Νίκος Τόσκας – Η παραίτηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο
Πριν λίγο έγινε γνωστή η παραίτηση του Νίκου Τόσκα από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού προστασίας του πολίτη, η οποία κι έγινε αποδεκτή, σε αντίθεση με εκείνη που κατά δήλωσή του είχε υποβάλει προ ημερών “για λόγους ευθιξίας”. Αναρωτιέται κανείς τι μεσολάβησε μεταξύ της προηγουμένης και της τωρινής “ξαναζεσταμένης” παραίτησης. Πιθανότατα η συνέντευξη τύπου του τέως πλέον υπουργού, όπου παρέα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ούτε λίγο ούτε ούτε πολύ προσπάθησε να μας πείσει ότι όλα πήγαν άψογα και οι απώλειες ήταν οι ελάχιστες δυνατές δεδομένων των αντίξοων συνθηκών.
Η παραίτηση με χρονοκαθυστέρηση προσθέτει απλώς μια ακόμα νότα εξοργιστικής φαιδρότητας στην άθλια επιχείρηση επικοινωνιακής διαχείρισης που στήθηκε από τις πρώτες ώρες της μεγάλης καταστροφής.
Γραμμή την οποία ορισμένα συριζοτρόλ έφτασαν στα ακρότατα όρια της κυριολεξίας, ξεπερνώντας με σταχανοβίτικο ζήλο κάθε νόρμα παλιανθρωπιάς για να μας ενημερώσουν ότι και λίγοι κάηκαν:
Αν οι παραιτήσεις άλλαζαν τον κόσμο, ή έστω τον πυρήνα της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, θα ήταν παράνομες, για να παραφράσουμε τη γνωστή ρήση. Είναι γεγονός πάντως πως αν είχε υποβληθεί στην ώρα της, χωρίς να μειώνει σε τίποτε τις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες για την καταστροφή, θα ήταν, έστω και σε προσωπικό επίπεδο, μια απειροελάχιστη ένδειξη της λεγόμενης τσίπας.
Εν προκειμένω, η παραίτηση με χρονοκαθυστέρηση προσθέτει απλώς μια ακόμα – μετά την ιλαροτραγική συνέντευξη – νότα εξοργιστικής φαιδρότητας στην άθλια επιχείρηση επικοινωνιακής διαχείρισης που στήθηκε από τις πρώτες ώρες της μεγάλης καταστροφής, κι όπως φαίνεται ο επίλογός της θα αργήσει να γραφτεί πολύ ακόμα.
To μόνο σίγουρο είναι πως δε θα ξεχάσουμε ποτέ την παρακαταθήκη του ως υπουργού, από τον εκδημοκρατισμό των καταργημένων ΜΑΤ μέχρι τη βδομάδα ξύλου κάθε φορά και σε μια νέα κατηγορία διαδηλωτών και διαμαρτυρομένων. Πάντα άξιος:
****
5 σημεία για τους πληγέντες και την προσβολή της μνήμης τους και τις κυβερνητικές ευθύνες03-08-2018
1. Όταν έχουν θανατωθεί τόσοι άνθρωποι και με τέτοιο τρόπο, οποιαδήποτε αναφορά – έστω νύξη – περί άναρχης/ αυθαίρετης δόμησης και παραβίασης της νομοθεσίας εκ μέρους των κατοίκων (συνεπώς και των θυμάτων) ως αιτία του θανάτου τους αποτελεί κατ’ αρχάς αήθη πράξη (εν προκειμένω συνιστά και διάδοση ψευδούς γεγονότος, όπως θα δούμε παρακάτω). Μπορεί στην εποχή μας να έχουμε χάσει την αίσθηση του μέτρου και κάποιοι να θεωρούν την ανηθικότητά τους ακόμη και προτέρημα, όμως η προσβολή της μνήμης νεκρού ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων και παραμένει αήθης πράξη που χαρακτήριζε και θα χαρακτηρίζει το δράστη ασχέτως του τι ιδέα έχει εκείνος για τον εαυτό του.
2. Η συζήτηση περί πολεοδομικών παραβάσεων και αυθαιρέτων, θα επιτρεπόταν σήμερα από ηθικής απόψεως αν το μείζον αποτέλεσμα της πυρκαγιάς ήταν η καταστροφή 200 ή 500 ακινήτων ή και όλου του οικισμού και εκεί θα μπορούσαμε να συζητήσουμε, μεταξύ άλλων, για σπίτια που κάηκαν επειδή ήταν χτισμένα μέσα στο δάσος, για τα ακραία καιρικά φαινόμενα που καθιστούσαν αδύνατη την προστασία των χτισμένων μέσα στο δάσος ακινήτων, για τους στενούς δαιδαλώδεις δρόμους που δυσχέραιναν την προσέγγιση των πυροσβεστικών οχημάτων ή για τα ελλιπή μέτρα προστασίας με ευθύνη κάποιων ιδιοκτητών κ.α. Όμως εδώ δεν πρόκειται για ντουβάρια, αλλά για τουλάχιστον 88 ανθρώπινες ζωές.
3. Θα μπορούσα ακόμη να κατανοήσω ως ένα βαθμό αυτού του είδους την απίστευτη συζήτηση που γίνεται, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 1ον) ότι υπήρχε σχέδιο εκκένωσης του οικισμού σε περίπτωση πυρκαγιάς και αντίστοιχη ενημέρωση των κατοίκων, που όμως δεν ακολουθήθηκε από αυτούς και 2ον) ότι δόθηκε εντολή εκκένωσης του οικισμού – ακόμα και καθυστερημένη – που απέτυχε εξαιτίας των αυθαίρετων χτισμάτων, του δαιδαλώδους των δρόμων και του αποκλεισμού της πρόσβασης στην παραλία λόγω άναρχης δόμησης.
Όμως, 1ον) ο αντιδήμαρχος Μαραθώνα (όπου υπάγεται το Μάτι) Βάιος Θανασιάς, αρμόδιος για την πολιτική προστασία, σε συνέντευξή του στον Real FM την Πέμπτη ή Παρασκευή (26 ή 27/7) δήλωσε επί λέξει ότι «εξ όσων γνωρίζω δεν υπήρχε σχέδιο εκκένωσης για το Μάτι»,
2ον) είναι απολύτως επιβεβαιωμένο και αποδεδειγμένο ότι οι κάτοικοι δεν είχαν την παραμικρή ενημέρωση από τον Δήμο για την ύπαρξη σχεδίου εκκένωσης και για τον τρόπο υλοποίησής του,
3ον) είναι απολύτως επιβεβαιωμένο και αποδεδειγμένο ότι δεν δόθηκε ποτέ εντολή εκκένωσης του οικισμού, τούτο δε παρά τις εισηγήσεις προς την πολιτική προστασία που υπήρξαν – έστω με καθυστέρηση – από τους αξιωματικούς της πυροσβεστικής που βρίσκονταν στο σημείο και για τις οποίες έκανε λόγο ο Πρόεδρος των Πυροσβεστών Δημήτριος Σταθόπουλος στις 27/7.
Το γεγονός αυτό, δηλαδή το ότι δεν δόθηκε ποτέ εντολή εκκένωσης, επιβεβαίωσε ουσιαστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος σε συνέντευξη τύπου στις 26/7 είπε επί λέξει ότι «το συγκεκριμένο φαινόμενο που ολοκληρώθηκε σε 1,5 ώρα και προξένησε τους τραγικούς θανάτους, ήταν τόσο γρήγορο που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να γίνει εκκένωση ενός οικισμού 15-20 χιλιάδων κατοίκων. Χρειάζεται 5-6 ώρες ίσως και μια ημέρα για να εκκενωθεί η πόλη. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ. Δεν ήταν ανθρωπίνως δυνατό να γίνει εκκένωση σε 1,5 ώρα». Και συμπλήρωσε στην ίδια συνέντευξη τύπου ότι «οι κατασκηνώσεις έχουν διαφορετικό σχεδιασμό και είναι άστοχο και άτοπο να κάνουμε συγκρίσεις», επιβεβαιώνοντας δηλαδή ουσιαστικά ότι για το Μάτι δεν υπήρξε ποτέ εντολή εκκένωσης (ούτε καν καθυστερημένη), σε αντίθεση με τις κατασκηνώσεις.
Επίσης, στην ίδια συνέντευξη, προκειμένου να υποστηρίξει ότι η ηγεσία της Πυροσβεστικής (και πολιτικής προστασία) δε φέρει ευθύνη ανέφερε ότι «είναι αυταπάτη το κλίμα ασφάλειας ότι η λεωφόρος Μαραθώνος θα μπορούσε να σταματήσει τη φωτιά και δεν το καλλιέργησε κανένας επίσημος φορέας». Από την τελευταία παραδοχή όμως προκύπτει ότι ο διαθέσιμος χρόνος αντίδρασης ήταν πολύ μεγαλύτερος από τη 1,5 ώρα, γιατί η φωτιά ερχόταν από το Νταού Πεντέλης από πολύ νωρίτερα.
4. Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι η απόδοση ευθυνών στους νεκρούς δεν αποτελεί εν προκειμένω μόνον αήθη πράξη αλλά πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω εάν πληροί και την υπόσταση του εγκλήματος της προσβολής της μνήμης νεκρού (365 ΠΚ) τελούμενη με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμηση. Διότι οι άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί χωρίς να υπάρχει ούτε σχέδιο εκκένωσης για να ξέρουν πού να συγκεντρωθούν και να διαφύγουν και χωρίς να δοθεί καν εντολή εκκένωσης και όχι επειδή είχαν χτίσει αυθαίρετα. Επίσης, είναι αδιανόητο να υποστηρίζονται τα περί μη πρόσβασης στην παραλία εξαιτίας αυθαιρέτων τη στιγμή που ακόμη και αυτοί που βρήκαν τον δρόμο για την παραλία περισυνελέγησαν μετά από 5 και 6 ώρες, και τουλάχιστον 5 από αυτούς πνίγηκαν στην θάλασσα καθώς λόγω έλλειψης σχεδίου εκκένωσης με συγκέντρωση στην παραλία δεν υπήρχαν διαθέσιμα πλωτά μέσα, τα οποία έφτασαν με τεράστια καθυστέρηση.
5. Το τι υποστηρίζουν οι οπαδοί του κυβερνητικού μορφώματος έχει παύσει να με απασχολεί εδώ και καιρό, διότι πρόκειται είτε για ανίατες περιπτώσεις, είτε για επί πληρωμή οπαδούς (βλ. μεταξύ άλλων τις 9μηνες συμβάσεις με αμοιβή 14.760 € πλέον ΦΠΑ σε ψευτοδημοσιογράφους και περσόνες των τουίτερ για να χυδαιολογούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), είτε και τα δύο. Όμως τα όσα ειπώθηκαν παραπάνω είναι η επίσημη θέση της κυβέρνησης, είναι οι απόψεις των υπουργών της. Και δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε να έχει γίνει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα. Δεν θυμάμαι ποτέ τέτοια ανηθικότητα, δεν θυμάμαι ποτέ τέτοιο βαθμό απροκάλυπτης χυδαιότητας όσο πίσω και αν πάω τον χρόνο. Ήξερα ότι είχαμε να κάνουμε με αποδεδειγμένα ανίκανους, ανόητους ψεύτες και εξουσιομανείς τυχοδιώκτες. Μετά όμως από αυτά που διαδραματίστηκαν στη χώρα μας την περασμένη εβδομάδα είναι βέβαιο ότι έχουμε να κάνουμε με ό,τι πιο ανήθικο, βρώμικο και χυδαίο έχει κυβερνήσει αυτό τον τόπο.
Από τον τοίχο του χρήστη Adiopos Selianitis