Οι λαοί έχουν λόγο και υποχρέωση να προετοιμάζονται και να κρατούν Δική τους Αυτοτελή στάση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο
Σε συγκέντρωση των Κομματικών Οργανώσεων Περιστερίου, στο Θέατρο Πολιτών, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή σε αυτόν μίλησε το απόγευμα του Σαββάτου η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος.
Επεσήμανε μεταξύ άλλων πως «Δεν πρέπει να υπάρξει σήμερα κομμουνιστής, είτε είναι μέλος του Κόμματος είτε όχι, είναι φίλος ή οπαδός, δεν πρέπει να υπάρξει άνθρωπος που ξέρει τι σημαίνει ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, λόγω της τραγικής εμπειρίας στη χώρας μας, άνθρωπος με ριζοσπαστική, προοδευτική συνείδηση, άνθρωπος που προβληματίζεται και δεν θέλει να καταπίνει αμάσητη την αστική προπαγάνδα της, που να μην προσπαθήσει να μάθει τι λέει το ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και ποια στάση πρέπει να προετοιμάζονται για να κρατούν οι λαοί απέναντί του.»
Και σημείωσε πως το ΚΚΕ ενοχλεί την αστική τάξη με τη στάση και τις θέσεις του που αναδεικνύουν ότι ο πόλεμος είναι ιμπεριαλιστικός και από τις δυο μεριές, ότι στον καπιταλισμό ο πόλεμος είναι η αναπόφευκτη συνέχιση της «ειρήνης» και ότι οι λαοί έχουν λόγο και υποχρέωση να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο αυτό και να κρατούν δική τους αυτοτελή στάση, διαχωρισμένη από την αστική τάξη και τα κόμματά της.
Στο άνοιγμα της εκδήλωσης έγινε προβολή του βίντεο της ΚΝΕ με θέμα «γιατί έγινε η εισβολή στην Ουκρανία;».
Οταν ξεσπά ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος ο αντικομμουνισμός κορυφώνεται
Σχολιάζοντας στην αρχή της ομιλίας της την προπαγάνδα στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου η Αλέκα Παπαρήγα επεσήμανε πως η αστική τάξη επιδιώκει «να περάσει τον ευρωατλαντισμό και τη δικτατορία της αστικής τάξης ως "το α και το ω" της ελευθερίας», ενώ κορυφώνεται ο αντικομμουνισμός με στόχο να μη φτάσουν οι θέσεις του Κόμματος στο λαό. Σημείωσε συγκεκριμένα:
«Όπως γνωρίζετε, ο αντικομμουνισμός είναι συστατικό στοιχείο της αστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας, του αστικού κράτους και των μηχανισμών του, των αστικών φιλελεύθερων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, αποτελεί στοιχείο επίσης του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού, ιδιαίτερα στις γραμμές του κινήματος.
Η πλύση εγκεφάλου του λαού, η χειραγώγησή του δεν περιλαμβάνει μόνο ψέματα, αναλήθειες, υποσχέσεις που παίρνονται πίσω, αντικομμουνισμό, αλλά και έξαλλο ανορθολογισμό. Θέλουν να περάσουν στην πλειοψηφία του λαού να μην έχει κριτήριο και μεθοδολογία στην οργάνωση της σκέψης του. Οι σκέψεις του να είναι κάποιες σκόρπιες ψηφίδες χωρίς να ολοκληρώνει το ψηφιδωτό.
Όταν όμως προετοιμάζεται και ξεσπά ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, εκεί ο αντικομμουνισμός κορυφώνεται, εξαχρειώνεται γιατί έχει κάθε λόγο να μη φτάσει στον λαό ούτε μια θέση του.
Δεν είναι τυχαίο ότι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στις χώρες που παίρνουν μέρος κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος, όποιος πει κάτι διαφορετικό μπορεί να φυλακιστεί, μέχρι και να εκτελεστεί για έσχατη προδοσία. Όποιος έχει διαφορετική γνώμη τραμπουκίζεται, φιμώνεται κ.λπ. Τέτοιοι νόμοι ισχύουν σήμερα στην Ουκρανία, που δέχθηκε την καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας, αλλά και στη Ρωσία ψηφίστηκαν και έκτακτοι νόμοι ενώ ο Πούτιν μίλησε για καθάρματα και προδότες.
Τα ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, έδιναν πληροφορίες για τη διεξαγωγή του πολέμου με βάση τις ανακοινώσεις των ουκρανικών στρατιωτικών δυνάμεων και της ηγεσίας του κράτους, ή και των ρωσικών και αντίστοιχα της κρατικής ηγεσίας.
Τώρα αρχίζουν και δίνουν ανακοινώσεις ιδιαίτερα από την τραγική περιοχή της Μαριούπολης, που το ναζιστικό τάγμα Αζόφ το 2014 παρέλαυνε στην κεντρική πλατεία του Κιέβου, με ναζιστικά σύμβολα, χαιρετώντας το στρατιωτικό πραξικόπημα. Είναι το τάγμα που έδωσε στο πιάτο προσχήματα στη ρωσική ηγεσία. Αφού έχει δολοφονήσει 15.000 ρωσόφωνους το 2014-2022, ενώ το 2014 σκότωσε πάνω από 40 εργατικούς συνδικαλιστές στην Οδησσό. Γι' αυτόν τον πόλεμο άκρα του τάφου σιωπή χρόνια τώρα. Μέχρι και ο Έλληνας πρόξενος που ζούσε σε καταφύγιο και έφυγε με τη συμφωνία Ουκρανίας και Ρωσίας για να έρθει στην Ελλάδα, έκανε αγιογραφία των ταγμάτων Αζόφ, τα οποία - προσθέτουμε - έχουν εξοπλιστεί και αναγνωριστεί εδώ και χρόνια από την ουκρανική κυβέρνηση.
Τα ανείπωτα δράματα που περνά σήμερα ο ουκρανικός λαός δεν ξεπλένουν την ευθύνη της ουκρανικής ηγεσίας, της ουκρανικής αστικής τάξης, που προσφέρθηκε να μετατρέψει την Ουκρανία σε ένα αμερικανοΝΑΤΟικό προγεφύρωμα για στρατιωτική, οικοδομική, πολιτική περικύκλωση της Ρωσίας, πρόδρομος και σε πιθανή στρατιωτική επέμβαση. Βεβαίως ο ουκρανικός λαός έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπίσει με όλα τα μέσα και με όπλα την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, αυτή η δίκαιη στάση του ουκρανικού λαού δεν ξεπλένει τις ευθύνες της ηγεσίας του.
Σε όλα τα άλλα κράτη της ΕΕ, και στην Ελλάδα το αστικό κράτος, οι κυβερνήσεις, ανάμεσα στις πρώτες και τα παπαγαλάκια της ΝΔ, κλείνουν και χαραμάδες ακόμα, που υπήρχαν για να ακούγονται διαφορετικές απόψεις, αντιδιαμετρικές όπως είναι του ΚΚΕ.
Επιδιώκεται να περάσει τον ευρωατλαντισμό και τη δικτατορία της αστικής τάξης ως «το α και το ω» της ελευθερίας, της ειρήνης και της δημοκρατίας μέχρι και στα παιδιά του νηπιαγωγείου με εργαλείο τη βαρβαρότητα του πολέμου, που οδηγεί σε χιλιάδες θύματα και αμάχους και στο έδαφος της χώρας που δέχεται εισβολή, αλλά και σοβαρά προβλήματα στη χώρα που κάνει την επίθεση, με νεκρούς χιλιάδες παιδιά του ρωσικού λαού και σημαντικό οικονομικό κόστος, λόγω των κυρώσεων που θα το πληρώσει ο ρωσικός λαός με απολύσεις, φτώχεια, ελλείψεις προϊόντων.»
Εννοείται ότι είναι και δική μας πρώτη ευθύνη, ωστόσο από μόνοι δεν είναι δυνατόν κάθε μέρα, κάθε ώρα να φτάνουμε παντού. Αν δεν αγοράζεται καθημερινά ο «Ριζοσπάστης», κανείς δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα στον αγώνα, να διαμορφώνει γνώμη, να αποκτά γνώση.
Αυτό που πρέπει καλύτερα και πιο ολοκληρωμένα να κάνουμε, συστηματικά και ανεξάρτητα αν υπάρχει ένα τρέχον σοβαρό γεγονός ή όχι, είναι η κατάκτηση του πλούτου της θεωρίας μας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, της ιστορίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της μελέτης βασικών πολιτικών γεγονότων που λειτούργησαν ως τομή για τη δραματική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.
Σήμερα αλλά και αύριο είναι απόλυτη ανάγκη να διαδίδονται ευρύτερα όχι μόνο τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις που προβάλλουμε για τα οξυμένα εργατικά - λαϊκά προβλήματα, αλλά αυτά να στηρίζονται και στις θεωρητικές θέσεις, στις απαιτήσεις της ιδεολογικής διαπάλης, για το πώς ένας λαός πρέπει να προετοιμάζεται, στο τι πρέπει να κάνει όταν η χώρα του δέχεται ξενική εισβολή, άρα γίνεται θύμα, ή όταν η χώρα του συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, άρα γίνεται θύτης. Και εδώ που τα λέμε, σε συνθήκες οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ο θύτης εύκολα γίνεται θύμα και αντίστροφα. Χωρίς το διάβασμα δεν βγαίνει πέρα η αντιπαράθεση με την πλύση εγκεφάλου που δέχεται ο ελληνικός λαός.
Ας σκεφτούμε και κάτι άλλο, ως συμπέρασμα και δίδαγμα. Εμείς χρόνια τώρα, πάντα, και ιδιαίτερα μετά το 1991 που νίκησε η αντεπανάσταση, ανησυχούσαμε, προειδοποιούσαμε για τη διατήρηση και κυρίως για την ανάφλεξη και νέων εστιών πολέμων, για τον κίνδυνο ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου.
Χρόνια τώρα σε όλα μας τα Συνέδρια, στον «Ριζοσπάστη» και την ΚΟΜΕΠ, σε εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», σε κεντρικές και τοπικές ομιλίες αναφέραμε δίνοντας υλικό και πληροφορίες για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Οργανώσαμε πολλές φορές κινητοποιήσεις, με αφετηρία τις πρωτόγνωρες λαϊκές και νεανικές αγωνιστικές εκδηλώσεις όταν ξεκίνησε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας, συμβάλαμε να οργανωθούν κινητοποιήσεις κατά την περίοδο της Παλαιστινιακής Ιντιφάντα, για τον πόλεμο κατά της Συρίας, συλλαλητήρια κατά των βάσεων σε όλη την Ελλάδα κ.λπ. Υπενθυμίζουμε τις αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις κατά της βάσης στη Σούδα, αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις για τη νέα και εξαιρετικά επικίνδυνη βάση στην Αλεξανδρούπολη που έχτισε ο ΣΥΡΙΖΑ, επίσης στο Στεφανοβίκειο σε συμφωνία με τις ΗΠΑ. Σήμερα είναι ο βασικός κόμβος συγκέντρωσης όπλων που μπαίνουν μέσα στην Ουκρανία και μετατρέπουν την Ελλάδα σε στόχο της Ρωσίας, όπως άλλωστε έγινε με την ειδική ανακοίνωση του ρώσικου υπουργείου.»
Το ΚΚΕ ενοχλεί με τις θέσεις και τη στάση του
Στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε αναλυτικά στο ότι το ΚΚΕ ενοχλεί με τη στάση και τις θέσεις του. Σημειώνοντας το ποιές θέσεις του ιδιαίτερα ενοχλούν την αστική τάξη σημείωσε:
Ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι αναπόσπαστος με τον καπιταλισμό στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, δηλαδή το μονοπωλιακό, ότι ο πόλεμος έχει οικονομική βάση, κάτι που κρύβουν ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ και εδώ στην Ελλάδα η ΝΔ και όλα τα άλλα κόμματα. Ενώ πίσω από το παραβάν αναδεικνύεται στην πρώτη γραμμή η αντιπαράθεση Κίνας και ΗΠΑ για την πρωτοκαθεδρία. Δεν είναι πόλεμος που κηρύχθηκε από τους δυο λαούς, είναι πόλεμος ανάμεσα σε δύο καπιταλιστικά κράτη και τις ηγεσίες τους για τα συμφέροντα της καθεμιάς σε βάρος της άλλης, σε ποια συμμαχία θα ανήκει η μια ή άλλη. Δεν είναι ο πόλεμος ανάμεσα σε έναν δικτάτορα και εγκληματία πολέμου απέναντι στον οπαδό της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά πόλεμος ανάμεσα στη δικτατορία της μιας αστικής τάξης απέναντι στην άλλη.
Εμείς βεβαίως και καταδικάσαμε τη ρωσική ιμπεριαλιστική επίθεση της Ρωσίας, αλλά αναδείξαμε την αιτία του πολέμου, και από την άποψη αυτή η Ουκρανία, δηλαδή η κρατική ηγεσία, η αστική της τάξη, πυροδότησε την επίθεση, καθώς δέχθηκε να παραχωρήσει από το 2004 και ιδιαίτερα από το 2014 να γίνει στρατιωτικό προγεφύρωμα, με καθαρά επιθετική διάθεση κατά της Ρωσίας. Έτσι το ποιος ξεκινά τον πόλεμο δεν έχει πρακτική σημασία. Και οι δύο προετοιμάζονταν συγκεντρώνοντας εύφλεκτο υλικό και ήταν θέμα ποιος πρώτος θα οργανώσει την επίθεση, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι επιτίθεμαι για να μη δεχθώ την επίθεση του άλλου, για να μη βρεθώ στη θέση της άμυνας. Σε κάθε πόλεμο μπορεί να συνυπάρχουν και τα δύο, η επίθεση να γίνει άμυνα και η άμυνα επίθεση. Το θέμα είναι ποια τάξη κάνει τον πόλεμο και ποια πολιτική συνεχίζει ο πόλεμος, ποιο πολιτικό σκοπό υπηρετεί.
Εμείς απαντάμε ότι ο αναθεωρητισμός αφορούσε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, πριν και μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Διαλύθηκαν ομοσπονδιακά κράτη, στα Βαλκάνια, έγιναν κράτη - προτεκτοράτα όπως το Κόσοβο, που τώρα θα μπει στο ΝΑΤΟ, ενώ η επιλογή για κατακερματισμό της Συρίας δεν πέρασε, ή του Ιράκ, παρά τις επιλογές των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.
2ον Ενοχλεί η θέση μας ότι δεν είναι ένας τοπικός πόλεμος ανάμεσα σε δύο ανταγωνιζόμενα γειτονικά κράτη, αλλά ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια και τη Ρωσία από την άλλη.
Ενοχλεί όταν λέμε ότι όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ενωση, οι ΗΠΑ και η ΕΕ χειροκρότησαν την ανάδειξη ξεχωριστών κρατών, ενώ αρχικά επέδειξαν ξεχωριστή εύνοια προς τη Ρωσία. Όταν όμως η Ρωσία φιλοδόξησε να προσελκύσει τα νέα καπιταλιστικά κράτη ώστε να συστήσει όχι την τσαρική αυτοκρατορία, που λένε οι ανιστόρητοι, αλλά μια ισχυρή ιμπεριαλιστική ενωσιακή ή ομοσπονδιακή αστική δημοκρατία, τότε άρχισαν οι τριγμοί με τη Ρωσία. Έγινε άγρια μάχη απέναντι στη Ρωσία με την παρέμβαση των ΗΠΑ πού θα κατανεμηθούν 15 οι πρώην ενωσιακές δημοκρατίες, αρχής γενομένης με αμερικανική παρέμβαση στο Καζακστάν, στη Γεωργία, στην Ουκρανία και Λευκορωσία.
Θυμίζουμε τους πολέμους που με παρέμβαση και υποκίνηση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ ξέσπασαν μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Πόλεμος στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, από τη μια η Ρωσία και η Αρμενία, και από την άλλη το Αζερμπαϊτζάν, που στηριζόταν από το Πακιστάν και την Τουρκία.
Πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, διάλυση, πόλεμος στο Κόσοβο, πυροδότηση εθνικιστικών δυνάμεων στην Κροατία και τη Σλοβενία, ανατροπή της κυβέρνησης της Νέας Γιουγκοσλαβίας που τότε ήταν η Σερβία και το Μαυροβούνιο.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις της συμμαχίας των προθύμων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, η «Αραβική Ανοιξη» και οι έγχρωμες «επαναστάσεις» στην Τυνησία, στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, που συνδυάστηκαν και με εσωτερικές εμφύλιες αναμετρήσεις.
Ο πόλεμος Σαουδικής Αραβίας κατά Υεμένης, βομβαρδίζεται η Υεμένη τώρα που γίνεται ο ρωσοουκρανικός πόλεμος, άχνα δεν έβγαλε η ΕΕ, ούτε βεβαίως η Ελλάδα που έχει στείλει στη Σαουδική Αραβία πυραύλους «Πάτριοτ» για να πέφτουν στα κεφάλια του λαού της Υεμένης. Η εισβολή της Τουρκίας σε συριακά εδάφη, ο πόλεμος της Τουρκίας με Κούρδους, οι συγκρούσεις στην Αφρική, στο Σαχέλ, στο Σουδάν που χωρίστηκε στα δύο, στην Ακτή Ελεφαντοστού. Πάνω από 100 στρατιωτικές παρεμβάσεις το ΝΑΤΟ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και πριν το 1991.
3ον Δεν αντέχουν να λέμε ότι όσο ο καπιταλισμός έχει επικρατήσει παγκόσμια, άρα ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος, ότι οι λαοί έχουν λόγο και υποχρέωση να προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο αυτό και να κρατούν δική τους αυτοτελή στάση, διαχωρισμένη από την αστική τάξη και τα κόμματά της.
Εμείς δεν έχουμε κανένα δίλημμα ότι πρέπει να υπερασπιστούμε τα σύνορα και την εδαφική ακεραιότητα της καπιταλιστής Ελλάδας αν δεχθεί επίθεση, είτε ως τίμημα για τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο είτε από τοπικό ανταγωνιστή όπως είναι η Τουρκία. Υπάρχει η πατρίδα της αστικής τάξης και η πατρίδα της εργατικής και των συμμάχων της. Εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να αφήσουμε την πατρίδα του λαού ανυπεράσπιστη και χωρίς απάντηση στην ξενική εισβολή.
Στην πραγματικότητα, το ζήτημα τίθεται ως εξής: `Η θα σκοτωνόμαστε για τα συμφέροντα της αστικής τάξης ή για τα εργατικά, λαϊκά. Το παρελθόν του Κόμματος το έχει αποδείξει με την ΕΑΜική Αντίσταση, τον ΕΛΑΣ κ.λπ., όταν το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής ηγεσίας συντηρητικής και κεντρώας έφυγε από την Ελλάδα, έβλεπε τον πόλεμο κατά της γερμανο-ιταλικής και βουλγαρικής κατοχής από μακριά, στην Αίγυπτο, ή ο βασιλιάς στο Λονδίνο μηχανορραφώντας να γυρίσουν στην Ελλάδα μετά τη νίκη του λαού και να συνεχίσουν το έργο τους με προϋπόθεση να τσακίσουν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, τους κομμουνιστές και άλλους πατριώτες.
«Το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές (δική μας υπογράμμιση), ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας. Με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση του Κόμματος να συγκροτηθεί εργατικό - λαϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης, με σύνθημα: Ο λαός θα δώσει την ελευθερία και τη διέξοδο από το καπιταλιστικό σύστημα που, όσο κυριαρχεί, φέρνει τον πόλεμο και την "ειρήνη" με το πιστόλι στον κρόταφο».
Δεν έχουμε δίλημμα τι πρέπει να γίνει αν η Ελλάδα στείλει στρατιωτικές δυνάμεις έξω από τα σύνορα. Δείγματα είχαμε όταν κατώτεροι αξιωματικοί αρνήθηκαν να μπουν π.χ. στα πολεμικά πλοία, όταν γινόταν ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας, ενώ ΚΝίτες φαντάροι δήλωναν δεν βγαίνουν έξω από τα σύνορα, έχουν δώσει τον λόγο τους να δράσουν μόνο για την υπεράσπιση των ελληνικών συνόρων. Το ίδιο γίνεται και σήμερα, στρατευμένοι δηλώνουν ότι αν τους ζητηθεί δεν θα δεχθούν να βγουν από τα σύνορα για να πολεμήσουν στην Ουκρανία ή να γίνουν στρατιωτικός κλοιός στα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία.
Το ότι λέμε ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι αναπόφευκτος, καθόλου δεν αδιαφορούμε, το αντίθετο, παλεύουμε για ένα φιλειρηνικό μαχητικό μαζικό κίνημα με χαρακτήρα αντικαπιταλιστικού, αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού, κατά του πολέμου σε κάθε χώρα και στην Ελλάδα και τη διεθνή συντονισμένη πάλη του. Αυτό το κίνημα έχουμε ανάγκη και όχι τη γενικόλογη διακήρυξη ειρήνη και όχι πόλεμος.
4ον Ενοχλεί όταν λέμε ότι δεν έχει καμία σοβαρή βάση το επιχείρημα ότι αν στείλουμε όπλα στην Ουκρανία και αν η Ελλάδα είναι επιθετικό στρατιωτικό προγεφύρωμα παγκόσμιας σημασίας, θα σωθούμε αν η Τουρκία επιτεθεί στρατιωτικά, γιατί θα εφαρμοστεί το διεθνές δίκαιο ή γιατί η Ελλάδα θα ανταμειφτεί για τη διάθεσή της στηρίζει το μακέλεμα των μαζών.
Αν το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ σέβονταν το παγκόσμιο δίκαιο, από το 1973 και το 1974 θα είχε λυθεί το ζήτημα και στο Αιγαίο και στην Κύπρο, και από το 1947 ο παλαιστινιακός λαός θα είχε τη δική του πατρίδα, αντί να είναι στο έλεος του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ.
Ενοχλεί ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, το ΜέΡΑ25 όταν αποκαλύπτουμε τις λεγόμενες προοδευτικές και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, ότι έχουν την ίδια ευθύνη, δηλαδή την ίδια με τη ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ πρωτοστατούν σε πολεμικές ιαχές, όπως έκαναν και το 1999 κατά της γιουγκοσλαβικής ηγεσίας υιοθετώντας το ιμπεριαλιστικό πρόσχημα περί εθνοκάθαρσης. Στο Αφγανιστάν, που έλεγαν «όχι στον πόλεμο - όχι στην τρομοκρατία». Στήριξαν μέχρι την «Αραβική Άνοιξη» και την «πορτοκαλί επανάσταση» όπως και η ΝΔ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστάτησε στην υλοποίηση των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων, εγκαινιάζοντας τον «Στρατηγικό Διάλογο» με τις ΗΠΑ για την αναβάθμιση των στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα, με ξεκάθαρο στόχο τη Ρωσία. Καυχήθηκε και καυχάται ότι η κυβέρνησή του αναβάθμισε το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τη βάση που αξιοποιήθηκε και αξιοποιείται ακόμα πιο καθαρά τώρα για επιθετικές ενέργειες σε βάρος της Ρωσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την αποστολή υλικού που η ΝΑΤΟικότερη των ΝΑΤΟικότερων ΝΔ αποφάσισε, η διαφορά του ήταν ότι δεν νομιμοποιήθηκε αυτή η αποστολή με απόφαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Δεν φτάνει να λέμε όχι στον πόλεμο ή να βλέπουμε τον πόλεμο σαν εκτροπή από την ειρήνη σαν ένα ασυγχώρητο ηθικό αμάρτημα.
Ο πόλεμος, σύμφωνα με τον Λένιν, δεν είναι γενικά και αφηρημένα, ηθικολογικά, ένα αμάρτημα, είναι αναπόφευκτη βαθμίδα του καπιταλισμού, μια μορφή καπιταλιστικής ζωής όπως είναι και η ειρήνη. Γέννημα της όλης πορείας ανάπτυξης του καπιταλισμού στο ανώτατο στάδιο το μονοπωλιακό, που αποκλήθηκε ιμπεριαλιστικό. Ο πόλεμος είναι συνέχεια της ειρήνης και όχι επιλογή που διακόπτει την ειρήνη.»
«Η κοινωνική εξέλιξη γνώρισε άδικους και δίκαιους πολέμους» επεσήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως «Τον 19ο αιώνα, τότε ξέσπασαν άδικοι φεουδαρχοδυναστικοί πόλεμοι, εναντίον των επαναστατικοδημοκρατικών και εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων και πολέμων. Ήταν το ιστορικό καθήκον εκείνης της εποχής.
Οι πόλεμοι την εποχή των αστικών και αστικοδημοκρατικών επαναστάσεων ήταν προοδευτικοί, γιατί κατέστρεψαν βλαβερούς αντιδραστικούς θεσμούς, όταν η αστική τάξη είχε προοδευτικό κοινωνικό χαρακτήρα. Η αστική τάξη, που τότε εξόπλιζε και την εργατική τάξη και λαϊκά στρώματα, επιδίωκε την ανατροπή της απολυταρχίας και φεουδαρχίας, αποτίναξη του ξενικού ζυγού. Τέτοιος ήταν ο αγώνας του 1821, κατά της οθωμανικής αυτοκρατορίας και κατοχής, αστική, εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση.
Από τη στιγμή που η αστική τάξη έγινε τάξη εξουσίας, πήρε τον κατήφορο, έγινε τροχοπέδη. Οι πόλεμοί της έχουν αντιδραστικό χαρακτήρα. Οι αστικοί πόλεμοι, δηλαδή οι ιμπεριαλιστικοί, γίνονται για τη διανομή των αγορών και του πλούτου ανάμεσα σε ηγετικές καπιταλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες. Πηγή είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσά τους, καθώς η ανάπτυξη του καπιταλισμού είναι ανισόμετρη και οδηγεί σε αλλαγή ισχύος μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών. Ξεκάνει σαν οικονομικός και εμπορικός πόλεμος, με κυρώσεις και αποκλεισμούς και όταν δεν φτάνουν τα προηγούμενα μέτρα, τότε γίνεται και με τα όπλα.
Οι πόλεμοι των δούλων κατά των δουλοκτητών ήταν δίκαιοι, οι πόλεμοι των δουλοπάροικων αγροτών κατά των τσιφλικάδων δικαιούχοι, οι πόλεμοι των μισθωτών εργατών κατά της αστικής ταώς δίκαιοι, οι πόλεμοι κατά της ξενικής κατοχής δίκαιοι, ο αγώνας για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, για το σοσιαλισμό.»
Σημείωσε ακόμη πως «στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο μετέχουν και περιφερειακά κράτη, μικρά κράτη, δηλαδή ανεξάρτητα ποιά θέση θα έχουν στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία» ενώ για όσους επικαλούνται το λεγόμενο «διεθνές δίκαιο» τόνισε πως «Αυτό που λένε σήμερα ότι σημαία είναι το διεθνές δίκαιο, στην πράξη είναι η διεθνής νομοθετική - πολιτική θωράκιση της οικονομικής κυριαρχίας του κεφαλαίου και της διεθνοποίησης της δράσης του, των διεθνών σχέσεων. Επομένως δεν υπάρχει νομιμότητα γενικά, είναι ταξική η νομιμότητα που εκφράζει και στηρίζει τις κυρίαρχες σχέσεις παραγωγής. Οι λαοί όλης της Γης και ο ελληνικός καλούνται να θεωρούν ως νομιμότητα και ειρήνη την υποταγή στη νομιμότητα των συμφερόντων των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων».
Οι συνέπειες του πολέμου και της ελληνικής εμπλοκής είναι ήδη εδώ για τον λαό
«Οι οικονομικές συνέπειες του πολέμου και της ελληνικής εμπλοκής είναι ήδη εδώ για τον λαό» τόνισε η Αλέκα Παπαρήγα και σημείωσε:
Είναι τα 4 δισ. ευρώ των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών, τους οποίους πλέον η κυβέρνηση συνδέει ανοιχτά με την υπεράσπιση του «ΝΑΤΟικού εδάφους», που καμιά σχέση δεν έχει με την άμυνα της χώρας.
Είναι οι πρόσθετες λόγω πολέμου ανατιμήσεις στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, που έχουν εκτοξεύσει τις τιμές τους σε ρεκόρ δεκαετίας, συμπληρώνοντας τις μεγάλες αυξήσεις από την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας και την «πράσινη» ανάπτυξη. Το τίμημα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και του πολέμου είναι το ακριβότερο ρεύμα, η μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια, οι τιμές - φωτιά σε μετακινήσεις και βασικά αγαθά, με τον πληθωρισμό να τρέχει τον προηγούμενο μήνα στα επίπεδα ρεκόρ του 6,3%. Οι παροχές της κυβέρνησης είναι ελάχιστες, δεν θα μετριάσουν καν τις νέες αυξήσεις.
Είναι οι επιπτώσεις από τις κυρώσεις και τα αντίμετρα. Για παράδειγμα, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και οι βιοπαλαιστές είναι αυτοί που θα πληρώσουν ακριβότερα τις συνέπειες στον Τουρισμό, αφού 600.000 Ρώσοι και Ουκρανοί δεν θα έρθουν φέτος στη χώρα. Το έργο το έχουν ξαναδεί και οι βιοπαλαιστές αγρότες που πλήρωσαν τη νύφη για τις κυρώσεις του 2014. Πέρα από τα ακριβότερα καύσιμα, αγροτικά εφόδια και πρώτες ύλες, με τα οποία ήταν αντιμέτωποι και πριν από τον πόλεμο, η ζημιά θα είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν υπολογίσει κανείς ότι το εμπάργκο που επιβλήθηκε τότε στη Ρωσία από την ΕΕ, τους στοιχίζει περί τα 160 εκατομμύρια κάθε χρόνο!
Και τόνισε πως το ΚΚΕ, στο δρόμο της αντεπίθεσης, στην πάλη για τη συγκέντρωση δυνάμεων για το σοσιαλισμό, παλεύει για
-- Κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
-- Αυξήσεις μισθών και Συλλογικές Συμβάσεις, προστασία εργασιακών δικαιωμάτων, προστασία συνταξιούχων και ανέργων.
-- Μέτρα για αγρότες και αυτοαπασχολούμενους λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία.
-- Αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πόρων, όχι στην απολιγνιτοποίηση
-- Να σταματήσει η εμπλοκή.
-- Να κλείσουν οι βάσεις.
-- Κανένας στρατιώτης και στρατιωτικός έξω από τα σύνορα.
Υ/Γ οι εμφάσεις στο κείμενο του Viva La Revolucion
