Κίτρινο Υποβρύχιο: Ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης γράφει για το βιβλίο της Σεμίνας Διγενή
«Το βιβλίο είναι και μία εγκυκλοπαίδεια διασήμων, που απαρτίζονται από καλλιτέχνες, πολιτικούς, θεατρικούς συγγραφείς, λαϊκούς ανθρώπους και όποιον μπορεί να φανταστεί κανείς, απροκάλυπτα, χωρίς καμία καθήλωση», γράφει στην κριτική του ο συγγραφέας
Ο πολυδιαβασμένος, πολυμεταφρασμένος και πολυβραβευμένος συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης, διάβασε το βιβλίο της Σεμίνας Διγενή, «Κίτρινο Υποβρύχιο», που έχει γίνει ήδη best seller, από τις εκδόσεις Πατάκη και γράφει:
«Το “Κίτρινο Υποχβρύχιο” είναι ένα πρόσχημα, μια "κάψουλα", για να μπορεί η Σεμίνα να πηγαίνει όπου θέλει μες στον χρόνο, μες στον τόπο. Να συναντάει όποιους θέλει. Ο τίτλος παραπέμπει καταρχάς στο ταξίδι του Οδυσσέα, που είναι ένα προϊόν αρχέτυπο του ταξιδιού του Έλληνα. Θα μπορούσε επίσης να μας θυμίσει τη φράση του Ευαγγελίου, που λέει ότι "το πνεύμα όπου θέλει πνει". Θα μπορούσαμε ακόμα καλύτερα, να το πούμε με ένα στίχο του ρεμπέτικου, που λέει "Σαν μαγεμένο το μυαλό μου φτερουγίζει". Αλλά νομίζω, έχει άλλο ένα στίχο του Τσιτσάνη, που λέει "έχω βάρκα για σεργιάνι, που για ψάρεμα δεν κάνει".
Δηλαδή, το κείμενό της, είναι εκτός χρησιμοθηρίας και είναι μόνο για σεργιάνι, μόνο για ταξίδι, μόνο για απόδραση. Λέω συχνά πυκνά, ότι οι συγγραφείς γράφουν πράγματα που τους ξεπερνούν. Σημειώνουν κάποια φράση και δεν ξέρεις τις παραπομπές που έχει, τις πολλές σημάνσεις και το ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ έχει πολλές σημάνσεις, με την έννοια ότι, κατά κάποιον τρόπο παρεμποδίζει τη γενική όραση, αλλά, υποχρεώνει στην αποσπασματική, όπως θέλει το βιβλίο της Σεμίνας.
Όλες οι ιστορίες της διδάσκουν στη δημοσιογραφία τι σημαίνει ρεπορτάζ, τι σημαίνει συνέντευξη. Κι αυτό το θεωρώ ένα πολύ σημαντικό θέμα. Γράφει η Σεμίνα στο βιβλίο μέσα, τι βλέπει ο άνθρωπος και με τι βλέπει. Προφανώς δε βλέπει με τα μάτια, διότι όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες "νους ορά και νους ακούει". Το μυαλό βλέπει δια των οφθαλμών, δηλαδή βλέπει το δυνατόν ιδέσθαι, ανάλογα με τις γνώσεις του, την κουλτούρα του, την ευαισθησία του, τη στιγμή, την πρόθεση, το ιδεολόγημα, την εμμονή, τον καταναγκασμό, τη διάθεση.
Στο βιβλίο της περιλαμβάνει άπειρα ταξίδια, εσωτερικά και εξωτερικά, είναι ακόμα μία συναγωγή από συναντήσεις, συνεντεύξεις, κουβέντες, συναναστροφές, έρωτες, πάθη, οικογενειακές ιστορίες, που ξεκινούν από το 1975, από τη δημοσιογραφική της γέννηση, από την τηλεοπτική της αναγέννηση και μετά την Ανάσταση, το έπειτα από την τηλεόραση.
Η Σεμίνα, σαν τον Μίδα, μαζεύει τις μνήμες από αυτήν την τεράστια, πολύπλοκη, δύσκολη, οδυνηρή και ταυτόχρονα δοξασμένη διαδρομή της, στις εφημερίδες των Αθηνών, όπου γνωρίζει όλους τους μεγάλους ανθρώπους της δημοσιογραφίας, τις φυσιογνωμίες και μη, τις δόξες των ημερών, τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν τότε και τα προβλήματα, τις δικές της τολμηρές και ριψοκίνδυνες προσπάθειες να καταξιωθεί, να κερδίσει μία θέση στον ήλιο, να κάνει συνεντεύξεις που δεν έκαναν άλλοι, να μιλήσει για θέματα που δεν άνοιξαν έτεροι, να βρει πράγματα που δε σκέφτηκε κανείς, κι έτσι σιγά σιγά μπόρεσε και εδραιώθηκε και κέρδισε την αποδοχή, μέσα στο δημοσιογραφικό χώρο, λίαν συντόμως.
To "Κίτρινο Υποβρύχιο" της δημοσιογράφου Σεμίνας Διγενή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη έχει ήδη γίνει best sellerΌπως ξέρετε όμως, η δημοσιογραφία δεν κερδίζεται εφάπαξ. Κάθε μέρα χάνεται και ξανακερδίζεται το πρωί.
Στη συνέχεια, μπήκε στην αρένα της τηλεόρασης, σε ένα χώρο πιο δύσκολο, πιο αιματηρό και σπαρακτικό, απολύτως ανελέητο, γιατί εκεί μπλέκεις με τον πρωταθλητισμό. Όλα αυτά είναι σημαντικά γιατί είναι μία πορεία, μια διαδρομή, με κατακτήσεις άεναες.
Είναι μία διαρκής έφοδος η Σεμίνα. Είναι οι άπειρες συνεντεύξεις που έχει κάνει, με άπειρα σπουδαία πρόσωπα. Το βιβλίο είναι και μία εγκυκλοπαίδεια διασήμων, που απαρτίζονται από καλλιτέχνες, πολιτικούς, θεατρικούς συγγραφείς, λαϊκούς ανθρώπους και όποιον μπορεί να φανταστεί κανείς, απροκάλυπτα, χωρίς καμία καθήλωση, προσέγγιζε τους πάντες, μιλούσε με τους πάντες και όλα αυτά αντανακλώνται στο βιβλίο.
Πέρα από όλα αυτά, υπάρχουν και κείμενα, τα οποία είναι πιο εσωτερικά και συναισθηματικά, πιο εξομολογητικά και ζεστά, πιο υποκειμενικά. Αυτά αφορούν στην προσωπική της ζωή, τους έρωτες, τις μοναξιές της, τις φοβίες, τις απειλές, τις φιλίες και τις προδοσίες, όλα αυτά τα οποία παρεισάγονται ενδιαμέσως στις αφηγήσεις και στα πρόσωπα, από τα οποία δε λείπουν πρόσωπα της οικογενειακής της ζωής.
Το «Κίτρινο Υποβρύχιο» της Σεμίνας Διγενή είναι ένα πολλαπλό ταξίδι στην πραγματικότητα, δια μέσου του χρόνου, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι μνήμης είναι μία οικογενειακή διαδρομή και είναι και μία φανταστική περιήγηση με την έννοια ότι επινοεί πράγματα τα οποία δεν έχει ζήσει και τα καταγράφει, σαν να ήταν όντως υπαρκτά
Το βιβλίο αυτό, είναι ένα πολλαπλό ταξίδι στην πραγματικότητα, δια μέσου του χρόνου, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι μνήμης, είναι μία οικογενειακή διαδρομή και είναι και μία φανταστική περιήγηση με την έννοια ότι επινοεί πράγματα τα οποία δεν έχει ζήσει και τα καταγράφει, σαν να ήταν όντως υπαρκτά. Όλα αυτά σε μία δομή βιβλίου, που δεν είναι ευθύγραμμη και παρατακτική, αλλά είναι απολύτως άναρχη, με την οποία εκπλήττει. Είναι το αναπάντεχο, το απροσδόκητο, το οποίο δίνει μία λάμψη και μια έκπληξη στον αναγνώστη. Είναι ένα βιβλίο πολυεδρικό, που δε σ' αφήνει να κουραστείς και να πλήξεις, διότι το ένα διαδέχεται συνεχώς το άλλο και σε κρατάει σε μία κατάσταση πυρετού, όταν το διαβάζεις.
Μαζί του ταξιδεύετε στα θολά νερά της μεταπολίτευσης και μέσα από τα φινιστρίνια του, βλέπετε τους ποικίλους ιχθύες της εποχής: καρχαρίες, μέδουσες, χρυσόψαρα... Να χαρείτε αυτή τη διαδρομή, η οποία είναι ένα ταξίδι πρωτότυπο και πραγματικά απολαυστικό».
Γιώργος Σκαμπαρδώνης 16/01/2020
Το βιβλίο αυτό, είναι ένα πολλαπλό ταξίδι στην πραγματικότητα, δια μέσου του χρόνου, είναι ένα εσωτερικό ταξίδι μνήμης, είναι μία οικογενειακή διαδρομή και είναι και μία φανταστική περιήγηση με την έννοια ότι επινοεί πράγματα τα οποία δεν έχει ζήσει και τα καταγράφει, σαν να ήταν όντως υπαρκτά. Όλα αυτά σε μία δομή βιβλίου, που δεν είναι ευθύγραμμη και παρατακτική, αλλά είναι απολύτως άναρχη, με την οποία εκπλήττει. Είναι το αναπάντεχο, το απροσδόκητο, το οποίο δίνει μία λάμψη και μια έκπληξη στον αναγνώστη. Είναι ένα βιβλίο πολυεδρικό, που δε σ' αφήνει να κουραστείς και να πλήξεις, διότι το ένα διαδέχεται συνεχώς το άλλο και σε κρατάει σε μία κατάσταση πυρετού, όταν το διαβάζεις.
Μαζί του ταξιδεύετε στα θολά νερά της μεταπολίτευσης και μέσα από τα φινιστρίνια του, βλέπετε τους ποικίλους ιχθύες της εποχής: καρχαρίες, μέδουσες, χρυσόψαρα... Να χαρείτε αυτή τη διαδρομή, η οποία είναι ένα ταξίδι πρωτότυπο και πραγματικά απολαυστικό».
Γιώργος Σκαμπαρδώνης 16/01/2020
Το Απαλλοτριώσαμε από Εδώ
Παρουσίαση Viva.La.Revolucion