Εσύ πού ήσουν;
Μερικούς μήνες αργότερα, ένα βράδυ του Σεπτέμβρη, από τα πρώτα που λέει να δροσίσει, το ΠΑΜΕ και η ΚΝΕ αφισσοκολεί για το καθιερωμένο και κλασσικό φεστιβάλ της σε δρόμους γειτονιάς εργατικής. Απέναντι, χώρος εργασίας βαριάς, με ιστορία αγώνων εργατικών που ενοχλούν τα αφεντικά. Καιρό τώρα κυκλοφορούν κάτι τύποι πολλά-βαρήδες και απειλούν ότι θα “ξεφορτωθούν” τους ενοχλητικούς συνδικαλιστές που “εμποδίζουν” τον κόσμο να βγάλει μεροκάματο με τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις τους. Οι άνθρωποι του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ δέχονται σφοδρή επίθεση με καδρόνια με πρόκες και σιδερένιους λοστούς, από καθαρή τύχη δεν υπάρχει νεκρός. Και αυτοί “έπρεπε να πεθάνουν” γιατί είχαν ιδεολογία που στηρίζει τον εργάτη και όχι το αφεντικό, είχαν ιδεολογία που θεωρεί όλους τους ανθρώπους το ίδιο άξιους να ζουν, να εργάζονται, να καλλιεργούν τον πολιτισμό τους και να απολαμβάνουν όσα αξίζουν στην ζωή.
Μερικούς μήνες αργότερα, ένα βράδυ του Σεπτέμβρη, από τα πρώτα που λέει να δροσίσει, το ΠΑΜΕ και η ΚΝΕ αφισσοκολεί για το καθιερωμένο και κλασσικό φεστιβάλ της σε δρόμους γειτονιάς εργατικής. Απέναντι, χώρος εργασίας βαριάς, με ιστορία αγώνων εργατικών που ενοχλούν τα αφεντικά. Καιρό τώρα κυκλοφορούν κάτι τύποι πολλά-βαρήδες και απειλούν ότι θα “ξεφορτωθούν” τους ενοχλητικούς συνδικαλιστές που “εμποδίζουν” τον κόσμο να βγάλει μεροκάματο με τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις τους. Οι άνθρωποι του ΠΑΜΕ και της ΚΝΕ δέχονται σφοδρή επίθεση με καδρόνια με πρόκες και σιδερένιους λοστούς, από καθαρή τύχη δεν υπάρχει νεκρός. Και αυτοί “έπρεπε να πεθάνουν” γιατί είχαν ιδεολογία που στηρίζει τον εργάτη και όχι το αφεντικό, είχαν ιδεολογία που θεωρεί όλους τους ανθρώπους το ίδιο άξιους να ζουν, να εργάζονται, να καλλιεργούν τον πολιτισμό τους και να απολαμβάνουν όσα αξίζουν στην ζωή.
Εσύ που ήσουν;
Λίγες μέρες αργότερα, ένα βράδυ σε μια καφετέρια κάποιοι από τους νταήδες αναγνωρίζουν ένα παληκάρι που με τα τραγούδια του τους ξεμπροστιάζει για αυτό που είναι – φασίστες και ναζί – που δεν φοβάται να τους κράζει καταμέτωπο, που δεν σκύβει το κεφάλι “καλύτερα να μην μπλέκεις με δαύτους”.
Λίγες μέρες αργότερα, ένα βράδυ σε μια καφετέρια κάποιοι από τους νταήδες αναγνωρίζουν ένα παληκάρι που με τα τραγούδια του τους ξεμπροστιάζει για αυτό που είναι – φασίστες και ναζί – που δεν φοβάται να τους κράζει καταμέτωπο, που δεν σκύβει το κεφάλι “καλύτερα να μην μπλέκεις με δαύτους”.
Στα τηλέφωνα οργανώνουν τάγμα εφόδου, την πέφτουν στο παληκάρι και την παρέα του με την αστυνομία να παρακολουθεί αμέτοχη, μέχρι που έρχεται ένας με το αυτοκίνητο, κατεβαίνει και του μπήγει ένα μαχαίρι στην καρδιά. Ο Παύλος “έπρεπε να πεθάνει” γιατί δεν τους φοβόταν.
Εσύ που ήσουν;
Εσύ που ήσουν όταν για χρόνια πότιζαν με μίσος τις καρδιές σας, πως φταίνε οι ξένοι που δεν έχετε δουλειά και όχι πως ξεζουμίστηκε και αποδιαλύθηκε η οικονομία σε πόλεις και σε ύπαιθρο, πως φταίνε οι “αριστεροί” που δεν έχετε καλό μεροκάματο και όχι τα αφεντικά που θησαυρίζουν με το αίμα σας, πως φταίνε οι οβριοι και οι μασώνοι που δεν έχετε δημοκρατία πραγματική και όχι πως μια ζωή ψηφίζατε για μικρορουσφετάκια και σαν ομάδες ποδοσφαίρου.
Εσύ που ήσουν όταν για χρόνια πότιζαν με μίσος τις καρδιές σας, πως φταίνε οι ξένοι που δεν έχετε δουλειά και όχι πως ξεζουμίστηκε και αποδιαλύθηκε η οικονομία σε πόλεις και σε ύπαιθρο, πως φταίνε οι “αριστεροί” που δεν έχετε καλό μεροκάματο και όχι τα αφεντικά που θησαυρίζουν με το αίμα σας, πως φταίνε οι οβριοι και οι μασώνοι που δεν έχετε δημοκρατία πραγματική και όχι πως μια ζωή ψηφίζατε για μικρορουσφετάκια και σαν ομάδες ποδοσφαίρου.
Εσύ που ήσουν;
Να είσαι εκεί τουλάχιστον μεθαύριο!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ!
ΟΙ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ!