Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ,,Ανέβηκε στην Κορυφή της Συννεφιάς,,


ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ...
Η ανάμνηση του παλικαριού*, που «έβαλε ο θεός σημάδι» μόλις στα 44 χρόνια του (έφυγε σα σήμερα το 1980), είναι πάντα ζωντανή. 
Ο μύθος του παλικαριού με τη στεντόρεια και την αισθαντική φωνή, την καθαρή ματιά, δεν έπαψε ούτε στιγμή να φουντώνει και να θεριεύει στην καρδιά και στη συνείδηση του κόσμου, κι ας έχουν περάσει 37 χρόνια από τότε που «έφυγε». 
Ο Νίκος Ξυλούρης, ο Κρητικός λυράρης και τραγουδιστής, ο καλλιτέχνης και αγωνιστής, σφράγισε με τη φωνή του κάποιες από τις πιο δυνατές στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. 
Με τα τραγούδια του, συντρόφεψε το λαό μας στις αναζητήσεις και τους αγώνες του.
«Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού, σβήνω κυλώντας στα νερά 
 Ανέβηκα στην κορυφή της συννεφιάς σαλτάροντας με τις τριχιές του λιβανιού, πήρα το δρόμο της σποράς 
 Κοιμήθηκα στο προσκεφάλι του σπαθιού, είχα τον ύπνο του λαγού 
 Αγνάντευα την πυρκαγιά της θεμωνιάς αμίλητος την ώρα της συγκομιδής, πήρα ταγάρι ζητιανιάς 
 Αντάμωσα τον χάρο της ξερολιθιάς, το άλογο στ' αλώνι να ψυχομαχεί, πήρα ταγάρι ζητιανιάς»...

Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω περίμενε μια στάλα ν' ανασάνω και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω, να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω. Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό, οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό. Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες, αγάλι-αγάλι εγίναν νεκροθάφτες και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ' την αρχή κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί.


Ένα αλληγορικό έργο που διηγείται την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού κράτους από τον ερχομό του Όθωνα το 1833 μέχρι την Κατοχή (στη δεύτερη παράσταση έφτανε μέχρι και την εξέγερση του Πολυτεχνείου). Μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα και τραγούδια γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή, τον πόλεμο του '40 και το --τότε-- σήμερα.
---βάλτε το αυτί στο χώμα
κaι Ακούστε:

Όλο το έργο.Το μεγάλο μας τσίρκο. Διάρκεια 1:08:29'

Σκοπός ήταν να παραπλανηθεί η λογοκρισία της Χούντας αλλά και να περάσουν μηνύματα αφύπνισης στον ήδη αγανακτισμένο ελληνικό λαό.
Συνθήματα όπως «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και «ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ -- ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ» , γνωστά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν πρωτοεμφανιστεί στην παράσταση. Η Καρέζη πέρασε ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας με αποτέλεσμα να διακοπούν οι παραστάσεις από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973 και να ξαναρχίσουν μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, με παρουσία αστυνομικών . Ο Καζάκος καλέστηκε κι ο ίδιος από τη Χούντα και φυλακίστηκε. Ερμηνευτής, συνθέτης και μουσικοί δέχονταν σχεδόν καθημερινά τις «επισκέψεις» των οργάνων της χούντας. Το "μεγάλο μας τσίρκο" είχε μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, και λόγω της μεγάλης προσέλευσης των θεατών οι παραστάσεις στο "Αθήναιον" χαρακτηρίστηκαν εκ των υστέρων ως οι " μαζικότερες -- μέχρι το Πολυτεχνείο -- πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας".

μόλις Τώρα 12:06

*Μας το θύμισε η σφσα Ελένη