-TA ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΡΕΤΑΛΙΑ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΡΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ

Περί επι­στο­λής Λα­φα­ζά­νη προς Αντάρ­συους

Ανε­πι­βε­βαί­ω­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες ανα­φέ­ρουν πως ο τί­τλος της επι­στο­λής είναι: «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε, ένα ακόμη ανά­χω­μα να ‘χαμε».

Η εί­δη­ση βέ­βαια δεν είναι η επι­στο­λή, έτσι κι αλ­λιώς, χρό­νια τώρα, το πάνε το γράμ­μα με­τα­ξύ τους, αλλά το ότι η ΛΑΕ έχει και Πο­λι­τι­κή Γραμ­μα­τεία, που φαί­νε­ται να υπο­γρά­φει την επι­στο­λή. Η επι­στο­λή επι­δό­θη­κε αρ­μο­δί­ως από το φε­ρέ­φω­νο των εφο­πλι­στών, πρό­ε­δρο της ΠΕΝΕΝ και γνω­στό ναυ­το­πα­τέ­ρα Αντώ­νη Ντα­λα­κο­γιώρ­γο, που ως γνω­στό δια­τη­ρεί σχέ­σεις και με τις δύο πλευ­ρές και προ­σφά­τως ελ­λι­με­νί­ζε­ται στην ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ.

Από πλη­ρο­φο­ρί­ες που διέρ­ρευ­σαν η επι­στο­λή είναι ιδιό­χει­ρη, δυ­σα­νά­γνω­στη, σε μεσ­σια­νι­κή γραφή με έντο­νο το Να­πο­λε­ό­ντειο ύφος και έντο­νο το στοι­χείο της συ­γκί­νη­σης. 
Ο επι­στο­λο­γρά­φος πα­ρου­σιά­ζει τρόμο (τρέ­μου­λο) στην δεξιά χείρα γι’ αυτό και έχει κα­τα­βλη­θεί προ­σπά­θεια να γρα­φεί με το αρι­στε­ρό χέρι.
 Επί­σης, δια­κα­τε­χό­με­νος από αγ­χώ­δες πα­ρα­λή­ρη­μα με­γα­λεί­ου, πά­σχει εμ­φα­νώς από δεξιά οπορ­του­νι­στι­κή πα­ρα­πλη­γία, αρι­στε­ρές με­τω­πο­κρο­τα­φι­κές πα­ραι­σθή­σεις (πι­θα­νόν από επα­να­λαμ­βα­νό­με­νες καρ­πα­ζιές), σύν­δρο­μο ευ­ε­ρέ­θι­στου εντέ­ρου, χρό­νια δυ­σκοι­λιό­τη­τα και ιδιο­πα­θή κνί­δω­ση.

Ανά­στα­τοι στην ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ ανα­μέ­νουν την επι­στρο­φή (πα­ρο­δι­κή) του Δε­λα­στίκ ώστε ως γλωσ­σο­μα­θής να απο­φαν­θεί περί αυτής.

Στην εν λόγω επι­στο­λή γί­νε­ται ένα σύ­ντο­μο φλας μπακ στην «7ετη μνη­μο­νια­κή πε­ρί­ο­δο την οποία βιώ­νει η χώρα» και πέ­φτουν κάνα δυο δά­κρυα «για τη λε­η­λα­σία των λαϊ­κών ει­σο­δη­μά­των και της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας».

Πα­ρα­κά­τω ανα­φέ­ρε­ται εμ­φα­νώς με λυγ­μούς 
στην «απο­γο­ή­τευ­ση και την αμαύ­ρω­ση της Αρι­στε­ράς από τις κυ­βερ­νη­τι­κές πο­λι­τι­κές», στις οποί­ες ο Πα­να­γιω­τά­κης (Λα­φα­ζά­νης) αντι­τά­χθη­κε σθε­να­ρώς ως υπουρ­γός και επί 25ε­τία ανώ­τα­το στέ­λε­χος των ακα­το­νό­μα­στων. 
Φτά­νει δε μέχρι την δια­τύ­πω­ση πως «επι­χει­ρεί­ται σή­με­ρα μια με­γά­λη ιδε­ο­λο­γι­κή και πο­λι­τι­κή στρο­φή προς τα δεξιά».

Ο Πα­να­γιω­τά­κης ζητά, με τη βο­ή­θεια της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ πάντα, μια «επα­νί­δρυ­ση και επα­να­θε­με­λί­ω­ση της Αρι­στε­ράς, για το σο­σια­λι­σμό και τον κομ­μου­νι­σμό του 21ου αιώνα», 
αφού ως γνω­στό στον 20ό αιώνα τις πα­ρα­πά­νω έν­νοιες ο Λα­φα­ζά­νης τις υπε­ρα­σπί­στη­κε αρ­κού­ντως, αλλά τι να σου κάνει μόνο ένας άν­θρω­πος και μά­λι­στα στην κα­τά­στα­σή του.

Στη συ­νέ­χεια, χτυ­πώ­ντας το χέρι του στο τρα­πέ­ζι, κί­νη­ση που την φα­ντα­ζό­μα­στε διότι δεν ήμα­σταν πα­ρό­ντες κατά τη συγ­γρα­φή, ο Λα­φα­ζά­νης γρά­φει τέρμα στον «πρα­κτι­κι­σμό της δύ­να­μης της συ­νή­θειας όλων μας, ούτε ένας αφη­ρη­μέ­νος ανα­στο­χα­σμός πέρα και έξω από την πο­λι­τι­κή δράση». 
Μα την Πα­να­γία, έτσι ακρι­βώς το γρά­φει.
 Τέρμα οι ανα­στο­χα­σμοί του εί­δους: «Πού είσαι νιότη που ‘δει­χνες πως θα γι­νό­μουν άλλος». 
Και η Αρι­στε­ρά θα πρέ­πει να ανα­βα­πτι­στεί έτι πε­ραι­τέ­ρω, μιας και μέχρι σή­με­ρα δεν την ανα­βάθ­μι­σαν αρ­κού­ντως.

Απευ­θυ­νό­με­νος στους συ­ντρό­φους του της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ, λέει πως αυτή η συ­νερ­γα­σία πρέ­πει να γίνει με κρί­κους (πέντε κρί­κοι ένα τά­λι­ρο), όπου μάλ­λον εν­νο­εί το αλυ­σο­δέ­σι­μο με­τα­ξύ τους, ώστε να μην χά­νο­νται και πρέ­πει να γίνει σει­σά­χθεια (μην σας τρο­μά­ζει δεν πρό­κει­ται για αρ­ρώ­στια) των χρεών των ερ­γα­τι­κών και λαϊ­κών στρω­μά­των και τε­λειώ­νει με το ότι πρέ­πει να βρε­θούν και να τα συ­ζη­τή­σουν όλα αυτά, αλλά όχι σε συ­γκέ­ντρω­ση των ΑΔΕ­ΔΥ-ΓΣΕΕ όπως το έκα­ναν μέχρι τώρα, διότι περ­νά­ει το ΠΑΜΕ από μπρο­στά τους και κάνει φα­σα­ρία επί­τη­δες, αλλά κάπου αλλού πιο ιδιαί­τε­ρα. Άσε που το ΠΑΜΕ απο­κλεί­ε­ται να έχει τόσο κόσμο και μάλ­λον γυ­ρί­ζουν πίσω και ξα­να­νε­βαί­νουν την Πα­νε­πι­στη­μί­ου για να τους κο­μπλε­ξά­ρουν.

Έγκυ­ροι κύ­κλοι της ΑΝΤΑΡ­ΣΥΑ θε­ω­ρούν θε­τι­κή την κί­νη­ση και επι­φυ­λάσ­σο­νται να απα­ντή­σουν μετά την πα­νελ­λα­δι­κή συν­διά­σκε­ψη των 125 πο­λι­τι­κών κι­νή­σε­ων και ομά­δων που την απαρ­τί­ζουν και την οποία συ­γκα­λούν εκτά­κτως.

Πηγές του ΝΑΡ, αντι­θέ­τως, εκ­φρά­ζουν τον έντο­νο σκε­πτι­κι­σμό τους, σε σχέση με τον χρόνο και τον τρόπο που επι­λέ­χθη­καν να δοθεί η επι­στο­λή και θυ­μί­ζουν πως βρί­σκο­νται σε ιδιαί­τε­ρη ανα­τα­ρα­χή με τις απο­χω­ρή­σεις των «6», των «40», του «1» που τον έχουν κάτι σαν όσιο, των προη­γού­με­νων «18» και τόσων άλλων που σι­γά-σι­γά την κά­νουν από το «Ρεύμα», καθώς και σε έντο­νο προ­βλη­μα­τι­σμό σχε­τι­κά με τις διερ­γα­σί­ες τους για το υπό κα­τα­σκευή κόμμα.

Ανα­μέ­νε­ται η πα­ρέμ­βα­ση του Kommon, με βα­ρυ­σή­μα­ντο άρθρο επι­φα­νούς στε­λέ­χους του, όπου θα χαι­ρε­τί­ζει την ενω­τι­κή πρω­το­βου­λία του σ. Λα­φα­ζά­νη.

ΑΠΟ HERKO 
Γρά­φει ο Στέ­λιος Κα­νά­κης //

“Παλιά τους Τέχνη, κόσκινο...”

,,Οι συνταξιούχοι θυμούνται πολύ καλά το ρόλο τους πριν λίγο καιρό όταν ήταν υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ,,

Απάντηση στο δημοσίευμα της ηλεκτρονικής σελίδας «iskra» δίνει ο Δήμος Κουμπούρης πρόεδρος της ομοσπονδίας ΙΚΑ - ΕΤΜ, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και συντονιστής της ΣΕΑ των συνταξιουχικών οργανώσεων.

Συγκεκριμένα δημοσίευμα της «Iskra» ισχυρίζεται ότι η πανελλαδική κινητοποίηση των συνταξιούχων θα ήταν πιο αποτελεσματική εάν γινόταν την ημέρα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας μαζί με τις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων και προσθέτει: «Μάθαμε ότι συνδικαλιστές του κινήματος των συνταξιούχων έκαναν αυτή την πρόταση στο συντονιστικό των συνταξιούχων, αλλά την αρνήθηκε το ΠΑΜΕ (!!!)».

Η απάντηση του Δ. Κουμπούρη έχει ως εξής:

«“Παλιά τους τέχνη, κόσκινο...”

Τις τελευταίες μέρες συνάδελφοι μάς ενημέρωσαν, ότι διακινείται ηλεκτρονικά ένα -στην κυριολεξία- βρώμικο δημοσίευμα, με ψέμματα για την απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των συνταξιουχικών οργανώσεων σε σχέση με τη διοργάνωση της μεγάλης πανελλαδικής πανσυνταξιουχικής συγκέντρωσης την 15/12/17.

Πιο συγκεκριμένα, στην ιστοσελίδα "iskra" (ηλεκτρονική εφημερίδα της ΛΑΕ), με την ανώνυμη υπογραφή Μ.Ι., δημοσιεύεται άρθρο με τον τίτλο “Προς το ΠΑΜΕ” που με απάτη κατασκευάζει ένα ευφάνταστο σενάριο κι απ’ ότι διαπιστώνουμε έχει έναν ενδόμυχο, αλλά και φιλόδοξο στόχο. 

Δηλαδή, να εμφανίσει αντιπαραθετικά τη Συντονιστική Επιτροπή Συνταξιούχων με το ΠΑΜΕ, που εδώ και πολλά χρόνια έχει πρωτοστατήσει στην ίδρυσή της, που συμμετέχει και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις το συνταξιουχικό κίνημα!

Το να απαντήσουμε σε όσα ο αρθρογράφος βγάζει από την... κοιλιά του δεν το θεωρούμε σοβαρό. 

Όλα αυτά τα ψέματα γράφονται μόνο για να στηριχθούν οι γνωστές τους επιθέσεις και η εμμονή τους ενάντια στο ΠΑΜΕ.

Να είναι σίγουροι όμως ότι το συνταξιουχικό κίνημα έχει χαράξει τον αγωνιστικό του δρόμο και δεν θα γίνει ουρά των συμβιβασμένων εργοδοτοκυβερνητικών ηγεσιών.

Επισημαίνουμε, ότι οι τακτικές τους είναι πλέον γνωστές και δεν θα μένουν αναπάντητες. 

Δεν είμαστε στη χώρα των λωτοφάγων. Οι συνταξιούχοι θυμούνται πολύ καλά το ρόλο τους πριν λίγο καιρό όταν ήταν υπουργοί και υφυπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ».

902.gr 

Απάντηση Οικοδόμου στο Left.gr k στον ξεφτίλα πρωθυπουργό της χώρας μας για την Ελληνοφρένεια:

Αντιγράφουμε και κοινοποιούμε την ανάρτηση του Οικοδόμου: 

Στοχοποιούν την "Ελληνοφρένεια" με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου «Νίκος Μπελογιάννης»

Με έναν απαράδεκτο τίτλο και σχόλιο η κομματική ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ left.gr στοχοποιεί τη σατιρική εκπομπή Ελληνοφρένεια επειδή αντιτίθεται στην παρουσία του πρωθυπουργού στα εγκαίνια του Μουσείου «Νίκος Μπελογιάννης».

Πού έχουν σκοπό να φτάσουν; 

Μανούλες στην καπηλεία των ιδανικών της Εθνικής Αντίστασης και των ηρωικών αγώνων του λαού μας που είχαν πάντα μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, 

στην αντιστροφή της πραγματικότητας, στους εκβιασμούς και στην εξαπάτηση του λαού, 

στις «τεχνικές» αντικομμουνισμού που θα ζήλευε και ο Γκέμπελς…

Θα απαγορεύσουν σε λίγο και την κριτική ή την έκφραση αντίθετης γνώμης;!

Αποτελεί ασύγγνωστη πρόκληση να πηγαίνει στην Αμαλιάδα να μιλήσει για τον κομμουνιστή ήρωα Μπελογιάννη ο πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης 

που τσακίζει τα δικαιώματα της εργατικής οικογένειας και φτωχοποιεί το λαό· 

που ο ίδιος συναγελάζεται με τους ηγέτες χωρών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών, που μάχονται για τα συμφέροντα του παγκόσμιου κεφαλαίου, σπέρνοντας φτώχεια και πολέμους στους λαούς και που η χώρα του συμμετέχει ενεργά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, παραχωρώντας βάσεις και στέλνοντας στρατιωτικές αποστολές εκτός Ελλάδας.

Όπως και το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ο Μπελογιάννης δεν προσφέρεται για εξιλέωση της αντιλαϊκής πολιτικής στο όνομα κιόλας λαϊκών αγωνιστών που έπεσαν στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση. 

Όσο και να προσπαθεί ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του, δεν πρόκειται ούτε ν’ «αγγίξουν» την ηθική ανωτερότητα και το κομμουνιστικό μεγαλείο του ήρωα του ΚΚΕ Νίκου Μπελογιάννη.

«Σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει».

Πέμπτη 23 Μάρτη 2017.

Αναρτήθηκε από Οικοδόμος στις 18:36

Ο Πελετίδης Αποκαλύπτει:

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ

Παραπέρα εμβάθυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, οι αλλαγές στον «Καλλικράτη»

Ως παραπέρα εμβάθυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων με κύριο χαρακτηριστικό σε αυτή τη φάση την πιο στενή συνύφανση της Τοπικής Διοίκησης με τους επιχειρηματικούς ομίλους, χαρακτήρισε το πλαίσιο στο οποίο κινείται η λεγόμενη αναθεώρηση του «Καλλικράτη», ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε για αυτό το θέμα. 

Όπως είπε, μεταξύ άλλων, ο προσανατολισμός αυτός των αλλαγών στον «Καλλικράτη» έχει την συμφωνία όλων των συμμετεχόντων όπως της ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ - ΠΟΕ - ΟΤΑ, κάτι που καταγράφηκε για μία ακόμα φορά, από τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων της ΚΕΔΕ, στη συνάντηση των Δημάρχων της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (ΠΕΔ) Δυτικής Ελλάδας.

Σημείωσε επίσης, πως ο «Καλλικράτης», τα μνημόνια και οι συνολικές αναδιαρθρώσεις στο κράτος προετοίμασαν θεσμικά, διοικητικά και δημοσιονομικά το έδαφος για εμβάθυνση της επιχειρηματικής δράσης και λειτουργίας των φορέων της τοπικής διοίκησης. Στο σύνολό του, το πλαίσιο που ομόφωνα παρουσιάζουν μέσω της επιτροπής του ΥΠΕΣ, παρέχει θεσμικά εργαλεία στους φορείς της Τοπικής Διοίκησης είτε να ανοίξουν δρόμο είτε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, σε νέα πεδία κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, όπως:

• Η προσέλκυση επενδύσεων και συγκέντρωση πόρων ( ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων κλπ) σε έργα και υποδομές που θα υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων.
• Η ώθηση της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας (ΜΚΟ - KΟΙΝΣΕΠ - δίκτυα και συνεταιρισμούς προσώπων) με την ειδική συνδρομή και συνεισφορά της Τοπικής Διοίκησης.
• Η ληστρική αξιοποίηση από τις επιχειρήσεις του συνόλου της δημοτικής ακίνητης περιουσίας.
• Τη σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και τη νομιμοποίηση παλιών μέσω και της Τοπικής Διοίκησης (ΕΝΦΙΑ, αυξημένος ΦΠΑ στα νησιά).

Παράλληλα επεσήμανε πως οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις στο υφιστάμενο πλαίσιο του «Καλλικράτη» συνδέονται με τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αλλαγές που καμιά σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του λαού. Το αστικό κράτος και οι θεσμοί του ευθυγραμμίζονται στην ανάγκη να απελευθερωθούν κεφάλαια για τη χρηματοδότηση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό, όσο μεγαλώνει η φορολεηλασία για τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά, οι πόροι που αφαιρούνται από τη χρηματοδότηση των Δήμων και των Περιφερειών θα είναι περισσότεροι.

Αυτό το πλαίσιο φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποδυνάμωση και αποσύνδεση της χρηματοδότησης των φορέων της Τοπικής Διοίκησης από το κράτος την παραπέρα προσαρμογή του ρόλο της όσον αφορά τη χειραγώγηση των λαϊκών αναγκών, τη διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους κλάδους π.χ. απορρίμματα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τουρισμός, αγροτική παραγωγή κλπ. Διαμορφώνονται ήδη πιο διακριτοί οι ρόλοι σε επίπεδο κράτους -και των θεσμών του- σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο π.χ. οι Δήμοι να έχουν ως κύρια αρμοδιότητα το σχεδιασμό και τη διαχείριση τομέων της κοινωνικής πολιτικής και οι Περιφέρειες ένα πιο κεντρικό ρόλο στο «αναπτυξιακό» κομμάτι. Επιμερίζονται αρμοδιότητες στο πλαίσιο της ενιαίας στρατηγικής του κεφαλαίου που διασφαλίζει το αστικό κράτος στο σύνολό του και με τις αναγκαίες προσαρμογές του.

Όλες αυτές οι αντιλαϊκές αλλαγές, βρίσκονται σε αρμονία με τα απαιτούμενα του τρίτου Μνημονίου που στήριξαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ.

Υπογράμμισε επίσης πως από όλα αυτά τα παραδείγματα φαίνεται καθαρά, πόσο βάση έχει το επιχείρημα της «δυσκολίας συναινέσεων» στην Τοπική Διοίκηση. Το κεφάλαιο, τα αστικά κόμματα και οι δυνάμεις τους στην Τοπική Διοίκηση καταφέρνουν ευρύτατη συναίνεση, με πολλές αποχρώσεις, όταν πρόκειται να λάβουν μέτρα που θα διασφαλίζουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι αποπροσανατολιστικός ο καβγάς για την απλή αναλογική. Δεν είναι το πρωτεύον αν θα έχουμε σταθερή πλειοψηφία μίας δημοτικής αρχής ή αν θα υπάρχει ανάγκη για «συμφωνίες» δύο και τριών παρατάξεων στα δημοτικά συμβούλια. Σημασία έχει η στρατηγική που υπηρετούν σήμερα οι Δήμοι. Αναρωτήθηκε μάλιστα, τι όφελος θα έχει η λαϊκή οικογένεια από μία Δημοτική Αρχή που αυξάνει δημοτικά τέλη, ξεπουλάει την περιουσία του Δήμου στους ιδιώτες μέσω ΚΟΙΝΣΕΠ και ΜΚΟ και τρέχει να υλοποιήσει προγράμματα προς όφελος των επιχειρήσεων, έστω και αν αυτή έχει εκλεγεί αναλογικά και έχει και ευρύτατες συναινέσεις μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Η Δημοτική Αρχή Πάτρας, ανέφερε ο Κ. Πελετίδης, στηρίζαμε και στηρίζουμε την απλή αναλογική σε κάθε εκλογική αναμέτρηση από θέση αρχής. Δεν μπορούμε όμως να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι σήμερα αξιοποιείται η κουβέντα για την απλή αναλογική για να κρύψει την ουσία της μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη», που είναι να μετατρέψει τις Περιφέρειες και τους Δήμους σε πεδία επιχειρηματικής λειτουργίας. Αφετηριακή μας γραμμή, με την οποία κρίνουμε τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις είναι, αν αυτές εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και την ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Με αυτή τη γραμμή στεκόμαστε απέναντι σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις γιατί είναι αντιδραστικές και αντιλαϊκές.

Κάλεσε τους εργαζόμενους αλλά και τους εκλεγμένους σε τοπική και περιφερειακή διοίκηση, να οργανώσουν την πάλη τους, τη διεκδίκησή τους και την εναντίωσή τους σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν τις αντιδραστικές ανατροπές. Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερικό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χεριά και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.

• Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον Προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των Δημοτικών Υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κλπ.
• Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους για την ανάπτυξη - λειτουργία στην Τοπική Διοίκηση, γιατί αυτό σημαίνει τελικά μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού.
• Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική φορολογία, κάθε έμμεση φορολογία.
• Εντείνουμε τον αγώνα για αποκλειστικά Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα στους βασικούς Κοινωνικούς Τομείς της Υγείας - Πρόνοιας και Παιδείας με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
• Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Μονιμοποίηση όλων των Συμβασιούχων και των εργαζομένων στα προγράμματα.
• Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες - πυρκαγιές - σεισμούς- άλλες καταστροφές- από καιρικά φαινόμενα - ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
• Παλεύουμε για να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά τους Δήμους και τις Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας και φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

Από την πλευρά της, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Με τις αποφάσεις και τις κατευθύνσεις της η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, όπως φάνηκε και στο πρόσφατο συνέδριό της στη Θεσσαλονίκη, επιβεβαίωσε την ευρύτερη συναίνεση εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που συναντήθηκαν και στο τρίτο μνημόνιο. Η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ "διεκδικεί" στο πλαίσιο της "φορολογικής αποκέντρωσης και της αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης", να γίνει ο ΕΝΦΙΑ τοπικός φόρος, όπως εφαρμόζεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά και προηγμένα κράτη. Συμφωνούν δηλαδή στην παραπέρα αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την τοπική φορολογία και τα δημοτικά τέλη. Το χαράτσι που θέσπισε η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και υποτίθεται θα καταργούσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως θα έσκιζε και τα μνημόνια, να εισπράττεται από τους Δήμους.

Εμείς εναντιωνόμαστε σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, γι' αυτό είμαστε αντίθετοι και με τον εφαρμοζόμενο "Καλλικράτη" και με τη νέα έκδοσή του. Ο λαός με την πάλη του να ανατρέψει στην πράξη την εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής».

Για την "λογοκριμένη" συνέντευξη του Κουτσούμπα απ το 902.gr:

Τα μεγάλα πνεύματα...

Παραθέτουμε ασχολίαστα: Δημοσίευμα 1ο: «Η απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του 902.gr. Δεν αναρτήθηκε, όμως, ολόκληρη, αλλά "λογοκριμένη". Ο 902.gr, ενώ δημοσίευσε όλες τις ερωταπαντήσεις, παρέλειψε, προφανώς με εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ και μάλλον του ιδίου του Δ. Κουτσούμπα, πέντε κρίσιμες ερωταπαντήσεις. Κι αυτές οι "λογοκριμένες" ερωταπαντήσεις, όλως τυχαίως, αφορούσαν το κρίσιμο δίλημμα του νομίσματος, ευρώ ή εθνικό νόμισμα, για το οποίο διεξάγεται σήμερα μεγάλη διαμάχη σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο».

Δημοσίευμα 2ο: «Γιατί άραγε ο 902 λογόκρινε τον Κουτσούμπα; Συνέντευξη στην εκπομπή "Επτά", της ΕΡΤ, έδωσε τις προηγούμενες μέρες ο αρχικουκουές Κουτσούμπας και ως είθισται, η συνέντευξη αναρτήθηκε στο επίσημο κουκουέδικο ιστολόγιο. Οχι όμως ολόκληρη, αλλά... λογοκριμένη! Πώς τόλμησαν απλοί υπάλληλοι του Γραφείου Τύπου να λογοκρίνουν τα λεγόμενα του αρχικουκουέ - και πιο συγκεκριμένα πέντε ερωταποκρίσεις; Προφανώς, με την συναίνεσή του! Γιατί άραγε; Διότι, οι ερωτήσεις αφορούσαν τη θέση του... τιμημένου για το ευρώ και το εθνικό νόμισμα (...) αποφεύγοντας επιμελώς να πάρει θέση κατά της τυραννίας του ευρώ (...)».

Δημοσίευμα 3ο: «Ο Δ. Κουτσούμπας σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ (...) προσπαθεί να εμφανίσει την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ ως μια αντιδραστική πολιτική (...) συμβάλλοντας στην Ευρωτρομοκρατία (...) Χαρακτηριστική της αστοχίας αυτών των τοποθετήσεων, είναι η "λογοκριμένη" δημοσίευση της συνέντευξης στον "Ριζοσπάστη" (...)».

... συναντιούνται

Το πρώτο απόσπασμα είναι από δημοσίευμα της ιστοσελίδας της ΛΑΕ «Ισκρα» στις 20 Φλεβάρη, το δεύτερο είναι από δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Χρυσής Αυγής «Εθνικισμός.net» στις 24 Φλεβάρη, το τρίτο από δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΡΙΝ» στις 25 Φλεβάρη. 

Οι ομοιότητες είναι προφανείς και γεννάνε προβληματισμούς. 

Παρατήρηση 1η: Οποιος θέλει να δει ολόκληρη την κατά τ' άλλα «λογοκριμένη» συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ΕΡΤ, δεν χρειάζεται να ψάξει πολύ, μπορεί να την δει στον «902.gr»! 

Παρατήρηση 2η: Αυτή η συνάντηση «μεγάλων πνευμάτων» στην αντι-ΚΚΕ επίθεση και διαστρέβλωση των θέσεών του για το ζήτημα της πάλης ενάντια στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, που μόνο γέλιο μπορούν να προκαλέσουν (ακούς εκεί, φιλο-ΕΕ δύναμη το ΚΚΕ... Θα γελάνε και οι πέτρες!), επιβεβαιώνει τελικά την κριτική του ΚΚΕ ότι η υιοθέτηση των θέσεων του αστικού ευρωσκεπτικισμού, της θέσης για επιστροφή στο «εθνικό νόμισμα» εντός του καπιταλισμού, από δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερές ή αντικαπιταλιστικές, οδηγεί σε περίεργους «εναγκαλισμούς», υπό τη σκέπη τμημάτων του κεφαλαίου.

Οι ειδήσεις της εβδομάδας κ ο σκάρτος αντιφασισμός των νεο"αριστερών":

Κάν' το όπως ο Πελε

Η είδηση της εβδομάδας ήταν η δικαστική αθώωση του Πελετίδη από τις κατηγορίες εναντίον του, γιατί δεν παραχώρησε ένα δημοτικό χώρο (και βασικά γη και ύδωρ) στους φασίστες, για να κάνουν προεκλογική συγκέντρωση.

Κάποιοι μίλησαν για θρίαμβο της (αστικής βεβαίως-βεβαίως) δημοκρατίας, αυτής που εξέθρεψε κι ανέχεται τους φασίστες, επιζητώντας να βγάλει στην επιφάνεια το σοβαρό τους πρόσωπο -που είναι κάτι σαν το ανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλισμού, δηλαδή ανύπαρκτο. Θα μπορούσαμε να πούμε -τηρουμένων των αναλογιών και της υπερβολής που έχει ένας παραλληλισμός- πως θα ήταν σαν να κάναμε λόγο για θρίαμβο της -ετοιμοθάνατης τότε- δημοκρατίας της Βαϊμάρης, μετά την αθώωση του Ντιμιτρόφ και των συντρόφων του για την προβοκάτσια με την πυρπόληση του Ράιχσταγκ.

Η δικαίωση αυτή αφορά το δήμαρχο και τη δημοτική αρχή, τους εκατοντάδες αλληλέγγυους που του συμπαραστάθηκαν, το μαζικό κίνημα και το μαχόμενο τον φασισμό. Και όχι τη "δημοκρατία" που έσυρε τον Πελετίδη στα δικαστήρια, τα πανηγυρικά πρωτοσέλιδα του αστικού τύπου, διάφορους όψιμους υποστηρικτές και τα κυβερνητικά στελέχη, που δεν έχουν κάνει το παραμικρό, για να δείξουν στην πράξη την εναντίωσή τους στο κόμμα των νεοναζί.

Δεν είναι θέμα ιδιοκτησιακής λογικής ενός αγώνα -αν και θα μπορούσα, συνεχίζοντας καθ' υπερβολή τους παραλληλισμούς, να πω ότι "το ΚΚΕ γεννά Πελετίδηδες" -δε φυτρώνουν μόνοι τους στο δρόμο, σπορά της τύχης. Το πρόβλημα είναι η προκλητική στάση κι η διπροσωπία της ΔΦΑ, που νίπτει σαν Πόντιος Πιλάτος τα χέρια της, στην κολυμβήθρα της τυφλής κι 'ανεξάρτητης' δικαιοσύνης, για να μη τα λερώσουν τα "δύο άκρα": Ιησούς και Βαραββάς. Κι έρχεται εκ των υστέρων να πουλήσει σκάρτο αντι-φασισμό με ξένα κόλλυβα, να πανηγυρίσει για την απόφαση και να τη θεωρήσει περιφανή νίκη της δημοκρατίας.

Λοιπόν, δεν είναι θέμα να αποκλείσουμε κάποιον -όπως όταν απομονώνουμε τους χρυσαυγίτες- αλλά όποιος χάρηκε για τη δικαίωση του Πελετίδη και της δημοτικής αρχής, όποιος θαυμάζει τη σταθερή, αποφασιστική τους στάση απέναντι στους φασίστες, δεν έχει παρά να μιμηθεί το παράδειγμά τους στην πράξη, για να αποδείξει πως δε λέει λόγια του αέρα.

Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό, μπροστά του.

Κάν' το όπως ο ΠΕΛΕ, που έλεγε κι ένα αποκριάτικο άρμα πέρσι στο καρναβάλι της Πάτρας, που κορυφώνει τις φετινές εκδηλώσεις του μες στο Σαββατοκύριακο, και θα μπορούσε αντί για βασιλιά καρνάβαλο να έχει το ομοίωμα ενός ναζί ή ακόμα καλύτερα του αρχηγού τους (Φύρερ).

Κι αν όλα αυτά φαίνονται σε κάποιον βαριά κι ασήκωτα σαν καθήκον, όπως η δίαιτα στο λιχούδη που έχει το δάχτυλό του στο βάζο με το μέλι της εξουσίας, ας ξεκινήσει για αρχή από κάτι πιο απλό, κόβοντας πχ αντί για το κρέας τα ταξιδάκια στο Καστελόριζο με τους νεοναζί, σταματώντας να τους καλεί ως υψηλά ιστάμενα πρόσωπα σε γιορτές, όπου ποζάρουν δίπλα στον Παυλόπουλο, κτλ. Ή να αφήσει τα υπονοούμενα (όπως έκανε ένας παράγοντας του εξωκοινοβουλίου στο διαδίκτυο) πως ο κομμουνιστής δήμαρχος της Πετρούπολης δεν ακολούθησε το παράδειγμα της Πάτρας κι έδωσε ένα δημοτικό χώρο στους νεοναζί.

Ίσως τότε γίνουν κάπως πιο πειστικοί για τις προθέσεις και τη χαρά τους...

-Σημειώνω παρεμπιπτόντως πως μία από τις εφημερίδες που πανηγύριζε στο πρωτοσέλιδό της για την αθώωση (αλλά δεν είχε αναλυτικό ρεπορτάζ στις μέσα σελίδες, μάλλον γιατί έπρεπε να κλείσει ύλη) ήταν η ΕφΣυν. Που μεταξύ άλλων είχε στις σελίδες της και μια δημοσκόπηση-παραγγελιά για τη θετική αποτίμηση της κατάληξης του Eurogroup απ' την κοινή γνώμη, καθώς και κεντρικό άρθρο για τη γαλλική και γερμανική σοσιαλδημοκρατία, που κάνουν αριστερή στροφή (Ουάου). Είναι μετά να μην κάνεις τη σύνδεση και να πεις πως αυτός ο επιφανειακός πασόκικος αντιφασισμός στρώνει το δρόμο στην εξάπλωση του φασισμού κι αλείφει βούτυρο στο ψωμί του (αγαπημένο κλισέ);

-Αυτή τη βδομάδα η "κατάρα" του θανατικού άφησε τους εικαστικούς κι έπιασε ηθοποιούς και σκηνοθέτες.

Η περίπτωση του Κούνδουρου έχει αρκετές αντιφάσεις κι ιδιαιτερότητες. Γόνος εύπορης οικογένειας που διάλεξε άλλο δρόμο, στρατεύτηκε στο ΕΑΜ, πέρασε από τη μαρτυρική Μακρόνησο (όπου γνωρίστηκε με το Βέγγο) και βρήκε διέξοδο στον κινηματογράφο. Λέγεται όμως πως τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ένα άσχημο προσωπικό βίωμα τον έκανε να στραφεί σε αντιδραστικές θέσεις εναντίον των μεταναστών και των προσφύγων.

Με τον κίνδυνο της ανακρίβειας που περιέχουν πάντα τέτοιες γενικεύσεις, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Κούνδουρος ήταν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της πνευματικής ηγεμονίας της Αριστεράς και του Εαμογενούς κόσμου, στις τέχνες. Και παράλληλα δείγμα των ορίων αυτής της ηγεμονίας ή μάλλον της επίδρασης της ηγεμονίας του αντιπάλου τα τελευταία χρόνια...

Τον Μάνεση οι περισσότεροι τον θυμούνται ως Μένιο στους "δύο ξένους" αλλά προσωπικά ξεχωρίζω τρεις άλλες στιγμές της καριέρας του -με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια:

-την έκτακτη εμφάνισή του στο επεισόδιο των Απαράδεκτων με το βίντεο-κλαμπ και την Παπαρήγα την καλή.

-τις φυλακές Ανηλίκων, όπου πρωταγωνιστούσε, πλησιάζοντας ήδη τα σαράντα.

Μου είπαν είσαι σάπια βίδα, σε ένα σύστημα σωστό...

-τους Αυθαίρετους, με το ιδιαίτερο σήμα έναρξης (μουσάκι ΠαΣοΚ και το 92' ως ορόσημο) και τους χαρακτήρες που σκιαγραφούσαν εύστοχα την εποχή.

Υγ: μπορείτε να θυμηθείτε εδώ μια παλιότερη ανάρτηση της κε του μπλοκ, όπου θα βρείτε μια συνέντευξη του Κούνδουρου στη δεκαετία με τις βάτες (όπου αρχικά είχε αυταπάτες για το ΠαΣοΚ), ενώ το 91' με το πραξικόπημα του Αυγούστου στην ΕΣΣΔ, ο Κούνδουρος πρέπει να έκανε γυρίσματα κάπου στην Κριμαία -όπου βρισκόταν για διακοπές κι ο Γκορμπατσόφ...

Πηγή !!!