Σάββατο 24 Απριλίου 2021

20 λόγοι για το #ακαταδίωκτο τους. Του Ger. Grammatikopouloυ

 Ακαταδίωκτον, το

Αγαπούλες γιατί #ακαταδίωκτο; Τώρα που ξεβράστηκαν τα #πρακτικά και προφανώς έχει γυρίσει τούμπα το αεράκι;

Ακαταδίωκτα λοιπόν:
- η μασκαράτα με τις μάσκες αντί για την ειλικρίνεια της έλλειψης αρχικά και κατόπιν της χρησιμότητας άπαξ και υπήρξε διάθεση που τόσο τάισε την ΨΕΚΑ.
- η αυτάρεσκη υπεροψία του πρόωρου “νενικήκαμεν” μετά το πρώτο κύμα χωρίς ίχνος ψύχραιμης ανάλυσης των πραγματικών παραγόντων και που οδήγησε τελικά στο άγριο μπαράζ από χαστούκια που τρώμε 6 μήνες τώρα.
- το 8μηνο νυχτερινό κλειδαμπάρωμα που στόχο είχε την δυσφορία των πολιτών ώστε να μην ασχοληθούν με τις ελλείψεις και αμέλειες
- το 6μηνο ΜΗ-lockdown μηδενισμού κοινωνικού χρόνου αλλά “μη ενόχλησης” των “παραγωγικών διαδικασιών”
- το ένζυμο στις μύτες των παιδιών που γέλαγαν και τα πλακάκια στις σχολικές αίθουσες
- το διάγραμμα που εξηγούσε την έκθεση κινδύνου 15 > 25 μαθητές
- το “δεν κολλάει στα σχολεία” που έχουμε και το κράζουμε από τον Σεπτέμβρη φο φακς σέηκ
- το “δεν κολλάει στα λεωφορεία” που είναι αυταπόδεικτα ηλιθιώδες
- το αλγοριθμικό (ερ)EVA(ος) της TUIριστικής διασποράς που σκοπεύουν – ω φρίκη! - να επαναλάβουν και φέτος
- το ανύπαρκτο δίκτυο test – trace – isolate 14 μήνες μετά
- το έξτρα ελληνικό νούμερο κλόουν στο θέμα του εμβολιασμού στο πανευρωπαϊκό τσίρκο της Κομισιόν
- το “όλα τα εμβόλια ίδια είναι” με την σκόπιμη διάκριση “δικών μας” και “πλεμπαίων”
- το callcenter του ΕΟΔΥ από ανειδίκευτους νέους και νέες που ακολουθώντας flowcharts στην οθόνη τους – όποτε τέλος πάντων απαντούσαν – έπειθαν ασθενείς να πεθάνουν ησύχως σπίτι τους και να μην ενοχλούν.
- το παραμύθι με τις κορδέλες σε κλίνες ΜΕΘ που υπήρξαν μαγικές εικόνες, χωρίς προσωπικό, χωρίς υποστήριξη
- το φιάσκο της Θεσσαλονίκης και της βόρειας Ελλάδας του 2ου κύματος παρά τις προειδοποιήσεις από τα λύματα αλλά και την επιδημιολογική εικόνα – ένα μήνα παρακαλάγαμε να κάνουν κάτι και μας είχαν στην γείωση.
- το “μονοθεματικό ΕΣΥ” που μπλοκάρισε 80% τακτικών χειρουργείων και το σύνολο σχεδόν της τακτικής παρακολούθησης άλλων νοσημάτων με τεράστια βλάβη στην Δημόσια Υγεία που δεν έχουμε δει ακόμα, γιατί αντί να στηθούν ανεξάρτητες νοσηλευτικές μονάδες Covid “κοβιδιάσανε” τα 3οβάθμια και τα πανεπιστημιακά ενώ στις μεγάλες πόλεις υπήρχε η δυνατότητα με ντουβάρια που προϋπήρχαν και οι ίδιες πολιτικές επιλογές είχαν ερημώσει στο παρελθόν. Έξτρα μπόνους η ενδονοσοκομειακή διασπορά στους πλέον ευπαθείς (ογκολογικούς, ανοσοκατεσταλμένους, κτλ).
- η επιστράτευση του ιδιώτη συναδέλφου που πρόσφερε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας στην γειτονιά και τώρα λείπει – ενώ τα νοσοκομεία είναι απλησίαστα – που έγινε αυθαίρετα, χωρίς κριτήριο, με ύπουλο κοινωνικό αυτοματισμό από τα πετσωμένα ΜΜΕ, με αυταρχισμό και απαράδεκτες στρατόκαυλες συμπεριφορές από τις διοικήσεις σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και ατελώς εμβολιασμένων γιατί για έναν ολόκληρο μήνα “δεν ήταν προτεραιότητα” οι ιδιώτες και τώρα ένας 40χρονος παλεύει για την ζωή του στην ΜΕΘ. Αλλά προς Θεού, μην προσλάβετε προσωπικό στα νοσοκομεία παρότι λείπανε κάτι χιλιάδες κόσμου και προ πανδημίας. Αλλά προς Θεού, μην ζορίσετε τις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές που ανήκουν πλέον στο διεθνές κεφάλαιο της #CVCετίας που συνεχίζετε με μεγαλύτερη ένταση από τους προηγούμενους να πριμοδοτείτε.
- η κολχικίνη που πήρε επίσημη ένδειξη από τον ΕΟΦ πριν καν ολοκληρωθεί το trial και που όταν ολοκληρώθηκε πήγε άπατο κουβά – τάχα μου επειδή έσκουζαν κάτι αντιπολιτευόμενοι ΨΕΚΟenablers.
- τα self tests χωρίς κανένα εχέγγυο ειλικρίνειας που θα λειτουργήσουν ως φύλλο συκής για το state of mind - εεε... ΜΕΘ #2, στο covid-free καλοκαιράκι μας και φέτος και καλό σας ψόφο εργαζόμενοι.
- και πόσα άλλα.. πραγματικά είναι ατέλειωτη η λίστα.
Ακαταδίωκτη η ΔΑΠ λοιμωξιολογίας λοιπόν που έναν χρόνο τώρα λειτουργεί ως ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΣΤΡΑ ξεπλύματος ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ επιλογών, όπως τους καταγγέλλω δημόσια και επώνυμα τουλάχιστον από τον Σεπτέμβρη.
Γιατί; Όχι φυσικά γιατί έχουν φόβο οι λοιμωξιολόγοι – εξάλλου απλά γνωμοδοτούσαν. Ούτε γιατί κινδυνεύουν από το δικομανικό μένος του κάθε ΨΕΚΟσυνήγορου και συν αυτώ βλαμμένων όπως δολίως και εναγωνίως προσπαθούν σήμερα να περάσουν τα πετσωμένα ΜΜΕ – αν ήταν έτσι, σόρρυ φιλαράκια προηγούμαστε μερικοί που έχουμε δεχθεί ΗΔΗ την επίθεσή τους χωρίς την “αίγλη” και την “προστασία” που απολαμβάνετε εσείς. Όχι, ακαταδίωκτο γιατί σημαίνει και “ανεξέταστο”. Αλλιώς, όταν θα αρχίσουν οι ερωτήσεις, κάποιοι θα εξηγήσουν τον ρόλο των ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ πιέσεων και αποφάσεων και πως αυτοί ήταν το περιτύλιγμα και μόνο. Και τότε οι εγκληματικές αμέλειες σε βαθμό κακουργήματος των πολιτικών και των διορισμένων τους τσουτσεκο-φιλαράκων θα είναι γυμνές στα μάτια όλων, χωρίς το περιτύλιγμα.
Να γιατί το ακαταδίωκτο.
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!
ΥΓ: φωτογραφικο παράδειγμα εμπλοκής γραναζιών μηχανισμου.
Μπορεί να είναι κοντινή λήψη

Gerasimos Grammatikopoulos

Δευτέρα 19 Απριλίου 2021

..Θύματα μιας αργής, επίμονης, μεθοδικής διαδικασίας,,


«Δεν θέλω την πραγματικότητα, θέλω τη μαγεία»
Λέει η Μπλανς Ντιμπουά στο Λεωφορείο ο Πόθος, του Τένεσι Ουίλιαμς.
Ένα πλάσμα που δεν μπορεί να αντέξει την σκληρή πραγματικότητα. Αλλά δεν την αντιμάχεται. Τη βιώνει, υπόκειται στις ολέθριες επιδράσεις της κι όμως την αποδέχεται. Βυθίζεται όλο και περισσότερο σ’ αυτήν, όσο κι αν πασχίζει με τη μαγεία και κάθε είδους παραισθησιογόνο ξόρκι να την αποφύγει και στο τέλος φτάνει να μην την αναγνωρίζει. Κι ακόμη χειρότερα: Την υπηρετεί! Μέχρι που παύει να υπάρχει πνευματικά ή βιολογικά.
Πόσα εκατομμύρια άνθρωποι δεν είναι έτσι; Που μπορεί να αγνοούν τον Τένεσι Ουίλιαμς, την Μπλανς Ντιμπουά, τους συν αυτή και πολλά άλλα, βιώνουν, όμως, την ίδια δυστυχία. Δυστυχία διπλή, αφόρητη κι απύθμενη. Μια που υπόκεινται σ’ αυτήν, ως βλαπτικότατη-στραγγαλιστική επίδραση, στη μοναδική και εξ αυτού απείρως πολύτιμη ζωή και μια – ακόμη χειρότερη, καθώς αυτή τη δυστυχία που τους πνίγει την αγνοούν, την εναγκαλίζονται και στο τέλος, γίνονται αυτοί οι ίδιοι δυστυχία βδελυρή, μιαρή και όζουσα και καταντούν να την υπηρετούν. Θύματα κατ’ αρχήν μιας αργής, επίμονης, μεθοδικής διαδικασίας πολιτιστικής εκβαρβάρωσης και κοινωνικής απανθρωποποίησης, θύτες στη συνέχεια των υπολοίπων, προς την ίδια κατάντια.
Αφαίρεσαν απ’ τη ζωή τους αξίες ζωής και συναισθηματικές καταστάσεις αξιοπρέπειας, λεβεντιάς, ηρωισμού, αλληλεγγύης, ηθικής και συναισθηματικής ανάτασης, έπαψαν οι άνθρωποι να τις βιώνουν, οι έννοιες ξεθύμαναν στη μνήμη, λησμονήθηκαν κι αυτές οι λέξεις που τις σήμαιναν. Αποκόπηκε ο άνθρωπος από το παγκόσμιο πολιτιστικό προϊόν – η όποια ενασχόληση κάποιων που επιμένουν με αυτό κατάντησε αντικείμενο χλεύης, ο ίδιος ο πολιτισμός «γκρίζαρε», θόλωσε, εξαφανίστηκε κάτω από τις λεπρές εναποθέσεις. Ο άνθρωπος έπαψε να ακούει μουσική, χάθηκαν τα βιβλία από τα σπίτια, η πληροφορία αντικαταστάθηκε απ’ τον θόρυβο, απωλέσθηκε κι αυτή ακόμη η ικανότητα ανάγνωσης. Τριακόσιες λέξεις απόμειναν να συνθέτουν τη διανοητική ένδεια και το εγκεφαλικό χέρσο από συνάψεις. Του επέτρεπαν μόνο κανένα ζωώδες ξεφάντωμα με πιθηκισμούς πάνω στα τραπέζια σκυλάδικων. Στις κερκίδες γηπέδων όπου αναστενάζει κάθε λογική.
Τον έπνιξαν στη βλακεία, στην παραεπιστήμη, στον ανορθολογισμό, στον κάθε παραλογισμό. Άμβλυναν τις νοητικές του λειτουργίες, ξέφτισαν τις αντιληπτικές του ικανότητες, εξαφάνισαν τα κοινωνικά αντανακλαστικά του. Τον εξαπατούν, τον χλευάζουν, τον εξευτελίζουν. Δυσωδία, αποχαύνωση και δουλοπρέπεια. Τον κατάντησαν άψυχο κουφάρι, «πουκάμισο αδειανό».
Έπαψε ακόμη και να αναγνωρίζει την ολέθρια βλαπτικότητα του περιβάλλοντος που του διαμόρφωσαν. Και τότε του τα πήραν όλα. Ακόμη και τη ζωή του. Κι αποβλακωμένος, ανίκανος να αντιληφθεί, στοιχίζει πειθήνια στη σειρά και τα ίδια τα παιδιά του για να τα κατασπαράξει ο θηρευτής του, ο δήμιος που ο ίδιος έθρεψε και υπηρετεί…

Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στη Ν. Ζηλανδία, ένας επιστήμονας, θέλοντας να αποφύγει τις ακαθαρσίες των περιστεριών από το περβάζι του παραθύρου του γραφείου του, τοποθετεί ένα ψεύτικο φιδάκι. Περιστέρια δεν ξαναπλησίασαν. Αλλά η Ν. Ζηλανδία δεν έχει φίδια. Και τα περιστέρια – οι γενιές που αναπαράχθηκαν εκεί, δεν έχουν δει ποτέ τους φίδι. Κι όμως αυτά, έχοντας αποτυπωμένο τον κίνδυνο στον ελάχιστο εγκέφαλό τους, δεν πλησιάζουν.

Κυριακή 18 Απριλίου 2021

,,Ημέρες λειψές, δύσπιστες, δύστροπες και απρόβλεπτες...,,

 


Τίς Παρασκευές ό ( μέσα) κόσμος ησυχάζει.
Κι ακούγεται ή αναπνοή του σιγανή, σάν ύπνος ξένοιαστου παιδιού, σάν μηχανή μεγάλου καραβιού στό ρελαντί....
Τίς Παρασκευές ό κόσμος δέν τρέχει ασθμένων πίσω από τίς εξατμίσεις τών γεγονότων.
Δεξιώνεται τίς ειδήσεις άλλοτε σάν αδιάφορος ιδιοκτήτης πανδοχείου ,ή σάν ρεσρψιονίστ ξενοδοχείου ημιδιαμονής κι άλλοτε σάν παρατηρητής αιματηρού καυγά σέ ξένη γειτονιά.
Έτσι θά ήταν ίσως κάποτε...στό πολύ κοντινό παρελθόν ( έγραφα πέρυσι), όμως αυτή ή φωσφορίζουσα άνοιξη τών εμβολίων, τών μεταλάξεων, τών κουρασμένων εσώκλειστων, μάς βρήκε όλους απροετοίμαστους, ανόρεχτους καί αδιάφορους.
Ημέρες λειψές, δύσπιστες, δύστροπες καί απρόβλεπτες...
Λένε πώς τελευταία, ό κόσμος αδιαφορεί γιά τίς ειδήσεις καί όχι μόνο τίς Παρασκευές.
Επειδή κουράστηκε καί στόμωσε από τό ψέμα τών γραφιάδων, από τήν ανοησία τών social media, από τήν αναλγησία, τήν έπαρση, τήν αμετροέπεια, τήν αποκοτιά καί τήν αλαζονεία τών πολιτικών.
Επειδή σιχάθηκε τούς μαιντανούς τής καθημερινής παραπληροφόρησης μέ τό σηκωμένο φρύδι καί τό υψωμένο δάκτυλο.
Λέξη δέν έχουν αναφέρει τά παιδιά τής τηλοψίας γιά τήν κτηνωδία τής διάλυσης τού ΚΕΘΕΑ... αλωνίζουν οί ναρκέμποροι.
Τά εργασιακά δικαιώματα καταστρατηγούνται.
Οί νέοι σπουδάζουν σέ μιά οθόνη καί αποχαυνόνονται στό κινητό καί στό τάμπλετ.
Παιδεραστές σέ ημερήσια διάταξη...
Δημοσιογράφοι στόχοι καί δολοφονημένοι μέ συμβόλαια θανάτου..
Άλλοι " δημοσιογράφοι " χειραγωγούν εκβιάζουν καί αμείβονται μέ τήν προστασία τής ΕΛΑΣ...
Συνάνθρωποί μας πεθαίνουν σέ διαδρόμους νοσοκομείων από εγκατάλειψη, παρατειμένοι, γιατί τό νοσηλευτικό προσωπικό δέν επαρκεί.
Χρεοκοπημένες οί περισσότερες ελληνικές οικογένειες κοιτούν καθημερινά μέ τά μάτια θολά, τό υψωμένο δάχτυλο τής...ατομικής ευθύνης..
Μά δέν έχει χρόνο ή Παρασκευή γιά συζητήσεις.
Φεύγει σάν ελαφίνα στά ενδότερα τού δάσους τού χρόνου καί τού μέσα κόσμου, ή Παρασκευή, βλέποντας τίς ώρες τού Σαββατοκύριακου μέ άλματα πιό γρήγορα από τή φθορά
Ή ώρα προσπέρασε... βιαστήτε... ότι πάρετε.. ότι προλάβετε..
Καλό Σαββατοκύριακο άνθρωποι, φίλοι, σύντροφοι, στίς μέρες τού κορωνοιού, τών εμβολίων καί τών... μεταλλαγμένων..

Παρασκευή 16 Απριλίου 2021

Η Τ.Ε. Ζακύνθου του ΚΚΕ Για Ταβουλάρη.



H T.E. Ζακύνθου του ΚΚΕ μπροστά στη συζήτηση που έχει ανοίξει για την μετονομασία της οδού Ταβουλάρη, ξεκαθαρίζει τα εξής:





Ο Ταβουλάρης ήταν ένας Κουίσλινγκ, συνεργάτης των ναζί, με συμμετοχή σε δύο κυβερνήσεις διορισμένες από τους ναζί στην πατρίδα μας ως υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Λογοθετόπουλου και στη συνέχεια στην κυβέρνηση Ράλλη.

Επάνδρωσε την Ειδική Ασφάλεια με άτομα του υποκόσμου και κακοποιούς, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως χωροφύλακες "άνευ θητείας".

Κανένα ντοκουμέντο συμμαχικών δυνάμεων ή επίσημη μαρτυρία δεν τον χαρακτηρίζει πράκτορα των συμμάχων όπως εσφαλμένα και χωρίς στοιχεία διαδίδεται.

Τιμή και δόξα αξίζει στους αγωνιστές που ύψωσαν το ανάστημα τους στη ναζιστική θηριωδία, το φασισμό και δολοφονήθηκαν από τις σφαίρες των ναζιστών και των ντόπιων συνεργατών τους δοσιλόγων, ταγματασφαλητών, χιτών κ.ά.

Ως εκ τούτου η θέση της ΤΕ του ΚΚΕ είναι η μετονομασία της οδού Ταβουλάρη.

Από την Τ.Ε. Ζακύνθου

[ Ο δοτός από τους Γερμανούς Πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης, στον Άγνωστο Στρατιώτη. Στο δεξιό άκρο της φωτογραφίας ο Αναστάσιος Ταβουλάρης]