H Ταινία για τον Ν. Μπελογιάννη: "Ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο"

«Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.

Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή

όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.

Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.

Ξεκρέμασαν μια μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.

Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.

Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.

Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους

το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.

Οι δολοφόνοι κρύβονται πίσω από τα μαχαίρια τους.

Τραβηχτείτε πέρα δολοφόνοι. Τραβηχτείτε πέρα.

Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους

το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.

Τους σκότωσαν. Τους σκότωσαν.

Ενας άνεμος που πέρασε μες απ' το σκοτεινό τούνελ της σιωπής μας έφερε το μαντάτο.

Τους σκότωσαν. Τους σκότωσαν.

Δυο ξεχασμένοι γλόμποι ξεθωριάζουνε στην ξώπορτα της μέρας.

Τους σκότωσαν.

[...]

Ηταν πικρό το τσάι σήμερα. Αφουγκραζόμασταν

ένα μεγάλο αμάξι που σταμάτησε στο δρόμο -

ένας τροχός του χτύπησε στο βράχο.

Μπορεί να 'ταν ο τροχός της ιστορίας.

Γιατί η γριούλα που βούρτσιζε στην μπαλκονόπορτα

το μαύρο κυριακάτικο φουστάνι της

πέτρωσε εκεί σα να κατάλαβε

τι μαύρο που 'ναι το μαύρο χρώμα

σα να 'δε ανεβασμένη μια μαύρη σημαία στο κατάρτι του χρόνου.

Λογαριάζαμε στα δάχτυλα: μεθαύριο,

μεθαύριο, ναι, μπαίνει ο Απρίλης.

Λέγαμε: θα βρούμε στο πανέρι της άνοιξης

πολλές χρυσές βελόνες, πολλές χρωματιστές κουβαρίστρες

να μπαλώσουμε το γέλιο του παιδιού

να μπαλώσουμε τις ρυτίδες της μάνας

να ράψουμε ακόμα κι ένα κομμένο πόδι, ένα σπασμένο κρανίο - λέγαμε.

Μια καρδιά χωρισμένη στα δύο,

απ' τη μια το ψωμί και το φιλί

απ' την άλλη το χρέος - θα σμίξει, λέγαμε,

μεθαύριο Απρίλης. Κάτου απ' τα δέντρα η ειρήνη,

θα χαιρετιούνται οι άνθρωποι μες απ' τα δίχτυα των αχτίνων

το φως θα κλείσει με τη φούχτα του την υψωμένη κάννη

θα χαμηλώσει η κάννη και θα γράψει στο χώμα

ένα μικρό κύκλο σαν το μηδέν

κι ύστερα γύρω στο μηδέν γραμμές - γραμμές

σαν τις αχτίνες του ήλιου που χαράζουν τα παιδιά στον άμμο.

Λογαριάζαμε στα δάχτυλα:

μεθαύριο Απρίλης και το Πάσχα

θα φιληθούνε οι άνθρωποι.

Τους σκότωσαν.

Τούτα τα πρόσωπα είναι σαν τα σταματημένα ρολόγια.

Τι ώρα να 'ναι; Τι ώρα να 'ναι σήμερα;

Ποιος σταμάτησε τούτα τα ρολόγια;

Ποιος σταμάτησε στη μέση τον Απρίλη;

Ποιος έγραψε με κάρβουνο σταυρούς πάνου στις πόρτες;

Ποιος σταμάτησε το χαμόγελο στα μάτια της μάνας; Τι ώρα να 'ναι;

Ποιος έκοψε στα δυο την ελπίδα; Τι ώρα να 'ναι; Πέστε μου λοιπόν.

Η κυρα-Λένη γύρισε απ' την αγορά μ' άδειο το καλάθι της.

Δε θυμάμαι, είπε, γιατί πήγα.

Οπου πηγαίνω βρίσκουμαι μπροστά στους σκοτωμένους.

Αν έχεις κάτι να μου πεις θα το ξεχάσω.

Δεν ξεχνάω τους σκοτωμένους. Το φουστάνι μου

αγγριώνει στους σταυρούς. Οι νεκροί με κρατάνε.

Ο,τι μου πουν θα κάνω. Παιδί μου, παιδί μου,

αυτοί πέθαναν για να ζήσεις.

Μην το ξεχνάς. Αν το θυμάσαι αυτοί δε θα πεθάνουν.

[...]

Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους

το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.

Οχι δε σου ταιριάζει εσένα Μπελογιάννη τούτο το σιωπηλό πένθος

τούτες οι μαύρες κορδέλες άκρη άκρη στο φουστάνι της άνοιξης

τούτο το πράσινο σαπούνι που λιώνει ξεχασμένο στη σκάφη θολώνοντας το νερό.

Για σένανε είναι οι μεγάλες σάλπιγγες, τα μεγάλα τύμπανα,

οι μεγάλες καμπάνες και οι μεγάλες παρελάσεις,

ο μεγάλος όρκος των λαών πάνω στο φέρετρό σου

η μεγάλη μέρα της τριάντα του Μάρτη

που μπαίνει στο καινούργιο εορτολόγιο των ηρώων και των μαρτύρων της ειρήνης.

[...]

Εσύ σκαρφάλωσες στη ράχη του χάρου

κουρντίζοντας με γρήγορο χέρι το ρολόι του ήλιου.

Να φύγουν πιο γρήγορα οι δείχτες.

Να φύγει τούτη η μέρα.

Να φύγει το μαύρο απ' τα μάτια μας.

Να φύγει τ' άδικο απ' τον κόσμο.

[...]

Νίκο, είχες μια καρδιά γεμάτη απ' το αίμα του ήλιου.

Οταν περπατούσες στα ερείπια του φθινοπώρου

είχες πάντα στη μέσα τσέπη του σακακιού σου το σχέδιο της καινούργιας πολιτείας μας,

γι' αυτό χαμογελούσε ο λαός μέσα στα μάτια σου.

Εφυγες τώρα Νίκο

ανάβοντας μ' ένα γαρύφαλλο από φλόγα το κουράγιο του κόσμου,

ανάβοντας την ελπίδα στην καρδιά των λαών,

ανάβοντας τους αστερισμούς της ειρήνης στο στερέωμα του κόσμου,

πάνω απ' τις πεδιάδες τις σπαρμένες με κόκαλα.

Επεσες, Νίκο, με τ' αφτί σου κολλημένο στην καρδιά του κόσμου,

ν' ακούς τα βήματα της λευτεριάς να βαδίζουν στο μέλλον,

ν' ακούς το μέλλον να ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες

πάνω απ' το γέλιο των παιδιών και των κήπων.

[...]

Η νύχτα κόβει με το σουγιά της μικρά κομμάτια τ' όνειρο.

Ενα δέντρο κάνει φτερά. Ενα παιδί μεγαλώνει.

Ορκιστείτε να 'χει το παιδί το ψωμί του και το βιβλίο του

να μάθει να γράφει σ' αγαπώ,

να κρατάει μπράτσο τον ήλιο σ' ένα ανθισμένο περιβόλι.

Ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου,

η λευτεριά και η ομορφιά του κόσμου. Ορκιστείτε.

[...]

Αύριο μεθαύριο θα επιστρέψουμε απ' το μεγάλο πόνο μας στις καθημερινές δουλειές μας,

θα φάμε το ψωμί μας. Το ψωμί είναι νόστιμο

όσο πικρές κι αν είναι οι μέρες μας. Πρέπει να φάμε το ψωμί μας.

Πρέπει να ζήσουμε, να διεκδικήσουμε τη ζωή μας και το δίκιο σας.

Μα και την ώρα που θα τρώμε θα 'μαστε έτοιμοι. Το ξέρουμε

είναι βαριά η κληρονομιά σου Μπελογιάννη -

θα τη σηκώσουμε στους ώμους μας.

Συχνά δυσκολευόμαστε, θα δυσκολευτούμε πιότερο -

θα την κρατήσουμε στους ώμους μας.

Η πληγή μας μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, το ίδιο κι η πίστη μας.

Θα φέρουμε την κληρονομιά σου στους ώμους μας,

ως την πόρτα του ήλιου, Μπελογιάννη.

Καλημέρα αδέρφια μου.

Καλημέρα ήλιε

Καλημέρα κόσμε.

Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά

πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.

Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.

Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει.

Καλημέρα σύντροφοι

Καλημέρα ήλιε

Καλημέρα Μπελογιάννη.

Τώρα, ας βροντήσουνε της λευτεριάς τα τύμπανα κι οι σάλπιγγες.

Καλημέρα Μπελογιάννη.

Ακόμη μια φορά. Ακόμη μια φορά

εσύ Νίκο πολέμησες για όλους μας

εσύ νίκησες για όλους μας

εσύ απόδειξες

πόσο μικρά είναι αυτή την ώρα τα μικρά όνειρα,

[...]

μπροστά στο μπόι της χαράς να πεθαίνεις

για τη χαρά του κόσμου.

[...]

Πόσο μικρή είναι τούτη η λευτεριά μπροστά στην άγρια λευτεριά

να βγάζεις την καρδιά σου σα γαρύφαλλο απ' τον κόρφο σου

για να μοσκοβολάν τα σύμπαντα θυσία και ειρήνη.

[...]

Καλημέρα ανθρώποι μου

Καλημέρα ήλιε

Καλημέρα Μπελογιάννη».

Το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», το οποίο έγραψε την ίδια μέρα της εκτέλεσης του Ν. Μπελογιάννη, στις 30 Μάρτη του 1952, από το νησί του Αη - Στράτη όπου ήταν εξόριστος. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4520223

Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών - The Partisans of Athens

Αποχαιρετάμε τον Μανώλη
με Αυτό το βίντεο,, 

Συνεχίζοντας τον Δρόμο που Χάραξε
-αν κ δεν ολοκλήρωσε-
η Γενιά τους

Ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα ('41-'44). 14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη. A documentary about the Resistance during the Nazi Occupation of Athens. 14 people recalling memories from that period. A film about collective memory. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών (2018 - 72’) Σκηνοθεσία: Ξενοφώντας Βαρδαρός, Γιάννης Ξύδας Έρευνα - Σενάριο: Γιάννης Ξύδας Αφήγηση: Ρήγας Αξελός Δ/νση φωτογραφίας - Μοντάζ: Ξενοφώντας Βαρδαρός Ηχοληψία - Μιξάζ: Ανδρέας Γκόβας Πρωτότυπη μουσική: drog_A_tek Κάμερα: Ξενοφώντας Βαρδαρός, Χρήστος Πανάγος Μετάφραση - Υποτιτλισμός: Ηλίας Διάμεσης Γραφιστική επιμέλεια: Κώστας Μηναϊδης Υπεύθυνη επικοινωνίας - Απομαγνητοφωνήσεις: Σέβη Σαλαγιάννη Παραγωγή: Ομάδα Συλλογική Μνήμη Ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα ('41-'44). 14 αφηγήσεις. 14 ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη. Με αφετηρία τις μαρτυρίες ανθρώπων που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση, το ντοκιμαντέρ Οι Παρτιζάνοι των Αθηνών επιχειρεί να ρίξει φως σε γνωστές και άγνωστες ιστορίες του αγώνα τους, όπως αυτές διαδραματίστηκαν μέσα στις συνοικίες της Αθήνας. Από την περίοδο του λιμού του '41-'42, τα συσσίτια των λαϊκών επιτροπών και της Εθνικής Αλληλεγγύης, τις μεγαλειώδεις πορείες ενάντια στην επιστράτευση και την κάθοδο των Βουλγάρων, τις μάχες του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στις συνοικίες, την ίδρυση του ΕΑΜ με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, τις παράνομες προκηρύξεις και τα συνθήματα της ΕΠΟΝ στους τοίχους μέχρι την απελευθέρωση της Αθήνας οι πρωταγωνιστές συνθέτουν ένα μωσαϊκό εμπειριών, αγώνων και προσδοκιών για το πώς επέλεξαν να συγκρουστούν με την ηττοπάθεια και τη συνεργασία με τον ναζισμό-φασισμό. Οι προσωπικές ιστορίες «δένουν» με σπάνιο αρχειακό υλικό, πρωτότυπη μουσική των drog_A_tek και πλάνα του σήμερα μέσα από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, το Σκοπευτήριο της Καισαριανής και τις συνοικίες της Αθήνας. “...στου πολέμου την αντάρα όλοι μας αδελφωμένοι, είμαστε φωτιά που λάμπει μες στη γη τη ρημαγμένη... κι απ’ της νιότης μας την φλόγα θε να λάμψουν όλα γύρω, γιατί έλαχε στη νιότη της ελευθεριάς ο κλήρος.” (αντιστασιακό τραγούδι της εποχής) Έλαβαν μέρος (με αλφαβητική σειρά) Βαλιμίτης Δημήτρης Βοσκοπούλου Κουβά Μαρία Ζαμάνος Στέλιος Ζαχαρίας Μάνος Κατιμερτζής Γιώργος Μαραγκουδάκης Κώστας Μπαλάνος Νίκος Νικηφοράκης Ζάχος Νικολάου Έλλη Ντερμιτζόγλου Βαγγέλης Παπαδημητρίου Γιώργος Πετροπούλου Ζωή Σφακιανάκης Νίκος Σαββατιανού Ελένη

Σοσιαλισμός vs Καπιταλισμός: Tι Λένε στη Ρωσία - Социализм против капитализма: что говорят в России

 Τρεις στους τέσσερις Ρώσους θεωρούν 

 τη Σοβιετική Ένωση ως την καλύτερη εποχή 

 της ιστορίας τους

 

Στα θετικά σημεία της σοβιετικής εποχής, το 16% ανέφερε τη “σταθερότητα του μέλλοντος και την εμπιστοσύνη” και το 15% την “καλή ζωή στη χώρα”. Ένα 11% συνδέει την ΕΣΣΔ με θετικές στιγμές της νιότης ή των παιδικών τους χρόνων.

Κατιούσα

Συνεχίζεται η τάση ενίσχυσης της εικόνας της ΕΣΣΔ στους σημερινούς Ρώσους, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Ινστιτούτου Levada που δημοσιεύτηκε την Τρίτη. Σύμφωνα με αυτή, το 75% των Ρώσων θεωρούν ότι η σοβιετική εποχή ήταν η καλύτερη στην ιστορία της χώρας. Η δημοσκόπηση προστίθεται σε μια μακρά σειρά ερευνών, που δείχνουν σταθερή άνοδο του ποσοστού όσων βλέπουν θετικά το σοβιετικό παρελθόν, αλλά και την περίοδο διακυβέρνησης του Στάλιν.

Από όσους ερωτήθηκαν, μόλις το 18% διαφωνούν με την ιδέα ότι η ΕΣΣΔ ήταν το αποκορύφωμα της ιστορίας της χώρας.

Προφανώς, η νοσταλγία αυτή δε μεταφράζεται σε κάποιου είδους επαναστατική διάθεση στο παρόν, καθώς μόνο το 28% δηλώνει υπέρ της επιστροφής στο “δρόμο που ακολουθούσε η ΕΣΣΔ”, έναντι 58% που προτιμά τον “ιδιαίτερο δρόμο” της σύγχρονης Ρωσίας και 10% που προτιμά των “ευρωπαϊκό δρόμο”. Το γεγονός αυτό προκύπτει από τη συναίσθηση πως η αποκατάσταση του σοσιαλισμού δεν είναι μια αυτόματα διαδικασία, αλλά αποτέλεσμα ενός δύσκολου δρόμου με πολλές θυσίες, όπως και αποτέλεσμα μιας προπαγάνδας δεκαετιών ότι πλέον “δεν αλλάζει τίποτα”.

Στα θετικά σημεία της σοβιετικής εποχής, το 16% ανέφερε τη “σταθερότητα του μέλλοντος και την εμπιστοσύνη” και το 15% την “καλή ζωή στη χώρα”. Ένα 11% συνδέει την ΕΣΣΔ με θετικές στιγμές της νιότης ή των παιδικών τους χρόνων.

Μικρό είναι το ποσοστό όσων αναφέρουν αρνητικούς συνειρμούς σχετικά με τη σοβιετική περίοδο, καθώς μόνο το 4% αναφέρει την οικονομική μειονεξία, της ουρές και τα δελτία αγαθών και μόλις το 1% στην ύπαρξη πολιτικής καταπίεσης.

Η κοινωνιολόγος Καρίνα Πίπιγια από το Ινστιτούτο Levada, που δεν έχει καθόλου φιλοσοβιετικές τάσεις, δήλωσε στο ρωσικό τύπο πως ενώ οι Ρώσοι βλέπουν κυρίως θετικά τη σοβιετική περίοδο, έχουν υποκαταστήσει τις προσωπικές τους μνήμες από μια γενική εικόνα κοινωνικής σταθερότητας, εμπιστοσύνης στο μέλλον και καλής ζωής εκείνη την εποχή.

Η ίδια διαπιστώνει ότι η νοσταλγία κυριαρχεί στις παλιότερες γενιές, υπάρχει ωστόσο και μεταξύ των νεότερων, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα επιθυμία επιστροφής στο σοβιετικό σύστημα. Κατά τον Αντρέι Κολέσνικοφ, του Κέντρου Carnegie στη Μόσχα, τα αποτελέσματα αντικατοπτρίζουν τα αισθήματα του κοινού απέναντι στην τωρινή πραγματικότητα της Ρωσίας:

“Η σοβιετική εποχή μπορεί να μην αντιμετωπίζεται ως εποχή υψηλού επιπέδου διαβίωσης, αλλά ως εποχή δικαιοσύνης. Ο σημερινός κρατικός καπιταλισμός αντιμετωπίζεται ως άδικος: η αδικία βρίσκεται στη διανομή, την πρόσβαση σε αγαθά και υποδομές. Και αυτό το αίσθημα αυξάνεται”.

*** 

Трое из четырех россиян верят
 Советский Союз как лучшее время
 их истории

В советское время 16% сообщили о «стабильности будущего и уверенности», а 15% - о «хорошей жизни в стране». 11% ассоциируют СССР с позитивными моментами своей юности или детства.

КАТЮША

Согласно последнему опросу Института Левада, опубликованному во вторник, тенденция к укреплению образа сегодняшних россиян в СССР сохраняется. Согласно ей, 75% россиян считают, что советская эпоха была лучшей в истории страны. Опрос складывается из длинной серии опросов, показывающих неуклонный рост числа тех, кто позитивно смотрит на советское прошлое, а также на сталинское царствование.

Из опрошенных только 18% не согласились с тем, что СССР стал кульминацией истории страны.

Очевидно, что эта ностальгия здесь не переводится в какой-то революционный настрой, поскольку только 28% выступают за возвращение на «дорогу в СССР», тогда как 58% выступают за «особый путь» современной России и 10% предпочитает "европейский путь". Это происходит из-за того, что восстановление социализма - это не автоматический процесс, а результат трудного пути со многими жертвами, а также результат десятилетней пропаганды, которая «больше ничего не меняет».

В советское время 16% сообщили о «стабильности будущего и уверенности», а 15% - о «хорошей жизни в стране». 11% ассоциируют СССР с позитивными моментами своей юности или детства.

Лишь небольшой процент тех, кто сообщил о негативном отношении к советскому периоду, сообщил о низком уровне экономического неблагополучия, очередях и поступлениях товаров, и только о 1% политического угнетения.

Социолог Карина Пиппия из Института Левада, у которой нет советских тенденций, рассказала российской прессе, что, хотя россияне относятся к советскому периоду положительно, они подменили свои личные воспоминания обзором социальной стабильности, доверия и будущего. в то время

Она отмечает, что ностальгия распространена в старших поколениях, но она также существует среди младших поколений, не обязательно подразумевая желание вернуться к советской системе. 
По словам Андрея Колесникова из Центра Карнеги в Москве, результаты отражают общественное мнение по поводу нынешних российских реалий:

«Советскую эпоху можно рассматривать не как высокий уровень жизни, а как эпоху справедливости. Сегодняшний государственный капитализм считается несправедливым: несправедливость заключается в распределении, доступе к товарам и инфраструктуре. И это чувство растет ".

ΓΙΑ ΤΟΥΣ: -«ΜΕΤΑ ΘΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΤΟΥΜΕ» -ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΝΤΕΣ

ΜΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ. ΟΥΤΕ ΘΕΛΕΙ, ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ.

Εδώ δεν ήθελε να κάνει αντιπολίτευση για το προσφυγικό. Όχι ότι μπορούσε κιόλας δηλαδή, όντας δέσμιος της δογματικής του αγκύλωσης στην ΕΕ και τις υπογραφές του. 

Μπλα μπλα αποσυμφόρηση. Μπλα μπλα τα ΜΑΤ (Όχι των Σκουριών και της Λευκίμμης. Τα άλλα της Χίου και της Μυτιλήνης). Αλλά τα συνθήματα που φώναζαν οι νησιώτες, να κλείσουν όλες οι Μόριες, να μη δημιουργηθεί καμιά νέα δομή, ούτε ανοιχτή, ούτε κλειστή και να διοχετευτούν όλοι οι πρόσφυγες προς τη στεριανή Ελλάδα και τις άλλες χώρες της ΕΕ ... δεν τα καταδέχτηκαν. 

Θες η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας ; 

Θες που «οι πρόσφυγες φυλακισμένοι στα νησιά κι άσε τους νησιώτες να λένε» είναι κοινή τους πολιτική ; Εθνική ομοψυχία. 

Κι όποτε τους πιέζει η ΝΔ από δεξιά, φωνάζουν σαν τον Απόστολο (και τον) Παύλο τρεις φορές «Κι εμείς φυλάξαμε τα σύνορα» … «Κι εμείς αδειάσαμε καταλήψεις».

***

Εδώ δεν αντέδρασαν ακόμα κι όταν ΝΔ απογειώνει την υποτέλεια στο ΝΑΤΟ, υπερθεματίζει σε διευκολύνσεις, συμμετέχει σε νέους πολεμικούς σχεδιασμούς. 

Δεν αντέδρασαν επί της ουσίας όταν το Μητσοτάκη τον φτύνουν στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ για το Αιγαίο και τα Ελληνοτουρκικά κι αυτός σκύβει κι άλλο. Μάλλον γιατί την αντίληψη ότι «Μας συμφέρει να είμαστε με τον ισχυρό» την έχουν και οι δύο. Και το «καλό παιδί» του πρέσβη (ένας είναι ο πρέσβης) δεν πρόλαβε ακόμα να γίνει ο Κυριάκος. Έχει πολλά ψωμιά να φάει ακόμα.

***

Δώσε πάρε είναι αυτά.

 Ο Τσίπρας διαβεβαίωνε κάποτε ότι «εγώ δε θα γίνω Μητσοτάκης», που στη συμφωνία των Πρεσπών δεν κράτησε γραμμή ... ομοψυχίας. 

Κι ο Μητσοτάκης τώρα ανταποδίδει ... «Συγχαίρουμε την Βόρεια Μακεδονία που μπήκε στο ΝΑΤΟ». 

Κι επικροτούν την ομοψυχία κι οι εφημερίδες τους. 

Η συμπολιτευόμενη «Καθημερινή» προτείνει από την αρχή στο Μητσοτάκη να «ακολουθήσει το παράδειγμα του Αλ. Τσίπρα για τα ελληνοτουρκικά» … «την ηγετική ικανότητα που επέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας στη Συμφωνία των Πρεσπών». 

Τώρα που οι Αμερικάνικες εντολές είναι να κλείσουν οι εκκρεμότητες με την Τουρκία, για να επιταχυνθεί η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, τι φανταστήκατε ; 

Μα, μου, σου, του ; 

Κι από την άλλη το «αντιπολιτευόμενο» «Documento», ειρωνεύεται τη ΝΔ και το Μητσοτάκη, γιατί κάνει ακριβώς αυτό : αντιγράφει τον Τσίπρα. 

Εθνική ομοψυχία. Πάρτα όλα.

***

Οπότε πώς περιμένεις τώρα να κάνει αντιπολίτευση στο θέμα του κορωνοϊού ; 

Αυτό είναι το θέμα, όπου απογειώνεται η εθνική ομοψυχία. Πάλι επί της ουσίας «ουδέν».
Ο Ανδρέας Ξανθός, μιλώντας στον Σκάι, έκανε λόγο για «αξιόπιστη επιστημονική ομάδα που σχεδιάζει τα μέτρα για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού» και είπε «Κι εμείς να ήμασταν κυβέρνηση τον κ. Τσιόδρα θα επιλέγαμε για να διαχειριστεί τη κατάσταση». 

Ο υφυπουργός υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, στηρίζει το υπουργείο υγείας της ΝΔ. Προφανώς στηρίζει και τη λογική «δε χρειάζεται να κάνετε τεστ», και την καραντίνα που όμως πρέπει να την εφαρμόσει ο μισός πληθυσμός, αφού οι άλλοι μισοί πρέπει να συνεχίσουν να δουλεύουν στα διόδια, στα εργοστάσια, στις τράπεζες, στις τηλεφωνικές εταιρείες και τα άλλα κάτεργα. 

Το παράδειγμα του Μπέργκαμο δεν το πήρε είδηση ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Τσιόδρας, ούτε ο Τσίπρας.

***

Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα θα μπορούσε να κάνει αλλιώς. Τι να πει δηλαδή τώρα ;

• «Είναι το σύστημα υγείας υποχρηματοδοτημένο και υποστελεχομένο;» Άκου ποιος μιλάει θα τους πουν. Και δικαιολογημένα. Άλλωστε ο τελευταίος που έκοψε μισθούς υγειονομικών και μείωσε τις χρηματοδοτήσεις και τις θέσεις εργασίας στα νοσοκομεία, ήταν ο Τσίπρας με το μνημόνιό του. Ο άλλος δεν έχει προλάβει ακόμα ... μετά τον ιό, που θα φέρει το δικό του, το 4ο μνημόνιο ... (Βάζετε στοίχημα ότι το 4ο μνημόνιο θα το ψηφίσουν πάλι όλοι μαζί )

• «Έκλεισε η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ νοσοκομεία (π.χ. Λοιμωδών)» και «κλείσανε πολλά κρεβάτια σε ΜΕΘ» … να πει ; Θα πρέπει να μας πει και γιατί αυτός δε τα ξανάνοιξε.

• «Έπρεπε να είχατε προβλέψει νωρίτερα» ... να πει ; «Ποιος σε εμπόδιζε ρε μπαγλαμά» ... θα τους πει ο κάθε πικραμένος. Κι άδικη σκέψη δεν τη λες.

• «Επίταξη του ιδιωτικού τομέα»… να πει ; Θεός φυλάξει. Το είπε κι ο Θεσσαλός βιομήχανος … «νοσηρή σκέψη». (Ενώ το «όποιος έχει ας σωθεί», είναι φυσιολογική, ηθική και τίμια). 

Ύστερα … αν μάθει η ΕΕ ότι ο Τσίπρας λέει τέτοια ; Άπαπά !!! Άλλωστε τώρα πάνε για διεύρυνση στη σοσιαλδημοκρατία. Τι θα πει ο Σημίτης και τα παιδιά του ;

• Ή μήπως φαντάζεστε ότι θα μπορούσε να πει ότι «ο ιδιωτικός τομέας στην υγεία, μπορεί να συμβάλει στην «αναβάθμιση» του δημόσιου» που έλεγε και παλιά. Μα αυτό δεν είναι σημείο διαφωνίας τους με τη ΝΔ. Είναι σημείο ταύτισης που σήμερα δοκιμάζεται από τα φουρτουνιασμένα κύματα της σκληρής πραγματικότητας.

***

• Αλλά ευτυχώς υπάρχει ο Παύλος ο Πολάκης να σώσει την παρτίδα. Ο Παύλος που «κατακεραυνώνει» την κυβέρνηση που κάνει «επιλεκτικά δωράκια» στις ιδιωτικές κλινικές. Δηλαδή ; Έπρεπε να τα κάνει πιο διευρυμένα ; Σ’ όλους ; Αυτή είναι η έννοια τους.

• Κι η σκληρή κριτική Πολάκη συνεχίζεται : το 1600 ανά ΜΕΘ το θεωρεί πολύ, ενώ ... «θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μια μικρή αύξηση στο ημερήσιο νοσήλιο ΜΕΘ (π.χ. 20-25%), για όσο διαρκεί η πανδημία, λόγω και της μείωσης του τζίρου τους» ! Το ύψος του δώρου τους νοιάζει.

• Πάντως πρέπει να τους αναγνωρίσουμε. Από την πρώτη μέρα που εμείς αγωνιούσαμε για την υγεία μας, ο Τσίπρας έκανε δηλώσεις για τις «επιχειρήσεις». Μη φανταστείτε τις μικρές. Αυτές τις κλείσανε. Για τις άλλες με τα κάτεργα που είπαμε πριν.
• Αλλά μίλησε κι ο Βούρτσης, όταν τον ρώτησαν γιατί απελευθερώνει τις απολύσεις από 20/5, είπε «νόμος του ΣΥΡΙΖΑ είναι». 

Αλλά δεν τον καταργεί εκείνος. Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάργησε κανένα μνημονιακό νόμο της κυβέρνησης Σαμαρά. 

Χρωστούμενα. Όλοι τους ένα άλλοθι γυρεύουν στο νέο έγκλημα. Τόνα χέρι νίβει το άλλο, και τα δυο το σύστημα.

***

Τέλος πάντων. Μη τους κατηγορήσουμε ότι δεν κάνουν και τίποτα. 

Έφτιαξαν λέει ... παρατηρητήριο (σαν αυτά που έχουν στις λίμνες οι birdwachers?) για να συγκεντρώνει «όλη την απαραίτητη εικόνα για την κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας, τις ελλείψεις και ανάγκες σε προσωπικό και εξοπλισμό, την κατάσταση στην αγορά εργασίας, την κατάσταση στην οικονομία, κλπ.». 

Πολύ φυσιολογικό. Άλλωστε μόλις ήρθαν τα παιδιά στη χώρα. Να ενημερωθούν πρώτα τώρα που είναι αντιπολίτευση. 

Κι ύστερα, αν ποτέ ξαναβγούν, τότε που θα περνάνε το 5ο δικό τους μνημόνιο, θα τα ξεχάσουν.

 Θα πουλήσουν πάλι … ρεαλισμό.

Μάνος Δούκας από katiousa.gr

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ...

Χριστόφορος Ζαραλίκος: 

Για την Κούβα: ΜΙΛΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΤΣΑΜΠΑ...

“Ναι, αλλά το κάνουν για τα λεφτά…” – Αντικουβανέζικες ασυναρτησίες…

Σ’όλη τη γη σήμερα, η ανωτερότητα του δημόσιου συστήματος υγείας γίνεται προφανής και αυταπόδεικτη από τρία πράγματα:
1.Από τα χάλια των δημόσιων συστημάτων υγείας των καπιταλιστικών χωρών.
2.Από τον απελπισμένο ηρωικό αγώνα των γιατρών του δημοσίου.
3.Από την Κούβα.

Το θαύμα που λέγεται Κούβα…
Όλη η ανθρωπότητα σήκωσε τα μάτια της να θαυμάσει τη μικρή χώρα που μπορεί και προσφέρει στο λαό της το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο και ταυτόχρονα στέλνει υγειονομική βοήθεια σε άλλες χώρες, ακόμα και πολύ πλούσιες, που το έχουν ανάγκη.

 ή που δίνει πολύ εύκολα περίθαλψη και φιλοξενία σε πολίτες άλλων κρατών που κανένας άλλος δεν τους δίνει και ταυτόχρονα έχει τον κορωνοϊό σε πλήρη έλεγχο και τον πληθυσμό της ασφαλή και σε κανονική ζωή.

Οι Αμερικάνοι…
Απέναντι σ’ αυτό τον παγκόσμιο θαυμασμό, ο οποίος αναπόφευκτα παίρνει και πολιτικά χαρακτηριστικά, ήταν φυσικό να αντιδρά ο νταβατζής της υφηλίου. 

Στις 16 Μαρτίου, ο υπουργός εξωτερικού εμπορίου της Κούβας κατήγγειλε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπαθεί να απαξιώσει τη διεθνή συνεργασία της Κούβας στον τομέα υγείας και ιδιαίτερα στην καμπάνια ενάντια στον ιό COVID – 19, όπου η Κούβα διαθέτει εξελιγμένα φάρμακα και γιατρούς σε πολλές χώρες που ζητούν τις ιατρικές της υπηρεσίες.

 Κι ότι πρόκειται για εκστρατεία κατασυκοφάντησης του συστήματος υγείας και των ιατρών εθελοντών της χώρας, με επιχειρήματα για «καταναγκαστική εργασία», «ανελεύθερα καθεστώτα», «πεινασμένο λαό», ακόμα και για «υποκίνηση βίας» στις χώρες όπου δρουν οι κουβανοί γιατροί.

U.S. State Dept | Democracy, Human Rights, & Labor
✔@StateDRL
#Cuba makes many who serve in its international medical missions work under exploitative conditions which the UN says could amount to forced labor. Host countries seeking Cuba’s help for #COVIDー19 should scrutinize agreements and end labor abuses.
U.S. State Dept | Democracy, Human Rights, & Labor
✔@StateDRL
#Cuba offers its international medical missions to those afflicted with #COVIDー19 only to make up the money it lost when countries stopped participating in the abusive program. Host countries seeking Cuba’s help for #COVIDー19 should scrutinize agreements and end labor abuses.

Αυτά είναι μερικά από τα πιο πρόσφατα δείγματα της γραμμής που αναπαράγουν διάφοροι καλοθελητές σε όλο τον κόσμο.

Ο κυρ… HOAXES…
Σχεδόν ταυτόχρονα με τη δράση των Κουβανών γιατρών στην Κίνα, ανέλαβε ο φιλελές εργολάβος της… «μισής αλήθειας» στην Ελλάδα (ellinika hoaxes), να αποκαλύψει ότι το κουβανικό φάρμακο που χρησιμοποιείται στην Κίνα… δεν θεραπεύει. 

Λες κι είπε ποτέ κάποιος Κουβανός ή άλλος ότι το κάνει. 

Λες και σε έναν ιό που εμφανίστηκε πριν μερικές μέρες, ήταν δυνατό να υπάρχει κάτι περισσότερο, εκτός από άλλα παλιότερα φάρμακα και κοκτέιλ φαρμάκων που δοκιμάζονται για την αποτελεσματικότητά τους στην αντιμετώπιση του νέου ιού. 

Αλλά ο καλός φιλελές ποτέ δεν έχει ανάγκη ούτε από «επιχειρήματα», ούτε από «πραγματικότητες». Αφού δεν βρίσκουν τίποτα από αυτά, κατασκευάζουν δικές τους πραγματικότητες, για να είναι εύκολο να τις αντιμετωπίσουν.
Σιγά μην έλειπε η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ…
Μια τέτοια «κινητοποίηση» δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη τη ναυαρχίδα του αντικομουνισμού και της ανεστραμμένης πραγματικότητας, την «Καθημερινή», που στο φύλλο της 27/3 αναδημοσιεύει άρθρο του Reuters με τίτλο «Στην Ιταλία ο “στρατός με τις λευκές μπλούζες” από την Κούβα».
Το άρθρο μιλά για τη διεθνή ιατρική βοήθεια της Κούβας από παλιά, που προσφέρεται ακόμα και σε πλούσιες χώρες σαν την Ιταλία. 

Προβάλει δηλαδή το παγκοσμίως γνωστό και συγκλονιστικό, που δε μπορεί να αποφύγει. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι βολική για τα δόγματα της καλής εφημερίδας και των φιλελέδων φίλων της. Οπότε… αφού δε μπορούν να την κρύψουν, επιχειρούν να την διαβάλουν.

Αρχίζουν λοιπόν τις ασυναρτησίες:

«Η εξαγωγή ιατρικών υπηρεσιών, η οποία απέφερε το 2018 έσοδα άνω των 6,3 δισ. δολαρίων, επιπλέον του τουρισμού, αποτελεί έναν από τους κύριους μοχλούς της κουβανικής οικονομία». (Στεναχώρια που σπάει το εμπάργκο των ΗΠΑ;). Όταν αυτό το κολλάς σ’ ένα άρθρο για τους Κουβανούς γιατρούς στην Ιταλία τι σημαίνει; 

Τι καταλαβαίνουν (;) τα φιλελέδια που το διαβάζουν; 

Όποιος τέτοιος εγκέφαλος τύχει στην πλώρη σας αυτό τον καιρό, θα σας πει για τους ήρωες Κουβανούς γιατρούς: «Ναι αλλά πληρώνονται». Επιχειρώντας να υποβαθμίσουν την προσφορά και τον αλτρουισμό τους.
Η διατύπωση και η θέση που βάζεις μια φράση μέσα στο κείμενο παίζει ρόλο. Η εφημερίδα δεν έγραψε φυσικά αυτό. Αλλά ξέρει τους αναγνώστες της, που έχουν μονίμως το μυαλό τους στο μίξερ του Παπαδημητρίου και του Πορτοσάλτε. 

Εκτεθειμένο σε άρθρα επιπέδου και επιχειρηματολογίας Μανδραβέλη και Μπογδάνου (με απρόβλεπτες συνέπειες).
Η εφημερίδα μιλάει για έσοδα. Κι αυτό είναι αλήθεια. Η Κούβα είναι η χώρα που έχει αναπτυγμένη δημόσια φαρμακευτική βιομηχανία. 

Κι ένας από τους ρόλους της είναι να παράγει γενόσημα φάρμακα για τις χώρες του τρίτου κόσμου που δε μπορούν να αγοράσουν τα πανάκριβα φάρμακα από τις πολυεθνικές αισχροκέρδειες (συνώνυμο του εταιρείες). 

Πχ φάρμακα ενάντια στον Έμπολα, στο AIDS σε φτωχές χώρες της Αφρικής κλπ. Αυτά τα φάρμακα πάμφθηνα είναι. Τσάμπα όμως δεν είναι.
Αλλά και την μαζική χρήση του κουβανέζικου φαρμάκου π.χ. στην Κίνα και την παραμονή της ομάδας των γιατρών της Κούβας εκεί, είναι δυνατόν να την επιβαρυνθεί μόνο ο προϋπολογισμός της Κούβας;
Το μέγεθος του «εσόδου» φυσικά, είναι ευθέως ανάλογο της διεθνιστικής ανθρωπιστικής δράσης της Κούβας. Όσο για τους γιατρούς της Κούβας (όπως κι όλους τους γιατρούς που σκοτώνονται κυριολεκτικά και μεταφορικά στη μάχη για τον Covid-19), ο ηρωισμός τους έγκειται στην προθυμία της αυτοθυσίας τους.

Η «κακή κατάσταση» που φέρνει «παγκόσμια πρωτιά»

Και συνεχίζει το «ναι μεν αλλά» της εφημερίδας ότι:
«Η Κούβα δημιούργησε ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που πολλοί στον αναπτυσσόμενο κόσμο ζήλευαν, με οικονομική βοήθεια από την Σοβιετική Ένωση, αν και κάποιες από αυτές τις προόδους έχουν χαθεί από την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ. Πολλά νοσοκομεία της Κούβας έχουν περιέλθει σε κακή κατάσταση. Ωστόσο, η Κούβα έχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες παγκοσμίως σε ό,τι αφορά την αναλογία γιατρών ανά κάτοικο, ακόμη κι όταν δεν προσμετρώνται οι γιατροί που βρίσκονται στο εξωτερικό».
Πέστε μου τώρα. Είμαι υπερβολικός όταν μιλάω για ασυναρτησίες; 

«Έχει περιέλθει σε κακή κατάσταση»… αλλά «έχει… τους υψηλότερους δείκτες παγκοσμίως». Κι όλα αυτά στην ίδια πρόταση.

Μια παλιά Μυτιληνιά παροιμία λέει «Άρμεγε και κούρευε, χέζε και δεμάτιαζε». Αυτό σκέφτηκα και μίλησα απλώς για ασυναρτησίες κι όχι για ηλιθιότητες ή απελπισμένους και ξεθωριασμένους αντικομουνιστικούς αφρούς. 

Γιατί αυτά δεν είναι επιχειρήματα. 

Πιο πολύ μοιάζουν με ακούσιες αντανακλαστικές αντιδράσεις στην τόση δημοσιότητα και τόση αποδοχή της ανωτερότητας του συστήματος της Κούβας.

 Κάτι πρέπει να ταΐσουν το ποίμνιό τους κι αυτοί.

https://www.facebook.com/1899893293582336/posts/2590374177867574/

Μάνος Δούκας από katiousa.gr

Κούβα: Σε 10 ημέρες 508 γιατροί – νοσηλευτές σε 12 χώρες – Ηγέτης στον κόσμο της αλληλεγγύης – #Covid-19

ΑΠΟ atexnos.gr

Η Κούβα έστει­λε χθες Σάβ­βα­το 39 στε­λέ­χη του ια­τρι­κού και νο­ση­λευ­τι­κού προ­σω­πι­κού της στο πρι­γκι­πά­το της Αν­δό­ρας, τη δεύ­τε­ρη ευ­ρω­παϊ­κή χώρα στην οποία προ­σφέ­ρει βο­ή­θεια στο πλαί­σιο του αγώνα για την αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας του κο­ρο­νοϊ­ού.

Θα πάνε «σε μια χώρα που τους έχει ανά­γκη, είναι μια από­φα­ση που πήραν προ­σω­πι­κά και εθε­λο­ντι­κά», ση­μεί­ω­σε στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο Ει­δή­σε­ων ο για­τρός Χόρχε Ντελ­γά­δο, διευ­θυ­ντής των κου­βα­νι­κών υπη­ρε­σιών διε­θνούς συ­νερ­γα­σί­ας στον τομέα της υγεί­ας.
Η Αβάνα προ­χώ­ρη­σε στην κί­νη­ση αυτή κα­τό­πιν αι­τή­μα­τος του μι­κρο­σκο­πι­κού πρι­γκι­πά­του των πε­ρί­που 70.000 κα­τοί­κων, που βρί­σκε­ται ανά­με­σα σε δύο από τις χώρες που υφί­στα­νται τα πιο βαριά πλήγ­μα­τα εξαι­τί­ας της παν­δη­μί­ας στην Ευ­ρώ­πη -τη Γαλ­λία και την Ισπα­νία- και κα­τα­γρά­φει 267 κρού­σμα­τα, ανά­με­σά τους τρία θα­να­τη­φό­ρα.
«Έχου­με σπου­δαία νέα: για­τροί και νο­ση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό ει­δι­κευ­μέ­νο στη μη­χα­νι­κή υπο­στή­ρι­ξη της ανα­πνο­ής από την Κούβα έρ­χε­ται να μας βοη­θή­σει», ανα­κοί­νω­σε χθες ο υπουρ­γός Υγεί­ας της Αν­δό­ρας, Τζουάν Μαρ­τί­νες.
«Είναι η πρώτη φορά που μια μπρι­γά­δα μας πάει σε πλού­σια χώρα, με τε­χνο­λο­γία αιχ­μής, και θα πρέ­πει να προ­σαρ­μο­στού­με στις συν­θή­κες εκεί», επι­σή­μα­νε μι­λώ­ντας στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο η για­τρός Βίλμα Βάρ­γκας.
Με αυτή την ομάδα, συ­νο­λι­κά υπάρ­χουν ια­τρι­κές τα­ξιαρ­χί­ες σε δώ­δε­κα χώρες, με πε­ρισ­σό­τε­ρους από 580 για­τρούς και νο­ση­λευ­τές σε διά­φο­ρα μέρη του κό­σμου, οι οποί­οι έχουν ζη­τη­θεί από τις κυ­βερ­νή­σεις αυτών των χωρών καθώς και πολ­λοί άλλοι που ερ­γά­ζο­νταν ήδη στα πλαί­σια δια­φό­ρων συμ­φω­νιών σε μια ομάδα εθνών που έχουν επί­σης εντα­χθεί στην υπο­στή­ρι­ξη της κα­τα­πο­λέ­μη­σης της παν­δη­μί­ας.

Η Κούβα, μια χώρα που υφί­στα­ται εξο­ντω­τι­κό απο­κλει­σμό από τις ΗΠΑ και τους συμ­μά­χους της, εκτε­λεί σχε­δόν το ένα τρίτο της πα­γκό­σμιας ια­τρι­κής συ­νερ­γα­σί­ας.

«Η Κούβα έχει τεί­νει το χέρι» για να βοη­θή­σει άλλες χώρες «πολ­λές φορές, αλλά ποτέ μέσα σε τόσο λίγο χρόνο», ση­μεί­ω­σε μέσω Twitter ο κου­βα­νός υπουρ­γός Υγεί­ας Χοσέ Άνχελ Πορ­τάλ.

Στην Ατμομηχανή του Καπιταλισμού: η Αντιμετώπιση του Covid-19 στις ΗΠΑ

Όταν αυτο δεν το λέμε..ούτε ρατσισμό...ούτε φασισμό...

τότε το *τέρας* έχει θεριέψει πολύ...

Στο Τενεσί, οι άνθρωποι με μυϊκή δυστροφία θα "αποκλειστούν" από την εντατική φροντίδα.

Στη Μινεσότα, η κίρρωση του ήπατος, η πνευμονική νόσος και η καρδιακή ανεπάρκεια θα αφαιρέσουν το δικαίωμα της διασωληνωσης .

Το Μίτσιγκαν θα δώσει προτεραιότητα στους εργαζόμενους σε βασικές υπηρεσίες.

Στην πολιτεία της Ουάσινγκτον, καθώς και στην Νέα Υόρκη, Αλαμπάμα, Τενεσί, Γιούτα, Μινεσότα, Κολοράντο και Όρεγκον, 

οι γιατροί καλούνται να αξιολογήσουν το επίπεδο γενικής φυσικής και πνευματικής ικανότητας πριν παρεμβουν ή όχι, για να σώσουν μια ζωή.

Η Αλαμπάμα είναι η πιο εντυπωσιακή περίπτωση ,«τα άτομα με νοητική υστέρηση είναι απίθανοι υποψήφιοι για υποστήριξη αναπνοής».

Μη πείτε για την Ελλάδα..εδω πεθαινουμε ησύχως στο σπίτι..ΜΕΘ;..ποιες ΜΕΘ;..που ΜΕΘ;.

28 Μαρτίου 2020 - 09:56  Από: https://www.aftodioikisi.gr

-ΗΠΑ: Πέθανε έφηβος που του αρνήθηκαν νοσηλεία γιατί δεν είχε ασφάλεια

Ένας 17χρονος στην Καλιφόρνια πέθανε από τον κορονοϊό, αφού πρώτα του αρνήθηκαν τη νοσηλεία σε Κλινική Επειγόντων Περιστατικών, επειδή δεν είχε ασφάλεια υγείας!
Το αμερικανικό όνειρο, ένας εφιάλτης…
Η είδηση έχει προκαλέσει σοκ παγκοσμίως, με όλα τα μεγάλα Μέσα να ψάχνουν απαντήσεις. Όπως και οι γονείς του παιδιού…
Όπως αναφέρει ο Independent, ένας 17χρονος στην Καλιφόρνια, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα υγείας, πέθανε από τον κορονοϊό μέσα σε λίγες μέρες, αφού πρώτα, όμως, του αρνήθηκαν τη νοσηλεία σε Κλινική Επειγόντων Περιστατικών, επειδή δεν είχε ασφάλεια!

Ο δήμαρχος του Lancaster, στην Καλιφόρνια, R Rex Parris, επιβεβαίωσε τον θάνατο του έφηβου την Τετάρτη, με ένα βίντεο που ανέβασε στο YouTube, προειδοποιώντας τους κατοίκους της πόλης του να πάρουν στα σοβαρά την πανδημία και να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα.
Τονίζει, δε, το εξής συγκλονιστικό: «Την Παρασκευή, πριν πεθάνει, ήταν υγιής. Την Τετάρτη είχε πεθάνει»!
Ο ίδιος ο δήμαρχος, μάλιστα, λέει πως ο έφηβος «δεν είχε ασφάλεια, οπότε δεν τον άφησαν να νοσηλευτεί» όταν έφτασε στη συγκεκριμένη Κλινική Επειγόντων Περιστατικών. Το προσωπικό είπε στους γονείς του παιδιού να το πάνε σε ένα τοπικό δημόσιο νοσοκομείο…

 Villy Kakaflika

Τι σκεφτομαι;..    ρωτάει το face.  

σκέφτομαι..οι άσκοπες μετακινήσεις ευθύνονται για την διασπορά του ιού..έστω και οι μοναχικοί..οι δύο δύο..στο αμάξι έως δύο,λέει..οκ..στο ταξί έως δύο..οκ..με αποστολή μηνύματος..οκ..

Το ρωτάω κι εγώ..στη δουλειά;..δύο δύο;..
στο εργοστάσιο δύο δύο;.. 

στο τηλεφωνικό κέντρο;..δύο δύο;.. 

στο γραφείο;..δύο δύο;.. 

στο μετρό;;..δύο δύο;;.. 

στο λεωφορείο;..δύο δύο;;; 

..μπα..δεν απαντάει..    άτιμο πράγμα..

H Είδηση που αλίευσε η  Villy 

για τις ΗΠΑ από Εδώ:

Hundreds of hospitals are mapping out how they can ration care and equipment in order to save the greatest number of patients possible.

ABCNEWS.GO.COM
As coronavirus pandemic surges, hospitals prepare for grim possibility of ‘ventilator triage’

Hundreds of hospitals are mapping out how they can ration care and equipment in order to save the greatest number of patients possible.

Faced with more critically ill COVID-19 patients than equipment to treat them, hundreds of hospitals are mapping out how they can ration care and equipment in order to save the greatest number of patients possible.

In the last two days, guidelines were provided to scores of hospitals around the country, including every hospital in Pennsylvania, that include a point system that could – in extreme cases – end up determining what patients live or die.

"Priority is assigned to those most likely to be saved, and most likely to live longer," said Dr. Scott Halpern, professor of medical ethics and health policy at the University of Pennsylvania.

On Monday, Halpern and Dr. Douglas White, chairman of ethics in critical care medicine at the University of Pittsburgh, released guidance to hospitals that is now being adopted throughout the nation.

White said "the existing approach to allocate ventilators was unfair because it excluded large groups of patients."

An undated stock photo shows a doctor and nurses standing next to a patient.

An undated stock photo shows a doctor and nurses standing next to a patient.STOCK PHOTO/Getty Images

In recent days, internal memos from a chairman of surgery at New York Presbyterian, one of the city’s largest hospital systems, raised alarms that the estimated crush of coronavirus patients within the next month would require 700 to 934 intensive-care beds, well beyond the current capacity.

The Queens branch of New York Presbyterian is actively putting together an ethics committee to help make such critical-care determinations in an emergency, hospital staffers told ABC News, so individual doctors would know what to do at the moment it matters most.

According to emails reviewed by ABC News, that hospital has already convened an ethics committee to address the "triage of ventilators," a process that dictates how medical staff would decide which patients are assigned ventilators in the event the number of patients needing those breathing machines surpasses the number available in the hospital.

According to Halpern and White, one important factor in making such excruciating decisions about patient care is to take the doctor at the patient’s bedside out of the equation.

"What is clearly needed is an independent arbiter apart from the bedside clinician to assign priority to different patients," Halpern said. "Otherwise, you have different physicians advocating for their own patients, which is appropriate for clinical care but doesn’t lead to just allocations."

In the point system envisioned by Halpern and White, critically ill patients would be given a score from 1 to 8, the lower the score translating to a higher priority for critical care resources. Patients with things like advanced cancer, dementia or chronic lung disease would score more points and, therefore, be lower on a list for resources in short supply.

"These are all tragic choices, but the work we’ve done is to try to make them more fair especially compared to other guidance that is out there," White said.

An undated stock photo shows two doctors discussing a patient's results.

An undated stock photo shows two doctors discussing a patient's results.

The guidance puts people into four age categories: 12 to 40; 41 to 60; 61 to 75; and older than 75. Ties could be settled by age, with first responders or healthcare workers who are vital to providing continued acute care to others also prioritized in the event of a tie.

According to the guidance, patients who aren't able to receive ICU services would still get medical care including symptom management and, if needed, palliative care.

Ethics committees are not new, though few hospitals have fully functioning panels. But for those committees that are in place, the types of decisions now being contemplated are rare in developed countries like the United States, more common in a faraway combat zone than in a big-city medical center in urban America.

New York Gov. Andrew Cuomo has repeatedly said the 6,000 ventilators currently operating in his state is woefully inadequate to handle the surge of patients caused by the pandemic that is now sweeping through his state.

On Tuesday, the governor made an impassioned plea to the federal government to send to New York as many ventilators as can be found, calling the need "critical and desperate."

"FEMA says they’re sending 400 ventilators," Cuomo said of the Federal Emergency Management Agency. "You pick the 26,000 people who are going to die because you only sent 400 ventilators."

An undated stock photo shows a group of medical practitioners analyzing data in a hospital.

An undated stock photo shows a group of medical practitioners analyzing data in a hospital.STOCK PHOTO/Getty Images

Because of the anticipated shortage, the New York state Health Department is in the process of drafting rationing rules for hospitals in the state.

"The conversations are happening," said Brian Conway, spokesman for the Greater New York Hospitals Association. "We are awaiting some kind of state guidance."

Cassie Sauer, executive vice president of the Washington State Hospitals Association, told ABC News that hospitals in her state are also grappling with the issue of triaging ventilators.

"I understand it's scaring the public," Sauer told ABC News. "The public should be scared. The public should be demanding action to keep this from happening."

What to know about coronavirus:

How it started and how to protect yourself: coronavirus explained

What to do if you have symptoms: coronavirus symptoms

Tracking the spread in the US and Worldwide: coronavirus map

This report was featured in the Thursday, March 26, 2020, episode of “Start Here,” ABC News’ daily news podcast.

"Start Here" offers a straightforward look at the day's top stories in 20 minutes. Listen for free every weekday on Apple Podcasts, Google Podcasts, Spotify, the ABC News app or wherever you get your podcasts.

kαι ένας "τυχερός" από τους 200...στο αεροδρόμιο...δέχεται την "αλληλεγγύη"

Του Ηνωμένου Βασιλείου: