Νίκου Μπελογιάννη: Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα (Ι)
Τις μέρες του Πάσχα κατάφερα να ξαναδιαβάσω (μετά απο πολλά χρόνια) ... "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα" ... του Νίκου Μπελογιάννη.
Ο κομμουνιστής Μπελογιάννης ξεκινάει την αφηγησή του ... απο το πρώτο δάνειο αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 ... περιγράφοντας με ιδιαίτερο τρόπο και κυρίως μαρξιστικό-λενινιστικό τρόπο (αυτό το μαρξιστικό-λενινιστικό ... κρατήστε το για την συνέχεια) την ιστορία και την συμπεριφορά της αναδυόμενης ντόπιας αστικής τάξης, των φεουδαρχικών κατάλοιπων των τσιφλικαδο-κοτζαμπάσηδων καθώς και των μεγάλων δυνάμεων-παιχτών της εποχής.
Είναι μια ιστορία υποτέλειας, εξάρτησης, εθελοδουλίας των κυρίαρχων κοινωνικών τάξεων της μετεπαναστατικής Ελλάδας ... αλλά ταυτόχρονα και μια ιστορία ανάδυσης της σύγχρονης ελληνικής καπιταλιστικής αστικής τάξης.
Είναι μια ιστορία βρώμικης χειραγώγησης και ελεεινής εκμετάλλευσης ενός επαναστατημένου λαού ... αλλά και μια ιστορία αργής και προβληματικής καπιταλιστικής ανάπτυξης και βεβαίως η ιστορία ανάδυσης του ελληνικού προλεταριάτου.
Απο την ματιά του κομμουνιστή Μπελογιάννη ... δεν ξεφεύγει καθόλου ... η πραγματική συμπεριφορά και στάση της αναδυόμενης αστικής τάξης. Ο Μπελογιάννης ούτε μιά στιγμή δεν πέφτει στην λούμπα της ... κακόμοιρης, υπόδουλης και εξαρτημένης "εθνικής αστικής τάξης" που τάχα στενάζει κάτω απο την μπότα των ισχυρών της εποχής για να ανοικοδομήσει την Ψωροκώσταινα !!!
Με χειρουργικό και αρκούντως "δηλητηριώδη" και σκωπτικό τρόπο ο Μπελογιάννης ... περιγράφει την συμπεριφορά της οικονομικής ολιγαρχίας, την παρέλαση ευρωπαίων πριγκίπων που θα μας έκαναν και μας ευρωπαίους και την ληστρική ανάδυση της ελληνικού βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου ... κάτω απο τον ένδοξο μανδύα της εθνευεργεσίας !!! Μια ιστορία με διεθνή δάνεια, διεθνείς τοκογλύφους και ντόπιους ποντικούς που μάσησαν οτι μπορούσαν ... για να φέρουν την "ανάπτυξη" στα μέρη μας.
Οι ντόπιοι υπόδουλοι του ξένου κεφαλαίου ... όπως περιγράφει γλαφυρά ο Μπελογιάννης ... ως και πόλεμο έστησαν για να υπογράψουν τελικά συμφωνία με τους "θεσμούς" της εποχής !!!
ΔΟΕ την λέγανε την τρόικα τότε ... Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος !!!
Ηταν ο ψευτοπόλεμος του 1897 που έφερε άλλη μια καταστροφή για τον λαό που στέναζε. Ήταν ένας πόλεμος οργανωμένος μέσα στην δίνη των ανταγωνισμών των ισχυρών ... σε συνεργασία με τα πιο "ελπιδοφόρα" τμήματα της αναδυόμενης ελληνικής αστικής τάξης που για να "αναπτυχθεί" έψαχνε τρόπους να φορτώσει και άλλα δάνεια στο σβέρκο του λαού.
Η αφορμή εκείνα τα χρόνια ... ήταν η Κρήτη και το προβοκατόρικο όχημα ... ήταν το εθνικιστικό παρακράτος με την επωνυμία ... Εθνική Εταιρεία !!! Οι ομοιότητες είναι ... ανατριχιαστικές.
Εκείνος ο πόλεμος οδήγησε στην συμφωνία με τον ΔΟΕ και στην υποδούλωση ουσιαστικά του ελληνικού κράτους στην διεθνή επιτροπεία ... στο ξεπούλημα της κάθε παραγωγικής ικμάδας του ...
χωρίς αυτό βέβαια να εμποδίζει καθόλου την ασύστολη κερδοφορία των ευεργετών του έθνους που μάλιστα δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τα κέρδη τους ...
να δανείζουν το δύσμοιρο ελληνικό κράτος ... αφού δεν μπορούσε και τότε να "βγεί" στις διεθνείς αγορές της εποχής καθότι βρισκόταν υπόδουλο κάτω απο την διεθνή οικονομικό έλεγχο !!!
Να πως καταλήγει συμπερασματικά ο κομμουνιστής Μπελογιάννης για εκείνη την περίοδο ...
Η ανατολή του νέου αιώνα βρήκε την Ελλάδα καταχρεωμένη, εξαντλημένη κάτω απο την διεθνή επιτροπεία, το παλιό πολιτικό σύστημα απαξιωμένο, με την αναταραχή να επικρατεί στον στρατό (οι κατώτεροι αξιωματικοί αγανακτισμένοι απο το παλάτι και τους παρατρεχάμενους ραδιούργους Μεταξάδες συγκρότησαν τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο) ... ταυτόχρονα με την μεγάλη ανάπτυξη της ντόπιας αστικής τάξης ... και τον λαό εξαθλιωμένο αλλά σε διέγερση.
Ηταν η εποχή των σταφιδικών αγώνων της Πελοποννήσου, της δολοφονίας του Μαρίνου Αντύπα στον θεσσαλικό κάμπο και της εξέγερσης του Κιλελέρ, των μεγάλων απεργιών του Λαυρίου. Ταυτόχρονα στην διεθνή σκηνή πλησιάζει η ώρα για το μοίρασμα της Τουρκίας.
Ο Μπελογιάννης με λενινιστική ακρίβεια και με λίγες παραγράφους τέμνει σαν με νυστέρι την πραγματική κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας εκείνη την στιγμή ... "Κι επειδή λείπει ακόμα ο συνδετικός κρίκος - το κόμμα του λαού - που θα συνένωνε όλους τους εργαζόμενους για να τους οδηγήσει σε μιά καινούργια ζωή, παρουσιάζεται πάλι για την αστική τάξη της χώρας μας μιά θαυμάσια και μοναδική ευκαιρία να τραβήξει μαζί με τον λαό στη λύση των αστικοδημοκρατικών προβλημάτων και να δημιουργήσει μιάν Ελλάδα πλούσια, ευτυχισμένη και απαλλαγμένη απο τους ξένους τοκογλύφους και τη μοναρχία. Αλλά ήταν αργά πιά.
Οι έλληνες αστοί είχαν μπλεχτεί αξεχώριστα με τους τσιφλικάδες και το ξένο κεφάλαιο είχε δεθεί με το ντόπιο με δεσμούς στενούς και αδιαίρετους. Κι έτσι οι αστοί της χώρας, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι νεόπλουτοι χρηματιστές κλππροτιμήσανε να διατηρήσουν ιερό και απαραβίαστο το αστοτσιφλικάδικο μπλόκ και φροντίσανε μόνο να εκμεταλλευτούν το λαικό αναβρασμό και την κίνηση του 1909, για να κατακτήσουν περισσότερες θέσεις μέσα στο μπλόκ αυτό."
Συνεχίζει ο Μπελογιάννης ...
"Κι έτσι, ενώ ο λαός, ένα μεγάλο μέρος του Συνδέσμου και τα πιό προοδευτικά στοιχεία απαιτούσανε να γίνουν εκλογές για Συνταχτική Συνέλευση, οΒενιζέλος - καινούργιος και υπεράξιος αρχηγός της μεγαλοαστικής τάξης - ένιωσε πολύ καλά πως έπρεπε να κρατηθούν στενοί δεσμοί με το Στέμμα και τα τζάκια.
Ο επαναστάτης της Θερίσου συμφιλιώθηκε πολύ εύκολα με το παλάτι και για να αυξήσει το κλονισμένο γόητρο της δυναστείας, ξανάφερε στο στρατό τους πρίγκηπες, που τους είχε διώξει ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος.
Ετσι, το Γουδί τέλειωσε με μιά απλή μετατόπιση μέσα στο μπλόκ των αστοτσιφλικάδων προς όφελος των αστών, που πήρανε την πρώτη θέση στην πολιτική ζωή της χώρας. ...
Τώρα πιά μέσα στις φλέβες της κυρίαρχης τάξης τρέχει καινούργιο ζεστό αίμα. Γεμάτη, λοιπόν, ορμή ρίχτηκε στις πολεμικές της περιπέτειες για τη δημιουργία της Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών."
Πως είπατε ??
Η καταχρεωμένη και υποτελής Ελλάδα με τον εξαθλιωμένο λαό αλλά με μιά αναπτυσσόμενη και πολιτικά αναβαθμισμένη αστική τάξη ... αρχίζει να έχει βλέψεις για το μοίρασμα της ευρωπαικής Τουρκίας !!! Η υποτελής Ελλάδα ... γύρευε το μερτικό της !!!
Να πως το περιγράφει ο Μπελογιάννης ...
"Αυτές όμως οι δουλειές ήθελαν γερούς εξοπλισμούς κι οι εξοπλισμοί εκατομμύρια, πολλά εκατομμύρια, που έπρεπε μάλιστα να εξοικονομηθούν όσο το δυνατό συντομότερα, γιατί η Βουλγαρία δεν δεχόταν την Ελλάδα στη συμμαχία, βρίσκοντας εύκολα τη δικαιολογία στο ότι ήμασταν άοπλοι. Ωστε όσο δυνατότερος ήσουνα τόσο μεγαλύτερο θά΄ταν και το μερίδιο που θά΄παιρνες. Τι να γίνει λοιπόν τώρα ;"
Ηταν απλό !!! Νέα δάνεια ... νέοι φόροι !!! ... "Κι έτσι, όταν τέλειωσαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Ελλάδα διπλασιάστηκε βέβαια, αλλά ο ελληνικός λαός έμεινε φτωχότερος απ΄ό,τι ήταν πρώτα κι ο πιό κερδισμένος απ΄όλους βγήκε η Εθνοτράπεζα κι η μοναρχία, που ντύθηκε πάλι μ΄αίγλη και γόητρο."
Σε πείσμα πολλών σημερινών αριστερών, αλλά και διαφόρων "επαναστατών" των πληκτρολογίων ... αυτά τα έγραψε ο Μπελογιάννης πιθανόν σε κάποια εξορία ή σε κάποια Ακροναυπλία ή σε κάποιο ανταρτοχώρι του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου με το όπλο παρά πόδα.
Δεν τα έγραψε κάποιος σοφός του Περισσού.
Ο Μπελογιάννης ήταν μαρξιστής-λενινιστής και στην σκέψη του και στην δράση του. Εβλεπε απο τότε ... την υπόδουλη και εξαρτημένη απο το ξένο κεφάλαιο Ελλάδα ...
αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν τυφλός για να μην βλέπει την αναδυόμενη ... ιμπεριαλιστική Ελλάδα.
Την Ελλάδα που αρνούνται να δουν ακόμα και σήμερα ... με υπόγειους βέβαια αλλά και προφανείς σκοπούς ... ένα κάρο αριστεροί και "επαναστάτες".
Και για να μην κατηγορηθώ πως διαστρεβλώνω τον Μπελογιάννη ... να και ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα ... (και μην ακούσω πως ο Μπελογιάννης το εννοούσε κάπως αλλιώς)
