Τι δείχνουν τα στοιχεία
https://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/trials_ezhovshchina_update0710.html
Ο Grover Carr Furr III (3 Απριλίου 1944) είναι Αμερικανός συγγραφέας και καθηγητής Μεσαιωνικής Αγγλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Montclair State
Από τότε που το δοκίμιό μου "Στάλιν και ο αγώνας για δημοκρατική μεταρρύθμιση" γράφτηκε το 2004-5, έχουν δημοσιευτεί πολλά περισσότερα στοιχεία σχετικά με την αντιπολίτευση, τις δίκες της Μόσχας του 1936, 1937 και 1938, τις στρατιωτικές εκκαθαρίσεις ή " Η υπόθεση Τουχατσέφσκι », και η επακόλουθη« Εζωβστσίνα », που συχνά αποκαλείται« ο μεγάλος τρόμος »μετά τον τίτλο του εξαιρετικά ανέντιμου βιβλίου του Ρόμπερτ Κόνκβεστ που πρωτοκυκλοφόρησε το 1968.
Τα πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία (2010) επιβεβαιώνουν τα ακόλουθα συμπεράσματα:
* Οι κατηγορούμενοι στις δίκες της Μόσχας τον Αύγουστο του 1936, τον Ιανουάριο του 1937 και τον Μάρτιο του 1938, ήταν ένοχοι για τουλάχιστον εκείνα τα εγκλήματα στα οποία ομολόγησαν. Ένα «μπλοκ δικαιωμάτων και τροτσκιστών» πράγματι υπήρχε. Σχεδίασε να δολοφονήσει τον Στάλιν, τον Καγκάνοβιτς, τον Μολότοφ και άλλους με πραξικόπημα , αυτό που αποκαλούσαν «πραξικόπημα στο παλάτι» ( dvortsovyi perevorot ). Το μπλοκ δολοφόνησε τον Κίροφ.
* Τόσο τα Δικαιώματα όσο και οι Τροτσκιστές συνωμότησαν με τους Γερμανούς και τους Ιάπωνες, όπως και οι Στρατιωτικοί συνωμότες. Εάν το «πραξικόπημα του παλατιού» δεν λειτουργούσε, ήλπιζαν να έρθουν στην εξουσία δείχνοντας πίστη στη Γερμανία ή την Ιαπωνία σε περίπτωση εισβολής.
* Ο Τρότσκι συνωμοτούσε άμεσα με τους Γερμανούς και τους Ιάπωνες, όπως και αρκετοί υποστηρικτές του.
* Ο Νικολάι Έζοφ, επικεφαλής του NKVD από το 1936 έως τα τέλη του 1938, επίσης συνωμότησε με τους Γερμανούς.
Έζοφ
Έχουμε τώρα πολύ περισσότερα στοιχεία για τον ρόλο του επικεφαλής της NKVD Νικολάι Έζοφ από ό, τι το 2005. Ο Έζοφ, επικεφαλής του NKVD (Λαϊκός Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων), είχε τη δική του συνωμοσία εναντίον της σοβιετικής κυβέρνησης και της ηγεσίας του κόμματος. Ο Ezhov είχε επίσης στρατολογηθεί από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες.
Όπως και τα δικαιώματα και οι τροτσκιστές, ο Έζοφ και οι κορυφαίοι άνδρες του NKVD υπολόγιζαν την εισβολή της Γερμανίας, της Ιαπωνίας ή άλλης μεγάλης καπιταλιστικής χώρας. Βασάνισαν πολλούς αθώους ανθρώπους για να ομολογήσουν εγκλήματα κεφαλαίου για να τους πυροβολήσουν. Εκτέλεσαν πάρα πολλούς άλλους για ψευδείς λόγους ή για κανένα λόγο.
Ο Ezhov ήλπιζε ότι αυτή η μαζική δολοφονία αθώων ανθρώπων θα στρέψει μεγάλα τμήματα του σοβιετικού πληθυσμού εναντίον της κυβέρνησης. Αυτό θα δημιουργούσε τη βάση για εσωτερικές εξεγέρσεις κατά της σοβιετικής κυβέρνησης όταν η Γερμανία ή η Ιαπωνία επιτέθηκαν.
Ο Έζοφ είπε ψέματα στον Στάλιν, στο κόμμα και στους ηγέτες της κυβέρνησης για όλα αυτά. Οι πραγματικά φρικτές μαζικές εκτελέσεις του 1937-1938 περίπου 680.000 ατόμων ήταν σε μεγάλο βαθμό αδικαιολόγητες εκτελέσεις αθώων ανθρώπων που πραγματοποιήθηκαν σκόπιμα από τον Έζοφ και τους κορυφαίους άντρες του προκειμένου να σπείρουν δυσαρέσκεια στο σοβιετικό πληθυσμό.
Παρόλο που ο Έζοφ εκτέλεσε έναν πολύ μεγάλο αριθμό αθώων ανθρώπων, είναι σαφές από τα διαθέσιμα στοιχεία ότι υπήρχαν επίσης πραγματικές συνωμοσίες.
Η ρωσική κυβέρνηση εξακολουθεί να κρατά άκρως απόρρητο όλο το υλικό, εκτός από ένα μικρό ποσό. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τις διαστάσεις των πραγματικών συνωμοσιών χωρίς αυτά τα στοιχεία. Επομένως, δεν γνωρίζουμε πόσοι από αυτούς τους 680.000 ανθρώπους ήταν πραγματικοί συνωμότες και πόσοι ήταν αθώα θύματα.
Όπως έγραψα το 2005, ο Στάλιν και η ηγεσία του Κόμματος άρχισαν να υποπτεύονται ήδη από τον Οκτώβριο του 1937 ότι μέρος της καταστολής έγινε παράνομα. Από τις αρχές του 1938, όταν ο Πάβελ Ποστίσεφ δέχτηκε έντονη κριτική, στη συνέχεια απομακρύνθηκε από την Κεντρική Επιτροπή, μετά αποβλήθηκε από το Κόμμα, δικάστηκε και εκτελέστηκε για μαζική αδικαιολόγητη καταστολή, αυτές οι υποψίες αυξήθηκαν.
Όταν ο Lavrentii Beria διορίστηκε ως ο δεύτερος διοικητής του Ezhov ο Ezhov και οι άνδρες του κατάλαβαν ότι ο Στάλιν και η ηγεσία του Κόμματος δεν τους εμπιστεύονταν πλέον. Έκαναν μια τελευταία συνωμοσίας για τη δολοφονία του Στάλιν στο 7 Νοεμβρίου 1938 εορτασμό της 21ης επετείου της Επανάστασης των Μπολσεβίκων. Αλλά οι άνδρες του Έζοφ συνελήφθησαν εγκαίρως.
Ο Έζοφ πείστηκε να παραιτηθεί. Ξεκίνησε μια εντατική έρευνα και ένας τεράστιος αριθμός καταχρήσεων NKVD αποκαλύφθηκαν. Πολλές περιπτώσεις εκείνων που δικάστηκαν ή τιμωρήθηκαν υπό τον Έζοφ εξετάστηκαν. Πάνω από 100.000 άνθρωποι αφέθηκαν ελεύθεροι από φυλακές και στρατόπεδα. Πολλοί άνδρες της NKVD συνελήφθησαν, ομολόγησαν ότι βασάνισαν αθώους ανθρώπους, δικάστηκαν και εκτελέστηκαν. Πολλοί περισσότεροι άνδρες της NKVD καταδικάστηκαν σε φυλάκιση ή απολύθηκαν.
Κάτω από τον Μπέρια, ο αριθμός των εκτελέσεων το 1938 και το 1940 μειώθηκε σε λιγότερο από το 1% του αριθμού του Έζοφ το 1937 και το 1938, και πολλοί από τους εκτελεσθέντες ήταν άνδρες της NKVD, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Έζοφ, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι για μαζική αδικαιολόγητη καταστολή και εκτελέσεις αθώοι άνθρωποι.
Μερικά από τα πιο δραματικά στοιχεία που δημοσιεύτηκαν από το 2005 είναι ομολογίες των Έζοφ και Μιχαήλ Φρινόφσκι, δεύτερου διοικητή του Έζοφ. Έχω βάλει μερικά από αυτά στο Διαδίκτυο τόσο στην πρωτότυπη ρωσική όσο και στην αγγλική μετάφραση. Έχουμε επίσης πάρα πολλές ακόμη ομολογίες και ανακρίσεις, κυρίως τμηματικές, του Έζοφ, στις οποίες κάνει πολλές ακόμη εξομολογήσεις. Αυτά δημοσιεύθηκαν το 2007 σε ημιεπίσημο λογαριασμό από τον Aleksei Pavliukov.
Οι αντικομμουνιστές μελετητές κρύβουν την αλήθεια
Όλοι οι "κυρίαρχοι" - δηλαδή αντικομμουνιστές - και τροτσκιστές ερευνητές ισχυρίζονται ψευδώς ότι δεν υπήρξαν συνωμοσίες. Σύμφωνα με αυτούς, όλοι οι κατηγορούμενοι της δίκης της Μόσχας, όλοι οι στρατιωτικοί κατηγορούμενοι και όλοι όσοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν για κατασκοπεία, συνωμοσία, δολιοφθορά και άλλα εγκλήματα, ήταν αθώα θύματα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Στάλιν είχε σχεδιάσει να σκοτώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους επειδή θα μπορούσαν να αποτελέσουν "Πέμπτη Φάλαγγα" εάν επιτεθούν στην ΕΣΣΔ. Άλλοι αντικομμουνιστές προτιμούν την εξήγηση ότι ο Στάλιν απλώς προσπάθησε να τρομοκρατήσει τον πληθυσμό για υπακοή.
Αυτή είναι μια ιδεολογική, αντικομμουνιστική στάση που μεταμφιέζεται ως ιστορικό συμπέρασμα. Είναι όχι με βάση τα ιστορικά στοιχεία και δεν συνάδει με την εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία. Οι αντικομμουνιστές ιστορικοί αγνοούν τα βασικά διαθέσιμα στοιχεία. Αγνοούν ακόμη και στοιχεία σε συλλογές εγγράφων που οι ίδιοι παραθέτουν στα δικά τους έργα.
Γιατί οι αντικομμουνιστές «λόγιοι», τόσο στη Ρωσία όσο και στη Δύση, αγνοούν όλα αυτά τα στοιχεία;
Γιατί συνεχίζουν να προωθούν τις ψεύτικες ιδέες ότι δεν υπήρχαν συνωμοσίες και ότι ο Στάλιν, όχι ο Έζοφ, αποφάσισε να εκτελέσει εκατοντάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους;
Η μόνη πιθανή εξήγηση είναι ότι το κάνουν αυτό μόνο για ιδεολογικούς λόγους. Η αλήθεια, όπως διαπιστώθηκε από την εξέταση των βασικών αποδεικτικών πηγών, θα έκανε τον Στάλιν και τους Μπολσεβίκους να «φαίνονται καλά» στους περισσότερους ανθρώπους.
Η κολεκτιβοποίηση της γεωργίας έσωσε τον κόσμο από τους Ναζί και τους Ιάπωνες…
Έχουμε ένα παράδειγμα αυτής της ιδεολογικής προκατάληψης στον τρόπο με τον οποίο οι αντικομμουνιστές λόγιοι και συγγραφείς αντιμετωπίζουν τη μπολσεβίκικη κολεκτιβοποίηση της γεωργίας. Οι αντικομμουνιστές επιτίθενται εδώ και καιρό ως ανήθικοι και αδικαιολόγητοι. Ωστόσο, η κολεκτιβοποίηση παρείχε το κεφάλαιο για την κατάρρευση της εκβιομηχάνισης της ΕΣΣΔ. Και μόνο η εκβιομηχάνιση έκανε εφικτό έναν σύγχρονο Κόκκινο στρατό.
Χωρίς έναν τεχνολογικά προηγμένο σύγχρονο στρατό, οι Ναζί θα είχαν κατακτήσει την ΕΣΣΔ. Στη συνέχεια, με τους πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό της ΕΣΣΔ και της υπόλοιπης Ευρώπης πίσω τους, οι Ναζί θα μπορούσαν να είχαν εισβάλει στις Βρετανικές Νήσους. Οι ναζιστικοί στρατοί θα ήταν πολύ πιο τρομερός εχθρός εναντίον όλων των συμμαχικών δυνάμεων. Εν τω μεταξύ, οι Ιάπωνες, ενισχυμένοι από το πετρέλαιο της Σοβιετικής Άπω Ανατολής, θα ήταν πολύ πιο τρομερός εχθρός για τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Ειρηνικού.
Εκατομμύρια περισσότεροι Σλάβοι και Εβραίοι - «Untermenschen» για τους Ναζί - και εκατομμύρια ακόμη Ευρωπαίοι και Αμερικανοί στρατιώτες - θα είχαν σκοτωθεί. Το ότι αυτό δεν συνέβη μπορεί να αποδοθεί, σε μεγάλο βαθμό, στη σοβιετική κολεκτιβοποίηση της γεωργίας. Αυτό είναι ένα προφανές συμπέρασμα. Απλώς δεν υπήρχε άλλος τρόπος παρά μόνο με την κολεκτιβοποίηση της γεωργίας που θα μπορούσε να έχει εκβιομηχανίσει η ΕΣΣΔ, και έτσι αντιστάθηκε στους Ναζί και τους Ιάπωνες.
Η μόνη εναλλακτική λύση ήταν αυτή που προωθήθηκε από τους δεξιούς και τροτσκιστές συνωμότες: να συνάψουν ειρήνη με τους Γερμανούς και τους Ιάπωνες, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε την παραχώρηση τεράστιων εμπορικών και εδαφικών παραχωρήσεων. Αυτό θα είχε ισχυροποιήσει σημαντικά τις δυνάμεις του Άξονα στον πόλεμο τους εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ.
Για καθαρά ιδεολογικούς λόγους, οι αντικομμουνιστές δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι η κολεκτιβοποίηση επέτρεψε την ήττα του Άξονα.
… Και το έκανε η ήττα των συνωμοτών το 1936-1938
Είτε κατάφεραν να καταλάβουν την πολιτική εξουσία μέσω ενός «πραξικοπήματος στο παλάτι», είτε αν θα έπρεπε να βασιστούν σε μια γερμανική ή/και ιαπωνική επίθεση καθώς θα μπορούσαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Στάλιν, οι συνωμότες της αντιπολίτευσης σχεδίαζαν κάποια είδος συμμαχίας με τον Άξονα.
Στην πραγματικότητα δεν θα είχαν άλλη επιλογή, όπως συνειδητοποίησαν οι ίδιοι. Μια ΕΣΣΔ αποδυναμωμένη από εσωτερική εξέγερση, με ή χωρίς εισβολή από το εξωτερικό, θα έπρεπε να κάνει εμπορικές, εδαφικές και ιδεολογικές παραχωρήσεις στους μεγάλους δυνητικούς αντιπάλους της, απλώς για να αποφύγει την εισβολή και την αναπόφευκτη κατάκτηση.
Τουλάχιστον, μια ΕΣΣΔ με επικεφαλής κάποιο συνδυασμό συνωμοτών θα είχε συνάψει συνθήκες με τη Γερμανία και την Ιαπωνία που θα παρείχαν στις δυνάμεις του Άξονα τεράστιους φυσικούς πόρους, πιθανόν και βιομηχανοποιημένα προϊόντα. Οι στρατιωτικοί συνωμότες σκέφτονταν να προχωρήσουν πολύ περισσότερο από το απλό εμπόριο με τον Άξονα. Σκεφτόταν μια πλήρη στρατιωτική συμμαχία με τη Γερμανία. Αυτό θα σήμαινε εκατομμύρια περισσότερους στρατιώτες να πολεμήσουν στο πλευρό της γερμανικής Βέρμαχτ.
Επομένως, αποτρέποντας τις μηχανορραφίες των Δικαιωματιστών, του Τρότσκι και των υποστηρικτών του και των Στρατιωτικών συνωμοτών, ο Στάλιν έσωσε την Ευρώπη από τον ναζισμό - πάλι!
Αναμφίβολα αυτός είναι ο λόγος που οι αντικομμουνιστές «λόγιοι» επιμένουν, ενώπιον όλων των στοιχείων, ότι δεν υπήρξαν συνωμοσίες στην ΕΣΣΔ και καμία συνεργασία με τους Γερμανούς και τους Ιάπωνες. Για άλλη μια φορά αρνούνται να παραδεχτούν αυτές τις αλήθειες για καθαρά ιδεολογικούς λόγους, διότι κάτι τέτοιο φαίνεται να δικαιολογεί τις ενέργειες του Στάλιν.
Μπουχάριν, όχι ο Στάλιν, Για να κατηγορηθούν για τις μαζικές καταστολές
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή αυτού είναι ότι ο Νικολάι Μπουχάριν, κορυφαίο όνομα μεταξύ των Δεξιών και ένας από τους ηγέτες του, γνώριζε την «Εζοβστσίνα» όπως συνέβαινε και την εξήρε σε μια επιστολή προς τον Στάλιν που έγραψε από τη φυλακή.
Γίνεται ακόμα καλύτερο. Ο Μπουχάριν γνώριζε ότι ο Έζοφ ήταν μέλος της Δεξιάς συνωμοσίας, όπως ήταν και ο ίδιος. Χωρίς αμφιβολία, αυτός είναι ο λόγος που χαιρέτισε τον διορισμό του Έζοφ ως επικεφαλής του NKVD - μια άποψη που κατέγραψε η χήρα του στα απομνημονεύματά της.
Στην πρώτη του ομολογία, στην πλέον διάσημη επιστολή του προς τον Στάλιν της 10ης Δεκεμβρίου 1937, και στη δίκη του τον Μάρτιο του 1938, ο Μπουχάριν ισχυρίστηκε ότι είχε «αφοπλιστεί» εντελώς και είχε πει όλα όσα ήξερε. Τώρα όμως μπορούμε να αποδείξουμε ότι αυτό ήταν ψέμα.
Ο Μπουχάριν γνώριζε ότι ο Έζοφ ήταν ένα ηγετικό μέλος της συνωμοσίας της Δεξιάς - αλλά δεν του ενημέρωσε. Σύμφωνα με τον Mikhail Frinovsky, το δεξί χέρι του Ezhov, ο Ezhov πιθανότατα υποσχέθηκε να δει ότι δεν θα εκτελεστεί αν δεν αναφέρει τη δική του συμμετοχή του Ezhov (βλ. Ομολογία Frinovsky της 11ης Απριλίου 1939 ).
Αν ο Μπουχάριν είχε πει την αλήθεια - αν είχε, στην πραγματικότητα, ενημερώσει για τον Έζοφ - οι μαζικές δολοφονίες του Έζοφ θα μπορούσαν να είχαν σταματήσει. Οι ζωές εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων θα μπορούσαν να είχαν σωθεί.
Αλλά ο Μπουχάριν παρέμεινε πιστός στους συνωμότες του. Πήγε στην εκτέλεση - μια εκτέλεση που ορκίστηκε ότι του άξιζε «δέκα φορές» * - χωρίς να αποκαλύψει τη συμμετοχή του Έζοφ στη συνωμοσία.
Αυτό το σημείο δεν μπορεί να τονιστεί πολύ: το αίμα των εκατοντάδων χιλιάδων αθώων που σφαγιάστηκαν από τον Εζοφ και τους άνδρες του κατά τη διάρκεια του 1937-1938, είναι στα χέρια του Μπουχάριν.
Αντικειμενικότητα και Στοιχεία
Συμφωνώ με τον ιστορικό Geoffrey Roberts όταν λέει:
Τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, τεράστια ποσότητα νέου υλικού για τον Στάλιν… έγινε διαθέσιμο από τα ρωσικά αρχεία. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι ως ιστορικός έχω έναν ισχυρό προσανατολισμό να πω την αλήθεια για το παρελθόν, ανεξάρτητα από το πόσο άβολα ή δυσάρεστα μπορεί να είναι τα συμπεράσματα. … Δεν νομίζω ότι υπάρχει δίλημμα: απλά λέτε την αλήθεια όπως τη βλέπετε.
("Πόλεμοι του Στάλιν", Frontpagemag.com 12 Φεβρουαρίου 2007. Στο http://hnn.us/roundup/entries/35305.html )
Τα συμπεράσματα στα οποία έχω καταλήξει σχετικά με το "Ezhovshchina" θα είναι απαράδεκτα για ανθρώπους με ιδεολογικά κίνητρα. Δεν έχω καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα από οποιαδήποτε επιθυμία να «απολογηθώ» για τις πολιτικές του Στάλιν ή της σοβιετικής κυβέρνησης. Πιστεύω ότι αυτά είναι τα μόνα πιθανά αντικειμενικά συμπεράσματα με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία.
Δεν ισχυρίζομαι ότι η σοβιετική ηγεσία ήταν απαλλαγμένη από λάθη. Το όραμα του Στάλιν για έναν σοσιαλισμό που οδηγούσε στον κομμουνισμό ήταν προφανώς εσφαλμένο στο ότι δεν έγινε πραγματικότητα. Κατά την εποχή του Στάλιν, όπως και κατά τη σύντομη περίοδο της ηγεσίας του Λένιν, οι Σοβιετικοί έκαναν πολλά λάθη. Το λάθος είναι, φυσικά, αναπόφευκτο σε κάθε ανθρώπινη προσπάθεια. Και δεδομένου ότι οι Μπολσεβίκοι ήταν οι πρώτοι κομμουνιστές που κατέκτησαν και κατείχαν την κρατική εξουσία, βρίσκονταν σε άγνωστα νερά. Wasταν αναπόφευκτο, επομένως, ότι θα έκαναν πολλά λάθη - και το έκαναν.
Ωστόσο, οποιαδήποτε αντικειμενική μελέτη των στοιχείων και της ιστορικής καταγραφής δείχνει ότι απλώς δεν υπήρχε εναλλακτική λύση στην αναγκαστική κολεκτιβοποίηση και εκβιομηχάνιση - εκτός από την ήττα στα χέρια κάποιου συνδυασμού καπιταλιστικών δυνάμεων.
Ομοίως, το γεγονός ότι οι συνωμοσίες της Δεξιάς, της Τροτσκιστικής και της Στρατιωτικής πράγματι υπήρχαν, αλλά καταργήθηκαν από τη σοβιετική ηγεσία, η οποία κατάφερε να ξεπεράσει τον Έζοφ και να ματαιώσει τη συνωμοσία του, αποδεικνύει ότι για άλλη μια φορά η ΕΣΣΔ-"Στάλιν"- έσωσε την Ευρώπη από τον ναζισμό και όλους τους Συμμάχους από έναν τεράστιο αριθμό επιπλέον θυμάτων στα χέρια των δυνάμεων του Άξονα.
* Οι δύο εκκλήσεις του Μπουχάριν για επιείκεια, αμφότερες με ημερομηνία 13 Μαρτίου 1938, ανατυπώθηκαν στην Izvestiia 2 Σεπτεμβρίου 1992, σελ. 3. Απορρίφθηκαν και ο Μπουχάριν εκτελέστηκε στις 15 Μαρτίου 1938.
Τα έχω βάλει στο διαδίκτυο στα αγγλικά εδώ.
Πρόσθετη Βιβλιογραφία
Εγγραφα
Οι ανακρίσεις του Έζοφ: Έχω μεταφράσει όλες τις ανακρίσεις του Έζοφ που είχα στη διάθεσή μου από τον Ιούλιο του 2010 και τις έβαλα στο διαδίκτυο εδώ:
http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/ezhovinterrogs.html
(ρωσικό πρωτότυπο: http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/ezhovpokazaniia.html )
Λουμπιάνκα. Stalin I NKVD - NKGB - GUKR "SMERSH". 1939 - Μάρτιος 1946 . Μόσχα, 2006.
Ομολογία Frinovsky της 11ης Απριλίου 1939, σελ. 33-50. http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/frinovskyeng.html
(Ρωσικό πρωτότυπο εδώ: http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/frinovskyru.html )
Ομολογία Έζωφ της 26ης Απριλίου 1939, σ. 52-72. http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/ezhov042639eng.html
(ρωσικό πρωτότυπο: http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/ezhovru.html )
Πετρόφ, Νικήτα, Μαρκ Γιάνσεν. "Stalinskii pitomets" - Νικολάι Έζοφ . Μόσχα: ROSSPEN, 2008, σελ. 367-379.
Ομολογία Ezhov, 4 Αυγούστου 1939. http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/ezhov080439eng.html
(ρωσικό πρωτότυπο: http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/ezhov080439ru.html )
Άρθρα
Furr, Grover και Vladimir L. Bobrov, "Τελευταίος Λόγος του Μπουχάριν: Ακόμα μια παραχάραξη κατά του Στάλιν". http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/bukhlastplea.html - μετάφραση του ρωσικού πρωτοτύπου που δημοσιεύτηκε στην Aktual'naia Istoriia για τον Φεβρουάριο του 2009 στη διεύθυνση http://actualhistory.ru/bukharin_last_plea
Furr, Grover and Vladimir L. Bobrov, "Nikolai Bukharin's First Statement of Confession in the Lubianka" σε αγγλική μετάφραση, Cultural Logic 2007 - http://clogic.eserver.org/2007/Furr_Bobrov.pdf
Furr, Grover and Vladimir L. Bobrov, "Pervye priznatel'nye pokazaniia NI Bukharina na Lubianke." Κλειώ Νο 1 (2007). http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/furrnbobrov_klio0107.pdf
Furr, Grover and Vladimir L. Bobrov, επιμ. "Lichnye pokazaniia N. Bukharina." Κλειώ (Αγία Πετρούπολη), Νο 1 (2007). http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/furrnbobrov_klio0107.pdf
Furr, Grover. «Αποδεικτικά στοιχεία της συνεργασίας του Λέον Τρότσκι με τη Γερμανία και την Ιαπωνία». Στην Πολιτιστική Λογική για το 2009. http://clogic.eserver.org/2009/Furr.pdf
Holmstr m, Sven-Eric. "Νέα στοιχεία σχετικά με την ερώτηση" Hotel Bristol "στην πρώτη δίκη της Μόσχας του 1936". Πολιτιστική Λογική 2008. Στο http://clogic.eserver.org/2008/Holmstrom.pdf
Βιβλία
Furr, Grover. Ο Χρουστσόφ είπε ψέματα: Η απόδειξη ότι κάθε «αποκάλυψη» των εγκλημάτων του Στάλιν (και του Μπέρια) στην περιβόητη «μυστική ομιλία» του Νικήτα Χρουστσόφ στο 20ο Συνέδριο του Κόμματος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης στις 25 Φεβρουαρίου 1956, είναι αποδεδειγμένα Ψευδής. Kettering, OH: Erythros Press & Media LLC, 2011. Στο Amazon.com ; στο Erythros Press & Media : στο Abebooks.com ; στο Abebooks.co.uk (Ηνωμένο Βασίλειο)
Furr ('Ferr'), Grover Antistalinskaia podlost ' ("Anti-Stalin Villanies"). Μόσχα: Algoritm, 2007. Αρχική σελίδα: http://www.algoritm-kniga.ru/ferr-g.-antistalinskaya-podlost.html Σύντομη περίληψη σε αυτή τη συνέντευξη: "Οι εξήντα μία αναλήθειες του Νικήτα Χρουστσόφ" (Συνέντευξη με Grover Furr). http://msuweb.montclair.edu/~furrg/research/litrossiainterv0608_eng.html (πρωτότυπο εδώ: http://www.litrossia.ru/article.php?article=3003 )
Παβλιούκοφ, Αλεξέι. Έζοφ. Μόσχα: Ζαχάροφ, 2007.
Υ/Γ οι εμφάσεις στο κείμενο του blog