Άνοιξη....
Ψυχή μου...
Τί να σε κεράσω σήμερα; Σοκολάτες και καραμέλες; Και μόλις περάσει η γλύκα, εγώ τί να σού πώ; Πώς έτσι είναι η ζωή; Και πώς μπορώ εγώ να σβήσω τίς σπίθες τών ματιών σου;;;;;
Έχω μία κούτα ξεχασμένα play mobil στο πατάρι.
Τί να σε κεράσω σήμερα; Σοκολάτες και καραμέλες; Και μόλις περάσει η γλύκα, εγώ τί να σού πώ; Πώς έτσι είναι η ζωή; Και πώς μπορώ εγώ να σβήσω τίς σπίθες τών ματιών σου;;;;;
Έχω μία κούτα ξεχασμένα play mobil στο πατάρι.
Αυτά θα σού κατεβάσω,να δείς πώς από τα κομματάκια αν τα ενώσεις σωστά, μπορεί να ξαναφτιαχτεί ένας άνθρωπος ολόκληρος και όρθιος.
Ψυχή μου, ντρεπόμαστε που ακόμα δεν καταφέραμε να σάς χαρίσουμε την πραγματική Άνοιξη..
Σού υποσχόμαστε ότι θα βγάλουμε απ' τα χεράκια σας τα μαρτάκια που σάς σφίγγουν.
Με το κόκκινο νήμα θα στολίσουμε τίς φωλιές τών χελιδονιών.
Καμία μάνα δεν αντέχει να βλέπει ότι τα παιδιά της ζούν μέσα σε γκρίζο σπίτι.
Και με τα λευκά θα φτιάξουμε φωλιές για τα μωράκια τής Ειρήνης.
Ξέρετε παιδιά πόσα χρόνια είναι που τα περιστέρια δεν έχουν τη δύναμη να σπάσουν το τσόφλι και να γεννηθούν ;
Πάγωσε η Ειρήνη , πέθανε η Ειρήνη, και τί ειρωνεία να τη χωρίζει απ' τη ζωή μόνο ένα τσόφλι.Τι κρίμα.. Πόσες ξοδεμένες - σπαταλημένες ανάσες στον αργό θάνατο,κι ούτε μιά φάτνη για την Ειρήνη με τα χνώτα σας...
Χριστιανοί...
Σού υποσχόμαστε ότι θα βγάλουμε απ' τα χεράκια σας τα μαρτάκια που σάς σφίγγουν.
Με το κόκκινο νήμα θα στολίσουμε τίς φωλιές τών χελιδονιών.
Καμία μάνα δεν αντέχει να βλέπει ότι τα παιδιά της ζούν μέσα σε γκρίζο σπίτι.
Και με τα λευκά θα φτιάξουμε φωλιές για τα μωράκια τής Ειρήνης.
Ξέρετε παιδιά πόσα χρόνια είναι που τα περιστέρια δεν έχουν τη δύναμη να σπάσουν το τσόφλι και να γεννηθούν ;
Πάγωσε η Ειρήνη , πέθανε η Ειρήνη, και τί ειρωνεία να τη χωρίζει απ' τη ζωή μόνο ένα τσόφλι.Τι κρίμα.. Πόσες ξοδεμένες - σπαταλημένες ανάσες στον αργό θάνατο,κι ούτε μιά φάτνη για την Ειρήνη με τα χνώτα σας...
Χριστιανοί...
Παιδιά... Πρέπει να σάς χαρίσουμε Απρίληδες χωρίς σταύρωση, και ο Μάης να μη φοράει στο κεφάλι τα μαραμένα λουλούδια τού επιτάφιου.
Παιδιά ντρεπόμαστε..
Δεν πάει άλλο πιά να σάς κοροϊδεύουμε με καραμέλες και σοκολάτες...
Παιδιά ντρεπόμαστε..
Δεν πάει άλλο πιά να σάς κοροϊδεύουμε με καραμέλες και σοκολάτες...
Την Άνοιξη,την Άνοιξη την αληθινή οφείλουμε να πλέξουμε , βγάζοντας τα σφιχτά μαρτάκια απ' τα χεράκια σας.... Δεν πάει άλλο...Γέμισε η αθωότητα σημάδια...
Στον Αλέξανδρο μου, και στη φίλη Καλλιόπη Χριστοφή ♥️
