ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Manos Doukas. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Manos Doukas. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ... ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΔΟΥΚΑ !!

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ : Μ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΑΣ  ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ …

ΕΝΑΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ …

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019

ΥΠΗΡΧΑΝ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ; ΑΚΟΜΑ ΚΙ Η ΧΟΥΝΤΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ «ΝΑΙ».


Η εικόνα ίσως περιέχει: 21 άτομα, , τα οποία χαμογελούν

Φτάσαμε να συζητάμε ακόμα κι αυτό. Η φασιστική συνήθεια της ηλίθιας εμμονής σε φήμες που μπορούν να τις πιστεύουν μόνο homus chrisavgulus trampucenchis (βγαίνει και από το Τραμπ και από το τραμπούκος).
 «Η γη είναι επίπεδη», «τα εμβόλια σκοτώνουν», «οι πρόσφυγες θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας», «οι Αμερικάνοι δεν πήγαν στο φεγγάρι» και «στο πολυτεχνείο δεν είχε νεκρούς». Α ! Και «μας ψεκάζουν». 
(Πλάκα πλάκα, ποιος μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι αυτούς δεν τους ψεκάζουν ή ότι δεν τους έχουν κάνει λοβοτομή ; )
Αφού λοιπόν συζητιέται, ακόμα και σε σχολεία εν όψει σχολικών γιορτών, ας πούμε κι εμείς μερικές «ειδήσεις», και μάλιστα από πηγές που εκείνοι εμπιστεύονται (Χούντα, Αστική δικαιοσύνη κλπ.). Όλα αυτά, είναι εύκολο να τα βρείτε στο ίντερνετ. Αρκεί να ψάχνετε έγκυρα στοιχεία και επίσημες εκθέσεις κι όχι φασιστοφήμες και χουντοδιαδόσεις.
Η ΙΔΙΑ Η ΧΟΥΝΤΑ - Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ.
Αμέσως μετά την εισβολή του στρατού και την εκκένωση του Πολυτεχνείου, η χούντα ανακοίνωσε ότι κατά τη διάρκεια των αιματηρών επεισοδίων υπήρξαν 4 νεκροί. Την πρώτη μέρα (17/11/73) οι εφημερίδες, έγραφαν όλες περί «νεκρών» (διάφοροι αριθμοί), «τραυματιών» και «αίματος».
Αργότερα στις 19 Νοεμβρίου 1973, σε συνέντευξη τύπου του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, Σπύρου Ζουρνατζή, μαζί με τον ιατροδικαστή Καψάσκη, ανακοινώθηκε ότι «υπήρχαν 11 νεκροί και 138 τραυματίες».
Στη συνέχεια ο κατάλογος συμπληρώθηκε σταδιακά κι ο συνολικός αριθμός των επίσημα αναγνωρισμένων από τη χούντα νεκρών έγινε 15.
Άρα ; Άρα νεκροί υπήρχαν και με τη «βούλα» της χούντας. Δείτε πιό κάτω στις εικόνες, πρωτοσέλιδα της εποχής. Όλα αναφέρουν κάποιο αριθμό νεκρών. Και να θυμάστε ότι τότε όλες οι εφημερίδες έγραφαν μόνο ό,τι ήθελε κι ό,τι επέτρεπε η χούντα.
ΕΡΕΥΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΣΕΒΑ.
Ο Δημήτρης Τσεβάς, εισαγγελέας πρωτοδικών, διεξήγαγε προκαταρκτική εξέταση «προς διακρίβωσιν τυχόν τελέσεως, αξιοποίνων πράξεων εξ αφορμής των περί το Πολυτεχνείον γνωστών αιματηρών εκδηλώσεων του Νοεμβρίου 1973». (Σεπτέμβρη - Οκτώβρη 1974). Εξέτασε σειρά μαρτύρων. Μερικές σημαντικές καταθέσεις ήταν του «δημοσιογράφου» Γρηγόρη Παπαδάτου, που είχε κατά τα γεγονότα ταυτότητα αξιωματικού και στενές σχέσεις με παρακρατικούς και βαθμοφόρους του Στρατού και της Χωροφυλακής. Του Παντελή Τσαγκουρνή, που υπηρετούσε στο Πεντάγωνο κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Του πρώην πράκτορα της ΚΥΠ Δημήτρη Πίμπα, που είχε δράσει στο Πολυτεχνείο ως προβοκάτορας.
ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ.
(Ολόκληρο το πόρισμα κατεβάστε το από δω https://www.google.com/url…).
Στο πόρισμα της προκαταρκτικής εξέτασης, που κατέθεσε στις 14 Οκτωβρίου 1974 στον προϊστάμενό του, ο εισαγγελέας Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει και τους 34 : 15 ταυτοποιημένοι νεκροί. 3 πλήρως επιβεβαιωμένοι. Και 16 ανώνυμοι «νεκροί βασίμως προκύπτοντες», για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις. Σε αυτούς συγκαταλέγονται 10 που προέκυψε ότι διακομίστηκαν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, χωρίς να καταχωρηθούν επισήμως. Οι τραυματίες ήταν (πάντα σύμφωνα με το πόρισμα) 1.103.
Εκτίμηση του πορίσματος ήταν ότι «Ανεξιχνίαστος παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών … Κατά την διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ’ εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων».
Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΖΑΓΚΙΝΗΣ.
Εν όψει της «δίκης του πολυτεχνείου», εισάγοντας τη δικογραφία στο Συμβούλιο Εφετών (28.7.1975), ο αντιεισαγγελέας Ιωάννης Ζαγκίνης πρότεινε την παραπομπή των κατηγορουμένων για 23 ανθρωποκτονίες και 126 απόπειρες ανθρωποκτονίας.
Η ΔΙΚΗ.
Κατά τη διάρκεια της δίκης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου (Οκτώβριο – Δεκέμβριο 1975) τεκμηριώθηκαν 24 θάνατοι. Το που καταλογίστηκαν οι ευθύνες και ποιοι καταδικάστηκαν, μέσα στο κλίμα αθώωσης της αστυνομίας, που επικρατούσε εκείνη την εποχή, είναι άλλο θέμα. Η δίκη αποφάνθηκε πάντως ότι υπήρξαν νεκροί.
Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΗΤΕΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο των νεκρών, που συντάχθηκε με μέριμνα της Προοδευτικής Ένωσης Μητέρων Ελλάδας, 52 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο πλαίσιο των γεγονότων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Ο ΤΥΠΟΣ.
Προφανώς μια αναφορά σε δημοσιεύματα, μπορεί να είναι μόνο ενδεικτική. Και να μη περιέχει απλά τα πρώτα δημοσιεύματα της μεταπολίτευσης που υπήρχαν αναφορές και μαρτυρίες για εκατοντάδες νεκρούς και ομαδικούς τάφους στου Ζωγράφου, για το θάνατο τουλάχιστον τριών ατόμων που συνεθλίβησαν από το άρμα μάχης που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, για την εκτέλεση των τραυματιών που νοσηλεύονταν στο πρόχειρο ιατρείο, κλπ. Που μάλλον ήταν πραγματικά γεγονότα, αλλά δεν έχουν αποδειχθεί.
Αρκετά αποκαλυπτικά για το θέμα μας ήταν πολλά δημοσιεύματα του ξένου τύπου. Όπως π.χ. της γαλλική «Le Figaro» που την επομένη των γεγονότων έκανε λόγο για «ακόμη και 100 νεκρούς».
Αλλά και συνεντεύξεις, όπως π.χ. στην αμερικάνικη εφημερίδα «Cincinnati Enquirer» (27/5/1974), όπου ο ταγματάρχης Γεώργιος Σφακιανάκης, στρατιωτικός γιατρός που είχε υποβάλει την παραίτηση του μετά τα γεγονότα, έκανε λόγο «για 400 ή 500 συνολικά νεκρούς στο Πολυτεχνείο».
Αλλά και σε τηλεοπτικές εκπομπές (π.χ. Μηχανή Του Χρόνου κ.ά.), που πολλές φορές έχουν αναφερθεί με στοιχεία και συνεντεύξεις στο μυστικό σχέδιο της χούντας που παγίδευσε όλη την περιοχή με ελεύθερους σκοπευτές (π.χ. επιβεβαιωμένα στο κτήριο του ΟΤΕ και στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης) και αιματοκύλισε το Πολυτεχνείο. Συνεντεύξεις γιατρών που πρόσφεραν πρώτες βοήθειες επι τόπου, μπροστά στο πολυτεχνείο ή σε διπλανούς δρόμους . Άλλους γιατρούς που ήταν στα νοσοκομεία που παρέλαβαν νεκρούς και τραυματίες (π.χ. ο γιατρός Κώστας Χαρώνης που υπήρξε διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του «Ρυθμιστικού» και περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια τα περιστατικά που χειρούργησε).
ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΛΛΙΒΡΕΤΑΚΗ - ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ.
Αρκετά χρόνια αργότερα (2002-2003), ο ιστορικός Λεωνίδας Καλλιβρετάκης (που συμμετείχε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ως φοιτητής της Φιλοσοφικής), διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Ε.Ι.Ε. πραγματοποίησε τη δική του έρευνα και συνέταξε ένα κατάλογο, στον οποίο περιλαμβάνονται 24 επώνυμοι και 16 ανώνυμοι νεκροί, για τους οποίους η έρευνα συνεχίστηκε, για την ταυτοποίησή τους. Επίσης η έρευνα είχε θέσει στο μικροσκόπιο τριάντα (30) επώνυμες περιπτώσεις, που εμφανίζονται επίμονα στους περισσότερους καταλόγους από το 1974 μέχρι και σήμερα, προκειμένου να διερευνηθούν περισσότερο.
Όπως αναφέρει ο κ. Καλλιβρετάκης, σχετικά με τους αρνητές της ύπαρξης νεκρών κατά τη διάρκεια της χούντας : «δεν θα πείθονταν ποτέ, ακόμη και αν τους έβαζες μπροστά στους νεκρούς και τους άφηνες να βάλουν «τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων». Η στάση τους, όταν δεν είναι κακόβουλη, είναι πάντως ιδεολογική και δεν έχει να κάνει με την πειστικότητα των τεκμηρίων».
Είναι χαρακτηριστικές οι περιγραφές των συνθηκών θανάτου των νεκρών, από την έκθεση. Δείτε τες στο https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7142759
ΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Αποδεικτικά φυσικά είναι και τα πιστοποιητικά θανάτου, όπως π.χ. αυτό του Διομήδη Κομνηνού που αναφέρει «ημερομηνία 16/11/73», «ώρα 10:15», «τυφλό τραύμα από πυροβόλο όπλο» και τόπος «Πολυτεχνείο». Θέλει κι άλλα ;
Κι αν δεν σας φτάνουν αυτά, σαν αποδεικτικά του ότι ΥΠΗΡΞΑΝ ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΚΑΙ ΜΕΣΑ, ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΑΠ’ ΕΞΩ, ορίστε και δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα θύτη – θύματος :
ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ – ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ.
Ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς αναφέρει ότι ο Μιχάλης Μυρογιάννης «εφονεύθη εις την διασταύρωσιν των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, περί ώραν 13.30’ της 18.11.1973, βληθείς δια περιστρόφου εις την κεφαλήν».
Ο αντιεισαγγελέας Ιωάννης Ζαγκίνης, παραπέμπει τον ταξίαρχο Νικόλαο Ντερτιλή γι’ αυτό το φόνο, με τις κατηγορίες ότι «κατά τας πρώτας μεταμεσημβρινάς ώρας της 18ης Νοεμβρίου 1973, απέκτεινεν εκ προθέσεως τον Μιχαήλ Μυρογιάννη του Δημητρίου, ηλικίας 20 ετών».
Το Συμβούλιο Εφετών, αναφέρει ότι ο Νικόλαος Ντερτιλής «εθεάθη εις διάφορα σημεία (και εις το Πολυτεχνείον), όπου εγένετο χρήσις όπλων υπό των στρατιωτικών τμημάτων και μάλιστα με το περίστροφόν του ανά χείρας, και είναι εκείνος ο οποίος παρώτρυνε τα στρατιωτικά τμήματα να πυροβολούν κατά των διαδηλωτών. 
Ως κατέθεσεν ο μάρτυς Βασίλειος Πετροπουλάκης, ο Ντερτιλής, επειδή οι διαδηλωταί προέτειναν τα στήθη των εις τα άρματα μάχης και οι στρατιώται και αξιωματικοί εδίσταζον να πυροβολήσωσιν, ούτος έσυρε το περίστροφόν του και δι’ αυτού περί την μεσημβρίαν της 18ης.11.73 επυροβόλησε νέον, τον οποίον και απέκτεινεν. Ο νέος ούτος ωνομάζετο Μυρογιάννης Μιχαήλ».
«Βαράτε στο ψαχνό», παρότρυνε ο Ντερτιλής τους στρατιώτες, όπως κατέθεσαν οι Κωνσταντίνος Αθουσάκης και Παναγιώτης Παπαελευθέριος.
Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών (16 Οκτωβρίου-30 Δεκεμβρίου 1975) κήρυξε παμψηφεί ένοχο τον Νικόλαο Ντερτιλή και τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη, καθώς «εκ προθέσεως απέκτεινεν τον Μιχαήλ Μυρογιάννην του Δημητρίου, ηλικίας 20 ετών, και δη διερχόμενος δια της οδού Πατησίων επί μικρού στρατιωτικού οχήματος, εστάθμευσε προ του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου και κατελθών … επυροβόλησεν δις δια του όπερ έφερε περίστροφου προς την κατεύθυνσιν του … παθόντος, όστις ίστατο επί του πεζοδρομίου … πλήξας αυτόν εις την κεφαλή, με αποτέλεσμα να προκαλέση εις αυτόν διαμπερές τραύμα εξ ου επήλθεν ο θάνατός του».
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή (ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης) και συνεχίζει : «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε : "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"».
ΜΑΡΚΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΠΑΡΤΙΔΗΣ - ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΥΜΠΕΡΗΣ.
Ο Μάρκος Καραμανής «εφονεύθη από αδέσποτη σφαίρα, ευρισκόμενος εις ταράτσαν οικίας επί της διασταυρώσεως των Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Πατησίων», ανέφερε στη δήλωσή του ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, Δημήτριος Καψάσκης, το βράδυ της 18ης Νοεμβρίου 1973.
Ο Μάρκος Καραμάνης και ο αδελφός του, Εμμανουήλ, βρίσκονταν στο Πολυτεχνείο, όπου είχαν βοηθήσει στη μεταφορά πολλών τραυματιών. Την επόμενη μέρα ανέβηκαν στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας, απέναντι στον ΟΤΕ, για να παρατηρήσουν τα διαδραματιζόμενα στην περιοχή. Στο ΟΤΕ όμως υπήρχε με δύναμη 50 ανδρών του Πεζικού. Ένας από αυτούς ήταν ο έφεδρος ανθυπολοχαγός της ΕΣΑ Ιωάννης Λυμπέρης. Αυτός, από τον πέμπτο όροφο του ΟΤΕ, σημαδεύει και πυροβολεί επανειλημένα εναντίον των παιδιών στην ταράτσα, αλλά και εναντίον μιας κοπέλας που περνούσε. Αδιάκριτα και εν ψυχρώ. Τον ένα τον σκότωσε. Τον άλλο τον τραυμάτισε.
Πυροβολώντας έτσι από ψηλά, σκότωσε και το 16χρονο μαθητή Αλέξανδρο Σπαρτίδη.
«Ο αξιωματικός αυτός πυροβολούσε οποιονδήποτε τολμούσε να εμφανιστεί στο οπτικό του πεδίο», ανέφερε στην κατάθεσή του ο Εμμανουήλ Μαρουφίδης, υπάλληλος του ΟΤΕ. 
Τον Λυμπέρη κατονόμασαν στη δίκη οι μάρτυρες Παν. Ασδεράκης, Εμ. Μαρουφίδης, Ιωάννης Χατζηχριστόφης και Αλ. Βερνάρδος. 
Αλλά και ο Παν. Δούκας, έφεδρος επιλοχίας της φρουράς ΟΤΕ, καθώς και ο έφεδρος λοχίας Αλέξ. Φλώρος.
Το Εφετείο κήρυξε παμψηφεί ένοχο τον Ιωάννη Λυμπέρη, γι’ αυτά τα εγκλήματα.
Μάνος Δούκας από www.katiousa.gr








Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ.. ΤΟΥ ΚΟΥΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ !!


Α ΜΠΕ ΜΠΑ ΜΠΛΟΜ ;
Ω ΜΗ ΓΕΝΝΗΤΩ … ΑΝ ΒΓΕΙ Ο ΚΟΥΛΗΣ ...
Έχουν διαφορές ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ κι ο Κούλης με τον Αλέξη ; Οπωσδήποτε. Ποιος λέει το αντίθετο ; Κι αν βγει ο Κούλης ….
Για παράδειγμα, ο Κούλης λέει προεκλογικά ότι θα κόψει τις συντάξεις. Κι είμαστε σίγουροι ότι θα προσπαθήσει να το κάνει. Ενώ ο Τσίπρας δεν λέει προεκλογικά ότι θα κόψει τις συντάξεις. Το ότι έχει ήδη ψηφίσει το νόμο Κατρούγκαλου, που κόβει τις συντάξεις και που πήρε αναστολή μέχρι τις εκλογές, είναι άσχετο. Αυτόν θα τον εφαρμόσει όποιος και να βγει.
Ο Κούλης καμαρώνει που είναι δεξιός και μιλά με καμάρι για τη στρατηγική του, που είναι «ΕΕ και ευρώ» και «ανήκουμε στη δύση». Επιχειρηματικότητα κι ανταγωνιστικότητα. Ο Τσίπρας είναι διαφορετικός. Κατ’ αρχήν δεν καμαρώνει που είναι δεξιός. Μιλάει για το λαό, για τους πολλούς και τέτοια. Μετά βέβαια ψηφίζει κι εφαρμόζει κι αυτός την ίδια στρατηγική με τη ΝΔ, στο 3ο μνημόνιο, στις συνόδους κορυφής κλπ. Αλλά ... άλλο αυτό. Τώρα μιλάμε για τις διαφορές τους.
Ο Κούλης κι ο Σαμαράς, δεν καμάρωναν το 14 και το 15 για την πολιτική των κυβερνήσεων τους. Τώρα καμαρώνει όμως ο Κούλης, αφού νοιώθει δικαιωμένος ότι η πολιτική τους της λιτότητας και της υποτέλειας είναι μονόδρομος και «δε μπορεί να γίνει αλλιώς». Ο Τσίπρας όμως καμαρώνει που είναι ρεαλιστής και κατάφερε να μετατρέψει σε μνημόνιο, το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης". Που είναι ευρωπαϊστής και κατάφερε να κινηθεί σαν «δικός τους» μέσα στα σαλόνια που τόσα χρόνια πήγαιναν μόνο οι υποτακτικοί του κεφαλαίου. Ενώ τώρα μπήκε μέσα … ο λαός. Λίγο το λες αυτό ; Αυτό κι αν είναι διαφορά.
Ο Κούλης δεν θα καταργήσει κανένα μνημονιακό νόμο, από αυτούς που ψήφισαν όλοι τους κι εφαρμόζοντάς τους βγάζουν λωρίδες από την πλάτη του λαού. Ο Τσίπρας είναι άλλο. Ούτε αυτός τους κατάργησε. Όμως αυτός κατάφερε κι εφάρμοσε όλους τους νόμους και των τριών μνημονίων. Είπατε τίποτα για «ικανότητα» ; Άλλωστε ο Τσίπρας για να το κάνει, κάποιο λόγο θα είχε. Είναι «αριστερός» αυτός.
Ο Κούλης δε θα είχε κανένα πρόβλημα να κυβερνήσει μαζί με την ακροδεξιά. Ο Τσίπρας θα είχε. Γι’ αυτό δεν έκανε ποτέ συγκυβέρνηση με τον Καμένο. Και την Παπακώστα δεν την δέχτηκε ποτέ και την έδιωξε. Τι ; Όχι ; Δε θα θυμάμαι καλά μάλλον ... Σβήστο αυτό.
Ο Κούλης αν βγει θα δώσει γη και ύδωρ στο ΝΑΤΟ και στους Αμερικάνους. Ό,τι θελήσουν. Νέες βάσεις στην Κάρπαθο, στο Τυμπάκι, στην Αλεξανδρούπολη. Επέκταση της Σούδας. Πυρηνικά στον Άραξο. Και με χαρά. Και θα καμαρώνει κιόλας. Ο Τσίπρας δε καμαρώνει που τα έκανε. Γιατί τα έκανε για να μη μπορεί να καμαρώνει ο Κούλης, αφού του έκλεψε τα «μπράβο» του Τραμπ και τη ρετσινιά του αμερικανοτσολιά μέσα απ’ το στόμα. Άντε τώρα ο Κούλης να γίνει καλύτερος «μεντεσές».
Αν βγει ο Κούλης θα εφαρμόσει κατά γράμμα όλες τις συμφωνίες που εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες στη χώρα μας και στα νησιά μας, για να προστατευθεί η "εσωτερική Ευρώπη". Αφού πρώτα θα έχει συμμετάσχει σ’ όλους τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στην ευρύτερη περιοχή, που δημιουργούν τις προσφυγικές ροές. Αντίθετα ο Τσίπρας αν βγει (εντάξει ... μια κουβέντα είπα) δε θα κάνει τίποτα παραπάνω από όσα έκανε μέχρι τώρα. Μη φοβάστε. Η Μόρια εκεί θα είναι πάλι, σε κάθε περίπτωση.
Αν βγει ο Κούλης θα κόψει μισθούς, συντάξεις, αναπηρικά και άλλα επιδόματα, ΕΚΑΣ, συντάξεις χηρείας, κλπ. Θα αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ κλπ. ; Γιατί ο Κούλης εκτός από όλα τα άλλα κακά που έχει είναι και ζηλιάρης. "Τι έχει δηλαδή ο Τσίπρας και τάκοψε ;" ... είπε. "Πιο δεξιός είναι αυτός από μένα ; " ... συμπλήρωσε. "Ε. Λοιπόν θα τα κόψω κι εγώ" ... κατέληξε. Ενώ ο Τσίπρας δεν είναι κομπλεξικός. Τα έκανε γιατί έπρεπε.
Αν βγει ο Κούλης, όλη την τετραετία θα μας γδάρει στους φόρους, τις περικοπές και τη λιτότητα κι ύστερα, δυο βδομάδες πριν τις εκλογές θα μας κάνει δωράκια ψιχουλάκια, μπας και ξεχάσουμε τι έκανε. Είπαμε : ο Κούλης είναι ζηλιάρης και αντιγραφέας. Γι’ αυτό θα υπερβάλλει σε όλα αυτά από το ΣΥΡΙΖΑ, για να του αποδείξει ότι εκείνος είναι ο κανονικός δεξιός που ξέρει να τα κάνει καλύτερα.
Αν βγει ο Κούλης θα κάνει δεκάδες φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και στο ΣΕΒ. Θα εφαρμόσει το σύμφωνο σταθερότητας, την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Θα εφαρμόσει τον αυτόματο κόφτη, την απελευθέρωση κλειστών αγορών και την κατάσχεση λογαριασμών. Θα κάνει κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων, πανεπιστημίων, οργανισμών ΟΤΑ, σχολικών επιτροπών. Θα συνεχίσει την αποδιοργάνωση και υποστελέχωση του δημοσίου , την πολιτική "5 φεύγουν - ένας προσλαμβάνεται", τις συγχωνεύσεις εφορειών, σχολείων, ΕΟΠΥΥ, ταμείων, αστυνομικών τμημάτων, με την εφαρμογή των εργασιακών εντολών της ΕΕ. Τι ; Πάλι ξέφυγα ; Δεν είναι αυτά του Κούλη ; Και ποιανού είναι όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζονται ; Μη με τρελαίνεται τώρα. Δε μπορεί παρά να είναι του Κούλη. Αυτός είναι ο «κακός» και δεξιός. Δεν το συζητώ.
Αν βγει ο Κούλης θα κάνει τα χίλια μύρια στις Σκουριές, στη Λευκίμμη, στους πλειστηριασμούς. Θα πουλήσει αεροδρόμια, λιμάνια, ορυχεία, τραίνα, παραλίες, δάση. Όλα στο υπερταμείο. Ενώ ο Τσίπρας δίνει 1000 ευρώ στους ανέργους, 300 στους συνταξιούχους, τη σύνταξη του Ιούλη ένα μήνα νωρίτερα. Πως δεν έχει σχέση ; Τι άλλο θέλουν οι κερατάδες για να ξεχάσουνε τα τέσσερα χρόνια της δεξιάς πολιτικής που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ ; Πόσο πάει δηλαδή η ψήφος τους ;
Αν βγει ο Κούλης θα συνεχίσει να μετατρέπει την αγορά εργασίας σε μοντέρνο σκλαβοπάζαρο, ανθρώπων που δουλεύουν χωρίς σταθερότητα, χωρίς συμβάσεις, χωρίς ωράρια, χωρίς συγκεκριμένους μισθούς, αλλά μόνο με ευελιξία και κινητικότητα. Να αυξάνει ραγδαία το ποσοστό της ελαστικής εργασίας και την ίδια ώρα να κοκορεύεται ότι μείωσε την ανεργία. Ενώ αν βγει ο Τσίπρας θα συνεχίσει να τα κάνει, αλλά χωρίς χαρά. Μόνο και μόνο γιατί έδωσε το λόγο του στο Γιούρογκρουπ και στη σύνοδο κορυφής (καμιά τριανταριά φορές και χωρίς έρπη).
Α πα πα. Να μη βγει ο Κούλης. Αυτός μιλάει και με το πρώτο δίνει σήμα κατ’ ευθείαν στο επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ να βγαίνει κάθε μέρα και να μοιράζει φόβο. Φόβο δικαιολογημένο, για την πολιτική που θα εφαρμόσει ο Κούλης. Απ’ την άλλη, φόβο αδικαιολόγητο, αφού και ο ΣΥΡΙΖΑ την ίδια πολιτική εφαρμόζει. Ίδιο το αφεντικό τους.
Άλλωστε ο Κούλης είναι πιο δεξιός. Αυτό βγήκε και στο αμπεμπαμπλομ. Δοκιμάστε να δείτε.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2019

ΚΑΤΙΝ: 20 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ. ΚΙ 1 ΛΟΓΟΣ 😁 ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ.


ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΚΑΤΙΝ :
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΑΝ ΑΚΟΜΑ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΨΑΝΕ ΤΟ ΡΑΙΧΣΤΑΓΚ ;
ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΙΝ.
20 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ.
ΚΙ 1 ΛΟΓΟΣ ( ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ.
Στις 13 Απριλίου 1943 (δύο μήνες μετά το Στάλιγκραντ) ο Γκαίμπελς ανακοίνωσε την «ανακάλυψη» από τη Βέρμαχτ ενός μαζικού τάφου χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν. Τους είχαν εκτελέσει δήθεν οι Σοβιετικοί, είπε. Μάλιστα στις ανακοινώσεις έλεγε ότι πρωτοστάτες της σφαγής ήταν κάποιοι "Εβραίοι κομισάριοι της ΝΚVD".
ΟΙ 20 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ.
1. Η ΕΣΣΔ αμέσως καταγγέλλει ότι οι Γερμανοί προσπαθούν «να διεγείρουν το μίσος ευκολόπιστων ανθρώπων εναντίον των Εβραίων» κι ότι τα ονόματα αυτών των «εβραίων κομισάριων» (Λεβ Ρίμπακ, Αβραάμ Μπορίσοβιτς, Πάουλ Μπροντνίσκι, Χάιμ Φίνμπεργκ κα) είναι πλαστά κι ανύπαρκτα. Η CIA αργότερα αναγνώρισε ότι η επιχειρηματολογία περί «εβραιομπολσεβικικών σφαγών», «δεν στέκει» αφού μεγάλο μέρος των θυμάτων ήταν εβραϊκής καταγωγής.
2. Ο Τσώρτσιλ (25/4/1943) λέει ότι «Η Γερμανική προπαγάνδα δημιούργησε την ιστορία αυτή (σ.σ. του Κατίν), ακριβώς για να προκαλέσει ρήγμα στις τάξεις των ενωμένων εθνών (σ.σ. των συμμάχων)».
3. Τις ίδιες μέρες (14/4/1943) ο Γκαίμπελς γράφει : «Έδωσα οδηγίες να γίνει η ευρύτερη δυνατή εκμετάλλευση αυτού του προπαγανδιστικού υλικού. Θα μπορέσουμε να επιζήσουμε με αυτό για μια - δυο βδομάδες».
4. Οι πρώτοι που «το τρώνε» και βγαίνουν δημόσια να καταγγείλουν την ΕΣΣΔ ήταν η εξόριστη στο Λονδίνο Πολωνική κυβέρνηση, σημαιοφόροι από παλιά του αντισοβιετισμού. Αυτοί ζητούν από τον Τσώρτσιλ να ζητήσει εξηγήσεις από τον Στάλιν, αλλά «τρώνε πόρτα» και «γκάζια», αφού ο Τσώρτσιλ δεν πιστεύει τους Γερμανούς. «Η υπόθεση αυτή απετέλεσε θρίαμβο του Γκαίμπελς», λέει ο Τσώρτσιλ στις 30/4/1943.
5. Οι «Times» έγραψαν (28/4/1943) : «Αισθήματα έκπληξης και μετάνοιας θα νιώσουν εκείνοι οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τόσο καλά την υπουλότητα και ιδιοφυΐα της προπαγανδιστικής μηχανής του Γκαίμπελς, πέφτουν θύματα της παγίδας που η ίδια έστησε». Μέχρι και το 1945 όλα τα διπλωματικά έγγραφα των ΗΠΑ αναφέρονταν στην υπόθεση Κατίν ως «προπαγάνδα των ναζί».
6. Ο Αμερικανός καθηγητής G. Furr είναι πιο κατηγορηματικός : «Η εξόριστη πολωνική κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια του πολέμου, όταν οι Ναζί έσφαζαν τους Πολωνούς σε τεράστιους αριθμούς, επέλεξαν να πιστέψουν την εκδοχή των Ναζί! Ουδέποτε έθεσαν ερωτήματα γύρω από την ιστορία των Ναζί. Απλά την αποδέχτηκαν. Έπραξαν κατ’ αυτό τον τρόπο γιατί υπήρξαν πολύ πιο εχθρικοί έναντι των Σοβιετικών απ’ ό,τι υπήρξαν ποτέ για τους Γερμανούς. Η πολωνική κυβέρνηση ήταν οι ίδιοι φασίστες».
7. Οι εκτελέσεις σίγουρα έγιναν μετά την 20/10/1941, δηλαδή τον καιρό που την περιοχή κατείχαν οι ναζί κι όχι πριν. Ο λόγος είναι απλός : πάνω σε πολλά πτώματα βρέθηκαν έγγραφα με ημερομηνίες μέχρι και την 20/10/1941. Ακόμα και στην Γερμανική Έκθεση, αναφέρεται ένα έγγραφο από πτώμα στο Κατίν (9 εξετάστηκαν) με ημερομηνία «20 Οκτωβρίου 1941».
8. Μέλη της 12μελούς «διεθνούς» επιτροπής που συνέστησε ο ίδιος ο Γκαίμπελς, (που έμειναν στο χώρο 2 μέρες κι εξέτασαν 9 μόνο προεπιλεγμένα πτώματα), όπως ο Βούλγαρος ιατροδικαστής M. Μarkov και ο Τσεχοσλοβάκος καθηγητής F. Hajek, διαπίστωσαν κι έγραψαν ότι «τα πτώματα ήταν ιατροδικαστικώς αδύνατο να είχαν θανατωθεί το 1940» και προσδιόριζαν ως χρόνο ταφής τους «τα τέλη του 1941 ή τις αρχές του 1942». Ο δε Μarkov, κατέθεσε αργότερα στη δίκη της Νυρεμβέργης ότι τα πορίσματα ήταν προκατασκευασμένα και υπεγράφησαν υπό καθεστώς πίεσης και φόβου. Τον Γ. Μπουτς, επικεφαλής αυτής της επιτροπής, τον σκότωσαν το 1944 οι ίδιοι οι Γερμανοί, με την υποψία ότι θα αποκαλύψει τη βρώμικη δουλειά τους για το Κατίν.
9. Ο Τσώρτσιλ, είχε δηλώσει στις 24 Απριλίου 1943 πως «είμαστε οπωσδήποτε αντίθετοι σε κάθε υποτιθέμενη έρευνα» που θα διεξαγόταν σε οποιαδήποτε περιοχή υπό γερμανική κυριαρχία. Μια τέτοια έρευνα θα ήταν απάτη και τα συμπεράσματά της προϊόν τρομοκρατίας».
10. Στο Κατίν, οι Γερμανοί είχαν εγκαταστήσει γερμανική ομάδα προπαγάνδας, πριν πάει εκεί αυτή η «διεθνής επιτροπή τους». Ο Γκαίμπελς υποδείκνυε στους υφισταμένους του : «Μερικοί άνθρωποί μας πρέπει να είναι εκεί πιο πριν, έτσι ώστε όλα να είναι έτοιμα και κατά τις εκταφές να μην αντιμετωπίσουν καταστάσεις που δεν αντιστοιχούν στη γραμμή μας».
11. Μετά την απελευθέρωση της περιοχής, επισκέφτηκε το Κατίν (Σεπτέμβρη 1943) επιτροπή των συμμάχων. Ο Αμερικανός πρέσβης στη Μόσχα Α. Harriman (στο «Stalin’s Wars» του βρετανού ιστορικού G. Roberts) έλεγε το 1944, ότι «Από τα αποδεικτικά στοιχεία κι από τις καταθέσεις των μελών της Αμερικάνικης αποστολής στο Κατίν, πιστεύουμε ότι σε κάθε περίπτωση η σφαγή πραγματοποιήθηκε από τους Γερμανούς». Ο αξιωματικός της πρεσβείας που πήγε εκεί, έγραψε στην έκθεσή του : «Οι ισχυρισμοί των Ρώσων ευσταθούν». Το ίδιο κι οι δυτικοί πολεμικοί ανταποκριτές και αξιωματικοί που επισκέφτηκαν τους τάφους.
12. Στους τάφους βρήκαν ότι υπήρχαν κάλυκες από σφαίρες των 7,65mm και αρκετές των 9 mm. Τέτοια όπλα και σφαίρες, εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν στην ΕΣΣΔ. Υπήρχαν στη Γερμανία. Σε αυτές τις σφαίρες, υπήρχε ο κωδικός "Geko", συντομογραφία της φίρμας του γερμανικού εργοστασίου παραγωγής σφαιρών Genshovik. Ο ίδιος ο Γκαίμπελς γράφει στις 8 Μαΐου 1943 στο ημερολόγιό του «Δυστυχώς στους τάφους του Κατίν βρέθηκαν γερμανικές σφαίρες. Είναι απαραίτητο αυτή η πληροφορία να παραμείνει άκρως απόρρητη. Αν ποτέ ερχόταν εν γνώσει του εχθρού, η όλη υπόθεση του Κατίν θα κατέρρεε».
13. Σημαντικός αριθμός θυμάτων βρέθηκε με τα χέρια δεμένα με ειδικό είδος σπάγκου. Το είδος αυτό σπάγκου, δεν παραγόταν στην ΕΣΣΔ αλλά στη Γερμανία.
14. Στις 29 Ιουνίου του 1945, η αμερικανική εφημερίδα New York Times κυκλοφόρησε με τίτλο «Η ιστορία με τους τάφους του Κατίν χαρακτηρίστηκε μαύρη απάτη». Το άρθρο βασιζόταν στις καταθέσεις του τελευταίου επικεφαλής της υπηρεσίας κατασκοπίας των SS, Walter Schellenberg, σε ανακρίσεις των Συμμάχων και έγραφε ότι ο μάρτυρας αποκάλυψε ότι : «Η ιστορία με τους μαζικούς τάφους στο Κατύν, που προκάλεσε το παγκόσμιο αίσθημα πριν δύο χρόνια, ήταν μια προπαγανδιστική παράσταση που έστησαν οι Γκαίμπελς και Ρίμπεντροπ, ώστε να προκληθεί ρήγμα μεταξύ της Ρωσίας και των Δυτικών Συμμάχων».
15. Αναφέρει επίσης το ίδιο άρθρο ότι «Ο Eric Johansen, ένας φυλακισμένος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Sachsenhausen της Γερμανίας που πρόσφατα επαναπατρίσθηκε, καταθέτει μια ενδιαφέρουσα ιστορία αναφορικά με την γερμανική παραγωγή ψευδών ντοκουμέντων αναγνώρισης, για τα πτώματα των μαζικών τάφων στο Κατίν».
16. Κι η γερμανική εφημερίδα «Nordwest – Nachrichten» (4/1/1946) είχε πρωτοσέλιδο τίτλο : «Αυτό ήταν το Κατίν : μαζική δολοφονία στην Πολωνία που αποδείχτηκε ναζιστικό έγκλημα». Ανάλογα δημοσιεύματα εμφανίστηκαν το 1946 στον ολλανδικό Τύπο.
17. Αλλά και στην επιτροπή των συμμάχων που εξέτασε το Κατίν, δεκάδες μάρτυρες κατέθεσαν ότι είχαν καταναγκαστεί από την Γκεστάπο να υπογράψουν ως δήθεν «αυτόπτες μάρτυρες» στη Γερμανική έκθεση. Στα αρχεία της του Foreign Office, εμπεριέχονται κι άλλες ομολογίες Γερμανών στρατιωτικών σχετικά με τη ναζιστική ενοχή στο έγκλημα του Κατίν (φάκελος HS 4/139, Public Record Office κ.α.).
18. Οι Σοβιετικοί πρότειναν να συμπεριληφθεί η υπόθεση «Κατίν» στη δίκη της Νυρεμβέργης, αλλά οι Άγγλοι κι οι Αμερικάνοι δεν το δέχτηκαν. Στη δίκη αυτή όμως, ήρθαν στο φως έγγραφα που αποκάλυπταν την πολιτική των ναζί έναντι των Πολωνών, για προσχεδιασμό «εκτελέσεων χιλιάδων» αντιπροσώπων της πολωνικής ελίτ (γιατρών, διανοούμενων, αξιωματικών, όπως αυτοί που εκτελέστηκαν στο Κατίν) με σκοπό τη μετατροπή της Πολωνίας σε αγροτική αποικία «σκλάβων της Μεγάλης Γερμανικής Παγκόσμιας Αυτοκρατορίας». «Θα πρέπει να εξολοθρευθούν όλοι οι εκπρόσωποι της πολωνικής διανόησης. Ακούγεται σκληρό, όμως αυτός είναι ο νόμος της ζωής» … έλεγε ο Χίτλερ από το 1939 ... «Μόνο μέσα από αυτό το δρόμο μπορούμε να έχουμε το δικό μας ζωτικό χώρο». Κι αυτή την πολιτική εφάρμοσε στην Πολωνία από την πρώτη στιγμή της εισβολής.
19. Ο Alexander Werth, γόνος μάλιστα εξόριστων τσαρικών αντικομουνιστών (όπως κι ο ίδιος) εμιγκρέδων του Λονδίνου, πολεμικός ανταποκριτής του BBC και των «London Sunday Times» στο Ανατολικό Μέτωπο, στο έργο του «Russia at War : 1941-1945», διατύπωσε ξεκάθαρη ένσταση για την σοβιετική ενοχή στο Κατίν κι επεσήμανε την ομοιότητα της τεχνικής των μαζικών δολοφονιών στο Κατίν, με τις αναρίθμητες άλλες περιπτώσεις θηριωδιών της Γκεστάπο στις κατεχόμενες από τους ναζί περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης.
20. Κι ένας Γερμανός στρατιώτης που ζούσε στην Αγγλίας μετά τον πόλεμο, έγραψε σε επιστολή του στους «The Times» το 1971 : «Γράφοντας εκ πείρας δε νομίζω ότι εκείνη την ύστατη στιγμή του πολέμου ο Γκαίμπελς κατάφερε να ξεγελάσει και πολλούς Γερμανούς στρατιώτες στη Ρωσία για το ζήτημα του Κατίν. Οι Γερμανοί στρατιώτες γνώριζαν πολύ καλά για τις εκτελέσεις στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Εμείς, οι Γερμανοί στρατιώτες, γνωρίζαμε πως οι Πολωνοί αξιωματικοί δεν εξολοθρεύθηκαν από κανέναν άλλο παρά από τους δικούς μας».
ΚΙ Ο ΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ.
Το 1989, η σοβιετική «περεστρόικα» του Γκορμπατσώφ, επέτρεψε την διοργάνωση μνημόσυνου στο χώρο του Κατίν από «συγγενείς» των νεκρών, στην οποία μίλησε ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μπρεζίνσκι, που στην ουσία παράγγειλε : «Είναι πολύ σημαντικό για μένα να ειπωθεί η αλήθεια για το τι πραγματικά συνέβη, γιατί μόνο μέσω της αλήθειας μπορεί η νέα σοβιετική ηγεσία να αποστασιοποιηθεί από τα εγκλήματα του Στάλιν και της NKVD».
Το 1992, η Ρωσία του Γιέλτσιν, μέσα στον έντονο και «παραγωγικό» αντικομουνισμό της εποχής και κατά τη διάρκεια της δίκης που στήθηκε ενάντια στο ΚΚΣΕ, «ανακάλυψε» τρία έγγραφα της εποχής του Κατίν που «αποδείκνυαν» ότι το έγκλημα στο Κατίν διαπράχτηκε από την ΕΣΣΔ.
- Όμως τα «ντοκουμέντα» ήταν τόσο εμφανώς πλαστά που δεν έγιναν δεκτά ούτε κι από αυτό το στημένο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσίας του Γιέλτσιν, όπου δικαζόταν το ΚΚΣΕ.
- Από το 1992 μέχρι σήμερα, κυκλοφορούν πλήθος κόπιες από αυτά τα πλαστά φωτοαντίγραφα των υποτιθέμενων ντοκουμέντων, αλλά τα πρωτότυπα, ουδέποτε εμφανίστηκαν, παρότι ζητήθηκαν και από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσίας κι από την Πολωνική κυβέρνηση.
- Στο υποτιθέμενο έγγραφο με την απόφαση του Πολιτικού Γραφείου, υπάρχουν οι υπογραφές των Στάλιν, Μολότοφ, Μικογιάν, Βωροσίλοφ, αλλά και των Καγκάνοβιτς και Καλίνιν. Μόνο που στη συγκεκριμένη, σύνοδο του Π.Γ. (Μάρτης 1940), οι δύο τελευταίοι ... απουσίαζαν.
- Κάποιο από αυτά τα έγγραφα δεν είχε καμιά ημερομηνία και κάποιο είχε ημερομηνία πρωτοκόλλησης προηγούμενη από την ημερομηνία έκδοσης.
- Δύο από τα έγγραφα, που δε θα μπορούσε παρά να είχαν συνταχθεί με απόσταση μερικών ημερών (αν ήταν πραγματικά), φέρουν την ίδια ημερομηνία «5 Μαρτίου 1940».
- Και σύμφωνα με αυτά τα έγγραφα, η απόφαση πάρθηκε από το «Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ», παρ’ όλω που το 1940 δεν ... υπήρχε ΚΚΣΕ, αφού τότε λεγότανε ΠΚΚ(μπ), δηλαδή «Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα» (μπολσεβίκοι). Σε ΚΚΣΕ μετονομάστηκε το 1952.
- Αργότερα αποκαλύφθηκε στη Μόσχα και το εργαστήριο πλαστών εγγράφων από όπου βγήκαν αυτά τα «έγγραφα», τις «σφραγίδες» και πολλές άλλες αποκαλύψεις της πλαστότητας των εγγράφων.
ΠΗΓΕΣ
Η βιβλιογραφία των παρακάτω άρθρων
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4459057
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5601479
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=2869651
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5708171
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5809711
Ακόμα τα βιβλία
Αλληλογραφία Ρούσβελτ - Στάλιν – Τσώρτσιλ.
"ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΡΟΥΣΒΕΛΤ - ΣΤΑΛΙΝ - ΤΣΩΡΤΣΙΛ". Jonathan Fendy.