Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2017

Για τον πόλεμο στην Κορέα:


Από:
 Ι. Β. Στάλιν για τον πόλεμο στην Κορέα:
Η συνέντευξη δόθηκε στην «Πράβντα» το 1951 αλλά θίγει τόσο επίκαιρες πλευρές του Κορεατικού και όχι μόνο που αξίζει να διαβαστεί ..

-- Τι νομίζετε για την επίθεση στην Κορέα , πώς μπορεί να τελειώσει;
-- Αν η Αγγλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής απορρίψουν τις ειρηνικές προτάσεις της λαϊκής κυβέρνησης της Κίνας, τότε ο πόλεμος στην Κορέα μπορεί να λήξει μόνο με την ήττα των εισβολέων.
-- Γιατί; Μήπως οι Αμερικανοί και Αγγλοι στρατηγοί και αξιωματικοί είναι χειρότεροι από τους Κινέζους και τους Κορεάτες;
-- Οχι, δεν είναι χειρότεροι. Οι Αμερικανοί και Αγγλοι στρατηγοί και αξιωματικοί δεν είναι διόλου χειρότεροι των στρατηγών και αξιωματικών οποιασδήποτε άλλης χώρας. 
Σε ό,τι αφορά τους στρατιώτες των ΗΠΑ και της Αγγλίας, στον πόλεμο κατά της χιτλερικής Γερμανίας και της στρατοκρατικής Ιαπωνίας έδειξαν, όπως είναι γνωστό, τον καλύτερο εαυτό τους. 
Τι συμβαίνει λοιπόν; 
Το ζήτημα είναι ότι οι στρατιώτες θεωρούν άδικο τον πόλεμο ενάντια στην Κορέα και την Κίνα, ενώ θεωρούσαν απολύτως δίκαιο τον πόλεμο ενάντια στη χιτλερική Γερμανία και τη μιλιταριστική Ιαπωνία. Το ζήτημα είναι ότι αυτός ο πόλεμος είναι εντελώς αντιδημοτικός ανάμεσα στους Αμερικανούς και Αγγλους στρατιώτες.
Πράγματι, είναι δύσκολο να πειστούν οι στρατιώτες ότι η Κίνα, που δεν απειλεί ούτε την Αγγλία, ούτε την Αμερική και από την οποία οι Αμερικανοί άρπαξαν το νησί Ταϊβάν, είναι ο εισβολέας, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που άρπαξαν το νησί Ταϊβάν και οδήγησαν τα στρατεύματά τους άμεσα στα σύνορα της Κίνας, είναι η αμυντική πλευρά. 
Είναι δύσκολο να πειστούν οι στρατιώτες ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν το δικαίωμα να υπερασπίζονται την ασφάλειά τους μέσα στο έδαφος της Κορέας και στα σύνορα της Κίνας, ενώ η Κίνα και η Κορέα δεν έχουν το δικαίωμα να υπερασπίζονται την ασφάλειά τους μέσα στο έδαφός τους ή στα σύνορα του κράτος τους. Απ' εδώ προκύπτει η αντιδημοτικότητα του πολέμου ανάμεσα στους Αγγλοαμερικανούς στρατιώτες.
Εννοείται ότι οι πιο έμπειροι στρατηγοί και αξιωματικοί μπορούν να υποστούν ήττα, αν οι στρατιώτες θεωρούν τον επιβεβλημένο σ' αυτούς πόλεμο ως βαθιά άδικο κι αν λόγω αυτού εκτελούν τυπικά τις υποχρεώσεις τους στο μέτωπο, δίχως πίστη στην ορθότητα της αποστολής τους, χωρίς ενθουσιασμό.

-- Πώς εκτιμάτε την απόφαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), που θεωρεί τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ως εισβολέα;
-- Την εκτιμώ ως μια επονείδιστη απόφαση.
Πράγματι, πρέπει να χάσει κανείς τα τελευταία ίχνη συνείδησης, για να ισχυρίζεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που έχουν καταλάβει κινέζικο έδαφος, το νησί Ταϊβάν, και εισέβαλαν στην Κορέα στα σύνορα της Κίνας, είναι η αμυνόμενη πλευρά και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, που υπερασπίζεται τα σύνορά της και προσπαθεί να επανακτήσει το αρπαγμένο από τους Αμερικανούς νησί Ταϊβάν, είναι ο επιτιθέμενος.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, που ιδρύθηκε ως προμαχώνας για τη διαφύλαξη της ειρήνης, μετατρέπεται σε όργανο του πολέμου , σε μέσο εξαπόλυσης νέου παγκόσμιου πολέμου . 
Τον επιθετικό πυρήνα του ΟΗΕ αποτελούν δέκα χώρες - μέλη του επιθετικού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Καναδάς, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Δανία, Νορβηγία, Ισλανδία) και είκοσι λατινοαμερικανικές χώρες (Αργεντινή, Βραζιλία, Βολιβία, Χιλή, Κολομβία, Κόστα - Ρίκα, Κούβα, Δομινικανή Δημοκρατία, Ισημερινός, Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Αϊτή, Ονδούρα, Μεξικό, Νικαράγουα, Παναμάς, Παραγουάη, Περού, Ουρουγουάη, Βενεζουέλα). 
Οι εκπρόσωποι αυτών ακριβώς των χωρών αποφασίζουν τώρα στον ΟΗΕ την τύχη του πολέμου και της ειρήνης. Αυτές πέρασαν στον ΟΗΕ την επονείδιστη απόφαση περί επιθετικότητας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Χαρακτηριστικό για τη σημερινή τάξη πραγμάτων στον ΟΗΕ είναι ότι, για παράδειγμα, η μικρή Δομινικανή Δημοκρατία στην Αμερική, που αριθμεί μόλις δυο εκατομμύρια πληθυσμό, έχει τώρα το ίδιο βάρος στον ΟΗΕ, όπως η Ινδία, και πολύ μεγαλύτερο βάρος από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, που στερείται του δικαιώματος ψήφου στον ΟΗΕ.


Επομένως, μετατρεπόμενος σε εργαλείο επιθετικού πολέμου , ο ΟΗΕ παύει συνάμα να είναι παγκόσμιος οργανισμός ισότιμων εθνών. 
Στην ουσία, ο ΟΗΕ είναι τώρα όχι τόσο ένας παγκόσμιος οργανισμός, όσο ένας οργανισμός που δρα κατ' απαίτηση του Αμερικανού επιδρομέα. Οχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και ο Καναδάς επιδιώκουν της εξαπόλυση νέου πολέμου , αλλά το δρόμο αυτό ακολουθούν, επίσης, και είκοσι λατινοαμερικανικές χώρες, οι τσιφλικάδες και οι έμποροι των οποίων διψούν για νέο πόλεμο κάπου στην Ευρώπη ή την Ασία, ώστε να πουλούν στις εμπόλεμες χώρες εμπορεύματα σε πολύ υψηλές τιμές και να κερδίσουν εκατομμύρια απ' αυτήν την αιματηρή υπόθεση. Δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν το γεγονός ότι οι 20 εκπρόσωποι των είκοσι λατινοαμερικανικών χωρών αποτελούν τώρα την πιο συσπειρωμένη στρατιά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στον ΟΗΕ.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ακολουθεί, επομένως, τον άδοξο δρόμο της Κοινωνίας των Εθνών. Ετσι ενταφιάζει το ηθικό κύρος του και καταδικάζει τον εαυτό του σε διάλυση.


--Θεωρείτε ότι είναι αναπόφευκτος ένας παγκόσμιος πόλεμος ;
-- Οχι. Τουλάχιστον επί του παρόντος δεν πρέπει να τον θεωρούμε αναπόφευκτο.
Φυσικά, στις ΗΠΑ, την Αγγλία, καθώς και στη Γαλλία, υπάρχουν επιθετικές δυνάμεις, που επιθυμούν ένα νέο πόλεμο . 
Χρειάζονται τον πόλεμο για την απόκτηση υπερκερδών, για την καταλήστευση άλλων χωρών. 
Είναι οι δισεκατομμυριούχοι και εκατομμυριούχοι, που θεωρούν τον πόλεμο ως προσοδοφόρο κονδύλι, που δίνει κολοσσιαία κέρδη.


Αυτές οι επιθετικές δυνάμεις κρατούν στα χέρια τους τις αντιδραστικές κυβερνήσεις και τις κατευθύνουν. Συγχρόνως όμως φοβούνται τους λαούς τους, οι οποίοι δε θέλουν νέο πόλεμο και τάσσονται υπέρ της διατήρησης της ειρήνης. 
Γι' αυτό προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τις αντιδραστικές κυβερνήσεις, για να μπερδέψουν με το ψέμα τους λαούς τους, να τους εξαπατήσουν και να παρουσιάσουν το νέο πόλεμο ως αμυντικό, ενώ την ειρηνική πολιτική των φιλειρηνικών λαών ως επιθετική. 
Προσπαθούν να εξαπατήσουν τους λαούς τους, για να τους επιβάλουν τα επιθετικά σχέδιά τους και να τους παρασύρουν σε νέο πόλεμο .
Γι' αυτό ακριβώς φοβούνται την εκστρατεία για την υπεράσπιση της ειρήνης, φοβούμενες ότι αυτή μπορεί να ξεσκεπάσει τις επιθετικές προθέσεις των αντιδραστικών κυβερνήσεων.
Γι' αυτό ακριβώς απέρριψαν την πρόταση της Σοβιετικής Ενωσης για τη σύναψη Συμφώνου Ειρήνης, για τη μείωση των εξοπλισμών, για την απαγόρευση των ατομικών όπλων, φοβούμενες ότι η υιοθέτηση αυτών των προτάσεων θα υπονομεύσει τα επιθετικά μέτρα των αντιδραστικών κυβερνήσεων και θα κάνουν περιττό το κυνήγι των εξοπλισμών.

-- Πώς θα λήξει αυτή η πάλη των αντιδραστικών και φιλειρηνικών δυνάμεων;
-- Η ειρήνη θα διατηρηθεί και θα εδραιωθεί, αν οι λαοί θα πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της διαφύλαξης της ειρήνης και θα την υπερασπιστούν μέχρι τέλους. 
Ο πόλεμος μπορεί να γίνει αναπόφευκτος, αν οι υποκινητές του πολέμου κατορθώσουν να μπερδέψουν με το ψέμα τις λαϊκές μάζες, να τις εξαπατήσουν και να τις παρασύρουν σε νέο παγκόσμιο πόλεμο .
Γι' αυτό η πλατιά εκστρατεία για τη διαφύλαξη της ειρήνης ως μέσο αποκάλυψης των εγκληματικών μηχανορραφιών των υποκινητών του πολέμου έχει τώρα πρωταρχική σημασία.
Σε ό,τι αφορά τη Σοβιετική Ενωση, θα εφαρμόζει ακλόνητα και στο εξής την πολιτική αποσόβησης του πολέμου και διαφύλαξης της ειρήνης.
(«Πράβντα» Νο 48, 17 Φλεβάρη 1951).

Για περισσότερα Δες Εδώ

Παρουσίαση κειμένου:Viva La Revolucion