Πάμε θρεντάκι για την ασθένεια.
Πριν αρκετά χρόνια μου είπαν ότι έχω καρκίνο και η πρόγνωση που είχα μπροστά μου, με τα δεδομένα των εξετάσεων ήταν 6 μήνες.
Όταν ξεκίνησαν οι λούπες που λέμε να το φέρουμε με το "μαλακό" ενώ ακόμα φορούσα την ποδιά, σήκωσα φρύδι και το μόνο που σκέφτηκα ήταν "δεν έχω χρόνο να πεθάνω!"
Από όλες τις μαλακίες που μπορούσα να σκεφτώ, το μυαλό μου έκανε γκελ σε αυτό.
"Δεν έχω χρόνο να πεθάνω"
Μιλάμε για control freak σε levels star trek - where no man has ever been before.
Πήρα την αξονική και την ανέβασα την κλινική και
άναψα τσιγάρο και την κοίταζα και ήμανε - ok, shit. Να δούμε τώρα τι γίνεται.
Περνάει επιμελητής, βλέπει την αξονική στο διαφανοσκόπιο και αντανακλαστικά κοιτάζει εικόνες και λέει
- Οκ, Ca ωοθήκης με μεταστάσεις το πιο πιθανό όπως φαίνεται η εικόνα, 6 μήνες το πολύ. Δικός σου
άνθρωπος; Να κανονίσουμε υστερεκτομή και όσο πάει;
Με βλέπει να καπνίζω δίχως να λέω τίποτα και γυρίζει ξανά αντανακλαστικά και κοιτάζει το όνομα.
- Δικιά σου είναι η αξονική; Καρκίνο έχεις και εμείς συζητάμε τόσους μήνες ότι είσαι ψυχιατρική και έχεις βουλιμία;
(Με έβλεπαν που έτρωγα μεν στις εφημερίες αλλά μέσα σε 6 μήνες είχα χάσει πάνω από 20 κιλά και από νταρντάνοβα, είχα γίνει σκελετός αλλά δεν το συζητούσα γιατί έδινα εξετάσεις για την ειδικότητα και ενώ τα λέω σε ένα σκασμό κόσμου, έκανα και εγώ την κλασσική μαλακία του τύπου
- Οκ, ξέρω ότι η
συμπτωματολογία μου μοιάζει επικίνδυνα με του καρκίνου αλλά δεν μπορώ να το διαχειριστώ τώρα με όλο το μπουρδέλο στη δουλειά, το παλαβό διάβασμα και τις υποχρεώσεις εκτός, ας κάνω ότι δεν υπάρχει και την επομένη των εξετάσεων θα ξεκινήσω εξετάσεις.
Και είμαι με μία εξέταση που
που δείχνει μία μάζα σε μέγεθος πορτοκαλιού, που απορροφά σκιαγραφικό στην ανατομική θέση της ωοθήκης και λεμφαδένες να χτυπάνε, 6 μήνες max στην γλώσσα μας και να ακούω τον συνάδελφο να μου λέει
- Έλα μωρέ, καρκίνο έχεις και δεν το λες; εμείς σε είχαμε για ψυχιατρική!
Λάθος διάγνωση κάναμε πίσω από την πλάτη σου!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ήττα από το να είσαι γυναικολόγος πλέον και να ξέρεις όλο το πακέτο.
Δεν τον έβρισα τον μαλάκα.
Πέρασε όλη η κλινική να δει την εκπαιδευτική αξονική μου και με κάποιους κάναμε και εκπαιδευτικό υπέρηχο για να δουν τις λεπτομέρειες. Η επωδός ίδια. 6 μήνες max.
Παίρνω την αξονική παραμάσχαλα και πάω σε εξωτερικό ακτινολόγο, που ήταν καλλιτέχνης στον μαγνήτη.
Του την δείχνω, του λέω
- συνάδελφος είμαι, πότε μπορείς να με χώσεις σφήνα;
την βλέπει, μου λέει πρέπει να κάνεις προετοιμασία
- Να κάνω
Κοινώς ξεκολιάστηκα να χέζω να πάω με άδειο έντερο.
Με βάζει στο μηχάνημα και έπαιρνε τομές με κάθε πρόγραμμμα, που έχει ο μαγνήτης.
Πυγολαμπίδα έγινα από την ακτινοβολία αλλά στ' αρχίδια μου.
Αφού ο θεούλης είχε όρεξη και πείσμα εγώ θα έκανα και τον Τουταγχαμών, no problemo.
Αφού τελειώνουμε γυρίζει και μου λέει
- Νόσο του Crohn έχεις (αυτοάνοσο του λεπτού εντέρου), δεν έχεις καρκίνο. Θα κάνεις και τις υπόλοιπες εξετάσεις για επιβεβαίωση αλλά στο υπογράφω από τώρα ότι αυτό είναι.
Πάω για κολόνοσκόπηση και γαστροσκόπηση. Στην γαστροσκόπηση μου λένε
- Έχεις τόσο σοβαρή οισοφαγίτιδα που είσαι υψηλού κινδύνου για καρκίνο του οισοφάγου, στομάχι με έλκος αλλά σου ακούγονται υπέροχα μετά το "6 μήνες"
Βέλαξα με την κολονοσκόπηση γιατί δεν ήθελε να μου κάνει νάρκωση, μου έκανε όταν είπα
- Ok, stop αν δεν με ταβλιάσεις.
Και πάμε για τους γαστρεντερολόγους που λόγω περικοπών ήμουν μεγάλη για πρώτη διάγνωση της Crohn και με "έκοψαν".
Εγώ πλέον από νταρντάνοβα είχα φτάσει 48 κιλά και προσπαθούσα να το φρενάρω εκεί ως απώλεια βάρους αλλά το σώμα μου ήταν πίτα στην φλεγμονή και έκανε τα δικά του.
Πέρα από την απώλεια βάρους, τίποτε άλλο δεν φαινόταν στην μούρη μου.
Αφού δεν έβρισκα άκρη, ήμουν - Δεν μου γαμιέστε; Θα την βρω την άκρη μόνη μου.
Μου πήρε πάνω από χρόνο να πατήσω τα 60kgr και αγώνα να βρω τι φαγητά μπορούσα να ανεχτώ.
Όσοι με γνώριζαν αδύνατη, μου έδιναν συγχαρητήρια για την σιλουέτα μου, όσοι με ήξεραν νταρντάνοβα ένοιωθαν άβολα όταν με έβλεπαν γιατί τους "χτυπούσε αρρώστια" το ότι ήμουν η μισή σχεδόν πλέον.
Η μάζα που έχω στην κοιλιά ήταν από προηγούμενη φορά χρόνια πριν, που το έντερό μου έσπασε, δεν με κατάλαβαν, έλεγαν ότι πάλι κάνω "ψυχιατρικά" αλλά για κάποιον σουρεάλ λόγο, το σώμα μου ενεργοποιήσε τον μηχανισμό που σπάνια τα καταφέρνει μόνος του και έκανε πλαστρόν, δηλαδή περιχαράκωσε το σπασμένο έντερο και πλέον είναι όλο μία μάζα και πλέον η κοιλιά μου είναι μία ωρολογιακή βόμβα.
Δεν πρέπει να ανοιχτεί εκτός αν πεθαίνω γιατί είναι ένα jenga όλα μέσα και η ανθρώπινη παρέμβαση θα τα κάνει μπουρδέλο.
Είναι προφανές το διακριτικό χιούμορ του Σύμπαντος ως δωράκι σε χειρουργό-γυναικολόγο να λέει "όχι δεν ήταν καρκίνος ωοθήκης, απλά έπαθες περιτονίτιδα και δεν σε πήρανε χαμπάρι, μην αφήσεις κανέναν να απλώσει νυστέρι ποτέ"
Έκτοτε δεν μπορώ να φάω ό,τι οι άλλοι και σχεδόν τίποτε από ό,τι φτιάχνεται σε εστιατόριο, έχοντας βγάλει την φήμη την ψηλομύτας και της περίεργης γιατί προφανώς δεν έχω όρεξη να δίνω στον κάθε ένα που μου καλοπροαίρετα θέλει να φάμε έξω αναφορά για το ιατρικό μου ιστορικό.
Ανεβοκατεβαίνω σε βάρος ανά διαστήματα, χάνω στις υποτροπές και κερδίζω όταν είμαι στα ίσα μου και μου 'χουν σπάσει τα αρχίδια, δίνοντας μου συγχαρητήρια για την δίαιτα που κάνω όταν στην πραγματικότητα είμαι σε υποτροπή και μου την λένε που παίρνω βάρος, όταν είμαι σε ύφεση και πάλι είμαι "ω ρε με τους μαλάκες που 'χω μπλέξει"
Επειδή μου έχει "δαγκώσει" κομματάκι και το συκώτι, δεν μπορώ να πιω αλκοόλ, οπότε είμαι η εκκεντρική που πίνει καφέ, όταν οι άλλοι πίνουν αλκοόλια και υποψιάζεστε πόσο άβολο είναι σε παρέα να
λες "παίδες εγώ δεν μπορώ να πιω, έχετε 1 ώρα να σας μιλήσω για το ιατρικό ιστορικό μου;", οπότε δεν λέω τίποτε και είμαι "εγώ καφέ θα πιω. τέρμα. συζήτηση κομμένη."
Μετά από χρόνια ξανασυναντήθηκα τυχαία με άνθρωπο που είχε δει την πρώτη αξονική και με κοίταζε σαν χάνος.
- Τι έχεις;
- Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είσαι ακόμα ζωντανή και μου μιλάς. Ξέρω τι είδα στην πρώτη αξονική. Είχες καρκίνο. Είχες λεμφαδένες. Δεν μπορεί να είσαι ζωντανή!
- Είμαι. Να σου ρίξω μία σφαλιάρα να συνέλθεις;
Μην λέτε σε άνθρωπο πώς και είναι ζωντανός ενώ τον περιμένατε πεθαμένο.
Το ότι κάποιος άνθρωπος πέρασε ό,τι πέρασε και είναι ακόμα ζωντανός, δεν ανατρέπει την ζωή σας. Αρκετά έχει στο κεφάλι του ήδη. Μην είστε γίδια.
Έκοψα τις κουβέντες με συναδέλφους όταν με ρωτούσαν ποιες από τις επιπλοκές είχα εμφανίσει και ποιες όχι και αφού δεν είχα αρκετές επιπλοκές, δεν θα έπρεπε να μιλάω για αυτό και ήμανε WTF δεν είμαι αρκετά άρρωστη;
Γιατί θα έπρεπε να είμαι;
Γιατί θα έπρεπε να έχω ένα κέρατο στο κεφάλι για να πειστείτε; Στα αρχίδια μου.
Άλλη μαλακία που έχω φάει στην μάπα με το φτυάρι είναι η "έλα να βγάλουμε τις ασθένειες να τις μετρήσουμε" και πάλι είμαι WTF?
Θα πιάσουμε αν πχ ο ΣΔ ή η Crohn είναι πιο "σοβαρή" ασθένεια;
Τι μαλακίες είναι αυτές;
άλλα ζόρια έχει η μία και άλλα έχει η άλλη.
Οι περισσότεροι από όσους με ξέρουν, δεν ξέρουν ότι έχω Crohn γιατί θεωρώ ότι δεν τους αφορά.
Αν με έβλεπες να περνάω δίπλα σου για καφέ, αν πίναμε καφέ, τίποτε δεν θα έλεγε ότι έχω αυτοάνοσο, πόσο μάλλον ποιο είναι καθώς στην πραγματικότητα τα αυτοάνοσα είναι ένα κατεβατό.
Τι θα πει Crohn?
Σε απλά ελληνικά όταν συγχύζομαι πολύ, εκτός από την ζημιά που έχω ήδη, το σώμα μου επιτίθεται σε ακόμα ένα κομμάτι του λεπτού εντέρου, που στην συνέχεια αχρηστεύεται και δεν θα επανέλθει ποτέ.
Για τους περισσότερους ανθρώπους και να μην είναι Ζεν, δεν έγινε και τίποτα, εγώ χάνω ένα κομμάτι του σώματός μου και έχω ήδη χάσει αρκετό για να αναγκάζομαι να τρώω συγκεκριμένα πράγματα μόνο και να μην πίνω αλκοόλ ούτε με παρέα πλην μισής μπύρας σε εξαιρετικές περιπτώσεις που τυχαίνει να είμαι σε άψογη κατάσταση.
Έχω πάει και σε οδοντίατρο να φτιάξω τα δόντια και γύρισε και είπε
- Δεν την αγγίζω, αυτή έχει κάνει ηρωίνη σίγουρα. Δεν θα με κολλήσει τίποτα.
Ώρα του καλή βρήκα αργότερα έναν γαμάτο οδοντίατρο, που μου έχτισε τα δόντια τόσο καλά, που μόνο οδοντίατρος καταλαβαίνει ότι η οδοντοστοιχία μου, δεν είναι η δική μου αλλά αποτέλεσμα δουλειάς επαγγελματία.
Αν κολλήσω κορωνοϊο δεν έχω ιδέα πώς θα αντιδράσει το παλαβό ανοσοποιητικό μου.
Είμαι και εγώ μία από όλους αυτούς τους ανθρώπους, που λέτε, ε, και τι έγινε;
Ας πεθάνουν, όσοι είναι να πεθάνουν.
Σας έχω νέα, έχω ακούσει το χειρότερο "έχεις 6 μήνες max", το έχω για πασατέμπο χρόνια μετά τόσα χρόνια ζώντας με την Crohn, για το τι θα έπρεπε να κάνω και τι όχι, αν είμαι αρκετά άρρωστη ή όχι, αν είμαι "χαλασμένη" ή όχι, αν εγώ ή κάποιος άλλος, ποιος πρώτος ποιος δεύτερος και όλα αυτά...
Όλα αυτά που βγαίνουν στην φόρα με τις μάσκες, τα ζω κοντά μια δεκαετία.
Ένας από τους λόγους που βαράω ΠΛΟΚ πιο γρήγορα και από τη σκιά μου είναι πως αυτό που έχω εμπεδώσει με την Crohn είναι πως όσο εγώ ρισκάρω ακόμα ένα κομμάτι από το έντερο μου ο άλλος θα γελάσει λίγο μετά και θα πάει παρακάτω, οπότε είμαι... εγώ από εδώ, εσύ από εκεί... δεν θα το συζητήσουμε αγάπη μου... έφυγες...
Μην μου λέτε το λεπόν ποιοι πρέπει να ζήσουν και ποιοι να πεθάνουν για να μην καταπιεστείτε.
Εγώ είμαι σε αυτούς που πρέπει να πεθάνουν με την λογική σας και δεν γουστάρω να πεθάνω, όσο μπουρδελότοπος και αν είναι η Ελλάδα.
Αν δεν ξέρετε τι θα πει πείσμα, σκεφτείτε πόσους ανθρώπους ξέρετε να έσκασε το έντερό τους και να είπε το σώμα τους "όχι, καργιόλα, δεν θα πεθάνεις, θα σε μπαλώσω και θα σηκωθείς να συνεχίσεις"
Όταν διαβάζω για κιλά εδώ πέρα με πιάνει η ώρα μου γιατί έχει βαρεθεί η ψυχή μου να ακούω ποια είναι τα καλά μου κιλά και κατά κανόνα τα καλά μου κιλά
είναι αυτά της υποτροπής.
Και μου γυρίζει το μάτι, όταν μου δίνουν συγχαρητήρια για την γαμάτη δίαιτα που ακολουθώ και γίνομαι "ωραία" ενώ στην πραγματικότητα εγώ κάνω ακόμα μία υποτροπή και παλεύω να μην χάσω κιλά αλλά δεν είναι στο χέρι μου.
Οπότε παρτε το δικό μου παράδειγμα και σκεφτείτε το όποτε θέλετε να πείτε την αποψάρα σας, που δεν την ζήτησε κανείς για τις αλλαγές βάρους του άλλου.
Ο άλλος εκείνη την στιγμή μπορεί να μην κάνει δίαιτα αλλά για κάποιο λόγο να είναι άρρωστος και εσείς του δίνετε συγχαρητήρια γιατί η αρρώστια του τον κάνει πιο κομψό στα μάτια σας.
Μην κάνετε τους ψυχιάτρους και μαντεύετε και κολλάτε και διαγνώσεις.
Ήταν από τα χειρότερα σχόλια που έχω ακούσει στην ζωή μου το "α, καρκίνο έχεις; και εμείς λέγαμε τόσο καιρό ότι είσαι ψυχιατρική βουλιμική;"
Είναι οι στιγμές που λες "εγώ φταίω να σου χώσω
μπουκέτο να μπουτάρεις από την αρχή τις εργοστασιακές ρυθμίσεις μαλάκα;"
Αν γιατρός πέταξε αυτήν την απαράδεκτη μαλακία, σκεφτείτε πόσο εύκολο είναι να πετάξετε εσείς κάποια, που ξέρετε και λιγότερα.
Επίσης επειδή έχω ακούσει το "οκ, πάμε να την ανοίξουμε αλλά 6 μήνες max" με πιάνει η ώρα μου με οποιονδήποτε μοιράζει ψοφούληδες για οποιοδήποτε λόγο.
Είναι χυδαίο, κακοηθέστατο και απαράδεκτο σε όποιο πλαίσιο και αν λέγεται.
Έχω ακούσει το πιο Ζαμπουνικό ψοφούλη πίσω από το "δεν πιστεύω ότι είσαι ακόμη ζωντανή με αυτή τη μάζα και τους λεμφαδένες, θα πρέπε να 'χεις πεθάνει χρόνια τώρα!"
Για αυτό λέω σε λούπα, αν δεν ξέρετε τι να πείτε, βουλώστε το απλά.
Και όπως είπα στην αρχή, αν δεν το πω η ίδια, κανείς δεν παίρνει χαμπάρι τίποτα.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι δίπλα σας, γύρω σας υπάρχουν άνθρωποι που ΔΕΝ ξέρετε τα ιατρικά τους
ιστορικά και δεν έχουν καμία υποχρέωση να σας δίνουν αναφορά για αυτά.
Όταν λέτε yolo, εγώ δεν θα πάθω τίποτε, η οικονομία να είναι καλά και εγώ να μην καταπιέζομαι και ας πεθάνει ο πιο αδύναμος, να ξέρετε ότι εύχεστε ψοφούλη σε κάποιον που γνωρίζετε ως συνάδελφο, ως γείτονα, ως φίλο και αγνοείτε το ιατρικό του ιστορικό.
Και αυτός σας ακούει και του σηκώνονται τα μαλλιά του όρθια γιατί εύχεστε ψοφούλη και σε αυτόν.
Γιατί σας λέω ότι έχω Crohn?
Για να καταλάβετε πόσο εύκολο είναι να μην πάρεις χαμπάρι ότι κάποιος έχει κάποια νόσο.
Γράφω όπως οι άλλοι
Τίποτε από το ντουβάρι μου δεν θα άφηνε την παραμικρή υποψία ότι έχω διαγνωστεί και η ίδια με καρκίνο, ανεβαιοκατεβαίνει η ζυγαριά, κάποια αυτονόητα για τους άλλους για μένα δεν είναι.
Βλέπετε ό,τι σας αφήνω να δείτε.
Το ίδιο συμβαίνει και εκτός. Δεν ξέρετε ποτέ η μαλακία που θα πείτε για τους "άλλους" αν συμπεριλαμβάνει και τον άνθρωπο που σας κοιτάζει.
Είμαι κάτι λιγότερο; Όχι
Είμαι κάτι περισσότερο; Όχι
Έχω ίσα δικαιώματα με όλους, όπως όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως υπολοίπων παραμέτρων.
Μπορεί το σώμα μου να είναι δυσανάλογα πίσω με την αντίληψή μου αλλά και έτσι εγώ είμαι κομπλέ μαζί του γιατί ακόμα και "προβληματικό" κατάφερε το απίθανο, τσιμέντωσε μεγάλο μέρος της κοιλιάς μου για να με κρατήσει όρθια.
Ακόμα και σώματα που ασθενούν, έχουν εφεδρίες που ξαφνιάζουν ακόμα και εμάς τους γιατρούς.
Και ένα τελευταίο bonus για να καταλάβετε πώς μπορείτε να γίνετε ΓΙΔΙΑ ανεξαρτήτως πτυχίων.
Μου την έλεγε φίλη γυναικολόγος γιατί έκανα μόνο ένα παιδί ενώ είχα ακόμα περιθώρια για ακόμα ένα.
- Εσύ που ξέρεις όλο μου το ιατρικό ιστορικό, θα αναλάμβανες να με παρακολουθήσεις και να μην ξεγεννήσεις γνωρίζοντας πόσα πράγματα μπορούν να πάνε στραβά σε μία επόμενη εγκυμοσύνη μου;
- Όχι βέβαια!
- Και έχεις την απάντησή σου γιατί ούτε έκανα και ούτε θα κάνω 2ο παιδί και είμαι κομπλέ με 1.
Οπότε μην ρωτάτε γυναίκες γιατί δεν έκαναν άλλο παιδί. Σίγουρα έχουν κάποιο λόγο που δεν έκαναν.
Αυτά.
αισθάνεται εξοργισμένη.