συμμαχία υποδέχεται τα Παιδιά του πολέμου:


            Από Ευαγγελία Παπαδοπούλου:

42 Προσφυγόπουλα υποδέχθηκαν σήμερα στο Δημοτικό Σχολείο Τερψιθέας Λάρισας, το Εργατικό κέντρο Λάρισας, η Ένωση Γυναικών Λάρισας, η Επιτροπή Ειρήνης και η Ένωση Γονέων με συνθήματα: 
"Όχι στο πόλεμο των Ιμπεριαλιστών, Ζήτω η φιλία των λαών".
Λίγες ώρες πρίν το σχολείο ανοίξει τις πύλες του στα παιδιά του πολέμου ο Σύλλογος Γονέων του Σχολείου Τερψιθέας προειδοποίησε σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι δεν θα δεχθεί φιεστές, "νταούλια και ζουρνάδες" γιατί διαφορετικά θα τους βρούν απέναντι.
Ξεκαθάρισε μάλιστα ότι δεν θα πάψει να αγωνίζεται με κάθε τρόπο και νομικό μέσο ώστε να φύγουν τα προσφυγόπουλα απο το σχολείο του χωριού.
Μπροστά όμως στην κινητοποίηση του κόσμου και των φορέων κρύφτηκαν στο καβούκι τους όλοι οι ρατσιστές που παραδίδουν μαθήματα μίσους στα παιδιά τους. 

Τα παιδάκια του σχολείου υποδέχθηκαν τα προσφυγόπουλα με το τραγουδάκι:
"Τα παιδιά ζωγραφίζουν στο τοίχο 
δυό καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση
Παίρνω φώς απ' τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη 
και μου λές πως σ΄αρέσει"
Και η διευθύντρια του σχολείου διάβασε ένα απόσπασμα απο το ποίημα του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούτ Νταρουίς, που της παρέδωσε η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας:
"Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου ,
να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μη ξεχνάς όσους ζούν σε αντίσκηνα.
Όταν τα άστρα μετράς πριν κοιμηθείς
να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε που να πλαγιάσουν
Όταν μιλάς ελεύθερα,να σκέφτεσαι τους άλλους
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους
στον εαυτό σου γύρισε και πές
"Άχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι"
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ΓΙΑΝΝΕΝΑ
Αλληλεγγύη στα προσφυγόπουλα από μαθητές του 5ου ΓΕΛ και του 3ου ΕΠΑΛ


Tη στήριξη και αλληλεγγύη τους στα παιδιά των προσφύγων εκφράζουν με ανακοίνωσή τους μαθητές του 5ου Λυκείου και του 3ου ΕΠΑΛ Ιωαννίνων. Στην ανακοίνωσή τους οι μαθητές αναφέρονται επίσης και σε συγκεκριμένες ενέργειες που έκαναν για να εκφραστεί έμπρακτα η στήριξή τους στο δικαίωμα των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση.

Στην ανακοίνωσή τους οι μαθητές αναφέρουν:

«Στα Γιάννενα υπάρχουν στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και εδώ και δύο βδομάδες έχουν ξεκινήσει τα προσφυγόπουλα μαθήματα σε σχολεία της πόλης μας.
Είμαστε μαθητές από λύκεια και ΕΠΑΛ στα Γιάννενα που ευαισθητοποιούμαστε σε σχέση με το Προσφυγικό και δείχνουμε τη στήριξη και αλληλεγγύη μας στα παιδιά των προσφύγων.
Όλο το προηγούμενο διάστημα, ανοίξαμε συζήτηση μέσα στα σχολεία μας γύρω από την αιτία που έχει οδηγήσει το συριακό λαό στην προσφυγιά, που δεν είναι άλλη από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στη Συρία, αλλά και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν στη χώρα μας.

Στο 5ο Λύκειο, πήραμε το μικρόφωνο το πρωί στην προσευχή και διαβάσαμε το ψήφισμα αλληλεγγύης στα προσφυγόπουλα. 
Αμέσως καλέσαμε συνέλευση τα 5μελή και το 15μελές του σχολείου μας. Αποφασίσαμε, μέσα από τα μαθητικά μας συμβούλια, να συλλέξουμε σχολικά είδη με σκοπό να τα παραδώσουμε οι ίδιοι στα προσφυγόπουλα. 
Γράψαμε και κρεμάσαμε πανό έξω από το σχολείο μας με συνθήματα: “Καταδικάζουμε τον πόλεμο, αλληλεγγύη στα προσφυγόπουλα” και “Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;”. Πήραμε αποφάσεις καταδίκης σε σχέση και με τις πρόσφατες, απαράδεκτες, τραμπούκικες ενέργειες των χρυσαυγιτών στο Πέραμα.
Όλη η παραπάνω δράση μας είναι η καλύτερη απάντηση. 
Δεν θα αφήσουμε το φασιστικό δηλητήριο της Χρυσής Αυγής να πιάσει τόπο. Τόσο εμείς όσο και τα παιδιά από οποιαδήποτε άλλη χώρα, προσφυγόπουλα και μεταναστόπουλα, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα αλλά ίσα ίσα πρέπει να παλέψουμε μαζί για τα δικαιώματα στην εκπαίδευση και τη ζωή».

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ:

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ


«Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων χαιρετίζει τους χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους που βρίσκονται στα μπλόκα, δίνοντας σκληρή μάχη κατά της πολιτικής της κυβέρνησης και κατά της ΚΑΠ της ΕΕ που μας εξοντώνει.

Καλούμε τους συναδέλφους που δεν βγήκαν ακόμα στα μπλόκα, να συμμετάσχουν μαζικά. Να αφήσουν πίσω τους κάθε τι που δεν τους αφήνει. 
Δε χρειάζεται να περιμένουμε να μαζευτούμε όλοι στο χωριό για να πάμε μαζί στο μπλόκο. Όσοι είναι έτοιμοι ξεκινούν κι οι άλλοι ακολουθούν μετά. Κι όσοι δεν έχουν τρακτέρ, να πάμε κι αυτοί. Η παρουσία όλων κρίνεται αναγκαία.

Με τη μαζική και δυναμική συμμετοχή στον αγώνα θ’ απαντήσουμε και στην προσπάθεια της κυβέρνησης, στέλνοντας τα ΜΑΤ, να σταματήσει το στήσιμο νέων μπλόκων. Καταδικάζουμε την αστυνομοκρατία και τον αυταρχισμό της κυβερνησης.

ΕΜΠΡΟΣ, ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΗΘΕΙ, ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΕΑ .

Κλείνουμε τ’ αυτιά μας σε όσους μας λένε «περιμένετε την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» με τους «Θεσμούς» και τότε κάτι θα πάρετε.» 
Λένε ψέματα. Τίποτα καλό δεν πρόκειται να φέρει κι αυτή η «αξιολόγηση», όπως οι προηγούμενες. Αντίθετα, θα φέρει κι άλλα μέτρα σε βάρος του λαού και σε βάρος μας, όπως δείχνουν τα «χαμπέρια» που φτάνουν για «τσεκούρι» στο κουτσουρεμένο αφορολόγητο, που κατακτήσαμε πέρσι παραμένοντας για 40 μερόνυχτα στα μπλόκα, για νέες περικοπές στις συντάξεις κι άλλα πολλά.

Κλείνουμε τ’ αυτιά μας και σε όσους μας λένε «περιμένετε ν’ αλλάξει η κυβέρνηση και τότε θα λυθούν τα προβλήματά σας». 
Δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις που τις έχουμε ξανακούσει πολλές φορές. Η πείρα μας δείχνει ότι κάθε φορά που αλλάζουν, με τις εκλογές, κυβερνήσεις, αντί να πάμε στο καλύτερο πάμε στο χειρότερο. Οι επόμενοι, αντί ν’ αποσύρουν τα μέτρα των προηγούμενων, παίρνουν κι άλλα μέτρα σε βάρος μας. Κινούνται στην ιδία αντιλαϊκή ρότα.. Μαζί ψηφίσαν τα μνημόνια.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ.

Δε ζητάμε από την κυβέρνηση «ιδιαίτερη μεταχείριση» σε σχέση με άλλους που «βράζουμε στο ίδιο καζάνι». Να σταματήσει να μας επιβάλλει βαρείς φόρους, ασήκωτες ασφαλιστικές εισφορές κι άλλα πολλά χαράτσια. Απαιτούμε να ζούμε από τον κόπο μας, που είναι και λογικό και δίκαιο. 

Με τους εργαζόμενους, τους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες κι εμπόρους, τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουμε τίποτα να μοιράσουμε και κανένα λόγο να έλθουμε σε αντιπαράθεση, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση υποκινώντας τον «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος της αγροτιάς που αγωνίζεται για την επιβίωση.

Αντίθετα, έχουμε κοινά προβλήματα, καθώς δεχόμαστε την ίδια, σφοδρή, αντιλαϊκή επίθεση και κοινά συμφέροντα. Επομένως, κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας μας. Καλούμε τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο την συμπαράσταση κι αλληλεγγύη, τη λαϊκή στήριξη στα μπλόκα του αγώνα.

ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΛΑΪΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν ικανοποιεί τα δίκαια και ζωτικής σημασίας αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών, αλλά, ακόμα κι αυτές τις μέρες που βρισκόμαστε στα μπλόκα, προχωράει σε νέα μέτρα εναντίον μας, όπως:
* Η διαβίβαση στο διαβόητο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών, (ΚΕΑΟ), και των κάτω από 5.000 ευρώ οφειλών των αγροτών προς τον ΟΓΑ, εκβιάζοντας με κατασχέσεις πάνω από 360.000 μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. 
Απαιτούμε την άμεση απόσυρση αυτής της κυβερνητικής απόφασης, δεν θα δεχτούμε ούτε μια κατάσχεση για χρέη στον ΟΓΑ.

* Το νέο βαρύ χαράτσι για την υποβολή αντιρρήσεων που καλούνται να υποβάλλουν χιλιάδες αγρότες που τα χωράφια τους φαίνονται ως δασικές εκτάσεις και οι κτηνοτρόφοι που αμφισβητούνται τα βοσκοτόπια τους, με την ανάρτηση των δασικών χαρτών που υλοποιεί η κυβέρνηση. 
Διεκδικούμε να είναι δωρεάν οι αντιρρήσεις και όλη η διαδικασία να γίνει από το κράτος. 
Να εξαιρεθούν οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις από τις αναδασωτέες, χωρίς, βεβαίως, να ευνοούνται κάποιοι μεγαλοκτήμονες που προχωρούν σε καταπατήσεις, εκχερσώσεις, παράνομες χρήσης γης κλπ. 
Να μην είναι οι δασικοί χάρτες αιτία για παρακράτηση των όποιων ενισχύσεων πήραν τα προηγούμενα χρόνια.

* Η πώληση των δυο κερδοφόρων εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης που λειτουργούν στη Σερβία, μετά από το κλείσιμο των εργοστασίων της ΕΒΖ στη χώρα μας και το ξεπούλημα «φιλέτων» από τη περιουσία της. 

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.

Βγαίνουμε στους δρόμους του αγώνα, διεκδικώντας άμεσες λύσεις στα φλέγοντα προβλήματα που δημιουργεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει η ΚΑΠ της ΕΕ και η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων. 
Για να μπορέσουμε να πάρουμε «μια ανάσα ζωής», καθώς νοιώθουμε ασφυξία από τα απανωτά μέτρα που παίρνονται εναντίον μας και, γενικότερα, του λαού.

Ταυτόχρονα, όμως, αγωνιζόμαστε και για να έχουμε μέλλον, αφού με την πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια, δεν υπάρχει αύριο για τους μικρομεσαίους αγρότες. 
Η ΚΑΠ της ΕΕ ως εργαλείο για τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια μας οδηγεί στο ξεκλήρισμα, στην ανεργία και στην εξαθλίωση. 
Η «νέα ανάπτυξη» που οραματίζεται η κυβέρνηση δεν αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών στη χώρα μας που είναι μικρομεσαίοι, αλλά μια χούφτα μεγαλοαγροτών – επιχειρηματιών. Σ’ αυτούς πάει το 80% των επιδοτήσεων – ενισχύσεων, αυτούς και μόνο αφορούν τα κονδύλια από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης και τα άλλα πολλά δισ. ευρώ που διαλαλεί η κυβέρνηση.

Θέλουμε μια άλλη ανάπτυξη που δεν θα στοχεύει στην συνεχή αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών του αγροτικού χώρου, των μονοπωλιακών ομίλων, αλλά στην εξασφάλιση ικανοποιητικού εισοδήματος στους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, καλύτερης ζωής στο χωριό, επαρκών, φτηνών και ποιοτικών προϊόντων για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού μας. 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, 
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ.

Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί!»
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΠΛΟΚΩΝ
30 – 1 - 2017

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Ακόμη και οι ειδησεογραφικοί απολογητές, υποχρεώνονται να γράψουν τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού:


Μητέρα παιδιού που γεννήθηκε με συγγενείς ανωμαλίες πλένει το άρρωστο παιδί της. Ο πατέρας του είχε εκτεθεί στον Πορτοκαλί Παράγοντα 
(Φωτογραφία: Reuters )
Ντανάγκ, Βιετνάμ
Ο Ταν Τρι δεν ξέρει τίποτε για τον Agent Orange (Πορτοκαλί Παράγοντα). 
Αλλά οι γιατροί λένε ότι ζει υπό την επίδρασή του κάθε μέρα, όταν σέρνεται για να κατεβεί από το ξύλινο κρεβάτι του και περιμένει κάποιον να τον ταΐσει. Είναι 25 ετών.
Η μητέρα του, η Βο Τι Ναμ, είχε εκτεθεί στον Agent Orange 
όταν πριν από μισό αιώνα οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις ψέκασαν τα εδάφη του Βιετνάμ με αυτό το ισχυρό ζιζανιοκτόνο για να αποψιλώσουν τη ζούγκλα και να στερήσουν τους Βιετκόνγκ από τις βάσεις και τα ορμητήριά τους.
Η Ναμ έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι σε αυτό οφείλεται το ότι ο γιος της γεννήθηκε σωματικά ανάπηρος και με νοητική στέρηση. 
Ο «πορτοκαλί παράγοντας» που χρησιμοποιήθηκε στο Βιετνάμ περιείχε μια διοξίνη στην οποία αποδίδονται τα περισσότερα προβλήματα υγείας.
«Και άλλοι άνθρωποι στην περιοχή επλήγησαν από τον Agent Orange, αλλά για εμάς ήταν πιο κακό, τουλάχιστον οι άλλοι μπορούν να περπατούν, εκείνος όχι» λέει.

Σωριασμένος στο τσιμεντένιο πάτωμα στα πόδια της ο Τρι την διορθώνει: «Κι εγώ μπορώ να περπατάω, με τα χέρια μου».
Ο Πόλεμος του Βιετνάμ τελείωσε πριν από 40 χρόνια και οι μνήμες του αρχίζουν να σβήνονται στις νέες γενιές.
Αλλά ο Agent Orange είναι μία κληρονομιά που δεν μπορεί να ξεχαστεί, με όλα αυτά τα παιδιά της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς που γεννιούνται με παραμορφώσεις, τις οποίες οι γιατροί αποδίδουν στην φυτοκτόνα χημική ουσία.
Περί τα τρία εκατομμύρια Βιετναμέζοι προσβλήθηκαν από καταληκτικές ασθένειες,
 από αναπηρίες και νόσους μετά την επαφή τους με τον χημικό παράγοντα, σύμφωνα με την Ένωση Θυμάτων του Agent Orange/Dioxin του Βιετνάμ.
Σήμερα οι παραμορφώσεις είναι παντού ορατές. Στους δρόμους, ζητιάνοι που κρατούν παιδιά με παραμορφωμένα κεφάλια ή μέλη. Ορισμένα παιδιά γεννιούνται χωρίς μάτια.
Δημοσιογράφος του Reuters έκανε αυτόν τον μήνα ένα οδοιπορικό από το βόρειο στο νότιο Βιετνάμ και κατέγραψε τις μαρτυρίες ανθρώπων που οι οικογένειές τους λένε ότι έχουν εκτεθεί στον Agent Orange.

Πρώην στρατιώτης, ο Ντο Ντουκ Ντιού λέει ότι έθαψε τα 12 από τα 15 παιδιά του και έχει ετοιμάσει τάφους για τις δύο κόρες του που πιστεύει ότι δεν θα ζήσουν πολύ.
Ο Ντανγκ Νγκοκ Χουνγκ, 15 ετών, μένει αμίλητος ξαπλωμένος όλη μέρα στο στρώμα του από μπαμπού, με μάτια άτονα και στόμα κρεμασμένο. Δεν μπορεί να περπατήσει και έχει το ευαίσθητο δέρμα του μωρού, γιατί δεν βγαίνει ποτέ έξω.
Η υπόθεση του Πορτοκαλί Παράγοντα είναι πολύπλοκη, οι μακροπρόθεσμες συνέπειές του αποτελούν αντικείμενο συζήτησης και δικαστικών αγωγών από βιετναμέζους και αμερικανούς βετεράνους.
Αμερικανικές έρευνες έχουν δείξει αυξημένο κίνδυνο για λεμφοκυτταρική λευχαιμία και μελάνωμα σε μέλη του στρατιωτικού προσωπικού που έχουν εκτεθεί, αλλά ταυτόχρονα και δυσκολίες στην εξαγωγή αξιόπιστων συμπερασμάτων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν πλέον σημαντικό σύμμαχο του Βιετνάμ, όπως ο Agent Orange παραμένει σημείο τριβής στις σχέσεις των δύο χωρών.

Η Ουάσινγκτον διέθεσε 43 εκατομμύρια δολάρια το 2012 για τον καθαρισμό περιοχών που έχουν μολυνθεί από τη διοξίνη από τα 20 εκατομμύρια γαλόνια Agent Orange με τα οποία ο αμερικανικός στρατός ψέκασε από το 1962 μέχρι το 1971 το Βιετνάμ, αλλά υπάρχουν πολλοί Βιετναμέζοι που λένε ότι δεν είναι αρκετό.
Αμερικανοί βετεράνοι, όπως ο Τσακ Παλάτσο, έχουν αφιερώσει χρόνια από τη ζωή τους για την αντιμετώπιση του Agent Orange.
Όμως, δεν είναι καθόλου βέβαιος ότι κερδίζουν τη μάχη.
«Η κατάσταση βελτιώνεται ή γίνεται χειρότερη; Είναι μία δουλειά χωρίς τέλος. Δεν έχουμε ιδέα πόσο θα διαρκέσει»λέει.
Απ'το in.gr

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Η πείρα των Λαϊκών Μετώπων στον Ισπανικό Εμφύλιο:

Ισπανικός Εμφύλιος (1936 - 1939). Ενα «εθνικό - διεθνικό» ταξικό πεδίο μάχης
(α' μέρος)

Στις 17 - 18 Ιούλη 1936 εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα στην Ισπανία, με σκοπό την ανατροπή της νεοσχηματισθείσας κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου (ενός πολιτικού συνασπισμού με επικεφαλής τους Σοσιαλιστές, στον οποίο μετείχε και το ΚΚ Ισπανίας). Το κίνημα προετοιμαζόταν από καιρό από τμήματα της αστικής τάξης που προσανατολίζονταν στην επιβολή ανοιχτής φασιστικής δικτατορίας. Επικεφαλής του τέθηκε ο στρατηγός Φρ. Φράνκο.

Οι κινηματίες είχαν με το μέρος τους περίπου τη μισή δύναμη του τακτικού στρατού, τη Στρατιά της Αφρικής (αποτελούμενη βασικά από Μαροκινούς - από το Ισπανικό Μαρόκο άλλωστε ξεκίνησε και στέριωσε το πραξικόπημα), 
μεγάλο μέρος των Σωμάτων Ασφαλείας και βεβαίως τα δεκάδες χιλιάδες μέλη των
 φασιστικών - παρακρατικών οργανώσεων (όπως οι Φαλαγγίτες, οι Καρλιστές, κ.ά.), που ξεπερνούσαν σε αριθμητική δύναμη τον τακτικό στρατό και αποτέλεσαν σημαντική δύναμη κρούσης των φασιστών.

Ωστόσο, με εξαίρεση ορισμένες επαρχίες
 (όπου καταλυτικό ρόλο στην επικράτησή τους έπαιξε η επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας και του Βατικανού υπέρ των φασιστών) 
και την πόλη της Σεβίλλης, οι πραξικοπηματίες δεν κατάφεραν να κυριαρχήσουν. 
Ειδικά στα αστικά κέντρα, όπου νικήθηκαν κατά κράτος από την οπλισμένη εργατιά. 
«Στα εργοστάσια και στα ορυχεία συγκροτούνταν εργατικά τάγματα που οπλίζονταν με ό,τι μπορούσαν (...) 
Ολο το βάρος των πρώτων μαχών με τον καλά εφοδιασμένο στρατό των κινηματιών έπεσε στα ανεκπαίδευτα αυτά και κακοοπλισμένα τμήματα της πολιτοφυλακής που κατόρθωσαν με μεγάλες θυσίες να αναχαιτίσουν (...) το φασιστικό κίνημα».1

Διαδήλωση στη Μαδρίτη ενάντια στον Φράνκο τον Ιούλη του 1936

Αλλά ούτε και στο ναυτικό οι πραξικοπηματίες είχαν ιδιαίτερη επιτυχία, αφού οι ναύτες, έχοντας συγκροτήσει επαναστατικά συμβούλια, εξεγέρθηκαν, εκτέλεσαν τους αξιωματικούς τους και απέτρεψαν την παράδοση των περισσότερων πλοίων στον Φράνκο.

Τις κρίσιμες όμως εκείνες ώρες 
(όπως και στη συνέχεια), 
στην πάλη του εργαζόμενου λαού, βάρυναν καταλυτικά οι ταλαντεύσεις, η αναβλητικότητα, έως και τάση συμβιβασμού της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του Λαϊκού Μετώπου απέναντι στην αστική - φασιστική επιθετικότητα. 
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα που απάρτιζαν το Λαϊκό Μέτωπο,
 ήταν βεβαίως αστικά ή αστικοποιημένα κόμματα, με τα οποία το ΚΚ είχε συμμαχήσει στο πλαίσιο της στρατηγικής που χάραξε το 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς. 
Γεγονός, που είχε άμεσες επιπτώσεις στον προσανατολισμό και την αποτελεσματικότητα της πάλης για την υπόθεση της εργατικής τάξης. 
Οπως απέδειξε η πείρα των Λαϊκών Μετώπων, τόσο στην Ισπανία όσο και στη Γαλλία, η στρατηγική αυτή ούτε τον σοσιαλισμό έφερε πιο κοντά, 
ούτε το φασισμό μπόρεσε να αναχαιτίσει, καταδεικνύοντας ότι τα θεμελιώδη συμφέροντα της εργατικής τάξης βρίσκονται σε αδιάκοπη αντίθεση με τα αντίστοιχα της αστικής 
(τόσο σε καιρούς ειρήνης όσο και σε καιρούς πολέμου) και δεν «χωρούν» σε καλούπια αστικής διαχείρισης.

Ανδρες των Διεθνών Ταξιαρχιών κατά τη διάρκεια μαχών στη Μαδρίτη

Σε στρατιωτικό επίπεδο, στην πλάστιγγα υπέρ των φασιστικών δυνάμεων, βάρυνε σίγουρα η άμεση και αποφασιστική συνδρομή των Ιταλίας, Γερμανίας και Πορτογαλίας με στρατιωτικό υλικό, άρματα μάχης, αεροπλάνα και στρατεύματα 
(50.00 - 60.000, 16.000 και 8.000 - 12.000 αντίστοιχα),
 αλλά και το ταυτόχρονο εμπάργκο των καπιταλιστικών κρατών 
(ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, κ.ά.) 
προς τη Δημοκρατική Ισπανία
 (πολιτική της δήθεν «Μη-Επέμβασης»).

Ολα τα παραπάνω συνέτειναν στη γρήγορη προέλαση των φασιστικών στρατευμάτων, που το Σεπτέμβρη του 1936 βρέθηκαν στις πύλες της Μαδρίτης. 
Το τέλος της Δημοκρατικής Ισπανίας θα ερχόταν σίγουρα πιο γρήγορα, αν δεν υπήρχε η γενναία σοβιετική στρατιωτική βοήθεια
 -που μόλις είχε αρχίσει να καταφθάνει- 
αλλά και ένας στρατός, που για πρώτη φορά έκανε την εμφάνισή του. 
Επρόκειτο για τις Διεθνείς Ταξιαρχίες.
Ενας διεθνής προλεταριακός στρατός

Οι Διεθνείς Ταξιαρχίες συγκροτήθηκαν με απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς στις 18 Σεπτέμβρη 1936, ενώ στις γραμμές τους εντάχθηκαν συνολικά 35.000 περίπου μαχητές, από το Μεξικό έως την Κίνα. Αρχικά, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός του Λαϊκού Μετώπου Λ. Καμπαλέρο αντιτάχθηκε στο όλο εγχείρημα. 
Στη συνέχεια, ωστόσο, υπό το βάρος των προελαυνόντων στρατευμάτων του Φράνκο, αναγκάστηκε σε υποχώρηση. 

Οι αναρχικοί (CNT) υπήρξαν επίσης αρνητικοί, απαγορεύοντας μάλιστα το πρώτο διάστημα την είσοδο στους ξένους εθελοντές στα σύνορα που έλεγχαν. Τέτοιας «υποδοχής» έτυχε και μια ομάδα Ελλήνων εθελοντών, τους οποίους 
«πιάσανε οι Ισπανοί φρουροί που ανήκαν στους αναρχικούς της CNT και τους κράτησαν 40 ώρες» μέχρι να απελευθερωθούν με παρέμβαση του Λαϊκού Μετώπου.2 
Να σημειώσουμε πως ξένοι εθελοντές εντάχθηκαν τελικά, τόσο στην αναρχική CNT όσο και στο τροτσκιστικό POUM, σε πολύ μικρότερο όμως βαθμό απ' ό,τι στις Διεθνείς Ταξιαρχίες.

Το τάγμα «Αβραάμ Λίνκολν» της 15ης Διεθνούς Ταξιαρχίας, όπου δραστηριοποιούνταν ελληνική διμοιρία

Οι μαχητές των Διεθνών Ταξιαρχιών ήταν στην πλειοψηφία τους οργανωμένοι κομμουνιστές: το 60% των Γάλλων, το 70% των Αμερικανών, το 75% των βαλκάνιων λαών, το 80% - 90% των Γερμανών, 
κ.ο.κ. 
Το 80% ήταν εργάτες, στην πλειοψηφία τους νέοι, αλλά και «ψημένοι» στους ταξικούς αγώνες στις χώρες τους.3
Το ίδιο ίσχυε και για τους Ελληνες. 
Ο Δημήτρης Σακαρέλλος ήταν Γραμματέας του σωματείου Φορτοεκφορτωτών Πειραιά,
 ο Νίκος Βαβούδης Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, 
ο Νίκος Καραγιάννης στέλεχος της Ναυτεργατικής Ενωσης, ο Α. Δεληγιάννης Γραμματέας της Καπνεργατικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, ο Κώστας Βερνικιώτης εκ των ηγετών των μεγάλων καπνεργατικών αγώνων στο Αγρίνιο, κ.ο.κ. Όλοι στελέχη του ΚΚΕ. 
Οι μισοί σχεδόν από τους μαχητές που προήλθαν από την Ελλάδα ήταν ναυτεργάτες. 
Οι Ελληνες που κατέφθασαν στην Ισπανία απ' όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου 
(τα ιταλοκρατούμενα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, την Αίγυπτο, τη Γαλλία, την Αγγλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, κ.λπ.)
 ήταν επίσης εργάτες στην πλειοψηφία τους: Ανθρακωρύχοι, οικοδόμοι, μεταλλουργοί, κ.ο.κ.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στους Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ, που «σκυμμένοι ως ήταν στο μόχθο της δουλειάς, στα χυτήρια, στα εργοστάσια, στις κουζίνες, στο δρόμο, ορθώθησαν, έριξαν τα σύνεργά τους, αφήκαν τις προσωπικές έγνοιες και φροντίδες και κίνησαν να πάνε (...) ν' αγωνισθούν για το καλό του κόσμου».
Οι Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ υπήρξαν η πολυπληθέστερη ομάδα Ελλήνων που πολέμησε στην Ισπανία. 
Πολλοί εξ αυτών ήταν μέλη του ΚΚ ΗΠΑ 
(όπως οι Στέφανος Τσερμέγκας, Χρήστος Μούγιαννης, Κώστας Σαμαράς, κ.ά.), 
με μακρά «θητεία» στους αγώνες της εργατικής τάξης (και όχι μόνο της ομογένειας), 
στην οργάνωση της πάλης των ανέργων την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης 1929 - 1933, κ.ο.κ.

Στις Διεθνείς Ταξιαρχίες εντάχθηκαν, τέλος, και τρεις Ελληνίδες από τον Καναδά (η Μαρία Νικολάου, η Ελένη Νικηφόρου και η Τούλα Ιωάννου), που υπηρέτησαν ως νοσοκόμες.

Η βάση των Διεθνών Ταξιαρχιών ήταν στο Αλμπαθέτε, όπου οι ξένοι εθελοντές συγκεντρώνονταν και εκπαιδεύονταν για περίπου ένα μήνα προτού διοχετευτούν στα διάφορα πεδία των μαχών.
 Συχνά, βέβαια, οι πολεμικές ανάγκες ήταν τέτοιες, που οι εθελοντές στέλνονταν απευθείας στο μέτωπο.

Οι Διεθνείς Ταξιαρχίες υπήρξαν 
ένα λαμπρό παράδειγμα διεθνούς προλεταριακού στρατού.
 Παρότι δεν ήταν ένας επαναστατικός στρατός 
(ως προς τον στρατηγικό σκοπό για τον οποίο μαχόταν), 
ωστόσο διέθετε πολλά από τα χαρακτηριστικά του, π.χ. στη σύνθεση, στη λειτουργία, στη συνειδητή πειθαρχία και τον ηρωισμό που απορρέουν από το δίκαιο του πολέμου, κ.ο.κ.


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1. Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ, Παγκόσμια Ιστορία, τ. Θ1 - Θ2, εκδ. «Μέλισσα», Αθήνα, σελ. 469.

2. Παλαιολογόπουλος Δ., Ελληνες αντιφασίστες εθελοντές στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο (1936 - 1939), εκδ. «Φιλιππότη», Αθήνα, 1986, σελ. 61.

3. Thomas H., The Spanish Civil War, εκδ. Penguin, London, 1961, σελ. 258 και Alpert M, «The Clash of Spanish Armies: Contrasting Ways of War in Spain, 1936 - 1939», στο War in History, τ. 6(3), 1999, σελ. 331 - 351.

4. Αρχείο ΚΚΕ - έγγραφο 420011.


Του Αναστάση ΓΚΙΚΑ
 Ο Αναστάσης Γκίκας είναι μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ

ο Άλφα ήθελε αφέντης μας να γίνει. ο Βήτα, αφέντες να γινούμε εμείς:


 Μπρέχτ και Χίτλερ

Διάβασε:


Το βρήκαμε Εδώ

Επιστήμονες προσφέρουν τις Γνώσεις τους Δωρεάν, Έλα να Μάθεις:


Aπό:
ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ του ΛΑΪΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ & ΝΟΤΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ.
Διδάσκονται θέματα, τα οποία ΠΟΤΕ δε διδαχθήκαμε στο σχολείο στα ΤΕΙ και ΑΕΙ (ίσως, να διδάσκονται στα ΑΕΙ κάποια από αυτά, αλλά με μεθοδολογία-ερμηνευτική προσέγγιση της αστικής επιστημονικής σκέψης). Εδώ, η διδασκαλία περιλαμβάνει όλες τις θεωρίες Πολιτικής Οικονομίας, αστικές και μη και μελετούμε τις διαφορές και αντιθέσεις τους, πάντοτε σε επιστημονικό επίπεδο και εκλαϊκευμένα, ώστε να μπορεί κάποιος που δεν έχει ειδικές γνώσεις να κατανοήσει σχετικά θέματα.

Τμήμα Πολιτικής Οικονομίας (4 μαθήματα) - Φεβρουάριος 2017
Αίθουσα 2: Κοινωνικό Παντοπωλείο Δήμου Αγ. Δημητρίου 
(στο κέντρο της πλατείας "Αλ. Παναγούλη"-ΜΕΤΡΟ: στάση "ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ/ΑΛ. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ")

Τετάρτη, 1 Φεβρουαρίου 2017, ώρα: 18.00-21.00
Γιάννης Βεντούρας, 
Οικονομολόγος - Συγγραφέας
με θέμα: "Ιδιοκτησία-Εξουσία-Υπεραξία και ο καθοριστικός τους ρόλος στην καθημερινότητά μας"
...
Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου 2016, ώρα: 17.00-20.00
Αντώνης Πατίδης
Οικονομολόγος, Δρ. Οικονομικών Επιστημών
με θέμα:«Η καπιταλιστική οικονομική κρίση. Κριτική προσέγγιση διάφορων θεωριών»
...
Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2016, ώρα: 17.00-20.00
Δρ. Θανάσης Ν. Καραγιάννης
με θέμα: «Εννοιολογικές αποσαφηνίσεις στο βιβλίο του Β.Ι. Λένιν, Ο Ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού» και
Αντώνης Πατίδης,
Οικονομολόγος, Δρ. Οικονομικών Επιστημών 
Παρουσίαση και μελέτη του βιβλίου του Β.Ι. Λένιν, «Ο Ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού»
...
Κυριακή, 19 Φεβρουαρίου 2016, ώρα: 17.00-20.00
Αντώνης Πατίδης
Οικονομολόγος, Δρ. Οικονομικών Επιστημών 
Συνέχεια της μελέτης του βιβλίου του Β.Ι. Λένιν, «Ο Ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού»