«...Η τωρινή μας δυστυχία δεν είναι παρά το πέρασμα της πλεονεξίας και της σκληρότητας εκείνων που φοβούνται την πρόοδο του ανθρώπου….
Και η δύναμη που αφαίρεσαν από το λαό θα επιστρέψει σε αυτόν ξανά…
Εσείς είστε ο λαός που έχει τη δύναμη,να εφεύρει μηχανές, να εφεύρει την ευτυχία. Εσείς έχετε τη δύναμη να εμπνεύσετε μια όμορφη κι ελεύθερη ζωή, ώστε να είναι μια υπέροχη περιπέτεια…»
Αποσπάσματα από την ταινία «Ο μεγάλος Δικτάτωρ» του Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977).
Ο Τσάπλιν έφυγε από τη ζωή πριν 40 χρόνια, σαν προχτές, στις 25 Δεκεμβρίου 1977.
Δείτε ολόκληρο το γνωστό (και συγκλονιστικό) μονόλογο του Τσάπλιν στην ταινία:
Κι όλα αυτά τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου (στο β. ημισφαίριο), που τότε συνέπιπτε με το χειμερινό ηλιοστάσιο. Είναι γνωστό άλλωστε το χούι των θεών. Όπου σκοτεινιά κι αυτοί.
Στις 25 Δεκεμβρίου γεννήθηκαν οι: Ώρος (Αίγυπτος-3000πτχ), Ζαρατούστρα (Περσία-1000πτχ), Κρίσνα (Ινδία-900πτχ), Ηρακλής (Ελλάδα-800πτχ), Μίθρα (Περσία-600πτχ), Βούδας (Νεπάλ-563πτχ), Διόνυσος (Ελλάδα-500πτχ), Ταμούζ (Βαβυλώνα-400πτχ), Άδωνις (Φοινική-200πτχ), Ερμής (Ελλάδα-200πτχ) και ο Εβραίος και δικός μας, εκ μεταγραφής Ιησούς (Ισραήλ-4πτχ).
Ο τελευταίος σάρκα αλλόκοτη, δεν πεινά, δε διψά, δεν κοιμάται ποτέ, δεν αφοδεύει, δε συνουσιάζεται, δε γελά. Ο Ώρος συνελήφθη και γεννήθηκε από την παρθένα Ίσις.
Ειδικά για τον Ώρο ο μύθος έχει ως εξής:
«Ο υιός του θεού γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από μητέρα παρθένα. Το πνεύμα προειδοποίησε τη μέλλουσα μητέρα για το επικείμενο γεγονός. Τη γέννηση την έδειξε ένα αστέρι στην ανατολή, το οποίο ακολούθησαν τρεις βασιλιάδες για να δοξάσουν το νέο σωτήρα. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων ήταν παιδί-δάσκαλος. Όταν έγινε τριάντα χρονών, βαφτίστηκε από έναν προφήτη και ξεκίνησε τις περιοδείες. Είχε δώδεκα μαθητές, οι οποίοι τον συνόδευαν στα ταξίδια του, και έκανε διάφορα θαύματα και πράγματα παράξενα και άνευ νοήματος όπως το να περπατά στο νερό. Κάποια στιγμή προδόθηκε από έναν δικό του, συνελήφθη, σταυρώθηκε, έμεινε νεκρός τρεις μέρες και τελικά αναστήθηκε. Ήταν γνωστός με πολλά παρατσούκλια όπως “η αλήθεια”, “το φως”, “υιός του θεού”, “καλός ποιμένας”, “αμνός θεού” και πλήθος άλλα».
Κάτι σας θυμίζει, έτσι δεν είναι;
Τα ίδια συναντάμε και στους άλλους θεούς.
Η παρθένα Ντεβάκι συνέλαβε και έτιξε το θείο βρέφος Κρίσνα. Από την επίσης, παρθένο Μάγια γεννήθηκε ο Βούδας. Κι όλοι αναστήνονταν!
Το κόλπο το είχαν ανακαλύψει (αφ’ εαυτού τους) και οι Ινδιάνοι της Αμερικής.
Όταν οι ευρωπαίοι αποβιβάστηκαν στη Νότιο Αμερική, διαπίστωσαν με έκπληξη πως οι γηγενείς διατηρούσαν πίστη σ’ ένα θεό που τύφλα να ’χε ο γιος του Γιαχβέ. Φυσικά, μέχρι τότε δεν υπήρχε σχέση επικοινωνίας των δύο κόσμων κι έτσι οι Ινδιάνοι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κατηγορηθούν για αντιγραφή ή κλοπή ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας. Απλώς οι άνθρωποι, έχοντας τις ίδιες μεταφυσικές ανησυχίες και ταυτόσημες φυσικές και κοινωνικές δυσκολίες, έλυσαν το πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο.
Αυτός ο θεός λοιπόν, ο Κβετζαλκοάτλι, είχε σταυρωθεί σ’ έναν ξύλινο σταυρό για να σώσει τους αγνώμονες οπαδούς του. Στη χερσόνησο Γιουκατάν, οι αρχαίοι κάτοικοί της λάτρευαν τον Μπακάμπ που είχε γεννηθεί από την, επίσης, παρθένα Τσιριμπίρας. Ο τύπος παριστανόταν στεφανωμένος μ’ ένα ακάνθινο στεφάνι και σταυρώθηκε κι αυτός σ’ έναν ξύλινο σταυρό. Έμεινε πεθαμένος τρεις μέρες κι έπειτα το ’ριξε στις βόλτες.
Αλλά ας πάμε παλαιότερα και στα μέρη μας.
Ο Μαρντούκ, παλιός θεός της Βαβυλώνας που με τα χρόνια αναβαθμίστηκε σε αρχιθεό και πέρασε και στους Εβραίους, νίκησε το αρχικό χάος και έσωσε τους ανθρώπους θεραπεύοντας και ανασταίνοντας νεκρούς. Η φήμη του Μαρντούκ εξαπλώθηκε διότι μπορούσε να πεθαίνει το χειμώνα και να ανασταίνεται την άνοιξη. Κάθε που ανασταινόταν, μαζί με τη φύση εννοείται, οι οπαδοί του το ’ριχναν στο γλέντι. Την ίδια συνήθεια να ανασταίνεται επέδειξε κι έτερος θεός της εποχής, ο Άδωνις.
Οι πιστοί του, κάθε φορά που θρηνούσαν το θάνατό του, αυτομαστιγώνονταν αρκούντως. Είχαν ανακαλύψει και τον… επιτάφιο. Έφτιαχναν για πάρτη του ξύλινα αγάλματα που τα έβαζαν σ’ ένα είδος φέρετρου, τα οποία και περιστοίχιζαν με διάφορα φυτά. Έπειτα οι γυναίκες έπλεναν τα ξύλινα είδωλα, τα άλειφαν με διάφορα αρωματικά και, αφού τα τύλιγαν σε υφασμάτινα σάβανα, τα έθαβαν. Κάθε φορά, επ’ ευκαιρία της ανάστασής του, οι πιστοί του αλληλοσυγχαίρονταν με το “Άδωνις ανέστη”. Αυτά σας θυμίζουν κάτι;
Εκτός από τους Φοίνικες και τον Άδωνί τους, έχουμε τον Άττι και τη μάνα του την Κυβέλη, θεούς της Φρυγίας.
Αυτός, ίσως από τύψεις που πήδαγε τη μάνα του –πράγμα που δεν εμπόδισε διόλου τους οπαδούς του να τον λατρεύουν– έκοψε τ’ αρχίδια του και τα κακάρωσε από αιμορραγία. Πενθούσαν τα πάθη του στις 24 Μαρτίου όπου και αυτομαστιγώνονταν και αυτοτραυματίζονταν όπως και οι Φοίνικες και αργότερα οι χριστιανοί. Την επομένη γιόρταζαν την ανάστασή του και γιάτρευαν τις πληγές τους, πιστεύοντας πως έτσι κι αυτοί κάποτε θα αναστηθούν.
Ακόμη παλαιότερα, εξασκούνταν στην ανάσταση ο Όσιρις των Αιγυπτίων, ο μετέπειτα Σέραπις των Ρωμαίων, και όποτε το κατάφερνε –συνήθως κάθε χρόνο– οι πιστοί του αλληλοσυγχαίρονταν κι αυτοί με τον ίδιο τρόπο των αλλόπιστων. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως η λατρεία του, καθώς και της αδερφής-συζύγου του Ίσιδας –λίγο μπλεγμένη σχέση– έφτασε μέχρι το 350 μετά το χριστιανισμό.
Σ’ αυτήν την επισκόπηση αναστημένων θεών δεν πρέπει να παραλείψουμε τον Μίθρα.
Ο Μίθρας ήταν γιος θεού και γεννήθηκε σε μια σπηλιά. Αποκαλούνταν “αυτός που γεννήθηκε από βράχο”. Τον παρίσταναν με ραβδί και σπαθί στο χέρι όπως και τον Πέτρο αργότερα. Οι οπαδοί του σε τελετουργικά δείπνα έτρωγαν αγιασμένο ψωμί κι έπιναν κρασί. Γνώριζε κι αυτός την τέχνη της ανάστασης και με τη βοήθειά του πίστευαν πως ανασταίνονταν ή θα ανασταίνονταν όλοι οι νεκροί. Ο μιθραϊσμός των Περσών, αρκετά διαδεδομένος την εποχή των πρώτων χρόνων του χριστιανισμού, πέρασε αυτούσιος στη λατρεία των πρωτοχριστιανών.
Σ’ όλους αυτούς τους αναστημένους δεν μπορούσαν να υστερούν οι Έλληνες. Έτσι, μετά την αρχική περιπέτεια κατά τη γέννησή του, ο Διόνυσος, γεννημένος δεύτερη φορά από το μηρό του πατέρα του, του Δία, ανασταινόταν ανελλιπώς κάθε χρόνο.
Όλοι οι θεοί, Αιγυπτιακοί, Βούδας, Ζαρατούστρα, Κρίσνα, Μίθρας κ.λπ. είχαν ως αποστολή να εξαλείψουν το κακό, το οποίο όχι μόνο δεν έπραξαν, αλλά το αύξησαν. Αντίθετα το κακό εμφανίζεται μαζί τους. Για να σκοτωθεί ο Μωυσής, εξολοθρεύτηκαν αθώα παιδιά των Εβραίων. Ο ίδιος τη γλίτωσε, για να επιστρέψει αργότερα να πάρει τις εντολές και να καθαρίσει καμιά δεκαπενταριά χιλιάδες δικούς του εξαιτίας ενός χρυσού βοδιού.
Με τον ίδιο τρόπο κυνηγήθηκε ο Γκαντάντ από τις στρατιές του Δαβίδ. Γλίτωσε κι αυτός.
Ο Κάσνα διέταξε τη θανάτωση όλων των βρεφών για να εξολοθρεύσει τον Κρίσνα. Το ίδιο συνέβη και με τον Χριστό. Η Ίσις και ο Ώρος σώθηκαν καβάλα σ’ ένα γαϊδούρι όπως η Μαρία και ο Χριστός. Οι Μίθρας, Άγνις, Άδωνις, Βούδας, Κρίσνα, Δίας, Περσέας γεννήθηκαν σε σπηλιές, φυλακές, υπόγεια. Ο Χριστός σε σπηλιά ή φάτνη. Η μάνα του Άγνι ονομάζεται Μάγια. Και του Βούδα Μάγια. Του Άδωνη Μίρρχα. Η αδελφή του Μωυσή που τον έσωσε Μιριάμ. Του Χριστού Μαρία, συγγενικό με τα ανωτέρω.
Παρενθετικά, οι συνάδελφοι του Μωυσή ως εντολοδόχοι του θεού, οι Manou, Μίνωας, Mises. Πώς σας φαίνεται αυτή η ομοιότητα;
Ήδη αναφέρθηκε παραπάνω, η εντυπωσιακή ομοιότητα του μύθου του Ώρου με τον αντίστοιχο του Ιησού.
Η παρθένα Ματεμούα βρίσκεται σε αιγυπτιακό ναό όταν της αναγγέλλει ο Θωτ πως θα γεννήσει παιδί από ένα θεό. Το ίδιο συμβαίνει και στη Μαρία.
Η γέννηση του Κρίσνα αναγγέλλεται με την εμφάνιση ενός άστρου στον ουρανό. Έρχονται ποιμένες και τον προσκυνούν. Οι αστρολόγοι του προβλέπουν λαμπρό μέλλον όπως και στον Μωάμεθ. Άστρο, προφήτες και παρόμοιες προβλέψεις και στον Χριστό.
Κατά τη γέννηση του Μίθρα, όλα φωτίστηκαν γύρω. Επίσης στη γέννηση του Απόλλωνα. Και στη γέννηση του Βούδα. Ένα φωτεινό σύννεφο παρουσιάστηκε με τη γέννηση του Χριστού. Όπως στον Βούδα, έτσι και στον Χριστό παραβρέθηκαν στα γεννητούρια του άγγελοι κι αρχάγγελοι. Τον Βούδα τον προσκυνούσαν τα δέντρα, τον Μωάμεθ τα ζώα, τον Χριστό τα ζώα στη φάτνη και οι φοινικιές στο δρόμο. Ο Βούδας ήρθε στον κόσμο με τη μάνα του όρθια. Ο Μωάμεθ γεννήθηκε χωρίς πόνους. Η Μαρία έφερε τον Χριστό χωρίς αίμα και πόνους.
Ο Βούδας και ο Κρίσνα δεν έγραψαν μόνοι τους τα κηρύγματα, τους νόμους και τις ομιλίες τους.
Ο Χριστός δεν άφησε ούτε μια φράση γραπτή.
Στα 12 ο Βούδας χάθηκε από τους γονείς του και τον βρήκαν να μιλά με σοφούς.
Η ίδια διήγηση και για τον Χριστό. Το αυτό και με τον Ώρο, 2.000 χρόνια πριν τον Χριστό.
Στα 28 του ο Βούδας αποσύρθηκε στην έρημο για νηστεία και προσευχή.
Ο Ζαρατούστρα έλαβε τη “χάρη” σε ηλικία τριάντα χρονών. Συνομήλικος ο Ιησούς έκανε το ίδιο πράγμα. Το ίδιο και ο Ώρος πολύ νωρίτερα. Τελικά, μια γειτονιά είμαστε.
Ο διάβολος δοκιμάζει τον Ζαρατούστρα και τον Βούδα. Το ίδιο κάνει και στον Χριστό. Ο Βούδας στο ιερό ποτάμι ακούει τη διδασκαλία του Ρουντράκ όπου και φάνηκε ένα σημάδι θεϊκό. Ο Ιησούς στον Ιορδάνη ακούει τη διδασκαλία του Ιωάννη. Παρουσιάζεται θεϊκό σημάδι. Οι μαθητές του Ρουντράκ γίνονται μαθητές του Βούδα. Οι μαθητές του Ιωάννη μαθητές του Ιησού. Ο Βούδας μυεί έναν από τους μαθητές του κάτω από μία συκιά. Το ίδιο κάνει και ο Ιησούς με τον Ναθαναήλ.
Ένας από τους μαθητές του Βούδα, ο Ντεβάττα, είναι προδότης όπως ο Ιούδας. Ο Βούδας κηρύττει στο βουνό για τις επτά ευτυχίες. Ο Ιησούς κηρύττει στο βουνό τις εννέα ευτυχίες. Στον Βούδα αναφέρεται η κόρη από την περιφρονημένη φυλή των Τσιαντάλι. Στον Χριστό έχουμε τη διήγηση της Σαμαρείτιδας. Ο Βούδας όπως και ο Χριστός βαδίζουν πάνω στο νερό. Ο Κρίσνα και ο Ιησούς θεραπεύουν τη λέπρα. Βούδας και Χριστός διστάζουν να κάνουν θαύματα, αλλά υποχρεώνονται.
Βούδας, Ζαρατούστρα και Ιησούς διαδίδουν τη διδασκαλία τους με παραβολές και την ενισχύουν με θαύματα. Κατακρίνουν τον Βούδα και τον Χριστό γιατί παραβαίνουν τη νηστεία και είναι φίλοι με τους καταδικασμένους. Και οι δύο αλλάζουν όψη σε βουνό. (Παντάβα, Θαβώρ). Η Περιβόκρα αλείφει το κεφάλι του Κρίσνα με διάφορα λάδια. Το ίδιο κάνει και μια αμαρτωλή στον Ιησού. Πριν πεθάνει ο Βούδας, μια γυναίκα πέφτει κλαίγοντας στα πόδια του όπως η Μαρία η Μαγδαληνή στον Χριστό.
Ο Κρίσνα μπαίνει πανηγυρικά στη Ματούρα όπως ο Χριστός στην Ιερουσαλήμ. Ο Βούδας ισχυρίζεται ότι υπήρχε πριν τη γέννησή του και πως θα ξανάρθει μετά το θάνατό του όπως ο Χριστός. Ο Βούδας, όπως και ο Χριστός, αναλήφθηκε στους ουρανούς και υποσχέθηκε τη βασιλεία τους. Όταν ο Κρίσνα ξανάρθει, θα σκοτεινιάσουν ο ήλιος και η σελήνη, τα άστρα θα πέσουν από τον ουρανό και η γη θα τρέμει. Τα ίδια λένε και οι παπάδες. Κατά το θάνατο του Βούδα και του Κρίσνα, οι νεκροί βγήκαν από τους τάφους τους, ο κόσμος σκοτείνιασε και ο ήλιος χάθηκε. Έτσι έγινε και στο θάνατο του Ιησού.
Ο Ώρος συνελήφθη θεϊκά. Ο Βούδας με μία… αχτίδα από πέντε χρώματα, η οποία χάιδεψε τη μάνα του. Ο Ζαρατούστρα από ένα μίσχο κάποιου φυτού. Ο θεός των αρχαίων Μεξικανών Βιτσιλυποτσίτλι από πούπουλα που έβαλε η μάνα του στο στήθος της. Η μάνα του Φρύγα θεού Άττι, Νάνα, συνέλαβε από ένα κουκούτσι που έπεσε στο στήθος της.
Κυριολεκτικώς στους προχριστιανικούς χρόνους οι άνθρωποι είχαν πήξει στις άμωμες παρθένες. Στη Μαρία θα κολλήσουμε; Παρέμεινε άμωμη και για τα υπόλοιπα παιδιά της. Φαίνεται το ’μαθε το κόλπο κι ο Ιωσήφ.
Τα ίδια και με τον σταυρό, που ήταν πολύ διαδεδομένος στις προχριστιανικές θρησκείες.
Σταυροί βρέθηκαν στις Ινδίες, στην Κίνα, στην Ιαπωνία, στην Ελλάδα, στη Ρώμη, στην Ασσυρία, στη Φοινίκη, στην Περσία, στο Θιβέτ, στην Αίγυπτο. Από τους Μωαμεθανούς της Τύνιδας, τους μαύρους Αφρικανούς μέχρι και τους Ινδιάνους της Βραζιλίας. Σταυροί και στύλοι αναφέρονται και στη Βίβλο. Ο σταυρός έπαιζε, επίσης, σημαντικό ρόλο και στη λατρεία των Όσιρι, Άττι και Μάρσιου. Ακόμη και ο Ηρώδης αναπαράσταινε στα νομίσματά του το σταυρό. Οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς φορούσαν σταυρό στο λαιμό. Το ίδιο και οι ειδωλολάτρες ιερείς και οι βασιλιάδες. Οι ειδωλολατρικές θεές παριστάνονταν με σταυρό. Στην Αίγυπτο γιορταζόταν η “ανάληψη του στύλου του θεού” Όσιρι. Στις 14 Σεπτεμβρίου γιορτάζεται από τους χριστιανούς η “ύψωση του σταυρού του Κυρίου”. Ο σταυρός κυριαρχεί σε μία από τις παλιότερες πνευματικές εικόνες της ανθρώπινης ιστορίας. Στο ζωδιακό κύκλο. Γνωστός σε όλους τους λαούς της εποχής που παρήγαν τους σχετικούς θεούς. Τον φοράει κι ο δικός μας στις αναπαραστάσεις. Τον βλέπουμε και στις κορυφές των εκκλησιών.
Αρκετά πριν τους χριστιανούς, το Πάσχα γιορταζόταν σε Ελλάδα, Ασσυρία, Βαβυλώνα, Αίγυπτο, Φοινίκη και Παλαιστίνη. Τότε, υποτίθεται, πως πέθαιναν και ανασταίνονταν οι Μίθρας, Άδωνις, Διόνυσος κ.ά.
Στις 25 Δεκέμβρη γιόρταζαν τη γέννηση του Άδωνη, του Μίθρα, του Ταμμούζ, του Άττι και πολλών άλλων.
Επίσης, αγία τριάδα διέθετε πολύς κόσμος εκείνη την εποχή. Από τις πιο διάσημες της εποχής η σκανδιναβική Όδιν-Χένερ-Λόντουρ, οι βαβυλωνιακές Άνου-Μπελ-Έα, Σιν-Σαμάς-Ιστάρ και Έα-Ντάμκινα-Ταμμούζ, η ινδική Βράχμα-Σίβα-Βισνού, οι αιγυπτιακές Άμμων Ρα-Μουτ-Χόνσου, Πταχ-Σοχμέτ-Νεφερτέμ, Όσιρις-Ίσις-Ώρος και Σομπέκ-Χαθόρ-Χόνσου1.
Με τη μεταφορά της έδρας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη, επικρατούσε στην αυτοκρατορία ένας ολόκληρος γαλαξίας θρησκευτικών δογμάτων, Εκκλησιών και αιρέσεων.
Το γεγονός αυτό καθιστούσε αδύνατη την επιβολή ενιαίας πολιτικής στους υποταγμένους λαούς της αυτοκρατορίας, σε εποχή μάλιστα βαθέματος της κρίσης του δουλοκτητικού συστήματος.
Έτσι ο Κωνσταντίνος (μέγας κατά την Εκκλησία αλλά και μέγας δολοφόνος) συγκάλεσε την 1η οικουμενική σύνοδο (Νίκαια Βηθυνίας) όπου 318 αντιπρόσωποι όλων των δογμάτων, Εκκλησιών και αιρέσεων πεπεξεργάστηκαν 2.231 κείμενα για όλους τους… θεούς του τότε κόσμου. Ανάμεσά τους οι: Δίας, Μίθρας, Καίσαρας, Θωρ, Μίνωας, Κρόνος, Ρα, Όσιρις, Ίσις, Απόλλωνας, Άρης, Αθηνά, Ταύρος, Ποσειδώνας, Ήφαιστος, Άτις, Ίντρα, Ερμής, Εκάτη, Βάαλ, Ηρακλής, Άδωνις, Διόνυσος, Ήσους και Κρίσνα. Η σύνοδος, όπου πέσανε αρκετές κλωτσιές κι άνοιξαν πολλά κεφάλια, διήρκησε δύο μήνες αλλά δεν τα βρήκαν οπότε κατέφυγαν σε 17μηνη (!!!) ψηφοφορία. Επικράτησαν πέντε ονόματα: Καίσαρας, Κρίσνα, Μίθρας, Ώρος και Δίας.
Όπως βλέπετε κανένας Γιαχβέ και κανένας Χριστός κι ας ξέρετε σήμερα, πως επρόκειτο για σύνοδο του χριστιανισμού.
Επενέβη και πάλι ο Κωνσταντίνος και ζήτησε θεό που να ικανοποιεί τόσο τους λαούς της Δύσης όσο και της Ανατολής.
Κατόπιν αυτού και με δυσκολία και ελάχιστη πλειοψηφία (161 υπέρ-157 κατά), η σύνοδος, κατέληξε στο όνομα του θεού της νέας και ενιαίας θρησκείας: Ήσους Κρίσνα (Hesus Krisna). Το οποίο και σταδιακά εξελίχτηκε σε Ήσους Κράιστ (Hesus Christ) και στη συνέχεια σε Τζέσους Κράιστ (Jesus Christ), που αποδόθηκε στα ελληνικά ως Ιησούς χριστός. Και σχηματοποιήθηκε την προτροπή του Κωνσταντίνου στον Ευσέβιο:
«Μελέτησε αυτά τα βιβλία και κράτα από αυτά ότι είναι καλό. Αλλά ότι είναι κακό πέτα το. Ότι είναι καλό στο σ’ ένα βιβλίο, ένωσέ το με ότι είναι καλό στο άλλο βιβλίο. Και αυτό που θα προκύψει θα πρέπει να ονομαστεί το Βιβλίο όλων των Βιβλίων»2.
Έτσι με το κόψιμο και ράψιμο καταφέραμε να έχουμε σήμερα τον… θεό μας.
1 Στοιχεία από το «Ιερές Βλακείες», Στέλιος Κανάκης, Εκδόσεις Εντύποις. 2 «Θεός και Κεφάλαιο», Λάμπος Κώστας, Εκδόσεις Κουκκίδα… σ. 145, αλλά και στο Bushby Tony, “The forged Origins… σ. 35
Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες». Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ. stelioskanakis@yahoo.gr Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
“απειλούνται 16 εκατομμύρια άνθρωποι από τη φτώχεια ή την κοινωνική περιθωριοποίηση”
Διπλασιάστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια στη Γερμανία ο αριθμός των ηλικιωμένων στα κοινωνικά παντοπωλεία, αφού ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός συνταξιούχων απειλούνται από τη φτώχεια.
Στο 1,5 εκατομμύριο υπολογίζονται οι άνθρωποι που επισκέπτονται στη Γερμανία τα 900 περίπου κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια που λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα. Από αυτούς σχεδόν το 1/4, δηλαδή 350.000 άνθρωποι, είναι συνταξιούχοι.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ένωση Κοινωνικών Παντοπωλείων Γερμανίας ο αριθμός τους διπλασιάστηκε μέσα σε μια δεκαετία και ενδέχεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Αυτή η εξέλιξη αποτελεί ένδειξη για την αυξανόμενη φτώχεια στους ηλικιωμένους, τονίζει στην εφημερίδα Neue Osnabrücker Zeitung o πρόεδρος της Ένωσης Κοινωνικών Παντοπωλείων Γιόχεν Μπρύλ.
Το φαινόμενο της φτώχειας στη Γερμανία
Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται και από έρευνα του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φτώχεια της τρίτης ηλικίας θα αυξηθεί αισθητά τα επόμενα 20 χρόνια.
Το 2036 μάλιστα το 1/5 των συνταξιούχων στη Γερμανία αναμένεται να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και θα έχει ανάγκη από κοινωνικές παροχές. Ιδιαίτερα ευάλωτες ομάδες θεωρούνται γυναίκες που ζουν μόνες, ανειδίκευτοι, χαμηλόμισθοι, μακροχρόνια άνεργοι, άτομα με σύνταξη αναπηρίας.
Απειλούμενοι θεωρούνται όσοι διαθέτουν λιγότερο από το 60% του μέσου εισοδήματος. Το όριο της φτώχειας στη Γερμανία κυμαίνεται στους εργένηδες στα 1064 ευρώ το μήνα και στα 2234 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια.
Πηγή: Deutsche Welle
**********
Και για τα παραμύθια στη χώρα μας
η Διέξοδος:Η διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα εναντίον της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του, των νέων και παλιών αντεργατικών μνημονίων, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην πάλη με προοπτική να κάνουν οι εργαζόμενοι δικό τους τον πλούτο που παράγουν.
“για
τα δικαιώματα που υπερασπίζεται ο
ΣΥΡΙΖΑ, εν αντιθέσει με το ΚΚΕ, δεν
μπαίνουμε καν στη διαδικασία να
σχολιάσουμε...γελάνε
και οι τάρανδοι του Αϊ Βασίλη.”
«Ο κ. Τζανακόπουλος, αντί να επιδίδεται σε συκοφαντίες κατά του ΚΚΕ, θα ήταν καλύτερο να ακούει και να απαντά στην τεκμηριωμένη κριτική και τις θέσεις του.
Για τη δήθεν "αγοραία ρητορική" του ΚΚΕ, που παραπέμπει σε ακροδεξιά, συστήνουμε στον κ. Τζανακόπουλο να μη σνομπάρει όσα λέει η μεγάλη πλειοψηφία του λαού για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό και τον ενημερώνουμε ότι, στην πρόσφατη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή, οι δύο που επιτέθηκαν στο ΚΚΕ και μάλιστα με ίδια επιχειρήματα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή.
Σε κάθε περίπτωση, αν ο κ. Τσίπρας ενοχλείται με την κριτική του ΚΚΕ, μπορεί να έρθει στη Βουλή ο ίδιος να αντιπαρατεθεί και όχι να βάζει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να απαντά εκ του ασφαλούς σε συνεντεύξεις.
Τέλος, για τα δικαιώματα που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, εν αντιθέσει με το ΚΚΕ, δεν μπαίνουμε καν στη διαδικασία να σχολιάσουμε... γελάνε και οι τάρανδοι του Αϊ Βασίλη. Καλές γιορτές και τα υπόλοιπα προσεχώς, όταν η κυβέρνηση φέρει τα μέτρα της αξιολόγησης μαζί και το ξήλωμα του δικαιώματος της απεργίας».
Να σημειωθεί πως στη συνέντευξή του στην εφημερίδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατηγορεί το ΚΚΕ ότι «έχει επιλέξει μία στρατηγική που αντικειμενικά δεν εξυπηρετεί ούτε τους λαϊκούς αγώνες ούτε τα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων που το ΚΚΕ θέλει να εκπροσωπεί» και πως «αρνείται ακόμα και στοιχειώδεις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο πεδίο των δικαιωμάτων», ενώ μιλά για «χρήση αγοραίας ρητορικής και φρασεολογίας», λέγοντας πως «είναι κηλίδα στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος ο γ.γ. του ΚΚΕ να αντιπαρατίθεται με φράσεις και επιχειρήματα τα οποία είναι σημαία των κάθε λογής ακροδεξιών»
Το προηγούμενο σ/κ το ΚΚΕ στη Θεσσaλονίκη το είχε αφιερώσει στους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες.Είχε έκθεση φωτογραφιών από τη ζωή τους στις Λαϊκές Δημοκρατίες όπου φιλοξενήθηκαν.Έκθεση με αντικείμενα και στολές από την εποχή του ΔΣΕ. Ήταν και ένα μουσικό συγκρότημα. Ξέρετε το κόμμα αυτό έχει μια μαγική ικανότητα να προάγει πολιτισμό πολύ ανώτερο ακόμη και με τα πιο πενιχρά μέσα. Και τον δίνει απλόχερα και δωρεάν σε όποιον ενδιαφέρεται.
Όποιος δεν έχει διαβάσει, δεν έχει ακούσει,
δεν έχει μάθει για τη ζωή τους στις Λ.Δ. της Βουλγαρίας, της Γερμανίας, της Τσεχοσλοβακίας, της Σοβιετικής Ένωσης, της Ρουμανίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας...όσα πτυχία και να χει, δεν ξέρει τίποτα. Δεν ξέρει τι θα πει ευτυχία!
Γιατί αλήθεια τι ωφελούν οι πολλές οι γνώσεις όταν δεν μπορείς να κάνεις ευτυχισμένους τους συνανθρώπους σου με αυτές;
Να ξυπνάς στο σπίτι σου που στο χει δώσει το κράτος (ούτε δάνεια, ούτε πλειστηριασμοί) χωρίς το φάσμα της ανεργίας να σε πνίγει. Να χεις ζέστη μέσα στο χειμώνα και να ναι σχεδόν δωρεάν.
Το καλοκαίρι να σε στέλνει το κράτος διακοπές, κι εκεί δωρεάν σε ξενοδοχεία κρατικά.
Να χεις το μισθό σου μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει. Να χεις παιδικούς σταθμούς (στην Ελλάδα γίνανε μόδα τα τελευταία 15 χρόνια).
Να χεις γιατρούς έξω από την πόρτα σου (υπήρχε ένα πρωτοβάθμιο συστήματα υγείας σε κάθε γειτονιά). Να χεις τεχνολογία την ίδια περίοδο που εδώ πλέναν οι γυναίκες ακόμη στη σκάφη.
Οι γυναίκες εκεί δε μαγείρευαν. Όλοι τρώγανε στις λέσχες. Εκεί που δουλεύανε ή φοιτούσαν. Πουθενά επαίτες, πουθενά άστεγοι. Ανεργία 0%.
Φωτογραφίες Ελλήνων πολιτικών προσφύγων με πρόσωπα χαρούμενα, μπερδεμένοι με τους ντόπιους, μάγουλα ροδαλά, ξένοιαστοι.
Οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες λένε ότι είχαν προτεραιότητα σε όλους τους τομείς έναντι των ντόπιων.
Δεν υπήρχε ίχνος ρατσισμού απέναντί τους.
Στις φωτογραφίες πάλι: Γυναίκες πρόσφυγες, πρώην αντάρτισσες του ΔΣΕ, στην εργασία τους. Επιστημόνισσες. Ανεξάρτητες, όμορφες...
Ποιος πρόσφυγας ή μετανάστης έχει τη δυνατότητα να σπουδάσει σε οποιαδήποτε καπιταλιστική χώρα;
Πόσες από αυτές τις γυναίκες και τους άντρες αν έμεναν εδώ στην Ελλάδα του 50, του 60,ακόμη και του 70 θα σπούδαζαν και θα είχαν δουλειά;
Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα η γυναίκα ακόμη δεν έχει κατακτήσει τα δικαιώματα της (δικαιώματα που τα είχε πάρει με το σπαθί της στην κατοχή και της ξαναπήραν πίσω) και γυρνάει με το φακιόλι.
Την ίδια περίοδο εδώ οι φωτογραφίες οι οικογενειακές μου δείχνουν πρόσωπα γερασμένα πριν την ώρα τους. Παιδιά αδύνατα, ισχνά, πεινασμένα, ξυπόλυτα σχεδόν. Σχολικές αίθουσες με παιδιά όλων των ηλικιών. Δάσκαλοι με βέργες και μαθήματα για τα παιδιά της εργατικής τάξης όπως ξυλογλυπτική, πώς να γίνει κανείς καλός οικοδόμος από τα 8 του χρόνια (το Πέτρινο της Νεάπολης χτίστηκε από τους μαθητές του...)κ.α. όταν η Σοβιετική Ένωση με το σύστημά παιδείας που είχε έστελνε τον πρώτο άνθρωπο στο διάστημα... Η γιαγιά μου από 25 χρονών είχε τα ίδια ρυτιδιασμένα από τις κακουχίες μούτρα που είχε και στα 90 της. Και όλοι σε όλες τις φωτογραφίες μου φαίνονται ίδιοι, όλοι ταλαιπωρημένοι.
Όμως αυτό το συγκρότημα των πολιτικών προσφύγων ήταν το κάτι άλλο. Δεν ήταν απλά τραγουδιστές ή μουσικοί. Ήταν κάτι άλλο! Κάτι πολύ ανώτερο.Είχαν κάτι που σε μάγευε... Ρωτώντας έμαθα ότι όλοι ήταν διευθυντές ή μέλη κρατικών ορχηστρών. Ο ένας στην κρατική του Ουζμπεκιστάν, ο άλλος της Τασκένδης...
Τι κρίμα αυτό που έζησε η μισή ανθρωπότητα να μην το γνωρίζει η άλλη μισή...Ίσως θα ΄ταν αλλιώς τα πράγματα...ίσως...
,,ζήτησε να ανακληθεί η απόφαση αφού δεν έχει τα αναμενόμενα κέρδη.
Την ίδια στιγμή όμως μπορεί να μισθώνει μπράβους και ανθρώπους της νύχτας, να μετρά κέρδη σύμφωνα με τα δικά της δημοσιευμένα στοιχεία, να ξεπερνά ο τζίρος τα 200.000.000 ευρώ, να ανοίγει καινούργια καταστήματα πλέον των 147 υπαρχόντων, να απασχολεί 2.300 εργαζόμενους κλπ,,
Ωστόσο, τις δύο προηγούμενες μέρες η εργοδοσία δεν εφάρμοσε την απόφαση, χρησιμοποιώντας διάφορες προφάσεις όπως ότι δεν έχει δοθεί το πρόγραμμα για την απασχόληση τους από τα κεντρικά. Τελικά, σήμερα η εταιρεία ζήτησε από το δικαστήριο να ανακληθεί η προσωρινή διαταγή, υποστηρίζοντας ότι λόγω «μειωμένων κερδών» δεν μπορεί να αντέξει την επαναπρόσληψη τους! Το δικαστήριο δεν έλαβε απόφαση για το αίτημα της εταιρείας.
Σε ανακοίνωση του το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων επισημαίνει τα εξής:
«Το θράσος της εργοδοσίας του ''Market In'' δεν έχει τελειωμό.
Μετά την χρησιμοποίηση της κρατικής καταστολής (ΜΑΤ, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, χρήση γκλομπς), τις 17 συλλήψεις συνδικαλιστών και εργαζομένων ανάμεσά τους ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων που συνελήφθη 2 φορές, τις 22 μηνύσεις, την επιστράτευση μπράβων - ατόμων της νύχτας και εγκληματικών στοιχείων την ημέρα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας.
Μετά τη συντονισμένη προσπάθεια να λοιδορήσουν, να συκοφαντήσουν, να αμαυρώσουν τον δίκαιο αγώνα των εργαζόμενων που διεκδικούν το αυτονόητο: να συνεχίσουν την εργασία τους, χωρίς να απολυθεί κανένας από τους νεοπροσληφθέντες όπως προβλέπεται και από την περιορισμένη εργατική νομοθεσία το ΠΔ 178/02.
Μετά απ΄ όλα αυτά έρχεται τώρα η εργοδοσία με απύθμενο θράσος και δεν εφαρμόζει την προσωρινή διαταγή δικαστηρίου, που ορίζει την επιστροφή των εργαζομένων στην πρώην ''Καρυπίδης'' στα Γιάννενα στη δουλειά από την Τετάρτη 20 Δεκέμβρη.
Η εργοδοσία που συνεχώς επικαλείται τη νομιμότητα, όταν δεν εξυπηρετεί τα αναμενόμενα κέρδη της γράφει στα παλαιά παπούτσια της την προσωρινή διαταγή δικαστηρίου.
Σήμερα πήγε όμως κι ένα βήμα παραπέρα: με απύθμενο θράσος προσέφυγε στα δικαστήρια και ζήτησε να ανακληθεί η απόφαση αφού δεν έχει τα αναμενόμενα κέρδη.
Την ίδια στιγμή όμως μπορεί να μισθώνει μπράβους και ανθρώπους της νύχτας, να μετρά κέρδη σύμφωνα με τα δικά της δημοσιευμένα στοιχεία, να ξεπερνά ο τζίρος τα 200.000.000 ευρώ, να ανοίγει καινούργια καταστήματα πλέον των 147 υπαρχόντων, να απασχολεί 2.300 εργαζόμενους κλπ.
Η στάση αυτής της εργοδοσίας του ''Market In'' δίνει το σύνθημα και σε άλλους εργοδότες ''σαρώστε κάθε εργατικό δικαίωμα που έχει μείνει όρθιο για να πετύχετε τα αναμενόμενα κέρδη''.
Το θράσος της πηγάζει από τη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που θέλει να επιβάλλει την ΣΥΡΙΖΑίικη εκδοχή του ''νόμος και τάξη'' σε όσους αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει για να μπουκώσει με χρήμα και προνόμια τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αποδεικνύεται ότι όπου σκοντάφτουν οι αυταπάτες της αποκαλούμενης ''δίκαιης ανάπτυξης'' που προβάλει η κυβέρνηση, εκεί πίπτει η ''ράβδος''.
Πηγάζει επίσης από τη στήριξη που δίνει απλόχερα στη εργοδοσία και η ΝΔ η οποία στο προσυνέδριο της στα Γιάννενα, χαρακτήρισε ως ''τυραννία της μειοψηφίας που δρα αποτρεπτικά στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας'' το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στα ''Market In''. Γι αυτό άλλωστε και η περιφερειακή διοίκηση, κι ο περιφερειάρχης, πριν τα προσωρινά μέτρα κρύβονταν πίσω από τη νομιμότητα, αλλά μετά τα προσωρινά μέτρα ξέχασαν τη νομιμότητα για να μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν πλάτες στους μεγαλοεργοδότες.
Πηγάζει από την κοινή στρατηγική που έχουν όλα τα αστικά κόμματα τα οποία κτυπούν διαχρονικά τα εργασιακά δικαιώματα για να υπηρετήσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι ένα δρόμο έχουν. Να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα. Συσπειρωμένοι στο σωματείο τους, μαζί με το Εργατικό Κέντρο και τα άλλα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, να δυναμώσουν τον αγώνα τους, την κοινή δράση με όλους όσους υποφέρουν από την αντιλαϊκή- αντεργατική πολιτική διεκδικώντας μια ζωή με δικαιώματα σύμφωνα με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες τους γιατί ο πλούτος ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν και όχι στα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες.
Να δώσουν το μαζικό τους παρών την Τετάρτη 27 Δεκέμβρη 2017 στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 12.00 μ.μ., στο πλάι των εργαζόμενων, στην τριμερή συνάντηση με τη μεγαλοεργοδοσία.
Να δώσουν αγωνιστική, μαχητική απάντηση στην κυβέρνηση όταν φέρει στη βουλή για ψήφιση το νομοσχέδιο με όλα τα προαπαιτούμενα που σαρώνει ότι έχει απομείνει όρθιο από τα εργατικά δικαιώματα.
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη».
Ξεκίνησε χθες η διανομή γεύματος στα σχολεία για να σταματήσει αύριο😡. Το χαρτί έγραφε μπακαλιάρος με ρύζι αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια μάζα κολλημένη που μύριζε άσχημα, δεν είχε καμία γεύση ψαριού και ο κάθε κόκκος ρυζιού κολυμπούσε σε λάδι. Να μη σας κουράζω, δεν το φάγανε ούτε οι γάτες. Αυτό προοριζόταν για τα παιδιά και είναι υποτίθεται ελεγμένο...
Σήμερα κλείνει ένα ακόμη εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη. 50 ακόμη άνεργοι στη λίστα. Θα μεταφερθεί στη Σερβία.
Από όσο γνωρίζω δεν είχαν κάνει ούτε μια μέρα απεργίας (γιατί μερικοί λένε τα εργοστάσια κλείνουν γιατί απεργούν οι εργαζόμενοι και γιατί διεκδικούν, ε λοιπόν αυτοί δεν διεκδίκησαν τίποτα κι όμως το εργοστάσιο έκλεισε).
Το κοινωνικό μέρισμα δεν το πήρε σχεδόν κανείς, ούτε καν μακροχρόνιοι άνεργοι φιλοξενούμενοι ή μη.
Σε μεγάλες επιχειρήσεις προσλαμβάνουν μόνο με βάουτσερ ή 4ωρα.
Κόπηκε η τηλεοπτική Ελληνοφρένεια.
Χθες η κυβέρνηση έφερε ντροπολογία με την οποία όποιος διαμαρτύρεται ενάντια στους πλειστηριασμούς θα διώκεται ποινικά.
Επίσης ετοιμάζεται να επαναφέρει την ποινικοποίηση της απεργίας. Δηλ. όποιος απεργεί θα διώκεται.
Παράλληλα όμως νομιμοποιεί τη μαστούρα.
Δηλ. καλύτερα να είσαι χασικλής παρά απεργός και διαδηλωτής.
Προχθές πήγα στον ΟΑΕΔ, ουρές οι άνεργοι, νέα παιδιά με πτυχία...και μεγαλύτεροι. Όμως η κυβέρνηση είπε ότι βγήκαμε στις αγορές και η ανάπτυξη ήρθε. Μάλλον εννοούσε την ουρά του ΟΑΕΔ. Είναι η μοναδική που αναπτύσσεται.
Εκεί ήταν ένας άστεγος που ήθελε κάρτα ανεργίας. Τι πιο λογικό από έναν άστεγο να θέλει κάρτα ανεργίας. Δε νομίζετε; Ε λάθος νομίζουμε. Ο ΟΑΕΔ δε βγάζει σε άνεργους άστεγους κάρτα ανεργίας. Ο άνεργος πρέπει να έχει σπίτι.Αλλιώς τι σόι άνεργος θα ήταν χωρίς σπίτι, με λες;
Στην Παλαιστίνη σκοτώνουν τα παιδιά και τους γονείς τους κι ο Τραμπ (φιλαράκι του Τσίπρα) αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ κι ενώ η ελληνική Βουλή έχει αποφασίσει από το Δεκέμβριο του 2015 την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προχωρήσει ακόμη στην επίσημη αναγνώρισή του.
Μα το άξιο απορίας είναι με αυτούς που ακόμη στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ και αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί!!
Δε βλέπουν ότι γίνονται χειρότεροι κι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ; Τους φτύνουν και νομίζουν ότι βρέχει.
Δε βλέπουν ότι δεν είναι αριστεροί, και κακώς το πιστεύουν και για τους εαυτούς τους αυτό.
Η προβοκατόρικη επίθεση π.χ. του υπουργού Εσωτερικών, Π. Σκουρλέτη, κατά του ΚΚΕ, του ταξικού κινήματος και της ανάπτυξης των εργατικών αγώνων, είναι μέρος μιας επεξεργασμένης προπαγανδιστικής γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί επιθετικά να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική και τα σκληρά μέτρα κατά των εργαζομένων, συκοφαντώντας τις κινητοποιήσεις σε συνδυασμό με την προσπάθεια κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος. Οι προβοκατόρικες αυτές επιθέσεις πατάνε στο έδαφος του «αυριανισμού», που είχε επιστρατεύσει το ΠΑΣΟΚ παλιότερα, και αναπτύσσονται παραπέρα, όπως δείχνουν αρκετά δημοσιεύματα της «Αυγής», της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά τον κατήφορο ενός οπορτουνιστικού κόμματος που χρησιμοποιήθηκε από την αστική τάξη στον αντι-ΚΚΕ πόλεμο και, μετεξελιγμένο σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, κλιμακώνει ξεδιάντροπα τις αντικομμουνιστικές επιθέσεις. Στο πλαίσιο αυτό, με διαδοχικά δημοσιεύματα, ο Δημήτρης Χρήστου, αρθρογράφος της «Αυγής», έχει ξεσαλώσει και επιβεβαιώνει αυτήν την εκτίμηση. Την αρθρογραφία του χαρακτηρίζει: Μίσος κατά του δίκιου των εργαζομένων και της πάλης για το μισθό, τη σύνταξη, τα εργασιακά και κοινωνικά - ασφαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα της απεργίας. Μίσος κατά της πολιτικής του ΚΚΕ, της ταξικής πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Εχθρική στάση απέναντι στην Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, την πάλη για το σοσιαλισμό, την εργατική εξουσία, χρησιμοποιώντας χαρακτηρισμούς που θα τους ζήλευαν ακόμα και παραδοσιακοί «μαύροι» μηχανισμοί. Συκοφαντίες και προσπάθεια ενοχοποίησης της πάλης του ΚΚΕ και του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ξεθάβοντας γελοία επιχειρήματα περί «συνεργασίας με τη δεξιά», προσφιλή χυδαία μέθοδο της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας. Ωραιοποίηση και στήριξη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αποθέωση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που δίνει τα πάντα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ ...και τον Πρόεδρο Τραμπ. Αυτό ερμηνεύει τη στάση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, διαπερνά τη σκέψη του οπορτουνισμού και της νέας σοσιαλδημοκρατίας, που έχει αναλάβει τη διαχείριση του συστήματος από κυβερνητικές θέσεις, με τη στήριξη της πλουτοκρατίας, και κάνει τη βρώμικη δουλειά, για την προώθηση των δικών της συμφερόντων. Η αμετροέπεια, η επιχείρηση διαγραφής της ιστορικής πείρας, της προσφοράς του κομμουνιστικού κινήματος διεθνώς και της ηρωικής πορείας του ΚΚΕ, της συμβολής του στην πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, είναι η αντικειμενική συνέχεια αυτών που ηττήθηκαν και απέτυχαν στην υλοποίηση των διαλυτικών αντι-ΚΚΕ σχεδίων την περίοδο του '90, συνεχίζοντας το ίδιο βιολί στην υπηρεσία της διαχείρισης του καπιταλισμού, υπερασπίζοντας την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μεγάλων οικονομικών ομίλων.
Αυτό είναι το ιδανικό τους.
Κατήφορος χωρίς τέλος
Προϊόν αυτού του κατήφορου είναι η συνειδητή απόκρυψη της αλήθειας, η χρησιμοποίηση του ψεύδους και η παραπλάνηση των εργαζομένων και των αναγνωστών της εφημερίδας «Αυγή». Σ' αυτό διαπρέπει ο Δημήτρης Χρήστου με τα άρθρα του στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Το λέμε αυτό, γιατί και οι πιο ακραιφνείς αντικομμουνιστές δεν τολμούν να μειώσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ΚΚΕ στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, τις πολυάριθμες πρωτοβουλίες του για κοινές δράσεις με δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα απ' όλα τα μέρη της υδρογείου, όπως με το Κοινό Κάλεσμα με το οποίο 69 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα - με πρωτοβουλία του ΚΚΕ - εκφράσανε τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό και καταδίκασαν την απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Αυτή είναι η αλήθεια που βιάζουν τύποι όπως ο Δημήτρης Χρήστου, στηρίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, που αναβαθμίζει τις πολιτικο-στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ, κατά του Παλαιστινιακού λαού και γενικότερα των λαών της περιοχής.
Το ΚΚΕ λειτουργεί και παλεύει με αρχές, με κομμουνιστικές αρχές, και έτσι αντιμετωπίζει τις εξελίξεις από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, αποκαλύπτοντας τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των λεγόμενων αριστερών κυβερνήσεων στην Ελλάδα, αλλά και στην Πορτογαλία, η οποία προβάλλεται το τελευταίο διάστημα ως παράδειγμα από αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, τον ίδιο τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων (ΣΕΒ) και «απασχολεί» την αρθρογραφία του Δημήτρη Χρήστου στην «Αυγή».
Ποια είναι η πραγματικότητα;Στην Πορτογαλία κυβερνά το Σοσιαλιστικό Κόμμα με τη στήριξη του Πορτογαλικού ΚΚ και του «Αριστερού Μπλόκου», που είναι τμήμα του οπορτουνιστικού κατασκευάσματος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και συναγελάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ
μελετά τα γεγονότα και τοποθετείται με ευθύνη στις εξελίξεις, ασκώντας τεκμηριωμένη κριτική στην αντιλαϊκή πολιτική και στο ρόλο των λεγόμενων αριστερών κυβερνήσεων, που συνθηματολογούν για τον εγκλωβισμό των εργαζομένων και αποδεδειγμένα στην πράξη εκφράζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το Κόμμα μας συζητάει με δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα (και με αυτά που διαφωνεί) και προσπαθεί για την ανάπτυξη της κοινής δράσης, αλλά ταυτόχρονα θέτει τις θέσεις του στην ιδεολογική - πολιτική διαπάλη που διεξάγεται μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα, και αυτό ισχύει και για την περίπτωση της Πορτογαλίας.
Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στην Πορτογαλία, μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συμμετέχει στην επεξεργασία και στην υλοποίηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ, είναι πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ (όπως και η κυβέρνηση Τσίπρα) και συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Πρόσφατα εγκαινίασε ένα μεγάλο κέντρο εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ.
Το Νοέμβρη του 2017, η κυβέρνηση υπερηφανεύτηκε (!) ότι μειώθηκε το ποσοστό που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της φτώχειας στο 18,3%.
Ακόμα και αυτά τα στοιχεία, όμως, δεν είναι ακριβή. Το ποσοστό που βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, μετά και από τυχόν επιδόματα, ενισχύσεις κ.τ.λ., ανέρχεται στο 21,1%, δηλαδή πλήττει 2.175.320 Πορτογάλους.
Προβάλλεται μια εικονική αύξηση των μισθών, αλλά ο μισθός την περίοδο 2015 - 2017 «αυξήθηκε» μόλις κατά 0,7%, ενώ αποκρύπτεται ότι το 26,4% των εργαζομένων (σε φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης) παίρνουν μισθό 310 - 600 ευρώ και το 30,1% 600 - 900 ευρώ.
Τα στοιχεία (Αύγουστος του 2017) δείχνουν ότι οι 25 πιο πλούσιες οικογένειες της χώρας συγκεντρώνουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ το 2016. Μάλιστα, ο πλούτος τους αυξήθηκε κατά 4 δισ., δηλαδή αυξήθηκε κατά 26,9% μόνο μεταξύ 2016 - 2017, όταν ο μέσος μισθός αυξήθηκε μόλις 0,7% μεταξύ 2015 - 2017.
Ο πλούτος των 25 πιο πλούσιων οικογενειών αντιστοιχεί στο ετήσιο καθαρό εισόδημα 1.593.330 Πορτογάλων εργαζομένων! Η διαφημιζόμενη προοπτική μονιμοποίησης είναι ζήτημα αν αφορά το 1/3 των θέσεων που σήμερα καταλαμβάνουν συμβασιούχοι. Στον «αριστερό» προϋπολογισμό του 2018, η φορολογία επί των μισθών αντιπροσωπεύει το 28,2% των εσόδων, ενώ η φορολογία επί του κεφαλαίου το 13%.
Ο ΦΠΑ, που κατά κανόνα πληρώνεται από τους εργαζόμενους, εκπροσωπεί το 38,4%.
Οι όποιες μειώσεις στην άμεση φορολογία υπερκαλύπτονται από τις αυξήσεις στην έμμεση, που αυξάνεται κατά 11,8%. Η πολυδιαφημισμένη αύξηση στις κατώτατες συντάξεις κατά 10% (δηλαδή 0,33 ευρώ τη μέρα) είναι αστεία, αν αναλογιστεί κανείς ποια είναι η γενικότερη κατάσταση των συντάξεων στη χώρα. Λ.χ. όταν το 2015 το όριο της φτώχειας υπολογιζόταν στα 376 ευρώ το μήνα, η μέση σύνταξη γήρατος ήταν 434,08 ευρώ και η κατώτατη γήρατος μόλις 261,95 ευρώ (δεν συζητάμε καν για τις ακόμα χειρότερες συντάξεις αναπηρίας κ.τ.λ.),
ενώ η «κοινωνική σύνταξη» στο εξωφρενικό ποσό των 201,53 ευρώ. Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα, το 2015 το 72,8% λάμβανε σύνταξη μέχρι 419 ευρώ, με το 13,3% να μην υπερβαίνει τα 262 ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κατώτατες συντάξεις επί «αριστερής κυβέρνησης» την περίοδο 2016 - 2017 αυξήθηκαν με το «αστρονομικό» (!!) μ.ο. αύξησης 1,09%, λιγότερο και από το ποσοστό της περιόδου 2011 - 2015 («δεξιά» κυβέρνηση»). Χαρακτηριστικό στοιχείο, επίσης, είναι η διατήρηση του καθεστώτος του φορολογικού παραδείσου της Μαδέιρα και των φορολογικών προνομίων στις επιχειρήσεις. (Αναδημοσίευση από τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» - 21 Δεκέμβρη 2017)
Στέλιος Κανάκη
