ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Mίκης: H στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί την ιερότερη περίοδο της ζωής μας

Παρέμβαση για την αντικομμουνιστική υστερία που ξεδιπλώνεται με αφορμή την αντικομμουνιστική φιέστα της Εσθονικής προεδρίας της ΕΕ στο Ταλίν, έκανε με επιστολή του προς την εφημερίδα «Τα Νέα», ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, Μίκης Θεοδωράκης.

Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη, όπως δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Τα Νέα», έχει ως εξής:

«Ως νέος κομμουνιστής είχα την τιμή να παλέψει μέσα απ’ τις γραμμές του ΕΑΜ για την κατάκτηση της Ελευθερίας. Αργότερα, την εποχή της Χούντας, μέσα από το Πατριωτικό Μέτωπο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Όμως για την πάντοτε ενιαία εθνικοφροσύνη και για σας που την εκπροσωπείτε μαζί με τα υπόλοιπα ΜΜΕ δεν έχουν καμιά σημασία οι όποιες πράξεις με αριστερό πρόσημο, ακόμα και οι πιο σημαντικές, όσο και αν αυτές βοηθούν και τιμούν την πατρίδα και το λαό μας. Ακόμα και την αναγνωρισμένη από εχθρούς και φίλους, ντόπιους και ξένους προσφορά μας στην ανάδειξη του νεοελληνικού πολιτισμού, την αγνοείτε επιδεικτικά. Το μόνο που μετράει για σας είναι η ήττα μας στον Εμφύλιο και η ενόχλησή σας γιατί η ιδεολογία της Αριστεράς εξακολουθεί να υπάρχει, να δρα και να επιδρά ύστερα από τόσους και τόσους διωγμούς.

Εντάξει λοιπόν! Νικηθήκαμε και μπήκαμε στην γωνία! Τι άλλο θέλετε από εμάς εσείς οι νικητές και ξύνετε τις πληγές μας; Με το αίμα το δικό μας που συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάκτηση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας τα πήρατε όλα! Κράτος, Κυβέρνηση, Παιδεία, Πολιτισμό, Στρατό, Αστυνομία, Τράπεζες, Τύπο, Τηλεοράσεις. Εμείς μείναμε στην γωνία, ουσιαστικά και πάλι (όπως στον Εμφύλιο) πολίτες β’ κατηγορίας.

Και από τον Στάλιν δεν θυμάστε παρά μόνο τα εγκλήματά του… Το μόνο που δεν άκουσα γι’ αυτόν είναι ότι με το πρωινό του έτρωγε τηγανητό ανθρώπινο κρέας. Για κείνον τον Στάλιν, τον Αρχιστράτηγο του Κόκκινου Στρατού με τις νίκες στο Στάλινγκραντ, στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και στο Βερολίνο, δεν έχετε τίποτα να πείτε;

Αν έλειπε ο Κόκκινος Στρατός και ο Στάλιν, τι θα είχαμε σήμερα; Αραγε το σκεφτήκατε; Ποιος θα εμπόδιζε τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο με χιλιάδες Αουσβιτς; Φαντάζεστε την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα εξόντωσης;

Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!

Ομως εσείς εδώ, τι λόγο έχετε; Εσείς τους κομμουνιστές τους σκοτώνατε σαν μύγες. Με τις συμμορίες τύπου Σούρλα και Βρεττάκου. Με τα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις 16.000, νέων κυρίως κομμουνιστών. Αγοριών και κοριτσιών. Με τα Μακρονήσια όπου μαρτύρησαν 100.000 Ελληνες κομμουνιστές. Με τα σφαγεία της Ασφάλειας, όπου βασανίστηκαν με τις πιο φρικαλέες μεθόδους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες.

Τι είμαστε λοιπόν όλοι εμείς, εγκληματίες ή θύματα; Και γιατί παλεύαμε; Δεν αγωνιζόμασταν τάχα για την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό; Μήπως μέσα από τις γραμμές μας ξεπήδησαν ο θρόνος, οι παρακρατικές οργανώσεις που σκότωσαν τον Λαμπράκη και η Χούντα; Για να μην αναφερθώ στους συνεργάτες των ξένων κατακτητών που πάνω τους στηρίχτηκε η Αμερικανοκρατία που ζει και βασιλεύει μεταμφιεσμένη σε Μνημόνια και Τρόικες που μας έχουν οδηγήσει στο χείλος της εθνικής καταστροφής.

Πιστεύω ότι εύκολα μπορείτε να κατανοήσετε το θυμό μου, γιατί για μένα όπως και για χιλιάδες άλλους, η στράτευση και οι αγώνες μας κάτω από την Κόκκινη Σημαία αποτελεί την ιερότερη περίοδο της ζωής μας, που είχε ένα και μόνο στόχο, να κάνει τον Λαό μας ελεύθερο, ανεξάρτητο και ευτυχισμένο

Αθήνα, 26.8.2017 – Μίκης Θεοδωράκης

από 902.gr

Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017

Απ Αυτούς Ενημερωνόσαστε ;; !!



''Το ΚΚΕ ας βγάλει τα συμπεράσματά του'' 

λέει στον τίτλο το άρθρο του tvxs του Κούλογλου (http://tvxs.gr/…/egrapsan-ei…/kke-bgalei-ta-symperasmata-toy), 
εγκαλώντας για ...κολλητιλίκια με τη ΝΔ... και για πράξεις ''εθνικής συμφιλίωσης υψηλού πολιτικού πολιτισμού'' ...ενθυμούμενο τη συνάντηση Κουτσούμπα -Μητσοτάκη στις 6/4/2017...
 Τότε που ο Κυρ. Μητσοτάκης παρέδωσε ένα έγγραφο από το αρχείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στον Κουτσουμπα με βάση το οποίο ''αποτράπηκε ο εμφύλιος στην Κρήτη''... Η απάντηση του ''Ρ'' ήταν άμεση ως ήταν αναμενομενο... Στις 8/4 2017 http://www.rizospastis.gr/page.do… ...

Παρολα αυτα το tvxs το ...ξαναθυμήθηκε χθες... Προφανώς ενοχλήθηκαν από το γεγονός οτι το ΚΚΕ δεν ''μασησε'' από το ...αριστερό προφίλ που η κυβέρνηση θέλει να βγάλει προς τα έξω στην αντιπαράθεση της με τη ΝΔ για να θολώσει τα νερά της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετεί, για τη προσήλωση στις αρχές και τις ''αξίες'' της ΕΕ και για τη συμμετοχή της σε παρόμοια εκδήλωση πέρυσι, στα πλαίσια της προσπάθειας εξίσωσης Ναζισμού- Κομμουνισμου...

Την ίδια στιγμή που όλοι μαζί συναγωνίζονται για το ποιος μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματικότερη υλοποίηση του 3ου μνημονίου, που ψήφισαν μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι!!!
Εγκαλεί λοιπόν το ΚΚΕ, ότι κινείται στη λογική ότι: 
''ο εχθρός του εχθρού μου (δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ) είναι φίλος μου''... 
Ενώ ''δεν πέρασαν 3 μήνες (από τη συνάντηση Κουσούμπα- Μητσοτάκη) και η ΝΔ έδειξε το σημερινό ακροδεξιό της πρόσωπο, ταυτίζοντας τον κομουνισμό με τον ναζισμό''...
(...και ενώ δεν πέρασαν ούτε 40 ημέρες -συμπληρώνω εγώ- από εκείνο το άρθρο - μνημείο αντικομμουνισμου στην ...αριστερή Αυγή: http://www.avgi.gr/…/oi-akraies-ideologies-oneireuontai-meg… )....
Παραπεμπει το tvxs και στο κειμενο στο φ/β της Ευγενίας Λουπάκη (δημοσιογράφος του συριζαικού ''Κοκκινου'' και σύζυγος του γνωστού ...κομμουνιστή της Αυγής Θ. Καρτερου), που είχε αναλάβει τότε να ...υπερασπιστεί την ...χαμένη τιμή του ΔΣΕ στην Κρήτη!!!


Μάλιστα
!
 Έγραφε λοιπόν η Λουπακη στο φ/β στις 31/5/2017 -25 μέρες μετά τη συνάντηση Κουτσούμπα- Μητσοτάκη: 
"οταν ο Κυριάκος εξαφάνισε τον εμφύλιο στην Κρήτη" και με αφορμή το "δώρο" του Κυριάκου στο ΚΚΕ, το οποίο σημειωτέον ακόμα δεν έχει πάρει θέση...''!!!

Τη στιγμη που ο Ριζοσπαστης ειχε δώσει την απαντηση την επομενη κιολας της συναντησης, το Σάββατο 8 Απρίλη 2017!!!


Για το ίδιο Θέμα:


Συριζαϊσμός, ανώτατο στάδιο της ξετσιπωσιάς

ΑΠΟ ATEXNOS

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Χωρίς ίχνος ντροπής και με το γνωστό, απύθμενο θράσος που διακρίνει τους θιασώτες της νέας σοσιαλδημοκρατίας, η ιστοσελίδα tvxs.gr του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.Κούλογλου δημοσίευσε σήμερα ανώνυμο άρθρο-σχόλιο με τίτλο «Το ΚΚΕ ας βγάλει τα συμπεράσματα του». Αναφερόμενος σε παλαιότερη εθιμοτυπική συνάντηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ.Κουτσούμπα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο συντάκτης του άρθρου επιχειρεί να επιτεθεί στο ΚΚΕ, το οποίο επί της ουσίας κατηγορεί ότι βάζει στην ίδια μοίρα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Μάλιστα, δε διστάζει στο τέλος να κλείσει το κείμενο με μια… νουθεσία: «Από την υπόθεση της Εσθονίας το ΚΚΕ θα πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του».

Αντιλαμβανόμαστε την πρεμούρα του συγκεκριμένου, προσκείμενου στον ΣΥΡΙΖΑ, μέσου να επιτεθεί στο ΚΚΕ. Το έχει κάνει, άλλωστε, ουκ ολίγες φορές κατά το παρελθόν. Επειδή όμως αυτή τη φορά, η πολιτική ξετσιπωσιά τους έφτασε στο σημείο να ζητάνε από το ΚΚΕ «να βγάλει τα συμπεράσματα του», θα τους καθησυχάσουμε λέγοντας τους τούτο: Τόσο το ΚΚΕ, όσο και ο λαός, έβγαλε τα συμπεράσματα του.

Θυμίζουμε, λοιπόν, συνοπτικά τα εξής:

1. Η συγκυβέρνηση του κ.Τσίπρα- που σήμερα καμαρώνει για την απόφαση της να μη μετάσχει στο άθλιο συνέδριο της Εσθονίας- είναι η ίδια συγκυβέρνηση που πριν από ένα χρόνο, συμμετείχε με κάθε επισημότητα σε αντίστοιχη εκδήλωση της σλοβακικής προεδρίας της Ε.Ε. στη Μπρατισλάβα (23/8/2016). 
Σε σχετική ανακοίνωση της, η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ, που είχε αναδείξει το θέμα της ελληνικής συμμετοχής, σημείωνε μεταξυ άλλων: 
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες, γιατί με τη συμμετοχή της στην αντιδραστική αυτή σύναξη νομιμοποιεί και συμβάλλει στην ενίσχυση του αντικομμουνισμού, που αποτελεί επίσημη ιδεολογία της ΕΕ και στην αθώωση του φασισμού, που ιστορικά, όπως και σήμερα, αποδεικνύονται ότι αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ».



Επίσημο έγγραφο της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, όπου αναφέρεται η Ελλάδα ως συμμετέχουσα στις αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις της Μπρατισλάβα το 2016. Πηγή: Ριζοσπάστης.

Συμπέρασμα 1ο: Ας μην παριστάνουν τους υπέρμαχους και ιδεολογικούς προστάτες του κομμουνισμού (με τον οποίο, άλλωστε, ουδεμία σχέση είχαν και έχουν) οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συνένοχοι στη διαμόρφωση της αντικομμουνιστικής στρατηγικής της Ε.Ε., παρά τους σημερινούς υποκριτικούς λεονταρισμούς τους.

2. «Δεν είναι το ίδιο πράγμα τα εγκλήματα ναζισμού – κομμουνισμού […] Να μην προσχωρήσουμε σε μια προσπάθεια που γίνεται για αναθεώρηση συνολικά της ιστορίας από τη μια μεριά και που από την άλλη έχει έντονο αντικομμουνιστικό μένος». 
Αυτά δήλωνε χθες σε συνέντευξη του ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας Δημήτρης Βίτσας. 
Θα συμφωνήσουμε με τα παραπάνω λεγόμενα του αναπληρωτή υπουργού, αλλά θα θυμήσουμε ότι ο κ.Βίτσας είναι ο ίδιος που τον περασμένο Δεκέμβρη- – μαζί με άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ- φωτογραφίζονταν πλάϊ-πλάϊ στο Καστελόριζο με παντενταρισμένους Ναζί, τους χρυσαυγίτες Κασιδιάρη και Παππά.
Λίγες μόλις μέρες αργότερα, ένας συνάδελφος του κ.Βίτσα, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ν.Παρασκευόπουλος «ξέπλενε» σε συνέντευξη του τη ναζιστική-εγκληματική συμμορία των χρυσαυγιτών λέγοντας:
 «Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή τη στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα».
5 Δεκέμβρη 2016: Ο αναπλ. υπουργός άμυνας Δ.Βίτσας και οι λοιποί “συγγενείς” ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με το Ναζί Κασιδιάρη.

Συμπέρασμα 2ο: Αυτοί που φωτογραφίζονται με ναζιστές- ιδεολογικούς απογόνους και θαυμαστές του Χίτλερ, του Μεταξά και όλης της σαπίλας του ντουνιά- και που επιχειρούν να ξεπλύνουν το ναζιστικό ιδεολογικό χαρακτήρα της χρυσαυγίτικης εγκληματικής οργάνωσης, μοιάζουν το λιγότερο υποκριτές- αν όχι πολιτικοί αγύρτες- στην προσπάθεια τους να πείσουν πως υπερασπίζονται τον κομμουνισμό απέναντι στη φαιά αστική προπαγάνδα.

3. Οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα δήθεν «βγαίνουν στα κάγκελα» εξαιτίας του χυδαίου αντικομμουνισμού της ΝΔ και των λοιπών κολαούζων της, είναι οι ίδιοι που συνυπογράφουν μνημόνια με τη ΝΔ, που επιβάλλουν σειρά βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων και που στηρίζουν, με νύχια και με δόντια, την «ευρωπαϊκή προοπτική» της χώρας. 
Είναι οι ίδιοι που, από κοινού με τη ΝΔ, τρέχουν στα συμπόσια του ΣΕΒ και των μεγαλοεπιχειρηματιών. 
Το tvxs εγκαλεί το ΚΚΕ επειδή, όπως ισχυρίζεται, βάζει «στην ίδια μοίρα τον ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, παραγνωρίζοντας τις μεγάλες τους διαφορές για αντιπολιτευτικούς λόγους». 
Το tvxs ψεύδεται και επιχειρεί να θολώσει τα νερά. Είναι γνωστή και πολλαπλώς εκπεφρασμένη η θέση του ΚΚΕ πως, παρά τις διαφορές τους (ιδεολογικές αφετηρίες, άλλο μείγμα πολιτικής, κλπ.) 
ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία ταυτίζονται στην αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου. Πίσω από τις «κοκορομαχίες» τους, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ διαγκωνίζονται για το ποιός μπορεί αποτελεσματικότερα να χειραγωγήσει το λαό, εκφράζοντας ουσιαστικά τις δύο όψεις της ίδιας αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής.

Συμπέρασμα 3ο: Όσο κι’ αν λανσάρουν νέες «διαχωριστικές γραμμές» μεταξύ τους, όσο κι’ αν «σκοτώνονται» στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα για θέματα όπως το αντικομμουνιστικό συνέδριο της Εσθονίας, η «ανεξαρτησία» της Δικαιοσύνης, η «καταπολέμηση της διαπλοκής», οι τηλεοπτικές άδειες και άλλα, δε μπορούν να κρύψουν την ουσία: 
Ότι η πεμπτουσία της πολιτικής τους- είτε σε μπλε, είτε σε ροζ απόχρωση- είναι η ίδια, υπέρ των συμφερόντων της αστικής τάξης, του μεγάλου κεφαλαίου και κατά των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων.

Ας μην ανησυχούν, λοιπόν, στο σάιτ του κ.Κούλογλου και στα λοιπά δημοσιογραφικά επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε γεμάτοι από συμπεράσματα.

Απ την Ιστορία: Για τα θρασίμια της φαιάς προπαγάνδας




Με αφορμή το περίφημο αντικομμουνιστικό συνέδριο που διοργανώνεται στην Εσθονία, όλη η σαπίλα του ντουνιά, ό,τι κατακάθι κυκλοφορεί στον εγχώριο δημόσιο βίο, πλαισιωμένο από το περίφημο… «δημοκρατικό τόξο» – ή άλλως πως το κουκούλι εκτροφής του φασισμού – συνασπίστηκαν τις τελευταίες μέρες για να διατρανώσουν την πίστη τους στο «αξιακό» πλαίσιο της ΕΕ, η οποία ΕΕ είναι, λέει, κατά των ολοκληρωτισμών… 

Στόχος τους για μια ακόμα φορά να αναπαραγάγουν την άθλια θεωρία των «δυο άκρων», να ελεεινολογήσουν κατά των κομμουνιστών, να συσχετίσουν ό,τι ωραιότερο και ευγενέστερο γέννησε η ανθρώπινη σκέψη – την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο – με τον μισανθρωπισμό, με τον ρατσισμό, με την κτηνωδία, με τον ναζισμό.

Έφτασαν να μιλούν για τα «εγκλήματα των κομμουνιστών», ποιοι; 
Αυτοί που λίγο να ξύσεις την επιφάνεια της σκοταδιστικής τους μπούρκας θα διαπιστώσεις ότι σαν το μεγαλύτερο «έγκλημα» των κομμουνιστών θεωρούν ακριβώς το γεγονός ότι οι κομμουνιστές τσάκισαν τον φασισμό!

Αλλά ποια είναι η ΕΕ, ποιο κομμάτι της ευρωπαϊκής κληρονομιάς κουβαλάει και εκπροσωπεί και ποια, τελικά, η σχέση της με τον φασισμό; 
 Είναι προφανές: Αν η ΕΕ εκπροσωπεί κάποια Ευρώπη, τότε σίγουρα αυτή δεν είναι η Ευρώπη του Διαφωτισμού, της Αναγέννησης και των κοινωνικών επαναστάσεων.
 Είναι η Ευρώπη της Ιεράς Συμμαχίας, της αποικιοκρατίας και του φασισμού.

Ο φασισμός γεννιέται μέσα στους υπονόμους του συστήματος της καπιταλιστικής αγριότητας, της εκμετάλλευσης, της σήψης, της διαφθοράς. Ειδικά, δε, σε συνθήκες κρίσης αυτού του συστήματος, του καπιταλιστικού συστήματος, ο φασισμός γιγαντώνεται και αξιοποιείται από τις κυρίαρχες οικονομικές ελίτ ώστε να διατηρήσουν την κυριαρχία τους με μοχλό τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία.

Ανάλογα με το μέγεθος της κρίσης ορίζονται και οι ανάγκες της οικονομικής ολιγαρχίας. Για να τσακίσει τις αντιστάσεις ή για να ξεστρατίσει την οργή που προκαλεί η πολιτική της, με την οποία μετακυλύει τα βάρη της κρίσης στο λαό, ο φασισμός αξιοποιείται είτε ως επικουρικός παρακρατικός μηχανισμός της εξουσίας της, είτε ακόμα και ως επίσημη μορφή πολιτικής διαχείρισης των υποθέσεών της.
Αυτό συνέβη το 1919 στην Ιταλία όταν ο μεγιστάνας Ανιέλι έπαιρνε από το χεράκι τον Μουσολίνι και τον παρουσίαζε στους βιομηχάνους, στην έδρα του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Ιταλίας, ως τον πιστότερο υπηρέτη της τάξης τους.
Αυτό συνέβη όταν συγκροτούνταν τάγματα εφόδου χρηματοδοτούμενα από εργοστασιάρχες και χτυπούσαν εργάτες και απεργίες, όπως γινόταν το 1920 στην Ιταλία από τους μελανοχίτωνες.
Αυτό συνέβη όταν ο βασιλιάς Βιτόριο Εμμανουέλε έπαιρνε υπό την αγκάλη του τον «Ντούτσε» και τον διόριζε πρωθυπουργό το 1922.
Αυτό συνέβη στη Γερμανία με τον Χίτλερ να κάνει πραξικόπημα το 1923 και δέκα χρόνια αργότερα οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι να τον διορίζουν καγκελάριο.

Ο φασισμός είναι – μεταξύ άλλων – η μορφή πολιτικής διαχείρισης των υποθέσεων της ολιγαρχίας που, πίσω από το «φιλολαϊκό» προσωπείο που χρησιμοποιεί για να αποκτήσει κοινωνική βάση, εκείνο που πραγματικά εγγυάται μέσα από την θηριωδία και την κτηνωδία των μεθόδων της είναι ότι τίθεται «το κράτος στην υπηρεσία του ιδιωτικού κεφαλαίου», όπως ακριβώς το υποσχέθηκε ο Χίτλερ στη Λέσχη των Γερμανών Βιομηχάνων του Ντίσελντορφ το 1933.

Φυσικά όταν απειλείται η εξουσία της άρχουσας τάξης ή σε συνθήκες πολιτικής αστάθειας αυτής της εξουσίας, οι ελίτ δεν αναμένουν πότε ο φασισμός θα αποκτήσει κοινωνικό έρεισμα για να τον αξιοποιήσουν. 
Τον επιβάλλουν «από τα πάνω» με φωτιά και σίδερο: Αυτό συνέβητο 1973 στη Χιλή, το 1936 στην Ισπανία, το 1936 και το 1967 στην Ελλάδα.

Η ΕΕ που … απεχθάνεται τους «ολοκληρωτισμούς», που οι πολυεθνικές της είναι βουτηγμένες στο αίμα των λαών από την εποχή της αγαστής συνεργασίας τους με το ναζιστικό καθεστώς των Νταχάου και των Άουσβιτς (http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/180010,Kati-leipei-apo-to-kadro.html), είναι αυτή που

α) μόνο από το 2014 και μετά έχει χρηματοδοτήσει με περισσότερα από 2 εκ. ευρώ φασίστες και νεοναζί σε όλη την Ευρώπη (http://expo.se/2016/over-two-million-euros-in-eu-subsidies-granted-to-fascists_7074.html),

β) έχει στηρίξει και στηρίζει τους νεοναζί της Ουκρανίας με τους οποίους έχει προωθήσει και συμφωνία σύνδεσης,

γ) παρακολουθεί τις κυβερνήσεις κρατών – μελών της (πχ Βαλτικές χώρες, της δε Εσθονίας προεξάρχουσας) να ηρωοποιούν τους ναζί και τους δοσίλογους συνεργάτες τους της περιόδου της Κατοχής,

δ) έχει στρώσει το έδαφος για την ενίσχυση της ακροδεξιάς από την Λεπέν στη Γαλλία μέχρι τους Ουρμπάν στην Ουγγαρία κι από Αυστρία μέχρι Ολλανδία, Σουηδία και Γερμανία.

Μετά το αντικομμουνιστικό Μνημόνιο της ΕΕ στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ήρθε το 2009 το αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, όπου – χωρίς περιστροφές – ομολογείτο ο βαθύτερος λόγος της αντικομμουνιστικής υστερίας των «κεφαλών» της ΕΕ:

Ο κομμουνισμός, λέει η ΕΕ, είναι «έγκλημα». Και τα «εγκλήματά του», εξηγούσε το Μνημόνιο στο εισηγητικό του μέρος, είναι απότοκο «της θεωρίας της πάλης των τάξεων»!

Η πάλη των τάξεων, λοιπόν… Αυτή είναι που πρέπει να «καταργηθεί». Που «δεν κολλάει» με την εποχή της «συναίνεσης», του «διαλόγου», της «κοινωνικής ειρήνης», του «δεν υπάρχει εναλλακτική» και της «συναδέλφωσης» μεταξύ κεφαλαιοκρατών και εργατών, με τους δεύτερους, τους εργάτες, να πληρώνουν, και όταν υπάρχει ανάκαμψη, και όταν υπάρχει κρίση.

Αφού, όμως, η πάλη των τάξεων δε γίνεται να «καταργηθεί» μέσω διαταγμάτων, θα πρέπει να συκοφαντηθεί, να ελεεινολογηθεί, να προβοκαριστεί, να στιγματιστεί και όπου είναι δυνατόν να ποινικοποιηθεί η δράση των κομμουνιστών. 

Εκείνων, δηλαδή,

α) που δεν υποκλίνονται στο αμετάκλητο της αστικής κοινωνίας, καθώς «η ιστορία όλων των κοινωνιών που υπήρξαν μέχρι σήμερα είναι η ιστορία των ταξικών αγώνων», που πρωτοστατούν στην «οργάνωση των προλετάριων σε τάξη και συνακόλουθα σε πολιτικό κόμμα»,

β) που διακηρύσσουν ότι σκοπός τους είναι «η ανατροπή της αστικής κυριαρχίας, η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το προλεταριάτο», με στόχο την κατάργηση όλων των τάξεων και τη μετάβαση σε μια μη εκμεταλλευτική, αταξική κοινωνία, όπου «στη θέση της παλιάς αστικής κοινωνίας, με τις τάξεις και τις ταξικές της αντιθέσεις, θα έχουμε μια ένωση, μέσα στην οποία η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός θα είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων» («Κομμουνιστικό Μανιφέστο»).

Είναι προφανές ότι αυτή η προοπτική, της απελευθέρωσης του ανθρώπου από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, δεν …συμφέρει όσους κατέχουν τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης. Κι αφού δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σε επίπεδο ιδεών με τους κομμουνιστές, κατασκευάζουν την «ιστορία» στα μέτρα τους, έτσι ώστε να φαίνεται πως πίσω από τις κομμουνιστικές ιδέες υπάρχει κάτι το «εγκληματογόνο» και η απόδειξη περί τούτου είναι οι «εγκληματικές» πράξεις του κομμουνιστικού «ολοκληρωτισμού» που είναι συνώνυμος του… ναζισμού.

Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ

Κάθε συκοφαντία που διεκδικεί να παρουσιάζεται αληθοφανής έχει ανάγκη την παραχάραξη. Έτσι φτάσαμε στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, όπου στο πλαίσιο αυτού του (αντι)ιστορικού «κόψε – ράψε», αποφασίστηκε «να καθιερωθεί η 23η Αυγούστου ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης» κατά του κομμουνισμού και του ναζισμού.

Γιατί, όμως, η 23η Αυγούστου; Επειδή αυτήν την ημερομηνία, στις 23 Αυγούστου 1939, υπογράφτηκε το «σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ». Να, επομένως, τα «ντοκουμέντα» της… «σύμπλευσης» κομμουνισμού – ναζισμού. Μέχρι και σύμφωνο μη επίθεσης υπέγραψαν!

Έτσι κάθε χρόνο η 23η Αυγούστου αποτελεί ένα τρόπον τινά προσκλητήριο για κάθε φασίστα, κρυφοφασίστα, μισοφασίστα, για κάθε φιλαράκι του Παττακου που αναβαθμίστηκε στην «δημοκρατική» κολυμπήθρα, να λέει το μακρύ του και το κοντό του από κοινού με εκείνους τους «δημοκράτες» που η πολιτική τους γεννάει και θρέφει τους φασίστες

(σσ: Τώρα στο οξύμωρο που θέλει στο αντικομμουνιστικό ντελίριο κάθε 23η Αυγούστου να συμμετέχουν και οι φασίστες, εδώ, πια, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Η βλακεία – πόσω μάλλον του φασίστα – είναι αθεράπευτη).

Συνεχίζουμε ξεκαθαρίζοντας ότι οι παρατηρήσεις που ακολουθούν δεν απευθύνονται στους κάθε λογής απογόνους του Γκαίμπελς καθώς με τους ενσυνείδητους παραχαράκτες της Ιστορίας δεν χωράει κανένας διάλογος. 

Οι βρωμερές ενέργειες, όμως, αποτελούν ενίοτε και ευκαιρία για να θυμηθούμε και να αξιολογήσουμε καταστάσεις και πράγματα:

Πρώτον: Η παγκόσμια ιστοριογραφία – την οποία φυσικά δεν έγραψαν Σοβιετικοί ή κομμουνιστές – έχει αποφανθεί: 
Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης (και όχι «φιλίας»), το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ της 23 Αυγούστου 1939 αποτέλεσε κίνηση της ΕΣΣΔ που έσωσε την Ευρώπη από τη χιτλερική χολέρα και προέκυψε μόνο μετά την άρνηση Αγγλίας – Γαλλίας για την από κοινού με την ΕΣΣΔ αντιμετώπιση της Γερμανίας. Ήταν μια κίνηση που επέτρεψε στη Σοβιετική Ενωση (σε μια στιγμή που ήδη είχε δεχτεί στο Ανατολικό της μέτωπο την επίθεση των Ιαπώνων) να αναδιοργανώσει τον Κόκκινο Στρατό και την οικονομία της, ώστε να καταφέρει – όπως και έγινε – να συντρίψει την επερχόμενη χιτλερική επίθεση.

Δεύτερον: 
Ήταν η συμφωνία του Μονάχου, ένα χρόνο πριν (30 Σεπτέμβρη 1938) μεταξύ των Χίτλερ, Μουσολίνι, Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ, με την οποία Αγγλία και Γαλλία άνοιξαν το δρόμο για τη ναζιστική επιδρομή στην Ευρώπη. Εκεί ήταν που οι πρόγονοι των αντικομμουνιστών του «δημοκρατικού τόξου» προσέφεραν στρατηγικό πλεονέκτημα στον Χίτλερ, που, μέσω της κατάληψης της Τσεχοσλοβακίας δεν συνάντησε καμία άμυνα και κυρίως του προσέφεραν μια απομονωμένη ΕΣΣΔ έρμαιο – όπως ήλπιζαν – στις πολεμικές διαθέσεις του Γ’ Ράιχ.

Τρίτον:
Είναι ενδεικτικό πως όταν η ΕΣΣΔ τάχθηκε κατά της Συμφωνίας του Μονάχου και προσέφερε στρατιωτική βοήθεια στη Γαλλία και στην Αγγλία έναντι της Γερμανίας, Λονδίνο και Παρίσι απέρριψαν τη σοβιετική βοήθεια. Έτσι, το Σύμφωνο «Μολότοφ – Ρίμπεντροπ» (που υπεγράφη έναν ολόκληρο χρόνο μετά τη συμφωνία του Μονάχου) ήταν το μοναδικό μέσο άμυνας που είχε απομείνει στη Σοβιετική Ένωση δεδομένων των συνθηκών. Εξασφάλισε στη χώρα 21 πολύτιμους μήνες προετοιμασίας, που κατόπιν αποδείχτηκαν ανεκτίμητοι στην πολεμική της προεργασία ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης.

Τέταρτον: 
Οι «ιστορικοί» και οι πολιτικοί του αντικομμουνισμού πολύ θα ήθελαν οι Σοβιετικοί να έμεναν άπραγοι. 
Να άφηναν ανοιχτά τα περάσματα στις χιτλερικές ορδές τόσο από την Πολωνία και Λευκορωσία όσο και από την Φινλανδία. 

Έτσι:

α) Μιλούν (ποιοι; Οι ιμπεριαλιστές!) για την «ιμπεριαλιστική επέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης κατά της Φινλανδίας» το 1939, αλλά:
«Ξεχνούν» την άρνηση των Φινλανδών να ενισχυθούν από την ΕΣΣΔ τα φινλανδικά σύνορα στον ισθμό της Καρελίας, τα οποία είναι σε μια απόσταση μόλις 32 χλμ. από το Λένινγκραντ, με την πόλη δηλαδή να βρίσκεται εντός του βεληνεκούς του ναζιστικού πυροβολικού.
Ξεχνούν» την πρόταση της ΕΣΣΔ για τη σύναψη μιας σοβιετο-φινλανδικής συνθήκης αμοιβαίας βοήθειας.
«Ξεχνούν» την σοβιετική πρόταση η Φινλανδία να μισθώσει στη Σοβιετική Ένωση το λιμένα Hanko και το έδαφος που γειτονεύει με αυτό, να επιτρέψει να έχει μια σοβιετική φρουρά εκεί για την προστασία της ναυτικής βάσης με αντάλλαγμα από την ΕΣΣΔ την εκχώρηση στην Φινλανδία μιας έκτασης 5.529 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή πάνω από 2 φορές μεγαλύτερη περιοχή.

«Ξεχνούν» ότι η Φινλανδία υπήρχε ως κράτος από το 1918, μόνο επειδή αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της οι Μπολσεβίκοι.
«Ξεχνούν» ότι η αντιδραστική κυβέρνηση της Φινλανδίας υποκινούμενη από τους ιμπεριαλιστές όχι μόνο απέρριψε το σοβιετικό σύμφωνο φιλίας αλλά επιδόθηκε και σε συνοριακές επιθέσεις ενάντια στην ΕΣΣΔ με συνέπεια το ξέσπασμα του σοβιετοφινλανδικού πολέμου (30 Νοέμβρη 1939).Και φυσικά
«ξεχνούν» το ρόλο της Φινλανδίας με το μέρος των χιτλερικών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

β) Μιλούν για τον δήθεν «διαμελισμό» της Πολωνίας μεταξύ Γερμανίας και ΕΣΣΔ, 
αλλά:
«Ξεχνούν» πως όταν στις 17 Σεπτέμβρη 1939 πέρασε τα σοβιετοπολωνικά σύνορα ο Κόκκινος Στρατός για μπει φραγμός στις ορδές του Χίτλερ, η Πολωνία είχε ήδη συντριβεί από τους ναζί, πως ήδη ο Χίτλερ από την 1ηΣεπτέμβρη – χωρίς καμία έμπρακτη αντίδραση από Αγγλογάλλους – είχε καταλάβει την Πολωνία και όπως δήλωσε ο Μολότοφ «η πολωνική κυβέρνηση έχει πάψει να δίνει οποιοδήποτε σημείο ζωής».

«Ξεχνούν» ότι ο Κόκκινος Στρατός μπήκε στα εδάφη που η σοβιετική εξουσία είχε αναγκαστεί να παραδώσει με τη ληστρική συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ το 1918.
«Ξεχνούν», φυσικά, ότι τα εδάφη στα οποία προωθήθηκε ο Κόκκινος Στρατός με στόχο την υπεράσπιση των σοβιετικών συνόρων ήταν εδάφη της Δυτικής Λευκορωσίας και της Δυτικής Ουκρανίας που είχαν ληστέψει οι αστοί και οι τσιφλικάδες της Πολωνίας το 1920 κατά τη διάρκεια της αντεπαναστατικής εκστρατείας της Αντάντ. Όπως
«ξεχνούν», φυσικά, ότι οι βαλτικές χώρες με τα φασιστικά τους καθεστώτα ήταν έτοιμες να τεθούν – όπως και έκαναν – στην υπηρεσία του Χίτλερ ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

γ) Όσοι κατηγορούν – σήμερα – την ΕΣΣΔ για το σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία, είναι οι απόγονοι εκείνων που ήθελαν την καταστροφή της ΕΣΣΔ. 
Γι’ αυτό όταν με το σύμφωνο η ΕΣΣΔ απέτρεψε την άμεση εναντίον της επίθεση από τους ναζί, οι Αμερικανοί διαμαρτύρονταν ότι ο Χίτλερ «δεν κράτησε την υπόσχεσή του να είναι λιοντάρι προς ανατολάς και αρνάκι προς δυσμάς» («Νew York Herald Tribune», 7/10/1939) 
και ο Τσόρτσιλ κατηγορούσε τους ναζί ότι «πρόδωσαν το αντικομιντέρν σύμφωνο και τις αντιμπολσεβίκικες συμφωνίες» (Collier’s – ΗΠΑ 30/9/1939, http://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/30279/symfono-molotof-rimpentrop-symfonoyn-stin-paraharaxi).

Τι δεν λένε, λοιπόν, οι «δημοκράτες» της ΕΕ, 
αυτοί οι τυφλοπόντικες της Ιστορίας που αξιοποιούν προπαγανδιστικά το σύμφωνο εναντίον της ΕΣΣΔ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος;
Ότι εκείνο το σύμφωνο «Μολότοφ – Ρίμπεντροπ» (μη επίθεσης και όχι «φιλίας», όπως του Μονάχου) υπογράφτηκε μόνον αφότου οι ΗΠΑ σφύριζαν υπέρ «ουδετερότητας» και επί μήνες η Αγγλία και η Γαλλία αρνούνταν να υπογράψουν με την ΕΣΣΔ συμφωνία κοινής δράσης εναντίον του ναζισμού.
Ότι όλο αυτό το διάστημα ο ένας ιμπεριαλιστικός άξονας, των αστικών κοινοβουλευτικών δημοκρατιών της Ευρώπης, επιδίωκε να στραφεί μια ώρα αρχύτερα ο άλλος ιμπεριαλιστικός άξονας, της Γερμανίας, κατά της Σοβιετικής Ένωσης.
Ότι μέσα σε αυτές τις συνθήκες η ΕΣΣΔ χρειαζόταν ικανό διάστημα να οργανωθεί μπροστά στην επικείμενη και αναπόφευκτη πολεμική επίθεση από τη Γερμανία.
Και ότι κάθε αντικειμενικός και αμερόληπτος ιστορικός έχει αναγνωρίσει ότι εκείνο το σύμφωνο αποδείχτηκε μια ευφυής κίνηση της ΕΣΣΔ, που της έδωσε το χρόνο να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει και, τελικά, να συντρίψει το ναζισμό.

Το σύμφωνο του Μονάχου

Τι δεν λένε οι τυφλοπόντικες: 
Ότι υπάρχει μια άλλη ημερομηνία που θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική επέτειο καταδίκης του ναζισμού και όσων τροφοδοτούν, συναλλάσσονται και ανοίγουν το δρόμο στους ολοκληρωτισμούς. Είναι η 30ή του Σεπτέμβρη.

Είναι η ημέρα (30 Σεπτέμβρη 1938 – ένα χρόνο πριν το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ), που στο Μόναχο, οι Χίτλερ και Μουσολίνι υπέγραψαν μαζί με τους αρχηγούς των κυβερνήσεων της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, το ομώνυμο «σύμφωνο του Μονάχου», 
με το οποίο οι «δημοκρατίες της Δύσης», στο πλαίσιο του «κατευνασμού» του φασισμού, έδιναν το πράσινο φως στο ναζισμό να εισβάλει στην Τσεχοσλοβακία, να την διαμελίσει, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στον όλεθρο και οδηγώντας την ανθρωπότητα στην τραγωδία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Ήταν η 30η Σεπτέμβρη 1938 που η ιμπεριαλιστική συμφωνία του Μονάχου αποτέλεσε την κορύφωση της πολιτικής της ενθάρρυνσης των επιδρομέων. Οι κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Γαλλίας, με την προτροπή της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις του Χίτλερ, πιστεύοντας ότι έτσι θα τον στρέψουν κατά της Σοβιετικής Ένωσης.

Αυτή, βέβαια, η ημερομηνία απουσιάζει από τα αντικομμουνιστικά ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου, από τις αποφάσεις της ΕΕ και από τα άρθρα των «Μένουμε Ευρώπη» – σμπίρων της. 

Πολύ λογικό για μια ΕΕ των «Χάιντερ», της Λεπέν και της ακροδεξιάς, για μια ΕΕ που – επί ελληνικής προεδρίας – υπέγραψε συμφωνία σύνδεσης με τους ναζί της Ουκρανίας. 
Πολύ λογικό, επίσης για τους ασπάλακες γραφιάδες της που δίνουν νόημα στους στίχους του Βάρναλη: «…της Αλήθειας εσχάτη τεφροδόχα, και συ, πρόστυχη Πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα»!

Άλλωστε αν η ΕΕ, το Ευρωκοινοβούλιο και οι κάθε λογής «φιλελεύθεροι» και «σοσιαλιστές» γκαιμπελίσκοι που τους ξεσκονίζουν νοιάζονταν για τη «δημοκρατία»,
 αν είχαν ή έχουν ειλικρινή επιδίωξη να καταγγείλουν το ναζισμό και όχι να συκοφαντούν τον κομμουνισμό (όπως πραγματικά τους ενδιαφέρει), 
τότε θα είχαν να δείξουν έστω και μία ανακοίνωση, έστω μία διαμαρτυρία ή έστω μία καταγγελία τους για το γεγονός ότι σε Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και μια σειρά ακόμα χώρες της ΕΕ στήνονται μνημεία υπέρ των Ες – Ες και «τιμούνται» συνεργάτες των Γερμανών, την ώρα που σε αυτές και άλλες χώρες (Τσεχία, Πολωνία, Ουγγαρία κλπ.) 
η μαρξιστική – λενινιστική ιδεολογία έχει κηρυχτεί «παράνομη» (!) από τα δικαστήρια και οι κομμουνιστές, αριστεροί και δημοκράτες τελούν σε καθεστώς παρανομίας.

Σημείωση 1η: Στην Ελλάδα της Κατοχής, οι συνεργάτες των Γερμανών, οι γερμανοντυμένοι, οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες δεν ήταν κομμουνιστές. Οι κομμουνιστές, μαζί με τους άλλους αριστερούς και δημοκράτες ήταν στα βουνά και πολεμούσαν το ναζισμό. Τα θρασίμια του εγχώριου αντικομμουνισμού, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις τους που κάνουν τεμενάδες στην ΕΕ, που ψηφίζουν υπέρ της ναζιστοκρατούμενης Ουκρανίας τις κυρώσεις της ΕΕ ενάντια στη Ρωσία, προφανώς γνωρίζουν ποιας ιδεολογίας και ποιας πολιτικής μήτρας εκτρώματα ήταν οι γερμανοτσολιάδες.

Σημείωση 2η: Για το τι συμβαίνει στην Εσθονία έχουμε αναφερθεί ήδη σε προηγούμενο άρθρο. Στην, δε, Ουκρανία, ό,τι θυμίζει Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο κατά των ναζί διώκεται. 
Στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, κάθε χρόνο, μια συγκεκριμένη μέρα, οι αστυνόμοι και οι παρακρατικοί έχουν πολλή δουλειά. Είναι η μέρα της επετείου της απελευθέρωσης της πόλης από τους ναζί.
 Κατά σατανική ειρωνεία της Ιστορίας ήταν 23 Αυγούστου του 1943 όταν ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε την πόλη από τους χιτλερικούς. Και ένα μεγάλο κομμάτι πληθυσμού της Ουκρανίας, που ξεχύνεται με κόκκινες σημαίες στους δρόμους για να τιμήσει την ημέρα, αυτό δεν το ξεχνά. 
Όμως τέτοιες «μνήμες» στην Ουκρανία των φασιστών, σήμερα δεν επιτρέπονται. 
Αυτή την Ουκρανία, την λατρεμένη στη ΕΕ, μετά τον υπουργό του Σαμαρά, τον Βενιζέλο, το 2014, την επισκέφθηκε και ο πρωθυπουργός Τσίπρας το 2017…

Σημείωση 3η: Η 23η Αυγούστου είναι όντως σπουδαία ημερομηνία. 

Πρώτον: Ήταν 23 Αυγούστου του 1942 όταν η μάχη του Στάλινγκραντ πέρασε στην πιο αποφασιστική της φάση. 
Η 23η Αυγούστου 1942 θεωρείται ημερομηνία ορόσημο για τη μάχη του Στάλινγκραντ γιατί από τη μέρα εκείνη η μάχη μεταφέρθηκε ακόμα και στις συνοικίες της πόλης όταν το 14ο γερμανικό σώμα τεθωρακισμένων διέσπασε την αμυντική γραμμή του Στάλινγκραντ και έφτασε στο Βερτιάτσι. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ο τιτάνιος αγώνας των αμυνομένων σπίτι το σπίτι και δρόμο το δρόμο που οδήγησε στη συντριβή της ναζιστικής χολέρας. 

Δεύτερον: Ήταν 23 Αυγούστου 1943 όταν λήγει η τιτανομαχία του Κουρσκ. Ο Κόκκινος στρατός στη μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων που έγινε ποτέ τσακίζει τους ναζί.

Ο Τσώρτσιλ, ο Μουσολίνι, ο Χίτλερ και ο… Στάλιν
Τον Γενάρη του 1927 ο υψηλός καλεσμένος της Ρώμης απευθυνόταν στον Μουσολίνι με τα παρακάτω λόγια:
«…Το κίνημά σας πρόσφερε υπηρεσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο μεγάλος φόβος που διακατείχε τον δημοκρατικό ηγέτη ή ηγέτη της εργατικής τάξης ήταν η πιθανότητα να υπονομευτεί ή να υπερθεματιστεί από κάποιον πιο ακραίο από αυτόν. Φαίνεται ότι μια συνεχής μετακίνηση προς τα αριστερά, ένα είδος αναπόφευκτης διολίσθησης στην άβυσσο, ήταν το χαρακτηριστικό όλων των επαναστάσεων.

Η Ιταλία έδειξε ότι υπάρχει ένας τρόπος να παλέψεις τις ανατρεπτικές δυνάμεις, ένας τρόπος που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία του κόσμου, η οποία κατάλληλα καθοδηγούμενη, μπορεί να εκτιμήσει και να θελήσει να υπερασπίσει την τιμή και τη σταθερότητα των πολιτισμένων κοινωνιών.

Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντίδοτο στο ρώσικο δηλητήριο. Από δω και στο εξής, κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μείνει χωρίς το έσχατο μέσο προστασίας απέναντι στην ανάπτυξη καρκινωμάτων…

Αν ήμουν Ιταλός θα ήμουν με όλη την καρδιά μαζί σας, από την αρχή μέχρι το τέλος, στη θριαμβευτική σας μάχη ενάντια στις βάρβαρες ορέξεις και τα πάθη του Λενινισμού.

Το κίνημα σας έχει προσφέρει μια υπηρεσία σε όλο τον κόσμο. Έχει δώσει σε όλο τον κόσμο το απαραίτητο αντίδοτο στο Ρωσικό δηλητήριο…» (Tom Behan, “Arditi del Popolo: Η ιστορία της πρώτης αντιφασιστικής οργάνωσης”, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο).

Ο ένθερμος οπαδός του Μουσολίνι, ο λάτρης του φασισμού, ο άνθρωπος που «με όλη του την καρδιά» τασσόταν στο πλευρό των μελανοχιτώνων έναντι των κομμουνιστών και της Σοβιετικής Ένωσης, δεν ήταν άλλος από τον Μέγα Θησαυροφύλακα. 

Ήταν ο υπουργός Οικονομικών εκείνη την εποχή της Βρετανίας, ο… Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Τον Γενάρη του 1934, ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, το ευυπόληπτο ακροατήριο χειροκροτούσε με άφατο θαυμασμό το άκουσμα των παρακάτω λόγων:

«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σσ: του κομμουνισμού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.
Ο Αδόλφος Χίτλερ 
επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. 
Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σε σύντροφό μας» (Πρακτικά Δικών Νυρεμβέργης, Ντοκουμέντο D-392).
Ο λάτρης του ναζισμού, εκείνος που στις 26 Γενάρη 1934 ενώπιον των ενθουσιασμένων συναδέλφων του εξυμνούσε τον Χίτλερ, 
που αναγόρευε τον ναζισμό σε προστάτη του έθνους γιατί μετέτρεψε τον εργάτη σε «σύντροφό μας», που επιδαψίλευε δάφνες στον Χίτλερ διότι «απελευθέρωσε» τον εργάτη από την «μέγγενη» του κομμουνιστικού δόγματος και τον μετέτρεψε σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας», δεν ήταν άλλος από τον μεγιστάνα Κρουπ.Τον πρόεδρο του Συνδέσμου της Γερμανικής Βιομηχανίας…

Κάπως έτσι, παρά τις εκκλήσεις της Σοβιετικής Ένωσης προς Άγγλους, Γάλλους και Αμερικάνους να πολεμηθεί ο ναζισμός, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον φασισμό, φτάσαμε στη συμφωνία του Μονάχου το 1938, 
όταν (έναν ολόκληρο χρόνο πριν από τη συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρίμπεντροπ – Μολότοφ) η Αγγλία και η Γαλλία τα έκαναν πραγματικά «πλακάκια» με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.

Κι από εκεί σε εκείνον τον αποκαλούμενο ως «παράξενο πόλεμο» όπου οι δυτικοί «σύμμαχοι» – επιλέγοντας την τακτική της «συμμαχικής» υπονόμευσης της Σοβιετικής Ένωσης που προετοιμαζόταν ενάντια στην επερχόμενη ναζιστική εισβολή – δεν έριξαν μισή τουφεκιά ενάντια στον Άξονα για έξι ολόκληρους μήνες από την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Σήμερα, τα πραγματικά γεγονότα και τα ουσιαστικά συμπεράσματα από την ανείπωτη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρούνται να συσκοτιστούν και να παραποιηθούν.

Φροντίζει το εργαστήριο της καπιταλιστικής παραχάραξης. 
Ένα εργαστήριο που παράγει:
Τους γυμνοσάλιαγκες της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων».
Τους εντεταλμένους της ελεεινής επιχείρησης «εξίσωσης» κομμουνισμού – φασισμού.
Τα βαποράκια που ψάχνουν μερικά δευτερόλεπτα δημόσιου βήματος αναμηρυκάζοντας τα γελοία σχήματα περί «Χίτλερ – Στάλιν».
Τους ευρω-φωστήρες περί «ολοκληρωτισμών».

Η εξουσία των κεφαλαιοκρατών έχει κάθε λόγο να αναποδογυρίζει την ιστορία και την πραγματικότητα. 
Και ο βασικός είναι αυτός:

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί.
Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ.Μπρεχτ).

Η ΕΣΣΔ στον πόλεμο

Ο,τι και να κάνουν, όμως, η Ιστορία έχει γραφτεί με τρόπο που θα στοιχειώνει για πάντα. Και έχει γραφτεί με το κόκκινο του αίματος. Με το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας. 
Η Ιστορία γράφτηκε από το κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο. Με αυτό το «μελάνι» γράφτηκε η Ιστορία στην αναμέτρηση του ανθρώπου με το τέρας και με το έγκλημα. Με την απανθρωπιά και την κτηνωδία.

Ήταν 9η Μάη 1945.
Ήταν η ημέρα που η σημαία που ήδη κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ, η σημαία του στρατού των εργατών, των αγροτών, των κολασμένων της γης, επέφερε το οριστικό πλήγμα στο φίδι του ναζισμού.

Ήταν 9 Μάη του 1945, ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, που η ναζιστική Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.

Αυτό το πανανθρώπινο επίτευγμα σφραγίστηκε με το ίδιο εκείνο κόκκινο χρώμα που δέσποζε στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας. Με το χρώμα το βγαλμένο από το ηφαίστειο της ελπίδας που εξερράγη τον Οκτώβρη του 1917 στην Πετρούπολη.

Σε αυτή η Νίκη – σταθμό, που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.
Σ’ ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε ενάντια στον ναζισμό αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 540 νεκρούς. Κάθε μέρα 13.000 νεκρούς.
Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία θρήνησε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.
Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες με τον ανθό του σοβιετικού λαού να φράζει με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ’ αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.
Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.

Έτσι γράφτηκε η Ιστορία. 
Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση» του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!

Η Ιστορία γράφτηκε:

Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Όσοι μιλούν για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.

Η Ιστορία γράφτηκε: 
Παρόντες, πρωτομάρτυρες, αιμοδότες, στρατιώτες στην πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής μέχρι τις γραμμές των οριζόντων σε Βορρά και Νότο, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ήταν οι κομμουνιστές.

Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί…

Είναι εδώ, στην Ελλάδα των 700.000 θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, που αυτή η αλήθεια δεν θα πάψει ποτέ να περνάει μέσα:
Από την αθάνατη ψυχή των 200 της Καισαριανής, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Χαρίλαου, του Άρη, του αντάρτη που έστειλε περήφανο χαιρετισμό από τον Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα.
Από την αδούλωτη Κοκκινιά και την Καλογρέζα, από τη Βιάννο, τον Χορτιάτη και το Κούρνοβο που έγιναν ένα με το Μανιάκι και το Μεσολόγγι.
Από τα άπαρτα βουνά που οι Αρματολοί και οι Κλέφτες στήσανε χορό με τους μαχητές του ΕΛΑΣ, με τους αδούλωτους της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ‘40.
Από τα θυσιαστήρια του πατριωτισμού και της λευτεριάς που η Γκουέρνικα και το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και η Ακροναυπλία, η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, γίνανε κραυγή στα χέρια του Πικάσο, του Φαρσακίδη και του Λουντέμη, γίνανε τραγούδι στα χείλη του Ρίτσου και του Μπρεχτ, του Νερούδα και του Λειβαδίτη, του Μίκη και του Σοστακόβιτς.

Όταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ, σφράγιζε για πάντα και με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

Η σημαία η βαμμένη με το αίμα των εκατομμυρίων που έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν υποστέλλεται.

Αυτή την αλήθεια δεν θα καταφέρουν ποτέ να τη «σβήσουν» από την Ιστορία εκείνοι που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία.

Για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των «Ροκφέλερ»,
 για τους «δημοκράτες» της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων» που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, που θέλουν να εμφανίζουν τους 200 της Καισαριανής «ίδιους» με τους εκτελεστές τους (!), η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα ταξικά χαμαιτυπεία των μονοπωλίων, θα υπάρχει αυτή η ημερομηνία, η 9η Μάη, θα υπάρχει πάντα αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας, με τον στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού να ανεμίζει στην κόκκινη σημαία στο Ράιχσταγκ, για να θυμίζει στους αιώνες: 
Οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

Ας μην έχουν, λοιπόν, καμία αμφιβολία: 
Οι κουκουλοφόροι του δοσιλογισμού, οι «κράτα Ρόμελ» του μαυραγοριτισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν: 
Στα καταγώγια των (…αρίων) υπανθρώπων.

Στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, θα ορθώνεται πάντα 
το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία της ταξικής βαρβαρότητας των «Ζήμενς», των «Φορντ» και των «Ντόιτσε Μπανκ»,
 θα υπάρχει αυτή η ημερομηνία, θα υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία. Που σφράγισε για πάντα, με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία. 

Και που θα το θυμίζει στους αιώνες:
Η Ιστορία γράφεται κάθε μέρα. 
Και γράφεται χωρίς «ρεαλιστικές» ανακυβιστήσεις. Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. 
Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες. 
Χωρίς «διαπραγματεύσεις», χωρίς «επαναδιαπραγματεύσεις» και χωρίς «αξιολογήσεις» από όσους υπηρετούν το σύστημα που επωάζει τα φίδια στον κόρφο του.

Σημείωση: Τί νόημα έχει να γυρνάμε τόσο πίσω στην Ιστορία;
 Είναι απλό: Όταν μιλάμε για την Ιστορία μιλάμε για το σήμερα, για το τώρα. 
Γιατί η Ιστορία είναι η πολιτική του παρελθόντος. 
Που σημαίνει ότι η σημερινή πολιτική δεν είναι τίποτα λιγότερο από την Ιστορία του μέλλοντος. 
Και, συνεπώς, αναλογεί στον καθένα μας το δικό του μερίδιο ευθύνης για το πως θα γραφτεί, 
και για το αν θα επιτραπεί στα θρασίμια της φαιάς προπαγάνδας να ξαναγράψουν την ιστορία παραποιημένη πάνω στην πλάτη τη δική μας και των παιδιών μας.

Για τον χαιρετισμό των ναζί k των χρυσαυγουλων,, που υποτίθεται ότι προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα:








Ο ναζιστικός χαιρετισμός προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα; 

Ο χαιρετισμός δια πρότασης ή ανατάσεως του χεριού, συνδέεται με τη ναζιστική Γερμανία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα.
ΨΕΥΔΕΣ 


Στο makeleio.gr, διαβάζουμε:




Στην αγγλική έκδοση ιστοσελίδας της Χρυσής Αυγής, διαβάζουμε ανάλογο ισχυρισμό:


Τον ίδιο ισχυρισμό είδαμε και σε τηλεοπτική εκπομπή με καλεσμένο τον Κωνσταντίνο Πλεύρη (δείτε από 57:20):



Ποια είναι η προέλευση του ναζιστικού χαιρετισμού;

Δεν φαίνεται να υπάρχει καμία αναφορά στη ιστορική βιβλιογραφία, πως ο ναζιστικός χαιρετισμός, έχει προέλευση την Αρχαία Ελλάδα. 

Οι μόνες αναφορές που βρήκαμε, είναι σε μπλογκ και ιστοσελίδες με συγκεκριμένο ιδεολογικό προσανατολισμό, που με τη σειρά τους, δεν παρέχουν καμία πηγή για να στηρίξουν τον ισχυρισμό.
Διάφορες εικόνες που παρουσιάζονται κατά καιρούς, δείχνουν να μοιάζουν με αυτόν. αλλά έχουν σημαντικές διαφορές. 

Για παράδειγμα, η εικόνα του αγαλματιδίου που «χαιρετά» ναζιστικά, διαφέρει από τον επίσημο χαιρετισμό των ναζί, που προέβλεπε έκταση του χεριού στο ύψος του ώμου, ή λίγο ψηλότερα και ενωμένα και τα 5 δάκτυλα.










Εξάλλου και οι ίδιοι οι Ναζί, ισχυρίζονταν πως ο χαιρετισμός ανάγεται στη μεσαιωνική Γερμανία (και όχι στην Αρχαία Ελλάδα), κάτι που επίσης δεν ισχύει, διότι δεν υπάρχουν αναπαραστάσεις ανθρώπων από εκείνη την εποχή να απευθύνουν τέτοιου είδους χαιρετισμούς.


Όσον αφορά τη λατινική προέλευση, δεν υπάρχουν σχετικές αναφορές σε Ρωμαίους ιστορικούς. (Winkler: The Roman Salute)


Η πρώτη αναπαράσταση σε έργο της σύγχρονης εποχής, είναι ένας πίνακας του 1784 με την ονομασία Oath of the Horatii. Ο χαιρετισμός υιοθετήθηκε από Ιταλούς φασίστες, και κατόπιν, υιοθετήθηκε από το ναζιστικό κόμμα το 1926 και από το 1933 που οι Ναζί ανήλθαν στην εξουσία, διαδόθηκε ακόμη περισσότερο και υιοθετήθηκε και από άλλες χώρες με παρόμοια καθεστώτα.




Πιο συγκεκριμένα, το ιταλικό φασιστικό κόμμα, υιοθέτησε το χαιρετισμό από τον Ιταλό εθνικιστή Gabriele d’Annunzio, ήρωα του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, ποιητή και συγγραφέα. Το 1919, επικεφαλής δύναμης 2.600 εθελοντών, βάδισε εναντίον της κροατικής πόλης Ριέκα για να τη διεκδικήσει για λογαριασμό της Ιταλίας. Σε αυτό το χρονικό σημείο, κάνει τη πρώτη χρήση όρων όπως «Ντούτσε», και του «ρωμαϊκού» χαιρετισμού που αργότερα θα υιοθετούσε και ο Μουσολίνι. Αν και αρχικά οι Ναζί επηρεάστηκαν από τον Μουσολίνι στο θέμα του χαιρετισμού, υιοθέτησαν και διέδωσαν αυθαίρετα την ψευδοϊστορική αντίληψη, πως προέρχεται από τη μεσαιωνική Γερμανία.


«Διάβασα την περιγραφή της συνεδρίασης της Worms, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Λούθηρος χαιρετίστηκε με το γερμανικό χαιρετισμό. Ήταν για να του δείξουν ότι δεν ήταν αντιμέτωπος με όπλα, αλλά με ειρηνικές προθέσεις. Στις μέρες του Φρειδερίκου του Μεγάλου, οι άνθρωποι εξακολουθούν να χαιρετούν με τα καπέλα τους, με πομπώδεις χειρονομίες. Τον Μεσαίωνα, οι δουλοπάροικοι με ταπεινότητα έβγαζαν τα καπέλα τους, ενώ οι ευγενείς παρουσίαζαν τον γερμανικό χαιρετισμό» Χίτλερ, 1942. (Πηγή: www.historyanswers.co.uk)


Όσον αφορά το άγαλμα του Πύρρου που χαιρετά ναζιστικά, η εικόνα είναι προϊόν επεξεργασίας:





Πάντως, εάν κάποιος θέλει να «δει» εικόνες με ναζιστικούς χαιρετισμούς, με λίγη φαντασία, μπορεί να τις βρει παντού, ακόμη και σε αρχαιοελληνικές αναπαραστάσεις:























Ο ναζιστικός χαιρετισμός δεν είναι ούτε δωρικός, ούτε σπαρτιατικός, ούτε ρωμαϊκός, ούτε καν μεσαιωνικός. Οι πρώτες αναφορές εμφανίζονται κατά το 18ο αιώνα και μόλις πριν από περίπου 100 χρόνια, άρχισε να αποκτά τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα. Με βάση τα ανωτέρω, ο ισχυρισμός πως ο ναζιστικός χαιρετισμός προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα, διαψεύδεται.


Θάνος Σ. Επαχτίτης
Πηγή 
Για την θεωρία των δύο Άκρων δες εδώ 

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

,,,Αποσκληρυντικό για τα πλυντήρια και τα μυαλά μας,,,

Σπρώχνει κεφάτη το καροτσάκι.
Τα ράφια του Σούπερ Μάρκετ φουλαριστά. Πάνω τους αραδιασμένες οι ανάγκες και οι αξίες της κοινωνίας.
Λεβάντα και μαλακτικό για τους νοικοκυραίους.
Αποσμητικά για τον ιδρώτα, αποσμητικά χώρου, αποσμητικά για να καλύψουν την μπόχα του μικροαστισμού.
Χλωρίνες για την αποστείρωση των κλουβιών μας.
Ασετόν για τα νύχια και τις μνήμες μας.
Αποσκληρυντικό για τα πλυντήρια και τα μυαλά μας. Ποτέ δε λειτουργεί, μα έχει καταχωρηθεί ως αναγκαίο.
Παίρνει κοτόπουλο συσκευασμένο σε αλοιφή. Γάλα βιολογικό που φανερώνει φροντίδα για την οικογένεια. Δύο πακέτα μακαρόνια -από τα φθηνά- για το καλάθι της εκκλησίας.
Ανάμεσα στα ράφια με τα προφυλακτικά, αναστενάζει ασυναίσθητα, θρηνώντας ξεχασμένες ηδονές.
Παίρνει ξυραφάκια ακριβά για το σύζυγο και ένα σκαμπιστό βερνίκι για τα νύχια.
Έχουν το τραπέζι για τις επιτυχίες του παιδιού. Πέρασε αστυφύλακας. «Αστυνομικός ρε μάνα» τη διορθώνει χολωμένος στο μυαλό της.
Τέλος πάντων αστυνομικός, ναι απ’ αυτούς που δέρνουν κόσμο. Ευτυχώς έχουν σταματήσει οι διαδηλώσεις. Μαζεύτηκε από τα γήπεδα, διάβασε και μάζεψε 18000 μόρια. Τώρα όταν ξαναγυρίσει εκεί, θα ‘χει το πάνω χέρι.
Σίγουρη δουλειά, μ’ ασφάλεια. Γιατί όπως και να ‘ρθουν τα πράγματα, τους δικούς τους πάντα θα τους προσέχουν.
Καλημερίζεται με την κυρά Αλεξάνδρα. Η Λενιώ της, πέρασε δασκαλίτσα. Μια χαρά δουλειά για γυναίκα. Θα ‘ταν ωραίο ταίρι με το γιο της. Να θυμηθεί να του πει πως πέρασαν στην ίδια πόλη, να γνωριστούν έστω. Μπρος από το ράφι με τα βρεφικά, κάνει σχέδια για τον κανακάρη της με το Λενιώ.
Στο ταμείο βγάζει δύο κάρτες. Το πλαστικό χρήμα και την κάρτα του Μεγάλου Αδερφού. Αυτή που θα καταγράψει τα πάθη και τα λάθη της. Τα αναγκαία της και κυρίως τις πιθανές αναγκαιότητές της. Θα προσθαφαιρέσει, θα μαζέψει πόντους.
* 30 από τις προσφορές, μιας και ο Μεγάλος, κατάφερε να ξεφορτώσει μέρος της βδομαδιάτικης περίσσειας του
* 15 για κάθε βιολογικό. Καινούρια ανάγκη, ψαγμενιά και δυνατό προμοτάρισμα
* 20 για τα μακαρόνια των φτωχών -της εκκλησίας παράρτημα-
* 10 για την ονειροπόληση δίπλα στις φρουτόκρεμες
* Μείον 15 πόντους για τον ακούσιο αναστεναγμό. Στα Σούπερ Μάρκετ δεν επιτρέπονται θλίψη και ανεκπλήρωτες ανάγκες
* 300 πόντους για τη σχολή αστυνομικών του κανακάρη της
Τρεις δωροεπιταγές για εσάς. Μιλάει ο Μεγάλος Αδελφός διαμέσου του κακοπληρωμένου ταμία και προγραμματίζει το πλαστικό του χαμόγελο.
Στην έξοδο κάποιος προσφέρεται να της μεταφέρει τα ψώνια. Θέλει το ευρώ από το καροτσάκι. «Αλλοδαπός…» μουρμουρίζει και προσπερνά εκνευρισμένη.
Το βρήκαμε εδώ κ εδώ