ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018

ΣΤΑ ΚΕΠΑ ΤΩΝ "ΖΑΙΩΝ"...


Έτος γεννήσεως 1934
Στα ΚΕΠΑ σήμερα το πρωί για την πιστοποίηση της αναπηρίας συγγενικού προσώπου. Δυο υπάλληλοι, γυναίκες, εξυπηρετούν τον κόσμο. Ανάπηροι ή συγγενείς τους, στην καλύτερη περίπτωση, ιδίως μάνες, περιμένουν στωικά να έρθει η σειρά τους. Μεταξύ μας, δεν ξέρω αν είναι υπομονή η παράδοση μετά από χιλιάδες αναμονές, τσαλάκωμα της αξιοπρέπειας τους έχοντας μπροστά τους διαχρονικά, ένα βραδυκίνητο, ανάλγητο, εχθρικό κράτος.
Ένας κύριος, με μπαστούνι σίγουρα πάνω από τα ογδόντα καταθέτει την αίτησή του συνοδευόμενη από ένα πάκο χαρτιών. Η υπάλληλος ρίχνει μια ματιά και του λέει:
- Δεν είναι συμπληρωμένη η αίτηση
-Δεν βλέπω κοπέλα μου, έχω φωτοτυπίες από πίσω με την ταυτότητα κι όλα που χρειάζονται.
-Δεν μπορώ να την πάρω αν δεν είναι συμπληρωμένη.
-Δεν βλέπω, (και πιο χαμηλόφωνα) δεν ξέρω και γράμματα.
-Λυπάμαι, δεν μπορώ. Ποιος σας ετοίμασε τον φάκελλο;
- Ένα γειτονόπουλο με βοήθησε.

Σπρώχνει τα χαρτιά προς το μέρος του.
Ο γεράκος τα παίρνει τρέμοντας, με σκυμμένο το κεφάλι για να μην φανούν τα βουρκωμένα του μάτια. Τον πλησιάζω χαμογελαστή.
-Θα μας δώσει η κοπέλα ένα στυλό και θα σας τα συμπληρώσω εγώ.
Έλαμψε ολόκληρος.
- Τρία μου πήραν από το πρωί, βρείτε από αλλού.
-Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι με λέτε εν δυνάμει κλέφτρα και σας αφήνω την ταυτότητα μου ως εγγύηση για το στυλό.
-Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Γυρίζω και ρωτώ τους υπόλοιπους. Ούτε ένας δεν έχει στυλό μαζί του. Επιστρέφω στην υπάλληλο.
-Μπορώ να κάτσω λίγο πιο πέρα για να μην ενοχλώ και να χρησιμοποιήσω το στυλό που έχετε δεμένο με το σπαγγάκι;
-Αποκλείεται: Θα ακούς τα προσωπικά δεδομένα αυτών που εξυπηρετώ.
-Άλλη έννοια δεν είχα. Θα το λύσω και θα το πάρω για λίγο μαζί μου.
-Είναι κρατική περιουσία!
-Άρα δικό μου, αφού εγώ χρηματοδοτώ το κράτος με το αίμα μου.
Είχα τόσα νεύρα που τράβηξα το στυλό με τόση δύναμη ώστε έσπασε ο σπάγγος. Δεν είπε κιχ. Πήρα τον παππού από το μπράτσο και τον κάθισα σε μια άδεια καρέκλα στο βάθος. Σε δυο λεπτά ήταν έτοιμος. πήγαμε στο γκισέ και έδεσα επιδεικτικά το στυλό.
Κι ο παππούς τελείωσε; Αμ δε! 
Είχε πέσει το σύστημα, τέλειωσε και το ωράριο και για αυτό μέσα στον καύσωνα έπρεπε να έρθει ξανά την επομένη. Διότι τι είναι για έναν μισότυφλο γέροντα, γεννημένο το 1934 και με κινητικά προβλήματα να διασχίσει ποιος ξέρει για ποια φορά όλη την πόλη για να του βεβαιώσουν μετά από μήνες την αναπηρία και να μπορέσει να πάρει ξανά τα 305 ευρώ το μήνα του επιδόματος.......


Σάνια Μωραΐτου - Niki Vikou.

Η "ΦΑΜΠΡΙΚΑ" ΤΩΝ ΔΗΜ. ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΕΛΕΤΙΔΗ !!

Γιατί όλες οι μελέτες είχαν ανατεθεί σε ιδιώτες, την ίδια στιγμή που ο δήμος έχει στο δυναμικό του 130 μηχανικούς διαφόρων ειδικοτήτων και άρα υπήρχε η δυνατότητα να γίνουν αδάπανα για το δήμο;

Και γιατί επί δημαρχίας Πελετίδη όλες οι μελέτες γίνονται από το επιστημονικό προσωπικό του δήμου, ενώ πριν σπανίως συνέβαινε αυτό;


Μελέτες με τη σέσουλα, 

έργα με το σταγονόμετρο

Αν ήξεραν οι πατρινοί πόσα λεφτά έχουν πληρώσει σε μελέτες δίχως να γίνει αντίστοιχο έργο στην πόλη, δεν θα τολμούσε κανείς από αυτούς που ήταν για πολλά χρόνια σε θέσεις διοικητικής ευθύνης στο δήμο, να διεκδικεί ακόμα και σήμερα την επιστροφή του σε δημαρχιακούς θώκους .
Πως όμως να γνωρίζει ο κόσμος τι φάμπρικα είχε στηθεί στο δήμο (κυρίως για μελέτες έργων της περιβόητης Πολιτιστικής) όταν για χρόνια επικρατούσε απόλυτη μυστικότητα ; 

Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι για μελέτες έχουν ξοδευτεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, αλλά αυτές παραμένουν στα συρτάρια ;
Οι μισές από αυτές να είχαν αξιοποιηθεί και να γίνονταν έργα, θα είχε τώρα αλλάξει η φυσιογνωμία της πόλης.

Το πιο αξιοπερίεργο είναι ότι, μετά από τόσες μελέτες που δόθηκαν παραγγελιά σε φίλους καρδιακούς (!) μία αξιοποιήθηκε και φτιάχτηκε το Εργοστάσιο Τέχνης, το οποίο δεν προλάβαμε να χαρούμε κιόλας διότι χτυπήθηκε από το σεισμό του 2008 κι έκτοτε εγκαταλείφθηκε, ενώ στη συνέχεια λεηλατήθηκε από επιτήδειους, δίχως ποτέ να αναζητηθούν ευθύνες.
Ενδιαφέρον έχει να απαντηθεί κάποτε για ποιο λόγο δεν έγιναν τα έργα – τουλάχιστον - της Πολιτιστικής κι έμειναν τόσες μελέτες αμανάτι στο δήμο. Από τα υπάρχοντα στοιχεία προκύπτει ότι ήταν πολιτική επιλογή να μην αξιοποιηθούν δημοτικά ακίνητα και τα χρήματα να δοθούν για ανακαινίσεις κτιρίων μεγαλοαστών της πόλης.
Η πρόθεσή τους αυτή απεδείχθη περίτρανα όταν και μετά το 2006 συνέχιζαν να αδιαφορούν για την κληρονομιά της πόλης. Αν ήθελαν, υπήρχαν και τότε χρηματοδοτικά εργαλεία, υπήρχαν και τότε ΕΣΠΑ, αλλά ουδέποτε επιχείρησαν να εντάξουν σε πρόγραμμα κάποιο έργο με έτοιμη μελέτη.

 Άρα, συνειδητά ενήργησαν πριν και μετά την Πολιτιστική και γι αυτό το σκάνδαλο δεν έχει απολογηθεί μέχρι τώρα κανείς !
Πάντως, το υποβολιμαίο σχέδιό τους , να απαξιωθούν εμβληματικά κτίρια της δημοτικής περιουσίας για χάρη ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων, ακυρώθηκε στην πράξη κατά την τρέχουσα δημοτική θητεία (2014-2019) αφού όλα αυτά τα έργα έχουν ενταχθεί σε προγράμματα, συμβασιοποιήθηκαν και βρίσκονται πια σε φάση υλοποίησης.
Αποκαλυπτική ήταν η τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όπου συζητήθηκε η έγκριση προμελέτης για έργα ανάπλασης στο Έλος της Αγυιάς. 

Όπως ειπώθηκε, η οριστική μελέτη (γίνεται από στελέχη του δήμου) θα είναι έτοιμη αρχές φθινοπώρου ώστε άμεσα να ξεκινήσει η ανάπλαση καθώς υπάρχουν εγκεκριμένες πιστώσεις 3 εκ. ευρώ.
Εντύπωση προκάλεσε η αναφορά του αρμόδιου αντιδημάρχου Χρ.Κορδά, ότι για τέσσερις μόνο μελέτες του 2006 (μεταξύ αυτών και για το Έλος) ο δήμος , δηλαδή οι πατρινοί, πλήρωσαν 5.500.000 ευρώ σε ιδιωτικά μελετητικά γραφεία, αλλά δεν έγινε κανένα έργο !
Οι μελέτες αυτές αφορούσαν: Το παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο, το Έλος, τις αποθήκες ΑΣΟ και το ανοικτό θέατρο στο Ριγανόκαμπο (τα τρία πρώτα, είναι έργα που τώρα έχουν πάρει το δρόμο της υλοποίησης).

Εδώ, όμως, τίθεται κι ένα άλλο βασικό ερώτημα: Γιατί όλες οι μελέτες είχαν ανατεθεί σε ιδιώτες, την ίδια στιγμή που ο δήμος έχει στο δυναμικό του 130 μηχανικούς διαφόρων ειδικοτήτων και άρα υπήρχε η δυνατότητα να γίνουν αδάπανα για το δήμο ; Και γιατί επί δημαρχίας Πελετίδη όλες οι μελέτες γίνονται από το επιστημονικό προσωπικό του δήμου, ενώ πριν σπανίως συνέβαινε αυτό;
Αυτά και πολλά άλλα ακόμη δε γνώριζαν μέχρι πρότινος οι πατρινοί, διότι επικρατούσε η συνωμοσία της σιωπής. Και, φυσικά, δε φαντάζονταν οι δυνάμεις εκείνες που διαφέντευαν για πολλά χρόνια το δήμο, θα ερχόταν η στιγμή που τα ηνία του θα έπαιρνε η Λαϊκή Συσπείρωση και θα έμεναν εκτεθειμένοι, έχοντας αφήσει το αποτύπωμά τους…
Του Στάθη Κεραμιδά
Αυτά βλέπει το τοπικό πολιτικό κατεστημένο της διαφθοράς, της ρεμούλας, της μίζας, της κομπίνας, της αρπαχτής, της απάτης κι έχει σκυλιάσει !
Βλέπει το έργο που γίνεται σε ολόκληρη την πόλη και δεν πιστεύει στα μάτια του !
Βλέπει και τις δημοσκοπήσεις -που αυτοί πληρώνουν- για να μετρήσουν τι αποδοχή έχουν στην κοινωνία και απογοητεύονται, ενώ δεν τολμούν να τις δημοσιοποιήσουν κιόλας και πάνε στράφι τα λεφτά τους.
Με μεθόδους μαφίας προσπαθούν να ανακόψουν το καλπασμό Πελετίδη προς μια νέα δημοτική θητεία κι όσο δεν τα καταφέρνουν ρέπουν ολοένα και περισσότερο στη χυδαιότητα, τη συκοφαντία, την παλιανθρωπιά.
PATRASTIMES.GR
Ενα έργο πνοής για τις συνοικίες της Νότιας Πάτρας προκηρύχθηκε από τη ΔΕΥΑΠ, καθώς από χθες «τρέχει» ο διαγωνισμός για την εκτέλεση του έργου «Αποχέτευση λυμάτων ....

ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΙ ΟΧΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ !!




Η ιστορία του 20ού αιώνα και ο Σοσιαλισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα απέδειξαν ότι η ανάγκη της εργατικής τάξης για διακοπές μπορεί να ικανοποιηθεί στο απόλυτο !
Το δικαίωμα στην ξεκούραση ήταν κατοχυρωμένο στο Σύνταγμα της ΕΣΣΔ...Το άρθρο 119 του Συντάγματος διασφάλιζε το δικαίωμα των διακοπών όλων των εργαζομένων , των συνταξιούχων , της νεολαίας !
Στη Σοβιετική Ενωση υπήρχε το πιο ευρύ δίκτυο δημόσιων παραθεριστικών ιδρυμάτων στον κόσμο. Μόνο τα πάνω από 14.000 κέντρα αναζωογόνησης που διέθετε, δέχονταν πάνω από 45.000.000 αδειούχους. Επίσης, το σοσιαλιστικό κράτος παρείχε ιδιαίτερη φροντίδα στα παιδιά, παρέχοντας δωρεάν υγεία, παιδεία, φροντίζοντας για τη διαπαιδαγώγησή τους, αλλά και εξασφαλίζοντας ευχάριστες διακοπές γι' αυτά.

Μόνο στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, κάθε χρόνο πάνω από το 80% των μαθητών, πάνω από 2,6 εκατομμύρια παιδιά, περνούσαν τις διακοπές τους σε κατασκηνώσεις με πλούσιο πολιτιστικό και αθλητικό περιεχόμενο. Ενώ συνολικά στη Σοβιετική Ενωση , σε 40.000 περίπου παιδικές κατασκηνώσεις, έκαναν διακοπές δωρεάν ή με πολύ χαμηλό κόστος περίπου 10 εκατομμύρια παιδιά.

Σήμερα είναι μεγαλύτερες οι δυνατότητες για να εξασφαλιστούν μόνιμη και σταθερή δουλειά, φθηνές λαϊκές διακοπές . Εμπόδιο αποτελούν τα μονοπώλια, το κέρδος της πλουτοκρατίας. Αξίζει να παλέψεις για να αλλάξεις αυτή την κατάσταση.

Αναγκαία προϋπόθεση για να γίνουν οι διακοπές κοινωνικό αγαθό για όλους είναι η αλλαγή τάξης στην εξουσία. Απαιτείται η μετατροπή σε κρατική - κοινωνική ιδιοκτησία όλων των μεγάλων ξενοδοχειακών και τουριστικών εγκαταστάσεων, σε συνδυασμό με την κατάργηση της εμπορευματοποίησης της γης. Η γη, τα δάση, οι παραλίες θα αποτελούν λαϊκή, κρατική περιουσία. Με παραγωγή που οργανώνεται στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και με βάση την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη υπέρ του λαού....




Στα χρόνια 1920-30 του περασμένου αιώνα υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από τους ξένους να επισκεφτούν τη χώρα των Σοβιέτ και ζήσουν την εμπειρία του να δουν από πρώτο χέρι πώς χτίστηκε το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στον κόσμο. Μετά από αυτό το ενδιαφέρον γεννήθηκε στη Σοβιετική Ένωση μια ακμάζουσα τουριστική βιομηχανία που την προωθούσε η κρατική εταιρεία Intourist καλώντας τους να ταξιδέψουν στη χώρα ελεύθερα.

Εκμεταλλευόμενοι τη θερινή περίοδο κάντε ένα φανταστικό ταξίδι στο χρόνο, στη συνέχεια με αντιπροσωπευτικές τουριστικά αφίσες, που δύσκολα θα βρει κανείς ακόμα και στο «αντικειμενικό» κόσμο του ίντερνετ.



Κυριακή 5 Αυγούστου 2018

Από Μέρα σε Μέρα: ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ !!


Ταμείο...
Ενα από τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση μετά από τη φονική πυρκαγιά, ήταν η δημιουργία του λεγόμενου Ταμείου «Ανασυγκρότησης Πληγεισών Περιοχών και Στήριξης Πληγέντων», στο οποίο συγκεντρώνονται ήδη προσφορές από ιδιώτες και επιχειρήσεις. 
Οπως μάλιστα ακούγεται, εκεί θα καταλήγει και κάθε είδους κρατική «αρωγή», αλλά και το ευρωπαϊκό χρήμα που επιδιώκει να αποσπάσει η κυβέρνηση, ανταγωνιζόμενη μάλιστα με τη ΝΔ για το ποιος έχει το πάνω χέρι στην ενεργοποίηση των μηχανισμών της ΕΕ. 
Βέβαια, όσα περισσότερα λέγονται και όσο περισσότερο ανεβαίνει προπαγανδιστικά ο πήχης για την προοπτική αυτού του ταμείου, τόσο θα πρέπει να κουμπώνονται οι πυρόπληκτοι, που δικαιολογημένα αναζητούν από κάπου να πιαστούν, ιδιαίτερα εκείνοι που τα έχασαν όλα και αντιλαμβάνονται από τα μέτρα της κυβέρνησης ότι η κρατική στήριξη απέχει παρασάγγας από το να ικανοποιήσει τις πραγματικές τους ανάγκες.
 Η εμπειρία από το προηγούμενο ταμείο για την αποκατάσταση των καμένων στην Ηλεία δείχνει ότι ελάχιστα από τα χρήματα που συγκεντρώνονται φτάνουν τελικά στους πληγέντες, παρά τη γενναία και αγνή προσφορά των λαϊκών στρωμάτων από το υστέρημά τους.
... φερετζές
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά: Πίσω από τέτοια ταμεία, η κυβέρνηση, και συνολικά το κράτος, πάει να κρύψει τη δική της ευθύνη να σταθεί στους πληγέντες με ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης και προστασίας, πετώντας το μπαλάκι στη λαϊκή αλληλεγγύη, την οποία προσπαθεί προκλητικά να οικειοποιηθεί, και στην ιδιωτική πρωτοβουλία, την οποία αποθεώνει. 
Σε καμιά περίπτωση επομένως η λειτουργία του ταμείου δεν πρέπει να καλλιεργήσει προσδοκίες που θα παραλύσουν κάθε διεκδίκηση από το κράτος μέτρων ουσιαστικής αποκατάστασης και προστασίας. Ούτε βέβαια να αποτελέσει άλλοθι για την κυβέρνηση, να αθωώσει τις ευθύνες της και να «μακιγιάρει» τις εξαγγελίες για μέτρα - κοροϊδία.
Σχέδιο
Με αφορμή τις πυρκαγιές στην Ανατ. Αττική, ακούγεται από διάφορες πλευρές το επιχείρημα ότι στην περιοχή «δεν έχουν γίνει οργανωμένα έργα», ότι δεν υπάρχει «χωροταξικό και ρυθμιστικό σχέδιο που να καθορίζει τι και πού θα χτίζει ο καθένας» και ότι έτσι οδηγηθήκαμε στην καταστροφή. Επομένως, «αν μπει τάξη» από το κράτος, μειώνονται οι πιθανότητες να επαναληφθεί το κακό.
Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ανατολική Αττική υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός, αλλά αυτός υπηρετεί τα συμφέροντα και τα κέρδη του κεφαλαίου, όχι τις λαϊκές ανάγκες. 
Δάση, βουνά, παραλίες και κάθε άλλη έκταση έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης για την κερδοφορία των ομίλων, που «φύτεψαν» λατομεία, ξενοδοχεία και βιομηχανίες. Η εκτεταμένη οικιστική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών έφερε τεράστια κέρδη στις τράπεζες, απ' τα στεγαστικά δάνεια, όπως βέβαια και στις κατασκευαστικές εταιρείες.
 Ακόμα και η αυθαίρετη δόμηση που αφορά στη λαϊκή κατοικία, έγινε το έδαφος της εμπορευματοποίησης της γης, από την οποία κερδισμένο βγαίνει το κεφάλαιο. Αλλωστε, η αναρχία που χαρακτηρίζει συνολικά τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, δεν θα μπορούσε παρά να εκφράζεται και σ' αυτόν τον τομέα. Σ' αυτόν τον σχεδιασμό του αστικού κράτους δεν χωρούσαν και δεν χωρούν έργα και υποδομές που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, αλλά δεν έχουν ανταποδοτικότητα για το κεφάλαιο. Επομένως, σχέδιο υπάρχει. Μόνο που αυτό δεν μπορεί να υπηρετεί ταυτόχρονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις ανάγκες του λαού. Κι αυτό αποδείχτηκε με τον πιο τραγικό τρόπο στη φονική πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική.
Μάνατζερ
Η υποψηφιότητα του Ηλ. Ψινάκη για το δήμο Μαραθώνα υπήρξε μια εμβληματική για το σύστημα υποψηφιότητα και η εκλογή του στη θέση του δημάρχου κατά τις προηγούμενες τοπικές εκλογές προβλήθηκε όσο λίγων. Για τους αστούς κονδυλοφόρους εκείνης της περιόδου ήταν το παράδειγμα του «δημάρχου - μάνατζερ», που θα εξελισσόταν σε «πρότυπο για την Τοπική Διοίκηση», αφού ήταν «πετυχημένος στη δουλειά του», «πέρα από κόμματα και παλιές αντιλήψεις»
Στη διάρκεια της θητείας του απασχόλησε πολλές φορές τα ΜΜΕ με τις πρωτοβουλίες του να αναβαθμίσει τον Μαραθώνα σε «παγκόσμιο τουριστικό προορισμό», αξιοποιώντας την αναγνωρισιμότητά του και τις ...φιλίες του στο παγκόσμιο «jet set». Κι όχι μόνο αυτό. 
Σε συνεργασία με άλλους «φερέλπιδες» και δήθεν «άφθαρτους» και «υπερκομματικούς» δημάρχους ανά την Ελλάδα, επιχειρήθηκε να αποτελέσουν «μαγιά» για ευρύτερες διεργασίες στο πολιτικό σύστημα, πάντα με το μανδύα του «αυτοδιοικητικού».
 Οι εξελίξεις στο δήμο Μαραθώνα και όσα βγαίνουν στην επιφάνεια με την τελευταία φονική καταστροφή, οι ευθύνες «με ουρά» που αποδίδουν στη δημοτική αρχή και οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στην καθυστερημένη αντίδραση την ώρα της κρίσης, φανερώνουν πόσο κατασκευασμένα ήταν και τι σκοπιμότητες υπηρετούσαν όσα γράφονταν και λέγονταν πριν από τέσσερα περίπου χρόνια. 
Κι επειδή το 2019 είναι εκλογική χρονιά για την Τοπική Διοίκηση (τουλάχιστον) και επειδή οσονούπω θα αρχίσει το λιβάνισμα των «ικανών», «υπερκομματικών» και «άξιων», καλό είναι ο λαός να αξιοποιήσει την πείρα του και να κλείσει τ' αυτιά απέναντι στους κάθε λογής «σπόνσορες» της αντιλαϊκής πολιτικής στους δήμους και τις περιφέρειες.

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

ΜΙΑ "ΣΥΖΗΤΗΣΗ":«Τί προτιμάς; Συμβιβασμένο πού μπορεί νά σέ Ζαλίσει, ή κομμουνιστή πού μπορεί νά σέ Ξυπνήσει;»


«Τί προτιμάς; Συμβιβασμένο πού μπορεί νά σέ ζαλίσει, ή κομμουνιστή πού μπορεί νά σέ ξυπνήσει;»

Πρίν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής. Μέ πολλή διστακτικότητα, αλλά καί μέ τήν ένταση τού απαιτητικού αναζητητή, μού δήλωσε ότι δεν πιστεύει στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα, πού όμως θά ήθελε πολύ νά πιστέψει, αλλά δέν μπορούσε.
Χρόνια προσπαθούσε καί αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε μέ καθηγητές καί μορφωμένους. Αλλά δέν ικανοποιήθηκε η δίψα του γιά κάτι σοβαρό.
Άκουσε γιά μένα καί αποφάσισε νά μοιρασθεί μαζί μου τήν υπαρξιακή ανάγκη του. Μού ζήτησε μία επιστημονική απόδειξη περί αποτελεσματικότητας.

Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις; τόν ρώτησα. Δυστυχώς όχι, μού άπαντα. Είμαι τής Φιλοσοφικής. Κρίμα! διότι ήξερα μία τέτοια απόδειξη, είπα εμφανώς αστειευόμενος. Ένιωσε αμήχανα καί κάπου σιώπησε γιά λίγο. Κοίταξε, τού λέω. Συγγνώμη πού σέ πείραξα λιγάκι. Αλλά το κίνημα δέν είναι εξίσωση, ούτε μαθηματική απόδειξη.

Άν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θά το πίστευαν. Νά ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται. Έχεις πάει ποτέ σε Συνδικάτο; Έχεις ποτέ συναντήσει κανέναν απ' το Π.Α.ΜΕ; Όχι, αλλά σκέπτομαι νά πάω, έχω ακούσει τόσα πολλά… Άν μού πείτε, μπορώ νά πάω καί αύριο. Ξέρετε κανέναν μορφωμένο νά πάω νά τόν συναντήσω;

-Τί προτιμάς; Μορφωμένο πού μπορεί νά σέ ζαλίσει, ή Αγωνιστή πού μπορεί νά σέ ξυπνήσει;

-Προτιμώ τόν μορφωμένο. Τούς φοβάμαι τούς αγωνιστές.

-Η πίστη είναι υπόθεση τής καρδιάς. Γιά δοκίμασε μέ κανέναν αγωνιστή. Πώς σέ λένε; ρωτώ. Βλαδίμηρο, μού απαντά.

Τόν έστειλα σέ έναν σύντροφο. Τού περιέγραψα τόν τρόπο προσβάσεως καί τού έδωσα τίς δέουσες οδηγίες. Κάναμε κι ένα σχεδιάγραμμα. Θά πάς, τού είπα, καί θά ρωτήσεις τό ίδιο πράγμα. Είμαι άπιστος, θά τού πείς, καί θέλω νά πιστεύσω.

Θέλω μία απόδειξη περί υπάρξεως αποτελεσματικότητας. Φοβάμαι, ντρέπομαι, μού απαντά. Γιατί ντρέπεσαι καί φοβάσαι τόν σύντροφο καί δέν ντρέπεσαι καί φοβάσαι εμένα; ρωτώ. Πήγαινε απλά καί ζήτα τό ίδιο πράγμα.

Σέ λίγες μέρες, πήγε καί βρήκε τόν σύντροφο νά συζητάει μέ κάποιον νέο στο Νότιο Πάρκο. Στήν απέναντι μεριά περίμεναν άλλοι τέσσερις καθισμένοι δίπλα σε ένα παγκάκι. Ανάμεσα σέ αυτούς καί ο Βλαδίμηρος βρήκε δειλά τήν θέση του. Δέν πέρασαν περισσότερα από δέκα λεπτά καί η συνομιλία τού σύντροφου μέ τόν νεαρό τελείωσε.

Τί γίνεστε, παιδία; ρωτάει. Είχατε δει πως ήταν η παραλία πριν 4 χρόνια; Έχετε πιεί λίγο νεράκι; Ευχαριστούμε, σφε, απήντησαν, μέ συμβατική κοσμική ευγένεια. Έλα εδώ, λέει απευθυνόμενος στόν Βλαδίμηρο, ξεχωρίζοντάς τον από τούς υπόλοιπους. Θά φέρω εγώ τό νερό, πάρε εσύ τό κουτί αυτό μέ τις φωτογραφίες. Πως σε Λένε; Βλαδίμηρο... Έλα πιό κοντά νά σού πώ ένα μυστικό: Καλά νά είναι κανείς άπιστος, άλλα νά έχει όνομα επαναστάτη καί νά είναι άπιστος; Αυτό πρώτη φορά μού συμβαίνει.

Ο φίλος μας κόντεψε νά πάθει έμφραγμα από τόν αποκαλυπτικό αιφνιδιασμό για τό όνομά του; Τί, τελικά, ήθελε νά τού πεί ο σύντροφος;

– Σύντροφε, μπορώ νά σάς μιλήσω λίγο; Μόλις πού μπόρεσε νά ψελλίσει. Κοίταξε, τώρα σουρουπώνει, πάρε τις φωτογραφίες, πιές καί λίγο νεράκι καί πήγαινε στις παραλίες και στα πάρκα νά δεις πως δουλεύουμε. Σύντροφε μου, θέλω νά μιλήσουμε, δέν γίνεται; Τί νά πούμε, ρέ παλληκάρι; Γιά ποιόν λόγο ήλθες;

Στό ερώτημα αυτό μόλις είδα τις φωτογραφίες


ένιωσα αμέσως νά ανοίγει η αναπνοή μου, αφηγείται. Η καρδιά μου νά πλημμυρίζει από πίστη. Ο μέσα μου κόσμος νά θερμαίνεται. Οι απορίες νά λύνονται χωρίς κανέναν αντίλογο, δίχως καμία συζήτηση, χωρίς τήν ύπαρξη μιάς ξεκάθαρης απάντησης. Γκρεμίσθηκαν μέσα μου αυτομάτως όλα τά άν, τά γιατί, τά μήπως καί έμεινε μόνον τό πώς καί τό τί από δώ κι εμπρός.

Ό,τι δέν τού έδωσε η "σκέψη" τών μορφωμένων των μέσων μαζικής επιβλάκωσης (MME), τού τό χάρισε ο ευγενικός υπαινιγμός ενός σφου. Οι σύντροφοι είναι πολύ διακριτικοί. Σού κάνουν τήν εγχείρηση χωρίς αναισθησία καί δέν πονάς.

Σού κάνουν τήν μεταμόσχευση χωρίς νά σού ανοίξουν τήν κοιλιά. Σέ ανεβάζουν σέ δυσπρόσιτες κορυφές δίχως τίς σκάλες τής συμβιβσμένης λογικής. Σού φυτεύουν τήν πίστη στήν καρδιά, χωρίς νά σού κουράσουν τό μυαλό.

Πηγή

Μία "μικρή" τροποποίηση☺ ενός κειμένου που διακινούν κάποιοι στο διαδίκτυο:

"ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ'' κ.ΤΟΣΚΑ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ -ΟΠΩΣ & ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΟΥ- ΟΠΩΣ & ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ,,

Νίκος Τόσκας – Η παραίτηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο


Η παραίτηση με χρονοκαθυστέρηση προσθέτει απλώς μια ακόμα νότα εξοργιστικής φαιδρότητας στην άθλια επιχείρηση επικοινωνιακής διαχείρισης που στήθηκε από τις πρώτες ώρες της μεγάλης καταστροφής.
Πριν λίγο έγινε γνωστή η παραίτηση του Νίκου Τόσκα από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού προστασίας του πολίτη, η οποία κι έγινε αποδεκτή, σε αντίθεση με εκείνη που κατά δήλωσή του είχε υποβάλει προ ημερών “για λόγους ευθιξίας”. Αναρωτιέται κανείς τι μεσολάβησε μεταξύ της προηγουμένης και της τωρινής “ξαναζεσταμένης” παραίτησης. Πιθανότατα η συνέντευξη τύπου του τέως πλέον υπουργού, όπου παρέα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ούτε λίγο ούτε ούτε πολύ προσπάθησε να μας πείσει ότι όλα πήγαν άψογα και οι απώλειες ήταν οι ελάχιστες δυνατές δεδομένων των αντίξοων συνθηκών.

Γραμμή την οποία ορισμένα συριζοτρόλ έφτασαν στα ακρότατα όρια της κυριολεξίας, ξεπερνώντας με σταχανοβίτικο ζήλο κάθε νόρμα παλιανθρωπιάς για να μας ενημερώσουν ότι και λίγοι κάηκαν:

Ο ορισμός του “βασιλικότερου του βασιλέως”, καθώς στη σημερινή δήλωση παραίτησης ο Τόσκας ανέφερε μεταξύ άλλων πως “Η φυσική καταστροφή και οι απώλειες τόσων συνανθρώπων μας στο Μάτι ξεπερνάει τη βούλησή μου να συνεχίσω, κάτι το οποίο είχα δηλώσει και δημοσίως από την πρώτη στιγμή.”

Αν οι παραιτήσεις άλλαζαν τον κόσμο, ή έστω τον πυρήνα της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, θα ήταν παράνομες, για να παραφράσουμε τη γνωστή ρήση. Είναι γεγονός πάντως πως αν είχε υποβληθεί στην ώρα της, χωρίς να μειώνει σε τίποτε τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες για την καταστροφή, θα ήταν, έστω και σε προσωπικό επίπεδο, μια απειροελάχιστη ένδειξη της λεγόμενης τσίπας.

Εν προκειμένω, η παραίτηση με χρονοκαθυστέρηση προσθέτει απλώς μια ακόμα – μετά την ιλαροτραγική συνέντευξη – νότα εξοργιστικής φαιδρότητας στην άθλια επιχείρηση επικοινωνιακής διαχείρισης που στήθηκε από τις πρώτες ώρες της μεγάλης καταστροφής, κι όπως φαίνεται ο επίλογός της θα αργήσει να γραφτεί πολύ ακόμα.

To μόνο σίγουρο είναι πως δε θα ξεχάσουμε ποτέ την παρακαταθήκη του ως υπουργού, από τον εκδημοκρατισμό των καταργημένων ΜΑΤ μέχρι τη βδομάδα ξύλου κάθε φορά και σε μια νέα κατηγορία διαδηλωτών και διαμαρτυρομένων. Πάντα άξιος:
****
5 σημεία για τους πληγέντες και την προσβολή της μνήμης τους και τις κυβερνητικές ευθύνες
03-08-2018


Η απόδοση ευθυνών στους νεκρούς δεν αποτελεί εν προκειμένω μόνον αήθη πράξη αλλά πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω εάν πληροί και την υπόσταση του εγκλήματος της προσβολής της μνήμης νεκρού (365 ΠΚ) τελούμενη με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμηση.

Αλιεύσαμε από το Faebook και αναδημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση, με νομική βάση, για τις ευθύνες της κυβέρνησης, που επιχειρείται να επιρριφθούν στους ίδιους τους πληγέντες.

1. Όταν έχουν θανατωθεί τόσοι άνθρωποι και με τέτοιο τρόπο, οποιαδήποτε αναφορά – έστω νύξη – περί άναρχης/ αυθαίρετης δόμησης και παραβίασης της νομοθεσίας εκ μέρους των κατοίκων (συνεπώς και των θυμάτων) ως αιτία του θανάτου τους αποτελεί κατ’ αρχάς αήθη πράξη (εν προκειμένω συνιστά και διάδοση ψευδούς γεγονότος, όπως θα δούμε παρακάτω). Μπορεί στην εποχή μας να έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου και κάποιοι να θεωρούν την ανηθικότητά τους ακόμη και προτέρημα, όμως η προσβολή της μνήμης νεκρού ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων και παραμένει αήθης πράξη που χαρακτήριζε και θα χαρακτηρίζει το δράστη ασχέτως του τι ιδέα έχει εκείνος για τον εαυτό του.

2. Η συζήτηση περί πολεοδομικών παραβάσεων και αυθαιρέτων, θα επιτρεπόταν σήμερα από ηθικής απόψεως αν το μείζον αποτέλεσμα της πυρκαγιάς ήταν η καταστροφή 200 ή 500 ακινήτων ή και όλου του οικισμού και εκεί θα μπορούσαμε να συζητήσουμε, μεταξύ άλλων, για σπίτια που κάηκαν επειδή ήταν χτισμένα μέσα στο δάσος, για τα ακραία καιρικά φαινόμενα που καθιστούσαν αδύνατη την προστασία των χτισμένων μέσα στο δάσος ακινήτων, για τους στενούς δαιδαλώδεις δρόμους που δυσχέραιναν την προσέγγιση των πυροσβεστικών οχημάτων ή για τα ελλιπή μέτρα προστασίας με ευθύνη κάποιων ιδιοκτητών κ.α. Όμως εδώ δεν πρόκειται για ντουβάρια, αλλά για τουλάχιστον 88 ανθρώπινες ζωές.

3. Θα μπορούσα ακόμη να κατανοήσω ως ένα βαθμό αυτού του είδους την απίστευτη συζήτηση που γίνεται, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 1ον) ότι υπήρχε σχέδιο εκκένωσης του οικισμού σε περίπτωση πυρκαγιάς και αντίστοιχη ενημέρωση των κατοίκων, που όμως δεν ακολουθήθηκε από αυτούς και 2ον) ότι δόθηκε εντολή εκκένωσης του οικισμού – ακόμα και καθυστερημένη – που απέτυχε εξαιτίας των αυθαίρετων χτισμάτων, του δαιδαλώδους των δρόμων και του αποκλεισμού της πρόσβασης στην παραλία λόγω άναρχης δόμησης.

Όμως, 1ον) ο αντιδήμαρχος Μαραθώνα (όπου υπάγεται το Μάτι) Βάιος Θανασιάς, αρμόδιος για την πολιτική προστασία, σε συνέντευξή του στον Real FM την Πέμπτη ή Παρασκευή (26 ή 27/7) δήλωσε επί λέξει ότι «εξ όσων γνωρίζω δεν υπήρχε σχέδιο εκκένωσης για το Μάτι»,
2ον) είναι απολύτως επιβεβαιωμένο και αποδεδειγμένο ότι οι κάτοικοι δεν είχαν την παραμικρή ενημέρωση από τον Δήμο για την ύπαρξη σχεδίου εκκένωσης και για τον τρόπο υλοποίησής του,
3ον) είναι απολύτως επιβεβαιωμένο και αποδεδειγμένο ότι δεν δόθηκε ποτέ εντολή εκκένωσης του οικισμού, τούτο δε παρά τις εισηγήσεις προς την πολιτική προστασία που υπήρξαν – έστω με καθυστέρηση – από τους αξιωματικούς της πυροσβεστικής που βρίσκονταν στο σημείο και για τις οποίες έκανε λόγο ο Πρόεδρος των Πυροσβεστών Δημήτριος Σταθόπουλος στις 27/7.

Το γεγονός αυτό, δηλαδή το ότι δεν δόθηκε ποτέ εντολή εκκένωσης, επιβεβαίωσε ουσιαστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος σε συνέντευξη τύπου στις 26/7 είπε επί λέξει ότι «το συγκεκριμένο φαινόμενο που ολοκληρώθηκε σε 1,5 ώρα και προξένησε τους τραγικούς θανάτους, ήταν τόσο γρήγορο που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να γίνει εκκένωση ενός οικισμού 15-20 χιλιάδων κατοίκων. Χρειάζεται 5-6 ώρες ίσως και μια ημέρα για να εκκενωθεί η πόλη. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ. Δεν ήταν ανθρωπίνως δυνατό να γίνει εκκένωση σε 1,5 ώρα». Και συμπλήρωσε στην ίδια συνέντευξη τύπου ότι «οι κατασκηνώσεις έχουν διαφορετικό σχεδιασμό και είναι άστοχο και άτοπο να κάνουμε συγκρίσεις», επιβεβαιώνοντας δηλαδή ουσιαστικά ότι για το Μάτι δεν υπήρξε ποτέ εντολή εκκένωσης (ούτε καν καθυστερημένη), σε αντίθεση με τις κατασκηνώσεις.

Επίσης, στην ίδια συνέντευξη, προκειμένου να υποστηρίξει ότι η ηγεσία της Πυροσβεστικής (και πολιτικής προστασία) δε φέρει ευθύνη ανέφερε ότι «είναι αυταπάτη το κλίμα ασφάλειας ότι η λεωφόρος Μαραθώνος θα μπορούσε να σταματήσει τη φωτιά και δεν το καλλιέργησε κανένας επίσημος φορέας». Από την τελευταία παραδοχή όμως προκύπτει ότι ο διαθέσιμος χρόνος αντίδρασης ήταν πολύ μεγαλύτερος από τη 1,5 ώρα, γιατί η φωτιά ερχόταν από το Νταού Πεντέλης από πολύ νωρίτερα.

4. Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι η απόδοση ευθυνών στους νεκρούς δεν αποτελεί εν προκειμένω μόνον αήθη πράξη αλλά πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω εάν πληροί και την υπόσταση του εγκλήματος της προσβολής της μνήμης νεκρού (365 ΠΚ) τελούμενη με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμηση. Διότι οι άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί χωρίς να υπάρχει ούτε σχέδιο εκκένωσης για να ξέρουν πού να συγκεντρωθούν και να διαφύγουν και χωρίς να δοθεί καν εντολή εκκένωσης και όχι επειδή είχαν χτίσει αυθαίρετα. Επίσης, είναι αδιανόητο να υποστηρίζονται τα περί μη πρόσβασης στην παραλία εξαιτίας αυθαιρέτων τη στιγμή που ακόμη και αυτοί που βρήκαν τον δρόμο για την παραλία περισυνελέγησαν μετά από 5 και 6 ώρες, και τουλάχιστον 5 από αυτούς πνίγηκαν στην θάλασσα καθώς λόγω έλλειψης σχεδίου εκκένωσης με συγκέντρωση στην παραλία δεν υπήρχαν διαθέσιμα πλωτά μέσα, τα οποία έφτασαν με τεράστια καθυστέρηση.

5. Το τι υποστηρίζουν οι οπαδοί του κυβερνητικού μορφώματος έχει παύσει να με απασχολεί εδώ και καιρό, διότι πρόκειται είτε για ανίατες περιπτώσεις, είτε για επί πληρωμή οπαδούς (βλ. μεταξύ άλλων τις 9μηνες συμβάσεις με αμοιβή 14.760 € πλέον ΦΠΑ σε ψευτοδημοσιογράφους και περσόνες των τουίτερ για να χυδαιολογούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), είτε και τα δύο. Όμως τα όσα ειπώθηκαν παραπάνω είναι η επίσημη θέση της κυβέρνησης, είναι οι απόψεις των υπουργών της. Και δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε να έχει γίνει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα. Δεν θυμάμαι ποτέ τέτοια ανηθικότητα, δεν θυμάμαι ποτέ τέτοιο βαθμό απροκάλυπτης χυδαιότητας όσο πίσω και αν πάω τον χρόνο. Ήξερα ότι είχαμε να κάνουμε με αποδεδειγμένα ανίκανους, ανόητους ψεύτες και εξουσιομανείς τυχοδιώκτες. Μετά όμως από αυτά που διαδραματίστηκαν στη χώρα μας την περασμένη εβδομάδα είναι βέβαιο ότι έχουμε να κάνουμε με ό,τι πιο ανήθικο, βρώμικο και χυδαίο έχει κυβερνήσει αυτό τον τόπο.

Από τον τοίχο του χρήστη Adiopos Selianitis

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

ΣΥΝΕΧΗΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ -Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗ - ΧΙΩΝΗ !!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ ΣΤΟΝ «ΣΚΑΪ»

Με τα αυθαίρετα οικοδομείται πέπλο αποπροσανατολισμού για να συγκαλυφθούν οι ευθύνες (VIDEO)

Οικοδομείται ένα πέπλο αποπροσανατολισμού του κόσμου με το μέτρο κατεδάφισης των αυθαιρέτων, προκειμένου να συγκαλυφθούν οι ευθύνες της σημερινής, αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων για την εγκληματική πολιτική που εφαρμόζουν και θα συνεχιστεί. 
Αυτό επισήμανε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στην τηλεόραση του «ΣΚΑΪ», το πρωί της Πέμπτης 2 Αυγούστου.
Ο Γ. Πρωτούλης υπενθύμισε ότι το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα στη Βουλή που καταψήφισε πέρυσι την πρωτοβουλία της κυβέρνησης για νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, όπου έδινε επίσης την άδεια ώστε να χτίζονται ξενοδοχειακές μονάδες και άλλες εγκαταστάσεις σε παραλίες, ποτάμια, ρέματα, λίμνες και δάση από το μονοπωλιακό κεφάλαιο. 
Επισήμανε ότι στις χθεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης και στις τροπολογίες, πουθενά δεν υπήρξε νομοθετική πρωτοβουλία για επείγοντα μέτρα αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας.
Ειδικότερα για τα αυθαίρετα, τόνισε πως είναι ένα αντικειμενικό πρόβλημα που λειτούργησε όμως όλο το προηγούμενο διάστημα ως ρουσφετολογικός μηχανισμός, ενώ έχουν περάσει από τη Βουλή, ξανά και ξανά, νόμοι και τροπολογίες που το επέτρεπαν.
Ο Γ. Πρωτούλης υπογράμμισε ότι στην Ανατολική Αττική δεν υπάρχουν μόνο εξοχικές κατοικίες, αφού ο πληθυσμός πλέον ξεπερνά τις 600.000 κι όμως δεν υπάρχει ούτε ένα δημόσιο νοσοκομείο, δεν έχει καν αποχετευτικό σύστημα, δεν έχει καμία υποδομή.
Τώρα που ο κόσμος φαίνεται να διεκδικεί συνολικές υποδομές για σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους αντιπυρικές ζώνες, η κυβέρνηση με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων απειλεί με κατεδαφίσεις για να καμφθεί το διεκδικητικό κίνημα.
Υπενθύμισε επίσης και το παράδειγμα της Μάνδρας όπου μετά την τραγωδία των πλημμυρών στήθηκαν «αναπτυξιακά» συνέδρια και φιέστες, δόθηκαν δεσμεύσεις για κατεδαφίσεις και αντιπλημμυρικά έργα και σήμερα, ένα χρόνο μετά, δεν έχει γίνει τίποτα. 
Καταδεικνύοντας τον προσανατολισμό της κυβέρνησης που δεν έχει στις προτεραιότητές της την προστασία της ανθρώπινης ζωής, υπογράμμισε ότι το κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού για τη δασοπυρόσβεση είναι μόλις 0,035% ενώ για τις στρατιωτικές δαπάνες -κατ' εντολήν του ΝΑΤΟ- φθάνει τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ. 

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018

ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ -Είδατε τη Fraport ?- ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΥΙΟΘΕΤΗΣΑΤΕ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ (φωτο από Ρόδο)

 Θυμάστε τι σχόλια ακούγαμε κάθε φορά που βλέπαμε εικόνες χάους σε ελληνικά αεροδρόμια:
Κι ήρθε η ιδιωτικοποίηση, ήρθε η ανάπτυξη, ήρθε η Fraport… Κι ήρθαν οι πρόσφατες εικόνες, από το αεροδρόμιο της Ρόδου την περασμένη Κυριακή, για να αποδείξουν τα καλούδια της ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη έρχεται – Χάος στο αεροδρόμιο της Ρόδου, “νεκροθάφτης” του τουρισμού η Fraport

Θυμάστε τι σχόλια ακούγαμε κάθε φορά που βλέπαμε εικόνες χάους σε ελληνικά αεροδρόμια, με καθυστερήσεις πτήσεων και απελπισμένους επιβάτες που τις περίμεναν μάταια και ταλαιπωρούνταν;

Άντε να ιδιωτικοποιηθούν, για να γλιτώσουμε από αυτό το χάος.

Κι ήρθε η ιδιωτικοποίηση, ήρθε η ανάπτυξη, ήρθε η Fraport… Κι ήρθαν οι πρόσφατες εικόνες, από το αεροδρόμιο της Ρόδου την περασμένη Κυριακή, για να αποδείξουν τα καλούδια της ανάπτυξης.






Πολύωρες καθυστερήσεις, ακυρώσεις προγραμματισμένων πτήσεων, αεροπλάνα που προσγειώνονταν σε άλλους προορισμούς, αφού το αεροδρόμιο παρέμενε κλειστό, επιβάτες που ταλαιπωρούνταν στοιβαγμένοι, διανυκτέρευσαν στα πατώματα και… “ζούσαν το μύθο τους στην Ελλάδα”.

Όπως αναφέρει ωστόσο το ρεπορτάζ τοπικών ιστοσελίδων, όπως η Ροδιακή και η Δημοκρατική, από όπου πήραμε και τις εικόνες, το πρόβλημα δεν οφειλόταν στους υπαλλήλους, την κακή οργάνωση της χώρας μας κι άλλα αήττητα κλισέ, αλλά στον πάροχο (server) της εταιρίας Fraport και στο black-out σε μια σειρά ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Το check-in γινόταν χειρόγραφα, τα αεροπλάνα πετούσαν πάνω από το αεροδρόμιο χωρίς να τους δίνεται διάδρομος προσγείωσης, ενώ η εταιρία δεν είχε φροντίσει να κάνει back-up, για να καλύψει τη ζημιά από τη βλάβη και την πτώση του κεντρικού της server.