ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2018

Koι Του Εφετείου:-ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑΥΓΟΥΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΜΕ;;



Σε κατάσχεση σε βάρος του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου, προχώρησαν οι χρυσαυγίτες Ματθαιόπουλος, Ζησιμόπουλος και Γρέγος (κατηγορούμενοι όλοι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης στη δίκη της Χρυσής Αυγής ). Έσπευσαν δηλαδή να εισπράξουν με κατάσχεση τα ποσά που τους επιδίκασε η 174/2018 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, όπως περιγράφει σε σχετικό ρεπορτάζ ο 902.gr. H απόφαση υποχρέωνε τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ να καταβάλει στους χρυσαυγίτες χρηματική ικανοποίηση για «ηθική βλάβη» τους!
Σημειώνουμε ότι μέχρι στιγμής δεν έχει εκδοθεί ούτε μισή ανακοίνωση για την εξέλιξη αυτή από κανένα κόμμα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου»… 
Με αφορμή τα παραπάνω αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου, με τίτλο «Ο ναζιστής είναι κάθαρμα;», το οποίο είχε γραφτεί όταν δημοσιοποιήθηκε η καταδίκη του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου.
Ο ναζιστής είναι κάθαρμα;
    Tι είναι η Χρυσή Αυγή; Η απάντηση βρίσκεται στα λόγια του αρχηγού της. Ορίστε:
    Τι εκπροσωπεί αυτή η ναζιστική συμμορία όσον αφορά τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στον ναζισμό; Ποια η θέση των χρυσαυγιτών απέναντι στην χιτλερική θηριωδία και στους Έλληνες που την υπέστησαν; Τα «αστειάκια» του Μιχαλολιάκου για το Άουσβιτς είναι χαρακτηριστικά. Ας θυμηθούμε πως διασκεδάζουν τα ναζιστόμουτρα όταν μιλούν για τους Έλληνες εβραίους που εξολοθρεύτηκαν στις «ωραίες» και «ψηλές καμινάδες» των κρεματορίων:  
Σημείωση:  Ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος είναι πρώην βουλευτής. Χρυσαυγίτης. Χρυσαυγίτης σαν τον μαχαιροβγάλτη που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα. Αλλά ο Ματθαιόπουλος είναι και μουσικός. Σαν τον Φύσσα. Μόνο που ο Φύσσας τραγουδούσε για τη ζωή, τον έρωτα και τη λεβεντιά. Ο χρυσαυγίτης του συγκροτήματος Pogrom (τι όνομα, έ;) εμπνέεται από άλλα θέματα. Του αρέσει να τραγουδάει για το Άουσβιτς. Ιδού οι στίχοι από το άσμα του συγκροτήματος, με τίτλο «Άουσβιτς»:
«Γαμώ τον Βίζενταλ, γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./
Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω!/ 
Ρε κωλοεβραίοι, δεν θα σας αφήσω/ στο τείχος των Δακρύων θα ’ρθω να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς»…
  Όμως εκτός από τη λατρεία του για το Άουσβιτς, ο Ματθαιόπουλος έχει τραγουδήσει και άλλους στίχους και άλλα «τραγούδια». Για παράδειγμα το «Μια βόλτα στη Βουλή»:
«Θα μπω και στη βουλή είναι όλοι μαζεμένοι/
πολύχρωμο μαντρί είναι οι προσκυνημένοι (…)/
Θα μπω και μέσα στη Βουλή και θα την κάψω όλη
να δώσω λίγο φως σε ολόκληρη την πόλη(…)/
Θα μπω και στη Βουλή θα έρθει η σειρά τουςΘα μπω και στη Βουλή(…)».
   ή το – αφιερωμένο στους μετανάστες – «Μίλα ελληνικά ή ψόφα»:
«Έρχεστε στη χώρα μας, δεν έχετε δουλειά
πεινάτε σα ρεμάλια και τρώτε τα παιδιά.
Μιλάτε ρωσικά, μιλάτε αλβανικά
μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα ελληνικά.
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!
Τους βλέπω σε πλατείες, τους βλέπω στη δουλειά

τους βλέπω και στη θάλασσα, βρωμίζουν τα νερά.
Μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα ελληνικά.
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!»
    Ας έρθουμε τώρα στην προ μερικών εβδομάδων καταδίκη του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, του Σωτήρη Ζαριανόπουλου, από το μονομελές εφετείο Θεσσαλονίκης που κάλεσε τον Ζαριανόπουλο να αποζημιώσει 3 χρυσαυγίτες (μεταξύ των οποίων τον πρώην βουλευτή Ματθαιόπουλο) γιατί τους «έθιξε» την «τιμή» και την «προσωπικότητά τους»…
    Πως, όμως, προέκυψε το «έγκλημα» του Ζαριανόπουλου: Ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση» στη Θεσσαλονίκη, ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου (24/10/2012) να σχολιάσει την παρουσία στελεχών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου. Ο Ζαριανόπουλος απάντησε:
«Σε μια εορτή που τιμούμε την μάχη και τον αγώνα ενάντια στον φασισμό θέλουμε να καταγγείλουμε δημάρχους και περιφερειάρχες που κάτω από τη μάσκα του κοινοβουλευτισμού κάλεσαν βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής στις παρελάσεις. Αυτά τα καθάρματα δεν έχουν δουλειά εδώ. Βρώμιζαν τότε τη χώρα, τη βρωμίζουν και τώρα…».
    Ήρθε, λοιπόν το δικαστήριο, και είπε:
    α) Ναι, η συνέντευξη του Ζαριανόπουλου «σκοπό είχε την άσκηση πολιτικής κριτικής»
    β) Ναι, οι απόψεις των (σσ: χρυσαυγιτών) εναγόντων είναι «ακραίες» – δηλαδή, εμμέσως,  αποδέχτηκε ότι οι χρυσαυγίτες, στελέχη και βουλευτές της Χρυσής Αυγής είναι φασίστες   
    γ) Ναι, ο Ζαριανόπουλος έχει το δικαίωμα να τοποθετείται απέναντι στις χρυσαυγίτικες απόψεις «τις οποίες, όπως κάθε πολίτης δικαιούται να αξιολογήσει»·
    εντούτοις – απεφάνθη το δικαστήριο – ο Ζαριανόπουλος πρέπει να αποζημιώσει τους χρυσαυγίτες διότι, αξιολογώντας ως «καθάρματα» τα στελέχη και τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής και αναφέροντας πως «βρώμιζαν» και «βρωμίζουν» τη χώρα, χρησιμοποίησε εκφράσεις
    αφενός «που θίγουν την τιμή και την υπόληψή τους και προσβάλλουν την προσωπικότητά τους»,
    αφετέρου η τοποθέτησή του «στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί συλλογικό εξυβριστικό χαρακτηρισμό, για όλα τα άτομα της σχετικής ολότητας, δηλαδή, για όλους τους βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής…».    
    Αυτά είπε το καλό, δημοκρατικό και αδέκαστο δικαστήριο.
    Και τώρα εμείς, έχουμε τις εξής απορίες:
  • Η Χρυσή Αυγή ως ηγεσία, στελέχη, επιτελείο, δομή, είναι «ολίγον ναζιστικώς έγκυος»; Η’ μήπως είναι ναζιστική ως «ολότητα»;
  • Όσοι είναι βουλευτές και στελέχη, και μάλιστα υψηλόβαθμα, σε ναζιστική «ολότητα», είναι ναζιστές; Ναι ή όχι;
  • Κάποιος ναζιστής, από αυτούς που ανήκουν σε «ολότητες» που τραγουδούν υπέρ των κρεματορίων του Άουσβιτς, είναι άνθρωπος που έχει τιμή και διαθέτει υπόληψη; Η’ είναι μισάνθρωπος και σκουλήκι;
  • Αυτός που διασκεδάζει με την εξόντωση στο Άουσβιτς των Ελλήνων εβραίων της Θεσσαλονίκης και μετά για να παραστήσει τον «πατριώτη» πάει στην παρέλαση (και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη) της 28ης Οκτωβρίου – δηλαδή στην εθνική επέτειο του αγώνα της Ελλάδας ενάντια στην θηριωδία του φασισμού και του ναζισμού – ανήκει σε αυτούς που έχουν ευυπόληπτη προσωπικότητα και σέβονται τον τόπο; Η’ ανήκει σε αυτούς έχουν καθαρματένια προσωπικότητα και ως εκ τούτου βρωμίζουν τον τόπο;
    Και επειδή δεν θέλουμε να κουράσουμε το δικαστήριο, θα συμπυκνώσουμε όλα τα ερωτήματα σε ένα. Και θέλουμε μια καθαρή απάντηση. Όχι μόνο από το μονομελές εφετείο Θεσσαλονίκης. Θέλουμε να έχουμε, καθαρή και ξάστερη, την απάντηση της ελληνικής Δικαιοσύνης, εν συνόλω. Για να ξέρουμε, τελικά τι είναι «εξύβριση» και ποιος την διαπράττει. Και το ερώτημα είναι το εξής:
    Κατά την αστική ελληνική Δικαιοσύνη, του αστικού ελληνικού κράτους, τι είναι ο ναζιστής; Μπορεί να είναι ένας καλός, αγαθός, με τιμή και με υπόληψη άνθρωπος; Η’ είναι ένα απόβρασμα; Ένας υπάνθρωπος και μισός;
    Και επειδή η Ιστορία, η παγκόσμια και του τόπου μας, έχει αποφανθεί ότι τα ναζιστικά καθάρματα δεν μπορούν να επικαλούνται την ανθρώπινη τιμή και υπόληψη, γιατί πολύ απλά είναι καθάρματα, αν, τελικώς, η ελληνική Δικαιοσύνη έχει άλλη άποψη, α) πως ακριβώς την στοιχειοθετεί στην χώρα του Διστόμου, της Βιάννου, των Καλαβρύτων, του τοίχου της Καισαριανής (τότε) και του Φύσσα (σήμερα), β) πως μας προτείνει  να αποκαλούμε τα καθάρματα για να μην παρανομούμε;

Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

ΟΙ "ΖΑΙΟΙ" ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΣΙΩΡΑ ;;!!


ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ»

Στη λάσπη και την τρομοκρατία απαντάμε με αγωνιστική ψήφο στην ΕΣΑΚ

Φωτό αρχείου
«Δίνουμε απάντηση σ' αυτούς που θέλουν τους εργαζόμενους σκυφτούς και φιμωμένους, να αναμένουν μια ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους!
Στη λάσπη και την τρομοκρατία απαντάμε με αγωνιστική ψήφο στην ΕΣΑΚ! Μετατρέπουμε την αγανάκτηση σε οργανωμένη δράση.
Στέλνουμε μήνυμα αντεπίθεσης και ανατροπής Τετάρτη 13 και Πέμπτη 14 Ιούνη. Δίνουμε απάντηση ηχηρή με την ψήφο μας στην ΕΣΑΚ». 
Αυτό επισημαίνει η ΕΣΑΚ Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ), μπροστά στις εκλογές του Σωματείου Εργαζομένων και με αφορμή, όπως αναφέρει, στο γεγονός ότι «τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες άλλης μιας βρώμικης επίθεσης από την "Κίνηση Συνεργασία" (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) σε αγαστή συνεργασία όπως πάντα με τη διοίκηση και το γραφείο Τύπου του αναπληρωτή υπουργού, με αφορμή τη δημοσιοποίηση από το Σωματείο μας, της απάνθρωπης κατάστασης στην Ψυχιατρική Κλινική και της "απενεργοποίησης" του στεφανιογράφου από τις 21/5…!».

Η ΕΣΑΚ στην ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής:

«Από τη μια, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ με ανάρτηση στο "facebook" καταλόγιζε στον Πρόεδρο του Σωματείου "συνεργασία" με τον ιδιοκτήτη του ΔΟΛ, επειδή οι καταγγελίες του σωματείου δημοσιεύτηκαν και στα "ΝΕΑ". Βέβαια, ουδεμία αναφορά έγινε στη δική τους εφημερίδα για το θέμα (βλ. "Αυγή"). Μάλιστα σήμερα (12/6), κρέμασε και στους τοίχους του νοσοκομείου τη λάσπη της με τμήματα αποσπασμάτων πρακτικών του ΔΣ, αφήνοντας υπονοούμενα για τη στάση του Προέδρου του σωματείου σχετικά με τις δωρεές για ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό (συσχετισμένες και με τη "μη αναγκαία πρόσληψη προσωπικού")…

Αλλά… όσα έχουμε γράψει με σκληρούς αγώνες, δεν μπορούν να λερωθούν με βρώμικες αφίσες! Το σωματείο μας δεν πρόκειται να το κάνουν παράρτημα του υπουργείου (ας θυμηθούν πως το προσπάθησαν και οι προηγούμενοι Λοβέρδος, Γεωργιάδης, Βορίδης, κ.ά.)

Από την άλλη, η Διοίκηση σε έκτακτη συνεδρίαση για το θέμα, κάλεσε τον Πρόεδρο του ΣΕΝΕ και εκπρόσωπο των γιατρών στο ΔΣ προκειμένου να του κλείσει το στόμα, επειδή βγάζει στη δημοσιότητα τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν στο πετσί τους ασθενείς και εργαζόμενοι στον "Ευαγγελισμό".

Δηλαδή … ό,τι δεν φτάνει η λάσπη το συμπληρώνει η τρομοκρατία τους.

Απαντάμε: Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει! Οι θέσεις και η στάση της ΕΣΑΚ ήταν και είναι κρυστάλλινες και το γνωρίζουν όλοι οι εργαζόμενοι!

Και ρωτάμε: Πόσα θύματα πρέπει να θρηνήσουμε ακόμη για να ιδρώσει το αυτί της Κίνησης Συνεργασίας - της διοίκησης και του υπουργείου;;;

Η Κίνηση Συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ θέλει ένα σωματείο-χειροκροτητή της κυβερνητικής προπαγάνδας ότι τάχα όλα βαίνουν καλώς στην Υγεία και τα προβλήματα λύνονται, την ώρα που το μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας λειτουργεί επί 20 μέρες ως Κέντρο Υγείας, διακομίζοντας τα εμφράγματα το ένα πίσω από το άλλο..

Μαζί και η διοίκηση που θέλει ένα σωματείο που να λιβανίζει το έργο της και να κουκουλώνει τα τεράστια προβλήματα ασθενών και συναδέλφων, ώστε να βγαίνει ..λάδι η κυβέρνηση με τις τεράστιες ευθύνες της για το έμφραγμα στην Υγεία!

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη!

Δίνουμε απάντηση σ' αυτούς που θέλουν τους εργαζόμενους σκυφτούς και φιμωμένους, να αναμένουν μια ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους!

Στη λάσπη και την τρομοκρατία απαντάμε με αγωνιστική ψήφο στην ΕΣΑΚ!

Πετάμε στο καλάθι των άχρηστων τη βρώμικη προπαγάνδα τους, γιατί έχουμε συναντηθεί με τους συναδέλφους μας σε κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, στην καθημερινή ενημέρωση και την οργάνωση της πάλης!

Ακριβώς επειδή είμαστε το μεγαλύτερο σωματείο υγειονομικών που μπορεί με τη μαζική, αγωνιστική του δράση να σηματοδοτήσει νικηφόρους αγώνες και να συμπαρασύρει και άλλα σωματεία σ' αυτό το δρόμο, έχουν πέσει λυτοί και δεμένοι για να συκοφαντήσουν τη δράση που ανοίξαμε τα προηγούμενα δυο χρόνια, με μπροστάρηδες τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Δεν θυμηθήκαμε να κάνουμε τώρα εμφάνιση για προεκλογική βόλτα και ραντεβού σε δυο χρόνια πάλι…

Καθένας στο χώρο ξέρει ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι!

Λέμε "όχι" στους εργολάβους και στις ατομικές συμβάσεις εξάρτησης που συντηρούν την εκμετάλλευση, το ρουσφέτι και την υποταγή. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, με πλήρη δικαιώματα για να καλυφθούν όλες οι μόνιμες ανάγκες της λειτουργίας του νοσοκομείου.

Λέμε "όχι" στη ζητιανιά σε "ευεργέτες" - Δεν ανεχόμαστε να εξαρτάται η υγεία του λαού μας από τη φοροαπαλλαγμένη "φιλανθρωπία" του κεφαλαίου. Αποκλειστική και πλήρη χρηματοδότηση όλων των δομών Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Μετατρέπουμε την αγανάκτηση σε οργανωμένη δράση.

Στέλνουμε μήνυμα αντεπίθεσης και ανατροπής.

Τετάρτη 13 και Πέμπτη 14 Ιούνη,

Δίνουμε απάντηση ηχηρή με την ψήφο μας στην ΕΣΑΚ.

Και στις 15 Ιούνη θα είμαστε πάλι εδώ - πάλι μπροστά στην οργάνωση αγώνων ώστε:

Κανένας να μη συμβιβαστεί με τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και υλικά, να μην ανεχτεί την επικείμενη απόλυση εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (επικουρικούς, συμβασιούχους, μέσω ΟΑΕΔ, ΚΕΕΛΠΝΟ, κ.ά.), τους πετσοκομμένους μισθούς, την ανυπαρξία ουσιαστικών μέτρων για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας εργαζομένων και ασθενών.

Κανένας υγειονομικός να μην αδιαφορεί για τις αυξανόμενες πληρωμές, την ταλαιπωρία και τις ουρές για τους ασθενείς, για τις πολύμηνες αναμονές για εξετάσεις και χειρουργικές επεμβάσεις.

Υπάρχει και άλλος δρόμος!

Είναι ο δρόμος του ενωμένου αγώνα των υγειονομικών, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που θεωρεί την Υγεία κόστος και ατομική ευθύνη του καθένα. Για να εξασφαλίσουμε την κάλυψη των λαϊκών αναγκών για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και το δικαίωμα όλων των εργαζομένων σε μόνιμη, σταθερή εργασία με ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες».
ΣΧΕΤΙΚΑ
  • 902.gr

  • ΕΣΑΚ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»Παρασκευή 15/06/2018 - 17:54

    Πρώτη δύναμη με ποσοστό 45% στις εκλογές του Σωματείου 

    Φωτό αρχείου από κινητοποίηση του ΣΕΝΕ «Ευαγγελισμός»Φωτό αρχείου από κινητοποίηση του ΣΕΝΕ «Ευαγγελισμός»

    «Συνεχίζουμε ανυπόταχτα με σωματείο όλων των εργαζομένων, σε ταξική, αγωνιστική κατεύθυνση!», τονίζει η «ΕΣΑΚ Ευαγγελισμού», (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ), χαιρετίζοντας αγωνιστικά τους εκατοντάδες εργαζόμενους που ενίσχυσαν και με την ψήφο τους την ΕΣΑΚ, στις εκλογές για το νέο ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», που έγιναν στις 13 και 14 Ιούνη.
    Σημειώνεται ότι η «ΕΣΑΚ Ευαγγελισμού» αναδείχτηκε πρώτη δύναμη, καθώς έλαβε σε αυτές τις εκλογές 711 ψήφους, από 627 που είχε πάρει το 2016, εκλέγοντας 6 έδρες (6 έδρες και το 2016) και ποσοστό 45%. (Στο συνημμένο τα αποτελέσματα των εκλογών).
    Η «ΕΣΑΚ Ευαγγελισμού» στην ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής:
    «Χαιρετίζουμε αγωνιστικά τους εκατοντάδες συναδέλφους που ενισχύσατε και με την ψήφο σας την "ΕΣΑΚ" στις εκλογές για το νέο ΔΣ του ΣΕΝΕ, σηκώνοντας ανάστημα στο κλίμα εκφοβισμού και χειραγώγησης που προσπάθησαν να επιβάλουν οι δυνάμεις του παλιού και του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού με την "ΚΙΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ" (ή ΣΥΡΙΖΑ), με την ολόπλευρη στήριξη της κυβέρνησης και της διοίκησης, να ανταγωνίζεται επάξια τη ΔΑΚΕ, εξαπολύοντας πογκρόμ τρομοκρατίας, υποσχεσιολογίας και λασπολογίας με ένα μόνο σκοπό: Να αποδυναμώσουν την "ΕΣΑΚ" και έτσι να επιβάλλουν "σιγήν ιχθύος" για την τραγική κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά, υγειονομικοί και ασθενείς, στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, τον "Ευαγγελισμό".
    Πήραν την απάντηση που τους άξιζε από τους εργαζόμενους!
    Όπως έχουμε τονίσει κατ' επανάληψη, ο "Ευαγγελισμός" είναι "πιλότος" για τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να περάσουν την πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας και της ισοπέδωσης δικαιωμάτων. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με κάθε αγωνιστική φωνή, με κάθε ανυπότακτη δράση απέναντι σε αυτή τη βάρβαρη πολιτική, δεδομένου ότι το επόμενο διάστημα θα έχουμε ραγδαίες εξελίξεις, όπως η "αξιολόγηση δια πυρός και σιδήρου", η "διευθέτηση του χρόνου εργασίας", οι νέες μειώσεις σε μισθούς (αυξήσεις εισφορών, κόψιμο ανθυγιεινού, φοροκαταιγίδα, κλπ.), η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης της νέας πτέρυγας χειρουργείων, η διεύρυνση των εργαζόμενων με ελαστικές σχέσεις εργασίας (συμβάσεις έργου - μπλοκάκια, 8μηνα ΟΑΕΔ, κ.ά.), το ξεπούλημα εργαστηρίων, μαγειρείων, τεχνικών, διοικητικών και άλλων υπηρεσιών του μεγαλύτερου νοσοκομείου της χώρας, που οι επιχειρηματικοί όμιλοι το βλέπουν σαν …χρυσωρυχείο.
    Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ πρωτοστατήσαμε όλα αυτά τα χρόνια και ξεκαθαρίζουμε ότι συνεχίζουμε αταλάντευτα και ασυμβίβαστα να παλεύουμε για την ενότητα όλων των εργαζόμενων που και σήμερα υφίστανται στυγνή εκμετάλλευση. Μόνο αυτή η ενότητα μπορεί να καταφέρει γερό χτύπημα στην εργοδοσία, κρατική και ιδιωτική, απέναντι σε αυτούς που ισοπεδώνουν τη ζωή μας για να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους.
    Ακόμη και τις μέρες των εκλογών δώσαμε για άλλη μια φόρα μόνοι μας τη μάχη για μπλοκάρισμα της αντιδραστικής αξιολόγησης. Και πάλι, η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων εμπιστεύτηκε τις δυνάμεις της "ΕΣΑΚ" και δεν υπέκυψε στις πιέσεις παρά τις διαδόσεις, το κλίμα τρομοκρατίας από διοίκηση και δ/νσεις και την υπονομευτική στάση ιδίως των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ και συνδικαλιστών της ΔΑΚΕ (που άλλα συμφωνούν στα χαρτιά και άλλα κάνουν!).
    Τους τρομάζει ότι, αργά αλλά σταθερά, το παράδειγμα του ΣΕΝΕ εξαπλώνεται και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας: Στις εκλογές στο Θριάσιο χθες, οι εργαζόμενοι έδωσαν αυτοδυναμία στις ταξικές δυνάμεις, σε συνέχεια της ενίσχυσης των δυνάμεών μας σε Σάμο, ΤρίκαλαΚαλαμάταΓιάννεναΆρταΛευκάδαΗράκλειο, ΝίκαιαΟφθαλμιατρείοκαι αλλού. Και έπεται συνέχεια…
    Σπάμε το κλίμα φίμωσης και υποταγής! Αλλάζουμε τους συσχετισμούς, κόντρα στις δυνάμεις του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού!».
    ΣΥΝΗΜΜΕΝΑ ΑΡΧΕΙΑ

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2018

ΝΟΥΜΑΣ: ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ ΠΡΟΒΛΕΠΑΝ και ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ:

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ (1860-1926)ΕΚΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΝΟΥΜΑΣ":

«Όσο υπάρχουν τα Σοβιέτ στη Ρωσία, oι άνθρωποι θα μπορούν να κοιμούνται ήσυχα. Μόνο σαν τα ανατρέψουν, πρέπει να φοβούνται» ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ "ΝΟΥΜΑΣ"
.[ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ (1860-1926). Διδάκτωρ της Ιατρικής, που την εγκατέλειψε για να γίνει λογοτέχνης, δημοσιογράφος, κριτικός και θεατρικός συγγραφέας. Κυρίως όμως εκδότης του ΝΟΥΜΑ, περιοδικού που στήριξε τη Δημοτικήγλώσσα. 
Από την Αρκαδία που γεννήθηκε στην Ύδρα
Ο «Νουμάς» καταβρόχθιζε όλο το χρόνο του, τα χρήματα και την περιουσία του. Το μεγάλο του άγχος ήταν να βρεθούν χρήματα για να αγοραστεί το χαρτί και να πληρωθούν οι τυπογράφοι. 
Επειδή αγωνιζόταν συνέχεια να αποσπάσει μερικά χρήματα από τον πλούσιο Πάλλη έλεγε χαρακτηριστικά: Πάνω στον τάφο μου θα γράφουν: Δημ Ταγκόπουλος αθλήσας επί …Πάλλη.
 Όπως τον περιγράφει ο γιός του ήταν τύπος μποέμ, με ένα μπάλωμα στο μανίκι του σήμα κατατεθέν, αγαπητός από τους αστούς και τους εργάτες. Είρων αλλά στο βάθος άκακος. Μεγάλο του όπλο μέσα από τις σελίδες του «Νουμά» η σάτιρα.
Από τούς πρώτους, που υποδέχτηκαν στην Ελλάδα με χαρά και συγκίνηση την Όχτωβριανή Επανάσταση. Χαιρέτισε με ξέφρενο ενθουσιασμό την ίδρυση του Σοβιετικού κράτους κι έγινε, θερμός υποστηριχτής του. 
Για νά δείξει μάλιστα πως δεν υποστήριζε τις Ιδέες του μόνο στα λόγια αποφάσισε να κόψει ένα καφέ του τη μέρα και να στέλνει κάθε μήνα στο «Ριζοσπάστη», 10 δραχμές για ενίσχυση.]
Χθες 
 Εκδότης στην εταιρεία ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ

Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

ΖΑΚΥΝΘΟΣ:ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ-ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥΣ- ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΒΟΘΡΟΛΥΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ:

Αντιγράφουμε απ' το ThePresident και Σας παρουσιάζουμε το διαχρονικό εγκληματικό έργο των ημεροπλοίων στις ακτές της Ζακύνθου με την ανοχή ή και τη συγκάλυψη του κράτους τους:

Έγκλημα στην Ζάκυνθο!

«Αδειάζουν» μαζί τουρίστες και βοθρολύματα στις δημοφιλέστερες ακτές του νησιού
 -  13:55
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Το ThePresident δημοσιεύει σήμερα αποκλειστικές φωτογραφίες από τις Καμάρες της Ζακύνθου, ένα από τα ομορφότερα και πολυφωτογραφημένα σημεία του νησιού, όπου κάποιοι ασυνείδητοι καπετάνιοι επιλέγουν να αδειάσουν τα βοθρολύματα των πλοιαρίων τους ακριβώς εκεί που «αδειάζουν» και τους τουρίστες για να κολυμπήσουν.
Πρόκειται για απίστευτες εικόνες που δείχνουν το μέγεθος της ανευθυνότητας και της αναισθησίας ορισμένων και που αποκαλύπτουν παράλληλα την ανικανότητα των τοπικών αρχόντων, από τον Δήμαρχο, τον Περιφερειάρχη και τον Βουλευτή – Υπουργό, μέχρι και το Λιμενικό, να προστατεύσουν τον περιβαλλοντικό, θαλάσσιο και τουριστικό πλούτο του νησιού.

Γιατί δυστυχώς αυτή η πρακτική, δηλαδή του αδειάσματος των κάθε είδους αποβλήτων από ορισμένα και ευτυχώς λίγα, ημερόπλοια που κάνουν τον περίπλου του νησιού ή πηγαίνουν τουρίστες σε συγκεκριμένους κόλπους και παραλίες, ακολουθείται, εκτός από τις Καμάρες και στις σπηλιές του Κερίου και στο Γαλάζιο Σπήλαιο ακόμα και στο Ναυάγιο.
Οι πρώτες καταγγελίες έγιναν από τους ίδιους τους τουρίστες οι οποίοι βρέθηκαν να πραγματοποιούν ένα όνειρο ζωής και να βιώνουν την μοναδική εμπειρία, να κολυμπήσουν στα απίθανα νερά του Ιονίου, αλλά μαζί με τις ακαθαρσίες ενός ολόκληρου πλοίου, γιατί ο εγκληματίας καπετάνιος του, θεώρησε σωστό να αδειάσει την επί ημέρες γεμάτη δεξαμενή λυμάτων του μέσα στον κόλπο του Ναυαγίου.

Τους ασυνείδητους καπετάνιους, καταγγέλλει στις τοπικές αρχές, επισήμως και ανεπισήμως, η πλειοψηφία των συναδέλφων τους αλλά και των ιδιοκτητών ημερόπλοιων, που ενδιαφέρονται όχι μόνο για το θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και για το μέλλον των επιχειρήσεων τους,  χωρίς ωστόσο να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα.
Το ThePresident επικοινώνησε με το Λιμενικό Ταμείο Ζακύνθου, το οποίο λέει, ότι διαθέτει δεξαμένη που αποθηκεύει όμως τα λάδια των σκαφών και όχι τα βοθρολύματά τους, τη συλλογή των οποίων έχει αναθέσει με σύμβαση σε ιδιωτική εταιρεία, την οποία καλούν τα ίδια τα ημερόπλοια όταν και αν θελήσουν να αδειάσουν τις δεξαμενές τους. Φυσικά κάποιοι δεν έχουν μπει ποτέ καν στον κόπο, αφού μπορούν να αδειάζουν στην θάλασσα και δωρεάν και χωρίς καμία επίπτωση.
Εννοείται πως δεν υπάρχει κανενός είδους έλεγχος, για το ποιος, πότε, πόσο και που έγινε η κένωση των δεξαμενών των πλοίων, αφού δεν συμπληρώνεται ποτέ κανένα έγγραφο και ούτε καν καταγράφεται η «δοσοληψία».
Το Λιμενικό, σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες, σπανίως έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα και όποτε το έχει κάνει, το έχει κάνει με μηδενικά σχεδόν αποτελέσματα. Πιθανόν, λένε οι ίδιες πηγές, να μην έχει και τα μέσα να το κάνει, καθώς όπως επισημαίνουν, «τις περισσότερες φορές δεν έχει καύσιμα ούτε για τις περιπολίες» αλλά και γιατί το νομικό πλαίσιο είναι μπερδεμένο.
Ας ελπίσουμε πως μετά τις καταγγελίες και την δημοσιοποίησή τους θα κινητοποιηθούν, επιτέλους, οι αρχές και να δώσουν ένα τέλος στην ασύδοτη, επιζήμια για το περιβάλλον και τον τουρισμό, εγκληματική αυτή πρακτική.

KASSIΔΙΑΡΙΔΕSS TI KANATE ΣΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ ;?;


''Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι ''
Οδός 10ης Ιουνίου 1944. Ενας δρόμος διασχίζει το Δίστομο . Μια ημερομηνία το στοιχειώνει. 
Η 10η του Ιούνη του 1944. Η μέρα που «Η λόγχη και το βόλι, ανάλγητα, τους κόβουν τη φωνή και γιομίζουν τα σπίτια καταματωμένα κορμιά. Το αίμα απ' τα θύματα γίνεται αυλάκι και κυλάει προς τα σοκάκια. Γέροι και γριές πέφτουν απ' τα βόλια. Ανδρες κυλιώνται χάμω νεκροί μ' απανωτές θανατηφόρες πιστολιές, κι άλλους τους βάζουν στη σειρά και τους εκτελούνε. Γυναικόπαιδα σφάζονται κι αβάφτιστα βυζανιάρικα στραγγαλίζονται και λογχίζονται κι ύστερα ξεκοιλιάζονται...» (από το βιβλίο του Τάκη Λάππα «Η σφαγή του Διστόμου - Χρονικό»).
Ενα δρόμο έχει το Δίστομο , το δρόμο του χρέους, το δρόμο του λαού: Να μην ξεχάσει, να γυρίσει την πλάτη στη φασιστική θεωρία και πρακτική, να τιμωρήσει παραδειγματικά τους πολιτικούς απόγονους των ναζί, των τερατόμορφων της ναζιστικής κατοχής.
«Εδώ 'ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις. Εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου κι απ' τη θυσία κι απ' τη σκληρότητα του ανθρώπου. Εδώ μία στήλη απλή, μαρμάρινη όλη κι όλη με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει λυγμό - λυγμό, σκαλί - σκαλί, μέγιστη σκάλα».Γιάννης Ρίτσος

Από έγκλημα σε έγκλημα
1944, η ναζιστική κατοχή έχει ήδη δεχτεί χτυπήματα: Απέναντί της ορθώνεται ο Κόκκινος Στρατός. Ο ΕΛΑΣ αναλαμβάνει το χρέος του, σφίγγει τον κλοιό. 
Το ανήμερο θεριό ξερνά χολή και, όπως προστάζει η ιδεολογία του, καταφεύγει από έγκλημα σε έγκλημα. Βιάννος, Ανώγεια, Κάνδανος, Καλάβρυτα, Λιγκιάδες, Κομμένο, Χορτιάτης, Κεδρύλλια, Λέχοβο και άλλα ων ουκ έστι αριθμός. 
Στο Δίστομο αποτυπώνει όλη του την εγκληματική φύση. Δεν έκαψε μόνο το χωριό, δεν εκτέλεσε μόνο όποιον έβρισκε μπροστά του.

Η περιγραφή του Δ. Κιουσόπουλου (επικεφαλή της Υπηρεσίας Εγκλημάτων Πολέμου) δίνει την εικόνα:
«Εις το πέρασμα των αιώνων ουδέποτε η ανθρωπότης εδοκίμασε τοσαύτην θηριωδίαν. Το Δίστομο μεταβάλλεται σε κόλασιν. Κάθε περιγραφή είναι αδύνατον να αποδώσει την τραγωδίαν εκατοντάδων κατοίκων... Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, στρατιώτες διαμοιράζονται εις ομάδας. Περιέρχονται τας οικίας, ως λυσσαλέαι ύαιναι, αιμοβόροι τίγρεις, κανίβαλοι της ζούγκλας! Επιπίπτουν κατά των δυστυχών κατοίκων - αδιακρίτως φύλου, ηλικίας. Σφάζουσι, φονεύουσι, βιάζουσι γυναίκες. Ξεκοιλιάζουσι εγκύους, γέροντες, νέοι είναι θύματα της αιμοβόρου μανίας. Δε φείδονται ουδενός. Φονεύουσιν τον ιερέα Σωτήριο Ζήση, εξορύσσουσι ζώντος έτι τους οφθαλμούς. Αποκόπτουσιν την κεφαλήν του, ρίπτουσιν εις τον βόρβορον. Πυροβολούσι την παρισταμένην σύζυγόν του, που κρατούσε εις τας αγκάλας της, θηλάζουσαν το μονοετές θυγάτριόν της Μαργαρίταν! Σκορπούν τα μυαλά της παιδίσκης εις το πρόσωπον της μητρός, ήτις τραυματισθείσα πίπτει χαμαί λιπόθυμος. Εκληφθείσα ως νεκρά - σώζεται διά να καταστεί, εν παραφροσύνη. Περί τους 15 κατοίκους - ελπίζοντας εις την οικίαν του ιερέως την σωτηρίαν - εφονεύθησαν. Φονεύουσιν εντός της οικίας του, την οικογένεια του Κατσινήν - τον Δάσκαλο Καρούμαλον - την Μορωσίαν, σύζυγο Ι. Φιλίππου - σύρουν εκ της κρύπτης της, με σκοπόν διά να τη βιάσουν. Αλλ' ότε είδον ότι αύτη ήτο έγκυος, διά μαχαίρας διάνοιξαν την κοιλίαν της. Το δε εκχυθέν έμβρυον μετά λύσσης εποδοπάτησαν»...

Οι χιτλερικοί -γράφει χρόνια αργότερα στο "Ριζοσπάστη" ο Ν. Καραντηνός- είχαν μεθοδικά προετοιμάσει την επιδρομή στο Δίστομο . Ξεκίνησαν γύρω στις εφτάμισι. Το πρωί από τη Λιβαδειά, ενώ μια άλλη φάλαγγα ερχόταν από την Αμφισσα. Με δυο επιταγμένα λιβαδείτικα λεωφορεία κουβαλούσαν μασκαρεμένους σα μαυραγορίτες 18 άνδρες των Ες - Ες. Δολερό τέχνασμα για να αιφνιδιάσουν και να χτυπήσουν ΕΛΑΣίτικα τμήματα, που βρίσκονταν στην περιοχή. 
Πίσω από τους μασκαρεμένους, σαν αστακοί σε δεκάδες καμιόνια οι Γερμανοί, που γύρω στις 10 το πρωί φτάνανε στο χωριό αφού στη διαδρομή είχαν κυριολεκτικά θερίσει κάθε ίχνος ανθρώπινης ζωής. 
Ο χαλασμός άρχισε καθώς πλησίαζαν το χωριό. Ο,τι ζωντανό βρισκόταν μπροστά και δίπλα τους, το πολυβολούσαν και το "θέριζαν". Κι έπεφταν νεκροί στα σταροχώραφα και τ' αμπέλια: άνθρωποι, μουλάρια, πρόβατα, σκύλοι».

Είχε προηγηθεί μια σύντομη μάχη με ένα μικρό τμήμα του 34ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ στο Στείρι. Οι ναζί «επρόκειτο να στήσουν παγίδα στους αντάρτες που ξεγελασμένοι θα σταματούσαν τ' αυτοκίνητα για να πάρουν τρόφιμα. Οι αντάρτες όμως δεν έπεσαν στην παγίδα. Ξέροντας πως άλλα φορτηγά με Γερμανούς των Ες - Ες θα τους κύκλωναν από το μέρος της Αράχωβας έκαναν ξαφνική επίθεση και ύστερα από μάχη που κράτησε μιάμιση ώρα σκότωσαν τους περισσότερους καμουφλαρισμένους Γερμανούς. 
Και τότε οι Γερμανοί λυσσώντας για την αποτυχία τους, ξεχύθηκαν στο Δίστομο για να εκδικηθούν στους αθώους κατοίκους. Τους πρόσταξαν να κλειστούν στα σπίτια τους, κι αμέσως έπειτα, ο επικεφαλής των Γερμανών λοχαγός Κάιπφνερ, δίνει διαταγή στις ορδές του ν' αρχίσουν την σφαγή και τη λεηλασία» (το χρονικό από την εφημερίδα «Ελευθερία», ένα χρόνο μετά στις 10 Ιουνίου 1945).


Ενας σπουδαίος άνθρωπος, ο Τάκης Λάππας, ιστορικός (Λειβαδίτης την καταγωγή), που έτυχε να βρίσκεται εκείνο τον καιρό στη περιοχή, καταγράφει ένα προς ένα τα στοιχεία της σφαγής. Στο βιβλίο του, «Η σφαγή του Διστόμου », γράφει: 
«Σαν και τούτο το κακό άλλο δεν ξαναγίνηκε (...) οι φονιάδες μεθυσμένοι από το κακούργο πάθος τους, σπάζουν τις πόρτες των σπιτιών κι ορμάνε μέσα. Οποιον συναντάνε, τον σκοτώνουν. Αλλοι θερίζουν χωρίς διάκριση ψυχές μέσα στα κοντινά σπίτια κι άλλοι ξεχύνονται στις γειτονιές... Τα παρακάλια κι ο θρήνος που κάνουν τα γυναικόπαιδα δε στέκουν ικανά να μαλάξουν την άγρια ψυχή των μακελάρηδων (...) Μπροστά σε τέτοιο θέαμα κι οι θεατές ακόμα του Κολοσσαίου θα σκέπαζαν τα μάτια τους από φρίκη κι αυτός ο Ηρώδης ή ο Νέρωνας θα φρένιαζαν απ' το κακό τους, που ύστερα από τόσους αιώνες βρέθηκαν κτηνάνθρωποι σαν κι αυτούς, όχι μονάχα να τους μιμηθούνε, μα να τους ξεπεράσουν κιόλας» (η συγκεκριμένη καταγραφή κατατέθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης).
Ο ίδιος ο κατοχικός νομάρχης Βοιωτίας, Ιωάννης Γεωργόπουλος, στην «έκθεσή» του στο υπουργείο Εσωτερικών, σημειώνει και τα εξής. «Από δύο ημερών διανύω τας δραματικοτέρας της ζωής μου. Τα συμβαίνοντα εις την περιφέρειαν κατά τας δύο τραγικάς αυτάς ημέρας υπερβαίνουν και αυτήν τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου και αυτούς τους σικελικούς εσπερινούς... Λυσσαλέα η αγριότης δεν εφείσθη ούτε των νηπίων, τα οποία άταφα έτι σφίγγονται σπασμωδικώς στοργικά εις τους άψυχους κόλπους των μητέρων».


Και ο επικεφαλής της αποστολής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Ελβετός George Wehrly, σημείωσε: 
«Το αίμα και ο κλαυθμός στο Δίστομο - σκηνές φρίκης και σαδισμού...».
Αμέτρητες οι μαρτυρίες που έχουν καταγραφεί μέσα από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη»: 
Ο Θανάσης Σκούρτας: «Ψυχή δεν υπήρχε μέσα στο Δίστομο . Μονάχα η ερημιά και ο χάρος. Δεν ακουγόταν πουθενά γάβγισμα σκύλου. Τα 'χαν κι αυτά γαζώσει μαζί με τους ανθρώπους. Φυσούσε ένας δυνατός, άγριος αγέρας. Και τα παραθυρόφυλλα κι αυτά, διαπλατωμένα, χτυπούσαν αδιάκοπα...» 
Και ο Κ. Νικολάου: «... Στα πόδια μας μπροστά σκοτωμένοι ανθρώποι, σκύλοι και μουλάρια... Θάνατος και συμφορά. Το χωριό βογκούσε. Πολλοί τραυματισμένοι βρίσκονταν ακόμη αβοήθητοι. Ηταν μια νύχτα, που τίποτε και ποτέ δεν μπορεί να τη σβήσει από το νου μας...» (το ρεπορτάζ του Νίκου Καραντηνού). 
Η παπαδιά Κοντύλω, γυναίκα του παπά Σωτήρη Ζήση, θυμάται χρόνια μετά: «Εγώ, τη στιγμή που μας βάλανε στο τουφεκίδι, βύζαινα το κοριτσάκι μου, τη Μαργαρίτα, ενός χρόνου. Μου ρίξανε τρεις σφαίρες. Η μια μού χάλασε το ζερβί χέρι, η άλλη με πήρε ξώπετσα κάτω από το αυτί και η τρίτη χτύπησε στο κεφάλι το κοριτσάκι μου. Της άνοιξε το κεφάλι κι όπως την κράταγα στην αγκαλιά μου όλα τα μυαλά της πετάχτηκαν στα μούτρα μου».
«Αγών εναντίον των συμμοριτών»
Το Δίστομο δεν ξεχνά, παρά τις προσπάθειες των δοσιλόγων που στα κατοπινά χρόνια πήγαν κι έστησαν στην πλατεία Ηρώων, δίπλα στο μνημείο των νεκρών, μια πλάκα που αρχικά αναφέρονταν στους ...«πεσόντες από τους κομμουνιστοσυμμορίτες» και στη συνέχεια την άλλαξαν σε «πεσόντες από τους ...ΕΑΜοκομμουνιστές»!
 Παραλλαγή μιας «γραμμής» χαραγμένης ήδη από την επομένη της σφαγής: Ενα μήνα μετά, στις 9 Ιούλη 1944, υπό τον τίτλο «Η δημοκοπία περί ωμοτήτων εις το Δίστομον», διαβάζουμε στην «Καθημερινή» εκείνης της μέρας: 
«Κομμουνισταί δημοκόποι διέδωσαν την φήμην, ότι εις το ειρηνικόν χωρίον Δίστομον (μεταξύ Λεβαδείας και Αραχώβης, επαρχίας Λεβαδείας) πλέον των 1.000 ανδρών, γυναικών και παιδιών (!) κατεσφάγησαν με κτηνώδη τρόπο υπό μιας γερμανικής μονάδος (...) Δια κάθε φιλοπάτριδα Ελληνα, που γνωρίζει τας μεθόδους ψεύδους της προπαγάνδας του ΕΑΜ, είναι φανερά η κομμουνιστική προέλευσις και ο σκοπός της διαδόσεως ταύτης. Περί των πραγματικών γεγονότων εις το Δίστομον επληροφορήθημεν εν λεπτομερεία τα εξής υπό της αρμόδιας αρχής. Την 10 Ιουνίου 1944 μία γερμανική μονάς ευρισκομένη εν πορεία και μεταβαίνουσα από Λεβαδείας εις Αράχωβαν, εβλήθη έμπροσθεν του χωρίου Διστόμου με όπλα, οπλοπολυβόλα και ολμοβόλα. Η μονάς απώλεσε λόγω της άνανδρου ταύτης επιθέσεως του ΕΑΜ αριθμόν τινά εις νεκρούς και τραυματίας. Εν συνεχεία ανελήφθη ο αγών εναντίον των συμμοριτών οι οποίοι είχον οχυρωθή μέσα εις το Δίστομον, με όλα τα υπάρχοντα μέσα. Κατόπιν της χρησιμοποιήσεως των βαρέων γερμανικών όπλων, εκυριεύθη εξ εφόδου το Δίστομον, η φωλέα αυτή της συμμορίας. Ηριθμήθησαν περί τους 250 νεκροί συμμορίται».
Σύμβολο - καταγγελία της ναζιστικής θηριωδίας το Δίστομο , 71 χρόνια μετά διεκδικεί ακόμα την αναγνώριση.
Απο δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη


************
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟ
(Το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω και ο κόμπος δεν λύνεται στο λαιμό γαμωτοθεόμου)
Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:
"Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ,παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας.Αργά το βράδυ με πλησίασε κ με απομάκρυνε από τα γέλια κ τις φωνές,σε μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας.
Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για 3 ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου,στην περιοχή των Δελφών,και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας.
Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία,την εποχή εκείνη,ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει,εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.
Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια,στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο.
Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά κι απρόθυμα,όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο,κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα,κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά.
Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν μ αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών.
Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό.
Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς.
Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σοκαρισμένος απ τον τρόμο,με άδειο βλέμμα,τα λόγια του πλέον μη κατανοητά.
Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να βοηθήσουμε».
Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα.Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση.
Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.
Και ο Ελληνικός Πολιτισμός:
Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο.Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα,αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα.Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας κι έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί,για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.
Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση.
Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα.Μετά πρόσθεσε: «Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι,τόσο εμείς, όσο κι οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας.
Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο,είναι επιπλέον κ μακριά από την πατρίδα τους.Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας,έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε.
Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα. "
(αντιγραφή από τον τοίχο του Walter Benjamin)

******


«Εδώ μια στήλη απλή μαρμάρινη, όλη κι όλη με ονόματα, σεμνά, κι η Δόξα, τα ανεβαίνει λυγμό - λυγμό, σκαλί - σκαλί, μεγίστη σκάλα». (Γιάννης Ρίτσος: Επίγραμμα για το Δίστομο).
Ανάλογες σφαγές, γίνανε σ' όλη την Ευρώπη. Ανάλογα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας διαπράττει τώρα η «νέα τάξη» του αίματος τρομοκρατώντας τους λαούς που αντιστέκονται στις οικονομικοστρατιωτικές ορδές. Η τελική ήττα των εισβολέων ιμπεριαλιστών, όμως, είναι βέβαιη. Αυτό διδάσκει η Ιστορία.