Ζουνίνιο: Πώς μπορεί ο κόσμος να είναι χαρούμενος με αυτό το σύστημα όταν ένα παιδί πεινάει; Δεν είναι δίκαιο!
Ενοχλούμαι όταν ένας παίκτης ή πρώην παίκτης υποστηρίζει τη δεξιά. Ερχόμαστε από χαμηλά, είμαστε ο λαός. Πώς πάμε από αυτήν την πλευρά; Πώς μπορείς να υποστηρίζεις τον Μπολσονάρο, αδερφέ;
Κώστας Μιχαήλ
Σε μία πρόσφατη συνέντευξή του εφ’ όλης της ύλης ο απεργός του στατικού ποδοσφαίρου, όπως τον χαρακτηρίζουν πολλοί, Ζουνίνιο Περκαμπουκάνο μιλάει για όλους και για όλα. Στήνει την μπάλα όπως αυτός ξέρει και εκτελεί τον Τύπο, τους δημοσιογράφους αλλά και παλιούς συμπαίκτες στην εθνική Βραζιλίας.
Κέρδισε τρόπαια με όλες τις ομάδες του, έσπασε ρεκόρ και έμεινε στην ιστορία για τις φανταστικές εκτελέσεις φάουλ.
Θεωρείται ο κορυφαίος εκτελεστής φάουλ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Σπορτ του Ρεσίφε, το 1995 εντάχθηκε στις τάξεις της αγαπημένης του Βάσκο και το 2001 πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για λογαριασμό της Λιόν. Πήρε τα πάντα, εντός γαλλικών συνόρων μέχρι το 2009 όταν και τον προσέλκυσε ο άνεμος της αραβικής άνοιξης της Αλ-Γκαράφα. Μετά απο αυτή τη διετία θα ξαναγίνει κάτοικος Ρίο ντε Ζανέιρο για την αγαπημένη του «κρουαζμαλτίνο». ο Juninho έπαιξε 40 παιχνίδια για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας και σημείωσε έξι γκολ. Την καριέρα του την έκλεισε στη Βραζιλία. Έδωσε το τελευταίο του ματς στις 2 Φεβρουαρίου 2014 με τη φανέλα της Βάσκο ντα Γκάμα..
Λογοκρίθηκα ζωντανά στην τηλεόραση.Κανένας δημοσιογράφος δεν με υποστήριξε…
Το 2013 ο Ζουνίνιο συνεργάστηκε με το αθλητικό δίκτυο της Βραζιλίας Rede Globo και προσέφερε τις υπηρεσίες του ως αθλητικός σχολιαστής. Γρήγορα βρέθηκε στο στόχαστρο από συναδέλφους του με αποτέλεσμα να του γεννηθούν φόβοι και σοβαρές επιφυλλάξεις για το μέλλον του στο χώρο της δημοσιογραφίας.Ήρθε σε σύγκρουση με παρουσιαστές, ρεπόρτερ και δημοσιογράφους γιατί θεωρούσε ότι ο Τύπος στη Βραζιλία δεν είχε καταλάβει τις σημαντικές αλλαγές στο χώρο του ποδοσφαίρου και ήταν αντίθετος με την πρόοδο του αθλήματος.’
’Από την αρχή πήγα κόντρα στους πουλημένους ρεπόρτερ γιατί έβλεπα ότι έκαναν μεγάλο κακό στο κλίμα των ομάδων. Αυτό δεν ήταν κάτι εύκολο.Έλαβα πάρα πολλά μηνύματα από οπαδούς οι οποίοι απειλούσαν να με σκοτώσουν. Ωστόσο πάντα πίστευα ότι πρέπει να καταπολεμήσουμε τα πράγματα που πάνε λάθος στη δημοσιογραφία ώστε να οδηγηθεί σε πιο σοβαρά μονοπάτια. Τελικά, το 2018 λογοκρίθηκα, η εκπομπή μου κόπηκε στον αέρα, απειλήθηκα επανειλημμένα και κανείς από τους συνεργάτες μου δεν με υποστήριξε. Αντίθετα οι παρουσιαστές της εκπομπής με διέσυραν στο Twitter κάτι που σήμαινε ότι ο Τυπος ήταν βαθιά εμπλεκόμενος σ’ όλο αυτό.”
Είναι απαράδεκτο να μην εκφράζουν τις πολιτικές τους αντιλήψεις οι αθλητές.
Και οι δημοσιογράφοι και οι αθλητές έχουν πολιτικές απόψεις και δεν πρέπει να φοβούνται να τις εκφράσουν. Καταλαβαίνω τους αθλητές οι οποίοι είναι αφοσιωμένοι σε μία καριέρα η οποία για πολλόυς είναι σύντομη, αλλά υπάρχουν αθλητές οι οποίοι έχουν αποσυρθεί, κάνουν μια καλή ποιότητα ζωής και διαλέγουν να μένουν αμέτοχοι σε πολιτικά ζητήματα. Αυτοί είναι απαράδεκτοι. Το ίδιο ισχύει και για τους δημοσιογράφους. Για παράδειγμα, την περίοδο του Μουντιάλ το Globo έβγαλε ανακοίνωση στους εργαζομένους να προσέχουν τις πολιτικές τους τοποθετήσεις στα social media. Εγώ δε σημφώνησα με αυτό. Αν κάποιος δημοσιογράφος αποσυρθεί απο τα social media λογω του αφεντικού του, τότε έχει ξεπουληθεί σε αυτό.
Το ποδόσφαιρο με έμαθε να βλέπω τον κόσμο και μου έσωσε τη ζωή..
O Ζουνίνιο, ένας ποδοσφαιριστής που τίμησε τα χρώματα της Σελεσάο και αγαπήθηκε ιδιαίτερα απο τους Βραζιλιάνους, ενίοτε ασκούσε έντονη κριτική στο τρόπο σκέψη τους και τη συμπεριφορά τους, χαρακτηρίζοντας τους ως άπληστους και αχόρταγους.
Έβλεπα παίκτες που έφευγαν απο χώρες πολύ φτωχότερες της δικής μας να έχουν περισσότερη παιδεία από όσο είχαμε εμείς. Στη Βραζιλία όποιος έχει τα λεφτά, εκμεταλλεύεται τη χαοτική κατάσταση που υπάρχει στη χώρα για δικό του συμφέρον. Σε όλους αρέσουν τα χρήματα αλλά όταν η απληστία μεγαλώνει, το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς διογκώνεται και επέρχεται η βία. Σε μια χώρα όπως η Βραζιλία, ο πλούτος δεν θα έπρεπε να μένει στους λίγους. Εγώ παλεύω και για τους μη προνομοιούχους. Από τη μία σκέφτομαι ότι είμαι ευνοημένος και κάνω μια ήσυχη και άνετη ζωή αλλά απο την άλλη τι είδους ευτυχία είναι αυτή όταν ξέρεις ότι ο Βραζιλιάνος έχει χάσει τον αυτοσεβασμό του και περπατάει με σκυμμένο το κεφάλι στο δρόμο. Στη Βραζιλία σήμερα ο 20χρονος και ο 30χρονος μένει με τους γονείς του και περνάει τη μέρα του μπροστά σε μία τηλεόραση. Αυτή είναι μία χαμένη γενιά. Αυτή δεν είναι η χώρα που θέλω για τις κόρες μου.
Ο Ζουνίνιο σε αντίθεση με άλλους παίκτες της Σελεσάο δεν ξέχασε από πού ξεκίνησε και τι εκπροσωπεί!
Η Βραζιλία πριν λίγο καιρό βρισκόταν σε εκλογικούς ρυθμούς και ο κόσμος του ποδοσφαίρου στη χώρα είχε χωριστεί στα δυο, ειδικά μετά την απόφαση πολλών σταρ της στρογγυλής θεάς να στοιχηθούν πίσω από τον ακροδεξιό υποψήφιο, Ζαΐρ Μπολσονάρο, ο οποίος τελικά βγήκε νικητής από τις εκλογικές μάχες και ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Ο 43χρονος, Ζουνίνιο Περναμπουκάνο, ο οποίος βρίσκεται περισσότερο στη λογική του Σόκρατες, ο οποίος ήταν γνωστός για τις αριστερές απόψεις του και είχε αντιταχθεί ανοιχτά κόντρα στην στρατιωτική δικτατορία στην πατρίδα του, ανέφερε:
Πολλοί Βραζιλιάνοι δεν γνωρίζουν ότι στη δικτατορία βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν άτομα. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο στρατός υπάρχει για να προστατεύει τη χώρα και όχι για να σκοτώνει ανθρώπους στις φαβέλες. “Ενοχλούμαι όταν ένας παίκτης ή πρώην παίκτης υποστηρίζει τη δεξιά. Ερχόμαστε από χαμηλά, είμαστε ο λαός. Πώς πάμε από αυτήν την πλευρά; Πώς μπορείς να υποστηρίζεις τον Μπολσονάρο, αδερφέ;
Τα αποσπάσματα από τη συνέντευξη προέρχονται από το τρέχον τεύχος (#32) του περιοδικού “HUMBA!”, όπου μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη, μαζί με άλλα ενδιαφέροντα θέματα για τον αθλητισμό και την οπαδική κουλτούρα.