***
Απ΄τη Σελίδα της Έρης Ρίτσου:
--Άνθρωποι κάηκαν μέσα στα σπίτια τους, άνθρωποι κάηκαν μέσα στα αυτοκίνητά τους, άνθρωποι κάηκαν στα χωράφια. Η ξαδέρφη φίλης γύρισε σπίτι να πάρει το σκυλάκι της. Βρέθηκε απανθρακωμένη με το σκυλάκι αγκαλιά.
Άνθρωποι πνίγηκαν κολυμπώντας προς τ' ανοιχτά, προσπαθώντας να γλιτώσουν την κάψα της φωτιάς που έκαιγε τα δέντρα της παραλίας, τ' αποκαϊδια που έπεφταν πάνω τους, προσπαθώντας ν' αναπνεύσουν.
Από τον τοίχο του Στρατής Βασίλενας αντιγράφω το κείμενο του ανθρώπου που πάλαιψε μέσα στη θάλασσα για να σώσει τους συνανθρώπους του.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ.
Άνθρωποι πνίγηκαν κολυμπώντας προς τ' ανοιχτά, προσπαθώντας να γλιτώσουν την κάψα της φωτιάς που έκαιγε τα δέντρα της παραλίας, τ' αποκαϊδια που έπεφταν πάνω τους, προσπαθώντας ν' αναπνεύσουν.
Από τον τοίχο του Στρατής Βασίλενας αντιγράφω το κείμενο του ανθρώπου που πάλαιψε μέσα στη θάλασσα για να σώσει τους συνανθρώπους του.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ.
"Nikos Karampou
Πιάνω βάρδια στη Ραφήνα 2 το μεσημέρι και μαθαίνω ότι καίγεται η Κινετα. Κοιτάζω ψηλά και βλέπω την κάπνα η οποία είχε φτάσει πάνω από το λιμάνι.
Μόλις φεύγει το Μαρμαριωτικο, μου λέει ένας καβοδετης μετά από μια ώρα ότι πρέπει να καίγεται και η Πεντέλη. Δεν περνάνε 10 λεπτά και βλέπω και από τη μεριά του Μαραθώνα καπνό. Μέσα σε μισή ώρα δεν βλέπαμε απέναντι την Εύβοια. Ξαφνικά ο καπνός έγινε τόσο έντονος που μύριζε η ατμόσφαιρα και κατάλαβα ότι πλησιάζει.
Σε μισή ώρα μέσα καιγόταν οι γύρω περιοχές της Ραφήνας και αμέσως πήραμε τα σκάφη να πάμε στις παραλίες να σωσουμε κόσμο.
Την ώρα που ξεκινάμε από την κάπνα δεν είχαμε ορατότητα στα 10 μέτρα, περνάμε το λιμενικό μας καταφύγιο και στο μισό μίλι δεν μπορούσαμε από τον καπνό να πλησιάσουμε, δεν βλέπαμε που είναι η στεριά.
Ήταν ακριβώς σκηνικό όπως όταν γίνεται είσοδος ομάδων στο γήπεδο και είσαι στο πέταλο. Ακριβώς!
Δεν μπορούσαμε και τα 15 σκάφη να πλησιάσουμε. Ούτε εμείς ούτε οι ιδιώτες που ήρθαν με τα σκάφη τους να βοηθήσουν. Γυρνάμε πίσω και βλέπουμε να καίγεται το λιμάνι. Παντού φλόγες, ορατότητα μηδέν, δεν έβλεπα το φυλάκιο της εισόδου από την προβλήτα.
Μου λιποθυμούσε κόσμος από τις αναθυμιάσεις και δεν ήξερα ποιον να πρωτοπιασω. Νυχτώνει σε λίγο και μπαίνω στο καΐκι ΑΡΜΕΝΙΣΤΗΣ μαζί με δύο καταπληκτικούς Αιγυπτίους ψαράδες. Πάμε στο Μάτι να δώσουμε κόσμο.
Μέσα στη νύχτα με τους φακούς να ουρλιάζουμε μήπως βρούμε κανένα.
Ξάφνου βλέπουμε σινιάλα από διάφορες ακτές και ουρλιαχτά σε βοήθεια. Καιγόταν μέχρι και η άμμος, σπίτια, δένδρα, αυτοκίνητα, φορτηγά.
Πλησιάζουμε και φορτώνουμε κόσμο με χίλια ζόρια αφού ήταν γεμάτο ξέρες το μέρος και δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε. Κλάματα ο κόσμος, ουρλιαχτά "καιγόμαστε σας παρακαλώ θα σας δώσω όλη την περιουσία μου",ο ένας, "σας παρακαλώ ψάχνω τα δύο μωρά μου και τη γυναίκα μου" ο άλλος.
Μνήμες μικρασιατικης καταστροφής. Ίδιες κουβέντες, ίδιες λέξεις, ίδιες αγωνίες. Μετά στο λιμάνι να έρχονται οι συνάδελφοι με τα σκάφη κάθε ένα λεπτό με κόσμο.
Στην προβλήτα άλλοι αγκαλιαζονταν, άλλοι φώναζαν επίθετα δικών τους, αλλοι έβγαιναν καμμένοι στο σώμα, στο πρόσωπο, άλλοι ούρλιαζαν για την περιουσία τους.
Ξέρετε κάτι; Δεν έχω γράψει δημόσια ποτέ για τη δουλειά μου. Η μάλλον όταν πήγα και βοηθούσα πρόσφυγες στον Πειραιά κάτι είχα γράψει. Όμως σήμερα σώσαμε τόσο κόσμο, τόσο κόσμο που θα πέθαινε 100%.
Θελω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στους συναδέλφους μου και στους Αιγυπτίους ψαράδες...
Επειδή πάντα σχεδόν θρηνούμε εκ των υστέρων και μετά τον θρήνο έρχεται η λήθη, καλό θα είναι να έχουμε στο μυαλό μας εμείς εδώ:
Πως το μεγαλύτερο τμήμα των πυροσβεστών στη Σάμο έχει μεταφερθεί να φυλάει το αεροδρόμιο της Φραπόρτ.
Πως φημολογείται η ύπαρξη πρόθεσης να μεταφερθεί στο Βαθύ το πυροσβεστικό κλιμάκιο του Καρλοβάσου,
Πως το πυροσβεστικό σώμα είναι έτσι κι αλλιώς αποδυναμωμένο και πάσχει από προσωπικό.
Πως δεν υπάρχουν ζώνες αντιπυρικής προστασίας.
Πως δεν υπάρχει, απ' όσο είναι γνωστό, σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων.
Πως η κυριότερη άμυνά μας κατά της φωτιάς είναι η ύπαρξη και η οργάνωση των εθελοντών!
Και τεράστιες καταστροφές είχαμε στο παρελθόν και θύματα θρηνήσαμε και στη Σάμο και στην Ικαρία.
Τώρα που όλη η Ελλάδα θρηνεί για τους νεκρούς της χθεσινής μέρας, ας μη μείνουμε μόνο στη θλίψη και στον θρήνο.
Το καλοκαίρι και τα μελτέμια είναι μπροστά μας.
Να απαιτήσουμε το ελάχιστο: Την προστασία μας.
Πως το μεγαλύτερο τμήμα των πυροσβεστών στη Σάμο έχει μεταφερθεί να φυλάει το αεροδρόμιο της Φραπόρτ.
Πως φημολογείται η ύπαρξη πρόθεσης να μεταφερθεί στο Βαθύ το πυροσβεστικό κλιμάκιο του Καρλοβάσου,
Πως το πυροσβεστικό σώμα είναι έτσι κι αλλιώς αποδυναμωμένο και πάσχει από προσωπικό.
Πως δεν υπάρχουν ζώνες αντιπυρικής προστασίας.
Πως δεν υπάρχει, απ' όσο είναι γνωστό, σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων.
Πως η κυριότερη άμυνά μας κατά της φωτιάς είναι η ύπαρξη και η οργάνωση των εθελοντών!
Και τεράστιες καταστροφές είχαμε στο παρελθόν και θύματα θρηνήσαμε και στη Σάμο και στην Ικαρία.
Τώρα που όλη η Ελλάδα θρηνεί για τους νεκρούς της χθεσινής μέρας, ας μη μείνουμε μόνο στη θλίψη και στον θρήνο.
Το καλοκαίρι και τα μελτέμια είναι μπροστά μας.
Να απαιτήσουμε το ελάχιστο: Την προστασία μας.
Όταν η χώρα βιώνει μια τραγωδία βιβλικών διαστάσεων και θρηνεί για τις ζωές που χάθηκαν, ο βρωμιάρης αυτός καραφασίστας, δήθεν "άνθρωπος του θεού" Αμβρόσιος, ισχυρίζεται στο προσωπικό του ιστολόγιο πως ο θεός έκαψε τους ανθρώπους για να μας τιμωρήσει για τα αμαρτήματά μας: την ύπαρξη του άθεου πρωθυπουργού και την ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης.
Είναι από τις φορές που λέω μακάρι να υπήρχε θεός και άρα διάβολος και να βράζει στα καζάνια της κολάσεως το ποταπό αυτό υποκείμενο, που προσβάλλει την ίδια του τη θρησκεία και τον θεό του, εις τους αιώνας των αιώνων.
