ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

ΑΠ' ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ: Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 1010 ΤΟΥ "ΓΕΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ


11-3-1965 κοινοποιείται στα σχολεία η αντικομμουνιστική Εγκύκλιος 1010 της κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Η Εγκύκλιος είχε ως στόχο το τσάκισμα του μαθητικού κινήματος. Επρόκειτο για μια απροκάλυπτη αντικομμουνιστική, αντιλαϊκή επέμβαση, που επιχειρούσε να εξοβελίσει κάθε αντίσταση του κινήματος Παιδείας, με την επίκληση του «κομμουνιστικού κινδύνου», το χαφιεδισμό και τη τρομοκρατία μέσω των απειλών απόλυσης αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών. Αιχμή αυτής της κατάπτυστης εγκυκλίου ήταν το χτύπημα της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), που πρωτοστατούσε στους μεγάλους αγώνες για την Παιδεία


και 
Η στάση ηγετικών στελεχών του ΚΚΕ, Νίκου Καλούδη, Αύρας Παρτσαλίδου,Μίνας Γιάννου, Ρούλας Κουκούλου, στα στρατοδικεία


Νίκος Καλούδης
Ενώπιον του εκτάκτου στρατοδικείου σας επαναλαμβάνεται η ίδια πράξη. Στο εδώλιο αντίπαλοι της δικτατορίας με βάση το νόμο 509 της περιόδου του εμφυλίου πολέμου. Κατηγορητήριο και μάρτυρες αναφέρονται στις ίδιες γενικόλογες κατηγορίες, με τις οποίες προσπάθησαν να στηρίξουν το κατηγορητήριο σε πολλές δίκες που προηγήθηκαν. Τα πειστήρια με τα οποία προσπαθούν να ενισχύσουν το κατηγορητήριο και να προκαλέσουν την καταδίκη μας σε βαριές ποινές τα έχετε μπροστά σας: Εντυπα που εκδίδουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜ, ανακοινώσεις, τρικ.
Σ' όλα αυτά υπογραμμίζεται η ανάγκη να οργανωθεί και ν' αναπτυχθεί η μαζική λαϊκή πάλη ενάντια στην πολιτική της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας και για τη διεκδίκηση των οικονομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, για το σταμάτημα των διώξεων, των απάνθρωπων μεσαιωνικών βασανιστηρίων και την απόλυση όλων των πολιτικών κρατουμένων, για την ανατροπή της δικτατορίας και την αποκατάσταση ομαλού δημοκρατικού βίου της χώρας.
Αναφέρεται στο κατηγορητήριο και τονίστηκε απ' τους μάρτυρες κατηγορίας - αξιωματικούς της Ασφάλειας - ότι συγκροτούσαμε Οργανώσεις του Κόμματός μας, κάναμε διαφωτιστική δουλειά, συγκεντρώναμε χρήματα, νοικιάζαμε σπίτια, κ.λπ. Δεν αρνούμαι αυτού του είδους τη δραστηριότητα. Δεν αναιρώ τίποτε απ' όσα είπα στην προανάκριση και στον εισηγητή, θέλω μονάχα να υπογραμμίσω τη διαμαρτυρία που διατύπωσα τότε για την απάνθρωπη συμπεριφορά της Ασφάλειας.(...)

Δεν είμαστε μεις που επιδιώκουμε να εκδίδουμε τον Τύπο μας παράνομα. Το αντίθετο επιδιώκουμε. Γιατί νόμιμη έκδοση και κυκλοφορία του Τύπου μας είναι γνωστό ότι με λιγότερους κόπους και κινδύνους κυκλοφορεί και διαφωτίζει πλατύτερα στρώματα του πληθυσμού.
Συγκεντρώνουμε χρήματα, γιατί χωρίς χρήματα δεν μπορούμε ν' αναπτύξουμε την αντιδικτατορική δράση. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜ ξέρετε πολύ καλά ότι δεν ενισχύονται από μονοπωλιακά συγκροτήματα. Πρέπει ν' απευθυνθούν και απευθύνονται στους εργάτες, στα μεσαία στρώματα των πόλεων και της υπαίθρου, στην πατριωτική διανόηση. (...)
Σαν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ του ΠΑΜ, αναλαβαίνω την ευθύνη για τη δραστηριότητα των Οργανώσεων του Κόμματός μας και του ΠΑΜ. Αισθάνομαι ικανοποίηση γιατί το ΚΚΕ και το ΠΑΜ μέσα από τεράστιες δυσκολίες μπόρεσαν να προωθήσουν και να επεκτείνουν την οργάνωση και την αντιδιχτατορική τους δράση. Αν είναι κάτι που λυπούμαι, αυτό βρίσκεται στο ότι με τη σύλληψη και τη φυλάκισή μου αφαιρείται η δυνατότητα να συνεχίσω τη δραστηριότητά μου.
(...) Η οργάνωση της δίκης από το καθεστώς των συνταγματαρχών έχει καθαρά πολιτική σκοπιμότητα. Η σκοπιμότητα της δίκης βρίσκεται στην προσπάθεια της χούντας:
α) Να παρουσιάσει ότι «εξαρθρώθηκε» το ΚΚΕ και γενικότερα το αντιστασιακό κίνημα, και συνεπώς εξασφάλισε τη σταθερότητά της. Αυτό το έχει ανάγκη και για εσωτερική, αλλά και κυρίως για εξωτερική κατανάλωση. Φυσικά, οι θριαμβολογίες της Ασφάλειας για δήθεν «εξάρθρωση» του ΚΚΕ με τη δική μας σύλληψη αποδείχτηκαν ότι εξέφραζαν ευσεβείς πόθους. Γιατί αμέσως μετά τη σύλληψή μας κυκλοφόρησε ανακοίνωση του Κλιμακίου της ΚΕ του ΚΚΕ και χιλιάδες προκηρύξεις της νεολαίας και του ΠΑΜ. Ακόμα σε ό,τι αφορά τη σταθερότητα, έχει γίνει κοινή συνείδηση τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό ότι η ανυποληψία και η απομόνωση της χούντας δυνάμωσαν κι ότι το καθεστώς των συνταγματαρχών βρίσκεται ουσιαστικά σε κρίση.
β) Με τις μαζικές αυτές δίκες επιδιώκει να τρομοκρατήσει το λαό και να εμποδίσει την αντιδικτατορική ενότητα και πάλη του, που αργά μεν αλλά σταθερά αναπτύσσεται και περνάει σε πιο ενεργητικές μορφές.(...)
Το ΚΚ Ελλάδας είναι κόμμα της εργατικής τάξης. Και η εργατική τάξη, πέρα από τους άμεσους σκοπούς και επιδιώξεις της, έχει τη δική της ιστορική αποστολή, που συνίσταται στην αλλαγή των σχέσεων παραγωγής, δηλαδή, στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού στη χώρα μας. Και είμαστε ακράδαντα πεπεισμένοι ότι η Ελλάδα θα βαδίσει αυτόν το δρόμο. Ο σοσιαλισμός σήμερα δεν είναι απλώς μια ιστορική πραγματικότητα. Είναι ταυτόχρονα το μέλλον της ανθρωπότητας. Υπάρχουν πισωγυρίσματα και δυσκολίες, αλλά η γενική κατεύθυνση, η πορεία, είναι ανοδική. (...)
Το ΚΚΕ με το πρόγραμμα και τους αγώνες του δεν αποτελεί κίνδυνο, όπως διατείνονται οι κατήγοροί μας, αλλά ελπίδα για το λαό και τον τόπο.(...)
Μας φέρνουν ενώπιον του στρατοδικείου σας να μας δικάσετε και να μας καταδικάσετε, γιατί σαν στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜ είμαστε οι πιο αδιάλλακτοι αντίπαλοι του φασισμού. Γιατί στο σύνολο των αντιδιχτατορικών δυνάμεων, το ΚΚΕ και το ΠΑΜ αποτελούν την πιο συνεπή, αποφασιστική και πρωτοπόρα δύναμη.
Επαναλαμβάνονται επίσης οι γνωστοί ισχυρισμοί για την αντεθνική δράση του ΚΚΕ, για καθοδήγησή του από το διεθνή κομμουνισμό κ.λπ.(...)
Ο προλεταριακός διεθνισμός είναι μία από τις βασικές αρχές, θεμέλιο της ζωής και της δράσης του Κόμματός μας. Ο διεθνισμός των Κομμουνιστικών Κομμάτων έχει τη βάση του στο ότι αποτελούν, σε κάθε χώρα, την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, και έχουν την ίδια ιδεολογία, την ιδεολογία του μαρξισμού - λενινισμού. Οι σκοποί και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης μιας χώρας όχι μόνο δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς και τα συμφέροντα του διεθνούς προλεταριάτου, αλλά, αντίθετα, είναι κοινά.
Αγαπούμε τη Σοβιετική Ενωση και το κόμμα του αθάνατου Λένιν, που με τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση εγκαινίασε τη νέα εποχή της ανθρωπότητας. Χαιρόμαστε για τις επιτυχίες που σημείωσε και σημειώνει το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, για την ανάπτυξη που σημείωσε το εργατικό κίνημα στις καπιταλιστικές χώρες, για την πρόοδο και τις καταχτήσεις που πέτυχε το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των χωρών που ζούσαν κάτω από το πέλμα της αποικιοκρατίας.
Οι επιτυχίες αυτές αδυνατίζουν τον ιμπεριαλισμό. Αποτελούν για το λαό μας βασικής σημασίας εφεδρεία στην πάλη ενάντια στη διχτατορία.(...)


Αύρα Παρτσαλίδου

Ρωτάτε για την υγεία μου. Το ζήτημα της ατομικής μου υγείας είναι το ολιγότερο μπροστά στο γεγονός ότι εξοντώνονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δυόμισι χρόνια τώρα πάνω από δυο χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι. Αρκετοί μάλιστα έχουν πεθάνει. Ο νόμος της χούντας που ήρθατε να εφαρμόσετε σκοπό έχει να νομιμοποιήσει την παρανομία της και να κατοχυρώσει την ύπαρξη των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Εργο σας θα έπρεπε να 'ναι ένα και μόνο: Απόφαση για το παράνομο της κράτησης όλων των πολιτικών κρατουμένων και για την άμεση απόλυσή τους.(...)
Ηρθατε να εξετάσετε ποιοι είναι επικίνδυνοι και ποιοι είναι ακίνδυνοι σύμφωνα με το νόμο της χούντας που ήρθατε να εφαρμόσετε. Ομως επικίνδυνος σήμερα είναι όλος ο λαός ως και τα παιδιά, γιατί όλοι μισούν τη δικτατορία.
Εγώ είμαι επικίνδυνη και θέλω να είμαι επικίνδυνη για τη δικτατορία γιατί τη θεωρώ ολέθρια για την πατρίδα μου. Πάνω από σαράντα χρόνια καταδιώκομαι, φυλακίζομαι, εξορίζομαι για την πατριωτική μου δράση σαν κομμουνίστρια. Εχω την τιμή να είμαι στέλεχος του ΚΚΕ που έχει δώσει αμέτρητες θυσίες για τις ελευθερίες του λαού κι αυτό το ξέρει όλος ο λαός και το ξέρετε πολύ καλά και σεις. Στο Πρόγραμμα του Κόμματός μου είναι γραμμένο: Πάλη ενάντια σε κάθε τυραννία. Στην παγκαλική δικτατορία οι κομμουνιστές πάλεψαν στις πρώτες γραμμές για την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν. Το ίδιο και στη μεταξική δικτατορία. Στην Κατοχή πάλεψαν πρωτοπόροι το φασισμό...
Πιέζετε τις γυναίκες να σας δηλώσουν τι θα κάνουν αν απολυθούν (αν θα πάνε σε διαδήλωση, αν θα σηκώσουν τα όπλα κλπ.). Ζητάτε δηλαδή δηλώσεις υποταγής στη χούντα. Αυτό δε θα μείνει κρυφό, θα το μάθει ο ελληνικός λαός και η παγκόσμια κοινή γνώμη.
Λέτε πως έχετε 30 χρόνια πείρα σαν δικαστές και ξέρετε τι κάνετε και ότι δε σας χρειάζονται συμβουλές. Εγώ δεν έχω να συμβουλέψω κανένα. Είσαστε Ελληνες, δικαστές και μόνο η συνείδησή σας μπορεί να σας συμβουλέψει. Εγώ είμαι εντάξει με τη συνείδησή μου και απόλυτα ήσυχη. Και σαν Ελληνίδα είμαι εντάξει με τις εθνικές μου παραδόσεις. Εσείς όμως μπορείτε να πείτε το ίδιο;
Τι θέλω να κάνετε; Στο χέρι σας είναι να κάνετε αυτό που έκανε πρόσφατα ο πρόεδρος και τα μέλη του Συμβουλίου Επικρατείας. Και τι θα βγει απ' αυτό λέτε; Θα είναι μια πράξη αντίστασης αν αρνηθείτε να νομιμοποιήσετε την παρανομία, μια συμβολή στην αντιδικτατορική πάλη του λαού.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για σας: 'Η με τον ελληνικό λαό και την Ελλάδα ή νομιμοποίηση της χούντας.

Μίνα Γιάννου

Είμαι στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της ΚΕ και ο λαός της Αθήνας μ' αυτές τις δυο ιδιότητές μου με τίμησε με την εμπιστοσύνη να τον αντιπροσωπεύσω στο Κοινοβούλιο. Ερχομαι να καταγγείλω, για άλλη μια φορά, την κατάλυση του Συντάγματος, της δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Από τις 21/4/67, που οι επίορκοι ελάχιστοι αξιωματικοί με τα ξένα όπλα κατέλαβαν την εξουσία, η ζωή, η αξιοπρέπεια, η περιουσία των πολιτών είναι στη διάθεση των εγκληματιών. Εγιναν δολοφονίες εν ψυχρώ, όπως του Ελή στον Ιππόδρομο. Χιλιάδες πολίτες, ανάμεσά τους βουλευτές, δημοτικοί άρχοντες, συνδικαλιστές, συνεταιριστές διώχθηκαν, συνελήφθησαν, κακοποιήθηκαν. Εγιναν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι πατριώτες που αντιπαλεύουν τη δικτατορία βασανίζονται μέχρι θανάτου στα άντρα της Ασφάλειας, δικάζονται σε πολύχρονες ποινές. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αξιωματικοί, οι τραπεζικοί χάνουν τη δουλειά τους. Και ο δικός σας κλάδος των δικαστικών δεν εξαιρέθηκε από το διωγμό και τις απολύσεις. Κάθε πατριώτης βρήκε τον τρόπο ν' αντιταχθεί στη δικτατορία που είναι μισητή. Οι δικτάτορες είναι εγκληματίες και για τα εγκλήματά τους αυτά πρέπει να κριθούν και να δικασθούν.(...)
Για μένα, αυτό που λέτε «νόμος» είναι μια ακόμα παρανομία.(...)
Είπατε ότι στην Ελλάδα έγιναν και άλλες τέτοιες καταστάσεις και πάντα γίνονταν νόμοι και με βάση αυτούς λειτουργούσε η πολιτεία. Σας απαντώ και η δικτατορία του Μεταξά και οι κουίσλιγκς έκαναν τέτοιους νόμους. Υπήρχε όμως αντιδικτατορική δράση και Εθνική Αντίσταση στην Κατοχή. Οι πατριώτες δε θεωρούσαν υποχρέωση να σεβαστούν τους «νόμους» της δικτατορίας ή των κουίσλιγκς και τις διαταγές των Γερμανών. Στη δικτατορία του Μεταξά, ο «Ριζοσπάστης» ήταν παράνομος, στην Κατοχή ο «Ριζοσπάστης» ήταν παράνομος και σήμερα τα έντυπα των αντιδικτατορικών οργανώσεων και κομμάτων, και πρώτα πρώτα ο «Ριζοσπάστης», κυκλοφορούν παράνομα. Κανείς πατριώτης δε σκέφτηκε πως κάνει κάτι παράνομο. Παράνομοι είναι εκείνοι που κάνουν τους νόμους της δικτατορίας και νόμιμη η πάλη εναντίον τους.
Εχω δικασθεί από γερμανικό στρατοδικείο, γιατί κυκλοφορούσα τον «Ριζοσπάστη». Σήμερα, οι πατριώτες που κυκλοφορούν τον «Ριζοσπάστη», οι κομμουνιστές, όταν πέφτουν στα χέρια της Ασφάλειας, βασανίζονται και καταδικάζονται από το στρατοδικείο. Και τότε και τώρα όμως, παράνομοι είναι εκείνοι που κάνουν τους νόμους της δικτατορίας και νόμιμη η πάλη εναντίον τους. Ηλθατε να μας κρίνετε με βάση τον παράνομο «νόμο» και ν' αναλάβετε την ευθύνη αν θα είμαστε ακίνδυνοι για τη δικτατορία. Και ουσιαστικά ζητάτε δηλώσεις. (...)
Οι πατριώτες που αντιδρούν γίνονται ολοένα περισσότεροι και η αντιδικτατορική δράση αγκαλιάζει όλα τα στρώματα. Γι' αυτό και η τρομοκρατία εντείνεται. Η διεθνής κοινή γνώμη, οι διεθνείς οργανώσεις στιγματίζουν το φασιστικό καθεστώς, που θ' ανατραπεί κάτω από την πίεση του λαού.
Μου λέτε ότι είσθε υποχρεωμένοι σύμφωνα με το «νόμο» να εξετάσετε την κατάσταση της υγείας μου και με ρωτάτε σχετικά στοιχεία. Σας απαντώ. Η δικτατορία όταν με συνέλαβε και με έστειλε στα Γιούρα, γνωρίζοντας το βαρύ μου νόσημα, ήξερε ότι με καταδικάζει σε τύφλωση. Δεν αρνούμαι, όπως λέτε, να σας δώσω τα στοιχεία αυτά, αλλά ξέρω ότι τα έχετε. Πάσχω από γλαύκωμα και ατροφία του οπτικού νεύρου, σκλήρυνση των αγγείων και της καρδιάς. Εχω χάσει το μεγαλύτερο μέρος της όρασής μου και συνεχώς χάνω. Κάτω από τις συνθήκες στέρησης της ελευθερίας μου, ξέρω ότι θα τυφλωθώ και ότι η διαδικασία αυτή επιταχύνεται. Θέλω όμως να σας δηλώσω ότι και τυφλή θα έχω ακόμα εφόδια να πολεμήσω τη δικτατορία.
Μου μένουν τ' αυτιά μου, η γλώσσα μου, το μυαλό μου και μ' αυτά θα πολεμήσω τη δικτατορία. Ξέρω ότι θα ήθελε να με εξοντώσει και μένα και πολλούς άλλους αγωνιστές, όπως σκότωσε τον Ελή, τον Τσαρουχά, τον Μανδηλαρά, όπως εξοντώνει και τον Ηλιού ύστερα από τη βάναυση κακοποίησή του. Και γι' αυτό δεν έχω αυταπάτες για το έργο της επιτροπής σας. Η δικτατορία νομίζει πως με τη δική σας παρέμβαση θα νομιμοποιήσει την παραβίαση της ατομικής ελευθερίας των πολιτών, μεταθέτοντας την ευθύνη αυτή στη Δικαστική Επιτροπή. Και κάτι περισσότερο, θέλει να καθιερώσει την εκτόπιση, προβλέποντας στο σχετικό «νόμο» ότι εφεξής οι εκτοπισμένοι θα κρίνονται μετά τρίμηνον από της εκτοπίσεώς τους. Δηλαδή η Ασφάλεια θα ετοιμάζει φακέλους, θα εκτοπίζει και θα έρχεσθε ύστερα εσείς να ζητάτε δηλώσεις υποταγής για να κρίνετε το «επικίνδυνον» ή το «ακίνδυνον».
Μου λέτε ότι σεις δεν έχετε υποχρέωση να λάβετε υπόψη σας τη δήλωσή μου ότι και τυφλή έχω εφόδια και θα πολεμήσω τη δικτατορία και επειδή είμαι άρρωστη μπορείτε να με απολύσετε. Μακάρι να το κάνετε. Στην περίπτωση αυτή, θα έχετε ενεργήσει όχι σύμφωνα με το «νόμο» της δικτατορίας, αλλά σύμφωνα με το αντιδικτατορικό σας χρέος, θα 'χετε κάνει μια αντιδικτατορική πράξη, γιατί με την απελευθέρωσή μου θα προστεθεί μια μάχιμη δύναμη στο Πατριωτικό Μέτωπο. Μου λέτε ότι η θέση σας είναι δύσκολη, τι να κάνετε. Σας απαντώ: Ακολουθήστε το παράδειγμα των συναδέλφων σας του Συμβουλίου Επικρατείας. Καταδικάστε την παράνομη σύλληψη και κράτησή μας και ζητήστε την κατάργηση όλων των στρατοπέδων.

Ρούλα Κουκούλου

Ερώτηση της Επιτροπής: Πώς είστε στην υγεία σας;
Απάντηση: Η υγεία μου δεν είναι καλή και συνεχώς χειροτερεύει, όπως χειροτερεύει η υγεία του συνόλου των πολιτικών κρατουμένων κάτω απ' το σχέδιο εξόντωσης που εφαρμόζει η δικτατορία εναντίον μας. Ζητήστε να δείτε το βαθμό νοσηρότητας του στρατοπέδου απ' τις ίδιες τις διαγνώσεις των γιατρών και θα δείτε ότι πρόκειται για ομαδικό έγκλημα της φασιστικής κυβέρνησης.
Διακοπή του προέδρου και ενός μέλους της Επιτροπής.Δε σας χρειαζόμαστε άλλο. Με σας δεν υπάρχει λόγος να συζητήσουμε. Ξέρουμε ποια είστε, τις απόψεις σας και τι σκέφτεστε και για το μέλλον. Δεν είστε καμιά αγράμματη, καμιά αγρότισσα, που δεν καταλαβαίνει και χρειάζεται να μιλήσουμε μαζί της, για να σχηματίσουμε γνώμη.
Απάντηση: Είμαι ανώτερο στέλεχος του ΚΚΕ, δεν μπορώ να επιτρέψω να μιλούν μπροστά μου μ' αυτόν τον τρόπο για καμιά από τις συγκρατούμενές μου. Είναι όλες κρατούμενες γιατί είναι πολιτικοί αντίπαλοι της χούντας. Εχει η κάθε μια και η αγράμματη και η αγρότισσα την πολιτική της οντότητα, τα ιδανικά της, την ιστορία, τη δράση της. Ολες είναι αγωνίστριες της Εθνικής Αντίστασης και της δημοκρατίας, είναι πολλές εκλεγμένες σε συνδικάτα, σε δήμους και κοινότητες, σε επιστημονικές και άλλες οργανώσεις. Είναι στελέχη της ΕΔΑ και του ΚΚΕ, είναι βουλευτές. Ολες κάτω από φοβερές συνθήκες και πιέσεις σηκώνουν το δράμα τους και δεν υποτάσσονται. Δύο χρόνια και πάνω λένε «όχι» στη δικτατορία.
Πρόεδρος: Σας επαναλαβαίνουμε δεν έχουμε τίποτα να πούμε μαζί σας, ξέρουμε πολύ καλά τις σκέψεις σας.
Απάντηση: Εχω όμως εγώ να σας πω κι εφόσον με φωνάξατε πρέπει και να με ακούσετε. Εχω να σας πω ότι το δράμα της κάθε κρατούμενης που φωνάζετε να δείτε, είναι μέρος απ' την τραγωδία και τη φοβερή δοκιμασία που ζει σήμερα η πατρίδα μας. Είναι πια πασίγνωστο κι έχει επιβεβαιωθεί και από αμερικάνικες πηγές, όπως και σεις ξέρετε, ότι το σχέδιο «Προμηθεύς» που μας επέβαλε τη δικτατορία έγινε στα γραφεία της αμερικάνικης ΚΥΠ και του ΝΑΤΟ. Με την επέμβαση των ξένων και τ' αμερικάνικα τανκς επιβλήθηκε παραμονές των εκλογών και στηρίζεται η δικτατορία της πιο ξενόδουλης μαύρης αντίδρασης. Πέρασε στη χώρα μας ο φασιστικός οδοστρωτήρας και κατέλυσε τα πάντα, σύνταγμα, νόμους, κοινοβούλιο, κόμματα, συνδικάτα, οργανώσεις. Φίμωσε τον Τύπο, καταπάτησε βάναυσα όλες τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη. Εξαπέλυσε αληθινό ανθρωποκυνηγητό.
Ζήσαμε και ζούμε οι ίδιες αυτή την κόλαση. Είδαμε με τα μάτια μας τη δολοφονία του Ελή. Εχουμε εδώ γυναίκες βασανισμένες, έχουμε μάνες που είδαν μπροστά τους να βασανίζουν τα παιδιά τους. Δε σταμάτησαν ως σήμερα οι συλλήψεις και τα βασανιστήρια που ξεπέρασαν και τα χιτλερικά, συνεχίζονται οι σκηνοθετημένες δίκες, η συστηματική εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων της χούντας. Εντείνεται η τρομοκρατία που απλώνεται εναντίον όλων των πατριωτών. Η ζωή έγινε αφόρητη. Ολόκληρος ο πλούτος της χώρας μας παραδόθηκε στα ξένα μονοπώλια και στα ντόπια που συνεργάζονται μαζί τους. Ολη η Ελλάδα έγινε βάση πολεμική των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Κατάλυσαν οι Συνταγματάρχες κάθε ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας κι αυτήν την ταπείνωση και το ζυγό τον ζει κάθε Ελληνας. Αυτό το λαομίσητο καθεστώς της δικτατορίας, σας έδωσε εντολή να 'ρθετε να κρίνετε εμάς. Μα αυτό έχει κριθεί από τον ελληνικό λαό και όλη την προοδευτική ανθρωπότητα κι έχει καταδικαστεί σαν θανάσιμος κίνδυνος για το έθνος μας και φασιστική απειλή για την Ευρώπη. Αυτό σας στέλνει να κρίνετε εμάς τους αγωνιστές της δημοκρατίας. Εμάς μας κρίνει ο λαός κι όλος ο κόσμος γι' αυτό παλεύουν να μας λευτερώσουν. Θ' ακούσατε τι έγινε τελευταία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, τι γίνεται με το πρωτοφανές κίνημα αλληλεγγύης στην αγωνιζόμενη Ελλάδα με πρώτο αίτημα την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Σήμερα κατά της δικτατορίας σηκώνεται όλο το έθνος απ' τους αριστερούς ως τους δεξιούς, στην πρώτη γραμμή του αγώνα όπως και στην κατοχή στέκεται το Κόμμα μου, οι κομμουνιστές και παλεύουν για την απολύτρωση της χώρας μας απ' την τυραννία.(...)
Πρόεδρος: Είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόσουμε ένα νόμο.
Απάντηση: Νόμος είναι όταν εκφράζει τη θέληση του λαού και το συμφέρον του. Οι νόμοι της φασιστικής δικτατορίας είναι παράνομοι, σαν το καθεστώς της.(...)
Οσο για μένα έχω τελειώνοντας να σας πω ότι όπως κι οι άλλοι κρατούμενοι αγωνιστές, θα πολεμώ και μέσα απ' το στρατόπεδο και τη φυλακή κι αν βγω μ' όλες μου τις δυνάμεις τη δικτατορία ως την ανατροπή της.

"ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΑΜΟΝΙ" ΑΠΟ ΝΕΟ ΣΕ ΝΕΟΥΣ: ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ !!


Όσα είπε η δημοσιογράφος και συγγραφέας, Μαριάννα Τζιαντζή, στην παρουσίαση του βιβλίου «Επτά χρόνια στο αμόνι», στις 20 Φεβρουαρίου, στο Public Συντάγματος.

Κατιούσα

Μια αφετηρία για να προσεγγίσουμε το βιβλίο του Παναγιώτη Κολέλη είναι η ηλικία του συγγραφέα. Δεν εννοώ να τονίσουμε ότι είναι νέος – και άλλοι δημιουργοί, ποιητές και πεζογράφοι, έγραψαν λαμπρά έργα σε νεαρή ηλικία. Εννοώ κυρίως να λάβουμε υπόψη ότι ο Παναγιώτης ανήκει στη γενιά των millenials, όπως τους αποκαλούν στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, και στην οποία ανήκουν όσοι γεννήθηκαν λίγο πριν το 2000. 
Ο συγγραφέας ενηλικιώθηκε στην αρχή της κρίσης, στην εποχή των πρώτων μνημονίων και νομίζω ότι αυτό ήταν που σφράγισε την απόφασή του να στραφεί στη λογοτεχνία, να γράψει για τη γενιά του και τα βιώματά της, να μιλήσει για την εποχή του. Από αυτή την άποψη, το βιβλίο του παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί διαβάζοντας τα επτά χρόνια στο αμόνι βλέπει κανείς πώς αντιλαμβάνεται τον κόσμο η νέα γενιά. Για την ακρίβεια ένα κομμάτι της νέας γενιάς, μειοψηφικό βέβαια. Το σίγουρο είναι ότι δεν τον βλέπει με τα ίδια μάτια που τον βλέπει η γενιά η δική μου ή η γενιά της μεταπολίτευσης ή η γενιά του lifestyle της δεκαετίας του ’80.

Ίσως αν δεν υπήρχε το σοκ της κρίσης, ο Παναγιώτης Κολέλης να γινόταν ένας καλός τεχνοκράτης, που θα τελείωνε τη σχολή του, την Ανωτάτη Εμπορική, ωραία και καλά, θα έκανε κάποιο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, θα διοριζόταν σε κάποια τράπεζα ή ιδιωτική εταιρεία και ίσως, με λίγη τύχη και πολλή φιλοδοξία, κάποτε να γινόταν ένα από αυτά τα golden boys για τα οποία μιλούσαμε στην προ κρίσης εποχή.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι και τη σχολή του τελείωσε και μεταπτυχιακό του έκανε, όμως εκείνο που τον τρώει και θα τον τρώει και αύριο είναι η λογοτεχνία. Όχι πως ο Παναγιώτης ζητά απεγνωσμένα μια θέση στον ήλιο της λογοτεχνίας, όχι πως ζητά την αναγνώρισή του ως συγγραφέας. Απ’ ότι μαντεύω διαβάζοντας το «Επτά χρόνια στο αμόνι», όπως και το προηγούμενο μυθιστόρημά του, την «Εξαπάτηση της Δημοκρατίας», ο Παναγιώτης ζητά μια θέση στον ήλιο της ελπίδας, και νομίζω ότι αυτό ζητούν και οι περισσότεροι ίσως από εμάς – και συγχωρέστε με αν αυτό ηχεί κάπως μελό.

Αλλά επιμένω και διευκρινίζω: ο συγγραφέας ζητά μια θέση στον ήλιο της συλλογικής ελπίδας, στον ήλιο του «μαζί», έναν ήλιο που διαρκώς κρύβεται πίσω από σύννεφα, έναν ήλιο που συχνά παίζει μαζί μας κρυφτό, κάποτε μοιάζει να μας κοροϊδεύει, να μας παραπλανά. 
Και ίσως η ομορφιά να μη βρίσκεται στον ίδιο τον ήλιο, αλλά στους ανθρώπους που τον αναζητούν. Εδώ, στο βιβλίο, η αναζήτηση παίρνει τη μορφή της αφήγησης μιας ιστορίας. Μιας ιστορίας που τα κύρια πρόσωπά της είναι ένας κατεστραμμένος από την κρίση ζωγράφος, ένας οικονομικός πρόσφυγας, ο Οσμάν, δύο νέοι, η Χαρά και ο Λευτέρης, ο Δημήτρης, εκπρόσωπος αυτού που ονομάζουμε «οικονομική ολιγαρχία», και η συζυγός του, η Μάνθα. 
Το βιβλίο αυτό δεν είναι ούτε πολιτικό μανιφέστο ούτε χρονικό ούτε μία δημοσιογραφική καταγραφή της μνημονιακής περιπέτειας. Κάνει αυτό που εδώ και περίπου 4-5 αιώνες κάνουν τα μυθιστορήματα: αφηγείται μια ιστορία. Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στα χρόνια της κρίσης.

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στην αναζήτηση της ελπίδας. Είναι φυσικό η ελπίδα να βρίσκεται στην αντίσταση των λαών για την οποία διαβάζουμε στη σελίδα 43: «Πολλά γίνονται τον τελευταίο καιρό σε ολάκερο τον κόσμο. Απ’ άκρη σ’ άκρη, οι λαοί ξεκίνησαν την αντίστασή του. Μα είναι μία αντίσταση που δεν έχει πάρει σάρκα ακόμα. Δεν κάνει πράξεις, ούτε μιλάει. Είναι μία αντίσταση σχεδόν αόρατη, γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να τη βρει και να την αντιμετωπίσει».

Ο Παναγιώτης έχει ένα χάρισμα. Δεν εννοώ την ευχέρεια στο γράψιμο, την ικανότητα να βρίσκει κομψούς τρόπους για να διατυπώνει τις σκέψεις του και να περιγράφει πρόσωπα και καταστάσεις. Εννοώ τη ικανότητα να παρατηρεί. Να βλέπει, να ακούει, να ρουφάει, να μαθαίνει. Δεν βλέπει τον εαυτό του σαν το κέντρο του σύμπαντος. Έτσι, παρόλο που αναπόφευκτα περιέχονται βιωματικά στοιχεία, το βιβλίο αυτό δεν είναι αυτοβιογραφικό, εξομολογητικό – και αυτό συγκαταλέγεται στα υπέρ του.


Από την παρουσίαση στο Public Συντάγματος στις 20 Φεβρουαρίου. Από αριστερά προς τα δεξιά: Μαριάννα Τζιαντζή, Χρήστος Κτενάς, Παναγιώτης Κολέλης, Νίκος Κουρμουλής

Ο χρόνος του βιβλίου είναι συγκεκριμένος, όπως υπονοεί και ο τίτλος του. Από το 2011 όταν εκδηλώνεται το κίνημα των πλατειών, των αγανακτισμένων όπως ονομάστηκε, μέχρι την «αριστερή» κυβέρνηση, το δημοψήφισμα του 2015, αλλά και μετά απ’ αυτό. Στο βιβλίο δεν αναφέρονται χρονολογίες, αλλά τα πρόσφατα χρόνια κυριαρχούν. (Για παράδειγμα, γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στην κυβέρνηση Παπαδήμου.) Δεν υπάρχουν αναφορές ούτε στην προμνημονιακή εποχή ούτε γενικότερα στη μεταπολίτευση και είναι φυσικό αφού ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1990 και εδώ μιλάει για τα πράγματα που γνώρισε και που έζήσε.
 Όπως λέει ένα τραγούδι των Φατμέ «χούντα δεν εγνώρισα μα ούτε ελευθερία». Όπως και στο προηγούμενο βιβλιό του, έτσι κι εδώ ο Παναγιώτης αμφισβητεί και την ελευθερία και την «επίσημη» δημοκρατία, τις καθαγιασμένες αρχές εν ονόματι των οποίων δρα η εξουσία, όχι μόνο η πολιτική, αλλά και η επιχειρηματική και η μιντιακή. Με λίγα λόγια, το «Επτά χρόνια στο αμόνι» είναι γερά ριζωμένο στο παρόν, στις εμπειρίες του ίδιου του συγγραφέα και της γενιάς του.

Ο συγγραφέας δεν πέφτει στην παγίδα να φορτώσει την ιστορία του με ένα πλήθος επικαιρικών αναφορών. Από το πολύχρωμο καλειδοσκοπικό παρόν επιλέγει εκείνα τα γεγονότα που σφραγίζουν, που σημαδεύουν την εποχή μας. 
Για παράδειγμα, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ή οι δολοφονίες μεταναστών από ναζιστές περνούν από τις σελίδες του βιβλίου, όχι όμως με δημοσιογραφικό τρόπο αλλά δείχνοντας το κλίμα της εποχής και το πώς η εποχή επηρεάζει τη συμπεριφορά των χαρακτήρων. Με άλλα λόγια, ο συγγραφέας επιλέγει τις πλευρές της πραγματικότητας με τις οποίες θα ασχοληθεί.

Ένα μεγάλο μέρος των επιλογών του αφορά τον εξευτελισμό της εργασίας που συντελέστηκε στα μνημονιακά χρόνια και ο οποίος δεν φαίνεται να ανήκει στο παρελθόν. Για παράδειγμα, στη σελίδα 48 βλέπουμε δύο φίλες, φοιτήτριες, να διαβάζουν για να περάσουν ένα μάθημα. Παραγγέλνουν σουβλάκια και ο διανομέας που τους τα φέρνει παρατηρεί: «κι εγώ αυτό έκανα πριν δύο χρόνια». 
Μια πινελιά αρκεί.

Η αθλιότητα των εργασιακών σχέσεων απεικονίζεται με φυσικότητα στο βιβλίο χωρίς πουθενά να δίνεται η εντύπωση ότι ο συγγραφέας κάνει κήρυγμα. Επίσης, εκτός από τις εργασιακές σχέσεις, στο βιβλίο υπάρχουν πολλές αναφορές στα μεγάλα ζητήματα που καθορίζουν τη ζωή μας και θα την καθορίζουν και τα επόμενα χρόνια (στο ΔΝΤ, την Ευρωπαική Ένωση, το ΝΑΤΟ, το ευρώ κ.λπ.). 
Ωστόσο, το βιβλίο δεν είναι ένα άθροισμα καταγγελιών. Συχνά χρησιμοποιείται η υπερβολή, όταν για παράδειγμα οι συνταξιούχοι είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν, εκτός από τον έναν τους πνεύμονα, και το ένα τους πόδι ώστε να πληρωθεί το χρέος και να υπάρξει πρωτογενής ανάπτυξη. Άλλοτε ένας μετεωρίτης χτυπά μια πόλη και απ΄ τους κατοίκους της σώζονται μόνο οι μισοί, για την ακρίβεία οι πλουσιότεροι. Με λίγα λόγια, η πραγματικότητα διυλίζεται λογοτεχνικά.

Η ελπίδα ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος συνυπάρχει με τη βεβαιότητα ότι αξίζει κανείς να παλεύει για έναν καλύτερο κόσμο, ακόμα κι αν η νίκη δεν είναι εγγυημένη. Ο συγγραφέας δεν μας κάνει ενέσεις αισιοδοξίας, αλλά και μόνο το γεγονός ότι μέσα στη γενική καθίζηση ένας νέος λογοτέχνης επιχειρεί να σηκώσει τις «μεγάλες πέτρες» είναι από μόνο του ελπιδοφόρο.

Τα «Επτά χρόνια στο αμόνι» είναι ένα πολιτικό βιβλίο. Ο πολιτικός του χαρακτήρας έγκειται στο ότι ο συγγραφέας έχει κάνει μια πολιτική επιλογή: να βρίσκεται στο πλευρό των ταπεινών και καταφρονεμένων, να μην ξεχνά σε τι κόσμο πραγματικά ζούμε. 
Απ’ αυτή την άποψη, μου θύμισε έναν μεγάλο βρετανό συγγραφέα, τεχνοκριτικό, ποιητή και μυθιστοριογράφο, τον Τζον Μπέρτζες, που πέθανε πριν δύο περίπου χρόνια. Στο «Ένας ζωγράφος του καιρού μας», το πρώτο του μυθιστόρημα, λέει: «Και ο σημαντικότερος βιολιστής του καιρού μας δεν δικαιώνεται αν συνεχίζει να παίζει το βιολί του στην όχθη του ποταμού όταν κάποιος πνίγεται φωνάζοντας για βοήθεια…»

Την κραυγή αυτών που πνίγονται μεταφέρει με λεπτότητα και ευαισθησία ο Παναγιώτης Κολέλης στο βιβλίο του, εκφράζοντας ταυχόχρονα τη βαθιά περιφρόνησή του για εκείνους που τους αφήνουν να πνιγούν ή κερδίζουν από τον πνιγμό τους.

Κάνε κλικ στην παρακάτω εικόνα 
και Απόκτησέ το 
https://www.public.gr/product/books/greek-books/literature/greek-literature/epta-hronia-sto-amoni/prod9560338pp/

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019

ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΣΗΣ k ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ

,,Κάθε Σύλλογος Γονέων Γυμνάσιου και Λυκείου, κάθε Ένωση Γονέων, κάθε Ομοσπονδία να στηρίξει ουσιαστικά τον αγώνα των μαθητών. Να πάρει απόφαση συμμετοχής στα Πανελλαδικά Συλλαλητήρια

Στο κάλεσμά της προς τους γονείς η ΑΣΓΜΕ αναφέρει:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου τις τελευταίες μέρες δηλώνουν ξανά και ξανά στα ΜΜΕ ότι εντός των επόμενων ημερών σκοπεύουν να καταθέσουν το νομοσχέδιο, για το οποίο έχουμε εναντιωθεί.
Δεν τους νοιάζει η αγωνία μας, η πίεση και το άγχος που ζούμε εμείς και τα παιδιά μας σε ένα σχολείο γεμάτο ψυχοφθόρες και εξοντωτικές εξετάσεις, σε ένα διαρκές τρεχαλητό των μαθητών από το σπίτι στο σχολείο και μετά στο φροντιστήριο, δεν τους απασχολεί που οι μισοί μισθοί μας πάνε στα φροντιστήρια. Θέλουν όλα αυτά να τα κάνουν ακόμα χειρότερα!
Παίζουν με το μέλλον όλων των παιδιών μας, ειδικά των μαθητών που είναι αυτή τη στιγμή στον αέρα!
Από την αρχή της σχολικής χρονιάς μαζί με τους μαθητές είχαμε τοποθετηθεί και το δηλώσαμε και στον υπουργό και την κυβέρνησή του, ότι το απαράδεκτο νομοσχέδιό τους κάνει ακόμα πιο εξοντωτικό εξεταστικό κέντρο το σχολείο!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
  • Να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης!
  • Να μην καλούνται οι μαθητές να κάνουν μηχανογραφικό από τη Β’ Λυκείου, με το μαχαίρι στον λαιμό και με λιγότερες επιλογές!
  • Το ποσοστό 10% της εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής να παραμείνει επ’ αόριστον και να ισχύσει και για τα υπόλοιπα τμήματα ΤΕΙ που συγχωνεύτηκαν με ΑΕΙ.
Στις 18 Μάρτη είμαστε μαζί με τα παιδιά μας στον αγώνα τους για ένα σχολείο που μορφώνει και δεν εξοντώνει! Κάθε Σύλλογος Γονέων Γυμνάσιου και Λυκείου, κάθε Ένωση Γονέων, κάθε Ομοσπονδία να στηρίξει ουσιαστικά τον αγώνα των μαθητών. Να πάρει απόφαση συμμετοχής στα Πανελλαδικά Συλλαλητήρια και για την Αθήνα στις 12.00 στα Προπύλαια».
http://www.mathites.gr/

Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

29+1 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΔΑΓΚΩΤΟ ΚΚΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ !!

Όσοι ένιω­σαν και νιώ­θουν στο πετσί τους την βαθιά αντι­λαϊ­κή πο­λι­τι­κή των κυ­βερ­νή­σε­ων ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, μπο­ρούν να αντι­λη­φθούν το προ­φα­νές: Πως ακόμη κι’ αν δεν συμ­φω­νούν σε όλα με τις θέ­σεις και προ­τά­σεις του ΚΚΕ, ακόμη κι’ αν δια­τη­ρούν τις όποιες επι­φυ­λά­ξεις και δια­φω­νί­ες τους με την κομ­μου­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία, είναι αναμ­φί­βο­λα προς το συμ­φέ­ρον τους η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές.


29+1 λόγοι για δα­γκω­τό ΚΚΕ σε όλες τις κάλ­πες
ΑΠΟ ATEXNOS3 
Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Στις δι­πλές κάλ­πες του Μάη (δη­μο­τι­κές/πε­ρι­φε­ρεια­κές και ευ­ρω­ε­κλο­γές), όσο και στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές όποτε κι’ αν αυτές γί­νουν, τα κρι­τή­ρια ψήφου πρέ­πει να είναι ενιαία. Όπως ενιαία είναι και η πο­λι­τι­κή που υλο­ποιεί­ται από κόμ­μα­τα και πα­ρα­τά­ξεις σε όλα τα επί­πε­δα της πο­λι­τι­κής, από την κυ­βέρ­νη­ση μέχρι την το­πι­κή διοί­κη­ση.

Έπει­τα από δέκα χρό­νια συ­νε­χούς κα­πι­τα­λι­στι­κής οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης, τέσ­σε­ρα μνη­μό­νια, τέσ­σε­ρις δια­δο­χι­κές κυ­βερ­νή­σεις (ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ), εκα­το­ντά­δες αντι­λαϊ­κούς-αντερ­γα­τι­κούς νό­μους, δεν υπάρ­χει χώρος για αυ­τα­πά­τες και δι­καιο­λο­γί­ες. Η πο­λι­τι­κή της αστι­κής δια­χεί­ρι­σης δο­κι­μά­στη­κε – τόσο απ’ τα δεξιά, όσο και απ’ τα αρι­στε­ρά- και τα απο­τε­λέ­σμα­τα τα βί­ω­σαν και τα βιώ­νουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι, οι άνερ­γοι, η νε­ο­λαία, οι συ­ντα­ξιού­χοι, η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του λαού.

Όσοι ένιω­σαν και νιώ­θουν στο πετσί τους την βαθιά αντι­λαϊ­κή πο­λι­τι­κή των κυ­βερ­νή­σε­ων ΠΑ­ΣΟΚ-ΝΔ και ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ, μπο­ρούν να αντι­λη­φθούν το προ­φα­νές: Πως ακόμη κι’ αν δεν συμ­φω­νούν σε όλα με τις θέ­σεις και προ­τά­σεις του ΚΚΕ, ακόμη κι’ αν δια­τη­ρούν τις όποιες επι­φυ­λά­ξεις και δια­φω­νί­ες τους με την κομ­μου­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία, είναι αναμ­φί­βο­λα προς το συμ­φέ­ρον τους η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές.

Προ­φα­νώς, δεν τρέ­φου­με καμία αυ­τα­πά­τη ότι απο το απο­τέ­λε­σμα των εκλο­γών δύ­να­ται να προ­κύ­ψει κά­ποια επα­νά­στα­ση και ανα­τρο­πή της εξου­σί­ας του κε­φα­λαί­ου. Ωστό­σο, δεν πρέ­πει να υπο­τι­μού­νται οι εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις, που οδη­γούν στην σύν­θε­ση αστι­κών ορ­γά­νων (κοι­νο­βού­λιο, ευ­ρω­βου­λή, δη­μο­τι­κά-πε­ρι­φε­ρεια­κά συμ­βού­λια). Αντί­θε­τα, μπο­ρούν και πρέ­πει να αξιο­ποιού­νται για την άσκη­ση πί­ε­σης προς όφε­λος των ερ­γα­τι­κών-λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, την πλα­τιά προ­βο­λή των θέ­σε­ων του Κόμ­μα­τος, την απο­κά­λυ­ψη του αντι­λαϊ­κού χα­ρα­κτή­ρα της αστι­κής εξου­σί­ας σε όλες τις βαθ­μί­δες της.

Στο πλαί­σιο αυτό λοι­πόν, η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ σε κάθε κάλπη κα­θί­στα­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο από επι­βε­βλη­μέ­νη και ανα­γκαία. Γιατί;

1. ΓΙΑΤΙ ήταν το μο­να­δι­κό κόμμα που απ’ το ξε­κί­νη­μα της κρί­σης μί­λη­σε ανοι­χτά και ξε­κά­θα­ρα στο λαό για τον πραγ­μα­τι­κό της χα­ρα­κτή­ρα, ως συ­στη­μι­κής κρί­σης του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος. Όταν τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα μι­λού­σαν για κρί­σεις «χρέ­ους», «θε­σμών», «δια­φθο­ράς» κλπ, απο­φεύ­γο­ντας να αγ­γί­ξουν την «τα­μπα­κιέ­ρα», το ΚΚΕ πρό­τα­ξε ως λαϊκό αί­τη­μα «καμία θυσία για την πλου­το­κρα­τία», απο­κα­λύ­πτο­ντας την αιτία και το ανα­πό­φευ­κτο της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης στον κα­πι­τα­λι­σμό και πως αυτή (η κρίση) αξιο­ποιεί­ται σε βάρος των ερ­γα­ζό­με­νων και των λαϊ­κών στρω­μά­των ώστε να βγει αλώ­βη­το και με τις λι­γό­τε­ρες δυ­να­τές απώ­λειες το κε­φά­λαιο.

2. ΓΙΑΤΙ ήταν το ΚΚΕ το μο­να­δι­κό κόμμα που τον Φλε­βά­ρη του 1992 κα­τα­ψή­φι­σε στη Βουλή την πε­ρί­φη­μη Συν­θή­κη του Μά­α­στρι­χτ, το «μνη­μό­νιο των μνη­μο­νί­ων», που άνοι­ξε τους ασκούς του αιό­λου για την εφαρ­μο­γή μνη­μο­νί­ων διαρ­κεί­ας σε βάρος των ερ­γα­ζό­με­νων σε όλες τις χώ­ρες-μέ­λη της Ε.Ε. Το Μά­α­στρι­χτ είχαν υπερ­ψη­φί­σει στη Βουλή το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο Συ­να­σπι­σμός και η Πο­λι­τι­κή Άνοι­ξη – όλοι «πλην λα­κε­δαι­μο­νί­ων».

3. ΓΙΑΤΙ, με συ­νέ­πεια και επι­μο­νή, απο­κα­λύ­πτει τον αντι­δρα­στι­κό, αντι­λαϊ­κό ρόλο της ΕΕ ως μη­χα­νι­σμού εξυ­πη­ρέ­τη­σης των συμ­φε­ρό­ντων του κε­φα­λαί­ου και των μο­νο­πω­λί­ων. Αντι­τά­χθη­κε στην έντα­ξη της Ελ­λά­δας στην ΕΟΚ, στις Συν­θή­κες του Μά­α­στρι­χτ, του Άμ­στερ­νταμ, της Λι­σα­βό­νας, στην συμ­με­το­χή της χώρας στην ΟΝΕ και δι­καιώ­θη­κε, την στιγ­μή που τα αστι­κά κόμ­μα­τα δια­γκω­νί­ζο­νταν για το ποιος θα απο­δει­χθεί ο κα­λύ­τε­ρος εφαρ­μο­στής των ευ­ρω­ε­νω­σια­κών πο­λι­τι­κών.

4. ΓΙΑΤΙ στο ευ­ρω­παϊ­κό κοι­νο­βού­λιο είναι ανά­γκη να υπάρ­χει δυ­να­τή φωνή υπε­ρά­σπι­σης των συμ­φε­ρό­ντων της ερ­γα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των, απέ­να­ντι στους πο­λυ­πλό­κα­μους μη­χα­νι­σμούς της ΕΕ, των αστι­κών τά­ξε­ων και των κομ­μά­των τους. Διότι, ήταν και είναι η ευ­ρω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομάδα του ΚΚΕ που ανα­δει­κνύ­ει και ξε­σκε­πά­ζει τον αντι­δρα­στι­κό, βαθιά αντι­λαϊ­κό ρόλο του ευ­ρω­κοι­νο­βου­λί­ου, της Κο­μι­σιόν και των άλλων ορ­γά­νων της ΕΕ.

5. ΓΙΑΤΙ έχει απο­κα­λυ­φθεί πλή­ρως ο ρόλος του λε­γό­με­νου «Κόμ­μα­τος της Ευ­ρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς» (ΚΕΑ), στο οποίο πρω­τα­γω­νι­στεί ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ως «όχημα» χει­ρα­γώ­γη­σης λαϊ­κών συ­νει­δή­σε­ων για μια δήθεν πιο φι­λο­λαϊ­κή ΕΕ. Η δε πο­λι­τι­κή ομάδα της «Αρι­στε­ράς» στο Ευ­ρω­κοι­νο­βού­λιο (GUE/NGL) επι­δί­δε­ται δια­χρο­νι­κά και συ­στη­μα­τι­κά στο «ξέ­πλυ­μα» της Ευ­ρω­έ­νω­σης των μο­νο­πω­λί­ων, ακο­λου­θώ­ντας γραμ­μή αθώ­ω­σης του ιμπε­ρια­λι­στι­κού χα­ρα­κτή­ρα της ΕΕ.

6. ΓΙΑΤΙ τα αστι­κά κόμ­μα­τα, από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και το ΚΙΝΑΛ μέχρι τη ΝΔ και τη να­ζι­στι­κή Χρυσή Αυγή, πί­νουν νερό στο όνομα της ΕΕ συ­σκο­τί­ζο­ντας τον πραγ­μα­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα της Ένω­σης των 26.000.000 ανέρ­γων, της αυ­ξα­νό­με­νης φτώ­χειας, των μνη­μο­νί­ων διαρ­κεί­ας, των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πο­λέ­μων σε συ­νερ­γα­σία με το ΝΑΤΟ, των τρο­μο­νό­μων και της κα­τα­στο­λής, της αντι­κομ­μου­νι­στι­κής δια­στρέ­βλω­σης της ιστο­ρί­ας.

7. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ υπήρ­ξε η μο­να­δι­κή πο­λι­τι­κή δύ­να­μη που με συ­νέ­πεια ανέ­δει­ξε τους κιν­δύ­νους που συ­νε­πά­γε­ται η ενερ­γός εμπλο­κή της Ελ­λά­δας στους εν­δοι­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς στο πλευ­ρό των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών και ευ­ρω­ε­νω­σια­κών συμ­φε­ρό­ντων.

8. ΓΙΑΤΙ μόνο το ΚΚΕ όρ­θω­σε ανά­στη­μα στη με­τα­τρο­πή της χώρας μας σε απέ­ρα­ντη αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή βάση, ενη­με­ρώ­νο­ντας το λαό και πραγ­μα­το­ποιώ­ντας κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην επέ­κτα­ση και ανα­βάθ­μι­ση των αμε­ρι­κα­νι­κών βά­σε­ων. Την ίδια στιγ­μή, στο όνομα της «γε­ω­στρα­τη­γι­κής ανα­βάθ­μι­σης», τα αστι­κά κόμ­μα­τα (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Πο­τά­μι, Χρυσή Αυγή κλπ.) έβα­ζαν πλάτη για τη με­τα­τρο­πή από την κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ της Ελ­λά­δας σε να­τοϊ­κό στρα­τό­πε­δο, κα­θι­στώ­ντας τη χώρα μα­γνή­τη πι­θα­νών επι­θέ­σε­ων σε πε­ρί­πτω­ση ιμπε­ρια­λι­στι­κού πο­λέ­μου.



9. ΓΙΑΤΙ μόνο το ΚΚΕ έχει μό­νι­μη, ξε­κά­θα­ρη και συ­νε­πή στάση ενά­ντια στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή δο­λο­φο­νι­κή συμ­μα­χία του ΝΑΤΟ. Το ίδιο ΝΑΤΟ, για τις ανά­γκες του οποί­ου η χώρα μας δα­πα­νά ετη­σί­ως το 2,36% του ΑΕΠ (4,2 δις. ευρώ), όντας δεύ­τε­ρη σε στρα­τιω­τι­κούς εξο­πλι­σμούς μετά τις ΗΠΑ. Ακού­σα­τε ποτέ καμια πο­λι­τι­κή δύ­να­μη – εκτός του ΚΚΕ – να κα­ταγ­γέλ­λει τους να­τοϊ­κούς πο­λέ­μους, τις υπέ­ρο­γκες πο­λε­μι­κές δα­πά­νες και να μιλά για έξοδο απ’ την ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία;

10. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ δι­καιώ­θη­κε για την στάση του στο ζή­τη­μα της ονο­μα­σί­ας της ΠΓΔΜ, ανέ­δει­ξε από την πρώτη στιγ­μή την ουσία του θέ­μα­τος που ήταν και πα­ρα­μέ­νουν οι επι­κίν­δυ­νες με­θο­δεύ­σεις των ιμπε­ρια­λι­στών (ΗΠΑ-ΝΑ­ΤΟ-ΕΕ) στα Βαλ­κά­νια. Όταν τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα έμπαι­ναν στον φαύλο κύκλο της ονο­μα­το­λο­γί­ας, πλειο­δο­τώ­ντας σε υπερ­πα­τριω­τι­κό βερ­μπα­λι­σμό και ρί­χνο­ντας νερό στο μύλο του εθνι­κι­στι­κού πα­ρο­ξυ­σμού, το ΚΚΕ ατα­λά­ντευ­τα στό­χευε τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο: τους ιμπε­ρια­λι­στές που με την πρα­κτι­κή του «διαί­ρει και βα­σί­λευε» υπο­νο­μεύ­ουν την ει­ρή­νη και την ασφά­λεια στην πε­ριο­χή.

11. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ κα­τήγ­γει­λε από την πρώτη στιγ­μή την αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κής κοπής «Συμ­φω­νία των Πρε­σπών» η οποία απο­τε­λεί το δια­βα­τή­ριο για την έντα­ξη της «Βό­ρειας Μα­κε­δο­νί­ας» στο ΝΑΤΟ και ταυ­τό­χρο­να δια­τη­ρεί σπέρ­μα­τα αλυ­τρω­τι­σμού με ανι­στό­ρη­τες, αντε­πι­στη­μο­νι­κές ανα­φο­ρές σε«μα­κε­δο­νι­κή γλώσ­σα» και «μα­κε­δο­νι­κή ιθα­γέ­νεια» που δύ­να­ται να αξιο­ποι­η­θούν κατά το δο­κούν από τους ιμπε­ρια­λι­στές όταν αυτό κρι­θεί ανα­γκαίο.

12. ΓΙΑΤΙ δή­μα­χοι και πε­ρι­φε­ρειάρ­χες που ανή­κουν στα αστι­κά κόμ­μα­τα έπαι­ξαν και παί­ζουν ενερ­γό ρόλο στην προ­ώ­θη­ση των επι­κίν­δυ­νων αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών σχε­δια­σμών. Πρό­κει­ται για το­πι­κούς άρ­χο­ντες προ­σκεί­με­νους στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τη ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ, αλλά και υπο­τι­θέ­με­νους «ακ­κο­μά­τι­στους» που έχουν κάνει ότι περ­νά­ει απ’ το χέρι τους για να «ξε­πλύ­νουν»τους να­τοϊ­κούς δο­λο­φό­νους (π.χ. συ­να­ντή­σεις με στε­λέ­χη του ΝΑΤΟ, της πρε­σβεί­ας των ΗΠΑ, κλπ).

13. ΓΙΑΤΙ οι πέντε κομ­μου­νι­στές δή­μαρ­χοι (Πάτρα, Και­σα­ρια­νή, Χαϊ­δά­ρι, Πε­τρού­πο­λη, Ικα­ρία) στή­ρι­ξαν με το πα­ρα­πά­νω τα αι­τή­μα­τα του ερ­γα­τι­κού-λαϊ­κού κι­νή­μα­τος, ενα­ντιώ­θη­καν σε όλο το φάσμα της αντι­λαϊ­κής πο­λι­τι­κής των κυ­βερ­νή­σε­ων, πρό­βα­λαν τα λαϊκά προ­βλή­μα­τα, απέ­σπα­σαν κα­τα­κτή­σεις, ανέ­λα­βαν πλη­θώ­ρα πρω­το­βου­λιών για δομές αλ­λη­λεγ­γύ­ης και προ­στα­σί­ας των λαϊ­κών οι­κο­γε­νειών.



14. ΓΙΑΤΙ, όπως όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα έτσι και τώρα, οι δή­μαρ­χοι, οι δη­μο­τι­κοί και πε­ρι­φε­ρεια­κοί σύμ­βου­λοι, οι εκλεγ­μέ­νοι με τα ψη­φο­δέλ­τια του ΚΚΕ («Λαϊκή Συ­σπεί­ρω­ση») είναι το μάτι και το αυτί του λαού σε κάθε χωριό και πόλη, σε κάθε δήμο και πε­ρι­φέ­ρεια. Είναι αυτοί που θα στα­θούν στο πλευ­ρό του ερ­γα­ζό­με­νου, του άνερ­γου, του φοι­τη­τή, του χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χου, της λαϊ­κής οι­κο­γέ­νειας, ανα­δει­κνύ­ο­ντας τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες και διεκ­δι­κή­σεις τους.

15. ΓΙΑΤΙ τα ψη­φο­δέλ­τια της «Λαϊ­κής Συ­σπεί­ρω­σης» μπο­ρούν να εκ­φρά­σουν την πιο πλα­τιά αγα­νά­κτη­ση και κα­τα­δί­κη της αντι­λαϊ­κής πο­λι­τι­κής που εφαρ­μό­ζει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και με την οποία ου­σια­στι­κά συ­ντάσ­σο­νται η ΝΔ και τα λοιπά κόμ­μα­τα.

16. ΓΙΑΤΙ απο­δεί­χθη­κε- σε όλο της το με­γα­λείο- η απάτη των λε­γό­με­νων«ακομ­μά­τι­στων» δη­μάρ­χων-μά­να­τζερ που προ­βάλ­λο­νταν από τα κυ­ρί­αρ­χα ΜΜΕ τάχα ως λύση στα προ­βλή­μα­τα της το­πι­κής διοί­κη­σης. Τα πα­ρα­δείγ­μα­τα πολλά, από τους «ακομ­μά­τι­στους» και δήθεν «ανε­ξάρ­τη­τους» δη­μάρ­χους Αθή­νας και Θεσ­σα­λο­νί­κης (Κα­μί­νης-Μπου­τά­ρης), μέχρι την πε­ρί­πτω­ση του πο­λυ­δια­φη­μι­σμέ­νου δη­μάρ­χου Μα­ρα­θώ­να Ψι­νά­κη.

17. ΓΙΑΤΙ – όπως απο­δει­κνύ­ε­ται κα­θη­με­ρι­νά- οι «κόκ­κι­νοι» δή­μαρ­χοι του ΚΚΕ απο­τε­λούν αγκά­θι στο μάτι του συ­στή­μα­τος που τους πο­λε­μά με κάθε τρόπο και μέσο. Όπως, για πα­ρά­δειγ­μα, στην Πάτρα όπου ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ακρο­δε­ξιοί επι­χει­ρούν να συ­κο­φα­ντή­σουν τον κομ­μου­νι­στή δή­μαρ­χο Κ. Πε­λε­τί­δη. Διότι ο Πε­λε­τί­δης ενο­χλεί, πάει κό­ντρα στο κυ­ρί­αρ­χο πο­λι­τι­κό ρεύμα, συ­ντάσ­σε­ται με το λαό και τους ερ­γα­ζό­με­νους της πόλης, φτύ­νει κα­τά­μου­τρα τα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα που οι άλλοι υπη­ρε­τούν.

18. ΓΙΑΤΙ η ψήφος στο ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συ­σπεί­ρω­ση» δεν με­ταλ­λάσ­σε­ται, δεν αλ­λοιώ­νε­ται, δεν εξαρ­γυ­ρώ­νε­ται σε συν­διαλ­λα­γές και δια­πραγ­μα­τεύ­σεις στή­ρι­ξης άλλων πο­λι­τι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων η επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων.

19. ΓΙΑΤΙ είναι το ΚΚΕ που στα­θε­ρά πρω­το­στα­τεί ενά­ντια στην πο­λι­τι­κή της λε­γό­με­νης ναρ­κω­κουλ­τού­ρας και των εξαρ­τή­σε­ων που καλ­λιερ­γεί το κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα με στόχο την ευ­κο­λό­τε­ρη χει­ρα­γώ­γη­ση της νε­ο­λαί­ας. Διότι οι νέοι και οι νέες της χώρας μας πρέ­πει και μπο­ρούν να διεκ­δι­κή­σουν μια ζωή ολό­κλη­ρη και όχι σε δό­σεις, όπως λέει και το γνω­στό σλό­γκαν.

20. ΓΙΑΤΙ πρέ­πει να απο­μο­νω­θεί και να τσα­κι­στεί πο­λι­τι­κά και ιδε­ο­λο­γι­κά το μα­ντρό­σκυ­λο του κε­φα­λαί­ου, η να­ζι­στι­κή εγκλη­μα­τι­κή συμ­μο­ρία της Χρυ­σής Αυγής. Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ, σε κάθε δήμο, σε κάθε πε­ρι­φέ­ρεια, σε όλη την επι­κρά­τεια είναι προ­α­παι­τού­με­νο για να εντα­θεί η αντι­φα­σι­στι­κή πάλη, να δυ­να­μώ­σει το ερ­γα­τι­κό-λαϊ­κό κί­νη­μα, ώστε να μην έχουν μέρος να στα­θούν οι θρα­σύ­δει­λοι από­γο­νοι του Χί­τλερ και των ταγ­μα­τα­σφα­λι­τών.



21. ΓΙΑΤΙ – το ξέ­ρουν μέχρι και οι πέ­τρες αυτής της χώ­ρας- πως ήταν και είναι το ΚΚΕ και οι τα­ξι­κές δυ­νά­μεις που συ­σπει­ρώ­νο­νται στο ΠΑΜΕ οι οποί­ες βρί­σκο­νται σε ανει­ρή­νευ­το πό­λε­μο με τις πο­λι­τι­κές κυ­βέρ­νη­σης-ΕΕ-κε­φα­λαί­ου. Οι ερ­γα­ζό­με­νοι έχουν πείρα και γνω­ρί­ζουν ποιοι στά­θη­καν στο πλευ­ρό τους, ποιοι πρω­τα­γω­νί­στη­σαν στις απερ­για­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στην ερ­γο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία και τον εκ­φυ­λι­σμέ­νο κυ­βερ­νη­τι­κό συν­δι­κα­λι­σμό.

22. ΓΙΑΤΙ έχει απο­δει­χθεί στην πράξη ο ρόλος πα­ρα­τά­ξε­ων της λε­γό­με­νης εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κής αρι­στε­ράς, όπως η ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ και η ΛΑΕ, ως «εξα­πτέ­ρυ­γα» του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Παρά τους υπε­ρε­πα­να­στα­τι­κούς τους βερ­μπα­λι­σμούς, απο­τε­λούν και οι δύο οπορ­του­νι­στι­κά-ρε­φορ­μι­στι­κά ανα­χώ­μα­τα απέ­να­ντι στο ερ­γα­τι­κό-λαϊ­κό κί­νη­μα. Οι μεν της ΛΑΕ είναι οι πρώην συ­γκυ­βερ­νή­τες-υπουρ­γοί του Τσί­πρα και του Καμ­μέ­νου, οι δε της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ έχουν πλού­σιο ιστο­ρι­κό ποι­κι­λό­μορ­φης στή­ρι­ξης στον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τόσο στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα όσο και στην το­πι­κή διοί­κη­ση.

23. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ συ­στη­μα­τι­κά ανα­δει­κνύ­ει το ζή­τη­μα των τε­ρά­στιων ελ­λεί­ψε­ων σε αντι­σει­σμι­κά, αντι­πλημ­μυ­ρι­κά και αντι­πυ­ρι­κά έργα και υπο­δο­μές. Οι ανεί­πω­τες τρα­γω­δί­ες στην ανα­το­λι­κή Ατ­τι­κή και τη Μάν­δρα ήρθαν – δυ­στυ­χώς- να επι­βε­βαιώ­σουν την εγκλη­μα­τι­κή έλ­λει­ψη τέ­τοιου εί­δους έργων, τα οποία δεν είναι επι­λέ­ξι­μα (για χρη­μα­το­δό­τη­ση και υλο­ποί­η­ση) από κυ­βερ­νή­σεις και ΕΕ διότι δεν είναι κερ­δο­φό­ρα!

24. ΓΙΑΤΙ το ΚΚΕ πήγε κό­ντρα στα ιδε­ο­λο­γι­κά ρεύ­μα­τα του «εθνι­κι­σμού»(δε­ξιού/ακρο­δε­ξιού λαϊ­κι­σμού) και του «κο­σμο­πο­λι­τι­σμού» (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ/Κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά κλπ), υπο­γραμ­μί­ζο­ντας πως πρό­κει­ται για τις δυο, εξί­σου επι­κίν­δυ­νες για το λαό, όψεις του ίδιου νο­μί­σμα­τος.

25. ΓΙΑΤΙ είναι η- επο­νο­μα­ζό­με­νη απ’ ορι­σμέ­νους- «ξύ­λι­νη γλώσ­σα» του ΚΚΕ και των κομ­μου­νι­στών που λέει τα πράγ­μα­τα με τ’ο­νο­μα τους, που λέει την αλή­θεια όπως ακρι­βώς είναι, ερ­μη­νεύ­ο­ντας με επι­στη­μο­νι­κή ακρί­βεια την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, χωρίς γλωσ­σο­λο­γι­κά τερ­τί­πια, εξω­ραϊ­σμούς και λε­κτι­κούς μο­ντερ­νι­σμούς. Διότι, εν τέλει, ο κα­πι­τα­λι­σμός, ο ιμπε­ρια­λι­σμός, η πλου­το­κρα­τία, τα μο­νο­πώ­λια είναι έν­νοιες υπαρ­κτές, τις βιώ­νου­με, κα­θο­ρί­ζουν τις ζωές μας, όσο κι’ αν κά­ποιοι δεν θέ­λουν να τ’ ακού­νε.

26. ΓΙΑΤΙ οι ερ­γα­ζό­με­νοι, η νέα γενιά, ούτε θέ­λου­με, ούτε πρέ­πει να συμ­βι­βα­στού­με με τους μι­σθούς των 300 και 400 ευρώ, την ανερ­γία, την υπο­α­πα­σχό­λη­ση, τις ελα­στι­κές μορ­φές ερ­γα­σί­ας.

27. ΓΙΑΤΙ πραγ­μα­τι­κά προ­ο­δευ­τι­κό για το λαό είναι να ζει με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες του, τις δυ­να­τό­τη­τες που δη­μιουρ­γούν η επι­στή­μη, η τε­χνο­λο­γία, η πα­ρα­γω­γι­κό­τη­τα της ερ­γα­σί­ας. Πρό­ο­δος είναι η ανα­τρο­πή συ­νο­λι­κά του μνη­μο­νια­κού και αντι­λαϊ­κού πλαι­σί­ου, προ­κει­μέ­νου να ανα­κτή­σουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι τις τε­ρά­στιες απώ­λειες, να ικα­νο­ποι­η­θούν οι σύγ­χρο­νες ανά­γκες του λαού για μό­νι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά, δω­ρε­άν Παι­δεία, Υγεία-Πρό­νοια, πρό­σβα­ση στον Αθλη­τι­σμό και τον Πο­λι­τι­σμό.

28. ΓΙΑΤΙ ο «μη­δε­νι­σμός» και η αποχή από τις εκλο­γές όχι μόνο δεν απο­τε­λούν λύση και διέ­ξο­δο αλλά, αντί­θε­τα, ρί­χνουν νερό στο μύλο του εκ­με­ταλ­λευ­τι­κού συ­στή­μα­τος. Αποχή ση­μαί­νει απε­μπό­λη­ση του δι­καιώ­μα­τος του λαού να αλ­λά­ξει τη μοίρα του. Ση­μαί­νει πα­θη­τι­κό­τη­τα και απο­δο­χή της μοι­ρο­λα­τρί­ας.

29. ΓΙΑΤΙ ο αλη­θι­νός πα­τριω­τι­σμός βρί­σκε­ται στον αγώνα για την ερ­γα­τι­κή-λαϊ­κή εξου­σία, ώστε να γίνει ο λαός αφέ­ντης του πλού­του που πα­ρά­γει, σε μια χώρα απο­δε­σμευ­μέ­νη από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.



Ωστό­σο, ακόμη κι’ αν υπο­θέ­σου­με πως δεν συ­νέ­τρε­χαν όλοι οι πα­ρα­πά­νω λόγοι για την ανά­γκη ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ στις επερ­χό­με­νες εκλο­γές, τότε θα αρ­κού­σε μο­νά­χα ο ακό­λου­θος, 30ος λόγος:

ΓΙΑΤΙ την επό­με­νη μέρα των εκλο­γών, όταν οι άλλες πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις θα δια­πραγ­μα­τεύ­ο­νται τη λαϊκή ψήφο στο πα­ζά­ρι της αστι­κής εξου­σί­ας προσ­δο­κώ­ντας θώ­κους και οφί­τσια, το ΚΚΕ θα βρί­σκε­ται και πάλι δίπλα στον ερ­γά­τη, το χα­μη­λό­μι­σθο, τον χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χο, τους άνερ­γους, τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους, τους αγρό­τες, τους νέους και τις νέες. Διότι, την επό­με­νη ακρι­βώς μέρα, σε κάθε χώρο δου­λειάς, σε κάθε γει­το­νιά, απ’ άκρη σε άκρη της χώρας, οι κομ­μου­νι­στές θα βρί­σκο­νται και πάλι στις επάλ­ξεις του αγώνα, απ’ οποιο­δή­πο­τε με­τε­ρί­ζι, για κα­λύ­τε­ρα με­ρο­κά­μα­τα και συν­θή­κες ερ­γα­σί­ας, για την προ­στα­σία των ερ­γα­σια­κών δι­καιω­μά­των, την ανά­σχε­ση απο­λύ­σε­ων, την ορ­γά­νω­ση της πάλης του λαού ενά­ντια στην κα­πι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα. Μέχρι την κα­τάρ­γη­ση της εκ­με­τάλ­λευ­σης αν­θρώ­που από άν­θρω­πο.

Γι’ αυτό λοι­πόν, ισχυ­ρό ΚΚΕ πα­ντού.

_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__



Νίκος Μότ­τας

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2019

AΛ. ΜΠΑΛΟΥ ΣΤΟ ΤΖΑΝΤΕ: ΑΠΛΑ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ... ΝΑΙ, ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΘΕΛΟΥΜΕ !!



Είπαν στον ΣΤΙΓΜΑ (7/3/2019):
Αλεξάνδρα Μπαλού (Υποψήφια Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων)

«Ως Λαϊκή Συσπείρωση επισκεφθήκαμε χθες το κέντρο ανακύκλωσης στο αεροδρόμιο και την μονάδα διαχείρισης απορριμμάτων στον Λίβα.

Για τα όσα είδαμε στο κέντρο ανακύκλωσης, η λέξη είναι ντροπή. Μηχανήματα διαλυμένα, άνθρωποι που εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες, χωρίς την απαραίτητη ένδυση και υπόδηση, με ελάχιστους μισθούς και σε έναν χώρο που την διαχείριση έχει αναλάβει ιδιώτης.
Από την άλλη, ο Λίβας θυμίζει ένα βουνό με δεματοποιημένα σκουπίδια, σύμμικτα, τα οποία έχουν έναν ορισμένο χρόνο ζωής, κατά συνέπεια, χωρίς να υπάρχει εγγύηση για την προστασία του περιβάλλοντος.
Οι όποιες ενδιάμεσες λύσεις, όπως αυτή που εφαρμόζεται τώρα στον Λίβα, έχουν συγκεκριμένα κριτήρια, με κυρίαρχο το να μην κινδυνεύσει το περιβάλλον. Αμφιβάλλω αν οι κρατικές υπηρεσίες που υποτίθεται ελέγχουν, κάνουν την δουλειά τους. Έχουμε το παράδειγμα της Λευκίμμης στην Κέρκυρα, όπου έχουν κάνει εκατό ελέγχους, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Εμείς διαφωνούμε ως προς το περιεχόμενο του εθνικού σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε μελέτες από ιδιώτες για μια χωροθέτηση. Αυτά πρέπει να γίνονται από έναν δημόσιο οργανισμό. Έχουν ξοδευτεί άπειρα εκατομμύρια σε ιδιώτες και χωρίς αποτέλεσμα. Έχουν κάνει τα σκουπίδια μπίζνες, είναι χρυσάφι για αυτούς η αποκομιδή, και ο εθνικός σχεδιασμός έχει την κατεύθυνση της πλήρους ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων. Αυτή είναι η συνολική κεντρική κυβερνητική γραμμή, και αυτήν ακολουθεί και ο Περιφερειακός σχεδιασμός. Προωθούν μονάδες επεξεργασίας τύπου Ιωαννίνων. Εμείς μιλάμε για διαλογή στην πηγή, για ανακύκλωση και κομποστοποίηση, μιλάμε για διαχείριση απορριμμάτων με κρατική οικονομική ενίσχυση. Λέμε όχι στην ιδιωτικοποίηση, πρέπει το κράτος να συνδράμει χρηματοδοτικά.
Διαφωνούμε κάθετα στο να δοθεί η αποκομιδή των απορριμμάτων σε ιδιώτη. Φτάσαμε στο παρά πέντε, μας έφτασαν εκεί, σκόπιμα κάποιοι, για να πει ο κόσμος ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να πληρώσει κάποια χρήματα παραπάνω για να τους μαζεύουν τα σκουπίδια. Στην Κέρκυρα έχουν δώσει 6,5 εκατομμύρια ευρώ σε ιδιώτες για την αποκομιδή. Πόσα ποια θα πληρώνει ο δημότης;
Ο Δήμος Ζακύνθου θα έπρεπε να είχε διεκδικήσει πρόσληψη προσωπικού για την αποκομιδή, μέσω δίμηνων και οκτάμηνων συμβάσεων. Ασφαλώς και για όλα αυτά φέρει ευθύνη η Περιφερειακή Αρχή.
Ο κ. Γαλιατσάτος είναι το καλό παιδί της κυβέρνησης, έχει ευθύνη γιατί δεν αντιστάθηκε και γιατί προωθεί την κυβερνητική πολιτική. Χρηματοδοτεί στην Κέρκυρα έναν παράνομο χώρο, μη αδειοδοτημένο, για να γίνει ΧΥΤΑ. Τόσο ο κ. Γαλιατσάτος, αλλά και προγενέστερα ο κ. Σπύρου, ακόμα και η κα Κράτσα, ουδέποτε τσακώθηκαν με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, για να δώσουν λύση σε τοπικό επίπεδο, για να λύσουν θέματα, όπως η πρόσληψη προσωπικού.
Είναι τραγική η κατάσταση με τα σκουπίδια στην Κέρκυρα και παίζονται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.. Μιλάμε για ένα περιβαλλοντικό έγκλημα. Έχουν δύο χαβούζες, στο Τεμπλόνι και στη Λευκίμμη, με έναν Περιφερειάρχη και έναν Δήμαρχο να ρίχνουν το μπαλάκι της ευθύνης ο ένας στον άλλον παρότι ανήκουν στον ίδιο πολιτικό χώρο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητά τα χρήματά της πίσω γιατί υπολειτουργεί το Νοσοκομείο Ζακύνθου. Αυτή η τραγική εικόνα οφείλεται στις περικοπές κονδυλίων, στη μη πρόσληψη προσωπικού και στην προώθηση της ιδιωτικοποίησης της Υγείας. Πρέπει να κλιμακωθεί ένα διεκδικητικό κίνημα για να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα.
Κρύβονται σε Δήμο Ζακύνθου και Περιφέρεια, πίσω από τις αρμοδιότητές τους.
Σε δική μας ερώτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, για τα προβλήματα της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ζακύνθου, μας απάντησαν ότι δεν υπάρχει θέμα, αφού τα στοιχεία δείχνουν ποσοστό νοσηλείας 2,2 παιδιά ανά ημέρα. Μιλάμε για μια κυνική απάντηση.
Ξεπουλάνε την λαϊκή περιουσία και εμείς δεν συμφωνούμε σε αυτή την λογική. Τα αεροδρόμια είναι λαϊκή περιουσία την οποία χαρίζουν και εμείς χρυσοπληρώνουμε για να κερδοφορεί η κάθε Frapport.
Δεν χρεοκόπησε η χώρα, έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να αναπτυχθούμε, χρεοκόπησε η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων που έκαναν τον φτωχό φτωχότερο και το κεφάλαιο πιο πλούσιο.
Δεν αξιοποιούμε σήμερα τον πλούτο που διαθέτει η χώρα, έστω όχι εμείς. Τον αξιοποιούν ντόπια και ξένα οικονομικά συμφέροντα, όπως συμβαίνει και με την εξόρυξη των υδρογονανθράκων, η οποία και έχει μια επικινδυνότητα, λόγω της σεισμογενούς περιοχής που είμαστε και σε λόγω μια πιθανής μόλυνσης του περιβάλλοντος από ένα ατύχημα.
Έχουμε το σύστημα της απλής αναλογικής, αλλά μόνο στον πρώτο γύρο, άρα δεν έχουμε μια καθαρή απλή αναλογική στις εκλογές. Το ΚΚΕ δεν αρνείται τις συμμαχίες, εμείς δεν πιστεύουμε πως όλοι είναι το ίδιο, αλλά πως όλοι έχουν την ίδια κατεύθυνση στις προτεραιότητες που βάζουν.
Εμείς μπορούμε να συμμαχήσουμε με τον λαό, που συντάσσεται με τα πιστεύω μας. Προτεραιότητά μας είναι οι λαϊκές ανάγκες, όποιος συμφωνήσει με τις δικές μας προτεραιότητες, τότε ευχαρίστως να συνεννοηθούμε μαζί του. Οι όποιες συνεργασίες χτίζονται με βάση την κατεύθυνσή μας. Δεν είναι το πρόβλημά μας η καρέκλα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση υπηρετεί τον λαό και σε αυτή την λογική καλούμε όποιον συμφωνεί μαζί μας και έχει συμμετάσχει σε αγώνες μαζί μας, να κάνει το βήμα και να μας ενισχύσει με κάθε τρόπο. Εμείς θα παλέψουμε με τον λαό για να τον ανακουφίσουμε από τα βάσανά του. Μόνο αυτός ο δρόμος οδηγεί στην πραγματική πρόοδο. Να βγει πρώτος ο λαός, να βγει νικητής ο λαός σε αυτές τις εκλογές.
Μόλις ησυχάσει ο κόσμος από τον βομβαρδισμό των υποψηφίων και μετά την περίοδο του Καρναβαλιού, θα ανακοινώσουμε το ψηφοδέλτιό μας.»

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2019

ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ ΣΤΑ "ΝΕΑ": ΝΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΣΑΜΕ ΝΑ ΑΠΕΙΘΑΡΧΗΣΟΥΜΕ...!!




Συνέντευξη Κ. Πελετίδη στα “ΝΕΑ”


Στο (6 Μαρτίου) φύλλο της εφημερίδας «Τα Νέα», δημοσιεύεται συνέντευξη του Δημάρχου Πατρέων Κώστα Πελετίδη, που έδωσε στη δημοσιογράφο Εύη Σάλτου.
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
«Κατά τη διάρκεια της θητείας σας, «απειθαρχήσατε» αρκετές φορές, όχι, όμως, χωρίς κόστος…
«Ως Δημοτική Αρχή ήμασταν απέναντι σε κάθε αντιδραστική πολιτική αυτών που κάνουν κουμάντο στον τόπο μας, κεφάλαιο, Ε.Ε., κυβερνήσεις. Δεν διστάσαμε να απειθαρχήσουμε, εν γνώσει των συνεπειών, όταν μας καλούσαν να συμβιβαστούμε. Σταθήκαμε δίπλα στους εργαζόμενους του Δήμου και δεν παραδώσαμε τους φακέλους όσων είχαν γίνει αορίστου χρόνου με το νόμο Παυλόπουλου για επανέλεγχο, που ήταν πρόσχημα για απολύσεις. Δεν παραδώσαμε τα αποθεματικά του Δήμου, δεν κοιτάζαμε το γράμμα του νόμου και θα καθίσουμε στο ‘’σκαμνί του δικαστηρίου’’ την 1η Απρίλη, γιατί δεν αφήσαμε τον βούρκο στην παραλιακή ζώνη και κάναμε ένα μεγάλο πάρκο που το χαίρεται σήμερα ο λαός μας. Δεν δώσαμε χώρους στην εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και πολλά άλλα».
Πετύχατε μία σειρά από μέτρα ανακούφισης για τους δημότες της Πάτρας…
«Από την αρχή πήραμε μια σειρά μέτρων ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, όπως τα μέτρα για ουσιαστική κατάργηση των παρκομέτρων, την κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς σε όσους έχουν εισόδημα έως 25.000 ευρώ. Την μείωση των ανταποδοτικών τελών κατά 23% από 1,95 ευρώ το τετραγωνικό στο 1,50. Επιπλέον μέτρα απαλλαγής ή μείωσης στο σύνολο των κοινωνικών ομάδων που έχουν ανάγκη. Έξι χιλιάδες οικογένειες εντάχθηκαν στο μειωμένο τιμολόγιο της ΔΕΥΑΠ. Στα μέτρα αυτά εντάχθηκαν και οι δικαιούχοι του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης. Βρεθήκαμε δίπλα σε αυτούς που ήταν άστεγοι, δεν είχαν καν φαγητό. Επιδίωξή μας δεν είναι να κάνουμε φιλανθρωπία, αλλά να βοηθήσουμε να σταθούν όρθιοι και να παλέψουν, να έχουν αυτά που δικαιούνται».
Εάν επανεκλεγείτε, σε ποιους τομείς θα δώσετε βαρύτητα;
«Θα συνεχίσουμε να είμαστε «κερί αναμμένο» στις ανάγκες του πατραϊκού λαού. Θα αγωνιστούμε να υπάρχει Δουλειά για Όλους, Δουλειά με Δικαιώματα, να μην υπάρχουν παιδιά στην εξάρτηση. Να μην βγουν στο σφυρί τα σπίτια, η περιουσία λαϊκών ανθρώπων. Να μην υπάρχουν σπίτια χωρίς ρεύμα. Να έχουν οι γειτονιές ζωή, να μην είναι ησυχαστήρια. Να λυθούν τα θέματα υποδομών, ύδρευσης, αποχέτευσης, ασφαλτοστρώσεων, πεζοδρομίων. Να ολοκληρωθούν όλα τα έργα που έχουμε προγραμματίσει, να υπογειοποιηθεί το τρένο, η παραλιακή ζώνη να είναι όπως επιθυμούμε, να δημιουργήσουμε το Ανατολικό Πάρκο στο Ριγανόκαμπο. Μ’ αυτά και πολλά άλλα η Πάτρα θα είναι μια πόλη όμορφη για τους κατοίκους της και φυσικά και για τους επισκέπτες».
Ο «Κλεισθένης» θα λύσει ή θα δημιουργήσει προβλήματα στην Αυτοδιοίκηση;
«Ο «Κλεισθένης» φτιάχτηκε για να εδραιωθεί η κυριαρχία της οικονομικής ολιγαρχίας. Συμπληρώνει μια σειρά μέτρων που έχουν παρθεί από το παρελθόν για να περάσουν οι κερδοφόρες υπηρεσίες στους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι Δήμοι δεν είναι εδώ και χρόνια Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι κρατική υπηρεσία που απορροφά τους κοινωνικούς κραδασμούς από την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται. Η απλή αναλογική είναι ένα δημοκρατικό μέτρο. Η διοίκηση των Δήμων καθορίζεται από ένα πλαίσιο αντιλαϊκό. Θα προσπαθήσουμε, μέχρι να το ανατρέψουμε, να βρούμε χαραμάδες υπέρ του λαού».

TZANTE:ΩΡΑ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ:To Σάββατο στη Λιθακιά τση 3 μμ !!




Σας περιμένουμε και εφέτος όπως και κάθε χρόνο με μία πολύ επίκαιρη ομιλία.....μην την χάσετε....κυρίως οι υποψήφιοι...!!

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019

,,ΗΘΕΛΑΝ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΛΑΧΤΑΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ,,:


Η ιστορική ομιλία της Dolores Ibárruri “La Pasionaria” αποχαιρετώντας τους εθελοντές των Διεθνών Ταξιαρχιών, (1η Νοεμβρίου 1938).

Es muy difícil pronunciar unas palabras de despedida dirigidas a los héroes de las Brigadas Internacionales, por lo que son y por lo que representan.
Un sentimiento de angustia, de dolor infinito, sube a nuestras gargantas atenazándolas. Angustia por los que se van, soldados del más alto ideal de redención humana, desterrados de su patria, perseguidos por la tiranía de todos los pueblos…
 Célebre discurso de Dolores Ibárruri “La Pasionaria” de despedida a los voluntarios de las Brigadas Internacionales, pronunciado el 1 de noviembre de 1938.
passonaria
 Είναι πολύ δύσκολο να προφέρω λόγια αποχαιρετισμού προς τους ήρωες των Διεθνών Ταξιαρχιών, εξαιτίας αυτού που είναι και για αυτό που αντιπροσωπεύουν.
Ένα συναίσθημα αγωνίας, ατελείωτου πόνου, ανεβαίνει στους λαιμούς μας και τους πνίγει. Αγωνία για αυτούς που φεύγουν, τους στρατιώτες του υψηλότερου ιδανικού της ανθρώπινης λύτρωσης, διωγμένους από την πατρίδα τους, καταδιωκόμενους από τους τυράννους όλων των λαών.
Πόνος για αυτούς που μένουν εδώ για πάντα, θαμμένοι στη γη μας και ζώντας στα βάθη της καρδιάς μας, στεφανωμένοι με το αίσθημα της αιώνιας ευγνωμοσύνης μας.
Από όλους τους λαούς κι όλες τις φυλές, ήρθατε σε εμάς σαν αδέλφια μας, σα γιοι της αθάνατης Ισπανίας, και στις πιο σκληρές ημέρες του πολέμου μας, όταν η πρωτεύουσα της Ισπανικής Δημοκρατίας απειλούνταν, ήσασταν εσείς, γενναίοι σύντροφοι των Διεθνών Ταξιαρχιών, αυτοί που συνεισφέρατε στη σωτηρία της με το μαχητικό ενθουσιασμό σας και τον ηρωισμό σας και το πνεύμα αυτοθυσίας.
Κι η Jarama κι η Guadalajara, κι η Brunete η Belchite, η  Levante κι ο Έβρος [Ebro] τραγουδούν με αθάνατους στίχους το θάρρος, την αυταπάρνηση, τη γενναιότητα, την πειθαρχία των ανδρών των Διεθνών Ταξιαρχιών.
Για πρώτη φορά στην ιστορία των λαϊκών αγώνων είδαμε αυτό το θέαμα, εκπληκτικό μες στο μεγαλείο του, της συγκρότησης των Διεθνών Ταξιαρχιών, για να βοηθήσουν να σωθεί η ελευθερία κι η ανεξαρτησία μιας χώρας που απειλούνταν, της δικής μας Ισπανίας.
pasonaria1
Κομμουνιστές, σοσιαλιστές, αναρχικοί, δημοκράτες, άνδρες διαφορετικών χρωμάτων, ιδεολογιών, ανταγωνιστικών θρησκειών, όλοι όμως οπλισμένοι με τη βαθιά αγάπη για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, ήρθαν και μας προσφέρθηκαν, χωρίς όρους.
Μας τα έδωσαν όλα, τα νιάτα τους …την ωριμότητά τους …την εμπειρία τους. Το αίμα και τη ζωή τους, τις ελπίδες και τις λαχτάρες τους. Και δε μας ζήτησαν τίποτα. Δηλαδή ναι (μας ζήτησαν): ήθελαν μια θέση στον αγώνα, λαχταρούσαν την τιμή να πεθάνουν για εμάς.
Σημαίες της Ισπανίας!
 Χαιρετίστε τόσους ήρωες, υποκλιθείτε μπροστά σε τόσους μάρτυρες!
Μητέρες! Γυναίκες! Όταν περάσουν τα χρόνια και οι πληγές του πολέμου θα επουλώνονται, όταν η ανάμνηση των δύσκολων και αιματηρών ημερών θα διαλυθεί σε ένα παρόν ελευθερίας, ειρήνης κι ευημερίας, όταν οι μνησικακίες θα εξαλείφονται και η περηφάνια για μια ελεύθερη πατρίδα θα είναι κοινή αίσθηση για όλους τους Ισπανούς, μιλήστε στα παιδιά σας. Μιλήστε τους για αυτούς τους άνδρες των Διεθνών Ταξιαρχιών
Διηγηθείτε τους πώς, διασχίζοντας θάλασσες και βουνά, σύνορα που έμοιαζαν με ξιφολόγχες που τα φυλούσαν εξαγριωμένα σκυλιά πρόθυμα να καρφώσουν τα δόντια πάνω τους, έφτασαν στην πατρίδα μας σαν σταυροφόροι της ελευθερίας, να αγωνιστούν και να πεθάνουν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Ισπανίας, που τις απειλεί ο γερμανικός κι ιταλικός φασισμός.
Τα παράτησαν όλα: τους δικούς τους, την πατρίδα, το σπίτι, την περιουσία, μητέρα, γυναίκα, αδέρφια, παιδιά κι ήρθαν σε εμάς να μας πουν “εδώ είμαστε!”, η υπόθεση της Ισπανίας είναι και δική μας υπόθεση, είναι υπόθεση όλης της πρωτοπόρας και προοδευτικής ανθρωπότητας.
Σήμερα φεύγουν. Πολλοί, χιλιάδες έχουν ως σάβανο την ισπανική γη, τη γεμάτη ανάμνηση των βαθιών αισθημάτων όλων των Ισπανών.
Σύντροφοι των Διεθνών Ταξιαρχιών! Πολιτικοί λόγοι, κρατικοί λόγοι, το συμφέρον της υπόθεσης για την οποία προσφέρατε το αίμα σας με απεριόριστη γενναιοδωρία, σας στέλνουν πίσω, κάποιους στις χώρες σας και άλλους σε αναγκαστική εξορία.
Μπορείτε να φύγετε περήφανοι. Είστε η ιστορία, ο θρύλος, το ηρωικό παράδειγμα της αλληλεγγύης και της οικουμενικότητας της δημοκρατίας, απέναντι στο χυδαίο πνεύμα και την υποχωρητικότητα εκείνων που ερμηνεύουν τις δημοκρατικές αρχές, με το βλέμμα στα χρηματοκιβώτια και τις βιομηχανικές δραστηριότητες που θέλουν να προστατέψουν, πάση θυσία.
Δε θα σας ξεχάσουμε. Και όταν η ελιά της ειρήνης ανθίσει, στεφανωμένη με τις δάφνες της νίκης της Ισπανικής Δημοκρατίας, γυρίστε πίσω.
Γυρίστε δίπλα μας, γιατί εδώ θα βρείτε μια πατρίδα εσείς που δεν έχετε πατρίδα,θα βρείτε φίλους, εσείς που είστε υποχρεωμένοι να στερείστε τη φιλία,και όλοι, όλοι θα βρουν εδώ την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του ισπανικού λαού,που σήμερα κι αύριο θα φωνάζει με ενθουσιασμό:
Ζήτω οι ήρωες των Διεθνών Ταξιαρχιών!
[ 1 Νοέμβρη 1938 – Λα Πασιονάρια (Ντολόρες Ιμπαρούρι) ]
Πηγή / πρωτότυπο κείμενο: εδώ 
Επιμέλεια: Ομάδα ¡H.lV.S! //
Απ' το Ατέχνως