ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ - ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Στήριγμα των επιχειρηματικών ομίλων στην ολομέτωπη επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους
Από την παρέμβαση της Γραμματείας Ηρακλείου του ΠΑΜΕ ενάντια στη «φιέστα» των εργοδοτικών συνδικαλιστών για τον Τουρισμό τον περασμένο Απρίλη |
Οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό δεν έχουν απέναντί τους μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, τους μεγαλοξενοδόχους και τις ενώσεις τους...
Δεν βρίσκονται αντιμέτωποι μόνο με τις συνέπειες της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, που με τις νομοθετικές παρεμβάσεις τους διαχρονικά θωρακίζουν συνολικά το κεφάλαιο, όπως και ειδικότερα τις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, κάνοντας όλο και πιο φτηνή την εργατική δύναμη, διασφαλίζοντας το πλαίσιο για την επιβολή πλήρους «ευελιξίας» και δουλειάς - «λάστιχο» στα ξενοδοχεία και τις αλυσίδες του Επισιτισμού...
Μαζί με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, στήριγμά τους στην επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους του κλάδου στέκονται οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, είτε πρόκειται για τη συνδικαλιστική πλειοψηφία της Ομοσπονδίας του κλάδου (ΠΟΕΕ - ΥΤΕ), είτε σε τοπικό επίπεδο.
Η ίδια η στάση τους απέναντι στην επικείμενη απεργία του κλάδου στις 20 Ιούλη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον υπονομευτικό ρόλο τους απέναντι στους αγώνες και τις ανάγκες των εργαζομένων: Παρότι οι δυνάμεις τους στη διοίκηση της Ομοσπονδίας αναγκάστηκαν να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας - υπό την πίεση των σωματείων που είχαν ήδη πάρει απόφαση με το πλαίσιο και το περιεχόμενο που έβαζε το ΠΑΜΕ - στη συνέχεια, στα κλαδικά σωματεία στα οποία πλειοψηφούν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, κανένα Διοικητικό Συμβούλιο δεν έχει μέχρι σήμερα συνεδριάσει για να αποφασίσει και να οργανώσει τη συμμετοχή του στην απεργία, καμία ανακοίνωση δεν έχει γραφτεί που να ενημερώνει και να καλεί τους εργαζόμενους να απεργήσουν...
Υπογράφουν το τσάκισμα μισθών και δικαιωμάτων στο όνομα του «κοινού οφέλους»
Για... «Τουρισμό την εποχή της κρίσης» (!) μιλά η διοίκηση της Ομοσπονδίας (φωτ. από το συνέδριο το Φλεβάρη του 2016), την ώρα που οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου πανηγυρίζουν για τα «ρεκόρ» τους πάνω στις πλάτες των εργαζομένων... |
Στον κλάδο του Τουρισμού - Επισιτισμού, εδώ και 30 χρόνια πλειοψηφούν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Είναι οι δυνάμεις εκείνες που από τη δεκαετία ακόμα του '90, με «ευαγγέλιο» τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη «Λευκή Βίβλο» για την Απασχόληση, στήριξαν τις στρατηγικές επιλογές των κομμάτων τους, έγιναν θερμοί θιασώτες όλων των αντεργατικών πολιτικών και των νομοθετημάτων που τις υλοποίησαν, αλλάζοντας δραστικά τις εργασιακές σχέσεις στον κλάδο για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου.
Η πλειοψηφία στη διοίκηση της Ομοσπονδίας, αλλά και τα στελέχη τους σε τοπικό επίπεδο, αναπαρήγαγαν και αναπαράγουν όλα τα επιχειρήματα των μεγαλοξενοδόχων για το δήθεν «κοινό όφελος» εργαζομένων και επιχειρηματιών από την «ανάπτυξη του Τουρισμού», «τη βελτίωση του τουριστικού προϊόντος», στην οποία βέβαια οι ξενοδοχοϋπάλληλοι θα πρέπει να βάλουν πλάτη, θυσιάζοντας τα δικαιώματά τους. Η γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού» ήταν η πυξίδα δράσης της πλειοψηφίας.
Αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης ήταν την περίοδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης η πλειοψηφία να υπογράφει συμβάσεις με «αυξήσεις» κάτω και από τον πληθωρισμό στα μεγάλα ξενοδοχεία, στον Επισιτισμό και στα ζαχαρώδη, ή τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (2004) η αύξηση να είναι 92 λεπτά τη μέρα. Προτάσσοντας ακριβώς αυτήν την αντίληψη, με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση - και παρότι το κεφάλαιο στον συγκεκριμένο κλάδο πανηγυρίζει για τα «ρεκόρ» στον τζίρο του, στις αφίξεις κ.λπ. - η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας υπέγραψε κλαδική σύμβαση με μείωση των μισθών κατά 15% το 2012, μια σύμβαση που ανανεώνεται από τότε, ενώ το 2013 δεν δίστασε να βάλει την υπογραφή της και στην κατάργηση του 8ώρου, με την επιβολή δεκάωρης δουλειάς με απλήρωτες τις υπερωρίες, μέσω της περίφημης «διευθέτησης του χρόνου εργασίας».
Αυτή τη σύμβαση κάνουν σημαία σήμερα οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου, εμφανιζόμενοι και ως «καλοί εργοδότες», με τον γενικό διευθυντή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, Ν. Ζωητό, σε πρόσφατο σεμινάριο της ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Κούνεβα, να διαφημίζει πως «στον τουριστικό τομέα υπάρχει μια από τις ελάχιστες, ακόμη, σε ισχύ κλαδικές συμβάσεις, η οποία προβλέπει κατώτατο μισθό 761 ευρώ και συμβολική αύξηση 1% από την 1η Απριλίου 2017»!
Αλλά βέβαια η γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού» δεν διασφαλίζει την εφαρμογή ούτε καν αυτής της σύμβασης, με τους μεγαλοεργοδότες με το ένα χέρι να υπογράφουν τη ΣΣΕ και με το άλλο να την «γράφουν» στα παλιά τους τα παπούτσια, επιβάλλοντας μαζικά επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις στο ύψος των 586 ευρώ μεικτά και 511 ευρώ για τους νέους, δηλαδή με βάση τα ψίχουλα της ΕΓΣΣΕ και σε ορισμένες περιπτώσεις και κάτω απ' αυτή.
Αγωνία για το «τουριστικό προϊόν» και την «διεθνή ανταγωνιστικότητα»
Οχι τυχαία λοιπόν, σε αυτή την αντεργατική επέλαση των εργοδοτών σε βάρος εκατοντάδων χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας όχι μόνο δεν οργάνωσε κανέναν αγώνα, αλλά στο τελευταίο συνέδριό της (Φλεβάρης 2016) αυτό που βρήκε να διαπιστώσει ήταν πως... «η εργοδοτική πλευρά, παγιδευμένη στην αντιαναπτυξιακή λογική της συρρίκνωσης των αποδοχών (...), ανατροφοδοτεί το σπιράλ της ύφεσης». «Παγιδευμένοι» λοιπόν οι καημένοι οι εργοδότες, δεν ξέρουν πώς να στηρίξουν την ανάπτυξη! Από «λάθος» λεηλατούν τους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων και... θα τους παραδώσει μαθήματα η διοίκηση της Ομοσπονδίας για το πώς βγαίνουν τα καπιταλιστικά κέρδη!
Βγαλμένη από τα σεμινάρια του ΣΕΤΕ, της ένωσης των εργοδοτών, είναι η γραμμή που αναπαράγει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός γενικά για τον Τουρισμό, οι ανησυχίες τους για το «προϊόν» που πουλάνε τα αφεντικά του κλάδου, τσακίζοντας τους εργάτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα και εδώ αποτελεί η εισήγηση της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας:«Ο Τουρισμός είναι σήμερα ο δυναμικότερα αναπτυσσόμενος τομέας της ελληνικής οικονομίας, μπορεί να καταστεί όχημα για την έξοδο από την οικονομική κρίση (...) Για να εξυπηρετηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του Τουρισμού και η χώρα να ενισχύσει το διεθνές ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα, το υπουργείο Τουρισμού οφείλει άμεσα να εκσυγχρονίσει τις δομές του, να βελτιώσει το πλαίσιο για την κατάταξη των τουριστικών επιχειρήσεων με αναβάθμιση των υποχρεωτικών προδιαγραφών, ποσοτικών και ποιοτικών, και να υπερασπιστεί την αναγκαιότητα βελτίωσης του παραγόμενου τουριστικού προϊόντος...».
Οι ανάγκες του «τουριστικού προϊόντος» βέβαια και η «ενίσχυση του διεθνούς ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος» είναι ακριβώς αυτά που ρίχνουν τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου στα Τάρταρα.
Τη στρατηγική αυτή, που τσακίζει τους εργαζόμενους για τα «πλεονεκτήματα» του κεφαλαίου στον Τουρισμό, φροντίζει να αναπαράγει και πιο «κεντρικά» ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός: Π.χ. τον περασμένο Απρίλη, στο Ηράκλειο της Κρήτης, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, με τη στήριξη του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων του νομού,όπου πλειοψηφούν οι ίδιες συνδικαλιστικές δυνάμεις, διοργάνωσαν σχετική ημερίδα με θέμα «Τουρισμός, Διακλαδική Δυναμική και Περιφερειακή Ανάπτυξη».
Η σκοπιμότητα και τα βασικά συμπεράσματα της ημερίδας αποτυπώθηκαν σε δελτίο Τύπου του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ, στο οποίο μεταξύ άλλων σημειωνόταν πως η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στον «κοινωνικό διάλογο που οφείλουν οι κοινωνικοί εταίροι και φορείς να διεξάγουν συστηματικά προς όφελος της οικονομίας, της κοινωνίας και της παραγωγικής διαδικασίας». Με φρασεολογία βγαλμένη από κείμενα του ΣΕΤΕ, το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ αναλύει μια σειρά πλευρές του στόχου του κεφαλαίου να γίνει ο Τουρισμός «πόλος διακλαδικού μετασχηματισμού και ανάπτυξης της οικονομίας». Την ίδια ώρα μάλιστα που οι εργαζόμενοι του κλάδου βιώνουν συνθήκες γαλέρας για να αυγαταίνουν τα κέρδη του κεφαλαίου, το ΙΝΕ - ΓΣΕΕ διαπιστώνει... «σημαντικό έλλειμμα όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του εργατικού δυναμικού»!
Τέτοιες ημερίδες οργανώνονται σε έναν νομό όπου στις αρχές του χρόνου οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων ν. Ηρακλείου υπέγραψαν επιχειρησιακή σύμβαση η οποία προβλέπει μειώσεις που φτάνουν το 20%, για τους εργαζομένους στα ξενοδοχεία «Neptuno Beach» και «Village Resort» της εταιρείας «ZEUS HOTELS ΑΕ». Και δεν ήταν οι μόνες. Μάλιστα, όπως κατήγγειλε η Επιτροπή Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ηρακλείου, απαράδεκτο ήταν τόσο το περιεχόμενο της σύμβασης, όσο και η τακτική της πλειοψηφίας του σωματείου, που δεν μπήκε καν στον κόπο να ενημερώσει τους ξενοδοχοϋπαλλήλους για τους απαράδεκτους όρους στους οποίους συμφώνησε, και φυσικά δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια για να οργανωθούν οι εργαζόμενοι και να παλέψουν για σύμβαση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους.
Νοθείες, εκλογές «εν κρυπτώ» και ανοιχτές παρεμβάσεις της εργοδοσίας
Η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας και τα κατά τόπους στηρίγματά της επιχειρούν να βάζουν συστηματικά εμπόδια στους αγώνες των εργαζομένων για υπογραφή τοπικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων οι οποίες θα ανατρέπουν το άθλιο καθεστώς που έχουν επιβάλει οι μεγαλοξενοδόχοι, θα αποκαθιστούν τις απώλειες των προηγούμενων χρόνων και θα βάζουν μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων.
Γι' αυτό ακριβώς οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού πολεμούν λυσσαλέα τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που παλεύουν αταλάντευτα για τα εργατικά συμφέροντα, ενάντια στη λογική του «κοινωνικού εταιρισμού». Καθόλου τυχαία, οι παρατάξεις αυτών των δυνάμεων, στο τελευταίο συνέδριο της Ομοσπονδίας, ενώθηκαν σε κοινό ψηφοδέλτιο ενάντια στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, για να διατηρούν τους συσχετισμούς σε βάρος των εργατικών συμφερόντων.
Διακρίνονται μάλιστα και για την... εφευρετικότητά τους στον τρόπο που διαμορφώνουν τους πλαστούς συσχετισμούς. Εχουν μείνει στην Ιστορία οι 12 πεθαμένοι που ψήφισαν στα Κρέστενα Ηλείας, οι 700 ζαχαροπλάστες στην Καβάλα που προσήλθαν με... αλφαβητική σειρά (!) στην κάλπη, οι αρχαιρεσίες που γίνονται σε μια σειρά περιοχές χωρίς κανένας να γνωρίζει πού, πότε και πώς...
Αλλά και όταν οι ψηφίσαντες είναι πραγματικοί, οι παρεμβάσεις της εργοδοσίας για να διατηρηθούν οι συσχετισμοί υπέρ της φτάνουν μέχρι την παρουσία διευθυντών προσωπικού δίπλα στο παραβάν της κάλπης... Και όπου αυτό δεν είναι εφικτό, στελέχη επιχειρήσεων αναλαμβάνουν δράση, όπως τελευταία σε ξενοδοχείο της «Grecotel» στο Ρέθυμνο, όπου έκαναν «σεμινάρια» στους εργαζόμενους υπέρ των ψηφοδελτίων που βολεύουν την εργοδοσία.
Οι «εν κρυπτώ» αρχαιρεσίες από τους εργαζόμενους και τις ταξικές δυνάμεις, που καταλήγουν σε «σωματεία - σφραγίδες», είναι πάγια τακτική τους, ενώ όταν πιάνονται «στα πράσα» διαμαρτύρονται. Ετσι, η ΠΑΣΚΕ Καβάλας, που ως πλειοψηφία στο Εργατικό Κέντρο οργάνωσε με ανάλογο τρόπο τις αρχαιρεσίες στο Σωματείο Επισιτισμού, διαμαρτύρεται γιατί παρά τις προφυλάξεις της οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έμαθαν για τις εκλογές και ζήτησαν να πάρουν μέρος, πράγμα το οποίο τους αρνήθηκε. «Στο μέλλον ελπίζουμε ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Καβάλας θα επιληφθεί ώστε να μην γνωρίζουν (σ.σ. οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ) πότε και πού θα γίνονται εκλογικές διαδικασίες», αναφέρει η ΠΑΣΚΕ Καβάλας σε ανακοίνωσή της!
Και όταν τα βρίσκουν σκούρα από τη δράση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, δεν έχουν πρόβλημα να καταφύγουν και σε πιο «αποτελεσματικά μέσα», όπως στη Ρόδο, όπου η εργοδοτική πλειοψηφία του εκεί σωματείου δεν δίστασε να «τιμωρήσει» με εξάμηνη διαγραφή από τα μητρώα του τρεις εργαζόμενους, συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, επειδή αντιπαρατίθενται στις επιλογές της, αποκαλύπτουν το ρόλο της ως στηρίγματος των εργοδοτών και διεκδικούν μέσα από τα επιχειρησιακά τους σωματεία Συλλογικές Συμβάσεις. Μετά από αγωγή και ασφαλιστικά μέτρα στα οποία κατέφυγαν οι εργαζόμενοι, το δικαστήριο με προσωρινή διαταγή ανέστειλε την ισχύ της κατάπτυστης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου. Οι ίδιοι εργοδοτικοί συνδικαλιστές χαρακτηρίζουν με δηλώσεις τους σε τοπικά ΜΜΕ τη φετινή σεζόν ως «μία από τις καλύτερες για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους»... Μπροστά στην απεργία του κλάδου, για την οποία ασφαλώς δεν έχουν συγκαλέσει συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, φτιάχνουν κλίμα κόντρα στη συμμετοχή των εργαζομένων.
Ο κατάλογος των πεπραγμένων τους δεν έχει τέλος. Εργατοπατέρες, σε συνεργασία με τους ξενοδόχους και τους ιδιοκτήτες επισιτιστικών αλυσίδων, βάζουν εμπόδια σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ να μπουν σε χώρους δουλειάς και να μιλήσουν με τους εργαζόμενους... Εργοδοτικές - κυβερνητικές διοικήσεις πότε αρνούνται να εγγράφουν ως μέλη «ελαστικά» απασχολούμενους στα σωματεία που πλειοψηφούν, όταν δεν πάνε με τα νερά τους («Χίλτον») και άλλοτε τους εγγράφουν για να αποσπούν εκβιαστικά την ψήφο τους («Κάραβελ»). Το κυριότερο: Φοβούνται «όπως ο διάβολος το λιβάνι» τις μαζικές, ανοιχτές, δημοκρατικές διαδικασίες, υπονομεύουν κάθε προσπάθεια να εκφραστούν γνήσια και μαζικά τα αιτήματα των εργαζομένων, πραγματοποιούν συνέδρια με εκφυλιστικές διαδικασίες, πολεμώντας από τα μέσα την προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Να χάσουν οι εργοδότες στηρίγματα μέσα σε κάθε χώρο
Η ένταση της αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού αποτελεί κομβικό στοιχείο της μάχης που δίνουν οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό.
Οπως υπογράμμιζε και η εισήγηση στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του κλαδικού Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, οι δυνάμεις αυτές «είναι και θα παραμείνουν στελέχη της εργοδοσίας στο κίνημα (...). Πρέπει να πληρώσουν τη μέχρι τώρα στάση τους, μπροστά στην απεργία να πείσουμε ακόμα περισσότερους τίμιους συναδέλφους που μέχρι τώρα τους ακολουθούν, να τους κάνουν στην άκρη. Αυτό θα είναι κέρδος για την τάξη μας. Να χάσουν οι εργοδότες στηρίγματα μέσα σε κάθε χώρο. Να αποκτήσουμε εμείς περισσότερα. (...) Το επίκεντρο της αντιπαράθεσης για μας με αυτούς είναι να αποκαλύψουμε το μεγάλο ψέμα τους. Οτι δηλαδή αυτή η ανάπτυξη είναι προς όφελός μας. Να πείσουμε όσο γίνεται περισσότερους συναδέλφους να μην ακολουθήσουν αυτή τη λογική. Και αυτό θα το μετρήσουμε με τη συμμετοχή όσο γίνεται περισσότερων στην απεργία».
Από ριζοσπάστη