Κυρίες και κύριοι,
Θέλετε τον ελληνικό λαό στο ίδιο έργο θεατή, να παρακολουθεί ανήσυχος και μπερδεμένος τα παιχνίδια που παίζονται στην ιμπεριαλιστική σκακιέρα. Ενα έργο που επαναλαμβάνεται με όλες τις κυβερνήσεις και τους πρωθυπουργούς, είτε ονομάζονταν Σημίτης, είτε Γ. Παπανδρέου, είτε Τσίπρας, τώρα Μητσοτάκης.
Δεν τους αναφέρω όλους και τους υπόλοιπους, απλώς ήθελα να επικεντρωθώ στους πλέον «βασιλικότερους του βασιλέως», όπου ο ένας μετά τον άλλον έκαναν τα πιο μεγάλα βήματα προς τον γκρεμό, που είχαν φροντίσει να ανοίξουν «οι μεγάλοι μας σύμμαχοι».
Ετσι και οι σημερινές συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, τις οποίες κυρώνει απόψε η κυβέρνησή σας, ανοίγουν τους δρόμους της αβύσσου, όντας ενταγμένες στις επικίνδυνες επιδιώξεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ σε ολόκληρη την περιοχή. Μέρος αυτών των επιδιώξεων είναι και η συνεκμετάλλευση των θαλάσσιων ζωνών της Ανατ. Μεσογείου, του Αιγαίου και η επιβολή διχοτομικής λύσης στο Κυπριακό.
Ο κ. Μάας χτες, ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ήταν απλά ο αγγελιαφόρος κακών μαντάτων, αφού δεν κόμισε τίποτε άλλο παρά προτάσεις οδυνηρού συμβιβασμού για συνεκμετάλλευση και αυτό αποδεικνύεται, εκτός των άλλων, ότι μετά από εδώ, πέταξε για την Τουρκία, την οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, η γερμανική αστική τάξη, η Μέρκελ και σία την έχει «στα όπα - όπα», καθότι είναι μεγάλη αγορά και πουλάει εμπορεύματα, την εξοπλίζει στρατιωτικά κ.λπ. κ.λπ.
Eurokinissi
|
Γι' αυτό και ο Ερντογάν με περισσό θράσος δήλωνε προχτές: «Η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να κηρύξει NAVTEX στην περιοχή... Η Ελλάδα με τη στάση της αυτή έριξε τον εαυτό της σε ένα χάος από το οποίο δεν μπορεί να βγει μόνη της... Από δω και πέρα θα είναι υπεύθυνη για οποιοδήποτε αρνητικό γεγονός στην περιοχή, και θα είναι η μόνη χώρα που θα ζημιωθεί. Οπως ξέρουμε εμείς πρέπει να ξέρουν και οι Ελληνες γείτονες... πως όσοι ρίχνουν την Ελλάδα μπροστά στον τουρκικό στόλο θα την αφήσουν μόνη σε ενδεχόμενο δυσκολίας».
Αν αυτό δεν είναι ευθέως απειλή για κλιμάκωση, για ένα πολεμικό επιθετικό επεισόδιο εκ μέρους τους, τι είναι;
Την ίδια ώρα οι τουρκικές εφημερίδες αναφέρουν ότι η Τουρκία μελετά δύο εκδοχές για εγκαθίδρυση τουρκικής στρατιωτικής ναυτικής βάσης στην Κύπρο, είτε στην Αμμόχωστο είτε στο Τρίκωμο.
Αν αυτό επίσης δεν είναι προκλητική κλιμάκωση ενταγμένη στα σχέδια για διχοτόμηση της Κύπρου, τότε τι είναι;
Προετοιμάζουν τον επώδυνο συμβιβασμό της συνεκμετάλλευσης
Οταν μιλάμε για συνεκμετάλλευση και συμβιβασμό, μιλάμε για συνεκμετάλλευση ανάμεσα σε ενεργειακούς κολοσσούς, που δρουν την ίδια ώρα και ανταγωνιστικά μεταξύ τους, πράγμα που καμία σχέση δεν έχει με πραγματικά συμφέροντα γειτονικών λαών. Δυστυχώς, αυτή την υπόθεση ακριβώς προετοιμάζουν οι επιμέρους συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο - με απαράδεκτους συμβιβασμούς.
Προετοιμάζουν τον μεγαλύτερο και πιο επώδυνο συμβιβασμό, αυτόν της συνεκμετάλλευσης των θαλάσσιων ζωνών, με τις ευλογίες φυσικά και τα σχέδια των συμμάχων σας.
Και αυτά τα σχέδια δεν έχουν καν έστω μια δίκαιη - όπως θα λέγατε κι εσείς - μοιρασιά σε αυτό το αλισβερίσι. Τα σχέδια αυτά των «ισχυρών συμμάχων» έχουν μόνο αναβάθμιση της Τουρκίας στη μοιρασιά, κι αυτό σας το υπογράφουμε.
Τα όσα βέβαια λέτε περί ιστορικών συμφωνιών - για εθνική επιτυχία μίλησε ο κ. Μητσοτάκης - στόχο έχουν να κρύψουν πως αυτές οι συμφωνίες δεν υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα.
Δεν είναι η πρώτη φορά. Τα ίδια ακούγαμε και για τη Συμφωνία των Πρεσπών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τα ίδια ακούγαμε και από τους δυο σας για τις επικίνδυνες στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ, με το Ισραήλ.
Ποτέ και πουθενά, στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο, συμφωνίες ανάμεσα σε κυβερνήσεις, δηλαδή ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών, δεν υπηρετούσαν τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί πουθενά στον κόσμο δεν ταυτίζονται τα συμφέροντα των λαών με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών τους.
Και οπωσδήποτε ο στόχος για «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της ελληνικής άρχουσας τάξης, δηλαδή ουσιαστικά αναβάθμιση των δικών της και μόνο συμφερόντων, σε μια περιοχή όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μεγάλο ιμπεριαλιστικό παζάρι, σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται με την αναβάθμιση της ζωής, της ειρήνης και της φιλίας των λαών.
Το αντίθετο. Σήμερα η θέση η οποία μπορεί να εκφράσει τα λαϊκά συμφέροντα είναι η θέση για καμία αλλαγή συνόρων, καμία αλλαγή των διεθνών Συνθηκών, καμία συμμετοχή σε παζάρια για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου.
Γιατί τα σύνορα αλλάζουν μόνο με πολέμους, επεμβάσεις που πληρώνουν τελικά με τη ζωή τους οι εργαζόμενοι, οι λαοί.
Οι διεθνείς Συνθήκες αλλάζουν, όταν οι νέες υπογράφονται για να καταργήσουν τις προηγούμενες και να ολοκληρώσουν τελικά το έγκλημα σε βάρος των λαών. Και ο λαός μας δεν χρειάζεται να κοιτάξει μακριά. Μια ματιά να ρίξει στη γειτονιά μας, στα Βαλκάνια, θα δει πως τα σύνορα έχουν αλλάξει δυο και τρεις φορές με το αίμα των λαών της περιοχής. Και η αλλαγή αυτή έχει τη σφραγίδα των δικών σας συμμάχων, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.
Οι φορείς του «διαίρει και βασίλευε» δεν μπορούν να εγγυηθούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας
Εχετε μάλιστα το θράσος να προπαγανδίζετε στη νέα γενιά πως η ΕΕ και ο προπομπός της, η ΕΟΚ, δήθεν εξασφάλισε για 70 και πλέον χρόνια, από την εμφάνισή της, την ειρήνη στο έδαφός της. Οταν η ίδια η ΕΕ και οι δυνάμεις της οργάνωσαν με τους ΝΑΤΟικούς τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία πριν από 20 χρόνια. Θυμίζουμε τις 78 μέρες ανελέητων βομβαρδισμών, 2.300 αεροπορικές επιδρομές μέσα στην καρδιά της Ευρώπης. Εκτόξευσαν συνολικά 420.000 βλήματα, πυραύλους και βόμβες, ενώ χρησιμοποίησαν 37.000 βόμβες διασποράς, που προκάλεσαν τις περισσότερες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό.
Με το αίμα αυτών των αμάχων χαράχτηκαν τα νέα σύνορα, υπογράφτηκαν οι νέες Συνθήκες. Ποιος μπορεί λοιπόν να εγγυηθεί τα σύνορα της χώρας μας, τα κυριαρχικά της δικαιώματα, την εδαφική της ακεραιότητα; Αυτοί που έχουν εφαρμόσει και συνεχίζουν τη λογική τού «διαίρει και βασίλευε» σε όλο τον κόσμο; Αυτοί που δεν αναγνωρίζουν σύνορα ανάμεσα στα κράτη - μέλη τους, όπως το ΝΑΤΟ, που θεωρεί το Αιγαίο ενιαίο επιχειρησιακό χώρο; Και που ο γγ του ΝΑΤΟ δηλώνει ότι οι διαφορές με την Τουρκία πρέπει να λυθούν «in a spirit of Allied Solidarity»;
Ο ελληνικός λαός το έχει γνωρίσει οδυνηρά αυτό το πνεύμα της «συμμαχικής αλληλεγγύης» που μας προτείνει ο Στόλτενμπεργκ. Ποιος μπορεί αλήθεια να προστατέψει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας; Οι ΗΠΑ; Που με δηλώσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μιλούν για «αμφισβητούμενα ύδατα», νομιμοποιούν δηλαδή τις διεκδικήσεις της Τουρκίας;
Είναι οι ίδιες οι ΗΠΑ, βέβαια, που έδωσαν στην Τουρκία κάλυψη για τις επεμβάσεις στη Συρία, στο βόρειο Ιράκ, και της δίνουν κάλυψη και για την κατοχή της Κύπρου εδώ και 46 χρόνια.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε, σε αυτές τις απαράδεκτες δηλώσεις έρχονται να κουμπώσουν και διάφορες απόψεις που αποσπούν το δικαίωμα της ΑΟΖ από τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Ομως η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της εδαφικής ακεραιότητας, των συνόρων, δεν είναι θεωρίες, κούφια λόγια. Αποκτούν πραγματικό νόημα μόνο όταν συμβαδίζουν με την πάλη για την απεμπλοκή της χώρας μας από τα επικίνδυνα σχέδια των ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, με το διώξιμο των στρατιωτικών βάσεων, με το λαό να κάνει κουμάντο στον τόπο του.
Για τα επικίνδυνα σχέδια όλων αυτών, ο λαός μας πληρώνει 4 δισ. το χρόνο, πάνω από το 2% του ΑΕΠ. Οχι φυσικά για να προστατέψει τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας του.
Γιατί το κριτήριο αυτών των συγκεκριμένων εξοπλισμών δεν είναι η ενίσχυση της άμυνας της χώρας, αλλά η απόκτηση περισσότερων μέσων συμμετοχής στα επικίνδυνα σχέδια που επιβάλλει ο στόχος της δήθεν «γεωστρατηγικής αναβάθμισης», η συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές, κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα του ελληνικού λαού και τα δικαιώματά του.
Το ομολογούν οι σύμμαχοί σας οι Αμερικάνοι, όταν για παράδειγμα έλεγαν χωρίς μισόλογα ότι η αναβάθμιση των ελληνικών «F-16» θα ενισχύσει την «προβολή ισχύος» του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας, όπως και η αναβάθμιση των στρατιωτικών υποδομών της χώρας, των στρατιωτικών βάσεών τους.
Αρα, η κούρσα των στρατιωτικών εξοπλισμών - στην οποία οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είχαν πολύ καλές επιδόσεις, χωρίς βέβαια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να αποτελεί εξαίρεση - δεν υπηρετεί την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Οποιος αμφισβητεί το δικαίωμα των νησιών σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ρίχνει νερό στο μύλο της τουρκικής επιθετικότητας
Πιο συγκεκριμένα για τις συμφωνίες με την Ιταλία και την Αίγυπτο για τις ΑΟΖ, που σήμερα συζητάμε:
Οταν αναφερόμαστε στις ΑΟΖ, αναφερόμαστε σε κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Τα νησιά, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν το ίδιο δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ όπως και η ηπειρωτική χώρα. Οποιος καλοθελητής αμφισβητεί αυτή τη βασική θέση, ρίχνει νερό στο μύλο της επιθετικότητας της αστικής τάξης της Τουρκίας, της αμφισβήτησης των συνόρων - με ό,τι βέβαια συνεπάγεται αυτό.
Γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα αυτό των ελληνικών νησιών. Τι κάνει; Εστιάζει ιδιαίτερα στο Καστελόριζο, που μαζί με την Στρογγύλη και το σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων στην περιοχή αυτή, είναι το κλειδί για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Πολύ περισσότερο που η λεκάνη αυτή φαίνεται ότι έχει σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Η αμφισβήτηση βέβαια από την Τουρκία του δικαιώματος για το Καστελόριζο συνδυάζεται με την αμφισβήτηση για τα Δωδεκάνησα, την Κρήτη και τα υπόλοιπα νησιά στην περιοχή.
Πού ακριβώς όμως είναι η υποχώρηση στις συμφωνίες που υπογράψατε με την Ιταλία και πολύ περισσότερο με την Αίγυπτο; Καταρχάς, η επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης σε ένα τμήμα της επικράτειας και όχι στο σύνολό της μπορεί να ερμηνευτεί, κυρίως από την πλευρά της Τουρκίας, ως αποδοχή από την ελληνική πλευρά της ύπαρξης «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο. Μάλιστα η συμφωνία που υπογράψατε με την Ιταλία, εκτός των άλλων, έχει δημιουργήσει το εξής δεδομένο:
Η ελληνική πλευρά έχει συμφωνήσει στη διατήρηση των δικαιωμάτων του ιταλικού αλιευτικού στόλου στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των 6 και των 12 ναυτικών μιλίων, όπως αυτά ίσχυαν όταν η συγκεκριμένη περιοχή τελούσε υπό το καθεστώς της ανοιχτής θάλασσας πριν από τη συμφωνία.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι η ελληνική πλευρά έχει αποδεχτεί την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων - σίγουρα ως προς τα δικαιώματα στην αλιεία - για το τμήμα που προστέθηκε στην ελληνική Αιγιαλίτιδα Ζώνη.
Η ελληνική επικράτεια είναι ενιαία και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται
Ακούμε βέβαια όλα τα επιχειρήματα που έχουν επιστρατευτεί για να πείσουν ότι η συμφωνία είναι προς όφελος της χώρας. «Δίκαιη για όλους», είπε ο υπουργός Εξωτερικών. Από πού κι ως πού είναι δίκαιη μια μερική οριοθέτηση; Να αφήνεις έξω το Καστελόριζο και τη μισή Ρόδο, μια περιοχή ιδιαίτερης σημασίας, που είναι στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης, όπως φαίνεται άλλωστε από τις απανωτές NAVTEX, τις στρατιωτικές ασκήσεις αλλά και τις κινήσεις των ερευνητικών πλοίων;
Η ελληνική επικράτεια είναι ενιαία και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, κι ας αφήσουν αυτά που ξέρουν όσοι τώρα ανακάλυψαν πως το Καστελόριζο είναι κοντά στην Τουρκία, δηλαδή μακριά από την ηπειρωτική Ελλάδα. Εχουν πάρει μάλιστα και τη μεζούρα για να μετρήσουν πόσο απέχει από την Αττική, από την Πελοπόννησο. Το Καστελόριζο είναι μέρος του συμπλέγματος της Δωδεκανήσου και τμήμα της ελληνικής επικράτειας, και δικαιούται - όπως όλα τα νησιά με οικονομική ζωή - θαλάσσιες ζώνες, δικαιούται πλήρη επήρεια, όπως οι ηπειρωτικές ακτές, σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ας αφήσουν λοιπόν κατά μέρος τις μεζούρες ορισμένοι, που φτάνουν μέχρι και σε εξυπνακισμούς, γιατί το μόνο που κάνουν είναι να αμφισβητούν τις διεθνείς Συνθήκες που καθόρισαν τα σύνορα.
Και ας μη σφυρίζουν αδιάφορα, δήθεν, όταν τους υπενθυμίζουμε πως πολύ κοντά στις τουρκικές ακτές βρίσκονται και άλλα νησιά: Η Λέσβος, η Σάμος, η Χίος κ.λπ. Γιατί το μόνο που κάνουν είναι να παίζουν το παιχνίδι και να ανοίγουν την όρεξη των πιο επιθετικών κύκλων.
Λέτε, βέβαια, ότι οι διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο συνεχίζονται και ότι αν τώρα εξαιρέθηκαν το Καστελόριζο και η μισή Ρόδος, αυτό θα διορθωθεί με μια νέα συμφωνία, όταν θα ωριμάσουν οι συνθήκες.
Πότε ακριβώς βλέπετε να ωριμάζουν αυτές οι συνθήκες, αλήθεια; Οπως ωριμάζουν δεκαετίες τώρα για το άλυτο κυπριακό πρόβλημα; Οπως ωριμάζουν τα «γκριζαρίσματα» των «Γαλάζιων Πατρίδων» του Ερντογάν;
Ξέρετε επίσης πολύ καλά πως η γραμμή που χωρίζει την ελληνική από την αιγυπτιακή γραμμή οριοθέτησης δεν καθορίστηκε με βάση τη Μέση Απόσταση 50+50%. Πρόκειται για γραμμή με ξεκάθαρη σκοπιμότητα, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι θέσεις της Αιγύπτου και να υπογράψει οπωσδήποτε τη συμφωνία. Δυστυχώς, φαίνεται ότι αυτή η λογική επικράτησε και στη μη απόδοση πλήρους επήρειας στην Κρήτη και στα άλλα νησιά, στη διαγραφή από το χάρτη των νησιών νότια της Κρήτης.
Με ή χωρίς επέκταση στα 12 ν.μ. υπηρετείτε συμφέροντα εχθρικά για τους λαούς
Η Ελλάδα, όπως και τα άλλα κράτη, έχει δικαίωμα σε Αιγιαλίτιδα Ζώνη έως τα 12 ν.μ. και στον καθορισμό της στη βάση της Μέσης Απόστασης, της Μέσης Γραμμής, όπου αυτό χρειάζεται. Κι αυτό ανεξάρτητα από το χρόνο άσκησης του δικαιώματος.
Ομως ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι η επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα 12 ν.μ., που με στόμφο ανακοινώθηκε σήμερα για το Ιόνιο, δεν μπορεί από μόνη της να λειτουργήσει υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Γιατί ενδεχομένως μπορεί και να αποτελέσει λόγο όξυνσης των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών των αστικών τάξεων, κρατών και κυβερνήσεων, είναι μέρος των ενδιαφερόντων και σχεδιασμών των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών σας. Μπορεί να πυροδοτήσει νέες εντάσεις και απειλές ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Ο λαός μας δεν μπορεί να σας έχει εμπιστοσύνη, αφού και με και χωρίς επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα 12 ν.μ., θα συνεχίσετε να υπηρετείτε συμφέροντα των μονοπωλίων, να υπηρετείτε τα παζάρια των αστικών τάξεων, την εμπλοκή της χώρας μας σε επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή και τους διάφορους ανταγωνισμούς τους, που βάζουν το λαό μας μπροστά σε μεγάλους κινδύνους.
Η επίλυση των προβλημάτων που αφορούν την Αιγιαλίτιδα Ζώνη, την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, συνδέεται με την οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των γειτονικών κρατών και λαών, την εκμετάλλευση του θαλάσσιου πλούτου με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, τη λύτρωση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.
Κι αυτά και εσείς της κυβέρνησης και εσείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των άλλων αστικών κομμάτων δεν μπορείτε να τα εγγυηθείτε. Είστε φανατικοί πολέμιοι όλων αυτών των αναγκαίων βημάτων που ανοίγουν πραγματικά ελπιδοφόρους δρόμους για το καλό του ελληνικού λαού και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, της ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή.
Σας παρακολουθούμε να κομπάζετε για τη συμμαχία σας με την αιγυπτιακή αστική τάξη. Ξέρετε όμως πώς είναι αυτά! Και κυρίως ξέρετε και πως αυτά αλλάζουν όταν αλλάζουν και τα συμφέροντα. Και η κυβέρνηση της Αιγύπτου, παρά τις όποιες αντιπαραθέσεις της με την Τουρκία, κρατάει ανοιχτό το θέμα των διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση τουρκο-αιγυπτιακής ΑΟΖ.
Από την πρώτη στιγμή της συμφωνίας σάς θέσαμε πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα, αλλά καθαρές απαντήσεις δεν πήραμε, γιατί θα αποκάλυπταν τις απαράδεκτες υποχωρήσεις και τους πραγματικούς σχεδιασμούς. Οτι δηλαδή δεν δικαιολογείται από το γεωγραφικό ανάγλυφο η μειωμένη έκταση της ελληνικής ΑΟΖ που υπογράψατε.
Το γεγονός που ανέφερα πριν, ότι δηλαδή η μοιρασιά έγινε με το 44% η Ελλάδα και το 56% η Αίγυπτος, με βάση τα δημοσιοποιημένα στοιχεία, τα οποία πιθανώς να είναι ακόμα πιο ανισότιμα.
Επίσης, η εκτίμηση ότι μια θαλάσσια ζώνη νότια και κοντά στην οριοθετική γραμμή, που ενδιέφερε ιδιαίτερα την αιγυπτιακή κυβέρνηση, αποτελεί πηγή υδρογονανθράκων, έχει έρθει από καιρό στη δημοσιότητα. Το ξέρατε.
Μάλιστα, σε μια μελέτη που φιλοξενήθηκε σε ιστοσελίδα πριν από λίγες μέρες, αναφέρεται ότι η οριοθετημένη θαλάσσια περιοχή έχει εμβαδόν 73.910 τετραγωνικά χιλιόμετρα και με βάση τις συντεταγμένες της οριοθετικής γραμμής του σχετικού χάρτη, η συμφωνία δίνει εμβαδόν 32.525 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην Ελλάδα και 41.385 στην Αίγυπτο. Αλήθεια, γιατί αυτό δεν το ανέφερε το αρμόδιο υπουργείο;
Ψεύτικο και επικίνδυνο το δίλλημμα «επώδυνος συμβιβασμός ή σύγκρουση»
Οι ισχυρισμοί σας ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο ακυρώνει το απαράδεκτο τουρκολιβυκό σύμφωνο δεν ευσταθούν. Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας αφορούν μια ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, συμπεριλαμβανόμενης και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στην οποία έχουν χαραχτεί οικόπεδα στα οποία ετοιμάζεται για έρευνες και εκμετάλλευση η Τουρκική Κρατική Εταιρεία Πετρελαίου.
Μπορείτε να ρωτήσετε και τους συμμάχους σας, ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, τι ακριβώς ισχύει με το σύμφωνο που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον Σάρατζ, ή μήπως ξεχάσατε κιόλας ότι η κυβέρνηση Σάρατζ στη Λιβύη προέκυψε από την επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ;
Αλήθεια, η Γαλλία τι ρόλο έπαιξε για να υπερασπίσει τα συμφέροντα της «Total» στη Λιβύη; Τα ξεχάσατε; Ξεχάσατε πως έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ και την ΕΕ;
Ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ δήλωσε πως το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να στηρίξει την κυβέρνηση Σάρατζ, προφανώς και να αναγνωρίσει και τη συμφωνία που έχει υπογράψει, συμφωνία βέβαια που θα χρησιμοποιηθεί στο σχέδιο γενικότερης διευθέτησης των προβλημάτων της περιοχής με κριτήριο τα ευρωατλαντικά συμφέροντα.
Οι συμφωνίες σας με την Ιταλία και την Αίγυπτο στην πραγματικότητα είναι μελετημένοι αλλά επικίνδυνοι συμβιβασμοί σκοπιμότητας, που εντάσσονται στον γενικότερο σχεδιασμό για τον μεγαλύτερο ακόμα συμβιβασμό που θα ακολουθήσει, με την Τουρκία.
Την ώρα που η Τουρκία μιλά για μηδενική επήρεια, εσείς προωθείτε στην πράξη, με αυτές τις συμφωνίες, τη μειωμένη, ακόμα και τη μηδενική επήρεια σε ορισμένα νησιά!
Το επιχείρημα που επιστρατεύετε, ότι δήθεν θα αποφύγουμε τον πόλεμο εάν προχωρήσουμε σε έναν επώδυνο συμβιβασμό με την Τουρκία, δηλαδή τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και των οικοπέδων της Κύπρου, είναι ψεύτικο και επικίνδυνο.
Είναι και ψεύτικο και επικίνδυνο, τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον, για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για την ειρήνη στην περιοχή.
Γιατί εδώ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Αιγαίου, μια περιοχή πλούσια σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων, κυρίως φυσικού αερίου, ανταγωνίζονται ισχυρά κράτη, όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ρωσία, η Βρετανία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Κίνα για το ποιος θα βάλει στο χέρι τον πλούτο αυτής της περιοχής.
Σ' αυτό το έδαφος εκδηλώνονται και οι ανταγωνισμοί. Και αυτοί οι ανταγωνισμοί οδηγούν σε πολεμικές συγκρούσεις, όπως με τραγικό τρόπο έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν, με διάφορες επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, για να πιάσω εδώ τη γειτονιά μας, και αλλού φυσικά σε όλο τον κόσμο.
Ο λαός έχει άλλο δρόμο να βαδίσει
Ο λαός μας πρέπει να απορρίψει όλα τα εκβιαστικά διλήμματα, να μη δεχτεί καμία υποχώρηση σε κυριαρχικά δικαιώματα. Και να σκεφτεί:
Πως και στην Ελλάδα και στην Τουρκία, όπως και σε άλλες χώρες, πρέπει οι λαοί να βαδίσουμε ένα δρόμο στον οποίο θα κάνουμε κουμάντο εμείς οι ίδιοι, πως και στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική και στην Ευρώπη, πρέπει να βαδίσουμε το δρόμο εκείνο που θα μας οδηγήσει στο να πάρουν την εξουσία οι ίδιοι οι εργάτες, οι εργαζόμενοι της κάθε χώρας. Μόνο σε αυτόν το δρόμο οι λαοί θα έβρισκαν τον τρόπο να λύσουν και τις όποιες διαφορές παρουσιάζονταν.
Προς τα εκεί λοιπόν πρέπει να πάμε σαν λαός, συνολικά σαν χώρα. Εκεί πρέπει να κατευθύνεται η πάλη μας και μέσα στην Ελλάδα και σε κάθε άλλη χώρα απ' τους δικούς της λαούς, σε άλλες περιοχές.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν θα υπογράφονται συμφωνίες, ότι δεν θα γίνεται κανένας διάλογος, ότι δεν θα υπάρχουν και κάποιοι συμβιβασμοί σε αυτήν την πορεία. Δηλώνουμε όμως ότι είμαστε κάθετα αντίθετοι με τις συμφωνίες σκοπιμότητας, τις συμφωνίες που εκφράζουν συμφέροντα των αστικών τάξεων και όχι των λαών.
Σήμερα τέτοιες συμφωνίες, σαν αυτές που φέρνετε, εν μέσω μάλιστα σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, είναι επικίνδυνες. Αυτό ισχύει και για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και την εκμετάλλευσή τους από τους μονοπωλιακούς ομίλους, είτε γαλλικούς, είτε γερμανικούς, είτε ιταλικούς, είτε αμερικανικούς, ρωσικούς ή κινέζικους.
Γιατί πάνω από όλα όλοι μας πρέπει να βάζουμε την Ελλάδα των εργατών, των αγροτών, των βιοπαλαιστών επαγγελματιών βιοτεχνών - εμπόρων, επιστημόνων, ανδρών και γυναικών, των νέων και των συνταξιούχων. Και όχι μια Ελλάδα των μονοπωλίων, του κοσμοπολιτισμού του μεγάλου κεφαλαίου και των κάθε είδους πολιτικών διαχειριστών τους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με αίσθημα ευθύνης, θα ψηφίσει ΟΧΙ και στις δύο αυτές συμφωνίες.
