Εκατομμύρια θάνατοι λόγω βλακείας.
Δημοσιεύτηκε σήμερα μια μελέτη διεθνούς συνεργασίας, σχετική με την αντοχή των βακτηρίων στα αντιβιοτικά.
Αν οι ερευνητές δεν έχουν πέσει πολύ έξω (χρησιμοποίησαν προγνωστικά στατιστικά μοντέλα και, όπως αναγνωρίζουν οι ίδιοι, τα αποτελέσματά τους υπόκεινται σε πολλούς περιορισμούς), το συμπέρασμα είναι τραγικό.
Ακόμα και έξω αν έχουν πέσει όμως, η διεθνής εμπειρία είναι εξίσου τραγική:
Πολλά βακτήρια, γνωστά από παλιά και εύκολα αντιμετωπίσιμα, έχουν γίνει πλέον τέρατα.
Είναι τώρα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά και χρειαζόμαστε νέα φάρμακα και νέες στρατηγικές εναντίον τους.
Στην προαναφερόμενη εργασία οι επιστήμονες απέδωσαν περίπου 1.200.000 (1,2 εκατομμύρια) θανάτους από βακτηριακές λοιμώξεις στην αντίσταση των βακτηρίων στα αντιβιοτικά, μόνο για το έτος 2019, παγκοσμίως.
Ο κύριος λόγος για την τραγωδία είναι η κατάχρηση αντιβιοτικών.
Χάνουμε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, επειδή παίρναμε και δίναμε (και παίρνουμε και δίνουμε) αντιβιοτικά άκριτα και ασυλλόγιστα. Τα βακτήρια (κυρίως) «πιέστηκαν» και έγιναν ανθεκτικά, στον αγώνα τους για επιβίωση.
Τι κι αν όλοι (ΟΛΟΙ) οι διεθνείς υγειονομικοί φορείς φωνάζουν ολημερίς και ολονυχτίς;
Τι κι αν τα αντιβιοτικά ΔΕΝ έχουν δράση στις ιογενείς λοιμώξεις;
Όταν ο άρρωστος και, δυστυχώς, ο γιατρός του μένουν προσκολλημένοι στη βλακεία, το αποτέλεσμα σε επίπεδο παγκόσμιας δημόσιας υγείας είναι θανατηφόρο.
Ειδικά ο μέσος Έλληνας ασθενής και ο μέσος Έλληνας γιατρός έχουν ακλόνητες πεποιθήσεις.
Ο Έλληνας ασθενής υπακούει στην «παράδοση» («έχω πυρετό, άρα κρύωσα, άρα πρέπει να πάρω αντιβίωση»).
Ο Έλληνας γιατρός υπακούει στους νόμους της πιάτσας («ο άρρωστος δεν μπορεί να φύγει χωρίς αντιβιοτικά, αν του το γυρίσει σε πνευμονία θα βρω κανένα μπελά», «κι εγώ να μην του τα γράψω θα πάει σε άλλο γιατρό και θα τα πάρει και θα χάσω και τον πελάτη»).
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά χάνουμε πολυτιμότατα φάρμακα και τα βακτήρια χορεύουν.
Μία (ΕΦΑΠΑΞ) δόση αζιθρομυκίνης μπορούσε κάποτε να χτυπήσει τη χολέρα, τώρα αυτό είναι αμφίβολο.
Κατά τα άλλα ο αξιότιμος Έλληνας συνάδελφος της πιάτσας γράφει αφειδώς αζιθρομυκίνη για την COVID-19 (καμία δράση, κανένα αποτέλεσμα).
Στην προαναφερόμενη εργασία οι επιστήμονες απέδωσαν περίπου 1.200.000 (1,2 εκατομμύρια) θανάτους από βακτηριακές λοιμώξεις στην αντίσταση των βακτηρίων στα αντιβιοτικά, μόνο για το έτος 2019, παγκοσμίως.
Ο κύριος λόγος για την τραγωδία είναι η κατάχρηση αντιβιοτικών.
Χάνουμε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, επειδή παίρναμε και δίναμε (και παίρνουμε και δίνουμε) αντιβιοτικά άκριτα και ασυλλόγιστα. Τα βακτήρια (κυρίως) «πιέστηκαν» και έγιναν ανθεκτικά, στον αγώνα τους για επιβίωση.
Τι κι αν όλοι (ΟΛΟΙ) οι διεθνείς υγειονομικοί φορείς φωνάζουν ολημερίς και ολονυχτίς;
Τι κι αν τα αντιβιοτικά ΔΕΝ έχουν δράση στις ιογενείς λοιμώξεις;
Όταν ο άρρωστος και, δυστυχώς, ο γιατρός του μένουν προσκολλημένοι στη βλακεία, το αποτέλεσμα σε επίπεδο παγκόσμιας δημόσιας υγείας είναι θανατηφόρο.
Ειδικά ο μέσος Έλληνας ασθενής και ο μέσος Έλληνας γιατρός έχουν ακλόνητες πεποιθήσεις.
Ο Έλληνας ασθενής υπακούει στην «παράδοση» («έχω πυρετό, άρα κρύωσα, άρα πρέπει να πάρω αντιβίωση»).
Ο Έλληνας γιατρός υπακούει στους νόμους της πιάτσας («ο άρρωστος δεν μπορεί να φύγει χωρίς αντιβιοτικά, αν του το γυρίσει σε πνευμονία θα βρω κανένα μπελά», «κι εγώ να μην του τα γράψω θα πάει σε άλλο γιατρό και θα τα πάρει και θα χάσω και τον πελάτη»).
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά χάνουμε πολυτιμότατα φάρμακα και τα βακτήρια χορεύουν.
Μία (ΕΦΑΠΑΞ) δόση αζιθρομυκίνης μπορούσε κάποτε να χτυπήσει τη χολέρα, τώρα αυτό είναι αμφίβολο.
Κατά τα άλλα ο αξιότιμος Έλληνας συνάδελφος της πιάτσας γράφει αφειδώς αζιθρομυκίνη για την COVID-19 (καμία δράση, κανένα αποτέλεσμα).
Κατά τα λοιπά το Σαββατοκύριακο έρχεται βαρύς χειμώνας που δεν θα πρέπει όμως να μας τρομάζει, διότι ο χειμώνας της ανθρώπινης βλακείας είναι χειρότερος.
Πηγή:
https://www.facebook.com/.../a.41037095.../10160240283258470
