Οι «Άτακτοι» Κρήτες !!

Σαν σήμερα, 20 Μαίου του 1941, βρακοφόροι Κρητικοί επιτίθενται αναίτια σε Γερμανούς αλεξιπτωτιστές...😵

...Θυμάστε αυτή την ιστορία με τον Γερμανό καθηγητή Χάινς Ρίχτερ, το φρικτό αυτό φιλοναζί παραχαράχτη της ιστορίας, που στο βιβλίο του για τη Μάχη της Κρήτης λέει ότι για όλα αυτά που έκαναν οι Ναζί στην Κρήτη φταίει ο λαός που αντιστάθηκε...

...Και την ανακύρηξή του από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το 2014, ως επίτιμο διδάκτορα...
...Και που κατόπιν, εξ' αιτίας της κατακραυγής και της θύελλας διαμαρτυριών, τόσο από κοινωνικούς, επιστημονικούς και πολιτικούς φορείς του νησιού όσο και από συγγενείς των θυμάτων, το Πανεπιστήμιο ακύρωσε μεν τον τίτλο το 2017, αλλά δηλώσε αδυναμία της ανάκλησής του τίτλου...
...Και ο οποίος τίτλος ανακλήθηκε οριστικά μόλις στις 29/3/2018 (ούτε τρεις μήνες πριν!!!😱) μετά από πολύωρη συνεδρίαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Το σκεπτικό της ανάκλησης βασίστηκε όχι στην παραδοχή από πλευράς Πανεπιστημίου της φιλοναζιστικής παραχάραξης της Ιστορίας απο μεριάς Ρίχτερ, αλλά στο γεγονός ότι ο καθηγητής Ρίχτερ έκανε δημοσίως απαξιωτικές δηλώσεις για το ελληνικό πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Κρήτης ειδικότερα, πράξη που θεωρείται ότι προσβάλλει το ίδρυμα και το διεθνές κύρος του. (!!!) 😨😵

http://agonaskritis.gr/%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%AC%CE%…/***


Ελενη Μαρκακη

***

“Και πάλι (δυστυχώς) για τον κο Ρίχτερ”: Απάντηση καθηγητή Γιώργου Μαργαρίτη στη συνέντευξη στήριξης του στην Καθημερινή

07/12/2015

Με αφορμή συνέντευξη που παραχώρησε ο Γερμανός καθηγητής Χάινς Ρίχτερ στην “Καθημερινή”, ο καθηγητής Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής σύγχρονης και πολιτικής ιστορίας στο ΑΠΘ, απαντά στον Γερμανό συνάδελφό του για τις θηριωδίες των γερμανών στην Κρήτη:

Στην εφημερίδα Καθημερινή, στις 5 Δεκεμβρίου 2015 (ημερομηνία ηλεκτρονικής έκδοσης) φιλοξενήθηκε συνέντευση του Γερμανού «ιστορικού» Χάϊνς Ρίχτερ στην δημοσιογράφο Λίνα Γιάνναρη. Η συνέντευξη έφερε τον τίτλο «Η ιστορική επιστήμη στο εδώλιο», και με τον τρόπο που παρουσιάστηκε προφανώς στιγμάτιζε την δικαστική διώξη εναντίον του «ιστορικού». Μέσα από τον τίτλο και τα συμφραζόμενα η δημοσιογράφος και η εφημερίδα θεώρησαν ότι διώκεται και δικάζεται η ιστορική έρευνα και όχι η ανοικτή προάσπιση ναζιστικών πρακτικών και νεο-ναζιστικών «ιστορικών θέσεων».

Η ίδια η τεχνική της συνέντευξης στήριξης στον αναξιοπαθούντα «ιστορικό» δημιουργεί ερωτηματικά. Πραγματικά γίνεται αναφορά στο αδύναμο σημείο του κατηγορητηρίου, δηλαδή στον ισχυρισμό του Ρίχτερ ότι η «επιχείρηση Μαρίτα», όπως και η αντίστοιχη με το κωδικό όνομα «Ερμής» (εισβολή στα Βαλκάνια και στην Κρήτη αντίστοιχα) δεν επηρέασε την γενικώτερη πορεία του πολέμου, δηλαδή το ημερολόγιο της ήδη προγραμματισμένης εισβολής των ναζί στην Σοβιετική Ένωση. Αυτό το σημείο υπήρξε πραγματικά αντικείμενο επιστημονικής συζήτησης η οποία και έχει καταλήξει σε συμπεράσματα τα οποία θεμελιώνονται σε σημαντική βιβλιογραφία.

Πίσω όμως από ετούτο το ζήτημα υποκρύπτεται η ανοικτή αναθεώρηση της ιστορίας στην κατεύθυνση της αποκατάστασης του ναζισμού και των στρατιωτικών πρακτικών του. Μεταφέρω κατά λέξη από το άρθρο της Καθημερινής τα λόγια του Ρίχτερ (αυτολεξεί καθότι σε εισαγωγικά).

«Δεν είναι μόνο η αρχαία Ελλάδα που έχει τους μύθους της, τους έχει και η σύγχρονη» (…) «Είναι αλήθεια ότι οι άτακτοι Κρήτες σκότωναν αρχικά μόνο τους τραυματισμένους αλεξιπτωτιστές, επειδή δεν είχαν όπλα, αλλ΄στην αρχή δεν υπήρχε οργανωμένη αντίσταση ούτως ή άλλως. Οι Γερμανοί όμως αντέδρασαν με αντίποινα. Αυτό που έγραψα είναι ότι μέχρι την Επιχείρηση Ερμής (σ.σ. εναντίον της Κρήτης), ο Β’ Π.Π. υπήρξε σχετικά «καθαρός» πόλεμος, στον οποίο όλες οι πλευρές σέβονταν το διεθνές δίκαιο του πολέμου (σ.σ. Συμβάσεις της Χάγης). Ήταν όταν ξεκίνησαν αυτές οι επιθέσεις και τα αντίποινα που ο πόλεμος έγινε «βρώμικος». Αυτή είναι η άποψη της διεθνούς ιστοριογραφίας».

Η διεθνής ιστοριογραφία, την οποία επικαλείται λέει πολλά για τον ναζισμό τα οποία ο κος Ρίχτερ είτε δεν γνωρίζει είτε –το χειρότερο- κάνει πως δεν τα γνωρίζει. Υποψιαζόμαστε αρχικά ότι δεν γνωρίζει την λέξη, την έννοια και την ιστορική παρουσία του ναζισμού καθότι σε όλη του τη συνέντευξη η λέξη απουσιάζει. Καθώς δεν γνωρίζει τον ναζισμό εξυπακούεται ότι δεν γνωρίζει τίποτε περί των ρατσιστικών νόμων της Νυρεμβέργης που εκπορεύονται από την προγραμματική (από το 1919) στο ναζιστικό κόμμα απόρριψη του ρωμαϊκού δικαίου και αντικατάστασή του από το «φυλετικό-παραδοσιακό». Στο τελευταίο οι όποιοι «υπάνθρωποι» βρίσκονταν αυτόματα εκτός δικαίου και άρα μπορεί να τους σκοτώσει κανείς με την ίδια «νομική» διαδικασία με την οποία θανατώνουμε τα ζώα. Συνακόλουθα δεν φαίνεται να γνωρίζει όρους όπως «Volksturmskampf “ (φυλετικός πόλεμος), “Flurbereiningung” (μεθοδική –φυλετική- εκκαθάριση) ή «Endlosung” (τελική λύση), όλες δηλαδή τις «αξίες» που συνόδεψαν τον ναζιστικό πόλεμο από τις πρώτες κιόλας ώρες της εισβολής στην Πολωνία.

Δεν φαίνεται επίσης να γνωρίζει τα “Einsatzgruppen” (εκκαθαριστικά αποσπάσματα της Ειδικής Ασφάλειας) επιφορτισμένα από τον Σεπτέμβριο κιόλας του 1939 με την εφαρμογή της «δημογραφικής μηχανικής», την -με φυλετικά κριτήρια- αναδιαμόρφωση των κατακτημένων εδαφών. Δεν φαίνεται να γνωρίζει την παρέμβαση του αρχηγού του γερμανικού Γενικού Επιτελείου, στρατηγού Χάλντερ, στις 9 Σεπτεμβρίου 1939, που εξηγούσε στους υφιστάμενους ότι «είναι μέσα στις προθέσεις του Χίτλερ και του Γκαίρινγκ η καταστροφή και η εξόντωση του πολωνικού λαού» έτσι ώστε οι στρατιωτικοί να μην διστάζουν στην μαζική εξόντωση αμάχων (Browning, 17). Δεν φαίνεται να γνωρίζει την απογοήτευση που επικράτησε στις τάξεις της γερμανικής στρατιωτικής και ναζιστικής ηγεσίας όταν στα τέλη του 1939, στον απολογισμό της επιχείρησης για εκκαθάριση της πολωνικής “ιντελλιγκέντσιας” διαπιστώθηκε ότι μόνο (!) 50.000 Πολωνοί έγινε δυνατό να εξοντωθούν. Ο αριθμός κρίθηκε απαράδεκτος καθώς με τέτοιους ρυθμούς η επιχείρηση δεν θα τελείωνε ποτέ… (Browning, 35).

Αναφερθήκαμε στην Πολωνία του 1939 καθότι ο κος Ρίχτερ υποστηρίζει ότι ο πόλεμος που εξαπέλυσαν οι ναζί ήταν εξαιρετικά «καθαρός» μέχρι που οι «άτακτοι» της Κρήτης άρχισαν να σκοτώνουν τραυματίες προκαλώντας με τον τρόπο αυτό τα γερμανικά αντίποινα! Καθώς ο κος Ρίχτερ φαίνεται πως έχει ελάχιστη σχέση με την ιστορία προφανώς αγνοεί ότι τον Μάϊο του 1941, τον καιρό της μάχης της Κρήτης, ο ναζιστικός τρόπος πολέμου είχε ήδη προγραμματιστεί για την απόλυτη αγριότητα. Τα σχέδια εισβολής στην Σοβιετική Ένωση εμπεριείχαν την προγραμματισμένη εξόντωση είκοσι ως τριάντα εκατομμυρίων ανθρώπων με τις «εκκαθαρίσεις» και με την πείνα που θα δημιουργούσε η με βάση τα σχέδια καταλήστευση όλων των πόρων ζωής στα κατακτημένα εδάφη. Για να το περιγράψω με τα λόγια του ίδιου του Χίμμλερ, «(ο πόλεμος) είναι ζήτημα ύπαρξης, πρόκειται για μια φυλετική σύγκρουση ανελέητη, στην οποία θα εξοντωθούν 20 με 30 εκατομμύρια Σλαύοι και Εβραίοι, είτε με τη στρατιωτική δράση, είτε με την πρόκληση επισιτιστικής κρίσης» (ομιλία σε σύσκεψη των ανώτατων διοικητών των Ες Ες στις 12-13 Ιουνίου 1941) (Browning, 240). Κατά τα άλλα, κατά τον κο Ρίχτερ, ο πόλεμος έπαψε να είναι καθαρός επειδή οι αγρότες της Κρήτης –υπερασπιζόμενοι τον τόπο τους από το επερχόμενο θηρίο- “σκότωναν τραυματίες….” !

Αν και ορίζεται ως ιστορικός ο κος Ρίχτερ δεν έχει αντιληφθεί τίποτε από τα παραπάνω αν και όλα τα παραπάνω –και πολύ περισσότερα– είναι πολύ γνωστά στην ιστοριογραφία που επικαλείται. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε παράξενη την τόση άγνοια ενός ιστορικού. Στην πραγματικότητα κάτι άλλο συμβαίνει. Ο κος Ρίχτερ αδιαφορεί για την ιστορία και περιφρονεί τα ιστορικά έργα. Χρησιμοποιεί την ακαδημαϊκή ιδιότητά του απλά και μόνο για να κάνει νεο-ναζιστική προπαγάνδα.

Το τι ακριβώς θέλει να πετύχει φαίνεται σε ένα άλλο απόσπασμα (και αυτό κατά λέξη) της ίδια συνέντευξης. «Είδα (περπατώντας από την Έδεσσα στα Γιάννενα) ερείπια χωριών που είχαν καταστραφεί από τους Ιταλούς, τους Γερμανούς, τους εθνικιστές και τους κομμουνιστές». Ναζισμός, ποιος ναζισμός; Ο Ρίχτερ θεωρεί ότι οι ναζί, οι Γερμανοί, δεν έκαναν τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγώτερο από αυτό που και οι κομμουνιστές έκαναν! Δεν τα λέει τυχαία όλα αυτά. Για επιχείρηση αποκατάστασης του ναζισμού πρόκειται. Μια επιχείρηση όπου περισσεύει το θράσος. Νεο-ναζισμός λέγεται το φαινόμενο και δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία.

Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι όλα αυτά τα προφανή αποσιωπούνται από τους εγχώριους υπερασπιστές του κου Ρίχτερ. Θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει τη σκοπιμότητα της εφημερίδας Καθημερινή και του δημοσιογραφικού συγκροτήματος στο οποίο ανήκει. Ο χώρος αυτός έχει καταστεί το επίσημο βήμα έκφρασης των διαφόρων κινήσεων «φίλων του δωσιλογισμού» και σπεύδει με ενθουσιασμό να προβάλει τα εφευρήματά τους. Έχει λοιπόν κάθε λόγο να θεωρεί ότι ο «διωγμός» κατά του κου Ρίχτερ οδηγεί την «ιστορική επιστήμη στο εδώλιο».

Αντίθετα προκαλεί θλίψη η στάση πανεπιστημιακών τμημάτων που αδυνατούν να ξεχωρίσουν την διαφορά ανάμεσα στην επιστήμη της ιστορίας και της νεο-ναζιστικής προπαγάνδας. Ιδιαίτερα θλιβερή είναι η στάση του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης στο οποίο ο γράφων υπηρέτησε για είκοσι περίπου χρόνια. Αυτό θα όφειλε να ξέρει και να καταλαβαίνει. Το Τμήμα αυτό δεν βρήκε τίποτα να πει όταν ο κος Ρίχτερ θεώρησε τους ηρωϊκούς αγωνιστές της μάχης της Κρήτης υπαίτιους για τον εκβαρβαρισμό του πολέμου…. Αντίθετα σήμερα σπεύδει να διαμαρτυρηθεί διότι διώκεται «ενας ιστορικός», καθώς και η «ελευθερία της επιστημονικής έρευνας» (Ψήφισμα Τ.Ι.Α. 2 Δεκεμβρίου 2015)! Μα είναι τόσο δύσκολο πλέον να ξεχωρίσουν οι ακαδημαϊκοί το τι συνιστά επιστήμη και τι ναζιστική προπαγάνδα!

ΠΑΠΑ N. ΚΟΥΤΟΥΖΗ: Έμμετρες βωμολοχικές σάτιρες

Τσου κλέφτες και ιερόσυλους
Ρουφιανοκερατάδες
Ευτούνους είναι που αγαπούν
Του τόπου οι αφεντάδες.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ, Έμμετρες βωμολοχικές σάτιρες

Ο παπα-Νικολός Κουτούζης, μια από τις παράξενες αλλά και τις πιο σημαντικές μορφές των Νεοελληνικών Γραμμάτων, μίλησε με το χρωστήρα του, την ιδιόμορφη ζωή του αλλά και με τη γλώσσα της καθημερινής ζωής της εποχής του.

Μια γλώσσα συνηθισμένη στη σατιρική ποίηση του καιρού του – αλλά κι όχι ξένη στην παγκόσμια σάτιρα – μια γλώσσα άμεση και ικανή να τον φέρει κοντά και στους απλούς Ζακυνθινούς του 18ου αιώνα. 
Οι μεταγενέστεροι θεώρησαν αυτή τη γλώσσα αισχρή, τολμηρή και ανήθικη. Δημιουργώντας για τον εαυτό τους δικαίωμα αποσιώπησης γεγονότων της Ιστορίας, δημοσίευσαν τα πιο πολλά του ποιήματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα μιας δικής τους ηθικολογίας, ασφαλώς όχι ηθικής.
 Έτσι μας «γνώρισαν» έναν Κουτούζη μέσα από ποιήματα ουσιαστικά δικά τους, καμωμένα από τις όποιες λέξεις του ενέκριναν! (ο Αριστοφάνης και ο Ραμπελαί τη γλίτωσαν φτηνά, αφού φαίνεται πως έπεσαν σε λιγότερο ηθικολόγους μελετητές).

Σαν να μην έφτανε αυτό τα χειρόγραφα του Κουτούζη καταστράφηκαν από τους σεισμούς του 1953.
Ευτυχώς ο φιλόλογος Παναγιώτης Μαρίνος είχε αντιγράψει από την προσεισμική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου κάμποσα από αυτά, τα οποία και ευγενικά μας παραχώρησε, αφού πολιτικά δύσκολες για τον ίδιο εποχές δεν του επέτρεψαν να εργαστεί και να τα δημοσιεύσει. 
Τα δημοσιεύουμε διακόσια χρόνια αφότου γράφτηκαν μαζί με τις ευχαριστίες όλων όσων καταλαβαίνουν ότι η προσφορά του αυτή ισοδυναμεί με διάσωσή τους. Τους άλλους, που θα διαμαρτυρηθούν ότι με τη δημοσίευσή τους θα συντελέσουμε στον παραστρατημό της γενιάς μας, δεν θα κουράσουμε με το να τους παραπέμψουμε σε σελίδες από την παγκόσμια Λογοτεχνία. Πιστεύουμε ότι είναι αρκετό να ρίξουν μια ματιά στα έντυπα που κρέμονται στο περίπτερο της γειτονιάς τους.

Για τον συγγραφέα:

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ (1741-1813)
ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΒΩΜΟΛΟΧΟΣ ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ
Ο ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΩΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΕΡΕΩΝ.

“Στην πραγματικότητα εκείνο που ενδιαφέρει περισσότερο στον Κουτούζη είναι ότι αντιπροσωπεύει ένα είδος ανθρώπου, που ξεφυτρώνει μονάχα σε θερμοκήπια του πολιτισμού. Γιατί ο Κουτούζης είναι κάτι περισσότερο από ένας αγιογράφος εξαιρετικός κι ένας ρωμαλέος σατιρικός ποιητής: είναι η απόδειξη ότι η Επτάνησος είχε κάποτε φτάσει στο σημείο να μπορεί να βγάλη το σπανιότερο φρούτο που φυτρώνει στο αιωνόβιο δέντρο της κουλτούρας: τον Δανδή! Η λέξις είναι παρεξηγημένη από τους «πολλούς»: Μπερδεύουνε τον Δανδή με τον απλό κομψευόμενο. Η μόνη ομοιότητα που έχουνε μεταξύ τους είναι ότι τυχαίνει και οι δύο να είναι καλοντυμένοι. Για τον Δανδή όμως το ντύσιμο δεν είναι μια απλή φιλαρέσκεια, είναι σκοπός ζωής. Ακολουθεί στη σκέψη του, στον τρόπο της ζωής του, στο ντύσιμό του, μια δική του αισθητική γραμμή, που του γίνεται γνώμονας τόσο σίγουρος, ώστε τελικά άνθρωπος, σκέψη, ρούχο, ν’ αποτελούνε ένα αχάλαγο, ακλόνητο οργανικό σύνολο. Ο Δανδισμός δεν είναι ζήτημα μόδας, είναι μια Μεταφυσική!».
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΡΩΜΑΣ(1906-1981), Συγγραφέας, «Τα ζακυνθινά» 1957ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΡΩΜΑΣ(1906-1981), Συγγραφέας, «Τα ζακυνθινά» 1957

«Ενεδύετο ο Κουτούζης ιδιοτρόπως με ράσα ολοσύρικα και πολυέξοδα αλλά κοντά, ίνα φαίνωνται αι αργυραί πόρπαι, ας είχεν εις τα υποδήματα, έκοπτε μικρόν το γένειον, το δε στρογγυλόν και κομψόν αυτού σκιάδιον έφερε πάντοτε υπό την μασχάλην».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΡΑΜΗΣ (1820-1886), Μητροπολίτης και Λόγιος, «Φιλολογικά Ανάλεκτα Ζακύνθου»ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΡΑΜΗΣ (1820-1886), Μητροπολίτης και Λόγιος, «Φιλολογικά Ανάλεκτα Ζακύνθου».

«Τούτο είναι βέβαιον, το οποίον και ήκουσα παρά του διδασκάλου μου Δημ. Κτενά, αποθανόντος εν εσχάτη ηλικία τω 1891, ότι ο Κουτούζης ενοχληθείς ποτέ υπό των επιτρόπων ναού τινος ισχυριζομένων, ότι η δεξιά του Ιεράρχου Γρηγορίου, τον οποίον είχε ζωγραφίσει εν τη βημοθύρα, δεν είχεν ευλογούσα την αρμόζουσαν κάμψιν εις τους δακτύλους, επιδιώρθωσε ταύτην εις τρόπον ώστε θεωμένη εκ της θέσεως των επιτρόπων εδείκνυε φάσκελον».Λ. Χ. ΖΩΗΣ (1865-1956), Ιστορικός και Λόγιος, «Κουτούζης Νικόλαος», περιοδικό «Ανάπλασις»

.

«Η κόμμωσίς του ήτο ανάρμοστος εις ιερέα. Τα ράσα του ήταν μεταξωτά και κοντά, διά να φαίνωνται αι αργυραί και χρυσαί πόρπαι εις τα κομψά υποδήματά του και αι μεταξωταί κάλτσαι ερυθρού ή πορφυρού χρώματος. Εφόρει ζώνην χρωματιστήν με φούντες, πίλον στρογγύλον λίαν κομψόν, μεταξωτόν, πλατύγυρον, τον οποίον οτέ μεν έφερε λοξώς επί της κεφαλής του, οτέ δε υπό την μασχάλην.

[…]«Οσάκις ο Κουτούζης εισήρχετο εις την εκκλησίαν, συνησθάνετο ότι ήτο λειτουργός του Θεού, αλλά και εκεί εφαίνετο ότι ήτο νευροπαθής. Όταν ελειτούργει ήθελε το θυσιαστήριον στολισμένον μεγαλοπρεπώς με τεχνητά άνθη και με φυσικά. Η εκκλησία με τάπητας. Εμιμείτο εν πολλοίς τους δυτικούς ιερείς. Καθ’ όλην την λειτουργίαν οτέ μεν έκλαιεν, οτέ δε εκτύπα το στήθος του και συχνά εγονάτιζεν. Η ψαλμωδία του ήτο έρρυθμος και ευχάριστος ένεκα της μελωδικής φωνής του. Όταν προσέφερε την αναίμακτον θυσίαν και γονυπετής ανεφώνει «τα σα εκ των σων» δάκρυα έρρεον εκ των οφθαλμών του».

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΔΕ ΒΙΑΖΗΣ (1849-1927), Ιστορικος και λόγιος
«Ο εκκεντρικώτερος των Ορθοδόξων ιερέων», περιοδικό «Μικρασιατικόν Ημερολόγιον»
.

«(…) Ολόκληρος κοινωνία τον ησθάνετο (τον Κουτούζη) ως εφιάλτην βαρύν επί του στήθους της, αλλ’ ουδείς ίσχυεν εναντίον του (…) κεραυνούς εξέπεμπον τα φοβερά του όμματα, μύδρους δ’ εσφενδόνιζεν η δριμεία του γλώσσα. Τούτου το «χείλο» κατά τον Σολωμόν, εφόβιζεν «εχθρό και φίλο…». Ήτο, ναι, το γενικόν φόβητρον, αλλά συγχρόνως ο άγρυπνος και ακαταπόνητος τιμωρός πάσης καταχρήσεως, το γρανίτιον πρόσκομμα πάσης ανομίας και σκανδάλου. Διηγούνται ακόμη μετά φρίκης οι γέροντες πως διέφθειρε τους υπηρέτας και τας υπηρετρίας των μεγάλων οίκων, παρακινών εις εκμυστηρεύσεις οικογενειακών σκανδάλων και αποκρύφων, πως εζητούντο και εκυκλοφόρουν αι δριμείαι, αι απροκάλυπτοι, αι καυστικαί του σάτιραι, και πως αγέρωχος και υπέρφρων, μεγαλοπρεπής το ύφος και την πλουσίαν περιβολήν, διήρχετο ο ηγεμών των ελευθερίων σατιριστών τας οδούς, περιφέρων δεξιά και αριστερά ερευνητικά βλέμματα, εξακοντίζων ετοίμως σκόμματα και βέλη, ενώ πάντες περιδεείς και πτήσσοντες εφιλοτιμούντο να φανώσιν άψογοι ενώπιον του ρασοφόρου αυτού Κερβέρου, όστις ηπείλει να τους φονεύση με μόνην υλακήν. Πάσα κοινωνία έχει ανάγκην ενός Κουτούζη».ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ (1867-1951), Προλεγόμενα στο » Γιάννη Τσακασιάνου Άπαντα»

Απόσπασμα από το βιβλίο:
Τετράστιχα

Πρόκειται για πέντε τετράστιχα (δύο με παραλλαγή) και ένα δίστιχο. Είναι λιτά, αυτάρκη αλλά και εξοντωτικά

Υγειά σου, υγειά σου Παλμιδέσσα

Που γαμείς κυρά Κοντέσσα

Και της δίνεις ευλογίες

Ανταμώς με παπαρίες1.

Ο Ιγνάτιος Παλμιδέσσα (Ignazio Palmidessa), τοποτηρητής καθολικός επίσκοπος Κεφαληνίας-Ζακύνθου, ήρθε στη Ζάκυνθο το 1805 και έδρασε με επιτυχία. Φαίνεται πως η επιτυχία του Μονσινιόρ συμπεριλάμβανε και τις κυρίες.

Υπάρχει κάποια κοντέσα σκανταλιάρα στο στόχαστρο του παπά. Μήπως και στη ζωή του ή στους πόθους του; 
Ο τρόπος που τη χτυπάει είναι αψής (ενώ συνήθως τις φταίχτρες απλά τις τσιμπάει) αλλά μαζί και απωθημένα ερωτικός (να ’ναι ιδέα μου;). Αν η κοντέσα ήτανε καλλονή, έξυπνη, ετοιμόλογη, κοσμική, με πολιτικές επιρροές, τότε χαλάλι του… Στον ιστορικά καταρτισμένο που θα βιαστεί να βγάλει συμπεράσματα αντιτάσσω το περίφημο ρητό (του αγγλικού παράσημου της περικνημίδας = ζαρτιέρας): «Honni soit qui mal y pense»2.

Παπάρι = βάλανος, ψωλός (Λ. Χ. Ζώη, Λεξικόν Ιστορικόν και Λαογραφικόν Ζακύνθου, τόμ. Β΄, σ. 362).
«Ντροπιασμένος ας είναι όποιος βάλει κακό στο νου του».

Ω της Γαρζώναινας υιέ

Του Φερεντίνου σπέρμα

Και του Γαρζώνη του πτωχού

Ανάστημα και θρέμμα.

Ο Γεώργιος Γαρζώνης, τελευταίος πρωτοπαπάς Ζακύνθου. Το 1824 η Ζάκυνθος έγινε Μητρόπολη και ο Γαρζώνης χειροτονίθηκε Μητροπολίτης με το όνομα Γαβριήλ. Ο υπαινιγμός αυτονόητος. Στον «Κώδικα Π. Μαρίνου» αναγράφεται «υιός» αντί του σωστού, νομίζω, «υιέ».

Της Χαριάταινας ο χύστος1

Είν’ πλατύς ωσάν πηγάδι

Μπάσε βγάλε αυγή και βράδυ

Δεν τση μένει χείλο πλειά.

1Κόλπος, γυναικείο αιδοίο.

Ο Ντίνος Κονόμος δημοσίευσε και τις δύο παραλλαγές, παραλείποντας το επίθετο της αποδέχτριας. Ο κ. Κονόμος αναφέρει ότι βρήκε τη δεύτερη παραλλαγή στον Κώδικα Ανδρέα Γαήτα που έχει στο αρχείο του («Νικολός Κουτούζης», Αθήνα 1974, σ. 159, 160) και παραθέτει επεξήγηση, του Γαήτα, για «τση χώρας το πηγάδι». Στον «Κώδικα Π. Μαρίνου» υπάρχει αντίστοιχη σημείωση του Σπύρου Δε Βιάζη: «Πηγάδι της χώρας ήτο και είναι ακόμη πηγάδι εις Πόχαλιν έξωθι του φρουρίου του οποίου τα χείλη είναι αυλακωμένα από το σχοινί των αντλούντων εξ αυτού νερό».

Τσου κλέφτες και ιερόσυλους

Ρουφιανοκερατάδες

Ευτούνους είναι που αγαπούν

Του τόπου οι αφεντάδες.

Τι αριστοτεχνική σύμπτυξη των κουτουζικών στόχων και σοχάδων. Δημοσιεύτηκε από τον Ντίνο Κονόμο («Νικολός Κουτούζης», Αθήνα 1974, σ. 73).

Ο Υιός της αμαρτίας

Αρχηγός της εκκλησίας.

Το μόνο δίστιχο. Ποιος; Μήπως ο δεσπότης της εποχής; Δημοσιεύτηκε από τον καθηγητή Μπουμπουλίδη.
Σημείωση
Φαίδωνος Κ. Μπουμπουλίδου, «Προσολωμικοί», τεύχος Β΄, Νικόλαος Κουτούζης, σ. 87.



Ο σάλιγκας όντας βαλθή

Να βγη από το καυκί του

Πρώτα βγάνει τα κέρατα

Γιαμά την κεφαλή του.

Άλλη μια μπηχτή του Κουτούζη στους κερασφόρους, θιασώτες και απολαυστές του κεράτου. Η παράδοση θέλει το τετράστιχο αυτοσχέδιο, στο άνοιγμα ενός παράθυρου… Πρωτοδημοσιεύτηκε από το Νικόλαο Κατραμή («Φιλολογικά Ανάλεκτα Ζακύνθου», σ. 419). Ο Ντίνος Κονόμος δημοσίευσε και τρίτη παραλλαγή από τον (στο αρχείο του) Κώδικα Ανδρέα Γαήτα.

Σάτιρα (Κοντέσσας)

Η φύσις εδιάταξεν

Τα ζώα να ζητούσι

Του χρόνου μία ή δύο φορές

Κι ύστερα λησμονούσι.

Εσύ, κοντέσσα ευγενής,

Τι είδους ζώο είσαι

Που νύχτα μέρα ο πασαείς

Σ’ ακούει να κράζης: «Χύσε»;

Βάλε, λοιπόν, στην κεφαλή

Άρμα1 ζωγραφισμένη

Την πούτζα με τ’ αρχίδια τση

Χοντρή και καυλωμένη.

1Οικόσημο.
Πάλι η κοντέσσα! Η ίδια; Νιώθω σχεδόν βέβαιος. Ο τόνος επιθετικός, υβριστικός πιότερο από σατιρικός. Κάτι σήμαινε τελοσπάντων για τον ποιητή η κοντέσα# ή κάτι θα ’θελε να σημαίνει. Και τον ενοχλούσε που σήμαινε και για τόσους (φαίνεται) άλλους…


ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

Πηγή 

Η Ζυρίχη πρωταθλήτρια πόλη στη χρήση κοκαΐνης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Στις 10 πόλεις με την υψηλότερη χρήση κοκαΐνης σε όλη την Ευρώπη, οι πέντε είναι ελβετικές (νούμερο 1 Ζυρίχη, νούμερο 3 Σεν Γκάλεν, νούμερο 4 Γενεύη, νούμερο 8 Βασιλεία, νούμερο 9 Βέρνη).

Στις 10 πόλεις με την υψηλότερη χρήση χαπιών Ecstasy σε όλη την Ευρώπη, οι δύο είναι ελβετικές (νούμερο 4 Ζυρίχη, νούμερο 5 Γενεύη).

Να δεις τι σου 'χω για μετά...

Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Guardian» (3/5/2018), η αλυσίδα σούπερ μάρκετ «LIDL» στην Ελβετία διαθέτει πλέον προς πώληση στα ράφια της κατεργασμένο καπνό κάνναβης και τσιγάρα κάνναβης.
Η εταιρεία αξιοποιεί την αλλαγή του νομικού πλαισίου στην Ελβετία, που από το 2011 επιτρέπει τη χρήση κάνναβης απ' όσους είναι άνω των 18 ετών και όταν η κάνναβη περιέχει TCH (δραστική ουσία) μέχρι 1%.
Διαφημίζει, μάλιστα, ότι η κάνναβη είναι «τοπικής ελβετικής καλλιέργειας», σε συνεργασία με την ελβετική εταιρεία «Botanicals», με έδρα και καλλιέργειες κάνναβης στο Thurgau της βόρειας Ελβετίας, «σε κλειστούς βιομηχανικούς χώρους με σύγχρονο σύστημα ημιαυτόματων θερμοκηπίων».

Σήμερα, η Ελβετία καταγράφει περισσότερους από 140 νόμιμους λιανικούς πωλητές κάνναβης, από πέντε που ήταν το 2015.

Επίσης, καταγράφει πωλήσεις νόμιμης κάνναβης ύψους 82,5 εκατ. ευρώ, που αποδίδουν φορολογικά έσοδα στο κράτος ύψους 20 εκατ. ευρώ.

* * *

Οταν όμως τα ναρκωτικά γίνονται και νόμιμο εμπόρευμα, με στόχο το κέρδος, αλλά και την κοινωνική καταστολή, κυρίως σε νεαρές ηλικίες, έχουμε και τα αποτελέσματα που καταγράφει για την Ελβετία το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα Ναρκωτικά.
Από έρευνά του στα λύματα όλων των μεγάλων πόλεων της Ευρώπης, για όλα τα Σαββατοκύριακα του 2017, προκείμενου να εξαχθεί συμπέρασμα για το ποια ναρκωτική ουσία καταναλώνεται σε κάθε χώρα και σε τι επίπεδο, προκύπτουν τα εξής στοιχεία:

Η Ζυρίχη είναι πρωταθλήτρια πόλη στη χρήση κοκαΐνης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Στις 10 πόλεις με την υψηλότερη χρήση κοκαΐνης σε όλη την Ευρώπη, οι πέντε είναι ελβετικές (νούμερο 1 Ζυρίχη, νούμερο 3 Σεν Γκάλεν, νούμερο 4 Γενεύη, νούμερο 8 Βασιλεία, νούμερο 9 Βέρνη).

Στις 10 πόλεις με την υψηλότερη χρήση χαπιών Ecstasy σε όλη την Ευρώπη, οι δύο είναι ελβετικές (νούμερο 4 Ζυρίχη, νούμερο 5 Γενεύη).

Επίσης, η Διεθνής Επιτροπή του ΟΗΕ για τον Ελεγχο των Ναρκωτικών, στην ετήσια έκθεση για το 2009, πριν τη νομιμοποίηση της χρήσης κάνναβης στην Ελβετία, κατέγραφε μείωση της καλλιέργειας κάνναβης στην Ελβετία.

Σήμερα, όμως, στη χώρα αυτή έχουμε:

Αύξηση 72% των καλλιεργούμενων εκτάσεων κάνναβης (EMCDDA 2016).

24 νέες ουσίες με βάση την κάνναβη που παρακολουθούνται ως «νέα ναρκωτικά» (ΟΗΕ 2015).

Πρώτη ουσία εισαγωγής για θεραπεία από ναρκωτικά την κάνναβη (OHE 2016).

Πενταπλάσια χρήση κάνναβης έναντι των άλλων ναρκωτικών (ΟΗΕ 2017).

Αύξηση στη χρήση κάνναβης στις μαθητικές ηλικίες (EMCDDA 2015).

* * *

Εκτός, λοιπόν, από το «τυράκι» όσων υπερθεματίζουν για τη νομιμοποίηση της κάνναβης στη χώρα μας, που θα φέρει κρατικά έσοδα, νέες επενδύσεις, «παραγωγική ανασυγκρότηση» και θα αξιοποιηθεί «διά πάσαν νόσον», υπάρχει και η «φάκα» των συνεπειών για το λαό, όπως δείχνουν τα παραδείγματα απ' όλο τον κόσμο, όπου νομιμοποιήθηκε η κάνναβη.

Επειδή η διαθεσιμότητα μιας ουσίας, είτε νόμιμης είτε παράνομης, συνδέεται άμεσα και με την αύξηση της χρήσης της, σήμερα που υπάρχει άνοδος της παραγωγής, διακίνησης και κατανάλωσης κάνναβης, έχουμε:

Αύξηση της χρήσης και της εξάρτησης από κάνναβη.

Αύξηση των εισόδων σε θεραπεία με πρώτη ουσία την κάνναβη και όχι την ηρωίνη σε πολλές χώρες (Δανία, Γαλλία, Ολλανδία, Κύπρος, Ουγγαρία).

Αύξηση της συστηματικής χρήσης σε μαθητικές ηλικίες.

Μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής με την κάνναβη πριν από τα 14 έτη.

Ανοδο της περιστασιακής χρήσης κάνναβης στην Ευρώπη στο 6% του πληθυσμού της, από 1% πριν από πέντε έτη.

* * *

Αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν αθωώνεται ένα ναρκωτικό, όταν μέσα από τη νομιμοποίηση στη συνείδηση και κυρίως στις νεανικές συνειδήσεις, από πίσω έρχονται η πλήρης νομιμοποίηση του ναρκωτικού - εμπορεύματος και η κερδοφορία μονοπωλιακών ομίλων, από φαρμακοβιομηχανίες μέχρι σούπερ μάρκετ.

Αυτά τα αποτελέσματα οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, Αχτσιόγλου και Ξάνθος, μάλλον «ξέχασαν» να τα παρουσιάσουν ως εισηγητές που ήταν στην ημερίδα της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο «YES WE CAN-NABIS».

Μας είπαν για τα «τυράκια», αλλά κουβέντα για τη «φάκα» και τι έρχεται μετά...

Παναγιώτης ΚΑΤΗΦΕΣ

Μέλος του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ

Στο Ριζοσπάστη

Υπόθεση: Τζορτζ Πολκ !!

-Σαν σήμερα πριν 70 χρόνια ανασυρόταν από το Θερμαϊκό κόλπο δεμένο πισθάγκωνα το πτώμα του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, ο οποίος δούλευε ως ανταποκριτής στην Ελλάδα και τη Μέση Ανατολή για λογαριασμοό του δικτύου CBS. 

O Λάμπρος Αντώναρος, σε μια συνηθισμένη για εκείνον βαρκάδα ανακάλυψε τυχαία το σώμα του Πολκ, ενημερώνοντας τις αρχές. 

Σύντομα διαπιστώθηκε πως επρόκειτο για δολοφονία, καθιστώντας την “υπόθεση Πολκ” όπως έγινε γνωστή, ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του εμφυλίου πολέμου, αλλά και μια τεράστια επιχείρηση προβοκάτσιας κατά του ΚΚΕ και του προοδευτικού κινήματος εν γένει. 

Όπως ήταν φυσικό, η είδηση έκανε σύντομα το γύρο του κόσμου, προκαλώντας ιδιαίτερη οργή στην αμερικανική κοινή γνώμη.

Φανταστική αναπαράσταση της δολοφονίας του Πολκ από εφημερίδα της εποχής

Ο Πολκ ήταν γνωστός για τις δημοκρατικές του απόψεις, αφού χωρίς να είναι φυσικά κομμουνιστής δε δίσταζε να ασκεί κριτική στη μοναρχοφασιστική κυβέρνηση των Αθηνών. 
Η άφιξη του στη Θεσσαλονίκη χρονολογούνταν μια βδομάδα πριν, με στόχο να αναχωρήσει εκ νέου για τις ΗΠΑ στις 20 του ίδιου μήνα. 
Έμενε στο ξενοδοχείο “Αστόρια”, όπου μετά το θάνατό του ανευρέθηκε επιστολή στην οποία αποκάλυπτε πως στόχος του ήταν πάρει συνέντευξη από το Μάρκο Βαφειάδη στο Αρχηγείο του ΔΣΕ. 
Η ελληνική κυβέρνηση, υπό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη, ανήσυχη για την εικόνα της στη “Μεγάλη Σύμμαχο” Αμερική, διατράνωσε αμέσως την ετοιμότητά της να πιάσει τους δράστες, καθώς λίγες μόνο ώρες μετά την αποκάλυψη του εγκλήματος, ο πρωθυπουργός δήλωνε πως:

“Αποτελεί ζήτημα τιμής διά την Ελλάδα η ταχεία ανακάλυψις των δραστών και των αιτίων του αποτρόπαιου τούτου εγκλήματος. Η κυβέρνησις θέλει καταβάλει πάσαν προσπάθειαν προς ανάκαλυψιν των δολοφόνων και την αμείλικτον αυτών τιμωρίαν. Ηδη, επελήφθην προσωπικώς του ζητήματος και έδωσα εντολήν όπως κινητοποιηθεί ολόκληρος η αστυνομία της χώρας διά την ανακάλυψιν των εγκληματιών”.

Ο Πολκ με τη δεύτερη, Ελληνίδα σύζυγό του Ρέα Κοκκώνη

Οι ανακρίσεις ξεκίνησαν αμέσως, χωρίς να έρχεται στο φως κανένα ουσιαστικό στοιχείο. 
Οι ιθύνοντες του εμφυλιακού κράτους οσμίστηκαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρίας να ενοχοποιήσουν δυο στελέχη του ΚΚΕ, τον Αδάμ Μουζενίδη και τον Βαγγέλη Βασβανά, σκευωρία την οποία κατήγγειλε από την πρώτη στιγμή το ίδιο το κόμμα καθώς και Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση του βουνού. 
Πιο συγκεκριμένα, στο περιοδικό “Δημοκρατικός Στρατός” γινόταν λόγος για εμπλοκή της Ειδικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, την οποία διηύθυνε τότε ο διαβόητος Μουσχουντής. 
Στόχος της δολοφονίας ήταν να φιμωθεί ο Πολκ ώστε να μην προσεγγίσει την επικράτεια της ΠΔΚ, ενώ η αποτυχία της σκηνοθεσίας οδηγούσε τους εμπνευστές της προβοκάτσιας σε μια μεθοδευμένη απόπειρα συγκάλυψης. 
Επιπλέον το περιοδικό “Εξόρμηση” του Γενικού Επιτελείου του ΔΣΕ έγραφε τον Ιούνη της ίδιας χρονιάς τα εξής:

“Η δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζ. Πολκ έφερε σε δύσκολη θέση την ψευτοκυβέρνηση των δολοφόνων. Είχαν οργανώσει τη δολοφονία με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν εύκολα να την αποδώσουν στους δημοκρατικούς. Γι’ αυτό είχαν κανονίσει να σταλεί η ταυτότητα του Πολκ στην Ασφάλεια, ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση πως ο Πολκ κατόρθωσε να περάσει στους αντάρτες και, επομένως, εκεί εξαφανίστηκε δολοφονημένος. Είχαν, επίσης, κανονίσει να εξαφανιστεί το πτώμα. Η τύχη τα ‘φερε να ξεβράσει η θάλασσα το πτώμα προς στην παραλία της Σαλονίκης. Ετσι, δεν μπορούσαν πια να πουν πως είχε περάσει στους αντάρτες. Δοκίμασαν αμέσως με τις φυλλάδες τους και με δηλώσεις ψευτοϋπουργών, να σκηνοθετήσουν την ενοχή των “κομμουνιστών” στη στυγερή δολοφονία. Μα, στο μεταξύ, οι ξένοι δημοσιογράφοι και η κοινή γνώμη της Αμερικής, κατάπληκτοι μπροστά στην άτιμη αυτή πράξη, ενδιαφέρθηκαν και ξεσκέπασαν την προσπάθεια αυτή. Στη Σαλονίκη έφτασαν δημοσιογράφοι και ντετέκτιβ (ιδιωτικοί αστυνομικοί), που άρχισαν τις δικές τους έρευνες. Η σπείρα των δολοφόνων δυσκολεύτηκε έτσι να βάνει μπροστά τη σκηνοθεσία της. Μοναδική της ελπίδα είναι πια να συγκαλύψει τους δολοφόνους και να μπερδέψει τις ανακρίσεις. Αυτό και κάνει, παρ’ όλες τις δηλώσεις του Σοφούλη πως είναι τάχα ζήτημα τιμής η ανακάλυψη των δολοφόνων. Ολα τα μέχρι τώρα στοιχεία είναι συντριπτικά για τους δολοφόνους. Οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών συναγ. Ιωαννίδη αποδείχνουν αδιάψευστα πως ο Πολκ δολοφονήθηκε από τη σπείρα των δολοφόνων που δρα στη Σαλονίκη, κάτω από την καθοδήγηση της Ασφάλειας, για να ματαιωθεί ο ερχομός του Πολκ στην Ελεύθερη Ελλάδα. Οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι αποφάσισαν να στείλουν στην Ελλάδα επιτροπή για να παρακολουθήσει τις ανακρίσεις. Τρομοκρατημένοι μπροστά στον κίνδυνο να αποκαλυφτούν οι δράστες και η ενοχή τους, η ψευτοκυβέρνηση της ΑΘήνας ζήτησε από το αμερικανικό υπουργείο των Εξωτερικών, να εμποδίσει τον ερχομό της επιτροπής των δημοσιογράφων, πράγμα που έγινε. Ετσι, ελπίζουν να σκεπάσουν την υπόθεση. Μα, άδικα πασχίζουν. Και το νέο τους έγκλημα, αργά ή γρήγορα, θα αποκαλυφθεί.”

Ευάγγελος Βασβανάς

Στη διαδικασία της ανάκρισης, αρχικά στη Θεσσαλονίκη και μετέπειτα στην Αθήνα, ενεπλάκησαν από τον Ιούλη και οι αμερικανικές αρχές, που ζητούσαν επίμονα να βρεθεί κάποιο εξιλαστήριο θύμα. 

Το θύμα αυτό βρέθηκε τον Αύγουστο του 1948 στο πρόσωπο του δημοσιογράφου Γρηγόρη Στακτόπουλου, ο οποίος είχε περάσει από το ΕΑΜ, αλλά πλέον δεν είχε σχέση με το κομμουνιστικό κίνημα. 

Η “ομολογία” του αποσπάστηκε μετά από στυγνούς βασανισμούς και την “υπόσχεση” να καταδικαστεί σε ισόβια κι όχι σε θανατική ποινή, όπως θα προβλεπόταν κανονικά. 
Πράγματι καταδικάστηκε τελικά το 1949 τόσο ως συνεργός στο φόνο, όσο και για τη “διευκόλυνση” στη διαφυγή των δυο κατηγορούμενων για φυσική αυτουργία στελεχών του ΚΚΕ, που καταδικάστηκαν ερήμην. 
Ο Στακτόπουλος τελικά αποφυλακίστηκε το 1960, με την απονομή χάριτος από τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, και πέρασε τα υπόλοιπα 38 χρόνια της ζωής του προσπαθώντας να αποδείξει την αθωότητά του.

Ο Στακτόπουλος στη διάρκεια της δίκης του

Αδάμ Μουζενίδης

Μέχρι σήμερα η υπόθεση δεν έχει διαλευκανθεί, ενώ έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες για την ταυτότητα των ενόχων, εμπλέκοντας βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά και το ελληνικό παρακράτος, χωρίς όμως να μπορεί να επιβεβαιωθεί ως τώρα κάποιο από τα λιγότερο ή περισσότερο ευλογοφανή σενάρια. Το μόνο βέβαια είναι πως τελικά η δικαίωση του Στακτόπουλου και των συγκατηγορουμένων του ήρθε μετά θάνατον, κατά την αναψηλάφηση της δίκης τους το 2003 στον Άρειο Πάγο, ο οποίος έπαυσε τη δίωξη βασιζόμενος σε μια σειρά στοιχείων, που ήταν γνωστά από παλιότερα, αλλά επίτηδες είχαν αγνοηθεί από τις εμφυλιακές δικαστικές αρχές. 
Για το Μουζενίδη είναι βέβαιο πως είχε ήδη σκοτωθεί ένα μήνα πριν τη δολοφονία σε μάχη με το ΔΣΕ, ενώ σχεδόν βέβαιο θεωρείται πως ούτε ο Βασβανάς βρισκόταν καν στη Θεσσαλονίκη το επίμαχο διάστημα. Επιπλέον, ο ρόλος του Στακτόπουλου δήθεν ως διερμηνέα μεταξύ Πολκ και ΔΣΕ δε θα είχε κανένα νόημα, καθώς ο Μουζενίδης ήταν άριστος γνώστης της αγγλικής. 

Αναγνωρίστηκε επίσης ότι το ΚΚΕ όχι απλώς δεν είχε όφελος από τη δολοφονία, αλλά αντιθέτως στερούνταν της δυνατότητας να ακουστεί η φωνή του σε ένα διεθνές κοινό από έναν αμερόληπτο δημοσιογράφο.

 Τέλος στην απόφαση παύσης της ποινικής δίωξης βάρυνε το γεγονός της χρήσης βασανιστηρίων στον Στακτόπουλο, που καθιστούσε άκυρη εξ ορισμού την ομολογία του.

Από Κατιούσα 

Δύσκολες Νύχτες

"ΡΙΑΛΙΤΙ": ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΥΠΟΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

Γύρνα την πλάτη σου στα τηλεσκουπίδια τους.Άσε αυτούς τους φουσκωτούς τύπους και τις "πλαστικές" κυρίες να παριστάνουν τους ερωτευμένους στα ψεύτικα...Άστους στην κλειδαρότρυπά τους...

ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ,

 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΡΙΑΛΙΤΙ.

"ΡΙΑΛΙΤΙ": ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΥΠΟΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

Αγαπητοί Μαθητές μας
Ό, τι πιο όμορφο μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος και ιδιαίτερα ο νέος άνθρωπος, είναι ο έρωτας, η συντροφικότητα, η βαθιά φιλία και κατανόηση, η αμοιβαία αγάπη, η αλληλεγγύη για τον διπλανό του, για τον άνθρωπο που υποφέρει...
Τις τελευταίες μέρες, ένα ακόμα τηλεσκουπίδι, ανάμεσα στα διάφορα που κυκλοφορούν, έκανε την εμφάνισή του.
Και μάλιστα σε ώρες τηλεοπτικής αιχμής, όπου χιλιάδες νέοι άνθρωποι παρακολουθούν την τηλεόραση.
Βασικός κανόνας του είναι να βάλει ένα τσούρμο "παίχτες" (άγνωστοι μεταξύ τους), να παραστήσουν τους ερωτευμένους, να ερωτευτούν στα ψεύτικα δηλαδή, προκειμένου να βγουν "νικητές" στο παιχνίδι.
Καλούνται να το κάνουν με διάφορα ανταλλάγματα, ανάμεσα στα οποία είναι και η πληρωμή, τα χρήματα...
Χυδαιότητα; Εκπόρνευση;
Ό, τι και να πει κανείς είναι λίγο.
Τα λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν αυτή την αηδία που νιώθει κανείς...
Σημασία είναι μία...
Το καλύτερά μας αισθήματα, τον έρωτα, τον προσφέρουμε απλόχερα στους ανθρώπους που εμείς επιλέγουμε και που αγαπούμε πραγματικά...
Όχι εκεί που θα μάς προστάξει κάποια "παραγωγή" ενός ακόμα τηλεσκουπιδιού, που θέλει να βγάλει κέρδος και να κάνει τα μυαλά των νέων ανθρώπων χυλό...
Δεν μάς κάνει φυσικά εντύπωση. Ξέρουμε ότι τα πάντα σήμερα, αυτό το σύστημα που ζούμε, τα θεωρεί εμπόρευμα. Την ανθρώπινη δουλειά, την Υγεία, την Παιδεία...
Έτσι θέλουν να είναι και η αγάπη, ο έρωτας, οι ανθρώπινες σχέσεις.
Εμείς όμως δεν θα τούς κάνουμε τη χάρη.
Ερωτευόμαστε και ζούμε πραγματικά, όχι στα ψεύτικα, όχι για να βγάλουμε χρήματα.
Γιατί αυτό είναι ανθρώπινο, όμορφο κι όχι γιατί μάς το λέει κάποιος...
Μη τους κάνεις τη χάρη λοιπόν.
Γύρνα την πλάτη σου στα τηλεσκουπίδια τους.
Άσε αυτούς τους φουσκωτούς τύπους και τις "πλαστικές" κυρίες να παριστάνουν τους ερωτευμένους στα ψεύτικα...Άστους στην κλειδαρότρυπά τους... Σε λίγο καιρό δεν θα τούς θυμάται και κανείς...
Άνοιξε εκείνη την ώρα ένα βιβλίο και άφησέ το να σε ταξιδέψει... μαζί με κάποιον που αγαπάς πραγματικά. Η νέα γενιά έχει ιδανικά...Έχει συλλογικότητα, αλληλεγγύη, ΑΝΘΡΩΠΙΑ!
Εμείς, οι δάσκαλοί σου, το ξέρουμε καλά...

Στέλιος Παλαρμάς

Θυμώνεις ;;

To Ισραήλ δολοφονεί – Λουτρό αίματος στην Παλαιστίνη

***

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ 

[του Μαχμούντ Νταρουίς (1941-2008), του ποιητή της Παλαιστίνης]

Γράψε.

Είμαι Άραβας.

Αριθμός ταυτότητος: 50.000

Τα παιδιά μου είναι οχτώ

Το ένατο θα ΄ρθει μετά από το καλοκαίρι.

Θυμώνεις;

……………….

Γράψε.

Είμαι Άραβας.

Δουλεύω με τ΄ αδέλφια μου του μόχθου σ’ ένα νταμάρι

τα παιδιά μου είναι οκτώ

τραβάω από την πέτρα

τα ρούχα, το ψωμιί και τα βιβλία τους, αλλά

στην πόρτα σου δε ζητιανεύω

Θυμώνεις;

………………

Γράψε.

Είμαι Άραβας.

Όνομα δίχως τίτλο υπομονετικός

σ’ ένα τόπο που βράζει,

οι ρίζες μου

αγκυροβόλησαν

πριν απ΄ τη γέννηση του χρόνου

πριν απ΄των αιώνων το ξετύλιγμα

πριν από τις ελιές κι από τα κυπαρίσσια

και πριν φυτρώσει το χορτάρι.

Ο πατέρας μου

απ΄τη φαμίλια είναι τ’ αλετριού

ο παππούς μου

αγρότης δίχως αξίωμα,

το σπίτι μου καλύβα από καλάμια.

Όνομα είμαι δίχως τίτλο.

………………..

Γράψε.

Είμαι Άραβας.

Το χρώμα των μαλλιών μου είναι μαύρο

το χρώμα των ματιών μου καστανό.

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μου:

«κουφίε» πάνω στο κεφάλι μου,

Σκληρή να ‘ναι σαν πέτρα η παλάμη μου

που γρατζουνάει όποιον την αγγίζει,

ό,τι αγαπάω για φαί

είναι το θυμάρι και το λάδι.

Η διεύθυνσή μου:

χωριό απόμακρο και ξεχασμένο

δίχως ονόματα οι δρόμοι του

κι όλοι οι άντρες του

στο νταμάρι και στο χωράφι.

Θυμώνεις;

…………………..

Γράψε.

Είμαι Άραβας.

Λήστεψες τ’ αμπέλια των προγόνων μου

και τα χωράφια που τα δούλευα με όλα τα παιδιά μου.

Δεν άφησες στους απογόνους μου

παρά αυτές τις πέτρες.

Μήπως θα τις πάρει η Κυβέρνησή σας

όπως λένε;

Λοιπόν,

Γράψε στην αρχή της πρώτης σελίδας:

εγώ δεν μισώ τους ανθρώπους

κανέναν δεν κλέβω

μα αν πεινάσω

τρώω τη σάρκα του σφετεριστή μου.

Φυλάξου.

Από την πείνα μου φυλάξου

κι απ’ την οργή μου.

.................................................

To ποίημα Αλιεύτηκε 

από Εδώ 

*** ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΕ - ΙΣΡΑΗΛ

Δεν καταδικάζει η ελληνική κυβέρνηση το Ισραήλ και τις ΗΠΑ για τη σφαγή Παλαιστινίων

***********

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Δ. Κουτσούμπας: Αγώνας για να αποτρέψουμε τις πολιτικές που οδηγούν τους λαούς μας στη σφαγή:

 

Τριάντα επτά Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν σήμερα, μέχρι τώρα, στη Λωρίδα της Γάζας από Ισραηλινούς στρατιώτες στα σύνορα, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν κατά της μεταφοράς της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, σύμφωνα με νεώτερο απολογισμό αξιωματούχων στον τομέα της Υγείας.

Ανάμεσα στους νεκρούς 2 παιδιά. Περισσότεροι από 1.000 οι τραυματίες, περίπου 450 από αυτούς από πραγματικές σφαίρες.

Αυτοί οι 37 θάνατοι ανεβάζουν σε 101, σύμφωνα με το AFP, τον αριθμό των Παλαιστινίων που έχουν σκοτωθεί στη Λωρίδα της Γάζας από ισραηλινά πυρά αφότου ξεκίνησαν οι μαζικές διαδηλώσεις στις 30 Μάρτη.

Καθιστούν επίσης την ημέρα αυτή την πιο φονική στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση από τον πόλεμο του 2014 στον θύλακα.

atexnos.gr

Κώστας Κόκκινος:

γραφηκε το 2012 με αφορμή μια άλλη σφαγη
που ειχε γινει σε βαρος των Παλαιστινιων.
Από τοτε οι ιμπεριαλιστες ακολουθούνε
την ιδια πολιτικη της σφαγης και τουτο το ποιημα
είναι παντα επικαιρο!!!!!!

********

52 νεκροί και εκατονταδες τραυματίες Παλαιστίνιοι..
Ανάμεσα στους νεκρούς πολλά παιδιά και ο Fadi Abu Saleh ανάπηρος
σε καροτσακι που έριχνε πέτρες με την σφεντόνα του..
..................................
14 Μαΐου 2018 O ακρωτηριασμένος Παλαιστίνιος Fadi Abu Saleh (28 ετών) σκοτώθηκε από σιωνιστές ελεύθερους σκοπευτές. Ο Fadi έχασε τα πόδια του το 2014 από σιωνιστές κατοχής, τώρα, γάζα, κατεχόμενη Παλαιστίνη.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1688634194552739&set=a.560152970734206.1073741834.100002185237867&type=3&theater

https://www.facebook.com/nvourts/posts/1968618433212490