-Και Μετά το Χειροκρότημα; Του Γιώργου Μαργαρίτη!

Γιώργος Μαργαρίτης

Στα σημερινά Τα Νέα
Και μετά το χειροκρότημα;

Δεν γνωρίζω εάν η υπεράσπιση της Μαριούπολης από τους γνωστούς παραστρατιωτικούς σχηματισμούς της Ουκρανίας θα πάρει θέση ισότιμη στην ιστορία της Ανθρωπότητας και θα θεωρηθεί αντάξια με την πολιορκία του Μεσολογγίου στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης στα 1825-26. Ως συγγραφέας σχετικού βιβλίου πρόσφατα –για το Μεσολόγγι, όχι για την Μαριούπολη- θα είχα σοβαρές αντιρρήσεις επ’ αυτού. 

Ας μην σταθούμε όμως σε αυτήν την περί ιστορίας συζήτηση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν πήγε εξάλλου στις ΗΠΑ ως ιστορικός. Θα τον κρίνουμε λοιπόν εάν πήγε εκεί ως ηγέτης μιας μικρής χώρας που δεν διανύει τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας της.
Οι ηγέτες επισκέπτονται μια ξένη πρωτεύουσα για πολλούς λόγους. 

Στην περίπτωση που η τελευταία είναι πρωτεύουσα μεγάλης και ισχυρής χώρας η επίσκεψη αναγκαστικά προσαρμόζεται σε ετούτη την ετεροβαρή πραγματικότητα. Ο ηγέτης της μικρής χώρας ζητά όσα θεωρεί ότι ο ισχυρός μπορεί να του δώσει και, σε αντάλλαγμα, προσφέρει ανταλλάγματα άξια να «δελεάσουν» τον απέναντι. 

Στην περίπτωση του κου Μητσοτάκη ετούτη η αυτονόητη διαδικασία ήταν υπονομευμένη πολύ πριν πραγματοποιηθεί η επίσκεψη. Η Ελλάδα –και μάλιστα η παρούσα κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ- είχαν ήδη παραχωρήσει στις ΗΠΑ όλα όσα ενδιέφεραν τις τελευταίες, πιθανόν και μερικά από όσα δεν τις ενδιέφεραν. Έτσι λοιπόν η ελληνική πλευρά βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να μην έχει τι επιπλέον να προσφέρει και, ως εκ τούτου, περιορίστηκε κατά πολύ η δυνατότητά της να ζητήσει. Για κάθε πολιτικό αυτό θα ήταν μια δύσκολη κατάσταση.
Οι ΗΠΑ όμως είναι σε παρακμή και η κυρίαρχη θέση τους στον κόσμο αμφισβητείται. Σε μία τέτοια περίπτωση υπάρχει κάτι παραπάνω σε αυτά που ζητούν από κάθε ξένο ηγέτη που τις επισκέπτεται. Αυτό το παραπάνω είναι η βελτίωση της γενικής εικόνας της «υπερδύναμης».
Τα χειροκροτήματα στο Κογκρέσο ήταν θερμά, είχαν όμως λογική και πολιτική εξήγηση. 

Δεν προήλθαν από έναν ξαφνικό έρωτα των Αμερικανών νομοθετών για την Ελλάδα, ούτε συνδέονταν με την όποια απόφαση για δικαίωση της μικρής χώρας και διασφάλιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων απέναντι σε απειλητικούς γείτονες-«συμμάχους». 

Τίποτε από αυτά τα σημαντικά για την Ελλάδα. 

Ο κος Μητσοτάκης παρουσιάστηκε με την ομιλία του στο Κογκρέσο ως ένας «υποδειγματικός» ηγέτης. «Υποδειγματικός» με την έννοια ότι προσπάθησε να είναι –και όντως προσπαθεί να είναι- ένας ηγέτης πιστός στις προδιαγραφές με βάση τις οποίες η μεγάλη δύναμη προσδιορίζει τους «σωστούς» ηγέτες. 

Απόλυτα δηλαδή ταυτισμένος με την πολιτική της Ουάσιγκτον και πάντα πρόθυμος να καταθέσει τα προβλήματα της χώρας του στην διακριτική «διάθεση» και «ευχέρεια» των ΗΠΑ. Ακόμα και τα πιο ζωτικά προβλήματα – τις σχέσεις με την Τουρκία, λόγου χάρη. 

Ηγέτης που λέει πάντα ΝΑΙ σε όσα του ζητήσουν οι ΗΠΑ ακόμα και όταν αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα της χώρας του. Ως τέτοιον ηγέτη χειροκρότησαν τον Έλληνα πρωθυπουργό οι νομοθέτες του Κογκρέσου. Τέτοιου είδους ηγέτες αρχίζουν πλέον να σπανίζουν στον κόσμο και είναι απόλυτα φυσικό στην Ουάσιγκτον να αγαλλιάζουν όταν συναντούν κάποιο δείγμα από τους σπάνιους πιστούς.
Δεν ήταν χειροκρότημα που τίμησε την Ελλάδα. Τις ΗΠΑ τίμησε. Όταν το χειροκρότημα τελείωσε τίποτε το ουσιαστικό δεν απέμεινε για την μικρή μας χώρα.

Μάης 1945: Αυτή Είναι η Σημαία μας! -#Θυμόμαστε

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει…» (Ερνεστ Χεμινγουέι)

Ήταν Γενάρης του 1927 όταν ο υψηλός προσκεκλημένος έφτανε στη Ρώμη και απευθυνόταν στον Μουσολίνι με τα παρακάτω λόγια:

«…Το κίνημά σας πρόσφερε υπηρεσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Ο μεγάλος φόβος που διακατείχε τον δημοκρατικό ηγέτη ή ηγέτη της εργατικής τάξης ήταν η πιθανότητα να υπονομευτεί ή να υπερθεματιστεί από κάποιον πιο ακραίο από αυτόν. Φαίνεται ότι μια συνεχής μετακίνηση προς τα αριστερά, ένα είδος αναπόφευκτης διολίσθησης στην άβυσσο, ήταν το χαρακτηριστικό όλων των επαναστάσεων.

Η Ιταλία έδειξε ότι υπάρχει ένας τρόπος να παλέψεις τις ανατρεπτικές δυνάμεις, ένας τρόπος που μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία του κόσμου, η οποία κατάλληλα καθοδηγούμενη, μπορεί να εκτιμήσει και να θελήσει να υπερασπίσει την τιμή και τη σταθερότητα των πολιτισμένων κοινωνιών.

Η Ιταλία παρείχε το απαραίτητο αντίδοτο στο ρώσικο δηλητήριο. Από δω και στο εξής, κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μείνει χωρίς το έσχατο μέσο προστασίας απέναντι στην ανάπτυξη καρκινωμάτων… 

Αν ήμουν Ιταλός θα ήμουν με όλη την καρδιά μαζί σας, από την αρχή μέχρι το τέλος, στη θριαμβευτική σας μάχη ενάντια στις βάρβαρες ορέξεις και τα πάθη του Λενινισμού.

Το κίνημα σας έχει προσφέρει μια υπηρεσία σε όλο τον κόσμο. Έχει δώσει σε όλο τον κόσμο το απαραίτητο αντίδοτο στο Ρωσικό δηλητήριο...» (Tom Behan, “Arditi del Popolo: Η ιστορία της πρώτης αντιφασιστικής οργάνωσης”, εκδόσεις Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο).

Ο ένθερμος οπαδός του Μουσολίνι, αυτός ο λάτρης του φασισμού, ο άνθρωπος που «με όλη του την καρδιά» τασσόταν στο πλευρό των μελανοχιτώνων έναντι των κομμουνιστών και της Σοβιετικής Ένωσης, δεν ήταν άλλος από τον Μέγα Θησαυροφύλακα. Ήταν ο υπουργός Οικονομικών εκείνη την εποχή της Βρετανίας. Ο… Ουίνστον Τσώρτσιλ.

 Ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, τον Γενάρη του 1934, ένα χρόνο μετά την κατάληψη από τους Ναζί της εξουσίας στη Γερμανία, το καλοζωισμένο ακροατήριο χειροκροτούσε με ανυπόκριτο ενθουσιασμό τα παρακάτω λόγια:

«Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σσ: του κομμουνισμού δόγματος) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο.

Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σε σύντροφό μας» (Πρακτικά Δικών Νυρεμβέργης, Ντοκουμέντο D-392)

Ο λάτρης του ναζισμού, εκείνος που στις 26 Γενάρη 1934 ενώπιον των ενθουσιασμένων συναδέλφων του εξυμνούσε τον Χίτλερ, που αναγόρευε τον ναζισμό σε προστάτη του έθνους γιατί μετέτρεψε τον εργάτη σε «σύντροφό μας», που επιδαψίλευε δάφνες στον Χίτλερ διότι «απελευθέρωσε» τον εργάτη από την «μέγγενη» του κομμουνιστικού δόγματος και τον μετέτρεψε σε «πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας», δεν ήταν άλλος από τον μεγιστάνα Κρουπ. Τον πρόεδρο του Συνδέσμου της Γερμανικής Βιομηχανίας…

Κάπως έτσι, παρά τις εκκλήσεις της Σοβιετικής Ένωσης προς Άγγλους, Γάλλους και Αμερικάνους να πολεμηθεί ο ναζισμός, παρά τις προειδοποιήσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τον επερχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον φασισμό, φτάσαμε στη συμφωνία του Μονάχου το 1938, όταν (έναν ολόκληρο χρόνο πριν από τη συμφωνία μη επίθεσης μεταξύ Ρίμπεντροπ – Μολότοφ) η Αγγλία και η Γαλλία τα έκαναν πραγματικά «πλακάκια» με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.

Κι από εκεί σε εκείνον τον αποκαλούμενο ως «παράξενο πόλεμο» όπου οι δυτικοί «σύμμαχοι» – επιλέγοντας την τακτική της «συμμαχικής» υπονόμευσης της Σοβιετικής Ένωσης που προετοιμαζόταν ενάντια στην επερχόμενη ναζιστική εισβολή – δεν έριξαν μισή τουφεκιά ενάντια στον Άξονα για έξι ολόκληρους μήνες από την έναρξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Σήμερα, τα πραγματικά γεγονότα και τα ουσιαστικά συμπεράσματα από την ανείπωτη τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρούνται να συσκοτιστούν και να παραποιηθούν.

Φροντίζει το εργαστήριο της καπιταλιστικής παραχάραξης.

           Ένα εργαστήριο που παράγει:Τους γυμνοσάλιαγκες της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων».

Τους εντεταλμένους της ελεεινής επιχείρησης «εξίσωσης» κομμουνισμού – φασισμού.
Τα βαποράκια που ψάχνουν μερικά δευτερόλεπτα δημόσιου βήματος αναμηρυκάζοντας τα γελοία σχήματα περί «Χίτλερ – Στάλιν».
Τους ευρω-φωστήρες περί «ολοκληρωτισμών».

Αλλά τι γνήσιοι «ευρωπαϊστές» θα ήταν όλοι αυτοί αν δεν λάνσαραν τα από δεκαετίας αντικομμουνιστικά «μνημόνια» της ΕΕ, η οποία συναγελάζεται με ναζί στην Ουκρανία, θρέφει στους κόλπους της Ορμπαν, δημιουργεί τους υπονόμους από τους οποίους ποτίζονται οι Λεπέν και οι Σαλβίνι, και μόνο από το 2014 έχει χρηματοδοτήσει με τουλάχιστον 2,3 εκατομμύρια ευρώ τις φασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης…

Η εξουσία των κεφαλαιοκρατών έχει κάθε λόγο να αναποδογυρίζει την ιστορία και την πραγματικότητα. Και ο βασικός είναι αυτός:

«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί.

Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός» (Μπ.Μπρεχτ).

Σήμερα, όμως, ξημέρωσε ξανά η μέρα που θα τους στοιχειώνει πάντα. 

Σήμερα είναι η μέρα που η Ιστορία σφραγίστηκε από το κόκκινο του αίματος. Από το χρώμα του δίκιου και της αλήθειας.

Σαν σήμερα ήταν που η Ιστορία γράφτηκε από το κόκκινο της σημαίας με το σφυροδρέπανο. Με αυτό το «μελάνι» γράφτηκε η Ιστορία στην αναμέτρηση του ανθρώπου με το τέρας και με το έγκλημα. Με την απανθρωπιά και την κτηνωδία.

Ήταν 9η Μάη 1945. Ήταν η ημέρα που η σημαία που ήδη κυμάτιζε στο Ράιχσταγκ, η σημαία του στρατού των εργατών, των αγροτών, των κολασμένων της γης, επέφερε το οριστικό πλήγμα στο φίδι του ναζισμού.

Πριν από 77 χρόνια, σαν σήμερα, στις 9 Μάη 1945. Ηδη μια μέρα πριν, ενώπιον του στρατάρχη Γκιόργκι Κονσταντίνοβιτς Ζούκοφ, η ναζιστική Γερμανία υπέγραφε την άνευ όρων συνθηκολόγησή της.

Η νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού, η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών ήταν γεγονός.

Αυτό το πανανθρώπινο επίτευγμα σφραγίστηκε με το ίδιο εκείνο κόκκινο χρώμα που δέσποζε στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας.

 Με το χρώμα το βγαλμένο από το ηφαίστειο της ελπίδας που εξερράγη τον Οκτώβρη του 1917 στην Πετρούπολη.

Σε αυτή η Νίκη – σταθμό, που κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, χωρίς προηγούμενο υπήρξε η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.

Σ’ ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε ενάντια στον ναζισμό αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε ώρα 540 νεκρούς. Κάθε μέρα 13.000 νεκρούς.

Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία θρήνησε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.

Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες με τον ανθό του σοβιετικού λαού να φράζει με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ’ αυτό που κατέβαλαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.

Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.

Έτσι γράφτηκε η Ιστορία μέχρι τις 9 Μάη. Αυτά πρόσφεραν οι κομμουνιστές στον πόλεμο κατά του φασισμού. Αυτή είναι η «σχέση» του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: «Σχέσεις» που το έχουμε τονίσει και θα το επαναλάβουμε: Τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα!

Η Ιστορία γράφτηκε:
Την πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού την έδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο εργατικό κράτος στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Όσοι μιλούν για το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους.

Η Ιστορία γράφτηκε: 

Παρόντες, πρωτομάρτυρες, αιμοδότες, στρατιώτες στην πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής μέχρι τις γραμμές των οριζόντων σε Βορρά και Νότο, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ήταν οι κομμουνιστές.

Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί…

Είναι εδώ, στην Ελλάδα των 700.000 θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, που η 9η Μαΐου δεν θα πάψει ποτέ να περνάει μέσα:

Από την αθάνατη ψυχή των 200 της Καισαριανής, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Χαρίλαου, του Αρη, του αντάρτη που έστειλε περήφανο χαιρετισμό από τον Γοργοπόταμο στην Αλαμάνα.

Από την αδούλωτη Κοκκινιά και την Καλογρέζα, από τη Βιάννο, τον Χορτιάτη και το Κούρνοβο που έγιναν ένα με το Μανιάκι και το Μεσσολόγγι.

Από τα άπαρτα βουνά που οι Αρματολοί και οι Κλέφτες στήσανε χορό με τους μαχητές του ΕΛΑΣ, με τους αδούλωτους της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του ‘40.

Από τα θυσιαστήρια του πατριωτισμού και της λευτεριάς που η Γκουέρνικα και το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και η Ακροναυπλία, η Μακρόνησος, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, γίνανε κραυγή στα χέρια του Πικάσο, του Φαρσακίδη και του Λουντέμη, γίνανε τραγούδι στα χείλη του Ρίτσου και του Μπρεχτ, του Νερούδα και του Λειβαδίτη, του Μίκη και του Σοστακόβιτς.

Όταν ο στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού κάρφωνε τη σημαία της Επανάστασης στην καρδιά του ναζισμού, στο Ράιχσταγκ, σφράγιζε για πάντα και με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

Η σημαία η βαμμένη με το αίμα των εκατομμυρίων που έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν υποστέλλεται.

Αυτή την αλήθεια δεν θα καταφέρουν ποτέ να τη «σβήσουν» από την Ιστορία εκείνοι που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκαίμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία.

Για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των «Ροκφέλερ», για τους «δημοκράτες» της άθλιας θεωρίας των «δυο άκρων» που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, που θέλουν να εμφανίζουν τους 200 της Καισαριανής «ίδιους» με τους εκτελεστές τους (!), η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα ταξικά χαμαιτυπεία των μονοπωλίων, θα υπάρχει αυτή η ημερομηνία, θα υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία, που θα θυμίζει στους αιώνες:

Οι κομμουνιστές δεν συνθηκολόγησαν ποτέ με τα φίδια.

Ας μην έχουν καμία αμφιβολία: Η 9η Μάη 1945 είναι η ημερομηνία που – όσο υπάρχουν άνθρωποι – θα αποτελεί την διαρκή υπόμνηση:

Οι κουκουλοφόροι του δωσιλογισμού, οι «κράτα Ρόμελ» του μαυραγοριτισμού, οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν: Στα καταγώγια των (…αρίων) υπανθρώπων.

Στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, θα ορθώνεται πάντα το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού.

Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία της ταξικής βαρβαρότητας των «Ζήμενς», των «Φορντ» και των «Ντόιτσε Μπανκ», υπάρχει αυτή η ημερομηνία, υπάρχει αυτή η φωτογραφία – παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία. Που σφράγισε για πάντα, με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία.

 Και που θα το θυμίζει στους αιώνες:
Η Ιστορία γράφεται κάθε μέρα. Και γράφεται χωρίς «ρεαλιστικές» ανακυβιστήσεις.

 Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες. 

Χωρίς «διαπραγματεύσεις», χωρίς «επαναδιαπραγματεύσεις» και χωρίς «αξιολογήσεις» από όσους επωάζουν τα φίδια στον κόρφο τους.

70 Χρόνια Αιματοβαμμένης Ιστορίας του ΝΑΤΟ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η Ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στην ημερίδα για τα 70 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ:

 Οι Παρεμβάσεις απο τους:

• Γιώργο Παπακωνσταντίνου, υποπτέραρχος (Μ) ε.α., με θέμα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο. Ένα σύνθημα επίκαιρο και διαχρονικό».
• Βαγγέλη Χωραφά, διευθυντής του GEOEUROPE, με θέμα «Μελλοντικές εξελίξεις στο ΝΑΤΟ».
• Χρήστο Σαλταπίδα, πλοίαρχος ΠΝ ε.α., με θέμα «70 χρόνια από την είσοδο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Αγώνας και συμπόρευση με το ΚΚΕ».
• Γρηγόρη Συμεωνίδη, αντισμήναρχος (Ι) ε.α. και πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Στρατιωτικών Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, με θέμα «Ελλάδα - ΝΑΤΟ, μια μακρά σχέση με πολλαπλά οφέλη για λίγους και τεράστιες θυσίες για τον λαό».
• Γιάννη Αγγέλου, συνταγματάρχης (ΜΧ) ε.α. ΜΒΑ, MSc, με θέμα «Γιατί λέμε όχι στο ΝΑΤΟ».
• Κώστα Σκολαρίκο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας, με θέμα «Ορισμένα ζητήματα στην ιστορία του ΝΑΤΟ». 

https://www.902.gr/eidisi/politiki/294317/i-pali-enantia-ston-polemo-einai-demeni-me-tin-pali-enantia-stin-emploki-sta

ΠΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ Η ΚΟΜΠΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

Του Νίκου Ασπράγκαθου,

Αντιδημάρχου Προγραμματισμού, Περιβάλλοντος,

Ενέργειας και Μελετών Έργων Πρασίνου,

Καθαριότητας, Ανακύκλωσης

και Μηχανολογικού Εξοπλισμού

του Δήμου Πατρέων

Ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και αντιδήμαρχος Νίκος Ασπράγκαθος, εξηγεί με σαφήνεια πως νομιμοποίησαν τη ληστεία σε βάρος του λαού , μέσω των τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος.
Το άρθρο του είναι αποκαλυπτικό :
Το τελευταίο διάστημα ακούμε όλοι διάφορους όρους, όπως «Χρηματιστήριο Ενέργειας», βλέπουμε την εξοντωτική «ρήτρα αναπροσαρμογής» στους λογαριασμούς του ρεύματος και αναρωτιόμαστε, τι είναι αυτά, ποιοι τα αποφάσισαν και για ποιόν;
    Τον Ιανουάριο του 2018, εφαρμόζοντας τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την ολοκλήρωση της ενιαίας και απελευθερωμένης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο ΣΥΡΙΖΑ ίδρυσε το «Χρηματιστήριο Ενέργειας». 

Μάλιστα, για να δικαιολογήσει τη μετατροπή ενός είδους πρώτης ανάγκης, σε χρηματιστηριακό εμπόρευμα, μας έλεγε ότι σκοπός του χρηματιστηρίου είναι η «ενίσχυση του ανταγωνισμού για διασφάλιση καλύτερων τιμών για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις».

     Όμως, όταν η Νέα Δημοκρατία ενεργοποίησε το Χρηματιστήριο Ενέργειας, τα νοικοκυριά και οι επαγγελματίες είδαν κατακόρυφη αύξηση στους λογαριασμούς του ρεύματος. Αποκαλύφθηκε στην πράξη, ότι σκοπός αυτών των επιλογών, ήταν η εξασφάλιση της κερδοφορίας των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με παραπέρα στράγγισμα του λαού και όξυνση της ενεργειακής φτώχειας.

Ας δούμε πως λειτουργεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Ας υποθέσουμε ότι παράγεται ενέργεια 100 μονάδες από τρεις πηγές, που η πρώτη δίνει 70 μονάδες ενέργειας με προσφερόμενη στο χρηματιστήριο τιμή μονάδας 10 ευρώ, η δεύτερη 25 μονάδες με 100 ευρώ, και η τρίτη 5 μονάδες με 250 ευρώ. Τότε, όλη η παραγόμενη ενέργεια και από τις τρεις πηγές, τιμολογείται με 250 ευρώ! Δηλαδή, τα νοικοκυριά θα κληθούν να πληρώσουν 100Χ250 = 25.000 ευρώ, αντί για 70Χ10+25Χ100+5Χ250 = 4.450 ευρώ.
Η νόμιμη αυτή ληστεία των 20.550 ευρώ, εμφανίζεται στη «ρήτρα αναπροσαρμογής», που είναι από τριπλάσια μέχρι και πενταπλάσια από το ποσό, που αντιστοιχεί στην ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώσαμε.

Η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από λιγνιτικά εργοστάσια, φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες (ΑΠΕ), υδροηλεκτρικά και εργοστάσια με φυσικό αέριο η πετρέλαιο, όμως η χρηματιστηριακή τιμή της, διαμορφώνεται με βάση την ακριβότερη προσφορά στο «χρηματιστήριο ενέργειας».
      Συνεπώς, η τιμή του φυσικού αέριου, που εκτινάχθηκε από τα 16,6 ευρώ η μεγαβατώρα τον Μάρτιο του 2021, στα 133 ευρώ τον Δεκέμβριο και μετά την έναρξη του πολέμου ξεπέρασε τα 300 ευρώ, συμπαρασύρει συνολικά την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας.

 Κι αυτό γιατί, όπως είπαμε, η χρηματιστηριακή τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας διαμορφώνεται με βάση τη μέγιστη προσφερόμενη τιμή, δηλαδή τα 300 ευρώ, που είναι η τιμή του φυσικού αερίου και όχι με το συνολικό κόστος, που για τα υδροηλεκτρικά είναι γύρω στα 15 ευρώ, για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) είναι 100 ευρώ σύμφωνα με την «εγγυημένη τιμή», ενώ και για τα λιγνιτικά, το πραγματικό κόστος είναι πολύ μικρότερο από το ονομαστικό, αν δεν φορτώνονταν με το «δικαίωμα ρύπων», το οποίο ανεβάζει τεχνητά την τιμή του λιγνίτη.

     Άλλα δύο σκάνδαλα νομιμοποιημένης ληστείας των λαϊκών νοικοκυριών και των μικροεπαγγελματιών για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, είναι τα ακόλουθα.
Το πρώτο, αφορά στην εγγυημένη τιμή της κιλοβατώρας για τις ΑΠΕ, που πληρώνεται επίσης μέσω «χαρατσιού», το οποίο κατευθύνεται στην πριμοδότηση των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Πληρώνουμε δηλαδή όλοι «πανωπροίκι», ώστε να έχουν οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, «εγγυημένα» τα κέρδη τους!

Το δεύτερο σκάνδαλο αφορά στην κατανομή του «δικαιώματος ρύπων», από το οποίο, οι κυβερνήσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες της ΕΕ, απάλλαξαν τις μεγάλες ενεργοβόρες επιχειρήσεις και το φόρτωσαν κι αυτό στους λογαριασμούς μας, μέσω των εταιρειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Να λάβουμε εδώ υπ’ όψιν, ότι το Σεπτέμβρη του 2021 το κόστος αγοράς ρύπων έφτασε να είναι διπλάσιο από το κόστος λιγνιτικής παραγωγής μιας μεγαβατώρας.

Επιπλέον, άλλη μια συνδυασμένη ληστεία του λαού για χάρη της «ανταγωνιστικότητας» των μεγάλων επιχειρήσεων, 

είναι το κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων, με στόχο δήθεν τον περιορισμό των ρύπων, τη στιγμή που η Κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή 4 μεγάλων εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μέσω της καρκινογόνας καύσης σκουπιδιών, κόστους περίπου 4 δισεκατομμυρίων. Πρόκειται για ακόμη ένα πεδίο κερδοφορίας κάποιων κατασκευαστικών ομίλων, στο όνομα της «πράσινης μετάβασης και ανάπτυξης»

Το επιπλέον αυτό κόστος που προκύπτει, φορτώνεται στους καταναλωτές, δηλαδή στα λαϊκά στρώματα, καθώς, σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της ΕΕ για τη «διαφάνεια» του ανταγωνισμού, από την 5/8/2021, η ΔΕΗ αντικατέστησε τη ρήτρα αναπροσαρμογής με βάση το διοξείδιο του άνθρακα, με τη ρήτρα αναπροσαρμογής που βασίζεται στην Τιμή Εκκαθάρισης Αγοράς, δηλαδή στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.

      Που πηγαίνουν όμως τα χρήματα που πληρώνουμε με τη «ρήτρα αναπροσαρμογής»; 

Οι 4 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συσσώρευσαν κέρδη ενός περίπου δισεκατομμυρίου ευρώ το 2021, ενώ για το 2022 προβλέπεται ακόμη πιο «λαμπρό» μέλλον. 

Την ίδια χρονιά οι τρεις παγκόσμιοι κολοσσοί της ενέργειας BP, Shell, ExxonMobil, είχαν κέρδη 55 δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Και τώρα, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα κέρδη τους αναμένεται να εκτιναχθούν, αφού πουλάνε υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη σε σχεδόν εικοσαπλάσιες τιμές από ότι πριν ένα χρόνο.
Οι δε Έλληνες εφοπλιστές συμμετέχουν στη λεία, με το μεγαλύτερο στόλο μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου, καλύπτοντας το 22% της παγκόσμιας χωρητικότητας.

Αυτό λοιπόν το βάρβαρο σύστημα, που προκαλεί πολέμους, οι οποίοι αφήνουν στο διάβα τους νεκρούς και πρόσφυγες, συνθλίβει αυτούς που παράγουν τον πλούτο, τόσο στον πόλεμο όσο και στη δήθεν ειρήνη. 

Αφήνει το λαό βορά στη νόμιμη ληστεία, που ασκούν εις βάρος του τα διάφορα «πιράνχας», οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τα πρωτόγνωρα επίπεδα παραγωγικότητας, είναι έγκλημα να κόβουν το ρεύμα σε εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά και επαγγελματίες. 

Είναι έγκλημα ο λογαριασμός που πηγαίνει στα λαϊκά σπίτια, λόγω του «Χρηματιστηρίου Ενέργειας» του ΣΥΡΙΖΑ και της «ρήτρας αναπροσαρμογής» της ΝΔ, να ξεπερνάει σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και το μισθό ή τη σύνταξη.

Μόνο ο συντονισμένος αγώνας των μισθωτών, των επαγγελματιών, όλου του λαού, μπορεί να βάλει εμπόδια στην επιδρομή των μεγάλων επιχειρήσεων, στην οποία έχουν βάλει πλάτη όλες οι κυβερνήσεις. Σε αυτόν τον αγώνα, η δημοτική αρχή της Πάτρας είναι συνοδοιπόρος, δίνει όλες της τις δυνάμεις.

Διεκδικούμε την κατάργηση των έμμεσων φόρων, του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και των «πράσινων» χαρατσιών στα καύσιμα και την ενέργεια, με πλαφόν ανά κιλοβατώρα. Απαιτούμε δημόσιο φορέα ενέργειας, με σχεδιασμένη αξιοποίηση του συνόλου των μορφών και των πηγών ενέργειας για τις λαϊκές ανάγκες.
Κανένα λαϊκό σπίτι, κανένα κατάστημα αυτοαπασχολούμενου χωρίς ρεύμα!

Απο Ninetta Altani

Δοξάστε τους