ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020

Εκείνοι που Προκάλεσαν τα Άουσβιτς Κάθισαν στο Εδώλιο ; Τιμωρήθηκαν ;;

Πίσω από το Άουσβιτς…

Σαν σήμερα, πριν από 75 χρόνια , στις 27 Γενάρη 1945, ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωνε το Άουσβιτς. Όσα αποκαλύφθηκαν τότε θα θυμίζουν για πάντα εκείνο το ρηθέν: Τα κτήνη είναι δημιούργημα του Θεού, η κτηνωδία είναι έργο των ανθρώπων. Ή για την ακρίβεια εκείνων των υπανθρώπων που ομνύουν στον υπεράνθρωπο για να δικαιολογήσουν την απανθρωπιά τους.

Έχει νόημα να μνημονεύει κανείς την 27η Γενάρη ως Διεθνή Ημέρα για τα θύματα του Ολοκαυτώματος; Εξαρτάται πως προσεγγίζει κανείς την σημερινή εποχή. Την εποχή του Τραμπ, της Λεπέν, του Βίντερς, του Ορμπαν, των ναζί της Ουκρανίας, της Χρυσής Αυγής…

Έχει νόημα, αφού εκείνοι που προκάλεσαν τα Άουσβιτς κάθισαν στο εδώλιο και τιμωρήθηκαν, να μνημονεύει κανείς την επιγραφή «η εργασία απελευθερώνει» που δέσποζε στην είσοδο του Άουσβιτς;

Εξαρτάται πως εννοεί κανείς την έννοια τιμωρία την εποχή των πνιγμένων προσφύγων στο Αιγαίο, πως εννοεί την «εργασία» την εποχή που 500 Κροίσοι, το 0,000066% του παγκόσμιου πληθυσμού, κατέχουν πλούτη τριπλάσια από την Αφρική των 65 χωρών και των 1,3 δις κατοίκων


Αλλά, επήλθε πράγματι τιμωρία για εκείνο το έγκλημα; Κάθισαν, όντως, στο σκαμνί όλοι όσοι το προκάλεσαν; 
Ας δούμε:
  • Στο εδώλιο δεν κάθισε ποτέ η «Κρουπ». Η πολυεθνική «Κρουπ», που τροφοδοτούσε όλη την πολεμική μηχανή του Χίτλερ, αλλά η έπαυλη του ιδιοκτήτη της όλως περιέργως έμεινε ανέπαφη όταν οι Αμερικάνοι ισοπέδωναν το Εσσεν. Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων, ο «κύριος» Κρουπ, έλεγε ότι «ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνιστικού δόγματος)». Ο «κύριος» Κρουπ έλεγε ότι «ο Αδόλφος Χίτλερ μετέτρεψε τον εργάτη σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και σε σύντροφο των βιομηχάνων». Ο «κύριος» Κρουπ το 1940 παρέλαβε από τα χέρια του Χίτλερ το χρυσό παράσημο του ναζιστικού κράτους. Η σημερινή Κρουπ είναι αυτή στην οποία οι κυβερνήσεις της Ελλάδας έχουν ξεπουλήσει τα ναυπηγεία της χώρας. Μόνο από ένα εργοστάσιο της «Κρουπ», της σημερινής «Κρουπ» με τις 670 θυγατρικές σε όλο τον κόσμο, οι ναζί χρηματοδοτήθηκαν μέχρι το 1945 με το ιλιγγιώδες για την εποχή ποσό των 4,7 εκατ. μάρκων.
  • Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Ντόιτσε Μπανκ». Η «Ντόιτσε Μπανκ» της Μέρκελ και του Σόιμπλε, που έχει αναλάβει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ως σύμβουλος των ελληνικών κυβερνήσεων, είναι η ίδια «Ντόιτσε Μπανκ» που χρηματοδότησε τη δημιουργία και λειτουργία των ναζιστικών φούρνων του Άουσβιτς.
  • Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Ζήμενς». Η «Ζήμενς», με την οποία έκαναν εξωδικαστικό συμβιβασμό οι ελληνικές κυβερνήσεις για τις μίζες, είναι η ίδια «Ζήμενς» που έλυνε και έδενε επί φασίστα Μεταξά. Με πρόταση και χρηματοδότηση του επικεφαλής της «Ζήμενς» στην Αθήνα, συγκροτήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας το 1943.
  • Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι 25 από τους μεγαλύτερους βιομήχανους της Γερμανίας, αυτοί που το 1933 τροφοδότησαν το αποκαλούμενο και «Ταμείο του Χίτλερ» με το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 3 εκατ. μάρκων. Ήταν στις εκλογές του ’33 που οι Ναζί πήραν το 44% των ψήφων.
  • Στο εδώλιο δεν κάθισε η ελβετική «Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών». Ο πρόεδρός της, ο τραπεζίτης Σαχτ, ήταν ο υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ από το 1934.
  • Στο εδώλιο δεν κάθισε η «Φάρμπεν». Το τεραστίων διαστάσεων βιομηχανικό συγκρότημα της «Φάρμπεν» κατασκευάστηκε από κρατούμενους του Άουσβιτς . Περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι πέθαναν στη διάρκεια της κατασκευής του. Στη «Φάρμπεν» δούλευαν 85.000 κρατούμενοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Η «Φάρμπεν» κατασκεύασε το Κυκλώνιο B. Ηταν το αέριο που χρησιμοποιήθηκε για την εξόντωση χιλιάδων ανθρώπων στα κρεματόρια. Ένα από τα ονόματα με τα οποία κυκλοφορεί σήμερα η «Φάρμπεν» είναι το όνομα «Μπάγερ».
  • Στο εδώλιο δεν κάθισαν οι 45 από τους μεγαλύτερους Γερμανούς βιομήχανους που στις επιχειρήσεις τους στέλνονταν για καταναγκαστική εργασία οι κρατούμενοι από το Μαουτχάουζεν.

Στο εδώλιο δεν κάθισαν:
  • Η αμερικανική πολυεθνική «ΙΒΜ». Η οργάνωση των 78 ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης έγινε με τεχνολογία της «IBM». Ο πρόεδρος της «IBM», ο T. Watson, τιμήθηκε από το Γ’ Ράιχ με το μετάλλιο του Μεγάλου Σταυρού της Γερμανικής Τάξης του Αετού, το 1937. Ηταν η μεγαλύτερη τιμή που μπορούσε να αποδώσει το ναζιστικό καθεστώς σε μη Γερμανό πολίτη.
  • Η αμερικάνικη πολυεθνική «ΙΤΤ». Ηταν αυτή που μεταξύ άλλων οργάνωσε το σύστημα πληροφοριών του γερμανικού στρατού, που συμμετείχε στον σχεδιασμό βομβών και βομβαρδιστικών για λογαριασμό της ναζιστικής αεροπορίας.
  • Η «Standard Oil». Η «Standard Oil», των συμφερόντων Ροκφέλερ, στη διάρκεια του πολέμου, εκτός από τους συμμάχους προμήθευε με καύσιμα και τον Άξονα.
  • Η «General Motors». Χιλιάδες θωρακισμένα αυτοκίνητα, φορτηγά και τανκς για τον γερμανικό στρατό κατασκευάστηκαν από την «General Motors». Αλλά «ό,τι συμφέρει την General Motors’ συμφέρει την Αμερική», όπως έλεγε κι ο Αϊζενχάουερ. Το αμερικανικό κράτος αποζημίωσε με 33 εκατ. δολάρια την «General Motors» για τις ζημιές που υπέστησαν τα εργοστάσιά της σε Γερμανία και Αυστρία στον πόλεμο. Ήταν τα εργοστάσια που κατασκεύαζαν τανκς για τον Χίτλερ.
  • Η «Ford». Το 1/3 των φορτηγών της Βέρμαχτ το κατασκεύασε η αμερικανική πολυεθνική «Ford». Οι μισοί «εργαζόμενοι» της εταιρείας ήταν σκλάβοι από στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο πρόεδρος της «Ford», ο «κύριος» Ford, το 1938 γιόρτασε τα 75α γενέθλιά του παραλαμβάνοντας από τους Γερμανούς πρόξενους στο Ντιτρόιτ το μετάλλιο του Μεγάλου Σταυρού της Γερμανικής Τάξης του Αετού.
  • Η τράπεζα «UBC». Ήταν από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του ναζιστικού καθεστώτος. Πρόεδρός της ήταν ο «κύριος» Πρέσκοτ Μπους. Πατέρας και παππούς δυο κατοπινών αμερικανών προέδρων.

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Τα παραπάνω είναι απλώς ενδεικτικά. Σε κάθε περίπτωση: Κανένα από τα στελέχη των εταιρειών δυτικών συμφερόντων δεν τιμωρήθηκε ποτέ μετά τον πόλεμο για τις σχέσεις του με τον ναζισμό. Τα αδικήματά τους παραγράφηκαν.

Το φρόντισε ο κύριος John McCloy. Ήταν ο Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ στη Γερμανία μετά τον πόλεμο. Ο McCloy ήταν από το 1947 ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πριν ως νομικός εκπροσωπούσε τα συμφέροντα των Ροκφέλερ και της τράπεζας «Chase Manhattan». Η «Chase Manhattan» υπήρξε από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες του ναζιστικού καθεστώτος.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και το συμπέρασμα ασφαλές: Από το εδώλιο δεν πέρασαν ποτέ όλοι αυτοί που συνηθίζουν να βρίσκονται δίπλα, πίσω και κυρίως πάνω από τους «Χίτλερ».

Το συμπέρασμα είναι ασφαλές: Από το πινάκιο των ενόχων του ναζιστικού εγκλήματος, λείπουν τα μονοπώλια και όλοι αυτοί που κάνουν κουμάντο σε ένα σύστημα που είτε με φασισμό είτε χωρίς φασισμό, είτε με κοινοβούλιο, είτε χωρίς κοινοβούλιο, έχει πάντα το ίδιο όνομα. Λέγεται καπιταλισμός.

Ο φασισμός το 1945 ηττήθηκε. Η ιστορία, όμως, απεφάνθη ότι – δυστυχώς – ο φασισμός δεν αρκεί να νικηθεί. Ο φασισμός πρέπει να ξεριζωθεί. Και η απόδειξη είναι όλη αυτή η κτηνωδία που καταγράφηκε με την είσοδο του Κόκκινου Στρατού στο Άουσβιτς.

Τίποτα, όμως, δεν ξεριζώνεται αν δεν ξεριζωθούν οι ίδιες οι ρίζες του. Γεγονός που πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις: Μήπως, τελικά ο Μπρεχτ είχε δίκιο; Ο Μπρεχτ, κάποιος που γνώρισε όσο λίγοι τον τρόμο και την αθλιότητα του ναζισμού, ισχυριζόταν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 ότι:

«… ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός. Ως ο πιο ωμός,  ο πιο καταπιεστικός,  ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός»
Η κτηνωδία του φασισμού είναι η ίδια η απόδειξη της ανάγκης για τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση ενάντιά του. Ενάντια στην ωμότητα, τη δολιότητα, την θρασύτητα, την απανθρωπιά του φασισμού.

Χωρίς άγνοια της ιστορικής εμπειρίας, όπως αναβιώνει μπροστά στα μάτια μας: Οτι ο φασισμός δεν αρκεί να πολεμηθεί. 
Δεν αρκεί ούτε ακόμα και να νικηθεί. Ο φασισμός πρέπει να ξεριζωθεί. 
Και θα ξεριζωθεί μόνο έτσι: Ως καπιταλισμός.

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

Για Τα ΑμερικανοΜ.Μ.ούδια της Ελλάδας !!!


Ερη Ριτσου:
Στο "απελευθερωμένο" από τον Σαντάμ Χουσεϊν και "δημοκρατικό" πλέον Ιράκ, δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στη Βαγδάτη χθες, 
ζητώντας (οι αχάριστοι) να τσακιστούν να φύγουν από κει οι Αμερικάνοι "απελευθερωτές" και όλες οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις απ' τη χώρα.
"ΝΟ ΝΟ AMERICA" φώναζαν οι Ιρακινοί.

Η είδηση υπάρχει στους New York Times, στο CNN, στο CNBC, στη Φωνή της Αμερικής και σε όλα τα αμερικάνικα δίκτυα.

Δεν υπάρχει στα ελληνικά ΜΜΕ, απ' ό,τι ακούω, διότι είμεθα αμερικανικότεροι των Αμερικάνων, έχοντες κοινές αξίες και αγώνες αφ' ενός και όντες σταθεροί και αξιόπιστοι σύμμαχοι αφ' ετέρου.


και 

ΠΕΙΡΑΙΑΣ
«Βρώμισε ο τόπος» από πλοία αμερικανοΝΑΤΟϊκών φονιάδων:



Γέμισε ο τόπος, στο λιμάνι του Πειραιά από πλοία αμερικανοΝΑΤΟϊκών φονιάδων.

Στο λιμάνι βρίσκεται ελλιμενισμένο το αμερικάνικο αντιτορπιλικό «USS Ross» -ενταγμένο στη δύναμη του αμερικάνικου 6ου Στόλου με «ευθύνη» Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική- γνωστό και για τη βρώμικη δράση του ενάντια στους λαούς της περιοχής, αφού είχε πρωταγωνιστήσει στα πυραυλικά χτυπήματα ενάντια στο λαό της Συρίας.

Παράλληλα στο λιμάνι - στα πλαίσια της ΝΑΤΟϊκής αποστολής που σουλατσάρει στο Αιγαίο (SNMG2) με πρόσχημα το προσφυγικό - βρίσκονται και η ιταλική φρεγάτα Virginio Fasan (F 591), όπως και η φρεγάτα του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού «FGS Hamburg» (F220) που αναμένεται να αντικατασταθεί τις αμέσως επόμενες μέρες από τη γερμανική φρεγάτα «Mecklenburg-Vorpommern», επίσης γνωστή από τις συμμετοχές της στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Μ. Ανατολή και Κέρας της Αφρικής, όπως και στην ευρωενωσιακή επιχείρηση «Sophia» στη κεντρική Μεσόγειο.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να «υποδεχτεί» τη Δευτέρα στον Πειραιά και το γαλλικό ελικοπτεροφόρο πλοίο αμφίβιας επίθεσης «Dixmude», που φορτωμένο κομάντος αναμένεται να πάρει μέρος στη μεγάλη διακλαδική άσκηση «Μέγας Αλέξανδρος 2020», την οποία οργανώνουν (27/1 - 8/2) οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, με χώρο διεξαγωγής την Κεντρική Ελλάδα και το Κεντρικό Αιγαίο.

Στην άσκηση θα πάρουν μέρος και Αμερικανοί, καταρχάς τα ελικόπτερα που σταθμεύουν στο Στεφανοβίκειο, συν κομάντος, χωρίς να αποκλείονται και πρόσθετες ...αφίξεις. Π.χ. το αμερικανικό ελικοπτεροφόρο «USS Bataan», φορτωμένο με 2.500 πεζοναύτες και συνοδευόμενο από τα πλοία «USS New York» και «USS Oak Hill», και για το οποίο εδώ και βδομάδες συζητείται η συμμετοχή του στην άσκηση, μετακινήθηκε τις προηγούμενες μέρες από τον Κόλπο του Αντεν, βορειότερα στην Ερυθρά Θάλασσα, στο Σουέζ.


Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

“Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ”


“Το αίμα τους για οδηγός μας” 

“Με αίμα και ιδρώτα δένεται τ’ ατσάλι – Θα τους σταματήσουμε μ’ ενότητα και πάλη” 
“Ο πλούτος που παράγουμε ανήκει στο λαό και όχι στο κεφάλαιο το πολυεθνικό”. 
Κατιούσα: Πλημμυρίζει ταξική ενότητα και αλληλεγγύη το κέντρο της Αθήνας αυτή την ώρα, καθώς οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ γίνονται δεκτοί από σωματεία, φορείς και πολύ κόσμο, καθώς οι προσυγκεντρώσεις ενώθηκαν και πλησιάζουν το Σύνταγμα. 
Στον απόηχο των διαδοχικών θανατηφόρων περιστατικών σε βάρος συναδέλφων τους, οι εργαζόμενοι της επιχείρησης διαδηλώνουν για τη ζωή τους και την ασφάλειά τους, ενάντια στη χρόνια απαξίωση και αδιαφορία των κυβερνήσεων. 
Απ’ όπου περνούν οι εργάτες, γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό, χειροκροτήματα και συνθήματα, όπως “Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι”, “Με αίμα και ιδρώτα δένεται τ’ ατσάλι – Θα τους σταματήσουμε μ’ ενότητα και πάλη”, “Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ” και “Ο πλούτος που παράγουμε ανήκει στο λαό και όχι στο κεφάλαιο το πολυεθνικό”.

 Ενός λεπτού σιγή τηρείται “για του συναδέλφους που χάσαμε ως τώρα”, υπό το σύνθημα “Το αίμα τους για οδηγός μας” και “Αθάνατοι”. 
Από το βήμα της εξέδρας στο Σύνταγμα, τα συνδικάτα ευχαριστούν τα σωματεία και τους φορείς που ήρθαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους. 
Η συγκέντρωση συνεχίζεται αυτή την ώρα με ομιλίες, ενώ στους συγκεντρωμένους μοιράζεται φυλλάδιο με την ιστορία της μεγάλης απεργίας του 1977 στην επιχείρηση. 
Ο αγώνας δεν τελειώνει εδώ, είναι απλά μια πρώτη απάντηση στη διεκδίκηση μιας λύσης για το ΛΑΡΚΟ προς όφελος των εργαζομένων της, αλλά και όλου του λαού, στον οποίο ανήκει ο πλούτος που παράγει.

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

ΟΙ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΒΑΝΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ !!


Πώς μεταφράζεται οι δύο μήνες της Βολιβίας χωρίς κουβανούς γιατρούς;

Κούβα, Βολιβία Nuria Barbosa, Λατινική Αμερική Περίληψη, 24 Ιανουαρίου 2020

Μια έντονη και ζημιογόνος εκστρατεία κατά της ιατρικής συνεργασίας που προσφέρει η Κούβα στον κόσμο χαρακτήρισε την αυτοκρατορική στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών που τέθηκε σε εφαρμογή το 2019 και βρήκε υποταγμένες κυβερνήσεις που προτίμησαν να αφήσουν τους ανθρώπους χωρίς υγειονομική περίθαλψη, προκειμένου να ακολουθήσουν το παιχνίδι του Λευκού Οίκου.

Ένα παράδειγμα είναι οι πρόσφατες δηλώσεις της αυτοανακηρυχθέντος προέδρου της Βολιβίας, Jeanine Áñez, ο οποίος στις 22 Ιανουαρίου, στην πράξη για τον εορτασμό της ίδρυσης του Plurinational State, χειρίστηκε και πάλι τα επαναλαμβανόμενα επιχειρήματα κατά του αλτρουισμού των κουβανών επαγγελματιών υγείας .

Απαντώντας σε τέτοιες πλάνες, ο κουβανός υπουργός Εξωτερικών Μπρούνο Ροντρίγκεζ, στον λογαριασμό του στο Twitter, περιέγραψε τα ψέματα της προέδρου του πραξικοπήματος ως χυδαία και την παρότρυνε να εξηγήσει στο λαό της ότι μετά την επιστροφή των συνεργατών στην Κούβα ως αποτέλεσμα στη βία στην οποία υποβλήθηκαν, έχουν σταματήσει πάνω από 454.440 ιατρικές φροντίδες.
Είπε επίσης ότι οι δύο μήνες απουσίας Κουβανών γιατρών σε αυτό το έθνος των Άνδεων και του Αμαζονίου μεταφράζονται σε σχεδόν χιλιάδες γυναίκες που δεν είχαν εξειδικευμένη βοήθεια στις παραδόσεις τους και 5.000 χειρουργικές επεμβάσεις καθώς και πάνω από 2.700 οφθαλμολογικές χειρουργικές επεμβάσεις , οι οποίες δεν εκτελέστηκαν. "Δεν είναι απλά φιγούρες, είναι άνθρωποι", έγραψε ο αρχηγός της κουβανικής διπλωματίας.
Η κατάργηση των προγραμμάτων που υποστηρίζονται από την ιατρική συνεργασία της Κούβας χρηματοδοτείται από περισσότερα από τρία εκατομμύρια δολάρια από τον Οργανισμό Διεθνούς Ανάπτυξης (Usaid), ένα αμερικανικό ίδρυμα που παρέχει κεφάλαια για διάφορες επιθετικές ενέργειες εναντίον κυβερνήσεων που δεν ευχαριστούν την Ουάσιγκτον

Οι κουβανέζικες ιατρικές ταξιαρχίες στη Βραζιλία, τον Ισημερινό και τη Βολιβία εξαφανίστηκαν εξαιτίας όλων αυτών των διωγμών των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες αμφισβητούν τον επαγγελματισμό και την παράδοση των περισσότερων από 400.000 κουβανών υγειονομικών υπηρεσιών οι οποίοι, σε 56 χρόνια, έχουν ολοκληρώσει αποστολές σε 164 τα έθνη.

Αυτή η εκστρατεία δυσπιστίας εναντίον της Κούβας διοικείται από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου υπό την αιγίδα των γερουσιαστών και των συναδέλφων που συνδέονται με την μαχητική αντι-κουβανική Φλόριντα και υπαλλήλους του δικαιώματος του Υπουργείου Εξωτερικών.

Ανακαλύπτουν την υπόθεση της υποτιθέμενης «σύγχρονης δουλείας» και της «εμπορίας ανθρώπων» προς τους Κουβανούς γιατρούς και κρύβουν την ανθρωπιστική αίσθηση τέτοιων αποστολών στο εξωτερικό, οι οποίες συνέβαλαν στην ανάκτηση των ποσοστών υγείας όπως η μείωση της παιδικής θνησιμότητας και μητρικούς θανάτους · τη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών από επιδημίες και άλλους.

Δεν "γνωρίζουν" ότι οι Κουβανοί γιατροί πριν από την αποχώρησή τους λαμβάνουν προετοιμασία σχετικά με τον τόπο όπου θα εργαστούν, υπογράφουν σύμβαση εργασίας με όλες τις νομικές εγγυήσεις και όπου εξηγούνται οι όροι που πρέπει να πληρούνται και από τα δύο μέρη, φέρουν ιατρικό ιστορικό με την επικαιροποίηση τα εμβόλια τους, καθώς και τη νομιμοποίηση των επαγγελματικών τους τίτλων.
Ακόμη και αρκετές χώρες λαμβάνουν ως προϋπόθεση να διενεργούν εξετάσεις γνώσης αυτών των επαγγελματιών και οι ιατρικές αρχές από αυτές τις χώρες ταξιδεύουν στην Κούβα για να κάνουν εξετάσεις σε γλώσσες άλλες από τις ισπανικές.
Εκείνοι που αφήνουν να ολοκληρώσουν τις ιατρικές αποστολές το κάνουν εντελώς ελεύθερα και οικειοθελώς. 
Στην Κούβα, οι οικογένειές τους λαμβάνουν ολόκληρο το μισθό τους ή είναι αποθηκευμένες σε τραπεζικό λογαριασμό, ενώ διαθέτουν επιδότηση στη χώρα προορισμού μαζί με άλλα οφέλη (πληρωμή καταλύματος, ηλεκτρικό ρεύμα, νερό και βασικές υπηρεσίες).

Η αποζημίωση που λαμβάνει η Κούβα για την παρεχόμενη συνεργασία πηγαίνει στη χρηματοδότηση, τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη του συστήματος δημόσιας υγείας, απαλλαγμένη για το εκατό τοις εκατό των Κουβανών, κάτι που είναι δύσκολο να κατανοηθεί στον καπιταλιστικό κόσμο, όπου ένα μεγάλο μέρος των υπηρεσιών της Η υγεία πληρώνεται.

Όλη η δυσπιστία που προωθεί η Ουάσινγκτον συνοδεύεται από προσπάθειες για την υλοποίηση του αποκαλούμενου Προγράμματος Parole (
πρόγραμμα “Parole” για το ιατρικό προσωπικό της Κούβας (Cuban Medical Professional Parole Program), σχεδιασμένο να ενθαρρύνει την αποστασία του ιατρικού προσωπικού της Κούβας που εκπληρώνει την αποστολή του σε τρίτες χώρες, και δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους τον Αύγουστο του 2006. Για το σκοπό αυτό, στις περιοχές όπου εργάζονται με διακρατικές συμφωνίες οι γιατροί μας, δρουν πράκτορες και διάφοροι ακτιβιστές , εξασκώντας πιέσεις και προσφέροντας διευκολύνσεις κάθε είδους σε όσους εγκαταλείψουν την αποστολή τους και μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ, με την υπόσχεση ενός καλύτερου επαγγελματικού μέλλοντος, που στην πραγματικότητα είναι πιθανό μόνο για μια μικρή μειοψηφία https://prensa-rebelde.blogspot.com/2015/09/h.html?m=1 ) για Κουβανικούς Ιατρούς
Αυτό οδηγεί στην εγκατάλειψη, στην πληρωμή εισιτηρίων και στις νομικές υπηρεσίες, στην παροχή θεωρήσεων από τις ΗΠΑ. και τα ταξιδιωτικά έγγραφα στους συνεργαζόμενους σε τρίτες χώρες, με σκοπό να υπονομεύσουν τις διμερείς συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μαζί τους, να τους στερήσουν τις υπηρεσίες τους και να μας στερήσουν τους ανθρώπινους πόρους υψηλής ειδίκευσης.
Σήμερα, η αντίδραση σε αυτόν τον νέο πόλεμο που αντιμετωπίζουμε ήταν να συνεχίσουμε να σώζουμε ζωές, αναζητώντας υγεία και ευημερία. Ενώ οι κυβερνήσεις δυσφημούν τις ιστορίες του κουβανικού διεθνισμού, οι δικαιούχοι ευχαριστούν και αναγνωρίζουν ότι αυτό το επίτευγμα υπερβαίνει εντελώς τα γεωπολιτικά συμφέροντα και οποιαδήποτε ιδεολογία.

Σε Αυτό το πλαίσιο:

- Νοέμβριος 2018:

Η Κούβα αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα της στη Βραζιλία, επειδή ο Πρόεδρος Jair Bolsonaro αμφισβήτησε την αξιοπρέπεια και τον επαγγελματισμό των ιατρών μας που είναι παρόντες σε
3 600 δήμους σε αυτήν τη χώρα, οι οποίοι μεταξύ 2013 και 2018 κάλυψαν την υγεία σε 60 εκατομμύρια Βραζιλιάνους.

- Μάιος 2019:

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΑΣ προήδρευσε σε διάσκεψη για να κατηγορήσει την Κούβα για εικαζόμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, με βάση την ιατρική συνεργασία της Κούβας στο εξωτερικό.

- Ιούνιος 2019:

Το Υπουργείο Εξωτερικών, στην Έκθεσή του για την Εμπορία Ανθρώπων το 2019, δυσφήμισε τη διεθνή ιατρική συνεργασία της Κούβας.

- Ιούλιος 2019:

ΗΠΑ - ΕΕ. επιβάλλουν κυρώσεις περιορισμού των θεωρήσεων σε Κουβανούς αξιωματούχους που συνδέονται με ιατρικές αποστολές.

- Ιούλιος 2019:

Ο Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης (Usaid) παρέχει τρία εκατομμύρια δολάρια για έργα κατά κουβανών ιατρών στο εξωτερικό.

- Κατά τη διάρκεια του 2019:

Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι και οι πρεσβείες των ΗΠΑ πήγαν σε διάφορες χώρες για να διερευνήσουν ακριβή στοιχεία της κουβανικής ιατρικής συνεργασίας, με στόχο να βρουν έναν τρόπο να την εξαλείψουν.

- Οκτώβριος 2019:

Η κυβέρνηση του Ισημερινού αποφασίζει να συνάψει συμφωνία για την υγεία με την Κούβα, επικαλούμενη οικονομικούς λόγους, αλλά υιοθετεί τη δυσφήμηση του τύπου για συμμετοχή των Κουβανών στις διαμαρτυρίες που διεξήγαγε ο λαός του Εκουαδόρ.

- Νοέμβριος 2019:

Υπήρξαν 26 σοβαρά επεισόδια κατά των συνεργατών μας στη Βολιβία, ο οποίος ολοκληρώνει την ιατρική αποστολή στη χώρα αυτή.

- Κατά τη διάρκεια του έτους 2019:

Στην Κούβα υπογράφηκαν 27 διμερείς νομικές πράξεις με 23 χώρες.

Πηγές: Δήλωση του Minrex: Σταυροφορία των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της διεθνούς ιατρικής συνεργασίας της Κούβας, 5 Δεκεμβρίου 2019, και "Συνέχιση της προώθησης της υγείας της Κούβας ως αναφοράς για τον κόσμο", έκθεση του Minsap του 2019.

*από τη Granma

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020

Απ' την Ιστορία των Δημιουργών του Τραγουδιού μας ! Ντοκουμέντο 1977 !!!

Μουσική βραδιά - Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Πρώτη εκπομπή για το 1977, ένα αφιέρωμα στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. 
Θα ήταν η πρώτη φορά που την τιμούσε η τηλεόραση και επειδή η ίδια δεν ζούσε πια, απευθύνθηκα στην κόρη της Καίτη Πολυζωγοπούλου για να πάρω πληροφορίες και υλικό. 
Εκείνη μού έδειξε συνεντεύξεις της Ευτυχίας σε πολλά περιοδικά και μια λίστα τραγουδιών που θεωρούσε ως δικά της, μια λίστα που ποτέ δεν είχε διαψευσθεί όσο η ίδια ζούσε.
 Διάλεξα τα τραγούδια που ήθελα - ανάμεσά τους και τέσσερα του Τσιτσάνη - και κάλεσα την Σωτηρία Μπέλλου, την Μαίρη Λίντα και την Καίτη Γκρέυ να τα πουν και να μιλήσουν για τη γνωριμία και τη συνεργασία τους με την Ευτυχία. 
Δυο τραγούδια του Καζαντζίδη, τα προόριζα για την Μαρινέλλα, αλλά επειδή η ίδια δεν βγήκε στο τηλέφωνο, απευθύνθηκα στην Χάρι Αλεξίου. 
«Γιώργο, είναι κάτι που όλοι το χρωστάμε στην Ευτυχία» μού είπε η Χαρούλα, χωρίς καθόλου να διστάσει. «Μόνο που θα 'θελα να πω το «Δυο πόρτες έχει η ζωή» και το «Μανούλα θα φύγω». 
«Αυτά τα τραγούδια είχα σκεφτεί κι εγώ για σένα» της απάντησα.
 Και πράγματι, η Χαρούλα τραγούδησε υπέροχα αυτά τα δυο τραγούδια. 
Στην εκπομπή, συμμετείχαν επίσης, ο Απόστολος Καλδάρας - από τους πρώτους που έβαλαν το όνομα της Παπαγιαννοπούλου στους δίσκους - καθώς και η παρέα «Μπλε παράθυρα», που εγώ την βάφτισα «Ρεμπέτικη κομπανία». 
Όταν τηλεφώνησα στη Σωτηρία Μπέλλου και της ζήτησα να πει το «Είμαι αητός χωρίς φτερά», η απάντηση της ήταν «Ό,τι θέλεις εσύ, Γιώργο μου!». Όταν όμως ήρθε στο στούντιο, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πει. 
Η διευθύντρια παραγωγής, η Κατερίνα Κατωτάκη, ερχόταν κάθε τόσο απελπισμένη στο γραφείο μου και μου 'λεγε «Δεν δέχεται με τίποτα». 
«Κατερίνα, θα το πει!» της απαντούσα και την ξανάστελνα στο στούντιο. 
Με τα πολλά, η Σωτηρία το είπε. Και μάλιστα συγκλονιστικά, όπως το είχα φανταστεί. 
Την ημέρα που επρόκειτο να προβληθεί η εκπομπή εμφανίστηκα στο «Κάθε μεσημέρι» της Ελένης Μαβίλη που παρουσίαζε ο Μιχάλης Ρούσσος, για να τη διαφημίσω. 
Βγαίνοντας από το στούντιο, μού είπαν ότι μόλις με είχε ζητήσει ο Τσιτσάνης. 
Τον πήρα στο τηλέφωνο και τον άκουσα οργισμένο, να κατηγορεί την Ευτυχία ότι έλεγε ψέματα και ότι δεν ήξερε να γράφει στίχους, γι' αυτό και θα έπρεπε να μην παιχθεί η εκπομπή. 
«Η εκπομπή είναι έτοιμη και θα παιχθεί» του είπα, «αλλά, αν θέλεις, έλα αύριο στο «Κάθε μεσημέρι» να πεις αυτά που υποστηρίζεις». Δεν ήρθε. 
Αλλά μετά από λίγες μέρες, δημοσιεύτηκε στα «Νέα» μια συνέντευξή του στο Γιώργο Λιάνη, όπου αφού απαξίωνε εντελώς τη στιχουργό, κατηγορούσε τον Ηλία Πετρόπουλο, την τηλεκριτικό Μαρία Παπαδοπούλου - που ήταν ανιψιά του Νίκου Ρούτσου - και εμένα, ως «σκοτεινές δυνάμεις» που τον πολεμούσαν. 
Εγώ είπα να μην ασχοληθώ και στην εφημερίδα απάντησε ο εγγονός της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, δικηγόρος Αλέξης Πολυζωγόπουλος.

https://www.youtube.com/watch?v=9ICa6q7i0sc


Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020

"ΝΕΥΡΟΣΠΑΣΤΑ": «Έν Έτος -19ος- Πριν η Απαισία Νόσος Ερημώσει την Κέρκυραν και την Ζάκυνθον»



ΤΑ "ΝΕΥΡΟΣΠΑΣΤΑ" ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΒΟΥ ή ΠΟΤΖΗ

«Στα μέσα του 19ου αιώνα, «έν έτος πριν η απαισία νόσος [η χολέρα] ερημώσει την Κέρκυραν και την Ζάκυνθον, ενέσκηψεν εις τας δύο ταύτας νήσους τυχοδιώκτης ιταλός, όστις έφερεν μεθ’ εαυτού ελεϊνόν θίασον ξυλίνων νευροσπάστων[κουκλοθέατρο] και έδωκε παραστάσεις τινάς»

 [από το Γ. Τσοκόπουλος (1892) , «Ο Φασουλής», περιοδικό Παρνασσός], 
στην Κέρκυρα πρώτα και στην Ζάκυνθο στην συνέχεια, όπως ήταν η λογική πορεία των ερχομένων από την Ιταλία περιπλανώμενων καλλιτεχνών εκείνη την εποχή.Όταν, αφού ολοκλήρωσε τις παραστάσεις στην Κέρκυρα ο θίασος των νευροσπάστων, ταξίδεψε στην Ζάκυνθο, «καίτοι από της πρώτης παραστάσεως πλήθος πολύ συνέρρευσεν εις το πρωτοφανές θέαμα, ο ιταλός τυχοδιώκτης απήλθε της νήσου κατάχρεως και αφήνων οπίσω του τα ολίγα νευρόσπαστα».

Παρόλα αυτά, η καινοτόμα, για την Ελλάδα της εποχής εκείνης, μέθοδος παράστασης, «δεν ήργησε να εύρη μιμιτάς και ολίγα έτη μετά την χολέραν, νέος θίασος νευροσπάστων ήρχισε να δίδη παραστάσεις υπό διευθυντήν κάποιον Ανδρέαν Στραβόν». Το θέατρο των ανδρεικέλων λοιπόν, είναι «φρούτον της Ευρώπης μεταφυτευθέν και εν Ελλάδι».

Για τον Ανδρέα Πόγκη (ή Πότζη) - Στραβό σώζονται ελάχιστες πληροφορίες. 
Ο Λάσκαρης σημειώνει ότι «ο πρώτος τ’ ανδρείκελα εισαγάγων εν Ελλάδι [ήταν ο] Ανδρέας Πόγκης». Και αλλού διηγείται ότι «κατά τας πρώτας παραστάσεις του Νεοελληνικού Θεάτρου, τον ρόλον του orateur[αφηγητή] είχεν αναλάβει άσημος τις ηθοποιός, αλλά την βοήν αγαθός, ο εκ Ζακύνθου Ανδρέας Στραβός, όστις και μεταγενεστέρως, πρώτος αυτός, εισήγαγεν εν Ελλάδι τα νευρόσπαστα», δίνοντας εκ παραλλήλου την πληροφορία ότι ο Πόγκης - Στραβός ήταν άνθρωπος μορφωμένος και μάλιστα «εκ των λογιοτέρων του θιάσου» στον οποίο συμμετείχε, και όχι « ουρανοκατέβατος δια την γλωσσικήν αμάθειαν του», όπως τον χαρακτηρίζει σε σκαλάθυρμα του ο Αμπελάς.
Η οικογένεια Πόγκη ή Πότζη καταγόταν από την Αγκώνα της Ιταλίας και ήταν εγκατεστημένη στην Ζάκυνθο. 
Ο Ανδρέας Πόγκης, έγινε γνωστός ως “Στραβός”, δηλαδή με το παρατσούκλι (παρανόμι) που του “κόλλησαν” οι συντοπίτες του. Διότι, όπως εξηγεί ο Διονύσης Ρώμας, «φύση ευφάνταστη και ποιητική ο Ζακυνθινός δεν μπόρεσε ποτέ του ν’ αρκεστεί στα συμβατικά ονόματα των συνανθρώπων του. Βλέπει το γείτονά του σα μια καρικατούρα και νοιώθει την ανάγκη να του προσθέσει από κάτω την απαραίτητη “λεζάντα”». Ο Ανδρέας Πόγκης, είχε αδύναμη όραση, όπως πολύ αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1881, επιβεβαιώνεται από τον Κλεάνθη Τριαντάφυλλο, ο οποίος στην σατυρική εφημερίδα Ραμπαγάς τον αναφέρει με το «τιμητικό» προσωνύμιο "γυαλάκιας"»
[Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΒΟΥΡΗ(1964- ) είναι θεατρολόγος και διευθύνει το Κέντρο Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΚΠΕ) στην Ζάκυνθο.]
[φωτογραφία: ΑΓΑΛΑΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ 1939, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΤΑ ΝΕΑ»]

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΥΟΦΟΡΗΘΗΚΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

«Ό,τι έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ εκκλησία του Άγιου Αντωνίου του Ανδρίτση (κάτω από τον λοφίσκο του Προφήτη Ηλιού στα καμίνια:
Τμήμα της σκαλουνάδας του, η Αγία Τράπεζα και τμήμα της κόγχης του ιερού.»
ΜΑΡΙΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΗ-ΚΟΝΤΟΝΗ (Φωτογραφίες & σχόλιο Μαρία Σιδηροκαστρίτη-Κοντονή )

«Η δεύτερη μελέτη αποτελεί μια προσπάθεια προσέγγισης της πολιτισμικής ατμόσφαιρας στη Ζάκυνθο του 17ου αιώνα, που γέννησε τον ορθόδοξο κύκλο θεατρόφιλων λογίων της αδελφότητας του Άγιου Αντώνιου του Ανδρίτση, στον οποίο συμμετείχαν ο Σαβόγιας Ρουσμέλης, ο Τζανέτος Αβούρης και ο Θεόδωρος Μοντσελέζε και οδήγησε στη συγγραφή πρωτότυπων θεατρικών έργων και την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων.
Ως εκ τούτου, συζητά τα έργα που «ετοιμάστηκαν για παράσταση» από τον Αβούρη, παραστάθηκαν στη Ζάκυνθο τον ύστερο 17ου αιώνα και περιέχονται στον κώδικα Marcianus Graecus XI. 19. 
Ο «αντιγραφέας» των έργων που περιέχονται στον Νανιανό κώδικα, Τζανέτος Αβούρης, οικειοποιείται τις ιστορίες που δανείστηκαν οι κρητικοί ποιητές από τη Δύση, επεμβαίνει σ’ αυτές και τις διαφοροποιεί έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στις κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των ζακυνθινών θεατών του καιρού του.»
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΒΟΥΡΗ: «"ΣΤΡΟΥΦΟΥΛΙΔΩΤΑ", ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΖΑΚΥΝΘΙΝΟ ΘΕΑΤΡΟ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ 2019



Αλιεύτηκε από Dionisi Vitso

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ kαι του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ !!


Η Πάτρα αποτελεί και φέτος σημείο αναφοράς για το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου, με την τελετή έναρξης των προβολών του να πραγματοποιείται με επιτυχία και μεγάλη συμμετοχή, το απόγευμα της Κυριακής 19 Ιανουαρίου, στο χώρο της «Αγοράς Αργύρη».

Η τελετή έναρξης του 6ου Φεστιβάλ, συνοδεύθηκε από την προβολή τριών ταινιών οι οποίες και έδωσαν εν μέρει το στίγμα του θεσμού.

Το Φεστιβάλ, σε ότι αφορά στη πρωτεύουσα της Αχαΐας, διοργανώνεται από το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ και τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων.

Η επίσημη τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε στις 7.30 το βράδυ, όπου και προλόγισε η υπεύθυνη του κέντρου για τις εκδηλώσεις στην Πάτρα , Μαρία Κοσμοπούλου, η οποία ευχαρίστησε το Δήμο Πατρέων και τον Πολιτιστικό Οργανισμό για την ενεργό συμμετοχή του. 

Η κ. Κοσμοπούλου επεσήμανε ότι «…το Φεστιβάλ περιλαμβάνει ένα πανόραμα ελληνικών και ξένων κινηματογραφικών προβολών της τελευταίας διετίας. Όλες οι προβολές είναι ελεύθερες για το κοινό….»

Η πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Κατερίνα Γεροπαναγιώτη – Θεοδωρακοπούλου στο σύντομο χαιρετισμό της ,αναφέρθηκε στο γεγονός ότι «… ο Δήμος της Πάτρας είναι η δεύτερη χρονιά που συνδράμει τόσο με την παραχώρηση χώρου, όσο και με υλικοτεχνική υποδομή, την ώρα που οι δράσεις πολιτισμού του Δήμου, δεν χρηματοδοτούνται από την πολιτεία, με τους εργαζόμενους να προσφέρουν ακόμα και εκτός ωραρίου, προκειμένου να στεφθούν από επιτυχία τέτοιες διοργανώσεις…».

Η κ. Γεροπαναγιώτη επεσήμανε επίσης ότι «…Το πλούσιο πρόγραμμα που προσφέρουν οι πολιτιστικές δομές του Δήμου της Πάτρας, ανάμεσά τους και ο θερινός κινητός κινηματογράφος, που «ταξιδεύει» κάθε καλοκαίρι στις γειτονιές, διευρύνεται και με μια άλλη μορφή τέχνης , το ντοκιμαντέρ….», «…Είναι η τέχνη που συμπληρώνει τη μάθηση και τη γνώση, είναι συνέχεια της εκπαίδευσης. Γνωρίζουν , ιδιαίτερα οι νέοι και οι μαθητές, τη ζωή , τις συνθήκες διαβίωσης, τον αγώνα για επιβίωση, αλλά και τους αγώνες για καλύτερη ζωή, ελευθερία και ανεξαρτησία των λαών της γης…»
Το ντοκιμαντέρ , είπε η πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού, «…ενημερώνει για τα ήθη όλων των περιοχών της χώρας μας, συμβάλλει στη γνωριμία και επικοινωνία λαών και πολιτισμών, καλλιεργεί την αλληλεγγύη , τη φιλία , τη συμπαράσταση, απομακρύνει από τον εθνικισμό και το φυλετικό μίσος. Η επιτυχία του θεσμού και των προβολών θα είναι ακόμα μεγαλύτερη μέσα και από τη συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα και τη μαζική συμμετοχή των σχολείων της πόλης και όλων των συμπολιτών μας».

Η τελετή έναρξης «έκλεισε» με συναυλία από τοι quinteto εγχόρδων του Δημοτικού Ωδείου Πατρών σε έργα Μότσαρτ, Σκαλκώτα , Piazzola.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΡΙΤΗΣ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ:

http://www.e-patras.gr/web/guest/article?id=1220448

Τρίτη 21 Ιανουαρίου

17:00 Maid in Hell / Υπηρέτρια στην Κόλαση
Σκηνοθέτης: Søren Klovborg
Παραγωγή: Mette Heide
Διάρκεια: 59’
Χώρα Παραγωγής:Country: Denmark  2018
Σύνοψη: Οι οικιακές βοηθοί που έρχονται στη Μέση Ανατολή συνήθως καταλήγουν φυλακισμένες στα σπίτια που δουλεύουν για χρόνια χωρίς τα διαβατήριά τους και χωρίς ελπίδα διαφυγής. Η ταινία έχει μια μοναδική πρόσβαση τόσο στους εκπροσώπους όσο και τις ίδιες τις βοηθούς, αποκαλύπτοντας έναν κρυφό και αποτρόπαιο κόσμο.
Η 35χρονη Mary Kibwana είναι μια από τις χιλιάδες γυναίκες που έζησαν αυτή την κόλαση στην Ιορδανία. Είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών και είναι τυχερή που γύρισε στο σπίτι της στην Κένυα. Γύρισε σε αναπηρικό καροτσάκι με το 70% του σώματός της καμένο. Δύο μήνες αργότερα υπέκυψε στα τραύματά της. Παρενόχληση, κακοποίηση, βιασμός και 18ωρη εργασία τη μέρα είναι η σκληρή πραγματικότητα των οικιακών βοηθών που ταξιδεύουν στη Μέση Ανατολή σε αναζήτηση εργασίας.
Φυλακισμένες στο Σύστημα Kalafa, τα διαβατήριά τους κατάσχονται και ρισκάρουν σκληρές τιμωρίες, ακόμη και φυλάκιση εάν προσπαθήσουν να διαφύγουν. Ακολουθώντας αυτούς που επιβλέπουν αυτό το εμπόριο αλλά και τις ίδιες τις βοηθούς που μιλούν για τις εμπειρίες τους, το MaidIn Hell δίνει μια καινούρια οπτική μέσα σε αυτή τη μορφή μοντέρνας σκλαβιάς.

18:00 Nûjîn / Newlife / ΝέαΖωή
Σκηνοθέτης: VeysiAltay
Σενάριο; MehmetKamil, VeysiAltay
Διάρκεια: 44’
Χώρα Παραγωγής: Τουρκία 2019
Σύνοψη:Nû Jîn, Νέα Ζωή με το σύνθημα «Η γυναίκα είναι ζωή. Η ζωή είναι αντίσταση και η αντίσταση είναι από το Κομπάνι», μιλάει για τη ζωή των γυναικών ανταρτών, Elif Kobanê (18), Vîyan Peyman και Arjîn που μπήκαν στην ομάδα Women’s ProtectionUnit (YPJ) στην μάχη κατά του ISIS. Το ντοκιμαντέρ συνδυάζει την επίθεση του ISIS της 15 Σεπτεμβρίου 2014 και την αντίσταση πέντε μηνών από τις YPJ και την ομάδα People’s Defence Units (YPG) μέσα από την οπτική τριών γυναικών μαχητών. 

19:00 Around the Bed of a dying collaborator / Γύρω από το κρεβάτι ενός ετοιμοθάνατου προδότη
Σκηνοθέτης: TaM ichael, David Ofek
Σενάριο: Tal Michael, David Ofek
Παραγωγή: Ronnie Manor
Διάρκεια: 53’
Χώρα Παραγωγής:Israel (2019)
Σύνοψη: Ο Unes μένει παράλυτος μετά από ένα σοβαρό εγκεφαλικό. Είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι στο καθιστικό της οικογένειας, παρακολουθώντας τη ζωντανή αναμετάδοση από τις κάμερες ασφαλείας που είναι εγκατεστημένες την περίμετρο του σπιτιού του- θέμα προστασίας μετά από αρκετές επιθέσεις στην οικογένεια του. «Είμαστε ένοχοι, ντροπιάσαμε τους εαυτούς μας,» έτσι συνοψίζει ο  Unes δεκαετίες συνεργασίας με τις Ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας και προσφοράς βοήθειας σε Εβραίους να αγοράσουν γη από Παλαιστίνιους.

20:00 Dancing with Monica / Χορεύοντας με τη Μόνικα
Σκηνοθέτης:Anja Dalhoff
Σενάριο: Anja Dalhoff
Παραγωγή: AnjaDalhoff
Διάρκεια: 74’
Χώρα Παραγωγής: Denmark (2017)
Σύνοψη:
ENG: Το 2010, η σκηνοθέτις Anja Dalhoff γνώρισε τη Μόνικα, μια Κολομβιανή πόρνη στην Κοπεγχάγη. Η ζωή της Μόνικα πέρασε μέσα από πολλές δυσκολίες. Θύμα βιασμού και κακοποίησης ως παιδί, προσπαθώντας να ξεφύγει από το σπίτι κατέληξε να δουλεύει σαν πόρνη στην Ισπανία, την Ιαπωνία και τη Δανία απ' όπου κατάφερε να ξεφύγει από ένα μπουρδέλο όπου την κρατούσαν παρά την θέλησή της και την κακομεταχειρίζοταν. Καθ' όλη τη διάρκεια αυτών των 25 ετών, η Μόνικα ήταν οπλισμένη με μια κάμερα και κατέγραφε την καθημερινή της ζωή. Το ντοκιμαντέρ  "Χορεύοντας με τη Μόνικα" αποτυπώνει  τα ίχνη της Μόνικας στο διάβα της ιστορία της - μια ιστορία ελπίδας, απελπισίας και λύτρωσης.

21:30  Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες/ When Tomatoes Met Wagner
Σκηνοθέτης/σενάριο:  Μαριάννα Οικονόμου
Παραγωγή: Ρέα Αποστολίδη, Γιούρι Αβέρωφ, Σπύρος Μαυρογένης
Διάρκεια: 75
Χώρα παραγωγής: Ελλάδα
Ετος παραγωγής: 2019
Σύνοψη Ενώ στο Θεσσαλικό κάμπο η γεωργία αργοπεθαίνει, ένα μικρό χωριό αντιστέκεται. Στον Ηλιά, δύο νέοι αγρότες και πέντε γιαγιάδες παίρνουν τη μοίρα στα χέρια τους και ξεκινούν να καλλιεργούν παλιούς σπόρους ντομάτας. Με τα πολύτιμα βαζάκια που παράγουν θα επιχειρήσουν να διεισδύσουν στην παγκόσμια αγορά και να κρατήσουν το χωριό τους ζωντανό.


Αλίευση - Παρουσίαση: Viva.La.Revolucion