Η ΣΕΜΙΝΑ ΔΙΓΕΝΗ ΜΕ ΤΟ "ΚΙΤΡΙΝΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ" ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ !!!

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019, στις 20:00 στον Κόκκινο Βράχο.

Το Βιβλιοπωλείο Μυλωνά, η Πολιτιστική Λέσχη Γέρανος και οι Εκδόσεις Πατάκη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Σεμίνας Διγενή «Κίτρινο Υποβρύχιο» στον Κόκκινο Βράχο, το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2019, στις 20:00.

Πού μπορεί να «συναντήσει» κάποιος τον Μάνο Χατζηδάκι, τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Μίκη, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τους Beatles, τον Αλέκο Παναγούλη, τον Λουκίνο Βισκόντι, τον Τσαρούχη, τον Τσιτσάνη, το Ζαμπέτα, τον Ρίτσο, τον Κακογιάννη, τη Νίνου, τον Κάμυ, τον Μολιέρο, τον Μαρξ, τον Μποντλέρ, τον Ναπολέοντα, την Μελίνα, τον Τρίτση, την Αλίκη, τον Γκάσμαν, την Μοσχολιού και… και…. και… πολλούς… πολλούς άλλους σημαντικούς και σπουδαίους.

Μόνο στο ΚΙΤΡΙΝΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ της Σεμίνας Διγενή.

 Είστε ευπρόσδεκτοι στην επιβίβαση για ένα μαγικό ταξίδι!

Ένα απρόβλεπτο και συναρπαστικό κείμενο.
Μια σύνθεση μεταξύ μαρτυρίας, ρεπορτάζ και μυθοπλασίας.

Παρουσιάζουν το βιβλίο και συζητούν με τη Σεμίνα Διγενή οι:
Κατερίνα Δεμέτη, διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού και Κάλβου
Τάκης Κεφαλληνός, μαθηματικός
Παναγιώτης Κοντοσταυλάκης, πρόεδρος της Λέσχης Γέρανος
Συμμετέχουν:

 -Η Χορωδία της Φανερωμένης
-Μουσικό σχήμα με τον Γιάννη Παντάκη & τη Χαρά Ευαγγελινέλη
-Στο πιάνο ο Διονύσης Τουρκάκης

***********

ΑΠ' ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ 'ΚΙΤΡΙΝΟΥ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ' ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ:

To ΚΙΤΡΙΝΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ της Σεμίνας Διγενή, αναδύθηκε στη Ζάκυνθο, το βράδυ του Σαββάτου 28/9

Πού θα μπορούσε κάποιος να "συναντήσει" , τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Χαρίλαο Φλωράκη ,τον Μίκη, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τους Beatles, τον Αλέκο Παναγούλη, τον Λουκινο Βισκόντι, τον Τσαρούχη, τον Τσιτσάνη, το Ζαμπέτα, τον Ρίτσο, τον Κακογιάννη, τη Νίνου, τον Κάμυ, τον Μολιέρο, τον Μαρξ, τον Μποντλέρ, τον Ναπολέοντα, την Μελίνα, τον Τρίτση, την Αλίκη, τον Γκάσμαν, την Μοσχολιού και... και.... και... πολλούς... πολλούς άλλους σημαντικούς και σπουδαίους;

Μόνο στο ΚΙΤΡΙΝΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ της Σεμίνας Διγενή που αναδύθηκε στη Ζάκυνθο το βράδυ του Σαββάτου, 28 Σεπτεμβρίου, σε μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση και χαρά.

Πρόκειται για  το πρώτο βιβλίο με τίτλο «Κίτρινο Υποβρύχιο»,  της Σεμίνας Διγενή , μέσα  στο οποίο , η δημοσιογράφος και συγγραφέας, γράφει για όλα αυτά για τα οποία δε μίλησε ποτέ. 

Πρόκειται για ένα απρόβλεπτο και συναρπαστικό κείμενο,  μια σύνθεση μεταξύ μαρτυρίας, ρεπορτάζ και μυθοπλασίας….

 Ζωή και καριέρα, γεμάτες εξερευνήσεις κι αταξίες.
Επιβάτες του Κίτρινου υποβρυχίου δεν είναι μόνο οι θρυλικές προσωπικότητες της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής, που συνάντησε η συγγραφέας, αλλά και τα μέλη μιας παράξενης –υπαρκτής– ελληνικής οικογένειας, οι πρωταγωνιστές αδιέξοδων ερώτων και οι υπαίτιοι τραυμάτων που δεν έκλεισαν ποτέ.

Όλοι αυτοί, σε μια μαγική περιστροφική σκηνή, με ολοζώντανα τα παρασκήνια μιας ταραχώδους προσωπικής και δημοσιογραφικής διαδρομής, από το 1975 στις εφημερίδες κι από το 1982 στην τηλεόραση.
Ένα ντοκουμέντο, το αφηγηματικό νήμα του οποίου ξετυλίγεται με το «Yellow Submarine» των Beatles. Τα τραγούδια και η μουσική όχι απλώς δίνουν τον τόνο της αφήγησης, αλλά και συμβάλλουν μ’ έναν πρωτότυπο τρόπο στην εξέλιξή της.

Το Κίτρινο υποβρύχιο της Σεμίνας μάς περιέχει όλους. Υπερβαίνει την αυτοβιογραφική καταγραφή και χαρτογραφεί το κλίμα και την ατμόσφαιρα της Ελλάδας από τη «χαμένη άνοιξη» της δεκαετίας του 1960 στα ευφορικά 80’s, στην ευμάρεια των 90’s, μέχρι τους δαιδάλους της καταιγιστικής εθνικής μας κρίσης. 

Λίγα λόγια για τη Σεμίνα Διγενή

Η Σεµίνα Διγενή γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Πολιτικές Επιστήµες στη Σιένα και Ηλεκτρονική Δηµοσιογραφία στη Ρώµη. Υπήρξε µέλος της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών Ιταλίας STAMPA ESTERA. Εργάστηκε στις εφηµερίδες Ελευθεροτυπία, Αυγή, Εξόρµηση, Απογευµατινή, Έθνος της Κυριακής, Αδέσµευτος Τύπος, Realnews, στην ιταλική Αvanti!, στα ραδιόφωνα του ΣΚΑΪ, του Αντέννα, του Δευτέρου Προγράµµατος της ΕΡΤ, στον Realfm και σε πολλά περιοδικά. Υπήρξε αρχισυντάκτρια, project manager, σκηνοθέτις και εισηγήτρια πολλών τηλεο-πτικών projects που σηµείωσαν µεγάλη επιτυχία.

Επίσης, παρουσίασε δεκάδες εκποµπές στη δηµόσια και στην ιδιωτική τηλεόραση από το 1982 µέχρι το 2009: Τρεις στον αέρα, Εδώ και Σήµερα, Μade in Greece, Ιστορίες γι’ Αγρίους, Μηχανή του Χρόνου, Πες το στη Σεµίνα, Άνθρωποι, Ώρα Ελλάδος, Αταίριαστοι, Εντιµότατοι Φίλοι, Κοίτα τι έκανες, Τοp Stories κ.ά. Διετέλεσε Διευθύντρια Προγράµµατος του τηλεοπτικού σταθµού Alpha, Σύµβουλος Προγράµµατος στην ΕΡΤ και παραγωγός ντοκιµαντέρ που γυρίστηκαν σε Αµερική, Κούβα, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Κίνα, Μογγολία, Νότια Αφρική, Σρι Λάνκα, Γερµανία κ.α.

Έχει βραβευτεί µε 18 βραβεία για το έργο της στην ελληνική τηλεόραση και έχει ιδρύσει την εταιρεία επικοινωνίας Brainco S.A. και το site onlytheater.gr.

ΓΙΑ «Το ΚΙΤΡΙΝΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ της Σεμίνας Κόκκινος Βράχος, 28-9-2019. από Κατερίνα Δεμέτη

Αγαπητοί Φίλοι,
Σαν άνθρωπος που λατρεύω τα βιβλία και που μέσα στη δίνη της μέρας πάντα θα βρω λίγο χρόνο να αποτραβηχτώ, για να βυθιστώ στις σελίδες κάποιας φανταστικής ή πραγματικής ιστορίας, θα σας εκμυστηρευτώ ότι το βιβλίο της Σεμίνας ανήκει στη σφαίρα εκείνων των αναγνωσμάτων, που μόνο αποτραβηγμένος στην ζεστή σου γωνιά δεν σου επιτρέπει να μείνεις.

Αντίθετα σε αναστατώνει και σε λίγο βρίσκεσαι να ψάχνεις αρειμανίως στο κινητό σου τραγούδια και πρόσωπα, να αναπολείς θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές εκπομπές, να ξεφυλλίζεις αγαπημένα βιβλία και ξεχασμένα περιοδικά και να δακρύζεις μπροστά από φωτογραφίες φίλων που έχουν χαθεί, παιδιών/μαθητών που δεν σε έχουν πάρει για μέρες/βδομάδες τηλέφωνο και πόλεων που σε σημάδεψαν ανεπανόρθωτα και νομίζεις πως έκλεισες όλους τους λογαριασμούς σου μαζί τους.

Το πιο παράξενο που μου συνέβη: σε μια αναφορά της Σεμίνας για την παιδική φίλη-συμμαθήτρια, ένα «πολύτιμο πλάσμα στον πλανήτη», όπως γράφει, που μαζί της μοιράστηκε τόσες και τόσες αλληλέγγυες στιγμές, έπιασα τον εαυτό μου να κάνει αναζήτηση στο facebook, το όνομα μίας παλιάς, από 40ετίας και βάλε, χαμένης, πλην όμως επιστήθιας, παιδικής φίλης. Το γεγονός ότι ο παγκόσμιος ιστός μου έφερε το ξεχασμένο από δεκαετίες μουτράκι της, μεγαλωμένο πια όσο το δικό μου, το ίδιο ωστόσο γλυκό και αυθάδικο, όπως το θυμόμουν, και να ξαναζήσω στιγμές από τα αθώα παιδικά μας παιχνίδια, το χρεώνω αποκλειστικά στη Σεμίνα.

Γιατί αυτό ακριβώς μου προκάλεσε η ανάγνωση του βιβλίου: μια βουτιά στις αναμνήσεις μου, μία βουτιά ψυχαναλυτική και συγχρόνως καθαρτήρια, μία βουτιά στον εαυτό μου μέσα από το πρίσμα της ένταξής σε ένα πολιτιστικοκοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, στο οποίο πλήθος πρόσωπα έπαιξαν το ρόλο τους σ’ αυτό που είμαι εγώ σήμερα…
Οι διηγήσεις της Σεμίνας λοιπόν σπάνε τη συνήθη γραμμή του χρόνου: παρελθόν – παρόν – μέλλον, κι ακολουθούν, όχι εδώ το «χαμένο χρόνο» του λατρεμένου Προυστ, αλλά τον «ξανακερδισμένο», μέσα από ερωτικές απορρίψεις, επιτυχημένες φιλίες , αγάπες, σχέσεις ζωής.

Μη μου ζητήσετε, αγαπητοί Φίλοι, να σας αναφέρω αναλυτικά, ονόματα, γεγονότα και καταστάσεις που περιγράφει.
Αυτό αντιβαίνει τη δική σας έλκυση ανάγνωσης του βιβλίου της.

Ο ρόλος μου την αποψινή βραδιά περιορίζεται στην κατάθεση της δικής μου ανάγνωσης, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση του «Γέρανου» και των «Βιβλιοπωλείων Μυλωνάς».

Και μέσα από αυτή σπεύδω να σας γνωρίσω ότι δύο άξονες επενδύουν τις ιστορίες του βιβλίου της: ο ένας είναι ο άξονας ο αυτοβιογραφικός, της προσωπικής ζωής, μέσα από την κατάθεση ψυχής που κάνει για την στενή της οικογένεια (μητέρα: Μάγδα, πατέρας: Τάσος, παιδιά: Κίρκη, Νικόλας) και ο άλλος, ο άξονας της επαγγελματικής. Ο τελευταίος, παρουσιάζει τα μυθικά πρόσωπα που έντυσαν διαχρονικά τις συνεντεύξεις της, αλλά κι εκείνα τα πρόσωπα με τα οποία συνομιλεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, μυστικά και αθόρυβα, καταστρατηγώντας χρονικές συνέχειες, ταραγμένους αιώνες και εποχές, πεπερασμένες συμβάσεις και χωρικές απαγορεύσεις.

Και όλα αυτά, μέσα από μια έντονη διάθεση ψυχαναλυτικής στάσης, που κριτικάρει τις επιλογές της και δεν διστάζει να ξεγυμνωθεί μέσα από τις λέξεις, αποκαλύπτοντας στον αναγνώστη τις πιο κρυφές της σκέψεις, ψέγοντας τον εαυτό της για τα λάθη του, καταθέτοντας έτσι μία εξομολόγηση ζωής και δίνοντας άφεση ακόμα και σε ανθρώπους που την πλήγωσαν ανεπανόρθωτα.

Κι ενώ καταγράφει το σύμπαν μυθικών για εμάς προσώπων, τα οποία μέσα από την παντοδυναμία του μέσου που υπηρετούσε (ΤV), την έκαναν τμήμα ενός αμφιλεγόμενου σταρ σύστεμ, στο οποίο τελικά στέκεται κριτικά, απομυθοποιώντας το και αναγνωρίζοντας τη μεγάλη του ευθύνη σ΄ αυτό που βιώνουμε εμείς σήμερα, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της, αποκαλύπτεται το απλό κοριτσάκι, που πάλεψε με πάθος για το όνειρό του, και παραμένει έτσι, ακόμα και σήμερα, με την ίδια απλότητα και άγχος για το κάθε τι που καταπιάνεται.
Θα σταθώ μόνο σε δύο ονόματα που έχουν σχέση με το νησί μας: Χρήστος Νέγκας –Άγγελος Πυριόχος. Τα υπόλοιπα βρείτε τα μόνοι σας.
Επίσης βρείτε μου αυτό το «πήγε κιόλας 04:20», που γυρίζει και ξαναγυρίζει, σε τόσα διαφορετικά κεφάλαια του βιβλίου. Εκτός και αν θέλει η ίδια να μας εξηγήσει.
Πριν σας απελευθερώσω από την εκούσια ή ακούσια ακρόαση των λεγομένων μου, θα ήθελα να σταθώ σε δύο ακόμα στοιχεία του βιβλίου.
Το ένα είναι το εκπληκτικό εξώφυλλο του σκηνογράφου, σκηνοθέτη, καθηγητή στη σχολή ΑΚΤΟ και πολλά άλλα, Πάρι Μέξη, που μέσα από τις πουαντιγιστικές απαρχές του εμπρεσιονισμού, μάς προτρέπει να διαβάσουμε το 438 σελίδων βιβλίο και στη συνέχεια να απομακρυνθούμε γρήγορα από αυτό για να συλλάβουμε το νόημά του, όπως μόνο έτσι μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά το πρόσωπο της Σεμίνας, το οποίο συντίθεται από τα μικρά pixel της τηλεοπτικής οθόνης, που τρυπούν το πρόσωπο και τη ζωή της. Ένα πρόσωπο που για χρόνια ολόκληρα μας συντρόφευε μέσα από τον τηλεοπτικό μας δέκτη και που ακόμα και σήμερα τα γραπτά της την οδηγούν σ΄ αυτόν.
Το άλλο είναι φυσικά ο τίτλος του. Και δεν μπορώ να μην αναφερθώ τελειώνοντας σ΄ αυτόν, αφού με οδηγεί να απαντήσω στο σε ποιο λογοτεχνικό είδος ανήκει το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Σπεύδω λοιπόν να σας απαντήσω ότι το «Κίτρινο Υποβρύχιο» φλερτάροντας με το είδος της «επιστημονικής φαντασίας», εισάγει ένα ιδιαίτερο είδος «αναγνωστικής φαντασίας» νέας κοπής.
Ας επιβιβαστούμε λοιπόν σ΄ αυτό και ας αφεθούμε στις περιπλανήσεις του.
Όποια στάση και αν διαλέξουμε θα έχει μουσική, χορό, τραγούδι, ποίηση, έντονη συγκινησιακή φόρτιση και πολλή πολλή αγάπη.

Απο: https://www.zantepress24.gr

*****************

Σύσκεψη - συζήτηση για το σχεδιασμό δράσης στη Ζάκυνθο

Ομιλητές ήταν ο Διονύσης Κλάδης και η Σεμίνα Διγενή

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Σεπτέμβρη στη Ζάκυνθο σύσκεψη - συζήτηση με θέμα «Η δράση της Κομματικής Οργάνωσης μετά τις εκλογές», την οποία διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Ζακύνθου. Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Διονύσης Κλάδης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας και η Σεμίνα Διγενή, δημοσιογράφος. 

Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, ο Δ. Κλάδης σκιαγράφησε τη σημερινή κατάσταση, όπως αποτυπώνεται μετά τις εκλογικές μάχες του περασμένου καλοκαιριού, αλλά και τη φάση αναιμικής ανάκαμψης της οικονομίας. «Είναι βασικό να δούμε την "καινούργια" κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την έξοδο από τη δεκαετή βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση και την αναιμική ανάκαμψη στην οποία βρισκόμαστε, καθώς επίσης και μετά από μια πορεία έντονης ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης, συνεχών εκλογικών αναμετρήσεων σε όλα τα επίπεδα, σχετικής αναδιάταξης του αστικού πολιτικού σκηνικού, μέσα από την πολιτική εναλλαγή ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ , αλλά και την εμφάνιση νέων πολιτικών σχηματισμών, την εξαφάνιση ή μεγάλη υποχώρηση άλλων, που είχαν δημιουργηθεί την δεκαετή περίοδο της κρίσης που έπληξε την ελληνική οικονομία και όχι μόνο. (...) Από τα παραπάνω απορρέει και η ανάγκη να φωτιστούν καλύτερα και τα κριτήρια με τα οποία μετράμε την πρόοδο, τα βήματα που κάνουμε για την ισχυροποίηση του Κόμματος. (...) Το κύρος και η εμβέλεια του Κόμματος πρέπει να βασίζονται στον πρωτοπόρο ρόλο του ως δύναμη της εργατικής τάξης, δύναμης λαϊκής συσπείρωσης, δύναμης κοινωνικής ανατροπής και από εδώ προκύπτει η καθημερινή συνέπεια και μαχητικότητά του. Με αυτά τα κριτήρια πρέπει να σκεφτόμαστε και να δρούμε, ανεξάρτητα αν τα εκλογικά μας ποσοστά αυξάνονται, μειώνονται ή μένουν σταθερά». 

Ακόμα, σημείωσε ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ:

• Δυναμώνει τους δεσμούς της χώρας με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
• Αναβαθμίζει τις σχέσεις και τη συνεργασία με το Ισραήλ.
• Προωθεί την ευρωατλαντική ολοκλήρωση στα Βαλκάνια και τη Συμφωνία των Πρεσπών.
• Επανακαθορίζει την τακτική προσέγγισης προς την Τουρκία που είναι μέρος των παζαριών που βρίσκονται σε εξέλιξη.
• Αναγνώρισε τον Γκουαϊδό στη Βενεζουέλα κλπ. 

Μέσα στα πλαίσια αυτά, ένα ζήτημα πολύ σοβαρό είναι ότι μέσα στο φθινόπωρο προετοιμάζεται η ενίσχυση της "Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας" (γνωστή και ως συμφωνία για τις βάσεις), όπου επιδιώκεται ο πολυετής αμερικανικός έλεγχος στη βάση της Σούδας, αντί για ετήσιο που ισχύει μέχρι σήμερα, μαζί με μια σειρά άλλες βάσεις και υποδομές στην Ελλάδα. Η εξέλιξη αυτή θα είναι επικίνδυνη και θα είναι η βάση μεγαλύτερης εμπλοκής και ενσωμάτωσης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Με όλες μας τις δυνάμεις πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια που γίνεται από τις Επιτροπές Ειρήνης, άλλους φορείς, στην ενημέρωση του λαού, στη συλλογή υπογραφών ενάντια στη συμφωνία, στην κινητοποίηση.

(...) Χρειάζεται οργάνωση πλατιάς ιδεολογικοπολιτικής αντεπίθεσης, για να φωτιστεί ότι υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος της ανατροπής του συστήματος της εκμετάλλευσης, του σοσιαλισμού».

Στην ομιλία της, η Σεμίνα Διγενή, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι «πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και κυρίως οι νέοι άνθρωποι. Από το χέρι της νέας γενιάς περνούν πολύ περισσότερα απ' όσα προσπαθούν οι υπερασπιστές του συστήματος να την πείσουν! Κάθε νέος άνθρωπος, που δεν ανέχεται τη σημερινή βαρβαρότητα, έχει τη δική του θέση στη μάχη μαζί μας, στη νέα κοινωνία που έχουμε ανάγκη.  Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα γνωρίζουν πολύ καλά πως το ΚΚΕ  από την πρώτη στιγμή βρέθηκε απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές της νέας κυβέρνησης, στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της λαϊκής κινητοποίησης. Το ΚΚΕ δεσμεύεται για συνεπή και καθημερινή πάλη, μόνο που αυτό προϋποθέτει συμμετοχή όλων μας στην απεργία, στη σύγκρουση με την εργοδοσία, στον αγώνα για την πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο. Πάντα οι κομμουνιστές έβγαιναν και βγαίνουν -και πάντα αυτό θα κάνουν- μπροστά στις μάχες και στις διεκδικήσεις. Αυτή είναι η αντιπολίτευση που έχει ανάγκη η εργατική τάξη, μια αντιπολίτευση που κρίνεται καθημερινά και δεν ...υποδύεται την αντιπολίτευση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα που, δυστυχώς, δημιουργούνται καθημερινά νέοι λόγοι για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, είναι ανάγκη να διευρυνθεί η δύναμη του Κόμματος και της ΚΝΕ. Να αναπτυχθεί  η κοινωνική συμμαχία. Στις μέρες μας, που χειροτερεύει διαρκώς η ζωή των πολλών, αυτοί απέναντί μας θα παίρνουν τα μέτρα τους, με ένταση της κρατικής καταστολής και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Στόχος τους είναι ο περιορισμός του απεργιακού δικαιώματος, η κατάργηση του ασύλου στα Πανεπιστήμια, ο νόμος που ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα -πλην του ΚΚΕ- για το γενικευμένο φακέλωμα του λαού. Στόχος δικός μας είναι η ανάπτυξη των γραμμών του Κόμματος από τους πιο πρωτοπόρους εργάτες και εργάτριες, η ηλικιακή του ανανέωση, η αύξηση των οργανωμένων γυναικών. Η ένταξη στο Κόμμα των πιο μαχητικών αγωνιστών. Γι' αυτό απαιτείται συστηματική, ειδική δουλειά. Όσο πιο υψηλή η πολιτική συνείδηση, τόσο ο αγώνας έχει ελπίδα...

Ούτε μια στιγμή δεν κλονίστηκε η πίστη μας πως η εργατική τάξη, εάν το αποφασίσει, μπορεί να ηγηθεί της υπόθεσης της κοινωνικής προόδου, του περάσματος από τον παλιό τρόπο παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας, τον καπιταλιστικό, στο νέο, τον σοσιαλιστικό- κομμουνιστικό. Είναι απολύτως απαραίτητη η συμπόρευση του κόσμου με το ΚΚΕ. Παρά τις όποιες διαφωνίες του, εκτιμά τη δράση και την προσπάθειά του, μέσα σε δύσκολες και άνισες συνθήκες, την επιμονή του στην υπεράσπιση της τιμής, της Ιστορίας 100 χρόνων και των ιδανικών του κινήματος».

Από 902.gr

«Τέντυ Είσαι Αυτός που μου Έμαθε πώς να Διδάξω τους Μαθητές μου..»

Μια δασκάλα δεν συμπαθούσε καθόλου ένα μαθητή της. Ώσπου έμαθε το τραγικό μυστικό του
Την πρώτη μέρα της καινούργιας σχολικής χρονιάς, στάθηκε μπροστά από τα παιδιά της πέμπτης τάξης, τους συστήθηκε και στη συνέχεια τους είπε ένα μεγάλο ψέμα. Όπως και οι περισσότεροι άλλωστε δάσκαλοι, κοίταξε τους μαθητές της και τους είπε ότι τους θα τους αγαπάει και θα τους προσέχει όλους το ίδιο.

Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, γιατί εκεί στην μπροστινή σειρά, κάθονταν ένα μικρό αγόρι, ο Τέντυ Στάλλαρντ.

Η κυρία Τόμπσον είχε παρατηρήσει τον Τέντυ από την προηγούμενη χρονιά και δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα. Δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά, δεν συμμετείχε στην τάξη, τα ρούχα του ήταν συνέχεια βρώμικα και σίγουρα δεν έκανε όσο συχνά έπρεπε μπάνιο.

Ο Τέντυ ήταν ένα παιδί που την δυσαρεστούσε όποτε τον έβλεπε για αυτό και απολάμβανε τις στιγμές που σχημάτιζε με τον κόκκινο στυλό της τα τεράστια Χ στα τετράδια του, έσβηνε τα λάθη του ή βαθμολογούσε με 6 και με 5 τις εργασίες του.

Στο σχολείο, όπου δίδασκε η κυρία Τόμπσον, ήταν υποχρεωμένη να ελέγχει το παρελθόν όλων των παιδιών που υπήρχαν στη τάξη της. Ακόμη και του μικρού Τέντυ. Έτσι όταν άνοιξε τα αρχεία του, την περίμενε μια μεγάλη έκπληξη.

Ο δάσκαλος που είχε τον Τέντυ στην πρώτη τάξη του Δημοτικού έγραφε για αυτόν: «Ο Τέντυ είναι ένα υπέροχο παιδί όλο χαμόγελο. Είναι οργανωτικός, μελετηρός και έχει καλούς τρόπους. Είναι μια έμπνευση για τα παιδιά που βρίσκονται γύρω του.»

Η δασκάλα που είχε τον Τέντυ στη Δευτέρα Δημοτικού έγραφε: «Είναι εξαιρετικός μαθητής, τον συμπαθούν πολύ οι συμμαθητές του αλλά ο ίδιος μοιάζει πολύ προβληματισμένος επειδή η μητέρα του πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και η ζωή στο σπίτι του πρέπει να είναι πολύ δύσκολη.»

Η δασκάλα που τον δίδαξε στην Τρίτη Δημοτικού έγραφε: «Ο θάνατος της μητέρας του του στοίχισε πολύ. Ο ίδιος προσπαθεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί, αλλά ο πατέρας του δεν του δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον. Η άσχημη κατάσταση στο σπίτι θα τον επηρεάσει πολύ σύντομα, αν δεν αλλάξει γρήγορα κάτι.»

Ο δάσκαλος του Τέντυ στην Τετάρτη Δημοτικού έγραφε: «Ο Τέντυ έχει παραιτηθεί και δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το σχολείο. Δεν έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές κοιμάται στην τάξη.»

Η κυρία Τόμπσον συνειδητοποίησε το πρόβλημα και αισθάνθηκε ντροπή για τον εαυτό της. Αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα, όταν όλοι οι μαθητές της, της έφεραν χριστουγεννιάτικα δώρα τυλιγμένα με αστραφτερά περιτυλίγματα και όμορφες κορδέλες. Όλοι, εκτός από τον Τέντυ. Το δικό του δώρο ήταν αδέξια τυλιγμένο σε ένα βρώμικο, καφέ χαρτί που μάλλον πριν ήταν η σακούλα ενός παντοπωλείου.

Η κυρία Τόμπσον δυσκολεύτηκε να το ανοίξει. Τα περισσότερα παιδιά γέλασαν όταν έβγαλε από μέσα ένα βραχιόλι που είχε φτιάξει ο ίδιος με σπάγκο και πέτρες αλλά και ένα ανοιχτό, μισογεμάτο μπουκάλι με άρωμα. Σηκώθηκε από τη θέση της και σταμάτησε απότομα των γέλιο των παιδιών όταν φώναξε δυνατά πόσο πολύ της άρεσε το δώρο του. Στη συνέχεια φόρεσε το βραχιόλι και έριξε λίγο από το άρωμα στο χέρι της.

Ο Τέντυ έφυγε τελευταίος εκείνη τη μέρα από την τάξη. Βγαίνοντας από τη πόρτα γύρισε προς τη δασκάλα του και της είπε με θλιμμένη φωνή «Σήμερα κυρία μυρίζετε σαν τη μαμά μου!»

Η κυρία Τόμπσον έκλαψε πολύ εκείνη τη μέρα. Από τότε σταμάτησε να μαθαίνει τα παιδιά ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Αντ “αυτού, άρχισε να τα διδάσκει.

Αγαπούσε όλα τα παιδιά αλλά έδινε ιδιαίτερη προσοχή στον μικρό Τέντυ. Κάθε φορά που τον βοηθούσε στα μαθήματα του, το μυαλό του έμοιαζε να ζωντανεύει. Όσο περισσότερο τον ενθάρρυνε, τόσο πιο γρήγορα απαντούσε στις ερωτήσεις της. Μέχρι το τέλος του έτους, ο Τέντυ είχε γίνει ένα από τα πιο έξυπνα παιδιά της τάξης και, παρά το ψέμα της ότι θα αγαπούσε όλα τα παιδιά το ίδιο, ο Τέντυ ήταν πλέον και επίσημα ο αγαπημένος της.

Την επόμενη χρονιά η κυρία Τόμπσον ανέλαβε πάλι την Πέμπτη Δημοτικού και έβλεπε τον Τέντυ μόνο στα διαλείμματα. Μια μέρα, προς το τέλος του έτους, βρήκε ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα του σπιτιού της. Το σημείωμα είχε την υπογραφή του Τέντυ και έγραφε: «Είσαστε ακόμη η καλύτερη δασκάλα που είχα ποτέ στη ζωή μου».

Έξι χρόνια μετά η κυρία Τόμπσον έλαβε άλλο ένα σημείωμα, αυτή τη φορά με το ταχυδρομείο. Ήταν πάλι ο Τέντυ και της έγραφε ότι είχε τελειώσει τρίτος σε βαθμό το Λύκειο, αλλά εκείνη ήταν ακόμη η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.

Τέσσερα χρόνια μετά, πήρε άλλη μια επιστολή από τον Τέντυ. Της έγραφε ότι είναι δύσκολα στο Πανεπιστήμιο αλλά πολύ σύντομα θα έπαιρνε το πτυχίο του και με καλό βαθμό. Τέλειωσε το γράμμα του γράφοντας ότι ακόμη εκείνη είναι η καλύτερη και η πιο αγαπημένη του δασκάλα που είχε ποτέ.

Έπειτα από τέσσερα χρόνια άλλο ένα γράμμα από τον Τέντυ έκανε την εμφάνιση του στο ταχυδρομικό κουτί της κυρία Τόμπσον. Της έγραφε ότι αφού πήρε το πτυχίο του, αποφάσισε να προχωρήσει λίγο ακόμη τις σπουδές του. Τέλειωνε την επιστολή γράφοντας ότι παραμένει η καλύτερη και η αγαπημένη του δασκάλα. Αλλά αυτή τη φορά το όνομα με το οποίο υπέγραφε ήταν διαφορετικό: Δρ. Θίοντορ Φ. Στάλλαρντ

Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Η κυρία Τόμπσον πήρε ακόμη ένα γραμμα από τον Τέντυ εκείνη την άνοιξη. Της έγραφε ότι είχε βρει μια κοπέλα και επρόκειτο να την παντρευτεί. Της έλεγε ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει μερικά χρόνια πριν και αναρωτιόταν αν θα μπορούσε εκείνη, να καθίσει στη θέση που κάθεται η μητέρα του γαμπρού. Φυσικά εκείνη το έκανε..

Πήγε στο γάμο φορώντας στο χέρι εκείνο το βραχιόλι από πέτρες που της είχε κάνει δώρο ο Τέντυ και φορώντας το άρωμα που του θύμιζε τη μητέρα του.

Την στιγμή που ο Δρ. Στάλλαρντ την αγκάλιασε της ψιθύρισε στο αυτί: «Σας ευχαριστώ, κυρία Τόμπσον, γιατί πιστέψατε σε μένα. Σας ευχαριστώ τόσο πολύ γιατί με κάνατε να αισθανθώ σημαντικός και μου δείξατε πως μπορώ να κάνω τη διαφορά».

Η κυρία Τόμπσον με δάκρυα στα μάτια του απάντησε: «Τέντυ, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Εσύ είσαι αυτός που μου έμαθε ότι μπορώ να κάνω τη διαφορά. Δεν ήξερα πώς να διδάξω τους μαθητές μου μέχρι που σε γνώρισα.»

Βοηθήστε να διαδοθεί ένα πολύ όμορφο μήνυμα, κοινοποιώντας το άρθρο στους φίλους σας. Προσπαθήστε να μην κρίνετε από το περιτύλιγμα και μην υποτιμάτε ποτέ μα ποτέ την δύναμη που έχετε και που μπορεί να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων γύρω σας.

MΠΑΧΑΜΕΣ ή ΚΟΥΒΑ ;; Ο ΤΥΦΩΝΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ !!

Οι τρεις πρώτες φωτο απο ΜΠΑΧΑΜΕΣ και μερικά από τα χιλιάδες πολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα αυτής της χώρας ! 

Χλιδή , αμύθητος πλούτος , αμύθητα κέρδη !
Η τέταρτη φώτο πάλι απο ΜΠΑΧΑΜΕΣ και το πριν μερικές μέρες πέρασμα του τυφώνα ''Ντοριαν'' που κατά τις επίσημες ανακοινώσεις o αριθμός των νεκρών που άφησε πίσω είναι ανυπολόγιστος 

Οι αρχές δηλώνουν ότι δεν μπορούν να ξέρουν πού και αν υπάρχουν θύματα, ετοιμάζονται ομαδικοί τάφοι, ενώ δημοσιεύματα κάνουν λόγο για υγειονομικούς κινδύνους από τον τεράστιο αριθμό πτωμάτων. Μιλούν για 2,500 αγνοούμενους που δεν έχουν δώσει σημάδια ζωής !

Η πέμπτη φώτο είναι απο ΚΟΥΒΑ και το πριν 2 χρόνια πέρασμα απο εκεί ενος παρόμοιου τυφώνα !

Στην για 60 χρόνια πολιορκημένη οικονομικά απο τις ΗΠΑ σοσιαλιστική ΚΟΥΒΑ με ευθύνη του κράτους εκτός από τους χιλιάδες κατοίκους και τουρίστες που μεταφέρθηκαν σε ασφαλείς απ το πέρασμα του τυφώνα περιοχές ..μεταφέρθηκαν και... δελφίνια ώστε να προστατευτούν ! 

Το αποτέλεσμα ; Ελάχιστες απώλειες ..

Έχασαν την ζωή τους 10 ηλικιωμένοι οι οποίοι δεν ήθελαν να απομακρυνθουν απο τα σπίτια τους!
Ποιος είπε λοιπόν πως ενα κράτος με αμύθητο πλούτο στα χέρια λίγων είναι κι ενα κράτος που προστατεύει τον πολίτη;
Ποιος είπε πως με τη χλιδή που απολαμβάνουν οι μεγιστάνες του πλούτου και τα δισεκατομμυρια των κερδών που απολαμβάνουν οι τουριστικοί όμιλοι θα υπήρχε κι ενα στοιχειωδώς ελάχιστο σχέδιο προστασίας του πληθυσμού ;
Ποιος είπε πως σε μια ανάπτυξη για λίγους έχουν και όφελος οι πολλοί ;
Απο το πέρασμα του τυφώνα στις Μπαχάμες έρχονται χιλιάδες μηνύματα ...αλλά το θέμα είναι ποιος τα λαμβάνει ..

Konstantinos Mpourxas

Ο ΝΕΟΣ "ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ" ΤΟΥΣ:-ΦΕΡΕ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΕΛΛΗΝΑΣ !!

Μέχρι τώρα ξέραμε πως όποιος αλλοδαπός έκανε μια αγορά στην Ελλάδα αξίας 250 χιλιαδων ευρω αποκτούσε αυτόματα άδεια παραμονής,

 είτε αυτός ήταν Ευρωπαίος ειτε Ασιάτης ειτε Αφρικανός ειτε Χριστιανός ειτε Μουσουλμάνος ειτε άθεος ! Κανένα πρόβλημα !

Είναι η λεγόμενη χρυσή βια !
Επειδή λοιπόν το ... πείραμα της «Χρυσής Βίζας» αποδείχθηκε πετυχημένο η Κυβέρνηση της ΝΔ όπως γράφει η ''Καθημερινή'' σκέφτεται να το πάει ένα βήμα παραπέρα με την, πολύ πιο ακριβή φυσικά, παραχώρηση και της ελληνικής υπηκοότητας.
Το σχέδιο λοιπόν που η εφαρμογή του είναι στα σκαριά προβλέπει ότι για να αποκτήσει κάποιος αλλοδαπός απο οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη Ελληνική υπηκοότητα θα πρέπει και αρκεί να επενδύσει σε ακίνητο αξίας άνω των 2 εκατ. ευρώ.

Πιστεύω τώρα να κατάλαβες πως εννοεί η αστική τάξη και εξουσία την λέξη πατρίδα ! 

Πιστεύω να κατάλαβες τι εννοεί οταν μιλάει για φύλαξη των συνόρων....προάσπιση της Ελληνικοτητας της χώρας και του γένους και χίλια δυο άλλα δήθεν πατριωτικά!

Όταν φέρει κάποιος χρήματα στην αστική τάξη και εξουσια οι πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα !

Αυτός είναι ο πατριωτισμός της αστικής τάξης αυτός ήταν κι αυτός θα είναι όσο ο λαός δεν αποφασίζει να την ανατρέψει από την εξουσία και να την στείλει στον αγύριστο παίρνοντας ο ίδιος την τύχη της χώρας και της ζωής του στα χέρια του !

Konstantinos Mpourxas

Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ? !!

ΕΛΛΑΣ ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και μπουρδοφιλίας το ανάγνωσμα. ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΊΑ που πρέπει να μάθουμε.

Δεκάδες νεκροί από «αμόρφωτους» ψαράδες για την υπεράσπιση ΕΝΟΣ αγάλματος. 

Κλέφτες και εγκληματίες δεν είναι μόνο ο Έλγιν και όλο του το σόι αλλά και οι Γάλλοι του Givenchy, που πίσω απ΄τα φρου φρου κι αρώματα υπάρχει μια βρώμικη ιστορία. 

Αν κάποια στιγμή επισκεφθείτε το Μουσείο του Λούβρου και θαυμάσετε την Αφροδίτη της Μήλου, θυμηθείτε ότι και σ΄αυτή την περίπτωση οι κυρίαρχες δυνάμεις της εποχής εκείνης άρπαξαν αυτό το θαυμάσιο άγαλμα που οι Έλληνες το πότισαν με αίμα. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα τέχνης, που η διεύθυνση του Μουσείου προβάλλει με ιδιαίτερο καμάρι, είναι το μαρμάρινο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, ένα έργο που δεν έχει με ακρίβεια προσδιοριστεί από ποιον καλλιτέχνη έχει φιλοτεχνηθεί.
Το άγαλμα βρέθηκε το 1820 στη κατεχόμενη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία Μήλο.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι, ότι το άγαλμα πουλήθηκε από τους Τούρκους στους Γάλλους και οι Γάλλοι για να το φυγαδεύσουν στο Παρίσι μετά την αγορά του, το φόρτωσαν σε ένα καράβι.

 Όταν οι Έλληνες της Μήλου πληροφορήθηκαν ότι το άγαλμα θα έφευγε από το νησί, ξεσηκώθηκαν για να αποτρέψουν τη φυγή του, κι’ αυτό, γιατί το θεωρούσαν μέρος του Πολιτισμού τους. Τέτοια ήταν η αντίδραση που οι Γάλλοι πυροβόλησαν και σκότωσαν μερικούς Έλληνες.
Όταν τελικά το άγαλμα φορτώθηκε στο πλοίο, οδηγήθηκε πρώτα στον Πειραιά πριν ταξιδέψει για τη Γαλλία. Κάποιοι από τους ‘Ελληνες της Μήλου πήγαν στον Πειραιά για να σταματήσουν την αρπαγή του αγάλματος.

Όπως γράφει ο Έλληνας ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης στην εξάτομη «Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης του 1821»:
Στον Πειραιά όταν μαθεύτηκε το γεγονός μαζεύτηκαν στην προκυμαία πάνω από χίλιοι άνθρωποι που προσπαθούσαν να ματαιώσουν την αρπαγή του αγάλματος. Τέτοια ήταν η αντίδραση, που συγκρούστηκαν με το γαλλικό πλήρωμα του πλοίου και τα τουρκικά στρατεύματα. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Πάνω από 200 Έλληνες πέσανε νεκροί και τελικά το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου φυγαδεύτηκε στη Γαλλία. (μάλιστα λέγεται ότι το ένα χέρι του αγάλματος μέσα στη δίνη της συμπλοκής έπεσε στη θάλασσα και χάθηκε).
Αυτοί λοιπόν οι «αμόρφωτοι» Έλληνες ψαράδες και αγρότες δώσανε τη μάχη της αξιοπρέπειας δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους για να υπερασπιστούν το Πολιτισμό τους.

Μπορεί να μην ήταν μορφωμένοι, μπορεί να μην γνώριζαν από Τέχνη όμως ένιωθαν βαθειά μέσα τους ότι το άγαλμα αυτό ήταν μέρος της ιστορίας τους, μέρος της Πολιτιστικής τους παρακαταθήκης που τους είχαν αφήσει οι πρόγονοι τους.
Αυτή η τραγική ιστορία επιμελώς αποσιωπάτε για ευνόητους λόγους.
(Πηγή: Takis Varelas - O Kosmos μιλάει Ελληνικά)

Χρήστος Ζουλιάτης 

OI "ΑΡΙΣΤΟΙ" - ΤΖΗΜΕΡΟΨΥΧΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ !!

 Κατιούσα

Μπορεί οι “άριστοι φιλελέδες” να μας έχουν πρήξει με τους φιλόλογους του 9,7 στις πανελλήνιες, φαίνεται όμως πως τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη διδασκαλία της ιστορίας, δεν έχουν μεγάλες ακαδημαϊκές απαιτήσεις. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την επιλογή του Liberal να δημοσιεύσει μια μετάφραση άρθρου του Bill Wirtz, ενός τζημερόψυχου, που δηλώνει “young voices advocate” (ούτε ο μεταφραστής μας διαφώτισε σε τι ακριβώς συνίσταται το “λειτούργημα”) και “αναλυτής πολιτικών” -sic- στο Consumer Choice Center.

Ο τίτλος του κειμένου “Ο YouTuber που σας μαθαίνει περισσότερα για την ΕΣΣΔ από τους καθηγητές”. Αν είχε και το “εθνομηδενιστές” μπροστά, θα ήταν τέλειο, αλλά ας μην είμαστε πλεονέκτες. Δεν ξέρουμε τι πρόβλημα έχει με τους καθηγητές που ασχολούνται με τη σοβιετική ιστορία, που σε πολλές περιπτώσεις κάνουν ό,τι μπορούν για να φτιάξουν εύπεπτα αντικομμουνιστικά άρλεκιν, προσιτά και στον αμύητο. ίσως το ζήτημα είναι το ίδιο το διάβασμα, που στη Δύση (της Ελλάδας περιλαμβανομένης) είναι αντιδημοφιλής ασχολία, οπότε τι καλύτερο από το να συμπυκνώσεις τόμους ιστοριών για αγρίους μπολσεβίκους σε βιντεάκια λίγων λεπτών, όπου η “αλήθεια” εμπεδώνεται δια της επανάληψης.

Αυτό δηλαδή που κάνει ο Άγγλος YouTuber Bald and Bankrupt (καραφλός και χρεοκοπημένος, ιδανικό όνομα για πετυχημένους φιλελέδες), γυρίζοντας βιντεάκια σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, που απελευθέρωσε ο Κόκκινος Στρατός αντί να τις αφήσει στα χέρια πατριωτικών κυβερνήσεων γερμανικής πειθαρχίας. Όπλο του ένα μπουκάλι βότκα που μοιράζεται με τους συνδαιτυμόνες του που έζησαν την εποχή, γιατί οι μπεκροπαρέες γράφουν ιστορία.

Ο αγνώστων λοιπών στοιχείων καραφλός Μπεν όντως χρεοκόπησε στο ΗΒ, γιατί ο καπιταλισμός είναι για τους αρχόντους. Φαίνεται όμως πως επειδή σε αυτό το σύστημα ο επιμένων νικά, έχει πιάσει την καλή, πουλώντας χρεοκοπημένο αντικομμουνισμό. Η υπηρεσία του εξάλλου είναι χρήσιμη σε μια εποχή που, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο αρθρογράφος, πολλοί έχουν μάθει ότι κομμουνισμός είναι ό,τι ενοχλεί το συντηρητικό θείο τους, κάτι που εγκυμονεί τον κίνδυνο να υιοθετήσουν την έννοια ως κάτι δυνάμει θετικό.

Επιπλέον, ο γιουτιούμπερ μας θέλει να μας προστατεύσει από το “σταλινικό φίλο μας στο Πανεπιστήμιο” (φαίνεται πως έχει αυξηθεί επικίνδυνα ο αριθμός Κνιτών στα αγγλικά πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια) που θα πει τερατώδη πράγματα, όπως ότι χωρίς την ΕΣΣΔ θα νικούσε στον πόλεμο η Γερμανία και τέτοιες υπερβολές. Ευτυχώς όμως ο Μπεν και ο αρθρογράφος μας ανοίγουν τα μάτια, υπενθυμίζοντάς μας τα εγκλήματα του Στάλιν, όπως ότι κατέλαβε τη Φινλανδία -σε κάποιο παράλληλο σύμπαν του Netflix πιθανότατα.

Η κεντρική αγωνία βέβαια είναι ότι παρά την επιλεκτική παρουσίαση μαρτυριών, είναι δύσκολο να αποφύγεις μέρη (εδώ αναφέρεται το Κισινάου της Μολδαβίας, όπου όσοι έζησαν το σοσιαλισμό, τον νοσταλγούν, παρά τα “εγκλήματα του Λένιν και του Στάλιν” -άκου κάτι πράγματα.

Για να μην μπουν λοιπόν τίποτα περίεργες ιδέες στους θεατές, τα “κατεστραμμένα σανατόρια, τα άδεια ξενοδοχεία, δρόμοι και εργοστάσια” παρουσιάζονται όχι ως συνέπεια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, αλλά ως τεκμήρια ενός οικονομικού συστήματος που “ποτέ δε δούλεψε” και “οι διαχρονικοί υπερασπιστές του οποίοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν καταστρέφει μόνο την αστική τάξη, αλλά όλους τους ανθρώπους το ίδιο.

 Συνειδητοποιήστε το ρε, τι σας ζητάνε; Ειδικά όταν έχουν γίνει βαναυσότητες, όπως ότι “η ΕΣΣΔ κατέστρεψε το επιχειρηματικό πνεύμα”.

Με ανυπομονησία περιμένουμε πάντως τη μεταφορά του εγχειρήματος και στο ελληνόφωνο YouTube, όπου θα φιλοξενούνται πλάι σε ένα μπουκάλι τσίπουρο, αναμνήσεις από καλτσόν και οδοντόκρεμες στη Βουλγαρία ή συγκινητικές ιστορίες ταγματασφαλιτών παππούδων που αναίτια καθάρισαν οι κομμουνιστές. 

Πολλοί οι υποψήφιοι παρουσιαστές, με τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο να είναι ίσως η καλύτερη επιλογή, αρκεί να αφήσει τα νεοταξίτικα με τις βιγκαν λεσβίες και να συγκεντρώσει τα πυρά στον πραγματικό εχθρό.

Δες το κανάλι μας:

ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΟΜΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ !!

Βαλίτσες για τη λίμνη Κόμο της Ιταλίας, για τη συμμετοχή του στο τέλος της βδομάδας στην - κεκλεισμένων των θυρών - συνεδρίαση του ιδρύματος Ambrosetti, παρέα με χρηματιστές, μεγαλοεπενδυτές, τραπεζίτες και λοιπούς, ετοιμάζει σύμφωνα με δημοσιεύματα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας.

 Βέβαια, τα κατατόπια δεν του είναι και άγνωστα: Τα ξέρει καλά απ' όταν ακόμα το 2014 περιτριγύριζε από ιμπεριαλιστικό κέντρο σε ιμπεριαλιστικό κέντρο για να πάρει το χρίσμα της αστικής διακυβέρνησης, δίνοντας πάντα και τις αντίστοιχες διαβεβαιώσεις που επέτρεπαν στους «εταίρους» να διαπιστώνουν ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ανατρεπτική δύναμη συνιστούσε και ούτε στόχευε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη», όπως έγραψε πρόσφατα η «Deutsche Welle» σε αντίστοιχο άρθρο της. 

Από τότε βέβαια κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι. Και κάτι μας λέει ότι ο «μαθητής» των ιμπεριαλιστικών κέντρων πάει τώρα ως... αριστούχος που ξεπέρασε και τους δασκάλους να παραδώσει μαθήματα για το πώς κατάφερε να περάσει ένα ακόμα μνημόνιο και εκατοντάδες αντιλαϊκούς νόμους και να βάλει τη χώρα όσο πιο βαθιά γινόταν στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή. 

Εκτός πάλι αν με τους βιομηχάνους, τραπεζίτες, μεγαλοεπενδυτές και πάει λέγοντας σκοπεύουν να συζητήσουν για τη... «ριζοσπαστική» αριστερά.
Απο τον σημερινό Ριζοσπάστη

Konstantinos Mpourxas

ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ Κ ΕΝΑ ΛΕΥΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ "ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ"

Aξίζει να το διαβάσετε....

...Ξέρετε, αρέσουν πολύ τα λευκά τριαντάφυλλα στη μαμά...

‎Βρέθηκα σε ένα κατάστημα, στο διάδρομο με τα παιχνίδια. Με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα αγοράκι γύρω στα πέντε, το οποίο κρατούσε μια κούκλα. Δε σταματούσε να της χαϊδεύει τα μαλλιά και να τη σφίγγει προσεκτικά πάνω του. Αναρωτήθηκα για ποιον προοριζόταν αυτή η κούκλα.

 Το αγοράκι γύρισε κάποια στιγμή προς την κυρία που βρισκόταν πλάι του: «Θεία μου, είσαι σίγουρη ότι δε μου φτάνουν τα λεφτά;»

 Η γυναίκα του απάντησε χάνοντας κάπως την υπομονή της: «Είπαμε ότι δεν έχεις αρκετά λεφτά για να την αγοράσεις.» Έπειτα, η θεία του του ζήτησε να μείνει εκεί και να τον περιμένει για λίγο, κι εκείνη έφυγε βιαστικά. 

Το αγοράκι κρατούσε ακόμη στα χέρια του την κούκλα. Τελικά, κατευθύνθηκα προς το παιδί και το ρώτησα σε ποιον ήθελε να δώσει την κούκλα. 

«Αυτή την κούκλα την ήθελε η αδερφή μου περισσότερο από καθετί για τα Χριστούγεννα. Ήταν σίγουρη ότι θα της την έφερνε ο Άι- Βασίλης.» Του είπα τότε ότι μπορεί και να της την έφερνε, κι εκείνο μου είπε θλιμμένο: «Όχι, ο Άι-Βασίλης δεν μπορεί να πάει εκεί που είναι τώρα η αδερφή μου... Πρέπει να δώσω την κούκλα στη μαμά μου να της την πάει.» Τα μάτια του ήταν πολύ θλιμμένα ενώ έλεγε αυτά τα λόγια. «Πήγε να συναντήσει τον Χριστούλη. Ο μπαμπάς λέει ότι και η μαμά θα πάει να συναντήσει το Χριστούλη σε λιγάκι. Έτσι, σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να πάρει την κούκλα μαζί της και να την πάει στην αδερφούλα μου.» 

Η καρδιά μου πήγε να σταματήσει. Το αγοράκι σήκωσε το βλέμμα προς εμένα και μου είπε: «Είπα στον μπαμπά να πει στη μαμά να μη φύγει αμέσως. Ζήτησα να περιμένει μέχρι να γυρίσω από το μαγαζί.» Μετά, μου έδειξε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το ίδιο το αγοράκι μέσα στο κατάστημα να κρατάει την κούκλα, και μου είπε: «Θέλω η μαμά να πάρει κι αυτή τη φωτογραφία μαζί της, για να μη με ξεχάσει. Την αγαπάω τη μαμά και δε θέλω να μ'αφήσει, αλλά ο μπαμπάς λέει ότι πρέπει να πάει μαζί με την αδερφούλα μου.» Ύστερα, χαμήλωσε το κεφάλι του κι έμεινε σιωπηλό. 

Έψαξα στην τσάντα μου κι έβγαλα από μέσα ένα μάτσο χαρτονομίσματα και ρώτησα το αγοράκι: «Τι λες να μετρήσουμε τα λεφτά σου μια τελευταία φορά για να σιγουρευτούμε;» «Εντάξει, όμως πρέπει να βγουν αρκετά.» Έριξα κρυφά κάποια χρήματα μαζί με τα δικά του και αρχίσαμε το μέτρημα. Έφταναν με το παραπάνω για την κούκλα. Περίσσευαν κιόλας αρκετά. 

Το αγοράκι ψιθύρισε: «Ευχαριστώ Χριστούλη που μου έδωσες αρκετά λεφτά.» Έπειτα με κοίταξε και είπε: «Είχα ζητήσει από το Χριστούλη να κάνει να έχω αρκετά λεφτά για ν'αγοράσω την κούκλα και η μαμά μου να μπορεί να την πάει στην αδερφούλα μου. Εκείνος άκουσε την προσευχή μου. Ήθελα να έχω αρκετά λεφτά για ν'αγοράσω και ένα λευκό τριαντάφυλλο για τη μαμά, όμως δεν τόλμησα να του το ζητήσω. Εκείνος μου έδωσε αρκετά λεφτά για ν'αγοράσω την κούκλα και το λευκό τριαντάφυλλο. Ξέρετε, αρέσουν πολύ τα λευκά τριαντάφυλλα στη μαμά...» 

Λίγα λεπτά αργότερα, η θεία του ξαναγύρισε, κι εγώ απομακρύνθηκα σπρώχνοντας το καροτσάκι μου. Τέλειωνα τα ψώνια μου με ένα συναίσθημα εντελώς διαφορετικό από ότι όταν τα άρχιζα. Δεν μπορούσα να βγάλω απ'το μυαλό μου το αγοράκι. 

Μετά θυμήθηκα ένα άρθρο στην εφημερίδα, λίγες μέρες πριν, που μιλούσε για έναν οδηγό σε κατάσταση μέθης που είχε χτυπήσει ένα αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε μια νεαρή γυναίκα με την κόρη της. Το κοριτσάκι είχε πεθάνει ακαριαία και η μητέρα ήταν σοβαρά τραυματισμένη. Η οικογένεια έπρεπε να αποφασίσει εάν θα της διέκοπταν την αναπνευστική στήριξη... Να ήταν άραγε η οικογένεια του μικρού αγοριού; 

Δυο μέρες μετά, διάβασα στην εφημερίδα ότι η νεαρή γυναίκα ήταν νεκρή. Δεν μπόρεσα να μην πάω ν'αγοράσω ένα μπουκέτο λευκά τριαντάφυλλα και να βρεθώ στην αίθουσα όπου εκθέταν τη σωρό της. Ήταν εκεί και κρατούσε ένα όμορφο λευκό τριαντάφυλλο στο χέρι της, μαζί με μία κούκλα και τη φωτογραφία του μικρού αγοριού από στο κατάστημα. 

Έφυγα από την αίθουσα κλαίγοντας και με την αίσθηση ότι η ζωή μου θα άλλαζε για πάντα. Η αγάπη που είχε αυτό το αγοράκι για τη μαμά του και την αδερφή του ήταν τόσο μεγάλη, και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας μεθυσμένος οδηγός του τα πήρε όλα μακριά....

Τώρα έχεις δύο επιλογές: 1) Να βάλεις αυτο το μηνυμα στο προφιλ σου 2) Να προσποιηθείς ότι δεν το διάβασες και ότι δε σε άγγιξε. Αν το στείλεις, ίσως εμποδίσεις κάποιον από το να οδηγεί ύστερα από κατανάλωση αλκοόλ, και ίσως να επαναπροσδιορίσεις μέσα του την αντίληψή του περί ζωής

‎Hara Karamolegou‎

 

Το βρήκαμε στη σελίδα της:

Χαρά Θεοδωρίτση*

*Αν έχει μείνει μυαλό στη θέση του, σκεφτείτε πρίν πιάσετε το τιμόνι, όχι μόνο για σας αλλά και για τους άλλους που δε σας φταίνε σε τίποτα,,