Οι προχτεσινές κινητοποιήσεις Ξεσκέπασαν-Αποκάλυψαν την πραγματικότητα k τους Στόχους της κυβέρνησης

Απαντήσεις και αδιέξοδα

Οι απαντήσεις της κυβέρνησης και των παρατρεχάμενών της σε σχέση με το γιατί προχώρησε σε αυτό το όργιο καταστολής ανήμερα της 17ης Νοέμβρη φανερώνουν το γεγονός ότι είναι σε αδιέξοδο.

Πρώτα απ' όλα γιατί είναι προκλητικό η κυβέρνηση και το κράτος που δεν μπορούν να εγγυηθούν την ουσιαστική προστασία της υγείας του λαού και το 'χουν ρίξει σχεδόν αποκλειστικά στην «ατομική ευθύνη», που έφεραν μαζί με όλους τους προηγούμενους την κατάρρευση του συστήματος Υγείας, να εγκαλούν όσους αγωνίζονται για το αυτονόητο. Δηλαδή, όσους αγωνίζονται για να υπάρξει ουσιαστική κρατική ευθύνη στην αντιμετώπιση της πανδημίας, να μην είναι κόστος η υγεία του λαού, των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, όσων πάνε στη δουλειά τους με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, των μαθητών στα σχολεία, των ηλικιωμένων σε οίκους ευγηρίας, παντού. Γιατί ένα από αυτά που διαδήλωσαν προχτές στις πολύμορφες συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, πρωτοβουλίες με το συμβολικό και ουσιαστικό τους περιεχόμενο ήταν το μήνυμα της σημερινής πάλης για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων του λαού σε συνθήκες πανδημίας.

Ολα τα κατασταλτικά μέτρα που πάρθηκαν, με τη συγκέντρωση άνω των 6.000 αστυνομικών στο κέντρο της Αθήνας, η ίδια η διαδικασία της επίθεσης στους διαδηλωτές, οι προσαγωγές, η χρήση δακρυγόνων είναι διαδικασίες που όχι μόνο δεν προστατεύουν τη δημόσια υγεία αλλά πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους. Η αστυνομία επιχείρησε να διαλύσει συγκεντρώσεις που χαρακτηρίζονταν για την υποδειγματική τήρηση μέτρων προστασίας, με μάσκες, αποστάσεις κ.λπ. Αντίθετα, η κατασταλτική επέμβαση ήταν που οδήγησε σε συνωστισμούς, που υποχρέωσε για να αναπνεύσουν εκατοντάδες να βγάλουν μάσκες και δεκάδες οδηγήθηκαν στριμωγμένοι στα λεωφορεία της αστυνομίας και στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ σε άθλιες συνθήκες.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα απέδειξε και στις 17 Νοέμβρη ότι ο αγώνας και η διεκδίκηση μπορούν να γίνονται με όρους πραγματικής προστασίας της υγείας. Και η αλήθεια είναι ότι ο λόγος των διεκδικήσεων και των αγώνων σήμερα είναι πολλαπλός, με πρώτο βέβαια το ζήτημα της πάλης για τη ζωή και την υγεία του λαού.

Γιατί η κυβέρνηση με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων έχει φορτώσει τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης που «σέρνεται» στη σκιά της στις πλάτες (ξανά) του λαού για να την βγάλουν καθαρή οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ολο το έργο των αντιλαϊκών ΠΝΠ της προηγούμενης περιόδου το μαρτυρά.

Γιατί κυβέρνηση και κεφάλαιο βλέπουν ως ευκαιρία την πανδημία για να βάλουν στον πάγο τις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις, να χτίσουν ένα ακόμα πιο αντιδραστικό πλαίσιο περιορισμού ελευθεριών και δικαιωμάτων. Οχι τυχαία, από τους πρώτους νόμους μετά την καραντίνα της άνοιξης ήταν ο νόμος περιορισμού των διαδηλώσεων.

Γιατί σε συνθήκες πανδημίας η αντιλαϊκή πολιτική ούτε αναστέλλεται ούτε κάνει διάλειμμα. 

Η κυβέρνηση έχει στα σκαριά νέα αντεργατικά νομοσχέδια με πιο εμβληματικό αυτό που καθιερώνει τη 10ωρη εργασία και χτυπάει το δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση.

Ολα αυτά σημαίνουν πολύ απλά ότι οι αγώνες, η πάλη του κινήματος δεν μπορεί και δεν πρέπει να κάνουν κανένα διάλειμμα ούτε να αναβληθούν. Ακριβώς το αντίθετο.

Αυτό είναι που φοβίζει και αυτό είναι που προσπαθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση με πρόσχημα τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας. Εκτός από την προσπάθεια να καλλιεργήσει κλίμα συναίνεσης και εθνικής συνεννόησης, με τη βοήθεια μάλιστα των άλλων αστικών κομμάτων και του ΣΥΡΙΖΑ, που καταθέτει προτάσεις για υπουργούς κοινής αποδοχής, χρειάζεται και την πυγμή για να αντιμετωπίσει το λαϊκό κίνημα.

Είναι λοιπόν άλλο η ανάγκη στις σημερινές συνθήκες οι αγώνες να προσαρμόζονται, να παίρνουν υπόψη το ζήτημα της πανδημίας, το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα να παίρνει μέτρα προστασίας όσων συμμετέχουν στους αγώνες και τις κινητοποιήσεις, κάτι που έχει αποδείξει πως το κάνει, και άλλο πράγμα τα κρατικά φιρμάνια απαγόρευσης των συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων. Οι προχτεσινές κινητοποιήσεις ξεσκέπασαν αυτήν την πραγματικότητα και γιατί έγιναν με υποδειγματικό τρόπο, εκφράζοντας μια οργανωμένη πειθαρχημένη (στα μέτρα προστασίας της υγείας) απειθαρχία (στις απαγορεύσεις και τον αυταρχισμό) αλλά και γιατί έτσι αποκάλυψαν ότι ο στόχος της κυβέρνησης και του κράτους δεν είναι η προστασία της υγείας αλλά η αντιμετώπιση και με την καταστολή του κινήματος.

Μονόδρομος λοιπόν για τους εργαζόμενους είναι η κλιμάκωση της πάλης μέσα από τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς, με πρώτο μεγάλο σταθμό την πανεργατική απεργία στις 26 Νοέμβρη. Οπως έφαγε η κυβέρνηση τα μούτρα της στις 17 Νοέμβρη, έτσι θα μας βρίσκει συνέχεια μπροστά της!

Ριζοσπάστης 

 

Ο «γαλαξίας» των Υπό Κατασκευή Εμβολίων για covid-19

 

Πυκνώνουν οι ανακοινώσεις των εταιρειών και των επιστημονικών ινστιτούτων με τα οποία αυτές συνεργάζονται σχετικά με την πρόοδο των δοκιμών των εμβολίων, που ετοιμάζουν για την αντιμετώπιση του νέου κορονοϊού SARS-CoV-2 και της ασθένειας που προκαλεί, της COVID-19. Στην κούρσα για την πρωτοκαθεδρία, που θα σημάνει για τα μονοπώλια που θα την πετύχουν κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων και φήμη διαρκείας, συμμετέχουν κατασκευαστές περισσότερων από 50 διαφορετικών εμβολίων, τα οποία βρίσκονται σε φάσεις κλινικών δοκιμών. Δεν εγκαταλείπουν όμως και άλλοι 80 και πλέον κατασκευαστές, που βρίσκονται ακόμη στη φάση δοκιμών σε πειραματόζωα.

Οι ανακοινώσεις σημαίνουν άμεσες χρηματοδοτήσεις και συμβόλαια από κράτη και ενώσεις κρατών, τα οποία στην ουσία χρηματοδοτούν την παραγωγή των εμβολίων, εφόσον αυτά πετύχουν, ελαχιστοποιώντας ή μηδενίζοντας το κόστος για τα φαρμακευτικά μονοπώλια. Αμεσα κέρδη για κεφαλαιοκράτες προκύπτουν και από την άνοδο της τιμής των μετοχών των εταιρειών μετά από ανακοινώσεις για καλή πορεία των δοκιμών των εμβολίων τους, μεγαλομέτοχοι των οποίων συχνά σπεύδουν να εξαργυρώσουν, πουλώντας μετοχές στην ανεβασμένη τιμή, πριν ενδεχόμενη πτώση της, αν τελικά το εμβόλιο δεν περάσει με επιτυχία τις δοκιμές. Είναι δείγματα του σάπιου συστήματος που κυριαρχεί στον κόσμο την εποχή αυτής της πανδημίας και δεν έχουν να κάνουν καθόλου με τις αγωνίες των ανθρώπων, που περιμένουν ένα εμβόλιο που θα μας απαλλάξει από τον κίνδυνο του κορονοϊού. Αναγκαστικά το εμβόλιο οι άνθρωποι και οι απόμαχοι του μόχθου το περιμένουν από τις εταιρείες, αφού δεν έχουν το δικό τους κράτος, που θα έστρεφε όλους τους απαραίτητους ανθρώπινους και υλικούς πόρους, χωρίς σπατάλη δυνάμεων και ανταγωνισμούς, ώστε να φτιαχτεί το συντομότερο ένα ασφαλές εμβόλιο, που θα δινόταν δωρεάν σε κάθε άνθρωπο.

Φάσεις

Τα εμβόλια εκθέτουν τον οργανισμό σε μια τροποποιημένη, ασφαλή εκδοχή του παθογόνου ιού, προκαλώντας την παραγωγή αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή πρωτεϊνών, που θα μπορέσουν να εμποδίσουν το πραγματικό παθογόνο να μπει μέσα στα κύτταρα. Το ανοσοποιητικό «μαθαίνει» και «θυμάται» πώς να αντιμετωπίσει τον εισβολέα αν τον συναντήσει. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους για να δημιουργήσουν μια χημική φόρμουλα εμβολιασμού, την οποία στη συνέχεια δοκιμάζουν σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά της (βλ. διάγραμμα).

Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν εμβόλια που είναι στην τρίτη φάση δοκιμών, αλλά έχουν ήδη εγκριθεί για περιορισμένη χρήση στην Κίνα («CanSinoBIO», sinovac), στη Ρωσία («Gamaleya», BEKTOR) και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (τα κινεζικά των «Wuhan Institute» και «Sinopharm»). Στην τρίτη φάση δοκιμών είναι άλλα 6 εμβόλια, των εταιρειών «moderna» (ΗΠΑ), «BIONTECH-Pfizer» (ΗΠΑ - Γερμανία), «Johnson & Johnson» (ΗΠΑ), «AstraZeneca» (Βρετανία - Σουηδία), «NOVAVAX» (ΗΠΑ), «medicago» (Καναδάς), «BHARAT» (Ινδία), Murdoch children's research institute (Αυστραλία). «Moderna» και «BIONTECH-Pfizer» χρησιμοποιούν τεχνικές γενετικής μηχανικής (μέσω mRNA), ενώ οι περισσότερες από τις υπόλοιπες εξασθενημένους ή αδρανοποιημένους αδενοϊούς ή κορονοϊούς και κάποιες άλλες χρησιμοποιούν πρωτεΐνες. Αλλα 16 εμβόλια βρίσκονται στη δεύτερη φάση των κλινικών δοκιμών και 38 βρίσκονται ακόμη στην πρώτη φάση.

Αποτελεσματικότητα

Πρόσφατες ανακοινώσεις κάποιων εταιρειών για αποτελεσματικότητα 90% ή και πάνω από 90% έγιναν με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα και χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η τρίτη φάση των κλινικών δοκιμών. Αποτελεσματικότητα 90% σημαίνει ότι 9 στους 10 απ' όσους είχαν λάβει το εμβόλιο (και όχι το ψευδοφάρμακο που δίνεται στο άλλο μισό του δείγματος συμμετεχόντων στην κλινική δοκιμή) δεν ασθένησαν όταν εκτέθηκαν στον κορονοϊό, μετά την πάροδο του διαστήματος που απαιτείται για την προετοιμασία του ανοσοποιητικού (συνήθως τρεις βδομάδες). Στην περίπτωση που το εμβόλιο γίνεται σε δύο δόσεις μεταξύ των οποίων και πάλι μεσολαβεί διάστημα τριών εβδομάδων, η έκθεση στον ιό πρέπει να γίνει μετά την πάροδο του απαραίτητου χρόνου από τη χορήγηση της δεύτερης δόσης. Αυτό σημαίνει ότι αν τελικά - όταν έρθει η πολυπόθητη ώρα - κάνει κάποιος ένα εμβόλιο δύο δόσεων, δεν θα πρέπει να μειώσει καθόλου την προσοχή του σχετικά με τα ατομικά μέτρα προστασίας για τουλάχιστον ενάμιση μήνα από τον πρώτο εμβολιασμό.

Με δεδομένο ότι οι κυβερνήσεις έχουν κατά νου πρώτα και κύρια την καπιταλιστική αγορά και όχι τον άνθρωπο και δεν θα αλλάξουν κάτι σημαντικό π.χ. στις συγκοινωνίες, ή τα μέτρα προστασίας στους τόπους δουλειάς, ενώ θα βιαστούν και πάλι να χαλαρώσουν την καραντίνα, ώστε να κυκλοφορήσει το κεφάλαιο, καλό θα είναι ο εμβολιασμένος να συνεχίσει να τηρεί τα μέτρα ατομικής προστασίας για όσο διάστημα θα διαρκεί η πανδημία, για το ενδεχόμενο να ανήκει σε εκείνους που το εμβόλιο δεν θα προσφέρει ανοσία. Τουλάχιστον μέχρι ο εμβολιασμός να πάρει τέτοια μαζικότητα, που να οδηγήσει σε «ανοσία της αγέλης», δηλαδή σε αδυναμία του ιού να διαδοθεί σε μαζική κλίμακα, καθώς θα συναντά γύρω του ικανό ποσοστό ανθρώπων που θα έχουν αποκτήσει ανοσία μέσω του εμβολιασμού ή της ανάρρωσης από COVID-19.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: «Scientific American»

Στα Κοράκια της Ιδιωτικής Ασφάλισης

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Κάλεσμα ετοιμότητας ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια για νέα επίθεση στην Ασφάλιση

Τα νέα αντιασφαλιστικά σχέδια που έχει έτοιμα στα συρτάρια της η κυβέρνηση καταδικάζει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, καλώντας τα σωματεία και τους εργαζόμενους σε αγωνιστική ετοιμότητα.

Στην ανακοίνωσή του, το ΠΑΜΕ σχολιάζει την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), επισημαίνοντας ότι στην πραγματικότητα επιχειρεί να βάλει ταφόπλακα στις διεκδικήσεις των συνταξιούχων, «καθώς θεωρεί "περασμένες - ξεχασμένες" τις τεράστιες περικοπές στις συντάξεις». Οπως εξηγεί, το ΣτΕ επιβεβαιώνει ότι η ψήφιση το Μάη του 2016 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του νόμου 4387 (νόμος Κατρούγκαλου) «πέρα από τις άλλες ανατροπές που επέφερε για τους σημερινούς ασφαλισμένους, ενσωμάτωσε και "νομιμοποίησε" όλες τις προηγούμενες περικοπές, "λύνοντας" ζητήματα αντισυνταγματικότητας και κλείνοντας παράλληλα το δρόμο σε επόμενες διεκδικήσεις αναδρομικών».

Και ενώ οι τεράστιες περικοπές αποκτούν τώρα και τη... βούλα του ΣτΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ βάζει μπροστά την επόμενη φάση της αντιασφαλιστικής επίθεσης.

Προχωρά το αντιλαϊκό σχέδιο πλήρους ιδιωτικοποίησης των επικουρικών συντάξεων

«Οι ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα συνεχίζονται με την "εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στον δεύτερο πυλώνα Κοινωνικής Ασφάλισης", που αποτελούσε μία από τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες της ΝΔ και έρχεται να "κουμπώσει" πάνω στον νόμο - λαιμητόμο, του ΣΥΡΙΖΑ», επισημαίνει το ΠΑΜΕ, σχολιάζοντας το «Σχέδιο Ανάπτυξης» της «επιτροπής Πισσαρίδη» της κυβέρνησης, μέσα στο οποίο περιλαμβάνεται «πρόταση» για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων.

Εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης σε αυτό το σχέδιο, τονίζει το ΠΑΜΕ, εκτός από τους νόμους του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και το πόρισμα της λεγόμενης «επιτροπής σοφών» που εκπονήθηκε επί της θητείας του Ν. Μηταράκη στο υπουργείο Εργασίας. Στην τότε επιτροπή, υπενθυμίζει το ΠΑΜΕ, «συμμετείχαν εκπρόσωποι της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, καθώς και των Επαγγελματικών Ταμείων, μαζί και της Τράπεζας της Ελλάδας, δηλαδή όλα τα κοράκια που προσδοκούν κέρδη και ετοιμάζονται να θησαυρίσουν από την παραπέρα διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης».

Οπως τονίζει το ΠΑΜΕ, στο τότε πόρισμα, το περιεχόμενο του οποίου όπως όλα δείχνουν επανέρχεται μέσα από το «Σχέδιο Ανάπτυξης» της «Επιτροπής Πισσαρίδη» προβλέπονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:

-- «Οι επικουρικές συντάξεις των νέων ασφαλισμένων δεν θα είναι εγγυημένες, καθώς το ύψος τους θα εξαρτάται από το τζογάρισμα στις αγορές και γενικώς από την "απόδοση" του ρίσκου που αναλαμβάνει ο κάθε ασφαλισμένος ατομικά! Γίνεται λόγος για "επιλογή" ανάμεσα σε "τρία επενδυτικά πακέτα", "χαμηλού", "μεσαίου" και "υψηλού επενδυτικού κινδύνου". Ως εναλλακτικοί πάροχοι διαχείρισης υποδεικνύονται οι εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων, οι εταιρείες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, τα Πιστωτικά Ιδρύματα και οι Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις».

-- «Οι νέοι ασφαλισμένοι που πρωτοασφαλίζονται μετά την 1/1/2021 υπάγονται υποχρεωτικά στο νέο ιδιωτικό ασφαλιστικό σύστημα και καταβάλλουν το 6,5% επί των αποδοχών τους, δηλαδή το κράτος διευρύνει την πελατεία των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην Ασφάλιση, εντάσσοντας υποχρεωτικά στο νέο σύστημα ομάδες κλάδων και επαγγελμάτων που με το ισχύον σύστημα δεν διαθέτουν επικουρική Ασφάλιση. Τέτοιες μεγάλες κατηγορίες είναι οι ασφαλισμένοι στα πρώην ταμεία του ΟΑΕΕ και του ΟΓΑ».

-- «Στο πλαίσιο του σημερινού Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ) θα δημιουργηθεί ξεχωριστός νέος κλάδος ιδιωτικής επικουρικής Ασφάλισης και το Ταμείο θα είναι υπεύθυνο για την είσπραξη των εισφορών».

-- «Μετά τα πρώτα δέκα χρόνια, η διακοπή ροής εισφορών στο ΕΤΕΑΕΠ από τους νέους ασφαλισμένους θα προκαλέσει ελλείμματα, τα οποία με τη σειρά τους θα φορτωθούν σε παλιούς συνταξιούχους και ασφαλισμένους. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το κόστος μετάβασης από το ένα σύστημα στο άλλο υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 55 δισ. ευρώ, με τον τελικό λογαριασμό να φορτώνεται στα λαϊκά στρώματα, μέσω της γενικής φορολογίας και των άλλων αντιλαϊκών επιβαρύνσεων».

Δεν κλείνουμε ρολά - Δίνουμε απάντηση μπροστά στη νέα επίθεση!

«Είναι πλέον πιο ευδιάκριτος ο στόχος τους! Το τζογάρισμα των αποθεματικών των ταμείων να εκτιναχτεί, να γίνουν οι συντάξεις και ο κόπος των εργαζομένων χρηματιστηριακά στοιχήματα, να περάσουν στα κοράκια της ιδιωτικής ασφάλισης», καταγγέλλει το ΠΑΜΕ και απευθύνει σε σωματεία και εργαζόμενους κάλεσμα να βρίσκονται σε ετοιμότητα:

«Δεν έχουμε δικαίωμα να παραδώσουμε στη νέα γενιά εργαζομένων μια εργασιακή κόλαση και μια διαρκή ανασφάλεια. Την ίδια στιγμή που η νέα κρίση αγγίζει όλο και πιο βαθιά κάθε εργατική - λαϊκή οικογένεια, που η ανεργία θεριεύει και οι αναστολές συμβάσεων που συνοδεύονται από μειώσεις μισθών απλώνονται σε κάθε κλάδο, η εργατική απάντηση πρέπει να είναι εξίσου δυναμική», τονίζει.

Και ξεκαθαρίζει: «Τα σωματεία είτε σε συνθήκες πανδημίας είτε σε συνθήκες καλοκαιριού δεν κλείνουν ρολά. Η καταστολή και τα σχέδια περιορισμού των διαδηλώσεων δεν θα βάλουν εμπόδια στην απάντησή μας μπροστά στη νέα επίθεση».

• Η ανάγκη για αγωνιστική ετοιμότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων απέναντι στην εντεινόμενη αντιλαϊκή επίθεση βρέθηκε στο επίκεντρο και της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 22/7. Μεταξύ άλλων συζητήθηκαν οι εξελίξεις και η ανάγκη για οργάνωση της πάλης σε όλα τα μέτωπα: Ενάντια στα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης (Ασφαλιστικό, μονιμοποίηση και γενίκευση της τηλεργασίας κ.ά.) και την επίθεση της εργοδοσίας μέσα στους χώρους δουλειάς (με απολύσεις, διεύρυνση της «ευελιξίας» κ.ο.κ.), ενάντια στις τεράστιες ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, στη βαθύτερη ιμπεριαλιστική εμπλοκή κ.ά.

Ριζοσπάστης

ΗΠΑ-Κίνα ο Ανταγωνισμός έχει Βαθύτερα Αίτια.

Ανταγωνισμοί στο «κόκκινο»

Η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας με αιχμή τον κορονοϊό είναι ένα από τα τελευταία επεισόδια στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, που κλιμακώνεται σε οικονομικό, στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο, προκαλώντας «σεισμικές δονήσεις» συνολικά στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

Η πανδημία του κορονοϊού δεν επέδρασε ως καταλύτης μόνο στην καπιταλιστική κρίση, που σημάδια της υπήρχαν και πριν τον κορονοϊό, αλλά και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η Κίνα αξιοποιώντας και την πανδημία προσπάθησε να επεκτείνει την επιρροή της σε παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προσφέροντάς τους υγειονομική βοήθεια, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, αλλά και της ΕΕ.

Το τελευταίο διάστημα, η ένταση κλιμακώνεται και συνοδεύεται με αλληλοκατηγορίες και υπονοούμενα για την προέλευση του κορονοϊού ή για την απόκρυψη στοιχείων από την εξέλιξή του.

Οι ΗΠΑ κάνουν απροκάλυπτα λόγο για «κινεζικό ιό», κατηγορούν την Κίνα ότι δεν μπόρεσε να τον ελέγξει στα αρχικά του στάδια, αφήνοντας την εξάπλωσή του να εξελιχθεί σε παγκόσμια πανδημία, και ότι όλα έγιναν με την ανοχή, αν όχι με τη συνέργεια, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τη χρηματοδότηση του οποίου σταμάτησε η κυβέρνηση Τραμπ.

Αντίστροφα, η Κίνα έχει αφήσει ανοιχτά να εννοηθεί ότι ο ιός είναι αμερικανικής προέλευσης και ότι στο έδαφός της μεταφέρθηκε από τον στρατό των ΗΠΑ.

Οι αλληλοκατηγορίες αυτές συνοδεύονται με στοιχεία που παρουσιάζουν η μια και η άλλη πλευρά, με τους Αμερικανούς να απειλούν μέχρι και με την απαίτηση αποζημιώσεων πολλών τρισ. ευρώ από την Κίνα, χρεώνοντάς της τα χιλιάδες θύματα που είχαν από τον κορονοϊό.

Οσο κι αν γίνεται προσπάθεια αυτή η κλιμάκωση της έντασης να αποδοθεί στο προεκλογικό κλίμα των ΗΠΑ, η πραγματικότητα είναι ότι ο ανταγωνισμός με την Κίνα έχει βαθύτερα αίτια.

Αποτελεί ουσιαστικά αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Σχετίζεται με την ενίσχυση της Κίνας οικονομικά και στρατιωτικά, με τη δυνατότητα που έχει σήμερα να παίζει αναβαθμισμένο ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο, να διαμορφώνει νέες συμμαχίες.

Η προσπάθεια των ΗΠΑ να διατηρήσουν τη θέση τους στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα και της Κίνας να αναβαθμίσει τη δική της, σε συνδυασμό με τις ανακατατάξεις και το ρόλο άλλων παγκόσμιων δυνάμεων, όπως η Ρωσία, η ΕΕ, η Ινδία, είναι το πραγματικό υπόβαθρο των ανταγωνισμών που οξύνονται.

Ετσι μπορεί, για παράδειγμα, να ερμηνευτούν ο λεγόμενος «εμπορικός πόλεμος» ΗΠΑ - Κίνας, η αμφισβήτηση από τις ΗΠΑ παγκόσμιων συμφωνιών και οργανισμών, η ανάπτυξη αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Κινεζική Θάλασσα, μια ανάσα από τα χωρικά ύδατα της Κίνας, η προσπάθεια της τελευταίας να αυξήσει την επιρροή της σε συμμάχους των ΗΠΑ, αξιοποιώντας την οικονομική της ισχύ και το μεγαλεπήβολο σχέδιο του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού».

Ετσι εξηγείται η μεταφορά αμερικανικών επενδύσεων από την Κίνα στην Ινδία, που οδηγεί ακόμα και σε στρατιωτικά επεισόδια ανάμεσα στις δύο ασιατικές χώρες, όπως έγινε πριν από λίγες μέρες στα μεταξύ τους σύνορα.

Αλλά και η προσπάθεια των ΗΠΑ να επιβάλουν όρους αποκλεισμού των κινεζικών επενδύσεων και εξαγορών στρατηγικών ομίλων της τεχνολογίας, όχι μόνο στο δικό τους έδαφος αλλά και σε χώρες - συμμάχους τους, επικαλούμενες ζητήματα ασφάλειας του ΝΑΤΟ, όπως στην περίπτωση της ανάπτυξης δικτύου 5G στις ευρωπαϊκές χώρες από κινεζικά μονοπώλια.

Γι' αυτό το ΝΑΤΟ, παρά τις αντιθέσεις στο εσωτερικό του, δηλώνει ότι θα εμποδίσει τη μετατροπή της «υγειονομικής» κρίσης σε «κρίση ασφάλειας», διαπιστώνοντας την παραπέρα ενίσχυση του ρόλου της Κίνας την περίοδο της πανδημίας και τη μικρότερη σχετικά έκθεση της οικονομίας της στη νέα παγκόσμια κρίση.

Η όξυνση των ανταγωνισμών παγκόσμια μεγαλώνει τις απειλές για τους λαούς και αφήνει όλες τις εξελίξεις ανοιχτές. Στο χέρι των λαών είναι να μη γίνουν ξανά θύματα αυτών των αντιπαραθέσεων, αλλά με τον δικό τους αγώνα να βγουν νικητές.

rizospastis 15/5/20

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΓΟ «EAST MED» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Από κοινού και στοιχισμένοι πίσω από τα βρώμικα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, και με το μάτι στην «αναβάθμιση» της αστικής τάξης, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και Ελληνική Λύση ψήφισαν χτες στην Ολομέλεια της Βουλής και με συνοπτικές διαδικασίες τη συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου «East Med».

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

Το ΝΑΤΟ ψάχνει «πρακτικάριους» στην Ελλάδα!

Εξάμηνο «Πρόγραμμα Πρακτικής Άσκησης» (Internship Program) για φοιτητές και πρόσφατα αποφοιτήσαντες οργανώνει το ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη

ΚΑΛΗ ΜΑΣ...ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!

Απ' την Εφημερίδα της Εργατιάς:

Καπιταλισμός και λαϊκές ανάγκες δεν συναντιούνται πουθενά

• Οι χιλιάδες νεκροί στις ισχυρότερες καπιταλιστικές χώρες, οι ανταγωνισμοί για τα φάρμακα, τα εμβόλια, ακόμα και το υγειονομικό υλικό, οι αντιθέσεις που οξύνονται από την πανδημία, τα μέτρα που παίρνονται μπροστά στη νέα κρίση ένα πράγμα φανερώνουν: Το σύστημα που προστατεύει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων εκθέτει σε μόνιμο κίνδυνο τα δικαιώματα, την ασφάλεια, την υγεία, ακόμα και τη ζωή του λαού.
• Οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες σωματείων και φορέων στα νοσοκομεία, στα σούπερ μάρκετ και αλλού, η αλληλεγγύη και η κοινή δράση δημιουργούν προϋποθέσεις για μαζική απάντηση το επόμενο διάστημα, για την οργάνωση της αντεπίθεσης.

ΣΕΛ.  3,    6  -  7,    16  -  17

    

https://www.rizospastis.gr/

Δ. Κουτσούμπας: Ο λαός όρθιος και δυνατός για να ζήσει τη δική του Ανάσταση

ΠΟΛΙΤΙΚΗ /Σάββατο 18 Απριλίου 2020, 15:33:43 / / Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Χρόνια Πολλά με υγεία και δύναμη, με την ευχή ο λαός μας να βγει όρθιος και δυνατός απ' αυτή την περιπέτεια, όρθιος και δυνατός για να ζήσει τη δική του Ανάσταση, που μπορεί να έρθει αν αποφασίσει να απαλλαγεί από το Γολγοθά ενός συστήματος, που έχει σε μόνιμη καραντίνα τη ζωή του, τα δικαιώματά του» δήλωσε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Ο σχετικός σύνδεσμος της δήλωσης του Δ. Κουτσούμπα είναι: https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=Q8DW6xgmojw&feature=emb_title

Κατιούσα

Δήλωση Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ & Δημοτικού Σύμβουλου Αθήνας, στο πόρταλ του “Αθήνα 98.4” και τη δημοσιογράφο Μάγδα Μπουλούκου.
«Έτσι ζωγραφίζονται και οι ευχές σ’ αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες. Μένουμε δυνατοί & αισιόδοξοι. Η ατομική ευθύνη γίνεται συλλογική δράση για να μην πληρώσουν τις συνέπειες της κρίσης οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι.

Η σκέψη και ο προβληματισμός, οι φόβοι για τις οικονομικές συνέπειες να γίνουν αγώνες & διεκδικήσεις. Τα καλά λόγια για τους υγειονομικούς, τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, τους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής να εκφραστούν με μαχητική απαίτηση για αποκλειστικά δημόσια & δωρεάν υγεία, και υπηρεσίες που δεν θα λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος, αλλά την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών καθολικά του λαού μας. Με εργαζόμενους που θα έχουν σταθερή εργασία, δεν θα ανακυκλώνονται, δεν θα δουλεύουν με ημερομηνία λήξης. Γιατί, ο Δήμος της Αθήνας στηρίζεται στους χιλιάδες εργαζόμενους του.

Ποια είναι η κατάσταση του Δήμου σήμερα:
• Υποστελέχωση κρίσιμων υπηρεσιών (καθαριότητα, ηλεκτρολογικό, πράσινο, τεχνικά έργα).
• Εμπλοκή δεκάδων ΜΚΟ στις κοινωνικές δομές.
• Ανταποδοτική λειτουργία στους παιδικούς σταθμούς, τον πολιτισμό, τις αθλητικές υποδομές.
• Χρονοβόρες εργολαβίες, συμπράξεις με ιδιωτικές επιχειρήσεις, αναθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

Μπαίνοντας στην περίοδο μετά την καραντίνα, η ατομική ευθύνη που δείξαμε πρέπει να μετατραπεί σε συλλογική ευθύνη και αλληλεγγύη. Βάζουμε πλάτη για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν.»

10 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΚΚΕ ΣΑΣ ΛΕΕΙ-Μόνιμα-ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ-ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ -φωτο

10 χρόνια πάνε τώρα που το ΚΚΕ σας φωνάζει με όλους τους τόνους να μειωθούν μόνιμα και δραστικά οι βουλευτικές αποζημιώσεις  και να καταργηθούν  βουλευτικές συντάξεις και άλλα προνόμια βουλευτών  κι άλλων υψηλόβαθμων κρατικών παραγόντων.

Δείτε το 2010:
 

ολόκληρη η δημοσίευση εδώ:https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5932885

To 2017:

ολόκληρη η δημοσίευση εδώ:https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9296728

Σήμερα: (προχθές 30/3/2020)

ολόκληρη η δημοσίευση εδώ:https://www.902.gr/eidisi/politiki/219765/pagia-i-thesi-toy-kommatos-gia-monimi-drastiki-meiosi-ton-misthon-voyleyton?fbclid=IwAR3GCyBWla12_MgFNMGVs1NRYix_f1eFgZtwAI5BbmXlQqrVEepbSO1JYrk

Γιατί το αποκρύβετε 

"φαρισαίοι και λοιποί υποκριτές" ;

Ο COVID-19 και η Μεγάλη Εικόνα -επ' ευκαιρία- της Υγείας

Άρθρο του Γ. Σιδέρη, γιατρός, υποψήφιος διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ

Ο COVID-19 και η μεγάλη εικόνα της Υγείας

15 Μαρ 2020

Εργατική Τάξη, Υγεία - Πρόνοια

*Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 14-15/3

Τις τελευταίες μέρες η εξάπλωση του COVID-19 ανάγκασε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να τον αποκαλέσει πανδημία. Κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί η πανδημία. Πλήθος ιατρικών εργασιών βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι κυβερνήσεις μιλούν ήδη για «κρίση δημόσιας υγείας», το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη παρακολουθεί με αγωνία. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα που ζούμε. Αποδεικνύουν το θρίαμβο της επιστήμης και τη χρεοκοπία της μεταφυσικής. Κι όμως ...ο «καθένας» κάνει τη δουλειά του.

Ανάμεσα στα άλλα αναφέρει: «Χρειάζεται κυβερνητική χρηματοδότηση (σ.σ. στις φαρμακοβιομηχανίες) γιατί τα προϊόντα των πανδημιών είναι εξαιρετικά υψηλού ρίσκου επενδύσεις (...) τεχνικά, διπλωματικά και εμπόδια προϋπολογισμού πρέπει να ξεπεραστούν (...) να ενισχυθεί η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (...) οι κυβερνήσεις και άλλοι χορηγοί θα πρέπει να επενδύσουν και στις εγκαταστάσεις παρασκευής».1 Να λοιπόν ποιος θα πληρώσει πάλι το μάρμαρο και πού πάει ...η δουλειά.

Η μεγάλη εικόνα

Οι δηλώσεις ελάχιστων λοιμωξιολόγων ότι ο COVID-19 δεν μεταδίδεται με τη «μεταλαβιά» δεν είναι απλώς φαιδρότητα, αλλά σκοταδισμός. Το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου ότι «η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών» είναι επικίνδυνη. Ενα σεβαστό ατομικό δικαίωμα δεν μπορεί να ασκείται εις βάρος της δημόσιας υγείας.

Για άλλη μια φορά φανερώνεται ο αναχρονιστικός εναγκαλισμός κράτους - Εκκλησίας. Αυτές οι δηλώσεις έρχονται να προστεθούν στην αντιδραστική όχθη στην οποία ανήκουν επίσης οι γραφικές καρικατούρες τύπου Βελόπουλου (που πουλάει κρέμα για τον κορονοϊό) και Πορτοσάλτε (που ενώ μιλάει για τον κορονοϊό διαβάζει και μια διαφήμιση για συμπληρώματα διατροφής που κάνουν άτρωτο τον οργανισμό).

Το παζλ συμπληρώνουν κερδοσκόποι, παράνομοι ή νόμιμοι (μια πρώτη γεύση την έχουν πάρει όσοι έχουν δοκιμάσει να εξεταστούν από διάφορα ιδιωτικά θεραπευτήρια, στα οποία το κόστος για μία εξέταση φαρυγγικού επιχρίσματος κοστίζει 150 ευρώ), εφημερίδες που έχουν ένθετο μάσκες, προφητείες γερόντων, τρομολαγνεία από τα ΜΜΕ και θεωρίες συνωμοσίας.

Αν αφήσουμε στην άκρη αυτές τις γραφικότητες θα δούμε τη μεγάλη εικόνα, που μέρα με τη μέρα διαμορφώνεται.

Η κατάσταση στη δημόσια Υγεία συνεχίζει να είναι τραγική. Οι κινητοποιήσεις των εργατικών σωματείων που γίνονται αυτές τις μέρες είναι σωστές και δίκαιες γιατί είναι μάχες υπεράσπισης, κυριολεκτικά, της ζωής του λαού. Αφορούν μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων, όπως προσλήψεις υγειονομικών για να μπορεί να γίνει 24ωρη η λειτουργία όλων των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, εξοπλισμό όλων των δημόσιων υπηρεσιών με τα προβλεπόμενα είδη απολύμανσης και προφύλαξης, παρεχόμενα δωρεάν από το κράτος στον πληθυσμό, πρόσθετες άδειες με αποδοχές και Ασφάλιση.

Ηδη στην Ιταλία ξεκίνησαν απεργιακές μάχες στη βιομηχανία για μια σειρά από αυτά τα ζητήματα. Είναι καθήκον κάθε σωματείου να προστατεύσει τους εργαζόμενους του κλάδου του και τις οικογένειές τους από την αισχροκέρδεια, την εργοδοτική τρομοκρατία και την εκμετάλλευση, που, με πρόσχημα την πανδημία, θα βρει νέους τρόπους να εφαρμόζεται με τον αέρα που τις δίνουν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης (μείωση ελέγχων προς τους εργοδότες, κατακρεούργηση της κανονικής άδειας, αναστολή ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, ξεχαρβάλωμα εργασιακών σχέσεων).

Οποιος παρατηρήσει θα καταλάβει ότι ακολουθούν και άλλα. Αλλωστε, στο Νο 1 (με βάση τον διεθνή συντελεστή impact factor) ιατρικό περιοδικό του πλανήτη, «The New England Journal of Medicine», το βασικό άρθρο για τον COVID-19 το έγραψε όχι κάποιος επιστήμονας, αλλά ο Bill Gates, πρώην ιδιοκτήτης της «Microsoft», ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου.

Να μη δεχτεί ο λαός να πληρώσει το μάρμαρο

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι «το βάρος οφείλουμε να το μοιραστούμε όλοι, κράτος, επιχειρήσεις και εργαζόμενοι»2, δεν πρέπει να περάσουν. Γιατί οι εργαζόμενοι έχουν επωμιστεί το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης, της ανάπτυξης, έχουν πληρώσει τα πάντα όλα αυτά τα χρόνια.

Η λογική που καλλιεργείται για απαγόρευση των «δημόσιων συναθροίσεων» δεν αφορά μόνο τα (προφανώς αναγκαία) μέτρα ατομικής υγιεινής και την αποφυγή της μετάδοσης. Εντάσσεται στην προσπάθεια δημιουργίας μαζικής συνείδησης υποταγμένης στη λογική τού σήμερα «δεν μιλάς για την επιδημία του κορονοϊού», αύριο «δεν μιλάς για την επιδημία του πολέμου» κ.ο.κ.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η κυβέρνηση, όλο αυτό το διάστημα, δεν σταμάτησε να νομοθετεί. Προχωράει ακάθεκτη στο κατάπτυστο νομοσχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων, φορτώνει τον μισό Ποινικό Κώδικα στον πρόεδρο του σωματείου του ΠΑΓΝΗ ότι «διασπείρει ψευδείς ειδήσεις» και «καλλιεργεί πανικό» επειδή έβγαλε στη φόρα τη γύμνια του νοσοκομείου του και απαίτησε να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας.

Αμα ήθελαν να προστατεύσουν τον πληθυσμό, όλες οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια θα έκαναν προσλήψεις στις δημόσιες δομές Υγείας, θα άνοιγαν κρεβάτια ΜΕΘ, θα ανανέωναν τον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, θα έφτιαχναν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας χωρίς περιορισμούς και σύστημα Υγείας επικεντρωμένο στην πρόληψη.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτές τις μέρες στο Νο 2 ιατρικό περιοδικό του πλανήτη, «The Lancet», δημοσιεύτηκε εργασία από δεκάδες χιλιάδες περιστατικά της επιδημίας COVID-19 στην καπιταλιστική Κίνα και εξέταση των δεικτών θνητότητας ανά περιοχή. Αποδεικνύεται ότι σε περιοχές με ικανοποιητική δυνατότητα πρόσβασης του πληθυσμού σε επαρκείς υπηρεσίες περίθαλψης, η θνητότητα (θάνατοι επί % των νοσούντων) ήταν 0-0,3%, ενώ σε περιοχές που για διάφορους λόγους δεν υπήρχε τέτοια ικανοποιητική δυνατότητα, η θνητότητα ήταν υπερδεκαπλάσια (3-5%)3. Ειδικά σήμερα λοιπόν, είναι ακόμα πιο επίκαιρα αυτά τα αιτήματα που παλεύουν τα σωματεία.

Οι μεγάλες αντιφάσεις

Μαζί με τον αγώνα για τα αναγκαία μέτρα προστασίας, σήμερα, οι εργαζόμενοι και οι επιστήμονες πρέπει να αναλογιστούν:

Είναι δυνατόν, όταν είναι αποδεδειγμένο (από τη δεκαετία του 1950 ακόμη) ότι κατά μέσο όρο στις ΜΕΘ σώζονται 4 στους 5 οριστικά «χαμένους» από την κλασική ιατρική και ότι οι πιθανότητες επιβίωσης αυξάνονται κατά 50%4, να παραμένουν κλειστά τα 100 κρεβάτια ΜΕΘ επειδή δεν προσλαμβάνουν το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό;

Τι εμποδίζει όλα αυτά τα χρόνια τη στελέχωση των ΜΕΘ όταν, ακόμα και αυτές τις μέρες με βάση την τραγική πείρα από τη γειτονική βόρεια Ιταλία, αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα κρεβατιών ΜΕΘ είναι το φλέγον ζήτημα; Μήπως η πολιτική που θεωρεί την Υγεία εμπόρευμα και κόστος;

Είναι δυνατόν το 2020 να συζητάμε για επάρκεια σε μάσκες, αναλώσιμα, αναπνευστήρες (σημείωση: Οι πολυεθνικές αύξησαν την τιμή τους κατά 5 έως 10 φορές αυτές τις μέρες); Αυτό αλήθεια δεν αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός παράγει με μόνο σκοπό το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες;

Μπορεί να εξυπηρετηθεί αποτελεσματικά το όποιο σχέδιο αντιμετώπισης μίας πανδημίας, όταν οι υπηρεσίες καθαριότητας ανήκουν σε εργολάβους, τα φάρμακα σε πολυεθνικές και προμηθευτές που ανεβοκατεβάζουν τις τιμές, το προσωπικό έχει έως και 17 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις μέσα σε ένα νοσοκομείο και τα νοσοκομεία είναι επιχειρηματικές μονάδες (πού να είχαμε και τις ΣΔΙΤ που σχεδίαζε η κυβέρνηση);

Συμφέρει το λαό ή όχι μία κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, που θα προσανατόλιζε αντίστοιχα από την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία στην παραγωγή ιατρικών υλικών φαρμάκου και την έρευνα έως την κατανομή εργατικού δυναμικού, νοσηλευτικού, ιατρικού, καθαριότητας με βάση την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, τακτικών και έκτακτων;

Τα σχέδια αντιμετώπισης της εξελισσόμενης πανδημίας εκπονούνται «κεκλεισμένων των θυρών». Επίσημη, έγκαιρη, συστηματική και έγκυρη ενημέρωση του προσωπικού δεν υπάρχει. Αυτοί που καλούνται να τα θέσουν σε εφαρμογή δεν ενημερώνονται (το έλλειμμα ενημέρωσης επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η συμμετοχή των εργαζομένων σε συνελεύσεις - ενημερώσεις που οργανώνουν τα σωματεία είναι από τις πιο μαζικές). Αυτό θα γινόταν αν η εξουσία ήταν στα χέρια του λαού και οι εργαζόμενοι υγειονομικοί ήταν κοινωνοί του σχεδιασμού, υποχρεωμένοι να λένε και να λύνουν τα προβλήματα και όχι να τα κρύβουν;

Φανερώνονται ή όχι τα μεγάλα αδιέξοδα που προκύπτουν από την εμπορευματοποίηση της Πρόνοιας, όταν πανάκριβες δομές Ειδικής Αγωγής, που ακόμα και σήμερα δεν λένε ξεκάθαρα αν θα κλείσουν, συνεχίζουν να βλέπουν τα παιδιά με ειδικές ανάγκες ως ευρώ;

Θα ήταν ζημιωμένος ο πληθυσμός εάν υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια μονάδες ΠΦΥ να διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία;

Μέσα στον καθημερινό αγώνα για επιβίωση, ζωή με δικαιώματα, χρειάζεται να ανοίξει πλατιά συζήτηση για τα σημερινά αδιέξοδα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας και τις προϋποθέσεις για την ανατροπή του. Σήμερα φαίνεται ακόμα πιο καθαρά ότι μονόδρομος για τη σωτηρία του λαού είναι ο αγώνας για ποιοτική, υψηλού επιπέδου αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, για ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την κοινωνία, για το σοσιαλισμό.

Πηγές:

1. «Responding to Covid-19. A Once-in-a-Century Pandemic», Bill Gates- https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMp2003762 query=recirc_mostViewed_railB_article

2. Γραφείο Τύπου πρωθυπουργού - Μήνυμα του πρωθυπουργού προς τους πολίτες για τον κορονοϊό, 11/3/2020

3. «Potential association between COVID - 19 mortality and health - care resource availability, Yunpeng Ji et al - https://www.thelancet.com/action/showPdf?pii=S2214-109X%2820%2930068-1

4. «Continuum of hospital care: the role of intensive care» - Hillman et all, Current Opinion in Critical Care 2010, 16:505-509

ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΣΤΟ ΣτΕ !!

Επίθεση που αφορά όλη την εργατική τάξη.

Με όχημα το ενισχυμένο αντεργατικό πλαίσιο, μεθοδεύουν νέα χτυπήματα στους μισθούς

Η προσφυγή του ΣΕΒ ενάντια στις τριετίες πατά στο οπλοστάσιο που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ

Η προσφυγή του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) πριν από τις βουλευτικές εκλογές, με την οποία ουσιαστικά οι βιομήχανοι στρέφονται συνολικά ενάντια στις τριετίες (δηλαδή στην προσαύξηση του κατώτατου μισθού με βάση την προϋπηρεσία), έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά ότι η αντεργατική επίθεση στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και στη λεγόμενη «μεταμνημονιακή περίοδο».

Τη μονιμοποίηση και όλων των προηγούμενων χτυπημάτων στους μισθούς, πάνω στα οποία «χτίζονται» και οι νέες αξιώσεις του κεφαλαίου, επιβεβαίωσε και η πρόσφατη δημοσιοποίηση της απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την οποία κρίνεται αμετάκλητα «συνταγματική» η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στους δημόσιους υπαλλήλους...

Κόντρα στα απατηλά αφηγήματα περί «δίκαιης» και «βιώσιμης ανάπτυξης», που αναμασούσαν και στην προεκλογική περίοδο η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα υπόλοιπα κόμματα του κεφαλαίου, επιβεβαιώνεται ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διαχρονική προσπάθεια των επιχειρηματικών ομίλων, με τη στήριξη όλων των κυβερνήσεών τους, για παραπέρα συμπίεση των μισθών, για τη θωράκιση των κερδών και της ανταγωνιστικότητάς τους.

Η ενιαία αυτή στρατηγική, με κομβικά σημεία την περιβόητη ΠΥΣ αρ. 6 του Φλεβάρη του 2012, της κυβέρνησης Παπαδήμου, στη συνέχεια τον νόμο 4093 του ίδιου έτους επί κυβέρνησης ΝΔ και από εκεί τον νόμο 4172/2013 (νόμος Βρούτση), μέχρι την τελευταία παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ, τον Σεπτέμβρη του 2018 (ν. 4564), με την οποία ο νόμος Βρούτση τέθηκε για πρώτη φορά σε εφαρμογή, πλέον ως νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, αποτελεί μια ευθεία αντεργατική γραμμή που υπηρετήθηκε με συνέπεια από όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Κομβικές παρεμβάσεις στον κατώτατο μισθό, εργαλείο για το χτύπημα όλων των εργαζομένων

Με όλες αυτές τις κομβικές παρεμβάσεις, κυρίως πάνω στον κατώτατο μισθό, επιταχύνθηκε η επίθεση του κεφαλαίου συνολικά στους μισθούς όλων των εργαζομένων. Και ακριβώς πάνω σε όλο αυτό το αντεργατικό οπλοστάσιο, το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του προετοιμάζουν και τα επόμενα χτυπήματα, προαναγγελία των οποίων αποτελεί η παρέμβαση του ΣΕΒ.

Με την ΠΥΣ 6/2012 επί κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια με τον νόμο 4093/2012, ο κατώτερος μισθός της ΕΓΣΣΕ μειώθηκε κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών και διαμορφώθηκε στα 586 ευρώ και 511 ευρώ μεικτά αντίστοιχα.

Ταυτόχρονα, «πάγωσαν» και οι τριετίες από το 2012 και μετά, με ρήτρα μάλιστα ότι μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το 10%, δεν θα υπάρξει «ξεπάγωμα» των τριετιών. Οι μόνες τριετίες (προϋπηρεσία) που αναγνωρίστηκαν ήταν αυτές που κάποιος εργαζόμενος είχε συμπληρώσει μέχρι τη νομοθέτηση της ΠΥΣ (Φλεβάρης 2012).

Ακολούθησε ο νόμος 4172/2013, γνωστός αρχικά ως νόμος Βρούτση, με τον οποίο καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό, ο καθορισμός του οποίου θα γίνεται μόνιμα με Υπουργική Απόφαση και με γνώμονα την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων και την κατάσταση της «εθνικής οικονομίας»...

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού διατήρησε επί 4 ολόκληρα χρόνια το αίσχος της ΠΥΣ 6/2012, το 2018 ήταν αυτή που, με δόλωμα μερικές δεκάδες ευρώ αύξηση στον κατώτατο μισθό, ενεργοποίησε για πρώτη φορά τον νόμο Βρούτση, ψηφίζοντας τον νόμο 4564.

Αντίστοιχα, αφού διατήρησε άθικτο όλα αυτά τα χρόνια τον «υποκατώτατο» μισθό για τους νέους εργαζόμενους, προχώρησε σε μια... μετεξέλιξή του: Η κατάργησή του συνοδεύτηκε ουσιαστικά από την αντικατάστασή του με τη μεγάλη μείωση των εργοδοτικών εισφορών για τους νέους εργαζόμενους. Ετσι προσφέρεται στην εργοδοσία ένα πιο μόνιμο διπλό δώρο: Αφενός δεν επιβαρύνεται καθόλου από την κατάργηση του «υποκατώτατου» μισθού, αφετέρου διατηρεί τη δυνατότητά της να εκμεταλλεύεται ακόμα πιο φτηνό εργατικό δυναμικό και να το ανακυκλώνει, όπως και τη δυνατότητά της να αξιοποιεί αυτό το όπλο για να συμπιέσει συνολικότερα τους μισθούς για όλους τους εργαζόμενους.

Στη βάση της ενεργοποίησης του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, τον Φλεβάρη του 2019 εκδίδεται η σχετική εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας, την οποία σήμερα αμφισβητεί προκλητικά ο ΣΕΒ, ζητώντας ουσιαστικά την πλήρη κατάργηση των τριετιών.

Οι βιομήχανοι από την πρώτη στιγμή είχαν αμφισβητήσει τη νομιμότητα της συγκεκριμένης Υπουργικής Απόφασης, όσον αφορά το σκέλος των τριετιών, επικαλούμενοι μεταξύ άλλων ακριβώς τους νόμους 4093/2012 και 4172/2013 και ειδικότερα τη διάταξη όπου ο κατώτατος μισθός ορίζεται ως «μοναδιαία αξία (ποσό) αναφοράς».

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο προβάλλει σήμερα ο ΣΕΒ αυτές τις αντεργατικές αξιώσεις, πέρα από την επίμαχη εγκύκλιο, είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε ανέγγιχτη και τη διάταξη του μνημονιακού νόμου 4093/2012 της ΝΔ που προβλέπει το «πάγωμα» των τριετιών από τον Φλεβάρη του 2012 και μετά και μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το 10%, αλλά και τον νόμο 4172/2013.

Τι σημαίνουν το τσεκούρωμα και το πάγωμα των τριετιών

Για να φανεί το μέγεθος των ανατροπών που έχουν επιβληθεί στους μισθούς, αλλά και τι σημαίνουν οι προκλητικές αξιώσεις του ΣΕΒ, που η κυβέρνηση της ΝΔ θα υλοποιήσει μέχρι κεραίας, αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τον Φλεβάρη του 2012, για τους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα που αμείβονταν με τον κατώτατο μισθό, για κάθε τρία χρόνια προϋπηρεσίας υπήρχε προσαύξηση του μισθού τους κατά 10% και μέχρι τρεις τριετίες (προϋπηρεσία 9 ετών). Η συνολική προσαύξηση επομένως έφτανε το 30% επί του κατώτερου μισθού.

Αντίστοιχα για τους εργατοτεχνίτες, η προσαύξηση επί του κατώτατου ημερομισθίου για κάθε τρία χρόνια προϋπηρεσίας ήταν 5% και μέχρι έξι τριετίες, δηλαδή 30% για τα 18 χρόνια προϋπηρεσίας.

Μετά τον Φλεβάρη του 2012 και τον νόμο 4093/2012που ακολούθησε, οι εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό δεν λαμβάνουν πλέον καμιά προσαύξηση στο μισθό τους για το χρόνο που εργάζονται μετά τον Φλεβάρη του 2012.

Ετσι, αν ένας μισθωτός είχε συμπληρώσει μία τριετία τον Φλεβάρη του 2012, μέχρι σήμερα (2019) έχει χάσει δύο τουλάχιστον τριετίες, δηλαδή έχει απώλεια 20% επί του μισθού του. Οσοι μάλιστα μισθωτοί ανέλαβαν εργασία μετά τον Φλεβάρη του 2012, μέχρι σήμερα δεν δικαιούνται καμία προσαύξηση προϋπηρεσίας στον κατώτατο μισθό, καθώς οι τριετίες, σύμφωνα με τον 4093/2012, παραμένουν «παγωμένες»...

Πάνω σε αυτό το «πάγωμα» και με όχημα τον νόμο 4172/2013, με τον οποίο ο κατώτατος μισθός ορίζεται ως «μοναδιαία αξία (ποσό) αναφοράς», ο ΣΕΒ και άλλες ενώσεις του εγχώριου κεφαλαίου αξιώνουν ουσιαστικά την πλήρη κατάργηση των τριετιών. Τυχόν ικανοποίηση από το ΣτΕ των αξιώσεων του ΣΕΒ θα οδηγήσει σε αρκετές περιπτώσεις σε νέες σημαντικές μειώσεις, ενώ θα σημάνει και την επίσημη μονιμοποίηση του σημερινού «παγώματος».

Αν δηλαδή ένας εργαζόμενος που μέχρι τον περασμένο Φλεβάρη αμειβόταν με τον κατώτατο μισθό (586 ευρώ) και είχε προσαύξηση 20% για δύο τριετίες που είχε συμπληρώσει πριν το 2012, λάμβανε συνολικά 704 ευρώ μαζί με την προϋπηρεσία. Τώρα και παρά την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού στα 650 ευρώ, αν καταργηθούν οι δύο τριετίες που έχει εξασφαλίσει, η συνολική του αμοιβή θα μειωθεί στα 650 ευρώ μεικτά!

Οι νέες αντεργατικές αξιώσεις των βιομηχάνων και η προθυμία της κυβέρνησης της ΝΔ να τις κάνει πραγματικότητα πατούν σε όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που διατήρησε και ενίσχυσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μάλιστα απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ και την επίμονη διεκδίκηση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, πλήρη επαναφορά των τριετιών και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι παρά τη δημοσιότητα που πήρε η προσφυγή του ΣΕΒ στο ΣτΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ τηρεί «σιγήν ιχθύος»! 

Τόσο η κυβέρνηση όσο και το υπουργείο Εργασίας «έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους», επιβεβαιώνοντας και με αυτόν τον τρόπο ότι οι προεκλογικές διακηρύξεις της ΝΔ για «ποιοτικές θέσεις εργασίας» και καλές αμοιβές στους εργαζόμενους ήταν αέρας κοπανιστός...

Επίθεση που αφορά όλη την εργατική τάξη

Η επίθεση στον κατώτατο μισθό δεν αφορά βέβαια μόνο τους εργαζόμενους που αμείβονται με αυτόν. Καθώς αποτελεί το «κατώφλι» της μισθολογικής κλίμακας, επιδρά συνολικά σε όλους τους μισθούς και άρα και στον μέσο μισθό, δηλαδή αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη.

Αντίστοιχα, το χτύπημα των τριετιών και εν γένει της προϋπηρεσίας αφορά εξίσου όλους τους μισθωτούς, αφού όπως προκύπτει και από τις συναντήσεις συνδικάτων και Ομοσπονδιών με εργοδοτικούς φορείς, οι εργοδότες αμφισβητούν την προϋπηρεσία ως στοιχείο προσαύξησης των μισθών γενικά, ακόμα και στο πλαίσιο κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Οπως επιβεβαιώνεται και από τα επίσημα στοιχεία, οι ανατροπές στον κατώτατο μισθό που επιβλήθηκαν το 2012, σε συνάρτηση με την υπονόμευση των κλαδικών Συμβάσεων, συνεχίζουν να επενεργούν μέχρι σήμερα, οδηγώντας τις εργατικές αμοιβές σε ζοφερά επίπεδα.

Συγκεκριμένα, την περίοδο 2011 - 2018, ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης μειώθηκεκατά 27,5%, της πλήρους απασχόλησης κατά 20,26% και της μερικής απασχόλησης κατά 36,15%. Η μείωση αυτή είναι συνεχής: Ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης το 2011 ανερχόταν στα 1.264 ευρώ, τον Νοέμβρη του 2014, λίγο πριν αναλάβει την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο μέσος μεικτός μισθός συρρικνώθηκε στα 1.008,9 ευρώ, για να φτάσει τον Νοέμβρη του 2018 στα 916,03 ευρώ μεικτά.

Τέλος, με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ για τους μισθούς το 2018, μέχρι 400 ευρώ μεικτά λαμβάνει το 19,7% των μισθωτών, μέχρι 650 ευρώ μεικτά (δηλαδή κάτω από τον σημερινό κατώτερο μισθό) λάμβανε το 37,2%, ενώ σχεδόν ένας στους δύο, το 49,1%, λάμβανε μέχρι 800 ευρώ μεικτά!

Αυτή είναι η κληρονομιά για την εργατική τάξη που άφησαν πίσω τους την προηγούμενη επταετία οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. 

Απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, απέναντι σε όλο αυτό το αντεργατικό πλαίσιο, πρέπει να ενισχυθεί η πάλη των εργαζομένων, για την πλήρη κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών, για αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων.

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10423569