Όποιος έχει διαβάσει Μαγιακόφσκι, να τρέξει να το δει οπωσδήποτε. Όποιος άτυχος δεν έχει διαβάσει ακόμα, να πάει να το δει δυο και τρεις φορές. Αυτός πρέπει να μάθει, να νοιώσει και να απολαύσει ταυτόχρονα. Να κερδίσει ό,τι έχει χάσει στη ζωή του χωρίς το Μαγιακόφσκι.
Μαγιακόφσκι – Μια παράσταση του Θιάσου “Μοντέρνοι καιροί”.
Όποιος έχει διαβάσει Μαγιακόφσκι, να τρέξει να το δει οπωσδήποτε. Όποιος άτυχος δεν έχει διαβάσει ακόμα, να πάει να το δει δυο και τρεις φορές. Αυτός πρέπει να μάθει, να νοιώσει και να απολαύσει ταυτόχρονα. Να κερδίσει ό,τι έχει χάσει στη ζωή του χωρίς το Μαγιακόφσκι.
Ο Μαγιακόφσκι ζωντανεύει στην παράσταση μονόλογο του σκηνοθέτη Κώστα Νταλιάνη, μέσα από ποιήματα, κείμενα για την τέχνη, επιστολές, άρθρα, ομιλίες και σελίδες ημερολογίου του ίδιου του ποιητή. Σχεδόν 80 λεπτά ποίηση του Μαγιακόφσκι και μουσική Σοστακόβιτς (δυνατό σημείο της παράστασης). Η εποχή του, η ζωή του, η επανάσταση, οι έρωτες (μάλλον: Ο Έρωτας), η απογοήτευση, η αυτοκτονία.
Η καλλιτεχνική πρωτοπορία, ο φουτουρισμός, η σκληρή επαναστατική γλώσσα, η Οκτωβριανή Επανάσταση, οι εσωτερικές και εξωτερικές του συγκρούσεις, η άποψη του επαναστάτη για τον έρωτα.
Και κυρίως τα ίδια τα μεγάλα μαγικά ποιήματα του ποιητή, που τα προσφέρει απλόχερα, ζωηρά σαν άλλος Μαγιακόφσκι, με μεγάλες πατημασιές επαναστατικής αυτοπεποίθησης, η μοναδική ερμηνεία της Εβίτας Παπασπύρου. Άθλος δικαιωμένος ο μονόλογός της. Στο τέλος να δείτε που δε θα της πείτε σκέτο “μπράβο”. Θα της πείτε “ευχαριστώ πολύ”.
Ο Μαγιακόφσκι ανασταίνεται. Ολόρθος. Ολοκληρωτικά σάρκινος κι αέρινος μαζί. Σύννεφο με παντελόνια τόλεγε εκείνος. Εχθρός κάθε αστικής παρακαταθήκης κι “αρετής”. Δήμιος της “ευγένειας”, της γλώσσας των σαλονιών και της τέχνης του παρελθόντος, της ρουτίνας και των ανθρώπων της, των μικροαστών που συνεχίζουν να κουβαλάνε όλα αυτά τα αστικά «προτερήματα».
«Φαρμακερός κι αγροίκος πάνταως να χορτάσω χλευασμό.Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μουκι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,ωραίος τραβάω, τραβάωεικοσιδυό χρονώ λεβέντης». (Από το «Σύννεφο με παντελόνια»)
Θρασύς απέναντι στο μέλλον και στους ανθρώπους. Κομμουνιστικά αισιόδοξος και διορατικός. Πρόβλεψε το μέλλον. Από τη βασική δυσκολία που θάβρισκε μπροστά της η επανάσταση, μέχρι τον τρόπο της αυτοκτονίας του και την “λεωφόρο Μαγιακόφσκι”.
Συνεπήρε εργάτες για να φτιάχνουνε τρακτέρ και φράγματα για την επανάσταση. «Στρατολόγησε» γέφυρες και στάρια και τον πύργο του Άιφελ ακόμα. Ύμνησε τον ηλεκτρισμό και την γλώσσα των αγροίκων. Ενέπνευσε παγκόσμιους ποιητές σαν το Ρίτσο, το Χικμέτ, τον Ελυάρ και το Νερούδα, για να γράφουν πιο ωραία ποιήματα. Τον δικαίωσαν και οι εργάτες, και ο εξηλεκτρισμός και οι ποιητές και η ιστορία.
Η εποχή της επανάστασης “όπου οι άνθρωποι αφιέρωναν όλη τη ζωτική ορμή τους στον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον”, μπροστά σας. Φωτεινή, ζωντανή κι απειλητική: Ο Μαγιακόφσκυ πάντα χάλαγε και θα χαλάει νιρβάνες. Πάντα συντρίβει αυταπάτες.
Αρπάξτε λοιπόν την ευκαιρία και πηγαίνετε να το δείτε.
Τ' ατσάλινο χέρι του νόμου, σφίγγει τον λαιμό της σαν τανάλια. Της τον σφίγγει με μανία, μέχρι να της κόψει την ανάσα.
Οι μαύροι δικαστές, μ'οργή στο βλέμμα, με μίσος στην καρδιά, αρνούνται να χωνέψουν, πως μια προλετάρισσα, τόλμησε, "ν' ασελγήσει" σε βάρος, της "ηθικότητας" της τάξης τους.
-Κινδυνεύει το καθεστώς! -Κινδυνεύει η ηθικότητα της κοινωνίας! -Κινδυνεύει το΄Εθνος!
Στο μυαλό τους κυριαρχεί, ολοκληρωτικά η σκέψη: η τιμωρία πρέπει νά 'ναι, αμείλικτη, παραδειγματική, ένα τέτοιο κακούργημα, πρέπει παραδειγματικά να τιμωρηθεί.
Οι αφροί πάνω στα χείλη τους, κρύβουν την μαύρη χολή τους. Στέκονται ορθοί, κυρίαρχοι, μπρος τα τρομαγμένα μάτια, της γυναίκας, της μάνας, της προλετάρισσας.
Αυτού του φτωχοδιάβολου, που τόλμησε να παρανομήσει, το χαρτί του σχολειού να παραποιήσει, το σχολειό, που η τάξης τους, την εμπόδισε να συνεχίσει, αδιαφορώντας για το αν ήθελε, μόρφωση ν' αποκτήσει.
Να παραποιήσει το χαρτί, δουλειά να μπορέσει να βρει, μιας κι η κοινωνία τους, αδιάφορα κοιτούσε, κι'η ζωή των παιδιών της, στην σκέψη της κυριαρχούσε' η έγνοια αυτή την καθοδηγούσε.
Το καθάρισμα του παιδικού σταθμού, με κάθε τρόπο αποζητούσε, του παιδικού σταθμού, που αυτή, σαν όνειρο αναπολούσε.
Δέκα χρόνια ειρκτή! Οι άθλιοι, για την εξαθλιωμένη!
Να πούμε ντροπή ; Να πούμε αίσχος ; Η ηχητική συνέντευξη της 53χρονης φυλακισμένης μητέρας - καθαρίστριας μέσα από τη φυλακή στον ''Ταχυδρόμο'' Της αφαίρεσαν ακόμα και τα ένσημα ! Ακούστε τη και βγάλτε συμπεράσματα
“Σε χαμόσπιτο έμενα. Τρέχαν νερά από πάνω. Ερχόταν η Πρόνοια και έβλεπε τα παιδιά σε τι κατάσταση ήταν. Δεν ήθελα να βρεθώ σε κατάσταση να μου πάρουν τα παιδιά, να βρεθούν στο ορφανοτροφείο όπως ήμουν κι εγώ. Και έτσι, έκανα αυτό το έγκλημα: Το Ε’ το έκανα ΣΤ’ για μία τάξη…”. “Και δούλεψα. Δούλεψα. Δεν τα έκλεψα. Όλα αυτά τα κατέθεσα στο δικαστήριο… Δε μου μιλούσαν, απλώς με κοιτούσαν. Εγώ έκλαιγα, τους ζητούσα συγνώμη. Να πληρώσω για αυτό που έκανα. Όχι αυτή την ποινή όμως… Στο πρώτο δικαστήριο που είχαν “ρίξει” 15 (χρόνια)…” “Έχασα τη δουλειά μου αλλά και τα 20 χρόνια που δούλεψα. Είναι σα να μη δούλεψα ποτέ. Με έσβησαν από το μητρώο. Δεν έχω ένσημα. 20 χρόνια σα να μη δούλεψα”.
*****
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Παράσταση διαμαρτυρίας σωματείων για την άμεση αποφυλάκιση της 53χρονης καθαρίστριας (ΦΩΤΟ)
Από την παράσταση διαμαρτυρίας
Την άμεση αποφυλάκιση της 53χρονης καθαρίστριας, που καταδικάστηκε σε 10ετή κάθειρξη και είναι έγκλειστη στις φυλακές της Θήβας, απαίτησαν εκπρόσωποι του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Φάρμακο, των Σωματείων Καθαριστριών - Καθαριστών Αθήνας και Πειραιά, της ΟΕΚΙΔΕ, της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου, του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής κατά τη διάρκεια παράστασης διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν το απόγευμα της Παρασκευής 23 Νοέμβρη στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Στην κινητοποίηση συμμετείχαν επίσης τα Σωματεία ΟΤΑ Ηλιούπολης, Λυκόβρυσης - Πεύκης, Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Κορυδαλλού και Χαϊδαρίου.
Κατά τη συνάντηση που ακολούθησε μεταξύ της αντιπροσωπείας των συνδικαλιστών και του γγ του υπουργείου Δικαιοσύνης, ο Γιώργος Σάρλης, παρουσίασε ως «χάρη» την επίσπευση των διαδικασιών στις 28 Νοέμβρη, όπου θα συζητηθεί ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Λάρισας η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής της καθαρίστριας στον δήμο Βόλου, έπειτα από παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου, λέγοντας μάλιστα ότι «βάσει της διαδικασίας θα μπορούσε να μείνει κι ένα χρόνο στη φυλακή»!
Επιπλέον ο γγ του Υπουργείου δεν δεσμεύτηκε για την επιστροφή της 53χρονης στη δουλειά, επικαλούμενος «το νομικό πλαίσιο».
«Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση γιατί δεν προχωρά τις απαιτούμενες διαδικασίες να αποφυλακιστεί σήμερα η συναδέλφισσά μας και να επιστρέψει στη δουλειά και τα παιδιά. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να πάρει την πολιτική απόφαση», δήλωσε αμέσως μετά από τη συνάντηση ο Σπύρος Κωνσταντάς, πρόεδρος του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής.
Νωρίτερα, την έντονη αντίδραση των συνδικαλιστών προκάλεσε η παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης που με άνωθεν εντολή είχε μπλοκάρει την είσοδο του υπουργείου. Ο Γιώργος Πέρρος, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, απαίτησε την άμεση απομάκρυνσή τους.
Απαράδεκτες δικαστικές αποφάσεις
Υπενθυμίζεται ότι η καθαρίστρια διορίστηκε το 1996 με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ' Δημοτικού, για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία. Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του δήμου Βόλου, χωρίς να ακουστεί ποτέ το παραμικρό σε βάρος της.
Και ξαφνικά, το 2016, σύρθηκε στο δικαστήριο, κατηγορούμενη για «πλαστογράφηση» και, πρωτόδικα, της επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 15 ετών!
Στο Πενταμελές Εφετείο Λάρισας, όπου πριν από λίγο καιρό εκδικάστηκε η έφεσή της, η κατηγορία άλλαξε από «πλαστογράφηση» σε «παραποίηση», αλλά και η νέα ποινή που της επιβλήθηκε είναι βαριά και αδιανόητη, καθώς καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση! Η φυλακισμένη εργαζόμενη έχει ζητήσει αναίρεση στον Άρειο Πάγο, ενώ την Παρασκευή 23 Νοέμβρη, με παρέμβαση της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξ. Δημητρίου, προσδιορίστηκε όπως ήδη αναφέρθηκε για τις 28 Νοέμβρη η εξέταση της αίτησης αναστολής εκτέλεσης της ποινής της, στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας.
Φαίνεται πως σχεδόν 70 χρόνια μετά, ο εμφύλιος ακόμα δεν τελείωσε, όπως στο εφετείο που καταδίκασε την καθαρίστρια από το Βόλο για το “έγκλημα” της πλαστογράφησης του ενδεικτικού δημοτικού.
Όπως δήλωσε ο δικηγόρος της γυναίκας στο realfm, Γιώργος Σινέλης, η εντολέας του καταδικάστηκε με νόμο περί “ληστοσυμμοριτών” που ψηφίστηκε το ’50 αμέσως μετά τον εμφύλιο, αλλά παραμένει σε ισχύ ως σήμερα. Πού να μην της αναγνώριζαν και το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου, δηλαδή.
Όπως σημείωσε ο δικηγόρος, παρότι τυπικά ο δικαστής δεν είχε επιλογή, καθώς η γυναίκα δεν δικάστηκε με τις κοινές διατάξεις περί απάτης και πλαστογραφίας, αλλά με την επιβαρυντική περίπτωη 1608 περί καταχραστών του δημοσίου, που δεν προβλέπει ποινή κάτω των 10 ετών, θεωρεί πως είχε τη δυνατότητα υπέρβασης.
Κι αυτό για το λόγο ότι τα προσόντα που πλαστογραφήθηκαν δεν είχαν άμεση σχέση με την εργασία της, ενώ και το ποσό των 217.000 ευρώ το δούλεψε, δεν το καταχράστηκε.
Ο κ. Σινέλης πρόσθεσε πως ευελπιστεί στην αναίρεση της ποινής, μετά και την παρέμβαση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και ζήτησε ο αναχρονιστικός και επαίσχυντος νόμος να καταργηθεί.
Ο σαφής ταξικός χαρακτήρας της δικαιοσύνης γίνεται ολοφάνερος ακόμα και μέσα από τις νομοθετικές διατάξεις που παραμένουν σε ισχύ, ακόμα και όταν δεν ανταποκρίνονται στις συνθήκες στις οποίες ψηφίστηκαν.
Μόνο φαινομενικά όμως, γιατί μπορεί να μην υφίσταται πλέον άμεσα η απειλή της αστικής εξουσίας που είχε υπάρξει στον Εμφύλιο, ο εργαζόμενος όμως σε κάθε περίπτωση εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως απειλή, ιδίως όταν η ανάγκη της επιβίωσης τον σπρώχνει σε παραβάσεις του νόμου.
"Μεταξύ 1962 και 1964, το 40% των διδακτορικών πτυχείων PhD στην Χημεία απονεμήθηκαν σε γυναίκες στην Σ.Ένωση. Την ίδια στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός αυτός ήταν ένα τιποτένιο 5%". Τι άλλο να προσθέσει κανείς για την θέση της γυναίκας στην Σ.Ένωση και για τον καθοριστικό ρόλο που παίζει στον σοσιαλισμό ο κεντρικός σχεδιασμός για τις ανάγκες της κοινωνίας. Η επίπλαστη «ισότητα» ανδρών και γυναικών στον καπιταλισμό δεν μπορεί να φτάσει τις επιδόσεις του σοσιαλισμού παρόλο που πέρασαν κοντά 60 χρόνια από την εποχή που διαπραγματεύεται το άρθρο. Σημειωτέον ότι οι παρατηρήσεις προέρχονται από συγγραφείς που δεν έχουν σχέση με τον σοσιαλισμό αλλά δεν μπορούν να αγνοήσουν την αλήθεια των στοιχείων.
*****
Η συντριπτική υπεροχή των γυναικών της Σ.’Ενωσης έναντι των ΗΠΑ στον τομέα της επιστήμης
Μεταξύ 1962 και 1964, το 40% των διδακτορικών πτυχείων PhD στην Χημεία απονεμήθηκαν σε γυναίκες στην Σ.Ένωση. Την ίδια στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός αυτός ήταν ένα τιποτένιο 5%.
Γράφει στο περιοδικό Smithsonian η Rose Eveleth με τίτλο «Ήρθε η Ώρα οι ΗΠΑ να πάρουν μαθήματα από την Σ.Ένωση;»
«Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες για πολύ καιρό προσπαθούσαν να ξεπεράσουν η μία χώρα την άλλη στους εξοπλισμούς, στα διαστημικά ταξίδια ή στις κοινωνικές πολιτικές… Οι Σοβιετικοί είχαν νικήσει τους Αμερικανούς κατά κράτος τουλάχιστον σε ένα πράγμα: στην συμμετοχή των γυναικών στην επιστήμη και στην τεχνολογία.
Μεταξύ 1962 και 1964, το 40% των διδακτορικών πτυχίων PhD στην Χημεία απονεμήθηκαν σε γυναίκες στην Σ.Ένωση. Την ίδια στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός αυτός ήταν ένα τιποτένιο 5%.
Το 2006, ο αριθμός αυτός ήταν ακόμα χαμηλότερος από των Σοβιετικών της δεκαετίας του ‘ 60, μόλις 35% τοις εκατό, σύμφωνα με το αμερικανικό Ινστιτούτο του Ερευνητικού Κέντρου Φυσικής.
Το δε 2012, ήταν ακόμα μόνο στο 37% .
Η Roshanna Sylvester, που γράφει στο Blog Ρώσικης Ιστορίας, έχει κάποιες σκέψεις ως προς το γιατί Σοβιετική Ρωσία τα είχαν καταφέρει εκεί που απέτυχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες»:
Η ανάλυση των παιδαγωγικών αρχείων δείχνει ότι η πρόοδος των κοριτσιών στη δεκαετία του 1960 πρέπει να αναζητηθεί στο βασικό σχολικό πρόγραμμα της ΕΣΣΔ, που έδινε προτεραιότητα στην μελέτη των μαθηματικών και των Τεχνικών Επιστημών (STEM)*.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τα κορίτσια επωφελήθηκαν από τις γενικευμένες προσπάθειες που γινόταν τότε, για την επιστήμη και τα μαθηματικά, από τους εκπαιδευτικούς για να εντοπίσουν και να εμπνεύσουν ταλαντούχους φοιτητές καθώς και για να βελτιώσουν τη συνολική ποιότητα της διδασκαλίας σε αυτά τα πεδία.
Όσον αφορά τις επιρροές πέρα από τη σχολική αίθουσα, κοινωνιολογικές μελέτες (ιδιαίτερα αυτές που πραγματοποιήθηκαν από την ομάδα του Shubkin στο Νοβοσιμπίρσκ) καταλήγουν στο συμπέρασμα πως και οι γονείς έπαιξαν βασικό ρόλο στην διαμόρφωση των επιδιώξεων των κοριτσιών τους.
Αλλά αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι η πρόοδος των γυναικών σπάει το κατεστημένο του στερεότυπου για την «γυναικεία δουλειά» και καταρίπτει τον μύθο για την ανδρική κυριαρχία στα πεδία της επιστήμης και της τεχνολογίας. Δεν είναι τυχαίο το παραδειγμα της πρώτης γυναίκας κοσμοναύτριας Valentina Tereshkova
Τι άλλο να προσθέσει κανείς για την θέση της γυναίκας στην Σ.Ένωση και για τον καθοριστικό ρόλο που παίζει στον σοσιαλισμό ο κεντρικός σχεδιασμός για τις ανάγκες της κοινωνίας.
Η επίπλαστη «ισότητα» ανδρών και γυναικών στον καπιταλισμό δεν μπορεί να φτάσει τις επιδόσεις του σοσιαλισμού παρόλο που πέρασαν κοντά 60 χρόνια από την εποχή που διαπραγματεύεται το άρθρο. Σημειωτέον ότι οι παρατηρήσεις προέρχονται από συγγραφείς που δεν έχουν σχέση με τον σοσιαλισμό αλλά δεν μπορούν να αγνοήσουν την αλήθεια των στοιχείων.
* Ο όρος “STEM” [Science, Technology, Engineering and Mathematics] είναι το ακρωνύμιο το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως από άτομα σχετικά με την εκπαιδευτική πολιτική, για τα πεδία που αναφέρονται στις Φυσικές Επιστήμες, την Τεχνολογία, την Επιστήμη των Μηχανικών και τα Μαθηματικά.
Το “STEM” είναι μια προσέγγιση στην Εκπαίδευση που σχεδιάζεται ώστε στη διδασκαλία των Μαθηματικών και των Φυσικών Επιστημών, που είναι ζωτικής σημασίας για μια βασική κατανόηση του σύμπαντος, να εισαχθούν οι Τεχνολογίες και η Επιστήμη των Μηχανικών, που αποτελούν για τον άνθρωπο τα μέσα αλληλεπίδρασης με το σύμπαν. Μπορεί να αποτελέσει βάση για την ρομποτική.
«Να με φιμώσουν ήθελαν, απομονώνοντάς με πολιτικά. Και το πέτυχαν με την απόσπασή μου σε βοηθητικό πλοίο, που το πλήρωμά του δεν ξεπερνάει τα 7 άτομα, αλλά δε θα σταματήσω ποτέ να αγωνίζομαι και να ζητάω να μην υπάρχει καμιά εμπλοκή του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας μας στις ασκήσεις και στις όποιες στρατιωτικές επιχειρήσεις των νατοϊκών δυνάμεων», είπε στη “Νέα Κρήτη” ο ναύτης (στρατεύσιμος δίοπος μηχανικός – Τ/ΜΗΧ) Σταύρος Παπαδάκης.
Ο Ηρακλειώτης στρατεύσιμος στο Πολεμικό μας Ναυτικό τιμωρήθηκε επειδή “τόλμησε” την περασμένη Πέμπτη να ζητήσει ακρόαση υπάρχου στη φρεγάτα “Ναβαρίνον”, όπου υπηρετούσε, για να εκφράσει την άποψη ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν καμιά δουλειά να “φοράνε” την αιματοβαμμένη σημαία του ΝΑΤΟ και να συμμετέχουν στις ασκήσεις του!
Τον Ιανουάριο απολύεται ο Σταύρος Παπαδάκης και θα συνεχίσει τη ζωή του έξω από το στράτευμα.
Αλλά δεν έχει σκοπό ούτε μέχρι να πάρει το χαρτί – όπως λέει στην εφημερίδα μας – να κλείσει το στόμα του (πάντοτε κάνοντας χρήση των δικαιωμάτων του στο Ναυτικό) μπροστά στη συνεχιζόμενη εμπλοκή της χώρας μας σε νατοϊκές επιχειρήσεις.
Μάλιστα, ήταν και ο ίδιος ένας από τους στρατεύσιμους που διαδήλωσαν τις προηγούμενες μέρες στην Αθήνα για να τιμήσουν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, υπό το σύνθημα «οι στρατιώτες είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά».
«Με απομόνωσαν λόγω του σάλου»
Ο Σταύρος Παπαδάκης θεωρεί ότι η απόσπασή του έχει περισσότερο σχέση με το δημοσίευμα του “Ριζοσπάστη” την επομένη της αναφοράς του, αφού φαίνεται πως στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, ίσως και σε επίπεδο υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων, θορυβήθηκαν από τη δημοσιοποίηση του θέματος και επιχείρησαν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο να ξεκινήσει συζήτηση ευρύτερης κλίμακας για την εμπλοκή της Ελλάδας στις νατοϊκές επιχειρήσεις.
Ο ναύτης, συγκεκριμένα, το πρωί της περασμένης Πέμπτης βγήκε στην αναφορά για να δηλώσει ότι διαφωνεί με τη συμμετοχή της φρεγάτας σε νατοϊκή αποστολή στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με τελικό προορισμό τη Χάιφα του Ισραήλ!
Μιλώντας στη “Νέα Κρήτη” χθες, ο Σταύρος Παπαδάκης περιέγραψε το γεγονός ως εξής: «Εγώ βγήκα αναφορά υπάρχου. Ζήτησα ακρόαση υπάρχου. Και κατέθεσα την αντίρρησή μου στη συμμετοχή της φρεγάτας στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ. Και σε αυτό το πλαίσιο, ζήτησα να προωθηθεί η αντίρρησή μου όσο πιο ψηλά στην ιεραρχία γίνεται, και την Παρασκευή βγήκε η συνέντευξή μου στον “Ριζοσπάστη”, όπου έλεγα τα ίδια που είχα πει και μέσα στο πλοίο. Ότι, δηλαδή, δεν έχουμε καμία δουλειά να συμμετάσχουμε σε νατοϊκές ασκήσεις και ότι μας προσβάλλει τόσο τους στρατεύσιμους, όσο και τους μόνιμους το να πηγαίνουμε σε ασκήσεις και επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και να φοράει το πλοίο την αιματοβαμμένη σημαία. Και από ’κει και πέρα, με το που βγήκε η συνέντευξη την Παρασκευή, μου ανακοινώθηκε το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ότι με στέλνουν με απόσπαση σε άλλο πλοίο, ώστε να μη συμμετάσχω στη συγκεκριμένη άσκηση.
Βέβαια, δε μου το είπαν έτσι. Μου είπαν ότι απλά παίρνω μια απόσπαση, χωρίς να μου πουν ότι είναι για τιμωρητικούς λόγους. Αυτοί υποστηρίζουν ότι δεν είναι για τιμωρητικούς λόγους, αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Το πλοίο έχει τεράστιες ανάγκες από ανθρώπινο δυναμικό για το ταξίδι για το οποίο προετοιμαζόταν και θα μπορούσε να μην είχε γίνει αυτή η απόσπαση»…
Ο Ηρακλειώτης ναύτης δηλώνει πεπεισμένος πως «ο στόχος ήταν πολιτικός, κυρίως. Να με απομονώσουν από το υπόλοιπο πλήρωμα. Να μην ανοίξουν οι συζητήσεις σχετικά με τη συμμετοχή του πλοίου στη νατοϊκή επιχείρηση και αυτό νομίζω πως το πέτυχαν με το να με στείλουν εδώ που με έστειλαν. Η απόσταση είναι σε βοηθητικό πλοίο, με 7 άτομα πλήρωμα όλοι κι όλοι. Ο στόχος τους ήταν καθαρά να μην έρχομαι σε επαφή με το μόνιμο προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού, ώστε να μην ανοίξει συζήτηση μέσα στο Σώμα για τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων και του Πολεμικού Ναυτικού ιδιαίτερα στις νατοϊκές ασκήσεις, που έχουν καταλήξει πλέον να είναι και καθημερινό φαινόμενο»…
Πόσο “πάνω” όμως έχει φτάσει η υπόθεσή του; Ο Σταύρος Παπαδάκης δε γνωρίζει αν το “θέμα” του έχει φτάσει ακόμα και σε επίπεδο υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων ή και ΝΑΤΟ. Λέει όμως ότι επίσημα ο κυβερνήτης τον ενημέρωσε ότι θα μεταφέρει το αίτημά του στο Αρχηγείο Στόλου. Αν έχει πάει και πιο πάνω, ο ίδιος δεν μπορεί να το γνωρίζει. «Εάν πρόκειται για παρέμβαση του ΝΑΤΟ, ή από το υπουργείο το δικό μας, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Σίγουρα όμως ήτανε μια καθαρά πολιτική απόφαση το να με βγάλουν απ’ το πλοίο και να με απομονώσουν πολιτικά. Να με φιμώσουν»…
Ο ίδιος μάλιστα τονίζει ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο η δημοσιότητα του θέματος μέσω του “Ριζοσπάστη” αρχικά.
«Προσπάθησαν να κρατηθεί πίσω από “κλειστές πόρτες” η αναφορά μου. Και το λέω αυτό διότι ήταν η δεύτερη φορά που έβγαινα αναφορά ζητώντας ακρόαση υπάρχου. Την πρώτη φορά κατάφεραν να κρατήσουν χαμηλούς τους τόνους. Τη δεύτερη φορά δεν το πέτυχαν αυτό. Άνοιξε ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση. Και ουσιαστικά, για να μην ανοίξει ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση, με έβγαλαν από τη φρεγάτα», τόνισε.
«Πρέπει να έχουμε δικαίωμα άποψης μέσα στο στράτευμα»
Όσο για τη λογική ότι «όταν είσαι φαντάρος εκτελείς διαταγές άνευ αντιρρήσεως», ο Σταύρος Παπαδάκης λέει: «Οι μόνιμοι, όπως και οι φαντάροι, πρέπει να έχουμε τα πολιτικά μας δικαιώματα. Πρέπει να έχουμε το δικαίωμα του λόγου και της άποψης μες στο στράτευμα. Η αντίρρησή μου ήταν ότι δεν έχει δουλειά ο Ελληνικός Στρατός να πηγαίνει να ανακατεύεται σε ξένες χώρες και να επεμβαίνει κάτω από τη σημαία του ΝΑΤΟ ή ακόμα και με την ελληνική σημαία. Η δουλειά του Ελληνικού Στρατού είναι μέσα στα σύνορα της χώρας. Αυτό δε νομίζω, δηλαδή, ότι είναι ανυπακοή. Και όταν μου ανακοινώθηκε η απόσπασή μου, ζήτησα πάλι ακρόαση υπάρχου και είπα “δεν επιθυμώ να απομακρυνθώ από το πλοίο”. Και ότι επιθυμώ να συμμετάσχω στην άσκηση. Η διαφωνία μου ήταν στη συμμετοχή του πλοίου. Εξάλλου, δε θα έκανε τη διάφορα η μη δική μου συμμετοχή στην άσκηση. Όμως, η μη συμμετοχή του πλοίου του Πολεμικού Ναυτικού σε νατοϊκές ασκήσεις και επιχειρήσεις είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά».
Όσο για την άποψη ότι όλες αυτές οι αντιδράσεις, τόσο του εν λόγω ναύτη όσο και άλλων φαντάρων σήμερα, εκπορεύονται από μια πρακτική του ΚΚΕ, ο Σταύρος Παπαδάκης απαντά: «Εγώ πάλευα μέσα από το σωματείο μου πριν πάω φαντάρος. Θα παλεύω και μετά που θα τελειώσω τη θητεία μου. Είναι προσωπικές απόψεις βαθιά ριζωμένες και δε χρειάστηκε καθοδήγηση από κάποιο κόμμα για να βγω σε αυτή την αναφορά. Και μετά τις 7 Ιανουαρίου, που θα απολυθώ, θα συνεχίσω να βρίσκομαι στους δρόμους και να αγωνίζομαι, όσο θα υπάρχουν προβλήματα»…
Με επιστολές τους, στρατευμένοι συνεχίζουν να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον ναύτη Σταύρο Παπαδάκη, που υπηρετεί στη φρεγάτα «Ναβαρίνον» και δήλωσε ανοιχτά τη διαφωνία του στη συμμετοχή του πλοίου στη ΝΑΤΟική αποστολή «Sea Guardian», ενώ παράλληλα καταγγέλλουν την εμπλοκή της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Θυμίζουμε ότι λόγω της διαμαρτυρίας του, ο ναύτης, που υπηρετεί στη φρεγάτα ως Δίοπος Μηχανικός - Τ/ΜΗΧ, αποσπάστηκε σε άλλο πλοίο, προφανώς επειδή η διοίκηση δεν τον ήθελε «μέσα στα πόδια της» όσο το πλοίο συμμετέχει στη ΝΑΤΟική αποστολή.
***
«Εκφράζω την αλληλεγγύη μου στον ναύτη Σταύρο Παπαδάκη, ο οποίος βγήκε στην αναφορά, όπως δικαιούται, για να καταγγείλει τη συμμετοχή του πλοίου στο οποίο υπηρετεί, στη ΝΑΤΟική άσκηση "Sea Guardian". Το ΝΑΤΟ και επισήμως έχει αναφέρει πως δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο. Από τη στιγμή που έχει έρθει στο Αιγαίο, έχει δώσει αέρα στα πανιά της τουρκικής προκλητικότητας. Το ΝΑΤΟ μόνο φρίκη, πόλεμο, προσφυγιά και μετανάστευση σκορπάει από όπου περάσει. Με τη συμβολή του έχει μετατραπεί το Αιγαίο σε υγρό τάφο για εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες. Ούτε σπιθαμή γης στους φονιάδες των λαών.
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός συνόρων. Μόνη μας αποστολή πρέπει να είναι η εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας.
Γεωργόπουλος Γιάννης
Στρατιώτης Μηχανικού 88ΤΜΧ, Κάσπακας, Λήμνος
«Στρατιώτες του 646 Μ/Κ ΤΠ στηρίζουν την απόφαση και διεκδίκηση του ναύτη Στράτου Παπαδάκη για μη συμμετοχή στην άσκηση του ΝΑΤΟ του πλοίου "Ναβαρίνον" και γενικά τη μη συμμετοχή στις δολοφονικές επιδιώξεις του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Κανένα κέρδος δεν έχουν οι στρατεύσιμοι σε αυτούς τους μηχανισμούς πολέμου. Λέμε όχι στην αποχώρηση του πλοίου και στηρίζουμε την αγωνιστική στάση του συναδέλφου μας».
100 ΛΕΠΤΑ 2018 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Για τα γυρίσματα του ντοκυμαντέρ δημιουργήθηκε κινηματογραφική ομάδα αποτελούμενη από τους ΣΗΦΗ ΣΤΑΜΟΥ και ΠΑΥΛΙΝΑ ΑΓΑΛΙΑΝΟΥ με υπεύθυνο τον ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟ ΣΕΝΑΡΙΟ Για το σενάριο και την έρευνα του ντοκυμαντέρ δημιουργήθηκε ομάδα αποτελούμενη από τους ΘΑΝΑΣΗ ΛΕΚΑΤΗ, ΦΑΝΗ ΠΑΡΡΗ και ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΒΑΛΣΑΜΗ με υπεύθυνο τον ΓΙΑΝΝΗ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ Διεύθυνση φωτογραφίας ΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ Κάμερα ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΟΥΔΑΣ-ΑΚΗΣ ΒΑΛΕΡΓΑΚΗΣ-ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΖΑΚΟΓΛΟΥ-ΗΛΙΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΣ- ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΤΖΟΥΛΗΣ Λήψη Drone ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΠΟΡΜΠΟΤΗΣ Μοντάζ ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΚΕΚΑΣ Ηχοληψία – Μιξάζ -ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΛΟΥΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΤΣΑΚΟΣ Αφήγηση on camera :ΠΑΥΛΟΣ ΟΡΚΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΣΟΝΤΑΚΗ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ- ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ Σπικάζ ΜΙΛΤΟΣ ΔΗΜΟΥΛΗΣ-ΔΑΝΑΗ ΚΑΤΣΑΜΕΝΗ Αφηγήσεις – Ντοκουμέντα-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΑΛΕΙΦΟΣ-ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ-ΕΛΕΝΗ ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ- ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΞΕΝΑΚΗΣ Μουσική ΣΟΦΙΑ ΚΑΜΑΓΙΑΝΝΗ Έπαιξαν οι μουσικοί: ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ βιολί ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ φλάουτο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ κλαρινέτο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΣΙΟΥΡΑΣ κιθάρα ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗΣ μπουζούκι ΤΕΟ ΛΑΖΑΡΟΥ κόντρα μπάσο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΖΙΑΒΡΑΣ κρουστά ΣΟΦΙΑ ΚΑΜΑΓΙΑΝΝΗ πιάνο, ακκορντεόν, μαντολίνο Σκριπτ ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΣΙΚΑΣ Ηλεκτρολόγοι ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΖΙΡΓΙΑΝΝΗΣ- ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΙΩΓΑΛΑΣ Ηχολήπτες ΚΩΣΤΑΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Διεύθυνση παραγωγής ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Βοηθοί παραγωγής ΕΝΤΡΙ ΝΕΖΑ -ΣΟΦΙΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΗ-ΕΡΣΗ ΦΤΟΥΛΗ Φροντιστής ΑΛΕΞΗΣ ΓΚΟΥΜΑΣ Σκηνογράφος ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗΣ Βοηθός σκηνογράφου ΑΝΝΑ ΛΟΥΚΙΔΗ - ΑΝΔΡΕΟΥ Ενδυματολόγος ΕΙΡΗΝΗ ΚΥΡΙΑΖΙΔΟΥ Μακιγιάζ ΜΙΝΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΚΟΝΤΟΡΑ ΦΑΙΔΡΑ Συμμετείχαν οι :-ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΛΟΟΥ-ΝΙΚΟΣ ΤΟΥΡΝΑΚΗΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΡΑΜΑΖΙΔΗΣ ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΟΥΣΑΔΗ-ΑΛΕΞΙΑ ΓΑΒΡΙΛΗ-ΔΩΡΑ ΧΑΓΙΟΥ-ΑΘΗΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΗΡΑ ΡΟΚΚΟΥ- ΔΑΝΑΗ ΚΑΤΣΑΜΕΝΗ-ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΤΟΥΝΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΕΛΑΝΘΗ ΚΟΥΜΑΡΙΩΤΗΠΟΛΥΞΕΝΗ ΚΑΡΑΚΟΓΛΟΥ-ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΟΥΚΗ-ΔΑΝΑΗ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΤΟΥ ΡΟΔΑΝΘΗ ΚΑΣΚΑΦΕΤΟΥ-ΒΑΡΒΑΡΑ ΚΕΙΒΑΝΙΔΟΥ-ΕΡΣΗ ΦΤΟΥΛΗ-ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΗΛΙΑΝΑ ΧΑΤΖΗΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΒΟΥΓΙΟΥ-ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΜΠΙΛΑ-ΑΡΙΑΔΝΗ ΜΙΧΑΗΛΑΡΗ ΜΑΙΡΗ ΣΑΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ -ΕΛΙΝΑ ΚΑΠΕΤΑΝΟΥ-ΑΝΤΡΕΑΣ ΔΕΣΥΠΡΗΣ-ΔΗΜΗΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΦΩΤΗΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΤΣΟΜΥΤΗΣ-ΕΡΜΟΛΑΟΣ ΡΟΔΙΤΗΣ-ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΙΛΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΜΩΡΑΙΤΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΦΑΛΑΚΟΣ- ΠΑΝΟΣ ΤΣΙΤΣΙΚΑΣ-ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ-ΝΙΚΟΣ ΣΚΟΥΡΑΚΗΣ- ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΥΔΗΣ-ΝΙΚΟΣ ΖΥΜΑΡΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΙΧΑΛΑΡΑΤΟΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ-ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ-ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΣ-ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΠΙΡΗΣ Αρχειακό υλικό ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ – ΣΥΛΛΟΓΗ Π. ΠΟΥΛΙΔΗ ΕΡΤ Α.Ε ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΡΧΕΙΟΥ : ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΖΕΡΒΟΥ, ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑ ΤΑΣΣΙΟΠΟΥΛΟΥ , ΔΙΔΩ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΑΡΧΕΙΟ ΗΡΩΣ ΚΑΙ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΓΟΥΡΑΚΗ
Παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από τις ταινίες : "Ένας από το εκτελεστικό απόσπασμα" ΜΑΝΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ Τόποι Πολιτικής Εξορίας και Ιστορικής Μνήμης: Μακρόνησος ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΡΔΑΡΟΣ Τόποι Πολιτικής Εξορίας και Ιστορικής Μνήμης: Αϊ-Στράτης ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΡΔΑΡΟΣ Μνήμες ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΟΥΚΙΔΗ Non Omnis Μoriar ΘΕΟΔΟΣΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ Η Θεσσαλονίκη τον 20ο αιώνα ΤΑΣΟΣ ΨΑΡΡΑΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΚΕ ΔΙΑΝΟΜΗ NEW STAR art cinema
Από την παράσταση διαμαρτυρίας
