Πηγή: Katiousa
Μπάμπης Ζαφειράτος / Μποτίλια Στον Άνεμο
Καθώς η κατάσταση στην Ουκρανία εξελίσσεται, η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα εξακολουθεί να προωθεί την εσφαλμένη αντίληψη ότι το ΝΑΤΟ (και οι ΗΠΑ εξ ορισμού) είναι κατά κάποιον τρόπο μια συμμαχία για την ειρήνη.
Οι ΗΠΑ δόμησαν το ΝΑΤΟ τοποθετώντας σε ανώτατα αξιώματα Ναζί εγκληματίες πολέμου
Η ιστορία του ΝΑΤΟ
– Dougal MacDonald –
Μετάφραση με την προσθήκη φωτό
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο
Από την ιστοσελίδα του
Marxist-Leninist Party of Canada, 28/3/2022
(Ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, 18 Φεβ. 1952)
Η απάτη της ειρηνικής συμμαχίας διαιωνίζεται, για να πειστούν οι άνθρωποι ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι απλά ανάμεσα στο «καλό» με τις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ από τη μια πλευρά και στο «κακό» με τη Ρωσία από την άλλη.
Επομένως, όλοι θα πρέπει να υποστηρίξουν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αντιτασσόμενοι στη Ρωσία, ώστε να έρθει η επί γης ειρήνη.
Όμως, η ιστορία και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που γράφεται με πολέμους εναντίον άλλων χωρών, αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο.
Τα γεγονότα δείχνουν ότι όταν οι χιτλερικοί παραδόθηκαν στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τη Σοβιετική Ένωση να παίζει τον κύριο ρόλο στην ήττα τους, οι Αγγλοαμερικανοί άρχισαν να βοηθούν στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας και οικονομικά και στρατιωτικά.
Η Γερμανία έγινε τότε το προπύργιο ενάντια στη σοσιαλιστική Σοβιετική Ένωση, τον υποτιθέμενο σύμμαχο των Αγγλοαμερικανών εν καιρώ πολέμου, που προσδιορίστηκε ως ο κύριος εχθρός τους.
Αυτό το μεταπολεμικό σχέδιο, το οποίο είχε ήδη εξυφανθεί πριν από το τέλος του πολέμου, περιελάμβανε το σχηματισμό της επιθετικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, στις 4 Απρ. 1949, εντός της οποίας ουκ ολίγοι στρατιωτικοί ηγέτες του Χίτλερ έπαιξαν βασικούς ρόλους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο στρατηγός Άντολφ Χόιζινγκερ (Adolf Heusinger), ένας καριερίστας στρατιωτικός που με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έγινε μέλος του Γερμανικού Αρχηγείου και βοήθησε στο σχεδιασμό της ναζιστικής εισβολής στην Πολωνία, στη Δανία, στη Νορβηγία, στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες.
Στην Πολωνία μάλιστα διαπράχθηκε από τους Ναζί ένα από τα χειρότερα εγκλήματα που έχει γνωρίσει ποτέ η ιστορία, με περίπου 6.000.000 σκοτωμένους, οι περισσότερες ανθρώπινες απώλειες από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Ο Χόιζινγκερ σκαρφάλωσε γρήγορα στις διοικητικές βαθμίδες της Βέρμαχτ και το 1944 διορίστηκε Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού του Αδόλφου Χίτλερ.
Μετά τον πόλεμο ανακρίθηκε από τους Αμερικανούς αλλά δεν παραπέμφθηκε σε δίκη.
Ένα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της CIA αναφέρει:
«Με την παράδοσή του στις αρχές του Αμερικανικού Στρατού τον Μάιο του 1945, ανέκυψε το ζήτημα της ενοχής του [Χόιζινκερ] ως εγκληματία πολέμου, για κάποιες διαταγές που υπέγραψε και διαβίβασε και οι οποίες σφράγισαν τη μοίρα αιχμαλώτων Ρώσων πολιτικών αξιωματούχων και κομάντος των συμμαχικών δυνάμεων. Ωστόσο, ενόψει της στάσης συνεργασίας του στη Νυρεμβέργη και του γεγονότος ότι είχε υπογράψει μόνο τις διαβιβαστικές εντολές, δεν έγινε καμία ενέργεια. Αντίθετα, υπηρέτησε αμισθί ως σύμβουλος έρευνας στο Γραφείο του Επικεφαλής των Ηνωμένων Πολιτειών για Εγκλήματα Πολέμου στη Νυρεμβέργη, κατά διαστήματα μεταξύ 1945 και 1948».
Έτσι, αντί ο Χόιζινγκερ να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου, έγινε σύμβουλος σε στρατιωτικά ζητήματα του Κόνραντ Αντενάουερ, όταν αυτός αναγορεύτηκε πρώτος Καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας το 1949.
Μια από τις πρώτες ενέργειες του Αντενάουερ ήταν να καταγγείλει την αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας και να αμνηστεύσει τους Ναζί εγκληματίες πολέμου.
Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 1951, σχεδόν 800.000 εγκληματίες πολέμου είχαν επωφεληθεί της αμνηστίας.
Ο Αντενάουερ, εκτός των άλλων, είχε συγγένεια εξ αγχιστείας με τον John J. McCloy, που ήταν Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ για τη Γερμανία και αργότερα Πρόεδρος της Rockefellers’ Chase Manhattan Bank και του Ιδρύματος Φορντ (Ford Foundation), και ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρόωρη αποφυλάκιση πολλών Ναζί εγκληματιών πολέμου, καταδικαμένων στη Νυρεμβέργη.
Ανάμεσά τους και οι βιομήχανοι Alfried Krupp και Friedrich Flick που μετά τις σύντομες διακοπές τους συνέχισαν να πλουτίζουν, αναλαμβάνοντας ηγετικούς ρόλους στη μεταπολεμική γερμανική οικονομία.
Το 1955, με την ίδρυση της Μπούντεσβερ [ΣτΜ: Bundeswehr· Ομοσπονδιακή Άμυνα], των ανασυσταθεισών Δυτικογερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο Χόιζινγκερ επέστρεψε στη στρατιωτική υπηρεσία και διορίστηκε Αντιστράτηγος.
Το 1957 προήχθη σε Στρατηγό και έγινε ο πρώτος Γενικός Επιθεωρητής της Μπούντεσβερ.
Με αυτή του την ιδιότητα υπηρέτησε μέχρι το 1961, οπότε και διορίστηκε Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, θέση που τον κατέστησε ανώτερο στρατιωτικό εκπρόσωπο της συμμαχίας.
Το 1963 έγινε Αρχηγός του Επιτελείου του ΝΑΤΟ μέχρι το 1964.
Πολλοί άλλοι πρώην Ναζί με περίοπτους ρόλους ακολούθησαν παρόμοια μονοπάτια, ιδίως ως Αρχηγοί των Συμμαχικών Κεντρικών Δυνάμεων στην Ευρώπη.
Μερικά μόνο παραδείγματα:
― Hans Speidel: Στρατηγός που συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία, στη Γαλλία και στη Σοβιετική Ένωση, από τους ιδρυτές της Μπούντεσβερ, είχε καθοριστικό ρόλο στον επανεξοπλισμό και την ένταξη της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ και το 1957 έγινε Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης.
― Dr. Eberhard Taubert: Στουρμφύρερ [ΣτΜ: Παραστρατιωτικός βαθμός του Ναζιστικού Κόμματος το 1925, επίσημο αξίωμα από το 1928]. Εργάστηκε με τον Γκέμπελς στο Υπουργείο Προπαγάνδας των Ναζί, όπου ήταν υπεύθυνος στο σχεδιασμό του κίτρινου άστρου για τους Εβραίους. Μετά τον πόλεμο, έγινε σύμβουλος του πρώην Ναζί Φραντς Γιόζεφ Στράους, Γερμανού Υπουργού Άμυνας 1956-62, και διορίστηκε από τον Στράους στο Τμήμα Ψυχολογικού Πολέμου του ΝΑΤΟ, το οποίο ξέρναγε αντικομμουνιστική προπαγάνδα ακριβώς όπως το υπουργείο του Γκέμπελς κατά τη διάρκεια του πολέμου.
― Friedrich Guggenberger: Ναζί ναύαρχος και διοικητής Υποβρυχίου που είχε βυθίσει 17 συμμαχικά πλοία. Αργότερα υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Αρχηγός Επιτελείου στη διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο Βορρά (AFNORTH) 1968-72.
― Johannes Steinhoff: Γερμανός στρατηγός, πιλότος μαχητικού της Λουφτβάφε. Έγινε Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, 1971-74, κατέχοντας μέχρι τότε διάφορες άλλες διοικητικές θέσεις εντός του Οργανισμού.
― Johann von Kielmansegg: Αξιωματικός του Γενικού Επιτελείου στην Ανώτατη Διοίκηση της Βέρμαχτ, 1942-44, ήταν Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, 1967-68.
[Πρώτη φωτό, ο Kielmansegg όρθιος αριστερά, στο Μέτωπο του Χίτλερ. Δεύτερη φωτό, το 1968, κατά την αποχώρησή του, κατόπιν ευδοκίμου υπηρεσίας, από το Μέτωπο του ΝΑΤΟ].
― Ernst Ferber: Ταγματάρχης της Βέρμαχτ. Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, 1973-75. Δεξιά φωτό, 1975.
 |
| ― Karl Schnell: Πρώτος Γενικός Επιτελικός Αξιωματικός του LXXVI Σώματος Τεθωρακισμένων. |
― Karl Schnell: Αρχηγός του ΝΑΤΟ των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης, 1975-77.
― Franz Joseph Schulze: Αρχηγός της Τρίτης Αντιαεροπορικής Πυροβολαρχίας του 241 Συντάγματος. Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων Κεντρικής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, 1977-79.
 |
| Άαχεν, 27 Σεπ. 1979. Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο στρατηγός Ferdinand von Senger und Etterlin, ο στρατηγός Franz-Joseph Schulze και ο ομοσπονδιακός υπουργός Άμυνας Hans Apel, του σοσιαλδημοκράτη Καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ, κατά τον αποχαιρετισμό του απερχόμενου Γενικού Διοικητή του ΝΑΤΟ για την Κεντρική Ευρώπη, Schulze. (Photo by Roland Scheidemann/picture alliance via Getty Images) |
― Ferdinand von Senger und Etterlin: Υπολοχαγός της 24ης Μεραρχίας Τεθωρακισμένων της Έκτης Γερμανικής Στρατιάς. Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, 1979-83.
Τα ιστορικά δεδομένα είναι ξεκάθαρα.
Αντί να δικαστούν και να πληρώσουν για τα αμέτρητα εγκλήματα που σχεδίασαν και διέπραξαν, ο Χόιζινγκερ, ο Σπάιντελ και άλλοι διαβόητοι ναζί εγκληματίες πολέμου πήραν συγχωροχάρτι από τους Αγγλοαμερικανούς.
Αντί να λογοδοτήσουν, ανταμείφθηκαν για τις υπηρεσίες τους στους Ναζί, παίρνοντας θέσεις-κλειδιά στην ανοικοδόμηση του δυτικογερμανικού στρατού, για να αντιταχθούν στη Σοβιετική Ένωση με το διορισμό τους σε ανώτατα αξιώματα του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη για τους ίδιους άθλιους σκοπούς.
 |
Ανατολικό Μέτωπο, 1 Ιουν. 1942. Ο Adolf Heusinger σε πρώτο πλάνο, με τον συνονόματο Φύρερ του, σε σύσκεψη στο Αρχηγείιο Στρατού στην Πολτάβα της Ουκρανίας. Τρίτος από δεξιά ο πολύς Friedrich Paulus, που υποχρεώθηκε στην ταπεινωτική παράδοση άνευ όρων στις σοβιετικές δυνάμεις (31 Ιαν. 1943), μετά την πανωλεθρία του στο Στάλινγκραντ.
Υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη διασύνδεση των Ναζί με τις ΗΠΑ, με τον δυτικογερμανικό στρατό και με το ΝΑΤΟ, που φανερώνει για άλλη μια φορά τον πραγματικό ρόλο της συμμαχίας.
ο ΝΑΤΟ ποτέ δεν ήταν μια στρατιωτική δύναμη για την ειρήνη ή για την άμυνα απέναντι σε κάποια φανταστική Σοβιετική απειλή.
Αντίθετα, ήταν πάντα μια επιθετική στρατιωτική συμμαχία για να εξυπηρετεί, αποκλειστικά και μόνο, τους σκοπούς της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας ανά τον κόσμο.
TML Daily, δημοσιεύτηκε στις 28 Μαρτίου 2022
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 28/3/2022