...άρχισαν να διαρρέουν η μία μετά την άλλη οι πληροφορίες ότι στην τάδε ή στην δείνα περιοχή υπάρχουν ανάλογες σωληνώσεις που τις νύχτες συνδέονται με αποχετεύσεις και ρίχνουν τα απόβλητα στη θάλασσα...
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΤΟΛΜΗΡΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ ΤΣΙΛΙΒΗ
Η πρωτοβουλία του - Ε- να φωτογραφήσει στο τέλος της περασμένης εβδομάδας τα προβληματικά σημεία του “παράτυπου”, όπως το αποκαλούν οι ξενοδόχοι, αποχετευτικού δικτύου του Τσιλιβή έφερε στο προσκήνιο μία από τις πολλές πηγές ρύπανσης στην περιοχή.
Άθελα μας βρεθήκαμε λίγα μέτρα από ένα φρεάτιο του αποχετευτικού, πάνω στην επαρχιακή οδό και πάνω σε μια τσιμεντένια γέφυρα, κάτω από την οποία και μέσα στην πυκνή πράσινη βλάστηση, διακρίναμε το γνωστό μαύρο βούρκο που προκαλεί η έκθεση λυμάτων επί πολλές ώρες στο έδαφος.
Η δυσοσμία στην περιοχή ήταν τρομερή και υποψιαστήκαμε ότι ίσως δεν προέρχεται από την διαρροή του φρεατίου αλλά από κάποια άλλη εστία.
Φυσικά εκεί είμαστε μόνο δημοσιογράφοι και παρά την έκρηξη του προβλήματος καμία από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν υπήρχε που, όπως και άλλες φορές έχουμε επισημάνει, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους με εντολή των πολιτικών τους προϊσταμένων.
Όταν επιστρέψαμε στα γραφεία μας, “έσπασαν” στην κυριολεξία τα τηλέφωνα με ερωτήσεις του τύπου τι βρήκαμε; τι φωτογραφίσαμε; και διάφορα άλλα, μη σοβαρά.
Λίγη ώρα αργότερα εμφανίστηκαν εκεί και οι υπηρεσίες, οι οποίες ψάχνοντας μέσα στο ρέμα ανακάλυψαν ότι κάτω από το έδαφος ήταν θαμμένος ένας αγωγός ο οποίος έφτανε βαθιά μέσα στη θάλασσα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ που δημοσίευσε ο -Ε- την περασμένη Παρασκευή.
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ πάντα, ο αγωγός αυτός στη στεριά έφερε δυσοσμία λυμάτων.
Ο -Ε- πήγε στην περιοχή μετά από πρόκληση κατοίκων και επαγγελματιών, με πρόθεση να καταγράψει πως ακριβώς έχει η κατάσταση.
Αυτό που άθελά του “ανακάλυψε” το ήξεραν πολλοί ντόπιοι και το ήξεραν και ορισμένες “συναρμόδιες” υπηρεσίες. Απλά το “έκρυβαν” κάτω από το χαλί, ο καθένας για δικούς του λόγους.
Μετά όμως την ανακοίνωση από το Λιμεναρχείο του νέου φριχτού ευρήματος στην περιοχή, άρχισαν να διαρρέουν η μία μετά την άλλη οι πληροφορίες ότι στην τάδε ή στην δείνα περιοχή υπάρχουν ανάλογες σωληνώσεις που τις νύχτες συνδέονται με αποχετεύσεις και ρίχνουν τα απόβλητα στη θάλασσα.
Και το ερώτημα που μοιραία γεννιέται για πολλούς από εμάς κι από εσάς, υποθέτουμε φίλοι αναγνώστες, είναι το εξής:
Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν οικογένειες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, επαγγελματίες που μέρα-νύχτα διατηρούν ανοιχτά τα καταστήματα τους και ξενοδόχοι που ζουν από την φιλοξενία τουριστών, πως είναι δυνατόν να ανέχονται να ζουν μέρα-νύχτα μέσα στη δυσοσμία, τη ρύπανση και τη μόλυνση και να μην διαμαρτύρονται; Τι είναι αυτό που τους κάνει να μην αντιδρούν;
Την απάντηση μας την έδωσε κάτοικος της περιοχής.
Κανείς από μας δεν πιστεύει ότι θα εφαρμοστούν οι νόμοι και ότι θα προστατευτούμε αφού όλα όσα γίνονται στην περιοχή γίνονται με την υπογραφή και την στήριξη των πολιτικών αρχών, των κομμάτων και των κυβερνήσεων, μας απάντησε!
Εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι η απαισιοδοξία του φίλου αναγνώστη έχει βάση στο καθεστώς ανομίας και το πελατειακό κράτος που συντηρεί κυρίως η αυτοδιοίκηση. Όμως εκτός από τη συλλογική ευθύνη της κοινωνίας και των θεσμών υπάρχει και η ατομική ευθύνη του καθενός από εμάς ξεχωριστά. Κι εκεί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει εκπτώσεις απέναντι σε οποιονδήποτε θίγει η παραβιάζει τα δικαιώματά του.