ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

Για τα Τεστ: o Καπιταλισμός Σκοτώνει...



Οι γοργοί ρυθμοί εξάπλωσης της πανδημίας COVID-19 που προκαλεί ο νέος κορονοϊός αναδεικνύουν πόσο σημαντική γίνεται η πλατιά εξέταση του πληθυσμού σε κάθε χώρα, για τον εντοπισμό κρουσμάτων και την προσπάθεια περιορισμού της εξάπλωσης, ώστε να εξοικονομηθεί χρόνος και για τη θεραπεία - στήριξη όσων θα προσβληθούν και για να προστατευτούν καλύτερα οι ευπαθείς ομάδες.
Ο επικεφαλής Καταστάσεων Εκτακτης Ανάγκης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (και επιδημιολόγος) Μάικ Ράιαν δήλωσε πριν κάποιες μέρες (12/3): «Η ελπίδα από μόνη της δεν μπορεί να αποτελέσει στρατηγική (σ.σ. αντιμετώπισης)... Ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή της επιδημίας... Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι μια συστηματική και με ευθύνη των κυβερνήσεων προσέγγιση, που θα χρησιμοποιεί όλες τις διαθέσιμες τακτικές και όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση με αυτή την ασθένεια». 
Μεταξύ άλλων, ο Ράιαν επέστησε την προσοχή στην επιβεβαίωση των κρουσμάτων και την οργάνωση της θεραπείας στην περιοχή τους, για τον έλεγχο της εξάπλωσης. Μάλιστα, αναφέρθηκε στην εμπειρία από χώρες (π.χ. στην Ασία) όπου εξετάστηκαν πλατιά τμήματα του πληθυσμού, με διαμόρφωση ειδικών εργαστηρίων που ανέλυαν δείγματα από πιθανά κρούσματα σε όλα τα νοσοκομεία, όχι απλά σε ορισμένα, και στη συνέχεια σχεδιαζόταν ποιες περιοχές θα έμπαιναν σε καραντίνα.
Για παράδειγμα, επιστήμονες εκτιμούν ότι η χαμηλή αναλογία κρουσμάτων - θυμάτων π.χ. στη Νότια Κορέα συνδέεται και με τις αυξημένες εξετάσεις που έγιναν. Ενδεικτικά, έως τις 9 Μάρτη, στη Νότια Κορέα είχαν γίνει 210.144 τεστ για την ανίχνευση του SARS-COV-2, που σήμαινε ότι για κάθε 1 εκατομμύριο του πληθυσμού αντιστοιχούσαν 4.099 τέτοια τεστ.
Την ίδια ημερομηνία, στην Ιταλία είχαν γίνει μόλις 60.761 τεστ, διαμορφώνοντας μια αναλογία τεστ ανά εκατομμύριο του πληθυσμού μόλις 1.055.
Μεγάλη καθυστέρηση εκτιμάται ότι υπάρχει με τα τεστ και στις ΗΠΑ. Την ίδια ημερομηνία είχαν καταμετρηθεί μόλις 8.554 τεστ. 
Αμερικανοί επιστήμονες έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για την ολιγωρία της κυβέρνησης, αναφέροντας ότι η αναλογία τεστ ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην ισχυρότερη οικονομικά χώρα του πλανήτη είναι πολύ χαμηλότερη (σύμφωνα με τα στοιχεία της 9ης Μάρτη) ακόμα κι από χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπως π.χ. η Μαλαισία, για την οποία ήταν 97.

Ανησυχία ειδικά για τις ΗΠΑ

Ειδικά για την κατάσταση στις ΗΠΑ, αξίζει να καταγραφούν εκτιμήσεις ερευνητών που χαρακτηρίζουν «φιάσκο» την πολιτική με την οποία η κυβέρνηση «αντιμετώπισε» την κατάσταση. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Αshish Jha δήλωσε: «Χωρίς εξέταση, δεν μπορείς να γνωρίζεις πόσο ευρεία είναι η μόλυνση (σ.σ. του πληθυσμού). Δεν μπορείς να απομονώσεις ανθρώπους (σ.σ. με ένα συγκεκριμένο σχέδιο). Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα...». Εκτιμώντας ότι τα κρούσματα είναι πια τουλάχιστον 5 με 10 φορές περισσότερα από όσα έχουν επιβεβαιωθεί, σημείωσε ότι μέχρι και αυτά να εντοπιστούν, θα συνεχίσουν να εξαπλώνουν τον ιό και η αντιμετώπιση θα γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.
Μεταξύ άλλων, ξεχωρίζει η περίπτωση της πολιτείας της Ουάσιγκτον, που κηρύχτηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, για την οποία επιστήμονες μετά από έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ιός «κυκλοφορούσε χωρίς να έχει ανιχνευθεί στην πολιτεία για τουλάχιστον 6 βδομάδες. Αυτό σημαίνει ότι πολλά άτομα εντός της κοινότητας - ακόμα και χωρίς να έχουν ταξιδέψει σε περιοχές με μεγάλο πρόβλημα - εκτέθηκαν σε κίνδυνο...».
Βέβαια, για να αποκτήσουν πρόσβαση στην εξέταση πλατιά τμήματα του πληθυσμού, είναι προϋπόθεση η δωρεάν διάθεσή τους, με ευθύνη του κράτους.
Από τη μεριά τους, πάντως, τα μονοπώλια καιροφυλακτούν «τρίβοντας τα χέρια» για νέες ευκαιρίες πλουτισμού. Χτες, στην Ιαπωνία ο βιομηχανικός κολοσσός «Kurabo Industries Ltd.» ανακοίνωσε ότι από την επόμενη βδομάδα θα διαθέσει στην αγορά νέο τεστ ανίχνευσης του ιού, που θα δίνει αποτελέσματα σε 15', διευκρινίζοντας ότι ένα σετ αρκετό για την εξέταση 10 δειγμάτων θα κοστίζει 25.000 γεν, δηλαδή περίπου 210 ευρώ.
ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

                       
ΗΛΙΑΣ ΣΙΩΡΑΣ:

Ας αφήσουν τα ανέξοδα λόγια στήριξης και να προχωρήσουν εδώ και τώρα σε προσλήψεις και σε άνοιγμα κρεβατιών ΜΕΘ


Σε δήλωσή του με αφορμή τις προτροπές από τους κυβερνώντες για χειροκροτήματα σε γιατρούς και νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη ενάντια στον κορονοϊό, ο Ηλίας Σιώρας, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) αναφέρει τα εξής:
«Οι διαδικτυακές προτροπές για χειροκροτήματα στους γιατρούς και τους νοσηλευτές από τους σημερινούς αλλά και τους προηγούμενους κυβερνώντες που έχουν διαλύσει τη Δημόσια Υγεία, είναι υποκριτική. Προκαλούν οργή στους μαχόμενους υγειονομικούς που δίνουν αυτές τις μέρες άνιση μάχη με το θάνατο. Κάποτε μας λοιδορούσαν -επί, τουλάχιστον, μια δεκαετία- ότι τα αιτήματα για ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα αιτήματα για προσλήψεις και εξοπλισμό, ήταν μαξιμαλιστικά και ανέφικτα. Σήμερα όλος ο λαός καταλαβαίνει και βλέπει πως ήταν ανάγκη. Και για το χθες και για σήμερα και για το μέλλον.
Δεν πιστεύει κανείς τους υποκριτές. Ας αφήσουν τα ανέξοδα λόγια στήριξης και να προχωρήσουν εδώ και τώρα σε προσλήψεις και σε άνοιγμα κρεβατιών ΜΕΘ, καλύπτοντας τα κενά και τις ελλείψεις που αποτελούν βόμβα για την υγεία του λαού, ιδιαίτερα σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.
Αυτές τις μέρες δίνουμε τη μάχη απέναντι στον κορονοϊό, μαζί με το λαό. Τη στήριξή του, τη βλέπουμε καθημερινά στα μάτια των ασθενών και των οικογενειών τους». 
Ας θυμηθούμε μια παλιότερη παρέμβασή του:
Ηλίας Σιώρας vs Άδωνις Γεωργιάδης

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

ΤΩΡΑ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ-ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ 100 ΜΕΘ, ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ...ΔΕΣ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ:



Έλληνας γιατρός στην Ιταλία:

 «Στον κορονοϊό καταλαβαίνεις πως έρχεται το “τέλος”»



Τρεις εβδομάδες πέρασαν από την πρώτη επικοινωνία του ethnos.gr με τον Έλληνα γιατρό του νοσοκομείου «Πάπα Τζιοβάνι ΧΧIIΙ» του Μπέργκαμο δρ. Γιώργο Γιούργο και από τότε έχουν αλλάξει πολλά. 
Τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ελλάδα. Δυστυχώς μέρα με τη μέρα η χώρα μας πατάει στα χνάρια της Ιταλίας, αλλά το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας δεν έχει την υποδομή της Ιταλίας.

Ο δρ. Γιούργος τρέμει στην ιδέα να δει την πατρίδα του να περάσει όσα βιώνει ο ίδιος και η ιταλική κοινωνία. Συνθήκες βγαλμένες από ταινία σκληρού θρίλερ και με σενάρια που γράφονται κάθε μέρα στα κρεβάτια του υπερσύχρονου νοσοκομείου.

Φοβάται πως εάν οι Έλληνες δεν προσέξουν η Ελλάδα δεν θα αντέξει και εξηγεί τους λόγους: «Η Ελλάδα δεν έχει την υποδομή της Ιταλίας. Δεν είναι υποτιμητικό να το παραδεχτούμε. Ολόκληρη Ιταλία και έχει γονατίσει. Οι νεκροί μπαίνουν σε σακούλες, θάβονται ή καίγονται με συνοπτικές διαδικασίες. Χάνονται άνθρωποι υγιείς μέσα σε ώρες. Εγώ και οι συνάδελφοι μου έχουμε υποκαταστήσει το Θεό. Ζητώ συγγνώμη αλλά δεν είναι βλασφημία αυτό που λέω. Έτσι αισθάνομαι. Μέσα σε δευτερόλεπτα πρέπει να πάρουμε απόφαση ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Μπαίνουμε μέσα στο θάλαμο και πρέπει να αποφασίσουμε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει αφού προηγουμένως διαπιστώσουμε πως ο ασθενής "έφτασε" και δε μπορεί να γυρίσει πίσω».

Τα λόγια του είναι γροθιά στο στομάχι και μάλιστα από έναν άνθρωπο που πριν από 20 ημέρες μας είχε τονίσει πολλές φορές πως «δεν χρειάζεται πανικός». Τα λόγια του σοκάρουν: «Όλα τα δωμάτια έχουν μετατραπεί σε μίνι εντατικές. Σχεδόν όλοι έχουν μάσκες οξυγόνου. Όσοι έχουν προσβληθεί από κοροναϊό και προσβληθεί ο πνεύμονας τους θα χρειαστούν σίγουρα μάσκα οξυγόνου. Δυστυχώς όμως δεν φτάνει αυτό. Με δεδομένο πως δεν υπάρχει εμβόλιο ή κάποια συγκεκριμένη θεραπευτική ουσία παρέχουμε ενδοφλέβιες ενέσεις παρακεταμόλης για να ρίξουμε τον πυρετό. Εάν ο υψηλός πυρετός δεν υποχωρήσει ο ασθενής "φτάνει" προς το τέλος. Δεν υπάρχει επιστροφή».

Σε ερώτηση να μας εξηγήσει το τι σημαίνει "έχει φτάσει" ο ασθενής ο Γιώργος Γιούργος λέει: «Το "έχει φτάσει" σημαίνει πως έχει φτάσει στο σημείο "μηδέν", δεν έχει αέρα για να αναπνεύσει. Φτάνει στο θάνατο. Το χειρότερο με τον κοροναϊό είναι πως εκτός από τους γιατρούς που βλέπουν πως έρχεται το τέλος, το καταλαβαίνει και ο ασθενής όταν πρόκειται να φτάσει στο τέλος. Είναι συγκλονιστικό. Αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα δεν περιγράφονται. Μας παρακαλούν οι ασθενείς να πούμε ένα "αντίο" στους συγγενείς τους που δεν έχουν πρόσβαση και δε μπορούν να τους μιλήσουν. Μας εκλιπαρούν να πάρουν ένα τηλέφωνο. Και το αντίθετο. Μας ζητούν οι συγγενείς των ασθενών να βάλουμε το τηλέφωνο στο αφτί τους να τους μιλήσουν για τελευταία φορά. Δεν γίνεται όμως. Και να θες να τους εξυπηρετήσεις δεν γίνεται. Τα περιστατικά είναι εκατοντάδες και πρακτικά είναι αδύνατο».

Οι πιο συγκλονιστικές στιγμές για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό είναι οι τελευταίες ώρες των ασθενών και εξηγεί: «Ο κοροναϊός προσβάλει τις ηλικίες από 40-50 ετών και πάνω. Ο πιο μικρός σε ηλικία αυτή τη στιγμή στο νοσοκομείο μας είναι 28 ετών. Οσο πιο μεγάλος σε ηλικία είναι ο ασθενής τόσο μικρότερες είναι οι αντοχές του και δεν κάνει κάποιο γύρισμα ανάκαμψης. Οι πιο τραγικές στιγμές είναι οι τελευταίες ώρες διότι ο ασθενής νιώθει πως πνίγεται, πως δεν έχει άλλο αέρα. Ακόμα και μάσκα οξυγόνου που έχει, νιώθει να πνίγεται επειδή ο ιός καταστρέφει τον πνεύμονα. Για το λόγο αυτό κι όταν πλέον κριθεί πως δεν υπάρχει επιστροφή και ο ασθενής έχει "φτάσει" τότε του χορηγείται μορφίνη. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να μην έχει την αντίδραση που έχει κάθε άνθρωπος που πεθαίνει όταν νιώθει πως δεν έχει αέρα».

Το πρωί του Σαββάτου 14/3 μία περίπτωση μιας 70χρονης γυναίκας που νοσηλεύονταν στην εντατική συγκλόνισε τον Έλληνα ΩΡΛ: «Όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο με τα συμπτώματα ήταν ευδιάθετη, είχε πολύ καλή φυσική κατάσταση και υψηλό ηθικό. Ανέβασε υψηλό πυρετό για μία εβδομάδα και το γύρισε σε πνευμονία. Της χορηγούσαμε ενδοφλέβιες αντιπυρετικές αλλά δεν έπεφτε με τίποτα ο πυρετός. Μιλούσαμε, καταλάβαινε πως "έφτανε" και δεν είχε γυρισμό. Είπαμε θα τα πούμε "μετά". Ξέραμε και οι δύο πως δεν θα ξανασυναντηθούμε».

Ο Γιώργος Γιούργος κάνει έκκληση στους Ελληνες πολίτες να τηρήσουν πιστά τους κανόνες προφύλαξης και μεταφέρει ζοφερές εικόνες από την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει κάθε λεπτό στο υπερσύχρονο νοσοκομείο του Μπέργκαμο που κατά 95% έχει μετατραπεί σε μία ενιαία εντατική μονάδα: «Ξέρετε πολύ καλά από την προηγούμενη επικοινωνία μας πως είμαι πολέμιος της αρνητικής δημοσιότητας και του πανικού. Σας το είχα επισημάνει άλλωστε. Μετά τα όσα βιώνουμε όμως τον τελευταίο μήνα σας λέω με βεβαιότητα πως πρέπει να πάρετε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να περιοριστεί το κακό. Εάν η Ελλάδα γίνει Ιταλία δεν θα αντέξει τις επιπτώσεις και δεν αναφέρομαι μόνο στους θανάτους, αλλά και στις επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία, στον τουρισμό, στο σύστημα υγείας, παντού. Θα αναγκαστείτε να μεταφέρετε νεκρούς σε σακούλες. Και σας το λέω ενώ ο αδελφός μου εργάζεται στην Ελλάδα και η οικογένεια μου είναι στην Κέρκυρα. Εφαρμόστε τις συμβουλές των ειδικών, μη λογαριάζεται το πράγματι μεγάλο κόστος της εφαρμογής των μέτρων αλλιώς η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη και ανυπολόγιστη σε όλα τα επίπεδα. Επίσης στις ανθρώπινες απώλειες να μην υπολογίζουμε μόνο τα θύματα του κοροναϊού αλλά και τους ανθρώπους που αυτή την περίοδο δεν λαμβάνουν σωστές θεραπευτικές αγωγές ή δεν κάνουν τις απαραίτητες εγχειρήσεις και πεθαίνουν αβοήθητοι».

Ο Ελληνας γιατρός στο «Πάπα Τζιοβάνι ΧΧIIΙ» παραδέχτηκε πως παίζει την υγεία του κορώνα γράμματα. Τόνισε όμως πως είναι το τελευταίο που τον νοιάζει πλέον, όχι γιατί θέλει να κάνει τον ήρωα αλλά επειδή είναι ταγμένος στον όρκο που έδωσε: «Δεν κάνει κανείς πίσω. Δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι όλοι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι σαν την μάχη. Από τον καναπέ σου σκέφτεσαι πως δεν θα πολεμήσεις αλλά όταν μπεις στη μάχη δεν κάνεις πίσω. Λαμβάνω τα διαθέσιμα μέτρα ασφαλείας. Ξέρω πως παίζω την υγεία μου κορώνα γράμματα. Να σας πω μάλιστα ίσως και να έχω κολλήσει και μάλιστα δύο φορές αλλά το πέρασα στο πόδι. Ισως η ψυχολογία, δεν ξέρω τι να πω. Δεν κάνουμε τεστ οι γιατροί μόνο σε ακραίες περιπτώσεις. Δε μπορούμε να λείψουμε ούτε μία μέρα. Θα μείνουμε εδώ με μοναδικό στόχο να βγούμε νικητές ως κοινωνία και ως άνθρωποι».

https://www.ethnos.gr/

Αντιγράφω από: Christina Deligianni
"Τι δεν μας είπε ο Πρωθυπουργός στο μήνυμά του;
1. Δεν μας είπε γιατί η δυναμικότητα των ΜΕΘ ήταν και παραμένει πολύ κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και τις απαιτήσεις, πράγμα που στην πανδημία μεταφράζεται σε δεκάδες ή εκατοντάδες θανάτους.
2. Δεν μας είπε γιατί λείπει τόσο πολύ προσωπικό που ακόμα και οι 2.000 έκτακτες προσλήψεις δεν επαρκούν.
3. Δεν μας είπε γιατί δεν προέβλεψε η κυβέρνηση να προμηθευτεί τα αντιδραστήρια που θα επέτρεπαν μαζικά τεστ στον πληθυσμό για να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού.
4. Δεν μας είπε γιατί, με την έλλειψη διαγνωστικών τεστ, πάμε ολοταχώς για μοντέλο Ιταλίας που δεν μπόρεσε να ελέγξει σε ικανοποιητικό βαθμό ποιοι είναι φορείς.
5. Δεν μας είπε γιατί δεν προέβλεψε η κυβέρνηση να προμηθευτεί αναπνευστήρες που είναι άκρως απαραίτητοι όταν τα πράγματα φτάσουν σε οριακό σημείο, έστω και για διασωλήνωση στο προαύλιο.
6. Δεν μας είπε γιατί οι γιατροί και οι νοσηλευτές είναι τόσο λίγοι, που με τις καραντίνες, προτού καν ξεκινήσει η μάχη, κλείνουν τμήματα και κλινικές.
7. Δεν μας είπε γιατί η χώρα δεν φρόντισε να προμηθευτεί τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό με αποτέλεσμα σήμερα στα νοσοκομεία να μην τηρούνται τα πρωτόκολλα ασφαλείας.
8. Δεν μας είπε αν νιώθει περήφανος που η Ελλάδα δεν παράγει πλέον ούτε μάσκες, ούτε γάντια, ούτε εξοπλισμό.
9. Δεν μας είπε αν θα επιτάξει τα ιδιωτικά νοσοκομεία σε μια περίοδο που απεγνωσμένα αναζητούνται κλίνες και ειδικά κλίνες ΜΕΘ με δυνατότητα διαδωλήνωσης.
10. Δεν μας είπε αν μετάνιωσε που μια ζωή πάλευε μαζί με τους ομοϊδεάτες του να τσακίσει το δημόσιο σύστημα υγείας.
11. Δεν μας είπε αν τελικά οι γιατροί πλεόναζαν από το Σύστημα Υγείας όπως ο ίδιος διατείνονταν πριν ενάμισι χρόνο."

Τι κοινό έχουν ο Idris και η Φαίη Σκορδά με τη Σούλα από τα Πετράλωνα; Κανένα… 
– Τα τεστ τελειώνουν, αλλά όχι για όλους
Κατιούσα

Είναι λογικό να έχουμε μόλις μερικές εκατοντάδες κρούσματα του κορονοϊού στην Ελλάδα; 
Είναι άραγε τόσο καλά θωρακισμένη η χώρα μας από την απειλή;

Ασφαλώς και όχι. Ο σχετικά χαμηλός αριθμός κρουσμάτων είναι απόρροια των λιγοστών ελέγχων που γίνονται επιλεκτικά και δένει με την τραγική είδηση πως τα αποθέματα του τεστ βαίνουν προς εξάντληση…

Σημειώνουμε το παραπάνω για όσους πιστεύουν (;) πως η κυβέρνηση έλαβε εγκαίρως όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού.

Δεύτερο ερώτημα: Πώς τυχαίνει πολλά από τα μέχρι στιγμής γνωστά κρούσματα – στη χώρα μας και διεθνώς – να αφορούν πολιτικούς, βιομήχανους, διάφορους αστέρες – ανθυποcelebrities από το καλλιτεχνικό τηλεοπτικό στερέωμα και τους στενούς συγγενείς τους; 
Μήπως ο ιός έχει ταξική συνείδηση και έχει βαλθεί να ξεκάνει τους πλούσιους;

Προφανώς και όχι. Ο ιός δεν κάνει ταξικές διακρίσεις. Το σύστημα υγείας όμως έχει σαφές ταξικό στίγμα και όσοι έχουν το παραδάκι, πάνε σε ιδιωτικούς γιατρούς και πληρώνουν το τεστ, για να εκδώσουν μετά… προσωπικό ιατρικό ανακοινωθέν στα social media για την εμπειρία που περνάνε. Ενώ η πλέμπα συμπάσχει θεωρητικά μαζί τους, μένοντας πρακτικά στην άγνοια και μπαίνοντας σε κατηγορίες προτεραιότητας γιατί τα τεστ δε φτάνουν για όλους!

Το μήνυμα είναι σαφές, ο πολιτικός, ο σταρ, ακόμα και ο τριτοτέταρτος πανελίστας ελληνικής εκπομπής μπορούν να απομονωθούν όσο γίνεται εγκαίρως, να προστατεύσουν τα παιδιά τους, τους ηλικιωμένους γονείς που πιθανόν να έχουν και γενικότερα τον περίγυρό τους, επειδή δίνουν 300 ευρώ ή 3000 ανά τεστ, ναι, από αυτά που δεν υπάρχουν. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να περιμένουν αν τα συμπτώματά τους θα χρήζουν νοσηλείας, αφού έχουν ήδη κολλήσει οικογένεια, συναδέλφους, φίλους, ίσως και αγνώστους, ειδικά πριν τα μέτρα απομόνωσης.

Δεν είμαστε και δεν παριστάνουμε τους επιδημιολόγους σχετικά με τη χρησιμότητα των μαζικών τεστ. Γνωρίζουμε μόνο ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, στον οποίο μπορεί να κάνει κανείς κριτική για διάφορα θέματα, αλλά σε γενικές οι προειδοποιήσεις του δεν υπήρξαν μακριά από την πραγματικότητα ως τώρα, σύστησε εμφατικά χθες να γίνονται τεστ σε όλα τα ύποπτα κρούσματα, ενώ χώρες με χαμηλά ποσοστά θνησιμότητας από τον ιό, όπως η Νότια Κορέα, από νωρίς εφαρμόζουν σύστημα μαζικού ελέγχου με χιλιάδες τεστ την ημέρα.

Τρίτο ερώτημα: θα επιτάξει άραγε η κυβέρνηση τα αποθέματα που υπάρχουν στα ιδιωτικά ιατρεία που θησαυρίζουν, για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες; Δεν είναι αφελές είναι ρητορικό. Την απάντηση την έχει δώσει ήδη με τις πράξεις της, όσα κάνει και όσα δεν κάνει…

Γιώργος Μηλιώνης: «Να Μη Θολώσει το Μυαλό μας»


Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου - 

                                    Να μη θολώσει το μυαλό μας


Με αφορμή τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, η ΕΕΔΥΕ έδωσε στη δημοσιότητα άρθρο του δημοσιογράφου και μέλους του Εθνικού της Συμβουλίου, Γιώργου Μηλιώνη, με τίτλο «Να μη θολώσει το μυαλό μας», από το τεύχος του περιοδικού «Δρόμοι της Ειρήνης» που ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει στο επόμενο διάστημα.
Το άρθρο έχει ως εξής:
«Σε βλέπω, αδελφέ μου, ανήσυχο και φοβισμένο και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Γιατί ανησυχία και φόβο έχω και εγώ, όπως όλοι μας. Κακά τα ψέματα. Και να σου, λοιπόν, όλοι μας μπροστά σε οθόνες για να ακούμε τις ειδήσεις.
Εκείνο που δεν επιτρέπεται είναι να "θολώσει" το μυαλό μας. Και για να μη γίνει αυτό, να έχουμε υπόψη μας ότι οι πραγματικές ειδήσεις που αφορούν και στο θέμα του κορονοϊού, συνήθως είναι "πίσω" από τις καθαυτό ειδήσεις για την πανδημία.
Φαίνεται μπερδεμένο, αλλά δεν είναι γιατί και η αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι ταξικό ζήτημα. Τελεία και παύλα. Για να δούμε μερικά πράγματα: Από την πρώτη στιγμή μια στρατιά αστών, πρωθυπουργοί, νυν και πρώην, υπουργοί, βουλευτές, εργατοπατέρες, δημοσιογράφοι βγήκαν αλαλάζοντας ότι "ο ιός δεν κάνει διακρίσεις, πλήττει εξίσου πλούσιους και φτωχούς" και όλοι το ίδιο είμαστε σε τούτο τον κοσμάκη!!!
Ταυτόχρονα, στη σημαία των αστών είναι γραμμένες οι λέξεις: "Ατομική ευθύνη"!!! Πρόκειται για την πιο ύπουλη προπαγάνδα. Το έχει περιγράψει πολύ ωραία ο μεγάλος Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Άρθουρ Μίλερ: "Το σύστημα είναι μια χαρά και για ό,τι δεν πάει καλά, εσύ κάνεις λάθος".
"Ατομική ευθύνη" λοιπόν, του εργάτη, του ανέργου, του αυτοαπασχολούμενου, του φοιτητή, του λαϊκού νοικοκυριού, το ξεγύμνωμα του δημόσιου συστήματος Υγείας, οι δραματικές περικοπές σε αυτό επί χρόνια.
Εμ, βέβαια, αδελφέ μου, "ατομικά" τα αποφασίσαμε αυτά, όπως "ατομικά" αποφασίσαμε να δίνουμε κάθε χρόνο 4 δισ. ευρώ για ΝΑΤΟικές δαπάνες. "Πατρίδα" είναι αυτή, τον εαυτούλη σου θα κοιτάς;
Ναι, αλλά πριν την πανδημία δεν ήμασταν όλοι ίδιοι και οι αστοί μας σαν καλοί νοικοκυραίοι και "στυλοβάτες" της "κοινωνίας" σκέφθηκαν ότι σαφώς δεν πρέπει να είμαστε όλοι ίδιοι και μετά την πανδημία.
Θα μου πεις και πού ξέρεις εσύ τι σκέφτονται; Δεν το μαντεύω, αδελφέ μου, το βλέπω. Μπορείς να το δεις και εσύ, μπορούμε να το δούμε όλοι μας. Πού; Μα, για δες τα αιτήματα των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων και αντίστοιχων οργανώσεων. Ζητούν "στήριξη", δηλαδή ζεστό χρήμα και ταυτόχρονα ήδη παίρνουν τα μέτρα τους για την αξιοποίησή του. Κι αν αναρωτιέσαι, τα "μέτρα" είσαι εσύ και εγώ. Με αφορμή την όντως σοβαρή πανδημία είναι πανέτοιμοι να μετατρέψουν σε μόνιμα τα έκτακτα μέτρα που αφορούν πρώτα και κύρια τις εργασιακές σχέσεις. Εργασία από το σπίτι, ελαστικά ωράρια, ό,τι μπορείς να φανταστείς που να τσακίζει ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων.
Αυτό όλο πλασάρεται ως απαραίτητο κοινωνικό μέτρο. Τυχόν αντίδραση των εργαζομένων θα πλασαριστεί ως "ανευθυνότητα".
Την ίδια ώρα που εσύ και εγώ καλούμαστε -σωστά- να μείνουμε στο σπίτι, την ίδια ώρα χιλιάδες εργαζόμενοι θα εξακολουθήσουν να δουλεύουν -με αμφίβολα μέτρα προστασίας- και κάτω από καθεστώς ζόφου σε ό,τι αφορά την ίδια τους τη δουλειά.
Την ίδια ώρα, επίσης, η Βουλή, εκεί που "ατομικά αποφασίζουμε", θα συνεχίσει το νομοθετικό της έργο για περιστολή του δικαιώματος των διαδηλώσεων και για άλλα φιλολαϊκά μέτρα στα οποία από παράδοση επιδίδεται το αστικό κοινοβούλιο. Μα, και το κυβερνητικό έργο θα συνεχιστεί, πρώτα - πρώτα σε ό,τι αφορά τη μετατροπή της χώρας σε φυλακή της ΕΕ. Για δες κάτι μετακινήσεις προσφύγων και μεταναστών στα μουλωχτά σε κλειστές δομές.
Γι' αυτό σου λέω, αδελφέ μου, ότι οι ειδήσεις είναι πίσω από τις "ειδήσεις" και γι' αυτό επιμένω να μη θολώνει το μυαλό μας.
Σε άκουσα όταν βγήκες στο μπαλκόνι να χειροκροτήσεις αυτούς που παλεύουν με το θηρίο στα νοσοκομεία. Το κάλεσμα ήταν σκέτη υποκρισία από αυτούς που τσακίζουν στο ξύλο όταν αυτοί που παλεύουν στα νοσοκομεία ζητάνε δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλο το λαό.
Αδελφέ μου, δεν θα σου κουνήσω τα δάχτυλο γιατί ανταποκρίθηκες στο κάλεσμα αυτό. Ξέρεις τι θα κάνω: Θα σε καλέσω, όταν τελειώσει όλο αυτό, να κατεβούμε μαζί στο δρόμο και ανυποχώρητα να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει στον 21ο αιώνα, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη κοινωνία όπου θα ορίζουμε εμείς τη ζωή μας. Τότε θα έχει νόημα το χειροκρότημα.
Μην (ξανα)ρωτήσεις αν γίνεται αυτό. Έχει γίνει και θα ξαναγίνει οριστικά και αμετάκλητα. Αρκεί να φροντίσουμε εμείς γι' αυτό. Όχι "ατομικά", αλλά ως τάξη. Για δες τους αστούς πώς κινούνται σε όλο τον κόσμο. Ως τάξη κινούνται που τα συμφέροντά της είναι αντίθετα με τα δικά μας. Ο πραγματικός ιός είναι πίσω από τον κορονοϊό της πανδημίας».

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

Ο COVID-19 και η Μεγάλη Εικόνα -επ' ευκαιρία- της Υγείας



Άρθρο του Γ. Σιδέρη, γιατρός, υποψήφιος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ
Ο COVID-19 και η μεγάλη εικόνα της Υγείας

15 Μαρ 2020

*Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 14-15/3

Τις τελευταίες μέρες η εξάπλωση του COVID-19 ανάγκασε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να τον αποκαλέσει πανδημία. Κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί η πανδημία. Πλήθος ιατρικών εργασιών βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι κυβερνήσεις μιλούν ήδη για «κρίση δημόσιας υγείας», το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη παρακολουθεί με αγωνία. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα που ζούμε. Αποδεικνύουν το θρίαμβο της επιστήμης και τη χρεοκοπία της μεταφυσικής. Κι όμως ...ο «καθένας» κάνει τη δουλειά του.

Ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: «Χρειάζεται κυβερνητική χρηματοδότηση (σ.σ. στις φαρμακοβιομηχανίες) γιατί τα προϊόντα των πανδημιών είναι εξαιρετικά υψηλού ρίσκου επενδύσεις (...) τεχνικά, διπλωματικά και εμπόδια προϋπολογισμού πρέπει να ξεπεραστούν (...) να ενισχυθεί η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (...) οι κυβερνήσεις και άλλοι χορηγοί θα πρέπει να επενδύσουν και στις εγκαταστάσεις παρασκευής».1 Να λοιπόν ποιος θα πληρώσει πάλι το μάρμαρο και πού πάει ...η δουλειά.

Η μεγάλη εικόνα

Οι δηλώσεις ελάχιστων λοιμωξιολόγων ότι ο COVID-19 δεν μεταδίδεται με τη «μεταλαβιά» δεν είναι απλώς φαιδρότητα, αλλά σκοταδισμός. Το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου ότι «η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών» είναι επικίνδυνη. Ενα σεβαστό ατομικό δικαίωμα δεν μπορεί να ασκείται εις βάρος της δημόσιας υγείας.

Για άλλη μια φορά φανερώνεται ο αναχρονιστικός εναγκαλισμός κράτους - Εκκλησίας. Αυτές οι δηλώσεις έρχονται να προστεθούν στην αντιδραστική όχθη στην οποία ανήκουν επίσης οι γραφικές καρικατούρες τύπου Βελόπουλου (που πουλάει κρέμα για τον κορονοϊό) και Πορτοσάλτε (που ενώ μιλάει για τον κορονοϊό διαβάζει και μια διαφήμιση για συμπληρώματα διατροφής που κάνουν άτρωτο τον οργανισμό).

Το παζλ συμπληρώνουν κερδοσκόποι, παράνομοι ή νόμιμοι (μια πρώτη γεύση την έχουν πάρει όσοι έχουν δοκιμάσει να εξεταστούν από διάφορα ιδιωτικά θεραπευτήρια, στα οποία το κόστος για μία εξέταση φαρυγγικού επιχρίσματος κοστίζει 150 ευρώ), εφημερίδες που έχουν ένθετο μάσκες, προφητείες γερόντων, τρομολαγνεία από τα ΜΜΕ και θεωρίες συνωμοσίας.

Αν αφήσουμε στην άκρη αυτές τις γραφικότητες θα δούμε τη μεγάλη εικόνα, που μέρα με τη μέρα διαμορφώνεται.

Η κατάσταση στη δημόσια Υγεία συνεχίζει να είναι τραγική. Οι κινητοποιήσεις των εργατικών σωματείων που γίνονται αυτές τις μέρες είναι σωστές και δίκαιες γιατί είναι μάχες υπεράσπισης, κυριολεκτικά, της ζωής του λαού. Αφορούν μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων, όπως προσλήψεις υγειονομικών για να μπορεί να γίνει 24ωρη η λειτουργία όλων των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, εξοπλισμό όλων των δημόσιων υπηρεσιών με τα προβλεπόμενα είδη απολύμανσης και προφύλαξης, παρεχόμενα δωρεάν από το κράτος στον πληθυσμό, πρόσθετες άδειες με αποδοχές και Ασφάλιση.

Ηδη στην Ιταλία ξεκίνησαν απεργιακές μάχες στη βιομηχανία για μια σειρά από αυτά τα ζητήματα. Είναι καθήκον κάθε σωματείου να προστατεύσει τους εργαζόμενους του κλάδου του και τις οικογένειές τους από την αισχροκέρδεια, την εργοδοτική τρομοκρατία και την εκμετάλλευση, που, με πρόσχημα την πανδημία, θα βρει νέους τρόπους να εφαρμόζεται με τον αέρα που τις δίνουν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης (μείωση ελέγχων προς τους εργοδότες, κατακρεούργηση της κανονικής άδειας, αναστολή ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, ξεχαρβάλωμα εργασιακών σχέσεων).

Οποιος παρατηρήσει θα καταλάβει ότι ακολουθούν και άλλα. Αλλωστε, στο Νο 1 (με βάση τον διεθνή συντελεστή impact factor) ιατρικό περιοδικό του πλανήτη, «The New England Journal of Medicine», το βασικό άρθρο για τον COVID-19 το έγραψε όχι κάποιος επιστήμονας, αλλά ο Bill Gates, πρώην ιδιοκτήτης της «Microsoft», ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου.

Να μη δεχτεί ο λαός να πληρώσει το μάρμαρο

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι «το βάρος οφείλουμε να το μοιραστούμε όλοι, κράτος, επιχειρήσεις και εργαζόμενοι»2, δεν πρέπει να περάσουν. Γιατί οι εργαζόμενοι έχουν επωμιστεί το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης, της ανάπτυξης, έχουν πληρώσει τα πάντα όλα αυτά τα χρόνια.

Η λογική που καλλιεργείται για απαγόρευση των «δημόσιων συναθροίσεων» δεν αφορά μόνο τα (προφανώς αναγκαία) μέτρα ατομικής υγιεινής και την αποφυγή της μετάδοσης. Εντάσσεται στην προσπάθεια δημιουργίας μαζικής συνείδησης υποταγμένης στη λογική τού σήμερα «δεν μιλάς για την επιδημία του κορονοϊού», αύριο «δεν μιλάς για την επιδημία του πολέμου» κ.ο.κ.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η κυβέρνηση, όλο αυτό το διάστημα, δεν σταμάτησε να νομοθετεί. Προχωράει ακάθεκτη στο κατάπτυστο νομοσχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, φορτώνει τον μισό Ποινικό Κώδικα στον πρόεδρο του σωματείου του ΠΑΓΝΗ ότι «διασπείρει ψευδείς ειδήσεις» και «καλλιεργεί πανικό» επειδή έβγαλε στη φόρα τη γύμνια του νοσοκομείου του και απαίτησε να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας.

Αμα ήθελαν να προστατεύσουν τον πληθυσμό, όλες οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια θα έκαναν προσλήψεις στις δημόσιες δομές Υγείας, θα άνοιγαν κρεβάτια ΜΕΘ, θα ανανέωναν τον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, θα έφτιαχναν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας χωρίς περιορισμούς και σύστημα Υγείας επικεντρωμένο στην πρόληψη.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτές τις μέρες στο Νο 2 ιατρικό περιοδικό του πλανήτη, «The Lancet», δημοσιεύτηκε εργασία από δεκάδες χιλιάδες περιστατικά της επιδημίας COVID-19 στην καπιταλιστική Κίνα και εξέταση των δεικτών θνητότητας ανά περιοχή. Αποδεικνύεται ότι σε περιοχές με ικανοποιητική δυνατότητα πρόσβασης του πληθυσμού σε επαρκείς υπηρεσίες περίθαλψης, η θνητότητα (θάνατοι επί % των νοσούντων) ήταν 0-0,3%, ενώ σε περιοχές που για διάφορους λόγους δεν υπήρχε τέτοια ικανοποιητική δυνατότητα, η θνητότητα ήταν υπερδεκαπλάσια (3-5%)3. Ειδικά σήμερα λοιπόν, είναι ακόμα πιο επίκαιρα αυτά τα αιτήματα που παλεύουν τα σωματεία.

Οι μεγάλες αντιφάσεις

Μαζί με τον αγώνα για τα αναγκαία μέτρα προστασίας, σήμερα, οι εργαζόμενοι και οι επιστήμονες πρέπει να αναλογιστούν:

Είναι δυνατόν, όταν είναι αποδεδειγμένο (από τη δεκαετία του 1950 ακόμη) ότι κατά μέσο όρο στις ΜΕΘ σώζονται 4 στους 5 οριστικά «χαμένους» από την κλασική ιατρική και ότι οι πιθανότητες επιβίωσης αυξάνονται κατά 50%4, να παραμένουν κλειστά τα 100 κρεβάτια ΜΕΘ επειδή δεν προσλαμβάνουν το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό;

Τι εμποδίζει όλα αυτά τα χρόνια τη στελέχωση των ΜΕΘ όταν, ακόμα και αυτές τις μέρες με βάση την τραγική πείρα από τη γειτονική βόρεια Ιταλία, αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα κρεβατιών ΜΕΘ είναι το φλέγον ζήτημα; Μήπως η πολιτική που θεωρεί την Υγεία εμπόρευμα και κόστος;

Είναι δυνατόν το 2020 να συζητάμε για επάρκεια σε μάσκες, αναλώσιμα, αναπνευστήρες (σημείωση: Οι πολυεθνικές αύξησαν την τιμή τους κατά 5 έως 10 φορές αυτές τις μέρες); Αυτό αλήθεια δεν αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός παράγει με μόνο σκοπό το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες;

Μπορεί να εξυπηρετηθεί αποτελεσματικά το όποιο σχέδιο αντιμετώπισης μίας πανδημίας, όταν οι υπηρεσίες καθαριότητας ανήκουν σε εργολάβους, τα φάρμακα σε πολυεθνικές και προμηθευτές που ανεβοκατεβάζουν τις τιμές, το προσωπικό έχει έως και 17 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις μέσα σε ένα νοσοκομείο και τα νοσοκομεία είναι επιχειρηματικές μονάδες (πού να είχαμε και τις ΣΔΙΤ που σχεδίαζε η κυβέρνηση);

Συμφέρει το λαό ή όχι μία κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, που θα προσανατόλιζε αντίστοιχα από την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία στην παραγωγή ιατρικών υλικών φαρμάκου και την έρευνα έως την κατανομή εργατικού δυναμικού, νοσηλευτικού, ιατρικού, καθαριότητας με βάση την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, τακτικών και έκτακτων;

Τα σχέδια αντιμετώπισης της εξελισσόμενης πανδημίας εκπονούνται «κεκλεισμένων των θυρών». Επίσημη, έγκαιρη, συστηματική και έγκυρη ενημέρωση του προσωπικού δεν υπάρχει. Αυτοί που καλούνται να τα θέσουν σε εφαρμογή δεν ενημερώνονται (το έλλειμμα ενημέρωσης επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η συμμετοχή των εργαζομένων σε συνελεύσεις - ενημερώσεις που οργανώνουν τα σωματεία είναι από τις πιο μαζικές). Αυτό θα γινόταν αν η εξουσία ήταν στα χέρια του λαού και οι εργαζόμενοι υγειονομικοί ήταν κοινωνοί του σχεδιασμού, υποχρεωμένοι να λένε και να λύνουν τα προβλήματα και όχι να τα κρύβουν;

Φανερώνονται ή όχι τα μεγάλα αδιέξοδα που προκύπτουν από την εμπορευματοποίηση της Πρόνοιας, όταν πανάκριβες δομές Ειδικής Αγωγής, που ακόμα και σήμερα δεν λένε ξεκάθαρα αν θα κλείσουν, συνεχίζουν να βλέπουν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ως ευρώ;

Θα ήταν ζημιωμένος ο πληθυσμός εάν υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια μονάδες ΠΦΥ να διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία;

Μέσα στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση, ζωή με δικαιώματα, χρειάζεται να ανοίξει πλατιά συζήτηση για τα σημερινά αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας και τις προϋποθέσεις για την ανατροπή του. Σήμερα φαίνεται ακόμα πιο καθαρά ότι μονόδρομος για τη σωτηρία του λαού είναι ο αγώνας για ποιοτική, υψηλού επιπέδου αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, για ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την κοινωνία, για το σοσιαλισμό.

Πηγές:

1. «Responding to Covid-19. A Once-in-a-Century Pandemic», Bill Gates- https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMp2003762 query=recirc_mostViewed_railB_article

2. Γραφείο Τύπου πρωθυπουργού - Μήνυμα του πρωθυπουργού προς τους πολίτες για τον κορονοϊό, 11/3/2020

3. «Potential association between COVID - 19 mortality and health - care resource availability, Yunpeng Ji et al - https://www.thelancet.com/action/showPdf?pii=S2214-109X%2820%2930068-1

4. «Continuum of hospital care: the role of intensive care» - Hillman et all, Current Opinion in Critical Care 2010, 16:505-509

Σάββατο 14 Μαρτίου 2020

ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

*
ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

Υπεύθυνες η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της για την κατάσταση στη Δημόσια Υγεία - Αγώνας για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων

Σε κοινή τοποθέτησή τους Συνδικάτα της Ευρώπης για τις εξελίξεις στον κορονοϊό καλούν σε αγώνα για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων και αναφέρουν συγκεκριμένα:
«Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που υπογράφουμε το παρόν κείμενο χαιρετίζουμε την ηρωική προσφορά των εργαζομένων, επιστημόνων στην Υγεία, στα νοσοκομεία, στην καθαριότητα και σε μια σειρά ακόμη υπηρεσίες που με κίνδυνο της ζωής τους, σε εξαντλητικές συνθήκες, σε υποστελεχωμένα και απροετοίμαστα συστήματα πρόληψης, δίνουν την μάχη για την προστασία της ζωής των εργαζομένων, όλων των συνανθρώπων μας.
Οι συνέπειες της επιδημίας δεν αποτελούν τυχαίο και φυσικό φαινόμενο. Αλλά η κατάσταση που διαμορφώνεται με αφορμή τον κορονοϊό αποδεικνύει τις τραγικές συνέπειες και τους κινδύνους για τη ζωή των λαών από τις πολιτικές που αντιμετωπίζουν την υγεία ως ατομική ευθύνη και ως πεδίο τεράστιας κερδοφορίας. Έχουν να κάνουν με την υποστελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων και υπηρεσιών, την έλλειψη υποδομών, την υποχρηματοδότηση, τη μεγάλη έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Οι κατευθύνσεις της ΕΕ που έχουν διαλύσει τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, πρόληψης και προστασίας της υγείας των λαών, για το όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε Υγεία - Ασφάλιση, είναι πολιτικές επιλογές με τραγικές συνέπειες και κινδύνους για τους λαούς της Ευρώπης. Οι κυβερνήσεις, αντί να παίρνουν άμεσα μέτρα για τις ελλείψεις στα δημόσια συστήματα Υγείας, ανακοινώνουν επιδοτήσεις και οικονομική ενίσχυση στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι μια σειρά από επιχειρήσεις που μπροστά στο κέρδος δεν παίρνουν ούτε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των εργαζόμενων σε αυτές, αλλά και τα φαινόμενα αισχροκέρδειας σε φαρμακευτικά είδη από τα οποία πλουτίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε Υγεία - Φάρμακο.
Ως συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουμε την ευθύνη να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους των χωρών μας για αντεργατικές εξελίξεις και σχεδιασμούς που προωθούνται το τελευταίο διάστημα με αφορμή τον κορονοϊό. Η στάση εργοδοτών και κυβερνήσεων στις χώρες μας αναδεικνύουν μια σειρά κοινούς κινδύνους και προβλήματα για τους εργαζόμενους, καθώς σε κάθε χώρα προωθούνται ή σχεδιάζονται να επιβληθούν παρόμοια αντεργατικά μέτρα.
Μέτρα που από τη μια θα μεταφέρουν τις οικονομικές συνέπειες και το κόστος των μέτρων για τον κορονοϊό στις πλάτες των εργαζομένων π.χ. απολύσεις, μη ανανέωση συμβάσεων, ειδικά εργαζομένων στον Τουρισμό κλπ. Από την άλλη, οι εργοδότες με τη στήριξη των κυβερνήσεων, βρίσκουν την ευκαιρία να προωθήσουν την επιβολή και να μονιμοποιήσουν αντεργατικά μέτρα και σχεδιασμούς π.χ. απορρύθμιση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου του εργαζόμενου κατά τις προτιμήσεις της εργοδοσίας π.χ. μονιμοποίηση του μέτρου της τηλε-εργασίας.
Ειδικότερα καταγγέλλουμε κυβερνήσεις που ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες, αντί να πάρουν τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας των λαών, διώκουν συνδικάτα και συνδικαλιστές που υπερασπίζονται την υγεία των εργαζομένων, που καταγγέλλουν τις ελλείψεις και τα προβλήματα που υπάρχουν στα συστήματα Υγείας.
Η ζωή και η υγεία των εργαζομένων δεν μπορεί να μπαίνει στη ζυγαριά του κέρδους. Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν τις συνέπειες της κρίσης, δεν θα πληρώσουν και τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης και καταστροφής των δημόσιων συστημάτων Υγείας.
Απαιτούμε:
  • Πρόσληψη μόνιμου ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού.
  • Πλήρη εξοπλισμό όλων των δημόσιων υπηρεσιών με τα προβλεπόμενα είδη απολύμανσης και προφύλαξης, παρεχόμενα δωρεάν από το κράτος στον πληθυσμό, για να σταματήσει η απαράδεκτη αισχροκέρδεια.
  • Με ευθύνη των κρατών-κυβερνήσεων να διασφαλιστούν πρόσθετες άδειες, με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση:
- Σε όσους εργαζόμενους νοσούν.
- Σε όσους εργαζόμενους αναγκάζονται να απέχουν από την εργασία τους, λόγω των έκτακτων μέτρων πρόληψης.
- Σε όσους καλούνται να αναλάβουν τη φροντίδα άρρωστου παιδιού ή ηλικιωμένου μέλους της οικογένειάς τους.
- Σε όσους καλούνται να παραμείνουν με τα παιδιά τους στο σπίτι, εξαιτίας του προληπτικού κλεισίματος των σχολείων και των βρεφονηπιακών σταθμών.
  • Να σταματήσουν αμέσως μέτρα όπως οι κατασχέσεις, πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας, οι διακοπές σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, λόγω των χρεών των λαϊκών νοικοκυριών.
  • Ειδική μέριμνα για τους πρόσφυγες - μετανάστες και τις οικογένειές τους, για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Αξιοπρεπείς, υγιεινοί, χώροι φιλοξενίας για τους πρόσφυγες και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δωρεάν, πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δωρεάν υγιεινή και ποιοτική σίτιση.
  • Το συνολικό κόστος να το αναλάβουν τα κράτη και οι διάφοροι, μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι οι εργαζόμενοι, μισθωτοί στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Οι λαοί της Ευρώπης έχουν ήδη πληρώσει πάρα πολύ ακριβά τις τεράστιες περικοπές στα δημόσια συστήματα Υγείας, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Ασφάλισης, την επιβολή των άθλιων εργασιακών σχέσεων. Δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε τις συνέπειες της πολιτικής ΕΕ - κυβερνήσεων - επιχειρηματικών ομίλων.
Αν δεν ληφθούν άμεσα όλα τα παραπάνω μέτρα, τότε στο ενδεχόμενο σοβαρής επιδημίας ή έκτακτου σοβαρού υγειονομικού γεγονότος σε οποιαδήποτε χώρα, οι συνέπειες μπορεί να είναι ακόμη πιο επικίνδυνες.
Οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις
Ελλάδα - Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο
Ιταλία - USB
Γαλλία - Ομοσπονδία Εμπορίου -Υπηρεσιών CGT
Γαλλία - Εργατικό Κέντρο CGT 94 Valde Marne
Σερβία - SLOGA
Ισπανία - LAB
Ισπανία - Central Unitaria de Trabajadores CUT Galiza
Κύπρος - Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία (ΠΕΟ)
Ρωσία - Συνδικάτο Εργαζόμενων Μεταναστών
Πολωνία - WZZ WALKA».
*AP Photo/Francisco Seco

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2020

Ο Καθ. Αιματολογίας ΓΡΗΓ. ΓΕΡΟΤΖΙΑΦΑΣ Για ΚΟΡΟΝΟΪΟ k τη Στάση Κράτους-Εκκλησίας !!!


Κορονοϊός: Χειρότερη και από τα ισλαμικά θεοκρατικά καθεστώτα η στάση της Ελλάδας


Του Γρηγόρη Γεροτζιάφα
Καθηγητή Αιματολογίας, Διευθυντή Ερευνητικής Ομάδας Cancer-Hemostasis-Angiogenesis, Faculté de Médecine, Sorbonne Université, Paris France.


Το σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών, με εξαίρεση την Ιταλία, βρίσκονται προς το παρόν στην λεγόμενη δεύτερη φάση της επιδημίας της λοίμωξης από τον κοροναϊό COVID19. Δηλαδή ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνεται σταθερά μέρα με τη μέρα, αλλά είναι δυνατή η ιχνηλάτηση της πορείας μετάδοσης του ιού, άρα και ο προσδιορισμός των δυνητικών φορέων του στα λεγόμενα clusters.

Δεδομένων των χαρακτηριστικών του κοροναϊού (ισχυρή μολυσματική δύναμη και αντοχή στης υπάρχουσες συνθήκες θερμοκρασίας εκτός ανθρώπινου οργανισμού), αλλά και εξαιτίας της απουσίας φυσικής ανοσίας στον πληθυσμό (το ανθρώπινο είδος έρχεται τώρα για πρώτη φορά σε επαφή με τον συγκεκριμένο ιό), καθώς και της απουσίας προς το παρόν εμβολίου, το πέρασμα της επιδημία στην λεγόμενη τρίτη φάση, δηλαδή στη φάση της εκθετικής εξάπλωσης της λοίμωξης είναι νομοτελειακό. 
Στη φάση αυτή ο αριθμός των κρουσμάτων θα είναι πολύ μεγάλος και η εξάπλωση ραγδαία, χωρίς να αφήνει την δυνατότητα ιχνηλάτησης της λοίμωξης και δημιουργίας clusters. Άρα και ο απόλυτος αριθμός των ανθρώπων που θα χρειαστούν νοσηλεία θα αυξάνεται εκθετικά μέχρι να διαμορφωθούν οι συνθήκες που θα οδηγήσουν στον περιορισμό της επιδημίας (πχ. εμβόλιο και ανάπτυξη φυσικής ανοσίας στο πληθυσμό).

Για τον λόγο αυτό, μείωση του ρυθμού εξάπλωσης της λοίμωξης από τον κοροναϊό COVID19 σε κάθε χώρα, τόσο σε εθνική κλίμακα όσο και σε επίπεδο γεωγραφικών διαμερισμάτων ή διοικητικών περιφερειών, είναι κομβικής σημασίας στόχος προκειμένου να σωθούν ανθρώπινες ζωές. 
Ελαττώνοντας τον ρυθμό εξάπλωσης της επιδημίας δίνεται χρόνος για την προετοιμασία του συστήματος υγείας (από τον γενικό γιατρό έως τις τριτοβάθμιες μονάδες εντατικής νοσηλείας) για να περιθάλψει τους ασθενείς που παρουσιάζουν τη λοίμωξη και να τους παράσχει το επίπεδο της περίθαλψης που χρειάζονται ανάλογα με την βαρύτητα της κλινικής τους κατάστασης.

Σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν δημοσιευθεί μέχρι σήμερα – κυρίως από την Κίνα — ορισμένες ομάδες του πληθυσμού με «επιβαρυμένη υγεία» θα βρεθούν σε μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρών επιπλοκών και θα χρειαστούν τριτοβάθμια περίθαλψη. 
Επίσης η έγκαιρη διάγνωση και η παροχή επαρκούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης με νοσηλεία στο σπίτι θα συνδράμει στην πρόληψη της εκδήλωσης σοβαρών επιπλοκών.
 Η ανάλυση των χαρακτηριστικών των λεγόμενων ομάδων υψηλού κινδύνου μας δείχνει ότι πρόκειται για σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. 
Για παράδειγμα, η ηλικία μεγαλύτερη των 75 ετών είναι ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου σοβαρών επιπλοκών ή θανάτου. Άνθρωποι που πάσχουν από καρδιοαγγειακά προβλήματα (δηλαδή με στεφανιαία νόσο, περιφερειακή αρτηριοπάθεια, αθηρωματική νόσο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, συνδυασμούς αρτηριακής υπέρτασης, σακχαρώδους διαβήτη, παχυσαρκία) είναι επίσης εκτεθειμένοι στον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών που πυροδοτούνται από την λοίμωξη με τον ιό COVID19. Ασθενείς με ογκολογικά νοσήματα που βρίσκονται σε αντικαρκινική θεραπεία είναι επίσης ομάδες υψηλού κινδύνου, ακόμη και αν η απάντηση στην αντικαρκινική θεραπεία είναι πλήρης.
Ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών είναι υψηλός σε ασθενείς με διαταραχές του ανοσολογικού συστήματος καθώς και σε ασθενείς που βρίσκονται σε ανοσοκατασταλτικές θεραπείες (π.χ. άνθρωποι με αυτοάνοσα νοσήματα, φορείς του ιού HIV, πολυμεταγγιζόμενοι ασθενείς κλπ). Με λίγα λόγια η ανάγκη για την παροχή υψηλού επιπέδου πρωτοβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα υγείας θα προκύψει και θα αφορά σε μεγάλους αριθμούς ασθενών. 
Αυτοί λοιπόν είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους όλες οι χώρες παγκοσμίως παίρνουν μέτρα ώστε να καθυστερήσει η έλευση της 3ης φάσης και παράλληλα να προετοιμαστεί το σύστημα υγείας σε όλες τις βαθμίδες του και όλες τις εκφάνσεις του.

Η Ελλάδα με βάση τα σημερινά στοιχεία βρίσκεται περίπου στη μέση της 2ης φάσης. 
Ωστόσο το Ελληνικό Κράτος σε αντίθεση με το σύνολο των κρατών σε Δύση και Ανατολή εφαρμόζει εντελώς αλλοπρόσαλλες πολιτικές που υπονομεύουν της επίτευξη του βασικού στόχου δηλαδή την καθυστέρηση εμφάνισης της 3ης φάσης της επιδημίας. 
Στην κατάσταση αυτή κεντρικό ρόλο διαδραματίζει η Εκκλησία και η ανοχή του κράτους απέναντι στην κοινωνικά ανάλγητη και ανεύθυνη στάσης της στο συγκεκριμένο θέμα.
Μαζί με την Ελληνική Εκκλησία στην ίδια κατεύθυνση δραστηριοποιείται μια ομάδα δεξιών και ακροδεξιών βουλευτών και πολιτευτών, σκοταδιστών καθηγητών της Ιατρικής (όπως η κ. Γιαμαρέλλου και άλλοι που δεν έχουν τύχει της ίδιας δημοσιότητας) και ορισμένοι από τους άρχοντες του πανεπιστημίου (δηλώσεις του ανεκδιήγητου Αντιπρύτανη του ΑΠΘ ) ή οπορτουνιστών υπευθύνων της Δημόσιας Υγείας (π. χ. δηλώσεις του κ Μόσιαλου).
 Αυτοί οι «ταγοί» του έθνους, με την προώθησή τους από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους, κατάφωρα παραβιάζουν τον όρκο του Ιπποκράτη, (κ. Γιαμαρέλλου), διασπείρουν αντιεπιστημονικές και σκοταδιστικές ιδέες που είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία και καλούν τον λαό δια του προσωπικού τους παραδείγματος να προβεί σε πράξεις που θα επιταχύνουν τη διάδοση της επιδημίας (δηλώσεις της βουλευτού της ΝΔ κ. Ράπτη).
Δεν πρόκειται όμως απλώς περί ανεύθυνων ατόμων ή ιδιόμορφων περιπτώσεων ή γραφικών τύπων και εμπόρων.
Αντιθέτως οι άνθρωποι αυτοί χρησιμοποιώντας την πολιτική τους θέση και την αναγνωρισιμότητά τους υπηρετούν συντεταγμένα ένα πολιτικό σχέδιο
Την επιλογή των ιδεολογικών μηχανισμών του βαθέως αντιδραστικού ελληνικού κράτους να χρησιμοποιήσει την επιδημία για να ενισχυθεί ο ρόλος των πιο σκοταδιστικών δυνάμεων στην καθοδήγηση του Ελληνικού Λαού και την διοίκηση της χώρας.
Θα μας σώσει ο Θεός και η Πίστη μας η Αγία. Αυτός είναι ο κοινός ιδεολογικός παρονομαστής όλων των σκοταδιστών και των τσαρλατάνων. 
Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης και για να αντιληφθεί ο Λαός το μέγεθος της αγυρτείας των ακροδεξιών θρησκευτικών και πολιτικών ταγών του έθνους η επίσκεψη στην ιστοσελίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι αποκαλυπτική των προθέσεων της Εκκλησίας και εξηγεί τη συνολική στάση των προπομπών της στον δημόσιο βίο. 
Πέραν των κοινοτοπιών και της αναφοράς των γενικών μέτρων που υπαγορεύονται από το Υπουργείο Υγείας, η Ιερά Σύνοδος δεν αφιερώνει ούτε μια γραμμή στα μέτρα που πρέπει να πάρει η Ελληνική Εκκλησία στους δικούς της χώρους και στις δικές της κοινωνικές διαδικασίες και τελετές, προκειμένου να περιορίσει την ταχύτητα εξάπλωσης της επιδημίας. 
Αντιθέτως, η τελευταία παράγραφος της ανακοίνωσης με ημερομηνία 28 Φλεβάρη παρουσιάζει το δογματικό (ιδεολογικό υπόβαθρο) της απόφασης της Ιεράς Συνόδου και υπαγορεύει τις δημόσιες τοποθετήσεις των κοινωνικά επικίνδυνων φερεφώνων της (καθηγητές Πανεπιστημίου, δεξιοί βουλευτές, πολιτευτές, κομματάρχες κλπ):
 «Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούμαστε να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού, γνωρίζοντας πως η θεοπρεπής και αξιοπρεπής αντιμετώπιση της ασθένειας, συνιστά μετοχή του ανθρώπου στο μαρτύριο της συνειδήσεως και θυσία ευώδη ενώπιον του Θεού, ενώ και η ουσιαστική βοήθεια και συνεργασία στην μη εξάπλωση της ασθενείας, μάς οδηγεί στην πραγμάτωση της διακονικής αγάπης.»
Το βάθος του φασιστικού και σκοταδιστικού χαρακτήρα της Ελληνικής Εκκλησίας αναδεικνύεται σε όλο του το μεγαλείο όταν η στάση της συγκριθεί με τις θέσεις και πράξεις των αντίστοιχων Ισλαμικών θεσμών στις Ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και στα λεγόμενα θεοκρατικά ή μη θεοκρατικά ισλαμικά κράτη της Μέσης Ανατολής (Σαουδική Αραβία, Ιράν) και της Ασίας. 
Στην ιστοσελίδα του Conseil Français de la Culte Musulmane, εκτός από τις σαφείς οδηγίες προς τους πιστούς σχετικά με το πότε και υπό ποιες συνθήκες θα πρέπει να πηγαίνουν στα Τζαμιά για την κοινή προσευχή, στην τελευταία παράγραφο αναφέρεται με σαφήνεια «Si, dans les semaines à venir, les autorités compétentes demandent l’annulation de la prière collective du vendredi, voire la fermeture provisoire des lieux de culte, parce que la situation sanitaire l’exige, vous devez appliquer ces consignes et expliquer aux fidèles que la préservation de la santé des fidèles prime sur la célébration collective de la prière.» Δηλαδή το κλείσιμο των Τζαμιών και η αναστολή των κοινών προσευχών μικρών και μεγάλων είναι στην ημερήσια διάταξη. Και για να μην πει κάποιος καλοπροαίρετα δύσπιστος οτι η θέση του Conseil Français de la Culte Musulmane υπαγορεύεται από την κυριαρχία του ανεξίθρησκου Γαλλικού κράτους, η ίδια γραμμή εκφράζεται από τις ιστοσελίδες του σαουδαραβικού γραφείου τύπου και του υπουργείου υγείας, την ιστοσελίδα του Aljazeera, την ιστοσελίδα του Al-Azhar (Ινστιτούτο θεματοφύλακας της σουνίτικης παράδοσης στην Αίγυπτο), καθώς επίσης και διατυπώνεται με σαφήνεια και στις οδηγίες των ιρανικών θρησκευτικών αρχών.
Το προσωρινό κλείσιμο της Μέκκας και η αναστολή του προσκυνήματος, το κλείσιμο των Τζαμιών και η αναστολή της μεγάλης κοινής προσευχής της Παρασκευής στον Σουνίτικο και Σιιτικό μουσουλμανικό κόσμο είναι κοινή επίσημη κρατική πολιτική, ακόμα και στις χώρες που ονομάζουμε θεοκρατικά καθεστώτα. 
Προφανώς και υπάρχει αντιπαράθεση σε αυτές τις επίσημες θέσεις. Δεν παύει όμως η επίσημη κρατική θρησκεία να βάζει σε προτεραιότητα τη δημόσια υγεία. 
Αντίθετα, η νέα ακροδεξιά στην Ελλάδα έχει τον επίσημο ενορχηστρωτή της: Την Ελληνική Εκκλησία, η οποία προκειμένου να έχει την πρωτοκαθεδρία στην διαχείριση του κράτους και των θεσμών του, δεν διστάζει να θυσιάσει ανθρώπινες ζωές!

Αλιεύσαμε από Info-war


ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ:

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

"ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ" Γράφει η Filio Magenta !!!



Είπα να ασχοληθώ με ένα βιβλίο που δε θα αγόραζα, δε θα το πρότεινα, δε θα το δάνειζα, αλλά θα το ξεφορτωνόμουνα μετά το πέρας της γραφής του κειμένου αυτού. Αυτό το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου ως δώρο, από ένα άτομο που με ξέρει πριν καλά-καλά γίνω κορίτσι, γυναίκα. Θέλησε να με τσιτώσει μιας και που γνωρίζει πως ασχολούμαι ενεργά με το γυναικείο κίνημα, μέσα από τις γραμμές της ΟΓΕ (Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας). Και το πέτυχε μπορώ να πω, μιας και μου έδωσε την αφορμή ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Της Γυναίκας, να μιλήσω για αυτό από τη δική μου θέση. Ευχαριστώ…
Ναι, σωστά. Να πω σε ποιο βιβλίο αναφέρομαι. Τιτλοφορείται ως:
«Ιστορίες της καληνύχτας για επαναστάτριες» Η ζωή 100 σπουδαίων γυναικών
Έχει μεταφραστεί σε 35 γλώσσες, bestseller από τους New York Times και κυκλοφορεί εδώ, Ελλάδα, από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Απευθύνεται σε κορίτσια και νέες γυναίκες. Οι συγγραφείς του είναι η Έλενα Φαλίλι και Φραντσέσκα Καβάλο. Μετάφραση: Έρρικα Πάλλη
Αρχικά κάνω ένα γρήγορο ξεφύλλισμα. Ωραία βιβλιοδεσία, εικονογράφηση, χρώματα.
Ακολουθεί μια γρήγορη ανάγνωση των περιεχομένων καθώς εκεί αναγράφονται αυτές οι επιλεγμένες σπουδαίες γυναίκες κατά τις συγγραφείς.
Πρώτη αναφορά είναι στις Αδελφές Μιραμπάλ. Η ιστορία τους έγινε η αφορμή για να καθιερωθεί η 25η Νοέμβρη ως η Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών. Λέω να σταθώ σε αυτό το σημείο μια και που το τόσο σοβαρό αυτό θέμα προσεγγίζεται από πολλές γυναικείες-φεμινιστικές οργανώσεις, διάφορων Μ.Κ.Ο, την Ε.Ε. και κυβερνήσεις χωρών ως ένα κομμάτι που αφορά την ενδοοικογενειακή βία, τον βιασμό και το trafficking ως απόρροια της «κυριαρχίας του άντρα». Αρκετά βολικό και αρεστό που απομακρύνει τον παράγοντα, κάνοντας τα στραβά μάτια, κάτω από ποιες συνθήκες ζει και εργάζεται μεγάλο από το ποσοστό των γυναικών – θυμάτων.
Παρακάμπτουν το κομμάτι της βίας των γυναικών σε σωματικό, λεκτικό, ψυχολογικό ή όποια άλλη μορφή που βιώνουν οι εργαζόμενες, οι άνεργες, οι γυναίκες λαϊκών οικογενειών, που έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες με την εργοδοτική τρομοκρατία, με τους χαμηλούς μισθούς πείνας, τα εξαντλητικά ωράρια, την έλλειψη ελεύθερου χρόνου, ακόμα το ότι και κάποιες ζουν σε εμπόλεμες περιοχές. Δηλαδή όλα αυτά που έχει γεννήσει και θρέψει αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα και υπηρετούν η Ε.Ε. με τις βάρβαρες πολιτικές και την εφαρμογή τους από τις εθνικές κυβερνήσεις.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάτω από το βάρος της οικονομικής ασφυξίας και την έλλειψη κρατικών υπηρεσιών, πολλές γυναίκες να εγκλωβίζονται και να υπομένουν αυτές τις βίαιες σχέσεις. Έτσι παίζουν με τις ζωές αυτών των κακοποιημένων γυναικών, δίχως πρόληψη, στήριξη από ειδικευόμενο προσωπικό, με ένα δίκτυο ξενώνων και κρατικό υπολογισμό πέρα και μακριά από τις ανάγκες.
Συνεχίζω την ανάγνωση και ακολουθούν διάφορα ονόματα, κοριτσιών και γυναικών πολύ έτσι επιλεγμένα, ώστε να βγαίνει το συμπέρασμα πως η θέση της γυναίκας, οι επιλογές της κι ο αγώνας της, είναι για να ξεπεράσει φοβίες, ανασφάλειες, να πιστέψει στον εαυτό της, να ακολουθήσει τα όνειρά της, να αναρριχηθεί σε στελεχικές θέσεις επιχειρήσεων, να αναγνωριστεί το έργο της, η έρευνά της, το ταλέντο της, η δυναμική της, η εξυπνάδα της, η ομορφιά της, η καλλιέργειά της, οι φιλοδοξίες της και το δίκιο της. Απέναντι από τον άντρα. Πως ο αγώνας της είναι ένας αγώνας ενάντια στο άλλο φύλο. Πως ο αγώνας της είναι ατομικός, πως η γυναίκα έχει να παλέψει με την φύση της, πως τα κακά που της συμβαίνουν είναι γιατί δεν κλωτσάει την καρδάρα, είναι γιατί δεν κυνηγάει τις ευκαιρίες σε ένα σύστημα που σου δίνει λέει δυνατότητες, μέσα από τον υγιή επιχειρηματικό ανταγωνισμό, πως αν ήταν περισσότερες γυναίκες στην πολιτική σκηνή, τα πράγματα θα ήταν πιο δίκαια. Πως δε δέχεται να είναι μόνο καλή στη κουζίνα του σπιτιού της, αλλά αρχιμαγείρισσα σε ένα καλό και ακριβό εστιατόριο. Πως η γυναίκα καριέρας έχει να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της γυάλινης οροφής. Που είναι ωραίο να γίνεται μητέρα, γιαγιά. Που πρέπει να βρει την ευεξία της και να ακολουθεί μια ωραία και ισορροπημένη διατροφή με άσκηση. Που μπορεί να έχει στυλ και φινέτσα αν ακολουθήσει συγκεκριμένες συμβουλές στη μόδα. Που αν έχει πείσμα και θέληση θα φτάσει ψηλά. Και άλλα τέτοια έτσι ωραία κατά τις συγγραφείς, μιας και που μου δίνουν το πάτημα να μιλήσω για όλα αυτά, βάση των ονομάτων που έχουν επιλέξει.
Μου σκάει μπροστά η βασίλισσα Ελισάβετ Α’, λίγο παρακάτω, διάφορες γυναίκες που από απλά κοριτσάκια γίνανε πρόεδροι των κρατών τους, βασίλισσες και άλλα τέτοια. Γυρνώντας τις σελίδες σκάει μούρη η «Σιδηρά Κυρία». Να ένα ωραίο παράδειγμα πρώτη φορά γυναίκα να γίνεται Πρωθυπουργός στη Βρετανία βεβαίως-βεβαίως. Η Μαντάμ Θάτσερ, αυτό το κορίτσι που δε νοιαζόταν για το τι σκέφτονταν οι άλλοι για εκείνη. Που σπούδασε χημεία και έγινε επιστήμονας, αλλά το πραγματικό πάθος της ήταν η πολιτική, που το γύρισε στα νομικά. Παντρεύτηκε έκανε παιδιά, δεν κατάφερε να εκλεγεί στο βρετανικό κοινοβούλιο. Και έπειτα από μερικά χρόνια, το όνειρό της γίνεται πραγματικότητα, εκλέγεται στη Βουλή ως αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος. Εδώ συνεχίζει να μας λέει το βιβλίο πως ήταν πολύ πρακτικός άνθρωπος, την πίεζαν να πάρει αποφάσεις, αλλά δεν υπέκυψε ποτέ και για αυτό έγινε γνωστή ως «Σιδηρά Κυρία».
Και διαβάζοντας αυτά ένα κοριτσάκι αρχίζει να πλάθει προσωπικότητες και πρότυπα. Προσπερνάει για την ώρα πως αυτή η Γυναίκα, εφάρμοσε δια ροπάλου τη μεγαλύτερη λιτότητα για την εποχή εκείνη. Κυνήγησε απεργούς και έκλεισε μεγάλα ανθρακωρυχεία. Κατέστειλε αγώνες εργαζομένων που ήταν ενάντια στην επιπλέον επιβολή δημοτικού φόρου, που ξεκίνησαν από εργατικές συνοικίες και εξαπλώθηκαν. Που συνεργάστηκε με κάθε αντικομμουνιστή ηγέτη, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μεγαλοαστών.
Συνεχίζει το βιβλίο με προσωπικότητες κατ’ επιλογή των συγγραφέων, που ειλικρινά ούτε τις ήξερα, ούτε τις είχα ξαναματακούσει. Κάτι σούπερ μοντέλο, μια σέρφερ, μια μοτοκροσού, πειρατίνα, σεφ, τατουατζού και μπόλικες επιστημόνισσες, επιχειρηματίες και ακτιβίστριες.
Θέλω να επιμείνω λίγο στο γιατί επιλέγουν να χρησιμοποιούν τον όρο ακτιβισμός. Ένας όρος αρκετά σύγχρονος και στα πλαίσια του εθελοντισμού. Τέτοιες είναι η διεθνής αμνηστία, η green peace, διάφορες οικολογικές περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, κάποιες Μ.Κ.Ο και καλά όσες ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιχορηγούμενες ως επί το πλείστον από μεγάλους οργανισμούς, τράπεζες και από τους ίδιους τους διεθνείς θεσμούς, που προκαλούν όλα αυτά τα θέματα στα οποία και καλά στοχεύουν αυτές οι ακτιβιστικές οργανώσεις.
Ο ακτιβισμός είναι μια ωραία πράξη, ασφαλής κατά πολύ και με μια εσάνς επαναστατικότητας και δημοκρατίας. Εννοείται πέρα και μακριά από κόμματα και ιδεολογίες, άσχετα αν μέσα στους κόλπους τους βρίσκονται άτομα, που οι πολιτικές  και ιδεολογικές τους επιλογές έχουν δημιουργήσει μεγάλα δεινά για λαούς, το περιβάλλον και γενικότερα. Η στόχευσή τους δεν είναι προς το βασικό αίτιο, αλλά στα παράγωγα αυτού, με αποτέλεσμα απλά να γαβγίζουν χωρίς να δαγκώνουν. Στη βάση τους δεν έχουν να ανατρέψουν αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα, αλλά να το μαλώσουν και να του επισημάνουν πως δεν δουλεύει καλά. Άρα πιστεύουν πως επιδέχεται φτιασίδωμα.
Συνεχίζω το ξεφύλλισμα και πέφτω πάνω στη Μισέλ Ομπάμα, την Χίλαρι Κλίντον. Γυναίκες, αυτές οι κυράτσες που και με τα δυο χέρια και το χαμόγελο υπογράφανε με τα τους συζύγους τους τις επεμβάσεις σε χώρες της ανατολής, στήνοντας ιμπεριαλιστικούς πολέμους με τόσα θύματα σε Γιουγκοσλαβία, χεράκι-χεράκι με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε που αιματοκυλούνε χώρες και προκαλούν γενοκτονίες, αυτοί και τα τσιράκια τους. Αυτές οι γυναίκες περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο ως επαναστάτριες και τολμηρές.
«Χαίρομαι» που μέσα σε αυτή τη λίστα δεν είδα να χωράει η Ρόζα Λούξεμπουργκ, η Αλεξάνδρα Κολοντάι, η Κλάρα Τσέτκιν, η Όλγα Μπενάριο Γκούτμαν Πρέστες, η Φλόρεν Ρις κι άλλες τόσες γυναίκες του παγκόσμιου γυναικείου κινήματος. Που έθεσαν τη ζωή τους πέρα από ατομικές φιλοδοξίες. Έπεσαν στη μάχη και διέδωσαν την ανάγκη η γυναίκα να χειραφετηθεί αγωνιζόμενη πλάι, δίπλα και αταλάντευτα μαζί με τους άντρες, στρέφοντας όλα τους τα πυρά από κοινού σε έναν αγώνα που στη βάση του έχει, πως κανένα ανθρώπινο δικαίωμα δεν μπορεί να σταθεί από μόνο του, όταν η θέση της γυναίκας είναι στη χειρότερη κατάσταση. Και στην τελική με την λίστα αχταρμά περί σπουδαίων γυναικών, δε θα μπορούσε να έθετε θέμα ταξικό, διότι περιελάμβανε γυναίκες εκμεταλλευόμενες και γυναίκες εκμεταλλευτές.
Πως δεν νοείται μάχη, χωρίς να ξεσκεπάζονται τα πραγματικά αίτια κι όχι απλά η κακή μας η μοίρα, τα άστρα και η μη θετική σκέψη. Είναι αυτές οι τόσες γυναίκες που δίνουν τον καθημερινό αγώνα με την ανεργία, με τα ελάχιστα δικαιώματα στη μητρότητα, με τις περικοπές σε επιδόματα όπως του τοκετού, με τους μισθούς πείνας, με ελλιπή πρόσβαση ακόμα και σε βασικές ανάγκες υγιεινής. Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε χώρα οι γυναίκες έχουν να παλέψουν τον κοινό τους δαίμονα κι αυτός δεν είναι άλλος, από τους ίδιους τους εκμεταλλευτές τους, τους υπηρέτες αυτών, καθώς και των όποιων γυναικείων οργανώσεων προσπαθούν μέσω χάπενινγκ, ακτιβιστικού περιεχομένου να τονίσουν την παρουσία τους, ακυρώνοντας με μιας την προοπτική ανατροπής αυτού του σάπιου κόσμου.
Οι σελίδες τέτοιων βιβλίων δε συνοδεύουν όνειρα μικρών κοριτσιών, δε συνοδεύουν ελπίδες, δε συνοδεύουν δικαιώματα. Συνοδεύουν ατομισμό, φιλοδοξία, ευκαιρίες, δυνατότητες, κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών και γρανάζια καλολαδωμένα για να κινούν τις μηχανές της εκμετάλλευσης.
Έτσι σήμερα Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αφιερωμένη στην ηρωική θυσία των απεργών εργατριών στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη.
Θα κλείσω με τους στίχους από το τραγούδι «Γυναίκες της εργατικής τάξης», γράφτηκε από τον Μαλ Φιντς και υιοθετήθηκε ως ύμνος του αγώνα των γυναικών κατά την διάρκεια της απεργίας των Βρετανών ανθρακωρύχων το 1984-85. Τότε στην πρωθυπουργία βρισκόταν η Θάτσερ. Έτσι επιβεβαιώνει με μιας πως ο αγώνας των γυναικών δεν μπορεί να είναι κυρίως φυλετικός και πως η ρίζα του γυναικείου ζητήματος βρίσκεται στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες.
«Είμαστε γυναίκες, με δύναμη παλεύουμε για τη ζωή μας,
Στο πλευρό των αντρών μας που είναι εργάτες.
Μας ενώνουν οι αγώνες και το παρελθόν.
Αυτός είναι ο δρόμος που βαδίζουμε
Εμείς οι γυναίκες της εργατικής τάξης
Δεν χρειαζόμαστε την έγκριση της κυβέρνησης για όσα θέλουμε
Να κάνουμε,
Ούτε την άδειά της για να έχουμε δική μας γνώμη.
Κανείς δε θα μας πει τι να σκεφτόμαστε ή να λέμε
Διαθέτουμε και τη δύναμη και τη γνώση για να χαράξουμε το δρόμο που θα ακολουθήσουμε.
Μας μιλούν για στατιστικές, μας λένε για τιμές,
Εμείς όμως πεθαίνουμε περιμένοντας τα επιδόματα απορίας
Παλεύοντας για το μέλλον μας βρήκαμε τρόπους να οργανωθούμε!
Αυτή η απεργία μας κινητοποίησε, δίνοντας το πραγματικό νόημα στην απελευθέρωση της γυναίκας
Οι απειλές δε μπορούν να σπάσουν την ενότητά μας,
Όσα μάθαμε κανένα βιβλίο ή σχολείο δε μπορεί να τα διδάξει…
Μπορεί να βρισκόμαστε αντιμέτωπες με το χλευασμό και τη βία μα όποιος παλεύει για την επιβίωση, τίποτα πια δεν έχει να χάσει…
Επέλεξα ως φωτογραφία, μια γυναίκα εργάτρια σε εργοστάσιο αλεύρων που γνώρισα στη Λήμνο:

Απ΄την Filio Magenta στη Κατιούσα  με Τίτλο:Στις Γυναίκες, που δεν ανήκουν στους βολεμένους!
Τίτλος - επεξεργασία φωτο RevolucionHellas