Ο πόθος του λαού για την «ανάσταση», για να μπει τέλος στον «Γολγοθά» των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της ολομέτωπης επίθεσης κεφαλαίου και κυβερνήσεων, μπορεί να βρει δικαίωση μέσα από τη σύγκρουση, τη ρήξη με τον σημερινό δρόμο που υπερασπίζονται οι κάθε λογής «σωτήρες».
Σε αυτήν την πάλη βρίσκεται και η μόνη ελπίδα για καλύτερες μέρες, για τη Λαμπρή, για τη νίκη του λαϊκού δίκιου, κόντρα σε όσα φαντάζουν σήμερα «ακατανίκητα».
Βρισκόμαστε στα μισά του ζακυθινού Μεγαλοβδόμαδου,κι εγω όπως πάντα κάνω ενα βήμα μπρος και δέκα πίσω (και λίγα λέω, κρύβω χρόνια) κι αν και τίποτα δεν είναι πια το ίδιο, μέσα μου γίνονται διεργασίες πολλές. Ανασταίνονται πρόσωπα, εικόνες, συναισθήματα, μυρωδιές.
Χρόνο με το χρόνο οι παιδιακίσιες αναμνήσεις βαραίνουν όλο και περισσότερο τους ώμους μου, με λυγάνε, με συγκινούν, με κάνουν και αναπολώ αλλά και να ευγνωμονώ που τα έζησα! Εμείς δεν είχαμε ποτέ Λαζαράκια αλλά ήταν η αρχή των σχολικών διακοπών κι αυτό έδινε νότες χαράς στη μέρα αυτή!
Οι τελετές αρχινάγανε από του Βαγιώνε!
Δε θα σταθώ στις Ακολουθίες, τί ένοιαζε ένα μικρό παιδί οι Ακολουθίες με τ' ακαταλαβίστικα λόγια και την πολύ ορθοστασία! Με γκρίνια ξύπναγα να πάμε στην εκκλησία αλλά ήταν το δέλεαρ για το δαχτυλίδι που θα φτιάχναμε γυρνώντας στο σπίτι φέρνοντας το βαγί ! και δεν ήταν ανάγκη να χαλάσουμε εκείνο που θα πήγαινε στα κονίσματα κατευθείαν, αφού ο νιότσολος του χωριού θα έφερνε με την κόφα το βαγί σπίτι-σπίτι σ όλο το χωριό, όσο απομακρυσμένα κι αν ήταν τα σπίτια! Κακώς που δεν έμαθα ποτέ τούτο το περίτεχνο τύλιγμα μέχρι να γίνει δαχτυλίδι, αλλά ποτέ δεν είναι αργά 😉. Στο σπίτι επικρατούσε αναστάτωση καθαριότητας! Όλα γίνονταν από την αρχή, να πλυθούν, να αεριστούν, να κολαριστούν ναναι έτοιμα για τη μεγάλη Γιορτή. Οι αυλές και όπου υπήρχαν μάντρες και πεζοδρόμια ασβεστώνονταν, μέχρι και οι κορμοί των δέντρων! Ολ αυτά για τους μεγάλους τα παιδιά απολάμβαναν τις διακοπές τους,(αν και κάπου κάπου μ έχωναν κι εμένα να ξεσκονίζω τα έπιπλα που από τότε σιχάθηκα τα λιονταρίσια πόδια των τραπεζοκαθισμάτων) με νηστεία μεν, διακοπές δε! Τα δύσκολα άρχιζαν από την Μεγάλη Τετάρτη! Από εκεί τέρμα το ρεπόσο και αρχή των εκκλησιασμών 😤 Μεσημεριάτικα ξεκινάγαμε ποδαράτο με τη συνονόματη γιαγιά μου για τα Ευχέλαια. Προσπαθώντας να προλάβω το γρήγορο βήμα της, γκρινιάζοντας τί ήθελαν λειτουργίες μεσημεριάτικα με τραβούσε από το χέρι να προκάμουμε. Να προκάμουμε να πάμε να ξαγορευτούμε στο σεβάσμιο παπά Γαλάνη, που όλες μου οι αμαρτίες συμπυκνώνονταν στο ερώτημα "αν έφαγα τα γλυκά που έκρυβε η μαμά μου στη σερβάντα"! Πολύ αργότερα έμαθα οτι δεν ρωτάει μόνο αυτό ο παπάς κι έπεσα στη λούμπα, μ αποτέλεσμα να μου απαγορεύσει την θεία κοινωνία 😡
Έμεινα με την απορία, γιατί ναναι τόσο κολάσιμη η αγνή αγάπη, αφού αυτή κήρυττε κι ο Χριστός και γι αυτή σταυρώθηκε😟 .Τλπ δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Κι αφού τέλειωνε το ξαγόρεμα, εγώ τέλειωνα γρήγορα, δεν είχα να πω και τίποτα, οπότε όσο καθυστερούσε η γιαγιά μου, φεύγαμε γραμμή για τον Αγιο να μυρωθούμε. Κι αφού αγιάζαμε, γραμμή πάλι για την επιστροφή.
Η άλλη μέρα Μεγάλη Πέμπτη, η θεία Κοινωνία ήταν μη διαπραγματεύσιμη, αλλά έτσι ήταν και πιο κοντά, η έστω και για λίγο, λύση της νηστείας, αφού δεν μου αρνιόνταν να αρτηθώ μ' ενα κουλουράκι. Πάλι με τα πόδια, πάλι με γκρίνια, πάλι τραβηχτή από το χέρι πηγαίναμε με τη γιαγιά στον Αγιο Λάζαρο. Ήταν η πιο κοντινή μας εκκλησία, παρ όλα αυτά ακόμα κοιτάζω τα πόδια μου νομίζοντας οτι θ αντικρύσω τα λευκά καλτσάκια με τα καμούφα, ματοχυλισμένα από τα καινούργια παπούτσια που με χτυπούσαν και πώς θάταν άλλωστε δυνατόν, αφού ήταν αφόρια! Κοινωνισμένες λοιπόν, κλαίουσα εγώ από τον πόνο στις φτέρνες, πίνοντας κάτι σε ζουμί (δε θυμάμαι τί ακριβώς αφου η μέρα αυτή το φαγητό είναι αγκινάρες γεμιστές και κουκιά) προσπαθώντας να μου αποσπάσουν την προσοχή για να σταματήσω να κλαίω, ήθελαν όλοι να δουν το "χρυσό μου δόντι", κι εγώ σαν γύφτος το δειχνα κάθε φορά και καμάρωνα που λαμποκόπαγε και θαύμαζαν οι αναζητούντες το!
Βράδυ Μεγάλης Πέμπτης και τα 12 Ευαγγέλια στον Αγιο ήταν δυσβάσταχτο ακόμα και στη σκέψη!
Πόσες ώρες ορθοστασία σε μία εκκλησία γεμάτη μέχρι τον πρόναο από κόσμο, σαν σαρδέλες ο ένας δίπλα στον άλλον, που σ' έπιανε λιποθυμιά από τη ζέστη, το στριμωξίδι και το λιβάνι;
Για καλή μου τύχη, η γιαγιά μου η χωραϊτισσα που πήγαινε εξ αρχής, είχε το στασίδι της κι έτσι φτάνοντας στον 10ο Ευαγγέλιο που καταφθάναμε ν' ακούσουμε το "Σημερον κρεμάται επι ξύλου" μετά το 11ο Ευαγγέλιο, από τη μοναδική φωνή του Γιώργη του Μαλλαρίτση που κράταγες και την αναπνοή σου από αυτή τη φωνή που σου τρυπούσε τα κατάβαθα της ψυχής σου και συναισθανόσουν το θείο δράμα, όλο και κάπως ξαπόσταινα κι άντεχα!
Αυτή η φωνή έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου και καμιά άλλη δε την έφτασε ποτέ. Ισως έτσι την θέλει η ανάμνηση που έφτιαξε ένα μικρό παιδί, ποίος ξέρει ! Αποκαμωμένη πια απ όλη την ημέρα έπεφτα ξερή για ύπνο στο γυρισμό.
Η Μεγάλη Παρασκευή ήταν και είναι το αποκορύφωμα του ζακυθινού Μεγαλοβδόμαδου! Ηταν αυτή που έστω κι άγουρο παιδάκι, περίμενα ολόκληρο χρόνο! θάταν βέβαια παράτολμο να με τραβάνε και στην Αποκαθήλωση, αλλά στις 2 το μεσημέρι, ακόμα κι αν ήμασταν νηστικοί αφού τραπέζι δεν στρωνόταν, στο Σταυρό πηγαίναμε απαράβατα. Τα μαγαζιά άπαντα κλειστά. Αυτά με τα είδη διατροφής άνοιγαν μετά το πέρασμα του Σταυρού, μετά τις 2 το μεσημέρι δηλαδή, αλλά όλα όμως ήταν στολισμένα με κλάδους φοινίκων, κάτι που σήμερα διατηρείται από ελάχιστους . Η μέρα αυτή έχει κάτι το απόκοσμο Ο ήλιος κρύβεται μέσα στα σύννεφα, κι όχι από καπρίτσιο για να παίξει μαζί τους, απλά κρύβεται! σαν να είναι βλασφημία να φανερωθεί τέτοια μέρα, όταν στους δρόμους της Πόλης "περπατεί" ο Σταυρωμένος! Ένα μαυρόασπρο πλήθος κατάκλυζε την Πλατεία του ποιητή, η μέρα πένθιμη και απαιτούσε και η ενδυμασία να ομολογεί πένθος. Έτσι οι άνδρες με κοστούμι και μαύρες γραβάτες, οι γυναίκες με μαύρα ταγιέρ, ήταν ένα πλήθος που ήταν εξοικειωμένο το μάτι μου να βλέπω.
Ήταν η μοναδική μέρα που απαγορεύονταν τα φιλιά χωρίς νάχουμε πανδημία, απλά κάθε τέτοια εκδήλωση αγάπης θεωρείτο φιλί προδοσίας. Αυτό λοιπόν το μαυροντυμένο πλήθος χωρίς νάχει κάποιο οικείο νεκρό αλλά όλοι είχαν τον ίδιο, αμίλητοι και υπομονετικοί έξω από την είσοδο του ναού περίμεναν...και ξαφνικά το μεγάλο τύμπανο της Φιλαρμονικής ορίζει την έναρξη του "Ινα τι εφρύαξαν έθνοι" και όλα τα βλέμματα στρέφονται στην είσοδο του Αγίου Νικόλα του Μώλου που ο Σταυρός σκύβει να περάσει και να βγεί στην Πλατεία.
"Η περιφορά του Εσταυρωμένου" ακουαρέλα μου
Κι αφού ολοκληρώνεται το μουσικό κομμάτι αργά, βουβά και ρυθμικά υπο τον ήχο του τύμπανου ξεκινά η μεγάλη περιφορά κι εμείς να τρέχουμε να τον προλάβουμε σε συγκεκριμένα πόστα, μέχρι να γυρίσει ξανά στην πλατεία και να γίνει η "ευλογία του σύμπαντος" από το Δεσπότη πάνω στο πάρκο. Καρφίτσα νάπεφτε στην πλατεία θ ακουγόταν ,τόση σιωπή, σα να μην υπήρχε άνθρωπος ήταν σχεδόν ανατριχιαστικό (δε θα τολμήσω σύγκριση με το σήμερα σε τίποτα απ όλ αυτά). Και μετά, πάλι σιωπηλά, γινόταν η αποχώρηση.
Οι ευχές για "Καλή Ανάσταση" ανταλλάσσονταν σχεδόν συνωμοτικά, λες και θα χαλούσαν τη μαγεία της στιγμής που ζήσαμε. Το βράδυ εκείνο, είχε μεγάλη αναμονή και αγωνία, μην αποκοιμηθώ και μου φύγουν οι γονείς μου χωρίς να τους ακούσω και δε με πάρουν.
Ήμουν τύπος και υπογραμμός για κείνη τη νύχτα γιατί ήξερα οτι θαταν η τιμωρία μου να μη με πάρουν στον Επιτάφιο, αν ήμουν ανυπάκουη. Σχεδόν όλο το χρόνο είχα αυτή την απειλή, γιατί ήξεραν το απωθημένο μου. Έτσι γύρω στις 3 το ξημέρωμα κατεβαίναμε ξανά στη Χώρα για την περιφορά του Επιταφίου, μέσα σε μία φύση που οργίαζε προετοιμάζοντας την επερχόμενη Ανάσταση. Οι μυρωδιές μεθυστικές από λεμονανθούς, πασχαλιές ,φιορ ντ αμόρε και γλυτσίνιες οχι τσίκνας όπως στις μέρες μας! Η νύχτα αυτή τόσο διαφορετική από το μεσημέρι, λες και πρόκειται γι άλλη μέρα, άλλο μήνα ακόμα!
Οι ξύλινες ταμπέλες των μαγαζιών που άλλαζαν σκωπτικά τις ιδιότητες, Οι ήχοι, οι ψαλμωδίες το "Ω γλυκύ μου έαρ" να διαχέεται στην ατμόσφαιρα σα θρήνος, αλλά και σα μύρο, ο κόσμος με τα κρεμασμένα πεύκια στα μπαλκόνια και τ αναμμένα κεράκια να γλυκαίνουν το μέσα σου. Κάποιοι αγουροξυπνημένοι να προβάλουν και να σταυροκοπιούνται από τις μισάνοιχτες γρίλιες των παραθύρων και κάποιοι ξένοι, ελάχιστοι τουρίστες της εποχής, ξαφνιασμένοι, απορημένοι: τί γυρεύει όλος αυτός ο κόσμος μεσ' το ξημέρωμα στους δρόμους! Και ξαφνικά, εκεί που μπαίνει ο Επιτάφιος ξανά στη Μητρόπολη και περιμένεις όλα να ησυχάσουν κι ο κόσμος να διαλυθεί ησύχως, ενας εκκωφαντικός θόρυβος από πήλινα που σπάνε μαζικά, καμπάνες να χτυπάνε χαρμόσυνα, ήχοι από παντού να σηματοδοτούν τη 'ΓΚΛΟΡΙΑ" της πρώτης Ανάστασης. Ήχοι χαράς και να μπαίνει στη Χώρα το πρώτο σφάγιο! Αφού μέχρι το ξημέρωμα του Μεγάλου Σαββάτου και πριν τη Πρώτη Ανάσταση σφάγιο δεν υπήρχε στα κρεοπωλεία (ας μη κάνουμε σύγκριση με το σήμερα) Έτσι έζησα και τον Τσάκαλο, που ανάερα θυμάμαι ένα τρελό τρέξιμο του χειρόκαρου τσι Μέσα Μερίες, με το σφαγμένο δαμάλι, να προλάβει νάναι πρώτος που φέρνει κρέας στο κρεοπωλείο στο Γιοφύρι! Παίζει νάταν και από τις τελευταίες χρονιές αυτό το αντέτι, έκτοτε τα τσιγκέλια γεμάτα και τα εστιατόρια ακόμα περισσότερο! Ονόματα και εικόνες αχνές μεν, ανεξίτηλες δε, στο παιδικό μυαλό. Και οι ευχές πια φωναχτά και χαρούμενα για Καλή Ανάσταση με το ματζέτο του Επιταφίου στα χέρια να επιστρέφουμε στο σπίτι και πριν πέσουμε για ύπνο (εγω δηλ. γιατί οι μεγάλοι άρχιζαν για τις ετοιμασίες της ημέρας αφού ήδη είχε ξημερώσει για τα καλά) να σπάμε το δικό μας πήλινο "για τη σκάση των Οβραίωνε" όπως έλεγε η γιαγιά μου
Από εκεί και πέρα δεν με πολυενδιέφερε η συνέχεια και συμπαθάτε με, εγω είχα ολοκληρώσει μέσα μου, παρ όλα αυτά η Ανάσταση στη Χωρα, αν και ήταν μια ακόμα ταλαιπωρία, ειδικά η επιστροφή με το μποτιλιάρισμα που μας καθυστερούσε από τη γλήγορη επιστροφή και την ανυπομονησία να φάμε επιτέλους τα εδέσματα της βραδυάς και να φιρίρουμε τα κόκκινα αυγά, που είχαμε κοκκινήσει τα χέρια από τη βαφή των ρούχων που τα βάφαμε για να κολλήσουμε τις χαλκομανίες, να μην ανυπομονούμε ;
Η Ανάσταση στην Πλατεία Αγίου Μάρκου
Με το Χριστός Ανέστη και το ρολόι του Φόρου να χτυπά 12 ακριβώς, δεν ακολουθούσαμε την πομπή, αλλά πηγαίναμε περικοπά να προλάβουμε να πιάσουμε θέση ν ακούσουμε το "Αρατε πύλας" από το Σκοπιώτη τον Επισκοπόπουλο, αγαπημένο φίλο των δικών μου που με στεντόρια φωνή απαντούσε από μέσα από την κλειστή πόρτα, μέχρι να την κλωτσήσει ο Δεσπότης και να μπει θριαμβευτικά το Νιο φως στην Εκκλησία!
Η Κυριακής τση Λαμπρής είχε εκκλησιασμό, αλλά ήταν ένας ακόμα πριν το τέλος, μεσημέρι με αυγολέμονο, ύπνο και τ' απόγευμα ένα πανηγύρι μας περίμενε.
Το πανηγύρι του Αγιου Λαζάρου με την περιφορά της Παναγίας της Γαλανούσας. Θα μου πείτε τόσο πολύ θρήσκα ήμουν από μικρή; Οχι βέβαια, ούτε τώρα ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο! για μένα εντύπωση έκαναν ο κόσμος, οι πάγκοι με τα πλαστικά ευτελούς αξίας παιχνίδια, οι ατέλειωτες ουρές περιμένοντας τις φρεσκοτηγανισμένες φυτούρες, οι μποτέγες που υπήρχαν τότε μπάντα κι άλλη του δρόμου κι έψηναν κι ο κόσμος που καθόταν στις μπανκάδες και τρωγόπινε και τέλος οι φωτίες! Αυτοσχέδια πυροτεχνήματα από ντόπιο τεχνίτη, ο Μουσολίνι, το κάψιμο του Ιούδα, η ρόδα, αυτά περίμενα να απολαύσω κι οχι το Κήρυγμα της αγάπης του Δεσπότη που λίγα καταλάβαινα απ όσα έλεγε
Γενικά, από την Κυριακή τση Λαμπρής άρχιζε μία σειρά πανηγυριών, που με χαρά συμμετείχαμε, γιατί η θρησκευτικότητα συνδυασμένη με την αναγέννηση και τη σύμπραξη της φύσης έδιναν μία μοναδικότητα ανεπανάληπτη.
Ετσι η εικόνα στα Ξεροβούνια, το πανηγύρι στο Βόιδι τη Νιά Δευτέρα, της Χρυσοπηγής τη Νιά Παρασκευή και του Αγίου Λύπιου την Κυριακή του Θωμά, ήταν και παραμένουν τ' αγαπημένα μου γιατί το λιβάνι που διαχέεται στην ατμόσφαιρα μαζί με τις μοσχοβολιές των φυτών και των δέντρων υπο τους ήχους της φιλαρμονικής που συνοδεύει το Κόνισμα, συνθέτουν έναν ύμνο στη ζωή και την ελπίδα και ξορκίζουν το θάνατο, εκτός του ότι και από τα τρία βλέπεις τη Ζάκυνθο από διαφορετικές οπτικές γωνίες και την ξαναγαπάς!
Λίγο τόχεις;
Τώρα ολ αυτά που μου λείπουν, που έχουν ριζικά αλλάξει, προσπαθώ να τα διατηρήσω ζωντανά με τη φλόγα που τα έζησα και τα αποτύπωσα για πάντα στην καρδιά μου.
Ο καθένας αυτές τις Μέρες τις νοιώθει διαφορετικά, ανάλογα με τα βιώματα και τα συναισθήματα που του γεννάνε,
Για την βρωμοδουλειά που έχει αναλάβει ο ονόματι Δημήτρης Αλικάκος που δηλώνει αρχισυντάκτης σταEllinika Hoaxes.κ που εδώ κ δύο χρόνια μάς έχουν μπλοκάρει & το blog στο fb
Ένα ακόμα «ξέπλυμα» από τους ΝΑΤΟμπατσους του facebook. Ένα «ξέπλυμα» τo ίδιο «τεκμηριωμένο» με τα προηγούμενα.
Οι κύριοι είναι γνωστοί. Υποτίθεται ότι υπερασπίζονται την αλήθεια στο facebook στην Ελλάδα. Είναι οι κύριοι των Ellinika Hoaxes.
Πρόκειται για τους «μπάτσους» (που τώρα εν μέσω πολέμου «αναβαθμίστηκαν» σε ΝΑΤΟμπατσους) του facebook. Προσφέρουν αγόγγυστα τις βουτηγμένες στον γκεμπελισμό υπηρεσίες τους στα «άριστα» αφεντικά, στο ξέπλυμα της χούντας των συνταγματαρχών και των ΜΚΟ του ιμπεριαλισμού τύπου «Λευκά Κράνη» (ακολουθούν αποκαλυπτικά στοιχεία για τον ρόλο τους)
Αποστολή τους να λογοκρίνουν άρθρα που δεν συμβαδίζουν με τη ΝΑΤΟϊκή τους «αλήθεια» και προπαγάνδα (ο «Ημεροδρόμος» είχε την σχετική τιμή για το άρθρο «Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;»)
Για όλα τα παραπάνω «παράσημα» που έχουν κερδίσει οι λάτρεις της «τεκμηρίωσης» μπορείτε να διαβάσετε στην τελευταία ενότητα του κειμένου, αναλυτικά.
Θα έλεγε κανείς, όμως, ότι ακόμα και τέτοια «φιντάνια» έχουν κάποιο όριο. Λάθος! Δεν υπάρχει κανένα όριο στην ξεφτίλα. Ως εκ τούτου ο κύριος αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes έφτασε στο σημείο να ξεπλύνει ακόμα και το ναζιστικό τάγμα Αζόφ!
Επαναλαμβάνουμε: Ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes ξεπλένει το ναζιστικό Αζοφ! Και πως το κάνει; Περιδιαβαίνοντας σε λογαριασμούς χρηστών του facebook τους οποίους και ψέγει με ύφος 300 γκεμπελίσκων, όταν εκείνοι διαμαρτύρονται για την παρουσία των ναζί του Αζόφ στην Βουλή. Ο κύριος Ellinika Hoaxes μόλις δει αναφορά στον ναζί του Αζοφ που έφερε μαζί του ο Ζελενσκι, σπεύδει να… συνετίσει και να ζητήσει από τους χρήστες του facebook να πάρουν παράδειγμα τον ίδιο. Και να κάνουν, τι; Μα να είναι πιο «τεκμηριωμένοι», όπως ο ίδιος! Τους θέτει, δε, προς συμμόρφωση το εξής… ακανθώδες ερώτημα-«επιχείρημα»: «Πόθεν τεκμηριώνεται» ότι οι ναζί του Αζόφ είναι ναζί; (!!!)
Ελα μου, ντε! Πως να “τεκμαίρεται”, άραγε, ότι ο ναζί είναι ναζί, ο ξεφτίλας ότι είναι ξεφτίλας και ο ΝΑΤΟτσολιάς ότι είναι ΝΑΤΟτσολιάς;
Δεν ξέρουμε αν έπειτα από αυτή την επίδοση θα εμφανιστεί και σχετικό κείμενο – πλυντήριο απευθείας στα Ellinika Hoaxes. Προς ώρας, είπαμε, κάνουν την βρωμοδουλειά από αλλού.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε, συγκεκριμένα, την βρωμοδουλειά που έχει αναλάβει ο ονόματι Δημήτρης Αλικάκος που δηλώνει αρχισυντάκτης στα Ellinika Hoaxes.
Αυτός ο τύπος παρενέβη σε ανάρτηση άλλου χρήστη του facebook. Ο οποίος έγραψε τα εξής: «Έβγαλαν στη Βουλή να μιλήσει νεοναζί του τάγματος Αζόφ και τον χειροκρότησαν κιόλας. Ντροπή ρε. Ντροπή».
Εκεί ακριβώς εμφανίζεται ο κέρβερος της… αλήθειας και σπεύδει να… μαλώσει τον χρήστη (που σημειωτέον είναι και δημοσιογράφος).
Δείτε, λοιπόν, την παρέμβαση που είχε στο μέσο (το facebook) στο οποίο είναι «ελεγκτής» ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes, θιγμένος από την αναφορά στον ναζισταρά του Αζοφ που εμφανίστηκε στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της ομιλίας Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή.
Εδω:
«Πόθεν τεκμηριώνεται ότι μίλησε ένας νεοναζί» (!), λοιπόν!
Δεν του προκύπτει, δηλαδή, του Αλικάκου, του ελεγκτή της… αλήθειας, αν ο Αζοφ είναι ναζί! Δεν έχει «τεκμήρια» λέει, αν ο ναζί είναι… ναζί! Και ζητά, με ύφος, «τεκμήρια». Ο Αλικάκος. Ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes.
Στη συνέχεια, δε, και στην ερώτηση και τότε «οι Αζόφ τι είναι;», μετά το ξέπλυμα, έρχεται και το… στέγνωμα: «Τάγμα επίσημα ενταγμένο στο ουκρανικό στρατό. Εδώ τα υπόλοιπα. Απαντάει στο ερώτημα σου και το δικό μου». Παραθέτει, δε, αυτό το βίντεο – λινκ από το BBC :
What untruths is Russia spreading about Nazis in Ukraine?.
Mε τις ταπεινές μας δυνάμεις, που δεν είναι βέβαια αντάξιες ελεγκτών – «μπάτσων» του facebook, θα παραθέσουμε στοιχεία, για το γεγονός ακριβώς ότι ένα ναζιστικό τάγμα είναι επίσημα ενταγμένο στον ουκρανικό στρατό, που σημαίνει αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται – πλην του κυρίου αρχισυντάκτου: Οτι η επίσημη ένταξη – όπως φωνάζει η δημοκρατική κοινωνία από το 2014 – ενός ναζιστικού μηχανισμού σε έναν κρατικό στρατό, όχι μόνο δεν κάνει λιγότερο ναζιστικό το Αζόφ, αλλά αποδεικνύει τι είδους αντιδραστικό καθεστώς είναι αυτό του Κιέβου.
Σκοπός μας δεν είναι, βέβαια, να αποδείξουμε στους Αλικάκους ότι οι ναζί είναι… ναζί. Ούτε να τους πείσουμε ότι για να συμμετέχει κάποιος σε ένα ναζιστικό τάγμα και να το δηλώνει περήφανα, τότε αυτό είναι ήδη αρκετό «τεκμήριο» για την ναζιστίλα του. Πολύ περισσότερο δεν ενδιαφερόμαστε για την απάντηση που δίνουν οι Ellinika Hoaxes στο πολύ απλό ερώτημα: Οποίος συμμετείχε στα SS, και το διαλαλούσε, και το περηφανευόταν, οι άλλοι χρειάζονται να δουν το προσωπικό του βιογραφικό ή το ψυχογράφημά του για να αντιληφθούν με τι έχουν να κάνουν;
Σκοπός όσων ακολουθούν είναι να καταγράψουμε για μια ακόμα φορά την υποκρισία, το ψέμα, την απάτη, την ΝΑΤΟτσολιάδικη προπαγάνδα που υπηρετούν οι «μπάτσοι» των Hoaxes, που με ένα και μόνο «εφόδιο», τον γκεμπελισμό τους, την ώρα που φτάνουν στο έσχατο σημείο να ξεπλένουν ακόμα και το ναζισμό, ποζάρουν σαν «τροχονόμοι» και προστάτες της… αλήθειας!
Πάμε λοιπόν να παρουσιάσουμε τα στοιχεία για το ναζιστικό Αζόφ. Ευχόμαστε καλή ανάγνωση και παρατηρητική παρακολούθηση των βίντεο.
1. Παρακολουθήστε το βίντεο – ρεπορτάζ από το TIME όπου περιγράφεται το (ναζιστικό) τάγμα Αζόφ:
2. Παρακολουθήστε στο Special Investigation, το γαλλικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, το ντοκιμαντέρ – έρευνα του Γάλλου δημοσιογράφου Paul Moreira για την δράση των ναζιστικών, εθνικιστικών, ακροδεξιών, παραστρατιωτικών ταγμάτων και οργανώσεων στην Ουκρανία, πώς αξιοποιήθηκαν στο πραξικόπημα του 2014 από τις ΗΠΑ και την Δύση και πως εντάχθηκαν στον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας. Αποκαλυπτικά στοιχεία φυσικά και για το (ναζιστικό) τάγμα Αζόφ:
3. Παρακολουθήστε από το ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ZDF τους «μαχητές» του «Αζοφ» με τα κράνη με τις σβάστικες και τους παγανιστικούς ρούνους. Για το σύμβολο της μονάδας που φέρουν στα μανίκια τους, είναι ένας πλάγιος Ρούνος (λυκοπαγίδα) που έλκει την καταγωγή του και την προέλευσή του από το έμβλημα των μονάδων των SS κατά τον Β’ΠΠ, θα μιλήσουμε παρακάτω.
4. Εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν από το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουν συνδέσει το τάγμα Αζόφ με εγκλήματα πολέμου όπως μαζικές λεηλασίες, παράνομες κρατήσεις, βασανιστήρια. Διαβάστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
5. Αντιγράφουμε από tanea.gr (1/3/2022) για την διασύνδεση των ναζί του Αζόφ με τον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας, αυτοτέλεια που συνεχίστηκε με την ένταξη στον ουκρανικό στρατό και την προστασία του ναζιστικού τους χαρακτήρα από τις ίδιες τις, επίσημες πια, κρατικές δομές της Ουκρανίας!
«Στις 13 Απριλίου 2014, ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών Aρσέν Αβάκοφ εξέδωσε διάταγμα που επιτρέπει τη δημιουργία νέων παραστρατιωτικών δυνάμεων από πολίτες μέχρι 12.000 άτομα. Το Τάγμα Αζόφ δημιουργήθηκε στις 5 Μαΐου 2014 στο Μπερντιάνσκ. Ο Αρσέν Αβάκοφ θεωρείται ένας από τους κύριους προστάτες της ομάδας ο οποίος επέτρεψε την επέκταση και αργότερα την ενσωμάτωση των παραστρατιωτικών δυνάμεων στην Εθνική Φρουρά. Ο Άβακοφ υποστήριξε ενεργά την κοινοβουλευτική υποψηφιότητα των μελών του, συμπεριλαμβανομένων των νεοναζί. Η αλλαγή της ηγεσίας για συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες προκάλεσε το Τάγμα να αποβάλει μέρος της ανοιχτής του αντίθεσης, να εθνικοποιήσει και να σχηματίσει δύο οργανώσεις εταίρους: Τα National Corps Party και Azov Civil Corps. Λόγω αυτής της συνδεσιμότητας, ήταν η πρώτη ομάδα που εθνικοποιήθηκε. Έπειτα από αυτό έγιναν προσπάθειες να εξαλειφθούν οι ξένοι και οι εξτρεμιστές κατά του Κιέβου με περιορισμένη επιτυχία. Αυτοί που ελέγχονταν συχνά στέλνονταν στο Πολιτικό Σώμα, αλλά η ναζιστική επιρροή παραμένει εδραιωμένη.
Η συνεχιζόμενη στενή διαπλοκή του ναζισμού, της πολιτικής και του τάγματος αποδεικνύεται από τους βαθείς δεσμούς μεταξύ των διοικητών και του κόμματος.
Για παράδειγμα, ο πρώην μακροχρόνιος διοικητής και νυν αρχηγός στο Εθνικό Σώμα, Μαξίμ Ζορίν, διευκολύνει την εκπαίδευση εθελοντών και τη στρατολόγηση για το Τάγμα σε τοποθεσίες όπου ο Χίτλερ μίλησε στο παρελθόν.
Επιπλέον, ο σημερινός διοικητής Ντένις Προκοπένκο βρίσκεται στη μονάδα από την πρώτη μέρα και διατηρεί την κομματική και ναζιστική κουλτούρα της.
Το 2018, το Εθνικό Σώμα δημιούργησε μια νέα θυγατρική της Αζόφ γνωστή ως National Druzhyna, μια συμμορία του δρόμου περίπου 600 μελών. Αυτή η ομάδα ήταν υπεύθυνη για πολλαπλές βίαιες επιθέσεις εναντίον Ρομά, Εβραίων και άλλων μειονοτικών ομάδων, καθώς και πολιτικών αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένων ακαδημαϊκών».
6. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα όσο ο πρώτος διοικητής τους, ο Αντρίι Μπιλέτσκι (Andriy Biletsky), ο οποίος ηγήθηκε της νεοναζιστικής οργάνωσης Πατριώτης της Ουκρανίας και της Εθνικοσοσιαλιστικής Συνέλευσης.
7. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε το The Nation να γράφει στις 22/2/2019:
«Η Ουκρανία μετά το Μαϊντάν είναι το μόνο κράτος στον κόσμο, που έχει νεοναζιστικό σχηματισμό στις ένοπλες δυνάμεις της».
8. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε τον Μάρτη του 2018 ακόμα και η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι για την στρατιωτική βοήθεια στο ουκρανικό καθεστώς, διαχώριζε τη θέση του μιλώντας για απαγόρευση παροχής όπλων και στρατιωτική εκπαίδευση στο Αζόφ από τις αμερικανικές δυνάμεις αφού πρόκειται για «τάγμα νεοναζί».
Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα που, δυστυχώς για τους ξεπλένηδες οι οποίοι επιχειρούν να τους ξεπλύνουν, η ναζιστίλα τους δεν κρύβεται με τίποτα.
Ας περιγράψουμε την ναζιστίλα – που δεν… βλέπει ο κύριος Ellinika Hoaxes – με τις τρεις φωτογραφίες:
Φωτο 1: Το έμβλημα των Αζοφ (Wolfsangel/Λυκοπαγίδα)
Φωτό 2: Eίναι το ίδιο έμβλημα που έφεραν οι μονάδες της 4ης Θωρακισμένης Μεραρχίας των SS που διέπραξε στην Ελλάδα σφαγές και Ολοκαυτώματα, όπως στο Δίστομο.
Φωτό 3:-Το ίδιο έμβλημα είναι υιοθετημένο από την Χρυσή Αυγή στα ναζιστικά της εγχειρίδια.
Μεταξύ άλλων θα θαυμάσετε δείγματα γραφής της «αλήθειας», όπως την υπηρετεί η εταιρεία που έχει αναλάβει ρόλο ελεγκτή στην Ελλάδα για λογαριασμό του Facebook.
1. Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία του Γκαίμπελς! Πατήστε ΕΔΩ και δείτε τα σχόλια. Απολαύστε το «αστικό δημοκρατικό τόξο» να αναμηρυκάζει τις ναζιστικές «αλήθειες» εκπροσωπούμενο από τους κυρίους Ellinika Hoaxes (Αλικάκος – Δανιηλίδης) και θαυμάστε τον (νεο)φιλελευθερισμό να δρα, επί τω φεισμπουκικό έργω, ως τροφός του χρυσαυγιτισμού.
2. Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία των αφεντικών! Πατήστε ΕΔΩ και δείτε την ανάρτηση και τα σχόλια. Η ατελείωτη προσήλωση, από τους κυρίους Ellinika Hoaxes, στην υπεράσπιση των πάντα καλών αφεντικών, που αποκλείεται να φταίνε για οτιδήποτε συμβαίνει στις μεγαλοεπιχειρήσεις τους, δεν απορρέει από το γεγονός ότι είναι τσιράκια των αφεντικών, αλλά υπέρμαχοι της… αλήθειας. Ποιας αλήθειας; Εκείνης που λέει ότι τα περί «μεγάλου κεφαλαίου» και «ανάλγητων» καπιταλιστών είναι ένα κομμουνιστικό «αφήγημα»…
3.Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία ξεπλύματος της χούντας. Πατήστε ΕΔΩ και δείτε πώς οι «υπερασπιστές της αλήθειας» συγχρονίστηκαν με τον χρυσαυγίτη Λαγό και τον γνωστό δημοκράτη αντιπρόεδρο της ΝΔ, τον Γεωργιάδη, και πώς συμμετείχαν – μόλις πέρσι – στο βέβηλο «παιχνιδάκι» για το αν οι νεκροί του Πολυτεχνείου ήταν.. «μέσα ή έξω» από το Πολυτεχνείο. Παρακολουθήστε πως έδωσαν το δικό τους «παρών» – πάντα στο όνομα της «αλήθειας» – στην γενικότερη επιχείρηση να ξαναγραφτεί με χρυσαυγίτικους όρους η Ιστορία όσον αφορά τα εγκλήματα της χούντας σε όλη την διάρκεια της επταετίας και ειδικά τις μέρες της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο.
4. Τα Εllinika Hoaxes στην υπηρεσία των ΜΚΟ του ιμπεριαλισμού. Πατήστε ΕΔΩ και διαβάστε ένα κείμενο – πλυντήριο για τα «Λευκά Κράνη» και ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να αντιληφθείτε πως έχουν αξιοποιηθεί και προσφερθεί τα «Λευκά Κράνη» στην εξυπηρέτηση της προπαγάνδας του ιμπεριαλισμού. Ξέρουμε ότι λέξεις όπως «ιμπεριαλισμός» δεν αρέσουν στους κυρίους Ellinika Hoaxes. Τι να κάνουμε; Θα το ξεπεράσουν.
5. Τα Εllinika Hoaxes στην υπηρεσία της… διασκέδασης. Όταν τα τσακάλια δεν… διασώζουν την αλήθεια, γενικώς, στον ελεύθερο χρόνο τους λένε την αλήθεια για θέματα όπως αυτά:
Διαβάστε επίσης: Ο «Ημεροδρόμος» δημοσίευσε το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;. Οι κύριοι αυτοί, ως «προστάτες» της αλήθειας – όπως έχουν αυτοχρησθεί – προχώρησαν σε λογοκρισία. Οι αναγνώστες μας μπορούν να διαβάσουν αναλυτικά και το άρθρο που δημοσιεύεται στον «Ημεροδρόμο» (εδώ) και το δημοσίευμα αυτών των εκλεκτών κυρίων [Όχι, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν κηρύχθηκε αθώος μετά θάνατον (εδώ)] και να κρίνουν. Αναλυτικό ρεπορτάζ του «Ημεροδρόμου»: Οι ΝΑΤΟμπατσοι των Ellinika Hoaxes
Κι ένα ακόμα δείγμα «αλήθειας» από τους «μπάτσους» του facebook υπό τον τίτλο «Η παραπληροφόρηση σχετικά με την ιντερφερόνη άλφα 2β από την Κούβα στην αντιμετώπιση της νόσου COVID-19». Επιδίωξαν να ενημερώσουν για ένα σοβαρό θέμα όπως ο κορωνοϊός, για την εξάπλωση του και την αντιμετώπιση του. Και κατάφεραν αυτό: Τα ellinikahoaxes.gr παραπληροφορούν.
Και εις ανώτερα, ευχόμαστε, στους λάτρεις της «τεκμηρίωσης». Και του ξεπλύματος. Και του ναζισμού.
Μετρώντας τα χρόνια, τα πιο πολλά , τα έχω αφήσει πίσω.
Δεν είναι μακριά η μέρα που θα αρχίσω να μετρώ τα επόμενα , σχολιάζοντας κατ ιδίαν: " άντε, λίγο ακόμη.."
Πολλά έζησα, πολλά είδα, πολλά έμαθα, πολλά έχασα, πολλά κέρδισα, αδίκησα κι αδικήθηκα, έκλαψα πολύ και γέλασα ακόμη περισσότερο.
Πεινούσα όταν ήμουνα παιδί, μα εύκολα χόρτασα με το πρώτο πιάτο φαγητού, ολόκληρο για μένα. Έκλεψα λάδι και ψωμί, δεν με τσάκωσαν ποτέ, μα μόλις μπόρεσα τα επέστρεψα πολλαπλάσια.
Μεγάλωσα δύσκολα μα όμορφα. Κυνήγησα και κυνηγήθηκα.
Τίμησα τους γονείς μου, τ αδέλφια μου, τα παιδιά μου, τον σύντροφό μου στη ζωή,τους φίλους μου. Τους αγάπησα, πέρα για πέρα.
Λάθη;; Μα, ναί! Έχω κάνει πολλά. Δεν τα παραδεχόμουν φανερά πάντα. Μα προσπαθούσα να μην τα ξανακάνω. Άλλοτε τα κατάφερνα, άλλοτε όχι.
Μεγάλωσα σε μαύρους καιρούς. Γεννήθηκα μετά τον εμφύλιο. "Ανθούσαν" οι εξορίες, το δόγμα Τρούμαν, οι μαυραγορίτες, οι δωσίλογοι γίνονταν σιγά-σιγά η άρχουσα τάξη του τόπου μας.
"Ηττημένοι" νικητές οι απελευθερωτές μας.
Προδοσία Βάρκιζας.
Το 114, οι " Λαμπράκηδες", το ξύλο και οι μάνικες νερού.. Δολοφονίες. Λαμπράκηδες και Πέτρουλες , σημάδεψαν την πρώτη μου νειότη..Αποστασίες και κρυφτούλια. Μπερδεύονταν στο μυαλό και στη ζωή μου , Εγγλέζοι κι Αμερικάνοι στην καρδιά και στο συμφέρον, που φορούσαν τα ρούχα της πατρίδας μου και μιλούσαν την μητρική μου γλώσσα.
Χούντα.
Πολυτεχνείο. Κύπρος.
Οι δολοφόνοι επονομάσθηκαν " Εθνάρχες"..
"Σοσιαλιστικά κινήματα" , ένα τέλειο πιάτο καπιταλιστικά σερβιρισμένο. Αμερικάνικο. Επιστημονικό.
Έσπειρε σύγχιση στον κοσμάκη. Τον ξεγέλασε. Είχε μόλις ξεφορτωθεί την δικτατορία και νόμισε, πως, ναι, αυτό ήταν. Σωθήκαμε. Μπαλκόνια πρασινογάλανα με λαϊκά συνθήματα..
Ένα ψέμμα που κράτησε πολύ..
Ύστερα, οι άλλοι. " Η σειρά μου, η σειρά σου". Έτσι πάνε αυτά.
Κάπου στην πορεία , χλώμιασε το κουτσαβακίστικο μπλε.
Έτοιμη η καβάντζα.
" Εφθάρη ανθρωπάκια μέσα σας η δεξιά; Πάρτε έναν κλώνο του πασόκ , νοιώστε ο τι είστε ο κυρίαρχος λαός , γονατίστε στην Καισαριανή και την μαντήλα του Αραφάτ και θα τα ξαναπούμε σε τέσσερα χρονάκια.."
Και ήπιαμε πολλές φραπεδούπες με τζήν και κοντομάνικο πουκάμισο.
Και υπογράψαμε την πληρη υποδούλωσή μας. Εθνική, κοινωνή και οικονομική.
Και τα τέσσερα περάσανε.
Και πάλι " τα μπλέ σου τα στολίδια"..
Η βία, η τρομοκρατία, η ανεργία, ο πληθωρισμός, ο φασισμός.
Σηψαιμία, βόθρος. Ανήλιαγα κι απότιστα μεγαλώνουν τα παιδιά. Αθόρυβα και παραπεταμένα πεθαίνουν τα γερόντια μας.
Μέσα σ αυτά κι απ΄όλα αυτά, πέρασα ως σήμερα.
Όλα στον αέρα. Ανάμεσα στο τίποτα και στο πουθενά.
Μα όλα αυτά τα χρόνια, κάτω απ΄όλους τους καιρούς, δεν αποχωρίστηκα στιγμή απ΄την περηφάνεια μου.
... Κι όταν ήρθε μια στιγμή , η μαύρη Πέμπτη της 7ης του Απρίλη να δοκιμαστεί η περηφάνεια όχι μόνο η δική μου μα κι όλων μας, καθώς και του παρελθόντος, δεν χρειάστηκε καν η διαδικασία.
Δεν τέθηκε ούτε ως ρητορική ερώτηση.
ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ θα παραστεί!!
Ο ξεπεσμός, η αθλιότητα , η δουλοπρέπεια , το ξεπούλημα, ο φασισμός εν κατακλείδι, δικός τους. Μόνο δικός τους.
Εμείς, έχουμε την περηφάνεια μας.
..Διότι εμείς, είμαστε, "ΜΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΣΤΟΡΙΑΣ"
Καθώς η κατάσταση στην Ουκρανία εξελίσσεται, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα εξακολουθεί να προωθεί την εσφαλμένη αντίληψη ότι το ΝΑΤΟ (και οι ΗΠΑ εξ ορισμού) είναι κατά κάποιον τρόπο μια συμμαχία για την ειρήνη.
Οι ΗΠΑ δόμησαν το ΝΑΤΟ τοποθετώντας σε ανώτατα αξιώματα Ναζί εγκληματίες πολέμου
Η απάτη της ειρηνικής συμμαχίας διαιωνίζεται, για να πειστούν οι άνθρωποι ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι απλά ανάμεσα στο «καλό» με τις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ από τη μια πλευρά και στο «κακό» με τη Ρωσία από την άλλη.
Επομένως, όλοι θα πρέπει να υποστηρίξουν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αντιτασσόμενοι στη Ρωσία, ώστε να έρθει η επί γης ειρήνη.
Όμως, η ιστορία και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που γράφεται με πολέμους εναντίον άλλων χωρών, αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο.
Τα γεγονότα δείχνουν ότι όταν οι χιτλερικοί παραδόθηκαν στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τη Σοβιετική Ένωση να παίζει τον κύριο ρόλο στην ήττα τους, οι Αγγλοαμερικανοί άρχισαν να βοηθούν στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας και οικονομικά και στρατιωτικά.
Η Γερμανία έγινε τότε το προπύργιο ενάντια στη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση, τον υποτιθέμενο σύμμαχο των Αγγλοαμερικανών εν καιρώ πολέμου, που προσδιορίστηκε ως ο κύριος εχθρός τους.
Αυτό το μεταπολεμικό σχέδιο, το οποίο είχε ήδη εξυφανθεί πριν από το τέλος του πολέμου, περιελάμβανε το σχηματισμό της επιθετικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, στις 4 Απρ. 1949, εντός της οποίας ουκ ολίγοι στρατιωτικοί ηγέτες του Χίτλερ έπαιξαν βασικούς ρόλους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο στρατηγός Άντολφ Χόιζινγκερ (Adolf Heusinger), ένας καριερίστας στρατιωτικός που με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε μέλος του Γερμανικού Αρχηγείου και βοήθησε στο σχεδιασμό της ναζιστικής εισβολής στην Πολωνία, στη Δανία, στη Νορβηγία, στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες.
Λονδίνο, 19 Ιανουαρίου 1961. Ο Δυτικογερμανός στρατηγός Adolf Heusinger (1897-1982), Γενικός Επιθεωρητής της Bundeswehr, με τον Sir Hector McGregor (1910-1973, δεξιά), Αρχιστράτηγο της Διοίκησης Καταδιωκτικών, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Αρχηγείου της RAF. (Φωτογραφία Douglas Miller/Keystone/Hulton Archive/Getty Images)
Στην Πολωνία μάλιστα διαπράχθηκε από τους Ναζί ένα από τα χειρότερα εγκλήματα που έχει γνωρίσει ποτέ η ιστορία, με περίπου 6.000.000 σκοτωμένους, οι περισσότερες ανθρώπινες απώλειες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Ο Χόιζινγκερ σκαρφάλωσε γρήγορα στις διοικητικές βαθμίδες της Βέρμαχτ και το 1944 διορίστηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού του Αδόλφου Χίτλερ.
Μετά τον πόλεμο ανακρίθηκε από τους Αμερικανούς αλλά δεν παραπέμφθηκε σε δίκη.
Ένα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA αναφέρει:
«Με την παράδοσή του στις αρχές του Αμερικανικού Στρατού τον Μάιο του 1945, ανέκυψε το ζήτημα της ενοχής του [Χόιζινκερ] ως εγκληματία πολέμου, για κάποιες διαταγές που υπέγραψε και διαβίβασε και οι οποίες σφράγισαν τη μοίρα αιχμαλώτων Ρώσων πολιτικών αξιωματούχων και κομάντος των συμμαχικών δυνάμεων. Ωστόσο, ενόψει της στάσης συνεργασίας του στη Νυρεμβέργη και του γεγονότος ότι είχε υπογράψει μόνο τις διαβιβαστικές εντολές, δεν έγινε καμία ενέργεια. Αντίθετα, υπηρέτησε αμισθί ως σύμβουλος έρευνας στο Γραφείο του Επικεφαλής των Ηνωμένων Πολιτειών για Εγκλήματα Πολέμου στη Νυρεμβέργη, κατά διαστήματα μεταξύ 1945 και 1948».
Έτσι, αντί ο Χόιζινγκερ να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου, έγινε σύμβουλος σε στρατιωτικά ζητήματα του Κόνραντ Αντενάουερ, όταν αυτός αναγορεύτηκε πρώτος Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας το 1949.
28 Φεβ. 1964. Ο στρατηγός Adolf Heusinger, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), σε συνάντηση με τον Υπουργό Άμυνας Robert S. McNamara (δεξιά) στο Πεντάγωνο, για να συζητήσουν θέματα άμυνας σχετιζόμενα με τον κοινωφελή οργανισμό.
Μια από τις πρώτες ενέργειες του Αντενάουερ ήταν να καταγγείλει την αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας και να αμνηστεύσει τους Ναζί εγκληματίες πολέμου.
Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 1951, σχεδόν 800.000 εγκληματίες πολέμου είχαν επωφεληθεί της αμνηστίας.
Ο Αντενάουερ, εκτός των άλλων, είχε συγγένεια εξ αγχιστείας με τον John J. McCloy, που ήταν Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ για τη Γερμανία και αργότερα Πρόεδρος της Rockefellers’ Chase Manhattan Bank και του Ιδρύματος Φορντ (Ford Foundation), και ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόωρη αποφυλάκιση πολλών Ναζί εγκληματιών πολέμου, καταδικαμένων στη Νυρεμβέργη.
Ανάμεσά τους και οι βιομήχανοι Alfried Krupp και Friedrich Flick που μετά τις σύντομες διακοπές τους συνέχισαν να πλουτίζουν, αναλαμβάνοντας ηγετικούς ρόλους στη μεταπολεμική γερμανική οικονομία.
Το 1955, με την ίδρυση της Μπούντεσβερ [ΣτΜ: Bundeswehr· Ομοσπονδιακή Άμυνα], των ανασυσταθεισών Δυτικογερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Χόιζινγκερ επέστρεψε στη στρατιωτική υπηρεσία και διορίστηκε Αντιστράτηγος.
Το 1957 προήχθη σε Στρατηγό και έγινε ο πρώτος Γενικός Επιθεωρητής της Μπούντεσβερ.
Με αυτή του την ιδιότητα υπηρέτησε μέχρι το 1961, οπότε και διορίστηκε Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, θέση που τον κατέστησε ανώτερο στρατιωτικό εκπρόσωπο της συμμαχίας.
Βόννη, 2 Δεκ. 1958. Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο Ανώτατος Διοικητής των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ, στρατηγός Hans Speidel (ξεπλύθηκε με την Επιχείρηση Βαλκυρία), ο Ανώτατος Διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, στρατηγός Jean Etienne Valluy και ο στρατηγός Adolf Heusinger. (Φωτογραφία Kurt Rohwedder/συμμαχία εικόνας μέσω Getty Images)
Το 1963 έγινε Αρχηγός του Επιτελείου του ΝΑΤΟ μέχρι το 1964.
Πολλοί άλλοι πρώην Ναζί με περίοπτους ρόλους ακολούθησαν παρόμοια μονοπάτια, ιδίως ως Αρχηγοί των Συμμαχικών Κεντρικών Δυνάμεων στην Ευρώπη.
Μερικά μόνο παραδείγματα:
― Hans Speidel: Στρατηγός που συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία, στη Γαλλία και στη Σοβιετική Ένωση, από τους ιδρυτές της Μπούντεσβερ, είχε καθοριστικό ρόλο στον επανεξοπλισμό και την ένταξη της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ και το 1957 έγινε Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης.
― Dr. Eberhard Taubert: Στουρμφύρερ [ΣτΜ: Παραστρατιωτικός βαθμός του Ναζιστικού Κόμματος το 1925, επίσημο αξίωμα από το 1928]. Εργάστηκε με τον Γκέμπελς στο Υπουργείο Προπαγάνδας των Ναζί, όπου ήταν υπεύθυνος στο σχεδιασμό του κίτρινου άστρου για τους Εβραίους. Μετά τον πόλεμο, έγινε σύμβουλος του πρώην Ναζί Φραντς Γιόζεφ Στράους, Γερμανού Υπουργού Άμυνας 1956-62, και διορίστηκε από τον Στράους στο Τμήμα Ψυχολογικού Πολέμου του ΝΑΤΟ, το οποίο ξέρναγε αντικομμουνιστική προπαγάνδα ακριβώς όπως το υπουργείο του Γκέμπελς κατά τη διάρκεια του πολέμου.
― Friedrich Guggenberger: Ναζί ναύαρχος και διοικητής Υποβρυχίου που είχε βυθίσει 17 συμμαχικά πλοία. Αργότερα υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Αρχηγός Επιτελείου στη διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων του ΝΑΤΟστο Βορρά (AFNORTH) 1968-72.
― Johannes Steinhoff: Γερμανός στρατηγός, πιλότος μαχητικού της Λουφτβάφε. Έγινε Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, 1971-74, κατέχοντας μέχρι τότε διάφορες άλλες διοικητικές θέσεις εντός του Οργανισμού.
― Johann von Kielmansegg: Αξιωματικός του Γενικού Επιτελείου στην Ανώτατη Διοίκηση της Βέρμαχτ, 1942-44, ήταν Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, 1967-68.
[Πρώτη φωτό, ο Kielmansegg όρθιος αριστερά, στο Μέτωπο του Χίτλερ. Δεύτερη φωτό, το 1968, κατά την αποχώρησή του, κατόπιν ευδοκίμου υπηρεσίας, από το Μέτωπο του ΝΑΤΟ].
― Ernst Ferber: Ταγματάρχης της Βέρμαχτ. Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, 1973-75. Δεξιά φωτό, 1975.
Ο Ferber, απερχόμενος, παραδίδει την "τιμημένη" σημαία του ΝΑΤΟ στον νέο Διοικητή, στρατηγό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Richard Hastings Ellis].
― Karl Schnell: Πρώτος Γενικός Επιτελικός Αξιωματικός του LXXVI Σώματος Τεθωρακισμένων.
― Karl Schnell: Αρχηγός του ΝΑΤΟ των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης, 1975-77.
― Franz Joseph Schulze: Αρχηγός της Τρίτης Αντιαεροπορικής Πυροβολαρχίας του 241 Συντάγματος. Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, 1977-79.
Άαχεν, 27 Σεπ. 1979. Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο στρατηγός Ferdinand von Senger und Etterlin, ο στρατηγός Franz-Joseph Schulze και ο ομοσπονδιακός υπουργός Άμυνας Hans Apel, του σοσιαλδημοκράτη Καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ, κατά τον αποχαιρετισμό του απερχόμενου Γενικού Διοικητή του ΝΑΤΟ για την Κεντρική Ευρώπη, Schulze. (Photo by Roland Scheidemann/picture alliance via Getty Images)
― Ferdinand von Senger und Etterlin: Υπολοχαγός της 24ης Μεραρχίας Τεθωρακισμένων της Έκτης Γερμανικής Στρατιάς. Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, 1979-83.
Τα ιστορικά δεδομένα είναι ξεκάθαρα.
Αντί να δικαστούν και να πληρώσουν για τα αμέτρητα εγκλήματα που σχεδίασαν και διέπραξαν, ο Χόιζινγκερ, ο Σπάιντελ και άλλοι διαβόητοι ναζί εγκληματίες πολέμου πήραν συγχωροχάρτι από τους Αγγλοαμερικανούς.
Αντί να λογοδοτήσουν, ανταμείφθηκαν για τις υπηρεσίες τους στους Ναζί, παίρνοντας θέσεις-κλειδιά στην ανοικοδόμηση του δυτικογερμανικού στρατού, για να αντιταχθούν στη Σοβιετική Ένωση με το διορισμό τους σεανώτατα αξιώματα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη για τους ίδιους άθλιους σκοπούς.
Ανατολικό Μέτωπο, 1 Ιουν. 1942. Ο Adolf Heusinger σε πρώτο πλάνο, με τον συνονόματο Φύρερ του, σε σύσκεψη στο Αρχηγείιο Στρατού στην Πολτάβα της Ουκρανίας. Τρίτος από δεξιά ο πολύς Friedrich Paulus, που υποχρεώθηκε στην ταπεινωτική παράδοση άνευ όρων στις σοβιετικές δυνάμεις (31 Ιαν. 1943), μετά την πανωλεθρία του στο Στάλινγκραντ.
Υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη διασύνδεση των Ναζί με τις ΗΠΑ, με τον δυτικογερμανικό στρατό και με το ΝΑΤΟ, που φανερώνει για άλλη μια φορά τον πραγματικό ρόλο της συμμαχίας.
ο ΝΑΤΟ ποτέ δεν ήταν μια στρατιωτική δύναμη για την ειρήνη ή για την άμυνα απέναντι σε κάποια φανταστική Σοβιετική απειλή.
Αντίθετα, ήταν πάντα μια επιθετική στρατιωτική συμμαχία για να εξυπηρετεί, αποκλειστικά και μόνο, τους σκοπούς της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας ανά τον κόσμο.
