ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα φασισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα φασισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

ΚΟΙΤΆΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «GUERNICA» !!

Τσόρτσιλ: 
«…Όταν ο στρατηγός Franco ύψωσε τη σημαία της επαναστάσεως είχε την υποστήριξη ολόκληρου του στρατού, αξιωματικών και ανδρών. Η εκκλησία καθώς και όλα σχεδόν τα στοιχεία της Δεξιάς και του Κέντρου προσχώρησαν σ’ αυτόν και ο στρατηγός Franco έγινε αμέσως κύριος αρκετών σημαντικών επαρχιών […] Στη διένεξη αυτή ήμουν ουδέτερος. Φυσικά δεν ήμουν υπέρ των κομμουνιστών. Πώς θα ήταν δυνατόν αυτό;…»

"Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών'', σημείωνε στο ημερολόγιό του ο Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν αποτυπώσει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκουέρνικα, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα την αγριότητα του πολέμου.
--Δικό σας είναι αυτό το έργο;
--Όχι, δεν το έφτιαξα εγώ. Εσείς το φτιάξατε! 
απαντάει ο Πικάσο στο Γερμανό αξιωματικό των Ναζί στη Διεθνή Έκθεση του 1937 στο Παρίσι, όταν τον ρώτησε αντικρίζοντας την Γκουέρνικα.

Η Γκουερνικα -μια μικρή πόλη στη χώρα των Βάσκων- που ενώ μαίνεται ο ισπανικός Εμφύλιος, η αεροπορία των ναζί, σε συνεννόηση με τον Φράνκο, σαν σημερα το 1937 την ισοπεδώνει σκοτώνοντας 1650 ανυπεράσπιστους αμάχους.

*****

Η πρώτη μορφή στον πίνακα του Πικάσο, ξεκινώντας από αριστερά, είναι μια γυναίκα που στα χέρια της κρατά το νεκρό της παιδί. Το κεφάλι της στραμμένο στον ουρανό και η κραυγή της τόσο δυνατή που την ακούει κανείς μέχρι σήμερα. Στην πορεία των χρόνων η οδύνη και ο σπαραγμός της έχει ενωθεί με εκατομμύρια άλλες οδύνες, άλλες μανάδες, άλλους σπαραγμούς. 

Τούτη η μάνα δεν είναι πια η γυναίκα της Γκουέρνικα, είναι η γυναίκα της Συρίας, είναι η γυναίκα της Παλαιστίνης, της Υεμένης, της Ουκρανίας, του Βορρά και του Νότου, της Ανατολής και της Δύσης.

Ο Πικάσο την έφτιαξε άχρωμη, δίχως συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ίσως για να μας δείξει ότι εκείνη που αγκαλιάζει το νεκρό της παιδί είναι πάντα μια, σε όλους τους χρόνους, σε όλες τις φυλές, σε όλους τους τόπους. 
Το ίδιο άχρωμο, δίχως συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τόπου ή χρόνου, έκανε ολόκληρο τον πίνακά, για να μας δείξει ότι ο εθνικισμός πάντα φέρνει απελπισία, θάνατο, καταστροφή σε όλους τους χρόνους, σε όλες τις φυλές, σε όλους τους τόπους. 
Γι’ αυτό η Γκουέρνικα είναι διαχρονική, γι’ αυτό σε τούτους τους καιρούς που ζούμε είναι τόσο επίκαιρη, όσο ήταν στις 26 Απριλίου του 1937.
 Η διαφορά είναι ότι στην πραγματική επαρχιακή πόλη της Γκουέρνικα, στη χώρα των Βάσκων,
 ήταν η πρώτη φορά που η φωτιά του εθνικισμού έπεφτε από τον ουρανό. Τότε ήταν η πρώτη φορά που η ναζιστική αεροπορία, βομβάρδισε μια ολόκληρη πόλη, έναν ολόκληρο άμαχο πληθυσμό γυναικών και παιδιών.

Η πραγματική Γκουέρνικα ήταν η γενική πρόβα. 
Από τότε η Ευρώπη και η ίδια η πατρίδα μας έζησαν πολλές «Γκουέρνικες», είδαν πολλά νεκρά παιδιά και πολλές μανάδες, άλλες να καίγονται στις φλόγες, άλλες να πνίγονται στις θάλασσες κι άλλες να μαζεύουν τα παιδιά τους από τοίχους εκτελέσεων.

Τα αεροπλάνα του Χίτλερ έσπευσαν εκείνο το απόγευμα της 26ης Απριλίου (1937) να βοηθήσουν τον σύμμαχό τους στην Ισπανία, τον Φράνκο (Francisco Franco y Bahamonde, 1892-1975). 
Από κοντά σε εκείνον τον πόλεμο και η βοήθεια του έτερου φασίστα, του Μουσολίνι. 
Το 1937, λίγο πριν το επίσημο ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην Ισπανία διαδραματίζεται το πρελούδιο όσων έμελε να συμβούν λίγο αργότερα στην υπόλοιπη Ευρώπη.
 Εκεί ξεκινά η σύγκρουση των Δημοκρατικών με τους Φρανκιστές, η σύγκρουση του Ανθρώπου με τον μεγαλύτερό του εχθρό, τον εθνικισμό.

Με αφορμή την σημερινή μαύρη επέτειο εκείνου του πρώτου βομβαρδισμού αμάχων από τους ναζί, θα διαβάσουμε και φέτος πολλά για τον Ισπανικό Εμφύλιο.
 Κάποια ίσως να περιοριστούν στην αμιγώς καλλιτεχνική διάσταση του πίνακα του Πικάσο, προσπερνώντας τεχνηέντως το πολιτικό του στίγμα και το μήνυμα του.

Συνήθως στις κατακλείδες τέτοιων κειμένων αναφέρονται τα δεινά των εμφύλιων πολέμων, ο αδελφοκτόνος χαρακτήρας τους, και η πάγια ανάγκη των λαών να συσπειρώνονται γύρω από τους κοινούς εχθρούς που είναι –κατά κάποιον παράξενο τρόπο- πάντα εξωτερικοί. 
Ωστόσο, ο Φράνκο ήταν «εσωτερικός», Ισπανός στην καταγωγή και την εθνικότητα και στρατιωτικός. 
Στα κείμενα αυτά, συνήθως, τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα αναφέρονται μόνο ονομαστικά. 
Δεν αναφέρονται οι διαφορετικές τους ιδεολογίες, οι διαφορετικές τους πολιτικές και κοινωνικές θέσεις, δεν αναφέρονται σχεδόν ποτέ ούτε οι διεθνείς συμμαχίες τους. 
Οπωσδήποτε απουσιάζουν λέξεις όπως «εθνικισμός», «ναζισμός», «φασισμός».

Όταν μιλούν για την Ισπανία κάνουν λόγο για τον εμφύλιο σπαραγμό, καλούν τους λαούς να ζουν ενωμένοι και συσπειρωμένοι, αλλά παραβλέπουν να αναφέρουν την κοινωνική θέση, την πολιτική ιδεολογία και την τοποθέτηση των εμπλεκομένων στον πολιτικό χάρτη της εποχής. 
Ωστόσο, ακόμα και ο τρόπος που γεωγραφικά χωρίστηκε η Ισπανία, τις πρώτες μέρες μετά το πραξικόπημα, είναι δηλωτικός του ταξικού, του πολιτικού προσήμου αυτού του πολέμου. 
Ειδικότερα, η αρχική διαίρεση της χώρας, μεταξύ Δημοκρατικών και στασιαστών, αντιστοιχεί με τη γεωγραφική κατανομή των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. 
Τα αστικά κέντρα, που παρουσίαζαν υψηλή συγκέντρωση εργατών οργανωμένων σε κινήματα και σωματεία, παρέμειναν υπέρ των Δημοκρατικών. Ήταν οι άνθρωποι του μόχθου, οι νέοι εργάτες που συγκροτούσαν εκείνη την εποχή το βιομηχανικό δυναμικό της χώρας. 
Ως προς την πολιτική τους τοποθέτηση ή και δράση, πολλοί ήταν μέλη πολιτικών κομμάτων όπως ήταν το PCE (Patrido Comunista de Espana), το POUM (Patrido Obrero de Unificacion Marxista), το PSOE (Patrido Socialista Unificado de Cataluna) και άλλα.

Η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου, που είχε προκύψει από νόμιμες εκλογές τον Φεβρουάριο του 1936 (μόλις 5 μήνες πριν το πραξικόπημα) είχε οδηγήσει στη νίκη τους Δημοκρατικούς [1]
 Οι περιοχές που πέρασαν αμέσως στον έλεγχο των στρατιωτικών ήταν, κατά κανόνα, εκείνες στις οποίες πλειοψηφούσαν από παλιότερα οι συντηρητικοί μαζί με τις αγροτικές περιοχές της Κεντρικής, Βόρειας και Βορειοδυτικής Ισπανίας. 
Είναι λογικό έτσι όπως συνέβη, αφού σε επίπεδο ηγεσίας οι περισσότεροι στρατιωτικοί προέρχονταν από οικογένειες με μεγάλες γαιοκτησίες, κατάλοιπα φεουδαρχικών δομών που τα μέλη τους παραδοσιακά προωθούνταν στο στράτευμα και στον κλήρο. Πρόκειται για συνήθεια που έχει τις ρίζες της βαθιά στο χρόνο, πολύ πριν το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφυλίου. 
Πολιτικά εκφράζονταν στον χώρο της Δεξιάς, ήταν συντηρητικοί και βασιλόφρονες.

Μέσα στις αποσιωπήσεις αυτών των κειμένων καταγράφεται ακόμα μια.
 Η αποσιώπηση της φράσης «ενεργή ουδετερότητα». Είναι η φράση που χαρακτηρίζει τη στάση των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης, προεξάρχουσας της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας.
 Ο Ισπανικός Εμφύλιος ήταν ένας πόλεμος διεθνής και πολιτικός που δεν κρίθηκε μόνο από εκείνους που έλαβαν ενεργό μέρος αλλά και από εκείνους που τήρησαν ίσες αποστάσεις μεταξύ των εθνικιστών (φασιστών, ναζιστών, φρανκιστών) και των Δημοκρατικών.
 Κρίθηκε και από την στάση της ενεργούς ουδετερότητας των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων που επέτρεψαν στις εθνικιστικές δυνάμεις της Ευρώπης να ενισχύσουν τον Φράνκο, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερναν να αντιμετωπίσουν τον «κομμουνιστικό κίνδυνο».
 Ούτως ή άλλως η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των Δημοκρατικών, πριν το ξέσπασμα του πραξικοπήματος, δεν άρεσε στην Ευρώπη των αστών. Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ (ο γνωστός φιλελεύθερος Ουίστον Τσόρτσιλ, αυτός που λίγα χρόνια μετά βρέθηκε με πρωταγωνιστικό ρόλο στον δικό μας «εμφύλιο») χαρακτήριζε στα Απομνημονεύματά του την νόμιμη ισπανική κυβέρνηση ως «εκφυλισμένη» και «κομμουνιστική». 
Επιπλέον την συνέκρινε με την κυβέρνηση της περιόδου Κερένσκυ στη Ρωσία [2].
Επιλέγοντας τη στάση της ουδετερότητας είναι σαν να περπατάς στον δρόμο, να βλέπεις έναν ενήλικα να χτυπάει ένα παιδί και εσύ να τηρείς ίσες αποστάσεις μεταξύ του δράστη και του θύματος, αφήνοντας τον θάνατο του παιδιού να επέλθει βασανιστικά και βίαια. 
Με τον ίδιο τρόπο, βασανιστικά και βίαια, ο φασισμός επικράτησε στην Ισπανία. 
Για τη στάση της χώρας του ο Τσόρτσιλ αναφέρει: 
«…Όταν ο στρατηγός Franco ύψωσε τη σημαία της επαναστάσεως είχε την υποστήριξη ολόκληρου του στρατού, αξιωματικών και ανδρών. Η εκκλησία καθώς και όλα σχεδόν τα στοιχεία της Δεξιάς και του Κέντρου προσχώρησαν σ’ αυτόν και ο στρατηγός Franco έγινε αμέσως κύριος αρκετών σημαντικών επαρχιών […] Στη διένεξη αυτή ήμουν ουδέτερος. Φυσικά δεν ήμουν υπέρ των κομμουνιστών. Πώς θα ήταν δυνατόν αυτό;…»[3]
Όσο η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες παρακολουθούν τους Δημοκρατικούς Ισπανούς να μάχονται ενάντια στον ευρωπαϊκό εθνικισμό, η ναζιστική Γερμανία και η φασιστική Ιταλία ενισχύουν τον Φράνκο με κάθε τρόπο. 
Κατά τη διάρκεια των τριών ετών 1936-1939 του προσφέρουν:
650 αεροπλάνα
150 τανκς και τεθωρακισμένα
630 κανόνια
800 βαριά και ελαφρά πολυβόλα
430 όλμους
Πάνω από 500.000 ντουφέκια και τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών
Διενήργησαν προς όφελός του την πρώτη αερομεταφορά στρατευμάτων στην Ιστορία. 
Με το ξέσπασμα του πραξικοπήματος του έστειλαν μεταγωγικά αεροπλάνα που μετέφεραν άμεσα τα Tercios de la Bandera (συντάγματα της ισπανικής εκδοχής της Λεγεώνας των Ξένων) από το Μαρόκο στην ισπανική ενδοχώρα. 
Τα στρατεύματα αυτά σάρωσαν την ύπαιθρο σφάζοντας, καίγοντας, βιάζοντας και βασανίζοντας φτωχούς κατοίκους που ήταν, κυρίως, ακτήμονες εργάτες γης.
Όσο συμβαίνουν αυτά, τον Αύγουστο του 1936 ο Φράνκο παραχωρεί συνέντευξη σε αμερικανό δημοσιογράφο στην οποία δηλώνει:
«θα σώσω την Ισπανία από τον μαρξισμό με οποιοδήποτε κόστος, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να εκτελέσω τη μισή»[4]
Κοιτάζοντας σήμερα τον πίνακα του Πικάσο, οφείλουμε να δούμε όσα ο δημιουργός του θέλησε να μας δείξει μέσα από τους συμβολισμούς του. 
Να δούμε ότι τα μάτια όλων των μορφών του έχουν παραφρονήσει από την οδύνη. 
Να δούμε το σώμα του νεκρού πολεμιστή με το παραμορφωμένο πρόσωπο. Να δούμε το άλογο που συμβολίζει τον Λαό και παρουσιάζεται λογχισμένο.
Στο τέλος, αξίζει να δούμε το κεφάλι του ταύρου, που δεσπόζει στην επάνω αριστερή πλευρά του έργου. 
Το κεφάλι που αντιπροσωπεύει τον εθνικισμό με όλη τη βία, τη βαρβαρότητα και την οδύνη που σπέρνει σε όλους τους χρόνους, σε όλες τις φυλές, σε όλους τους τόπους.

***

[1] Το Λαϊκό Μέτωπο είναι ο πολιτικός φορέας που συγκροτούν τα αριστερά κόμματα. Είναι το αποτέλεσμα της συμφωνίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, του Σοσιαλιστικού, της Κομμουνιστικής και της Σοσιαλιστικής Νεολαίας, της Δημοκρατικής Αριστεράς, της Δημοκρατικής Ένωσης, της Καταλονικής Αριστεράς, της Γενικής Ένωσης Εργαζομένων και άλλων. Στις εκλογές πήρε 268 έδρες, έναντι 205 εδρών που πήραν τα Κεντρώα και Δεξιά κόμματα.

[2] «Στα τέλη του Ιουλίου του 1936 ο αυξανόμενος εκφυλισμός του κοινοβουλευτικού καθεστώτος στην Ισπανία και οι δυναμικές ενέργειες για μια εναλλασσόμενη κομμουνιστική ή αναρχική επανάσταση, έφερε σε μια στρατιωτική στάση που ετοιμάζονταν από καιρό…. Στην Ισπανία ελάμβανε χώρα μια τέλεια αναπαράσταση της περιόδου Κερένσκυ στη Ρωσία», Winston S. Churchill, Απομνημονεύματα του Β’ Π.Π., μτφρ. Μαρία Μακκά, τ. Α’, Ίκαρος, Αθήνα 1954, σ. 153.

[3] Winston S. Churchill, Απομνημονεύματα του Β’ Π.Π., μτφρ. Μαρία Μακκά, τ. Α’, Ίκαρος, Αθήνα 1954, σ. 154.

[4] Helen Graham, The Spanish Civil War. A very short Introduction, Oxford University Press, Λονδίνο 2005, σ. 40.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ "ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ" ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΗΣ Χ/Α


Ταυτοποιήθηκαν Δεβελέκος-Θεοδώρου για την επίθεση στη Φαβέλα


Ο Σωτήρης Δεβελέκος μπροστά στο κάδρο του Αρχηγού. Ο Σωτήρης Δεβελέκος μπροστά στο κάδρο του Αρχηγού.
Ιδού και η απόλυτη απόδειξη ότι η δολοφονική επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο του Πειραιά «Φαβέλα» εξαπολύθηκε από τη Χρυσή Αυγή.
Δύο από τα μέλη του τάγματος εφόδου, που στις 25.2.2018 άνοιξε με λοστό το κεφάλι της συνηγόρου πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα, Ελευθερίας Τομπατζόγλου, και τραυμάτισε άλλα τρία άτομα, έχουν πλέον ταυτοποιηθεί.
Και είναι βέβαια στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης, με τον πρώτο μάλιστα να είναι ένα από τα πιο γνωστά ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής.
Πρόκειται για τον Σωτήρη Δεβελέκο και τον Βασίλη-Παναγιώτη (Ακη) Θεοδώρου, οι οποίοι έχουν δράση στον πιο ενεργό σήμερα Πυρήνα της οργάνωσης, αυτόν του Πειραιά.
Τα στοιχεία τους λοιπόν περιλαμβάνονται στη σχετική δικογραφία, η οποία υποβλήθηκε από την Κρατική Ασφάλεια στην Εισαγγελία Πειραιά.
Ο Δεβελέκος, του οποίου δακτυλικό αποτύπωμα εντοπίστηκε στη «Φαβέλα» σε κράνος των δραστών, είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Χρυσής Αυγής, έχει διατελέσει πυρηνάρχης του Πειραιά και βρίσκεται πολύ κοντά στον Μιχαλολιάκο ως στενός συνεργάτης του και «σωματοφύλακάς» του.
Δηλαδή ως επίλεκτο μέλος του προσωπικού τάγματος εφόδου του Αρχηγού, το οποίο τον συνοδεύει παντού και συχνά κυκλοφορεί με κόκκινα καπέλα για να ξεχωρίζει από τα κατώτερα στελέχη.
Κι επειδή έχει καταφέρει να μείνει εκτός του κατηγορητηρίου για την εγκληματική οργάνωση, ο Δεβελέκος έχει την πολυτέλεια να αναλαμβάνει σε ρόλο «Ταγματάρχη Εφόδου» να φέρνει σε πέρας το οργανωμένο εγκληματικό έργο που του ανατίθεται από την ηγεσία, κάθε φορά που ο Μιχαλολιάκος αποφασίζει να επανεμφανίσει τα τάγματα εφόδου που έχει υποχρεωθεί να αποσύρει λόγω της δίκης.
Οι άλλες επιθέσεις
Πέρα από τη «Φαβέλα», ο Δεβελέκος έχει αναγνωριστεί ως επικεφαλής της επίθεσης σε βάρος της Ευγενίας Κουνιάκη, μέλους της ομάδας των συνηγόρων πολιτικής αγωγής των Αιγύπτιων αλιεργατών, και άλλων γυναικών έξω από το Εφετείο (1.11.2017).
Ο ίδιος συνόδευε τον Λαγό στην επίθεση-εισβολή στο Δημοτικό σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος (17.1.2017), στην οποία έλαβε μέρος και ο Σπύρος Μεταλληνός, σήμερα συλληφθείς για τους «Combat 18».
Ο Δεβελέκος μετείχε και στην επίθεση σε αντιφασιστική συγκέντρωση στον Πειραιά (8.4.2016), που η Χρυσή Αυγή εξαπέλυσε στο πλαίσιο προγραμματισμένης συγκέντρωσής της με κεντρικό ομιλητή τον Μιχαλολιάκο.
Οσο για το αποτύπωμα του Δεβελέκου, το οποίο τον πρόδωσε για το έγκλημα στη «Φαβέλα», είχε καταχωριστεί στο σύστημα της αστυνομίας μετά την επίθεση στην Ευγ. Κουνιάκη, αλλά και τον Σεπτέμβριο του 2013, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν είχε συλληφθεί για παράνομη οπλοκατοχή.
Εκτός από στενός συνεργάτης του Αρχηγού, ο Δεβελέκος είναι και συνεργάτης του Λαγού, με τον οποίο συνομιλεί συχνά στα τηλέφωνα.
Με τον Δεβελέκο μιλά ο Λαγός κατά τη διάρκεια και μετά τη δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα (12.9.2013), όταν ομολογεί ότι «τους μακελέψαμε», ότι «γαμήσαμε τα κομμούνια» και ότι «τους τρέχουν οι δικοί μας τώρα».
Με τον Δεβελέκο να απαντά με το ίδιο θριαμβευτικό ύφος «στο Πέραμα έπεσαν στα νύχια του Τάσου (σ.σ. του Αναστάσιου Πανταζή, επικεφαλής του τάγματος εφόδου του Περάματος). Κρίμα τα παιδιά» και να ρωτάει: «Κάνα κοκαλάκι μένει για μας;»

Η εντολή Λαγού
Αλλά και την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα (18.9.2013) ο Λαγός μέσω τηλεφώνου δίνει εντολή στον Δεβελέκο να πάει στο σπίτι του τότε πυρηνάρχη Πειραιά, Μάκη Μπαρέκα, και να το «καθαρίσει» από μαχαίρια και όπλα.
Και την ίδια μέρα ο Λαγός, ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης συνομιλούν τηλεφωνικά και πάλι με τον Δεβελέκο και του δίνουν εντολή, εάν κληθεί στη ΓΑΔΑ, να κάνει ότι δεν ξέρει τον Ρουπακιά.
Λίγες μέρες μετά τη δολοφονία, στις 25.9.2013, την ημέρα δηλαδή του μεγάλου αντιφασιστικού συλλαλητηρίου που διοργανώθηκε στο Σύνταγμα ενάντια στην εγκληματική δράση της ναζιστικής οργάνωσης, ο Δεβελέκος αναλαμβάνει κι έναν άλλο ρόλο.
Συνομιλεί με χρυσαυγίτη αστυνομικό που μετέχει στις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν παραταχθεί στην περιοχή του συλλαλητηρίου και ο οποίος λειτουργεί στα κρυφά ως πληροφοριοδότης του Δεβελέκου, φροντίζοντας να τον ενημερώνει για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΕΛ.ΑΣ. καθώς και για την εξέλιξη και το μέγεθος της συγκέντρωσης.
Οσο για τον Ακη Θεοδώρου, τον δεύτερο χρυσαυγίτη που ταυτοποιήθηκε από την αστυνομία, είναι όπως είπαμε στέλεχος της Τοπικής Πειραιά, πραγματοποιεί ομιλίες στα τοπικά γραφεία, όπως στις 17.6.2016, και ποζάρει σε πλήθος φωτογραφικών ντοκουμέντων μαζί με τον Δεβελέκο και άλλα στελέχη της οργάνωσης, όπως με την κόρη του Αρχηγού, Ουρανία Μιχαλολιάκου.
Ο Ακης Θεοδώρου σε ομιλία στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον ΠειραιάΟ Ακης Θεοδώρου σε ομιλία στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στον Πειραιά.
Και βέβαια τα νέα στοιχεία που αποκαλύπτονται σχετικά με την επίθεση στη «Φαβέλα» και τα οποία προστίθενται στο σύνθημα «αίμα-τιμή-Χρυσή Αυγή» που φώναζαν οι δράστες, έρχονται να καταρρίψουν ξανά ακόμα μία διάψευση της Χρυσής Αυγής για την εγκληματική της δράση.
Θυμίζουμε ότι ήταν ο ίδιος ο Αρχηγός Μιχαλολιάκος (25.2.2018) που έσπευσε να αρνηθεί «οποιαδήποτε εμπλοκή» της οργάνωσής του και μάλιστα να χρησιμοποιήσει και ως επιχείρημα ότι «ο δόλος τους είναι δεδομένος, γιατί προέβησαν στις ψευδολογίες τους χωρίς καν να λάβουν τον κόπο να ερωτήσουν τη Χρυσή Αυγή για το συμβάν».
Λες και ρωτάει ποτέ κανείς μια εγκληματική οργάνωση για το έγκλημα που μόλις διέπραξε. Κάθε φορά που η αιματηρή της δράση αποκαλύπτεται, η Χρυσή Αυγή σπεύδει να την αρνηθεί σε μια προσπάθεια να αποσυνδεθεί από τις ποινικές ευθύνες, αλλά τελικά οι διαψεύσεις της καταλήγουν να μετατρέπονται σε ομολογίες ενοχής.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2018

TA ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΑ AYΓΟΝΑΖΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ ΝΑ ΞΑΝΑΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

ΕΜΠΟΡΕΙΟ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ
Θρασύδειλοι χρυσαυγίτες τρομοκράτησαν μαθητές και προπηλάκισαν εκπαιδευτικούς σκορπώντας ρατσιστικό δηλητήριο
Το ρατσιστικό τους δηλητήριο επιχείρησαν να σκορπίσουν και στην παρέλαση για την 25η Μάρτη οι ναζιστές χρυσαυγίτες στο Εμπορείο της Σαντορίνης, όπως είχαν κάνει στις 28 Οκτώβρη 2017.
Η φωτογραφία είναι από τις 28/10/2017 

Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά δεν τόλμησαν να εμφανιστούν με τις χρυσαυγίτικες αμφιέσεις τους, αλλά δρώντας στο σκοτάδι έφτασαν στο σημείο να οξυγονοκολλήσουν την πόρτα του Γυμνασίου και με τον μανδύα του «πατριώτη» τρομοκράτησαν μαθητές και προπηλάκισαν εκπαιδευτικούς, προκειμένου να εμποδίσουν να γίνει η παρέλαση των μαθητών με σημαιοφόρο μαθήτρια που κατάγεται από την Αλβανία.

Οι καθηγητές αντέδρασαν, κάλεσαν την Πυροσβεστική να ανοίξει το σχολείο, συνόδευσαν τη σημαιοφόρο έως το χώρο κατάθεσης των στεφανιών, με τον κόσμο να χειροκροτεί επιδοκιμάζοντας, αλλά - καθώς είχε παρέλθει και η ώρα - πήραν απόφαση να ματαιώσουν την παρέλαση των μαθητών του Γυμνασίου, η οποία έγινε μόνο από τους μαθητές του Δημοτικού.

Με ανακοίνωσή της η Τομεακή Οργάνωση Ν. Κυκλάδων του ΚΚΕ καταγγέλλει «τη Χρυσή Αυγή και όσους με την ανοχή τους επέτρεψαν να σκορπίσουν για μια ακόμη φορά το ρατσιστικό τους δηλητήριο στο χωριό Εμπορείο Σαντορίνης σήμερα 25 Μάρτη». Και προσθέτει:

«Οι θρασύδειλοι χρυσαυγίτες, τρομοκράτησαν μαθητές, προπηλάκισαν εκπαιδευτικούς δείχνοντας για μια ακόμα φορά το ρατσιστικό και ναζιστικό τους πρόσωπο. Παντού παριστάνουν τους "πατριώτες", κάνουν τους νταήδες στους αδύναμους και τους κυνηγημένους, ενώ οι αποδεδειγμένα νοσταλγοί του Χίτλερ, είναι τα μαντρόσκυλα των συμφερόντων του κεφαλαίου στη χώρα μας και των κάθε φορά συμμάχων του.
Καλούμε τους κατοίκους των νησιών μας να απομονώσουν τη ΧΑ στέλνοντας μήνυμα ότι είναι ανεπιθύμητη στα σχολειά και στα νησιά μας».
Επίσης με ανακοίνωσή της η ΚΟ Σαντορίνης του ΚΚΕ αναφέρει:
«Όσο κι αν προσπάθησαν να το κρύψουν, τόσο η πολυήμερη προετοιμασία όσο και η σημερινή εφαρμογή της, αποκαλύπτει τις μεθόδους της Χρυσής Αυγής στις οποίες κυριαρχεί η ρατσιστική και αντικομμουνιστική υστερία, η παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, οι φωνές και απειλές προς κάθε κατεύθυνση.
Τη στιγμή που στην περιοχή μας αναπτύσσεται η τουρκική επιθετικότητα απέναντι στη χώρα μας με την προστασία του "συμμαχικού" ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των αστικών τάξεων της περιοχής, την ίδια στιγμή καταπατώνται τα δικαιώματα παιδιών που έχουν γεννηθεί και έχουν μεγαλώσει στη χώρα μας και έχουν αριστεύσει στο ελληνικό σχολείο. Οι ενέργειες που οξύνουν τον εθνικισμό -όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε όλη την περιοχή- στρέφονται ενάντια στους λαούς που δεν θα διστάσουν να τους αιματοκυλίσουν για το στρατηγικό έλεγχό της. Αυτό το ρόλο παίζει η Χρυσή Αυγή με όποιο προσωπείο κι αν παρουσιάζεται.
Η ουσιαστική απουσία της δημοτικής αρχής και δημοτικών συμβούλων εκλεγμένων από την περιοχή δείχνει ότι η μόνη αγωνία τους είναι η διατήρηση της εκλογικής τους πελατείας. Η αστυνομία παρά την παρουσία και τις διαβεβαιώσεις της, δεν κατάφερε για μια ακόμα φορά να παίξει το ρόλο της και να διασφαλίσει την παρέλαση.
Καλούμε όλους τους κατοίκους του Εμπορείου και όλου του νησιού να πάρουν θέση και να απομονώσουν τις χρυσαυγίτικες μεθοδεύσεις με όποιο μανδύα εμφανίζονται κάθε φορά. Η αποφασιστική στάση κάθε εργαζόμενου, κάθε νέου, κάθε πολίτη που σέβεται τον εαυτό του και τιμά έμπρακτα τους αγωνιστές της Ελευθερίας είναι αυτή που θα αποδυναμώσει τις ρατσιστικές κραυγές και θα απομονώσει τα φασιστοειδή και τους εκπροσώπους τους».

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

-Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ



Θα μπορούσε ο καθημερινός κώδικας επικοινωνίας μας, η γλώσσα μας δηλαδή, να αντανακλά τη χαρακτηριστική για την νοοτροπία μας έκφανση;
Οι Γερμανοί απευθύνονται στον συνάνθρωπό τους χρησιμοποιώντας τρίτο πρόσωπο πληθυντικού.
Είναι χαρακτηριστικό της ταυτότητάς τους να μην υπάρχει αμεσότητα στις προσωπικές τους σχέσεις, αλλά μια σιδηρά πειθαρχία που αρχίζει και καταλήγει στο εξιδανικευμένο, με καταγωγή από «αρχαία κοιτάσματα»,
Τευτονικό έθνος.

Οι αστοί πολιτικοί, «αρχοντικές» πρωσικές οικογένειες, βιομήχανοι, μεγαλο-αγρότες και ιερατικό κατεστημένο αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα συγκεντρωτικό και τερατόμορφο κράτος βασισμένο στα αρχέτυπα των αιματοβαμμένων Τευτόνων ιπποτών, οι οποίοι σκοτώνουν τις σατανικές δυνάμεις που απειλούν την Γερμανική φυλή.
Οι υποδεέστεροι λαοί πρέπει να υπηρετούν την Γερμανική φυλή ή να εξοντωθούν για να ανοίξει ο ζωτικός χώρος, το λεγόμενο Lebensraum.

Στην Γερμανία αυτές οι μυθοπλασίες απελευθέρωσαν τεράστιες δυνάμεις μέσα από τη συλλογική συγκίνηση και την παράκρουση που προκαλούσαν οι φυλετικές θεωρίες, καθώς μεγάλη μερίδα του εργατικού κόσμου ήταν μικροαστικοποιημένη και προσηλωμένη στην αποικιακή αυτοκρατορική νοοτροπία και στην αλαζονεία του δήθεν πιο πολιτισμένου και ηγεμονικού ευρωπαϊκού έθνους.
Και είναι σίγουρο πως δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε όσον αφορά στη νοοτροπία μεγάλης μερίδας των Γερμανών πολιτών.
«To Lebensraum, η εύρεση ζωτικού χώρου, που ως θεωρία αναπτύχθηκε από τον ζωολόγο βιολόγο και γεωγράφο Friedrich Ratzel και καθιερώθηκε ως πολιτική και οικονομική ιδεολογία από τον Γερμανό καγκελάριο Theobald von Bethmann-Hollweg (1909-1917), πρέσβευε ρητά τη φυλετική ανωτερότητα, Herrenvolk, δηλαδή κυρίαρχο έθνος των Γερμανών, οι οποίοι, λόγω της υπεροχής τους, σωματικής, ψυχικής, γενετικής, είχαν το δικαίωμα να εκτοπίσουν όποιους θεωρούσαν υπανθρώπους (Untermenschen), αυτούς της κατώτερης φυλετικής στάθμης.
Όπως φαίνεται λοιπόν, τίποτα από όσα ακολούθησαν δεν ήταν πρωτότυπη ιδέα του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά κάτι σύνηθες και αναπόσπαστο στοιχείο της γερμανικής κουλτούρας εκείνης της εποχής». (Κώστας Λουλουδάκης «Από το Τρίτο Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση» Εκδόσεις ΚΨΜ 2017)
Ωστόσο, η ιδεολογία αυτή απόκτησε δύναμη, όταν οι κοινωνικές συνθήκες επέτρεψαν την αποδέσμευσή της και την διάδοσή της μέσα στα μεγαλοαστικά κοινωνικά στρώματα, μα και στα λούμπεν στοιχεία που επιστρατεύτηκαν για να υπηρετήσουν την «φυλή», την «τιμή» και το «αίμα»∙ δηλαδή, τα συμφέροντα του γερμανικού καπιταλισμού που απειλούνταν από τον δράκο του κομμουνισμού και του εβραϊκού Μπολσεβικισμού.

Με απλά λόγια, ο φασισμός αποδείχτηκε χρήσιμος, όταν ο καπιταλισμός χρειάστηκε διέξοδο στο αδιέξοδό του μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και είναι από την πολιτισμένη και βιομηχανικά αναπτυγμένη Γερμανία, από την οποία ξεπήδησε η πιο βάρβαρη μαζική δολοφονία στην Ιστορία της ανθρωπότητας.

Και δεν μιλάω μόνο για τον πόλεμο που, έτσι κι αλλιώς, ήταν ένα έγκλημα τερατωδών διαστάσεων αντάξιο της άριας γερμανικής φυλής,
αλλά μιλώ για την κάθοδο στην κόλαση: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, 

εκεί όπου η βαρβαρότητα ξεπέρασε το πιο ευφάνταστο σενάριο ταινίας τρόμου! Που μόνο η ύπαρξη τους θα έπρεπε να ωθήσει την Γη να ξεχάσει και να αποπέμψει την ανθρωπότητα.

Στο Μπούχενβαλντ, στο Μαουτχάουζεν – Γκούζεν, στο Μπέργκεν – Μπέλζεν, στο Νταχάου, στο Μαϊντάνεκ, στο Άουσβιτς –Μπίρκεναου, στην Τρεμπλίνκα και αλλού, 
οι Γερμανοί της άριας φυλής, με τις φιλόξενες προθέσεις, κατάφεραν το σημαντικό επίτευγμα να πείσουν τους εαυτούς τους πως το πρόβλημα των «παρασιτικών» ανθρώπων, Τσιγγάνων, Εβραίων Σλάβων, ομοφυλόφιλων, ανάπηρων ή κομμουνιστών δεν είναι ανθρώπινο ζήτημα ή ζήτημα ηθικής,
 αλλά αποκλειστικά ζήτημα βαθιάς πολιτικής μεταρρύθμισης και επιβαλλόμενης κοινωνικής υγιεινής. 
Επίσης, είναι γνωστές οι φιλόδοξες προθέσεις των Γερμανών επιστημόνων, οι οποίοι είχαν εκπονήσει ένα «Τετραετές Πλάνο» που περιέγραφε την μεθοδολογία που θα έπρεπε να ακολουθηθεί από τα φασιστικά στρατεύματα προκειμένου να επιτευχθεί αναγκαία μείωση του πληθυσμού της ΕΣΣΔ κατά 30 ή ακόμα καλύτερα κατά 40 εκατομμύρια. 
Σύμφωνα με το «Τετραετές Πλάνο», η ΕΣΣΔ θα μετατρεπόταν σε «Ινδία της Γερμανίας».
Σχεδιαζόταν εκτός από την άμεση στρατηγική εξόντωσης του γηγενούς στοιχείου, μια ταυτόχρονη μετανάστευση εποίκων Γερμανών στην Ανατολική Ευρώπη.
Το Γ’ Ράιχ θα τους παραχωρούσε αγροκτήματα, τρακτέρ, αυτοκίνητα και δούλους, αφού όλοι οι Σλάβοι κομμουνιστές «ήσαν μια οικογένεια κουνελιών και γι’ αυτό καμία εργασιακή δεοντολογία δεν έχει νόημα» . Προέβλεπε μάλιστα 
ότι η «Ουκρανία και, στην συνέχεια, η λεκάνη του Βόλγα θα αποτελέσουν μια μέρα τους σιτοβολώνες της Ευρώπης. Θα προμηθεύουμε επίσης την Ευρώπη σίδηρο. Στην Κριμαία θα έχουμε εσπεριδοειδή, φυτείες ελαστικού κόμμεος, και βάμβακος. Θα δίνουμε στους Ουκρανούς κεφαλομάντηλα, γυάλινες χάντρες για κοσμήματα και όλα όσα επιθυμούν οι σλάβικες κουνελο-οικογένειες […]. Η ομορφιά της Κριμαίας θα είναι προσιτή στους Γερμανούς μέσω ενός αυτοκινητόδρομου. Αυτή θα αποτελέσει μια παραλλαγή της ιταλικής ή της γαλλικής Ριβιέρας. Κάθε Γερμανός πολίτης θα έχει την ευκαιρία να επισκέπτεται ο ίδιος τα κατακτημένα εδάφη με το Volkswagen του» . (Κώστας Λουλουδάκης «Από το Τρίτο Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση» Εκδόσεις ΚΨΜ 2017 και Ian Kershaw: «ΧΙΤΛΕΡ ΝΕΜΕΣΗΣ» εκδόσεις scripta σελ 371)
Όλα αυτά χρησίμευαν στην γερμανική άρια φυλή, διότι σύμφωνα με τον Γερμανικό μύθο της ανωτερότητας : «Ενιαίο ανθρώπινο γένος δεν υπάρχει. Ιστορία και αν υπάρχει είναι μονάχα της άριας φυλής. Οι άλλοι λαοί έχουν προορισμό να γίνουν φορτηγά ζώα, να υπηρετήσουν τη γερμανική φυλή ή να εξοντωθούν για να της ανοίξουν ζωτικό χώρο».(Χαράλαμπος Θεοδωρίδης «Εισαγωγή στην Φιλοσοφία» Εκδόσεις Εστία σελ 418)
Αξίζει να αναφέρουμε ότι η βιομηχανική παραγωγή θανάτου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως αυτή περιγράφηκε στη «Διάσκεψη του Wannsee», που είχε ως διοργανωτή τον Reinhard Heydrich, ονομάστηκε «Τελική Λύση». 
Σχεδιάστηκε ως ένα σύστημα παράλληλης εξόντωσης, μέσω σειράς εκτελέσεων ηλικιωμένων, νηπίων και όσων για διάφορους λόγους ήταν ανίκανοι να εργαστούν, μέσω διαφόρων επιστημονικών πειραμάτων, και τέλος μέσω της καταναγκαστικής εργασίας στις Γερμανικές βιομηχανίες.
Ο διαχωρισμός των κρατουμένων γινόταν άπαξ και έμπαινε το τρένο στο στρατόπεδο ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, σε παιδιά και νήπια, σε αρρώστους και υγιείς, σε νέους και γέρους. Την επιλογή την έκαναν γιατροί! Αν δημιουργούνταν αναστάτωση, τότε τα φασιστικά κτήνη που εκτελούσαν το επάγγελμα του φρουρού, την αντιμετώπιζαν με μαστίγια και άγρια σκυλιά. Οι φρουροί με τα μαστίγια, ένθερμοι διαχειριστές του τρόμου, είχαν στρατολογηθεί από τον υπόκοσμο και από τις τάξεις των κοινών ποινικών κρατουμένων, ενώ την διατήρηση της φασιστικής τάξης εντός των στρατοπέδων την είχαν αναλάβει τα άγρια σκυλιά της οργάνωσης Hundestaffel.
Μετά τον διαχωρισμό σε όσους και όσες δεν είχαν επιλεγεί για εργασία ή για ιατρικά πειράματα, εμφανιζόταν ένας άνδρας των SS και τους διέταζε να αφήσουν τις βαλίτσες τους επί τόπου, να πάρουν μαζί τους μόνο πράγματα αξίας, τα χαρτιά τους, και σαπούνι για να πλυθούν στα «λουτρά». 
Εκεί τους περίμεναν άνδρες με άσπρες ρόμπες και με το περιβραχιόνιο του
 Ερυθρού Σταυρού, οι οποίοι χώριζαν τους άνδρες από τις γυναίκες και τα παιδιά. 
Τα γυναικόπαιδα τα οδηγούσαν σε ένα θάλαμο όπου, αφού πρώτα τα κούρευαν γουλί, τα διέταζαν να γδυθούν, έπειτα να διπλώσουν όμορφα τα ρούχα τους, μετά να παραδώσουν τα έγγραφά τους και τα χρήματα ή τα χρυσαφικά τους, και τέλος κρατώντας μόνο το σαπούνι τους τα οδηγούσαν στο «λουτρό»…
Εκεί άρχιζε ο θρήνος και η κόλαση…Μα ένας γυμνός άνθρωπος που έχει χάσει την δύναμη και την αξιοπρέπειά του, πώς να παλέψει;
Μετά από είκοσι λεπτά η πόρτα των «λουτρών» άνοιγε και μια ομάδα ζωντανών κρατουμένων, -για να καταφέρουν την πιο χυδαία επιβίωση εκεί όπου ο θάνατος από σφαίρα ήταν πολυτέλεια,- έμπαινε μέσα με πένσες στα χέρια και αφαιρούσε από τους νεκρούς ασημένια ή χρυσά δόντια, αλυσίδες και βέρες. Τα αγαθά αυτά τα παρέδιδαν στους φύλακες προς δόξα της Γερμανίας και του Φύρερ της, και φυσικά προς κατάθεση στις ελβετικές τράπεζες.



Αλλά σε όσους θανάτωναν στα «λουτρά» οι Γερμανοί, σίγουρα έδειχναν φιλευσπλαχνία και φροντίδα, θα λέγαμε, σε σύγκριση με τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άνδρες που επιλέγονταν για ιατρικά πειράματα τα οποία χρηματοδοτούσε η κολοσσιαία κοινοπραξία I.G. Farben, η οποία προέκυψε από τις εταιρείες Hochst, AGFA, BASF και βέβαια την γνωστή μας Bayer. 
Η τελευταία μάλιστα αγόραζε από τα SS γυναίκες κρατούμενες για να προχωρήσει σε ιατρικά πειράματα. (Auschwitz: The Role of IG Farben-Bayer (https://www.globalresearch.ca/auschwitz-tthe-role-of-ig-farben-bayer/5526720)
Η συγκεκριμένη κοινοπραξία χρηματοδοτούσε τα απάνθρωπα πειράματα του φασίστα γιατρού Josef Mengele, ο οποίος αρεσκόταν να αφαιρεί χωρίς αναισθησία όργανα, να προχωρά σε σκόπιμη μόλυνση «υποκείμενων» ώστε να δοκιμάζει πρωτότυπα φάρμακα της Bayer, και να κάνει πειράματα σε παιδιά κυρίως σε δίδυμα με στόχο τη μελέτη των γενετικών γνωρισμάτων, στην εξαγωγή συμπερασμάτων για τις φυλετικές διαφορές, την ευγονική, και τη γενετική ταυτότητα του ανθρώπου. (Τhe guardian: The dwarves of Auschwitz https://www.theguardian.com/world/2013/mar/23/the-dwarves-of-auschwitz)
Η IG Farben-Bayer υποστήριξε, επίσης, τα πειράματα στείρωσης σε κρατούμενες του Άουσβιτς–Μπίρκεναου και του Νταχάου, του Καθηγητή γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Königsberg, Karl Clauberg, για να βρεθεί μια αποτελεσματική χημική μέθοδος ευνουχισμού που θα την χρησιμοποιούσε στα κατεχόμενα σοβιετικά εδάφη.
«Οι γιατροί των στρατοπέδων προχωρούσαν σε διαδοχικές μεταμοσχεύσεις, ακρωτηριασμούς, αφαιρούσαν κομμάτια, έκαναν πειράματα σε καθένα από τα όργανα των κρατουμένων και επινοούσαν μεθόδους μαζικής στείρωσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, ώστε να μην μπορούν να τεκνοποιήσουν και να επιμολύνουν, όπως πίστευαν οι φασιστείς, την «άρια φυλή».
Αλήθεια, τι είδους άνθρωπος έπρεπε να είναι κανείς ώστε να δολοφονεί με αυτήν τη κτηνώδη διαδικασία στο όνομα της επιστήμης χιλιάδες παιδιά;
Ή μήπως από ένα σημείο και πέρα το κόστος σε ανθρώπινες ζωές δεν παίζει κανένα ρόλο, διότι αυτό που έχει σημασία είναι να παράγουμε αποτέλεσμα; Ιδίως στον τομέα της επιστήμης και μάλιστα κατά την διάρκεια του πολέμου;
Ένας από αυτούς τους σαδιστές γιατρούς των SS που πολύ αγάπησαν οι αμερικανικές υπηρεσίες, ανάμεσα σε άλλους, όπως οι: Hans Antmann, Kurt Blome , Erich Traub , Walter Schreiber, Richard Lindenberg , ήταν και ο Hubertus Strughold.
Ο Η. Strughold ήταν ο υπεύθυνος της «αεροπορικής ιατρικής» και διενεργούσε τα πειράματά του υπό την αιγίδα του Hermann Göring!
Μεταπολεμικά, τα απορρυπαντικά της CIA ξέπλυναν τον φασίστα γιατρό των SS και καθαρό από φρικαλεότητες και ιατρικές θηριωδίες και τον εγκατέστησαν σε μια αεροπορική στρατιωτική βάση στο Σαν Αντόνιο. 
Το φασιστικό κελεπούρι που άκουγε στο όνομα Hubertus Strughold ήταν ο επικεφαλής του Κέντρου Αεροπορικής Ιατρικής της «National Aeronautics and Space Administration» της γνωστής μας NASA!
Μάλιστα, οι Αμερικανοί, ευγνώμονες στον φασίστα γιατρό των SS, καθιέρωσαν το βραβείο «Hubertus Strughold», που δίδεται από την «Αεροδιαστημική Ιατρική Ένωση» σε επιστήμονες που συνέβαλαν στην έρευνα στον τομέα του διαστήματος που σχετίζεται με την ιατρική.
Οι αμερικανικές υπηρεσίες έκαναν τα πάντα ώστε να τον παρουσιάσουν σαν έναν άνθρωπο που υποστήριζε την πρόοδο της επιστήμης και κυρίως υπέρ της ανθρωπότητας! 
Το βιογραφικό του στην NASA αναφέρει: «Ο Hubertus Strughold M.D, επέζησε από την καταστροφή της πατρίδας του στον πόλεμο, μετοίκησε σε νέα γή, έφτιαξε καινούργια καριέρα σε ένα πεδίο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων φρέσκο σαν το αύριο κι έγινε διεθνώς γνωστός ως η ζωντανή αυθεντία της διαστημικής ιατρικής»! (Νational Geographic: Were the Nazis working for NASA in Secret? http://www.nationalgeographic.com.au/history/nasas-secret-nazis.aspx)
Ο αμετανόητος φασίστας γιατρός των SS κάτω από την προστασία της CIA έφτασε στο σημείο να γράψει βιβλίο με τίτλο: 
«Η Γερμανική Αεροπορική Ιατρική στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», όπου εξηγούσε πως έκανε μελέτες και έφτασε σε συμπεράσματα αφαιρώντας, όμως, κάθε αναφορά στα βάρβαρα πειράματά του. Αυτό που μετρούσε ήταν το αποτέλεσμα των ανακαλύψεών του και όχι πώς έφτασε εκεί!» (Κώστας Λουλουδάκης –Δημήτρης Κούλαλης : «Το Χρονικό του Αύριο» Εκδόσεις Α/συνέχεια. Απόσπασμα από το άρθρο η «Ναζί στην CIA» του Κώστα Λουλουδάκη)

Ανάμεσα στους κρατουμένους υπήρχαν και πολύτιμα εργατικά χέρια με απαραίτητες δεξιότητες.

Τι γινόταν με αυτούς;

Όπως έχει επισημανθεί και αλλού, είναι γνωστό ότι στο φασιστικό Γερμανικό στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς, αλλά και
σε όλα τα άλλα στρατόπεδα τα οποία μηχανοργάνωσε η αμερικανική πολυεθνική ΙΒΜ, οι ιθύνοντες είχαν αναρτήσει μια μεγάλη επιγραφή που έγραφε: «Η δουλειά απελευθερώνει».
 Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι οι Γερμανοί δεν το έγραψαν με χλευαστική διάθεση, αντίθετα ήταν το δόγμα τους, η σχεδόν θεολογική θεωρία τους, με ή χωρίς φασισμό.
Μόνο στην εταιρεία I.G. Farben, η οποία είχε εργοστάσιο εντός του στρατοπέδου Άουσβιτς, «δούλεψαν» 85.000 κρατούμενοι και από αυτούς οι 25.000 άφησαν την τελευταία τους πνοή υπέρ του αναπτυξιακού στόχου της εταιρείας. Αν αναλογιστούμε την μεταπολεμική πορεία της I.G. Farben, τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι η «θυσία» αυτή δεν πήγε χαμένη… (CARTELS: I.G. Farben Comeback http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,888761,00.html)
Άλλωστε, η οικονομική διανόηση της Γερμανίας θεωρούσε τέτοιου είδους θυσίες οικονομικά δικαιολογημένες. 
Οι οικονομικοί σχεδιαστές της φασιστικής Γερμανικής Ευρώπης εξέταζαν κάθε χώρα, κάθε περιοχή ξεχωριστά, διατύπωναν μια θεωρία «βέλτιστου πληθυσμιακού μεγέθους», και ανάλογα με τον πληθυσμό των κατοίκων αποφαίνονταν κατά πόσο θα μπορούσε να προσφέρει οικονομικό όφελος ή ζημία. 
«Για παράδειγμα ο οικονομολόγος και τραπεζίτης Helmut Meinhold, επικεφαλής του φασιστικού «Ινστιτούτου Εργατικής Ανάπτυξης» το 1941, υπολόγισε ότι στην Πολωνία υπήρχε ένα εργατικό πλεόνασμα 5,83 εκατομμυρίων Πολωνών συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των γέρων, που η ύπαρξή τους, σύμφωνα με τον εξαίσιο οικονομολόγο Meinhold, συνεπαγόταν «πραγματική διάβρωση κεφαλαίου» και χαρακτήρισε αυτούς τους ανθρώπους ως Ballastexistenzen, δηλαδή περιττές υπάρξεις». (Laurence Rees: Άουσβιτς Εκδόσεις Πατάκη διάβασε και http://dip21.bundestag.de/dip21/btd/10/057/1005798.pdf).
Μετά τον πόλεμο, ο φασίστας Helmut Meinhold, αφού πρώτα ξεπλύθηκε στην αντικομμουνιστική κολυμβήθρα, έκανε λαμπρή καριέρα στην Γερμανική Ένωση Εργοδοτών Βιομηχανίας Σιδήρου και Χάλυβα. (Διάβασε: Sucht nach der Quadratur des Zirkels http://www.zeit.de/1969/26/sucht-nach-der-quadratur-des-zirkels)
Ας επισημάνουμε πως τους ικανούς προς εργασία κρατούμενους των φασιστικών Γερμανικών στρατοπέδων τους διαχειριζόταν, τους τιμολογούσε και τους πουλούσε στους βιομηχάνους η εταιρεία που είχαν συστήσει τα SS με την ονομασία: SS-Wirtschafts- und Verwaltungshauptamt , για συντομία: SS-WVHA. 
Από την SS-WVHA αγόρασαν σκλάβους, εκτός από την I.G. Farben, οι εταιρείες αεροσκαφών Heinkel, Junkers και Messerschmitt, ο όμιλος Friedrich Krupp AG(η σημερινή ThyssenKrupp AG), οι αυτοκινητοβιομηχανίες BMW, Audi, και Daimler-Benz η εταιρεία τσιμέντου Goleszow, η εταιρεία ηλεκτρομηχανολογίας Siemens-Schuckertwerke κ.α.
Χαρακτηριστικά, η I.G. Farben, η δημιουργός του αεριού Zyklon B με το οποίο θανατώνονταν οι περιττοί για την οικονομία άνθρωποι, είχε συμφωνήσει να καταβάλει στην εταιρεία WVHA των SS ημερομίσθιο 3 μάρκων στον ικανό προς εργασία αλλά ανειδίκευτο εργάτη και 4 μάρκων για τον ειδικευμένο εργάτη. 
Φυσικά το κόστος συντήρησης του εργάτη-δούλου ήταν πολύ μικρότερο από αυτό το ποσό. 
Γενικά, η «ελαστικότητα» των ικανών προς εργασία, εγκλείστων, μόνο από το στρατόπεδο του Άουσβιτς συνεισέφερε στην Γερμανική οικονομία καθαρό κέρδος ύψους 30 εκατομμυρίων μάρκων. Τεράστιο ποσό για την εποχή.(Auschwitz 1940-1945 Central Issues in the History of the Camp Τόμος I).
Ειρήσθω εν παρόδω, η οικονομική αυτοκρατορία των SS αριθμούσε 500 θυγατρικές που ειδικεύονταν σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων, όπως την εκμετάλλευση του μεταλλικού νερού Apollinaris, το οποίο σήμερα ανήκει στην Coca Cola, την παραγωγή πορσελάνης Porzellan Manufaktur Allach, την προμήθεια και την κατασκευή οικοδομικών υλικών DEST κ.α.

Ας αφηγηθώ μια Ιστορία: 
Ο Φριτς Χάμπερ ήταν χημικός και διευθυντής του φημισμένου παγκόσμια Ινστιτούτου Μοριακής Χημείας, Κάιζερ Βίλχελμ. Του είχε ανατεθεί από το Γερμανικό κράτος την περίοδο του Μεγάλου Πολέμου, να βρει έναν τρόπο ώστε να καταφέρουν τα γερμανικά στρατεύματα να υπερισχύσουν στον πόλεμο των χαρακωμάτων. 
Ο Φριτς Χάμπερ ήταν ο άνθρωπος που συνέθεσε το δηλητηριώδες αέριο χλωρίου και επινόησε και τον τρόπο διασποράς του στο μέτωπο. Διατύπωσε, επίσης, μια απλή μαθηματική σχέση ανάμεσα στη συγκέντρωση του αερίου και στον χρόνο εκθέσεως που χρειαζόταν για να επέλθει ο θάνατος. Αυτή η σχέση, C x t = k:, έγινε γνωστή ως «Κανόνας του Χάμπερ». Η γυναίκα του Κλάρα, τον κατηγόρησε ως ανήθικο και απάνθρωπο. Στις διαμαρτυρίες της εκείνος απάντησε: «Ο θάνατος είναι θάνατος ανεξάρτητα από την αιτία.»
Η γυναίκα του αυτοκτόνησε στις 2 Μαΐου 1915. Την ίδια ημέρα ο Χάμπερ αναχώρησε για το Ανατολικό Μέτωπο, για να οργανώσει και να επιβλέψει προσωπικά την απελευθέρωση δηλητηριωδών αερίων. 
Το 1918, ο Χάμπερ τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ. Κατά τη δεκαετία του 1920,ανέπτυξε το χημικό προϊόν γνωστό ως «Κυκλώνας Β» (Zyklon B), για λογαριασμό της εταιρείας IG Farben- Bayer που χρησιμοποιήθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 
Το 1933, με την άνοδο των φασιστών στην εξουσία, ο Φρίτς Χάμπερ, σε μια προσπάθεια να σωθεί, έγινε Χριστιανός.
 Ήταν, βλέπετε, Εβραίος…

Το Ζάικλον Β χρησιμοποίησαν οι φασίστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης,το οποίο «νομιμοποιήθηκε» στα 77.000.000 λίτρα «Αgent Οrange» που ράντισαν οι προστάτες της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας» το λαό του Βιετνάμ, για να εξαλείψουν το ζιζάνιο του κομμουνισμού, σκορπώντας λευχαιμία, λέμφωμα του Hodgkin, διάφορα είδη καρκίνου καθώς και τερατογενέσεις. 
Ακόμα και σήμερα, Βιετναμέζες μητέρες γεννούν παραμορφωμένα μωρά, ως αποτέλεσμα του χημικού, τοξικού, πολέμου που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ. Γεννήθηκαν δεκάδες χιλιάδες παιδιά με σωρεία φρικτών παραμορφώσεων και τρομακτικών σωματικών ανωμαλιών.
Επιπρόσθετα, τα τοξικά δηλητηριώδη και καρκινογόνα αέρια, τα οποία ήταν μια ευγενική χορηγία στην καπιταλιστική «ελευθερία» της πολυεθνικής εταιρείας Monsanto, προκάλεσαν την εξαφάνιση τροπικών δασών, την καταστροφή της βιοποικιλότητας και τη δηλητηρίαση αγροτικών εδαφών του Βιετνάμ. 
Το “Agent Orange” είναι μία κληρονομιά των ΗΠΑ και της πολυεθνικής Monsanto, προς όλη την ανθρωπότητα που δεν μπορεί, που δεν πρέπει να αφήσουμε να ξεχαστεί!
Επιβάλλεται να γνωρίζουμε πως το δεύτερο τρίμηνο του 2018 αναμένεται να ολοκληρωθεί η σχεδιαζόμενη εξαγορά της αμερικανικής Monsanto από την Bayer, ύψους 62,5 δισ. δολ., «[…] στο πλαίσιο της εξαγοράς, η Βayer έχει συμφωνήσει ήδη να εκχωρήσει στη βιομηχανία αγροχημικών BASF περιουσιακά στοιχεία έναντι 5,9 δισ. ευρώ.
 Σε αυτά περιλαμβάνονται η πώληση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της Bayer στον τομέα των σπόρων βαμβακιού, καθώς και ορισμένων προϊόντων για τη βελτίωση των χαρακτηριστικών τους». (Καθημερινή Η εξαγορά Monsanto από Bayer. http://www.kathimerini.gr/951533/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/to-v-trimhno-2018-h-e3agora-monsanto-apo-bayer)


Η ελεύθερη κυκλοφορία των εγκλημάτων
 και των κεφαλαίων συνεχίζεται αδιάλειπτα με τις ίδιες εταιρείες που, βουτηγμένες στο αίμα και στην ισοπέδωση της Ευρώπης, στον μεταπολεμικό καπιταλισμό, εκτέλεσαν το βιομηχανικό τους «θαύμα» και μεταμορφώθηκαν σε στυλοβάτες του συστήματος. Κανένας δικαστής δεν θα βρεθεί για να καταδικάσει το καπιταλιστικό σύστημα, άρα το έγκλημα θα παραμένει έγκλημα.

Ο Μπρεχτ επεσήμανε ήδη από τη δεκαετία του ’30: 
«… ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός».


Παρουσίαση κειμένου-
Τίτλου: Viva La Revolucion

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

-ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΛΕΜΟΥ;

η σπορά του «Μα­νια­δά­κη» δια­τυ­μπα­νί­ζει ότι:«Σε πε­ρί­πτω­ση πο­λέ­μου της Ελ­λά­δας με άλλη χώρα, το ΚΚΕ έχει δώσει εντο­λή στα μέλη του να μην πο­λε­μή­σουν» 

Τι θα κά­νουν οι έλ­λη­νες κομ­μου­νι­στές σε πε­ρί­πτω­ση πο­λέ­μου;
Η πρό­σφα­τη κλι­μά­κω­ση της τουρ­κι­κής προ­κλη­τι­κό­τη­τας, στο πλαί­σιο της ευ­ρύ­τε­ρης όξυν­σης των εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών στην πε­ριο­χή, έδωσε λαβή σε ακρο­δε­ξιούς-φα­σι­στι­κούς κύ­κλους να προ­πα­γαν­δί­σουν τις γνω­στές εθνι­κι­στι­κές τους «ονει­ρώ­ξεις». 

Ανα­πό­σπα­στο κομ­μά­τι της ακρο­δε­ξιάς, εθνι­κι­στι­κής προ­πα­γάν­δας απο­τε­λού­σε και απο­τε­λεί η στάση του ΚΚΕ σε πε­ρί­πτω­ση πο­λε­μι­κής εμπλο­κής Ελ­λά­δας-Τουρ­κί­ας.
Ανα­κυ­κλώ­νο­ντας την ανι­στό­ρη­τη, εμε­τι­κά αντι­κομ­μου­νι­στι­κή τους θε­ω­ρία περί «προ­δο­τι­κού ΚΚΕ», τα διά­φο­ρα φα­σι­στοει­δή – από το θλι­βε­ρό ανυ­πό­λη­πτο αν­θρω­πά­κι που σκί­ζει απερ­για­κές αφί­σες και επι­τί­θε­ται σε γυ­ναί­κες στο Πε­ρι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο Ατ­τι­κής, μέχρι τους εγκλη­μα­τί­ες της να­ζι­στι­κής Χρυ­σής Αυ­γής- βγή­καν «πα­γα­νιά» να δια­τυ­μπα­νί­σουν ψέ­μα­τα και χυ­δαιό­τη­τες.
«Σε πε­ρί­πτω­ση πο­λέ­μου της Ελ­λά­δας με άλλη χώρα, το ΚΚΕ έχει δώσει εντο­λή στα μέλη του να μην πο­λε­μή­σουν» τι­τλο­φο­ρεί­ται κεί­με­νο που, τις τε­λευ­ταί­ες μέρες, ανα­δη­μο­σιεύ­ουν διά­φο­ρες, ακρο­δε­ξιές και μη, ιστο­σε­λί­δες. Παλιά μου τέχνη κό­σκι­νο, για τη σπορά του «Μα­νια­δά­κη», να κάνει το άσπρο-μαύ­ρο, επι­χει­ρώ­ντας να πο­λε­μή­σει το ΚΚΕ με τό­νους λά­σπης.
Ποια είναι, όμως, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που ξε­μπρο­στιά­ζει τις αθλιό­τη­τες των Τζη­με­ρο­χρυ­σαυ­γι­τών; 
Τι θα κά­νουν οι έλ­λη­νες κομ­μου­νι­στές σε πε­ρί­πτω­ση πο­λε­μι­κής εμπλο­κής της Ελ­λά­δας με άλλη χώρα;
1. Το ΚΚΕ, τα μέλη και οι οπα­δοί του, υπήρ­ξε ο αι­μο­δό­της και κα­θο­δη­γη­τής της ΕΑ­Μι­κής Αντί­στα­σης κατά την πε­ρί­ο­δο της Κα­το­χής. Ο λαϊ­κός-απε­λευ­θε­ρω­τι­κός αγώ­νας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ έδει­ξε στην πράξη πως αντι­λαμ­βά­νο­νται οι κομ­μου­νι­στές τον πα­τριω­τι­σμό, δί­νο­ντας στον αγώνα τα κα­λύ­τε­ρα παι­διά τους και πλη­ρώ­νο­ντας βα­ρύ­τα­το φόρο αί­μα­τος.
 Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό έχει μεί­νει το πα­ρά­δειγ­μα των φυ­λα­κι­σμέ­νων και εξό­ρι­στων από τη φα­σι­στι­κή με­τα­ξι­κή δι­κτα­το­ρία κομ­μου­νι­στών, οι οποί­οι ζή­τη­σαν να στα­λούν στο μέ­τω­πο, κάτι που η δι­κτα­το­ρία τους αρ­νή­θη­κε, ενώ στην συ­νέ­χεια τους πα­ρέ­δω­σε στους κα­τα­κτη­τές, ανά­με­σα τους και τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμ­μα­τος Νίκο Ζα­χα­ριά­δη που στάλ­θη­κε στο Ντα­χά­ου.
Ποιός πο­λέ­μη­σε, λοι­πόν, τους κα­τα­κτη­τές στην Κα­το­χή; 
Οι αστι­κές δυ­νά­μεις που κα­τέ­φυ­γαν στο εξω­τε­ρι­κό; 
Μήπως οι ιδε­ο­λο­γι­κοί και πο­λι­τι­κοί πρό­γο­νοι των χρυ­σαυ­γι­τών, οι ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες και οι δω­σί­λο­γοι που απο­δεί­χθη­καν οι κα­λύ­τε­ροι σύμ­μα­χοι των Ναζί;
Την απά­ντη­ση τη γνω­ρί­ζει ο ελ­λη­νι­κός λαός και η Ιστο­ρία δεν ξε­γρά­φε­ται.

Μιας όμως και ανα­φερ­θή­κα­με στην πε­ρί­ο­δο της Κα­το­χής, αξί­ζει να αντι­πα­ρα­θέ­σου­με, για όσους τυχόν δεν θυ­μού­νται, τον όρκο του αντάρ­τη του ΕΛΑΣ και τον αντί­στοι­χο του ταγ­μα­τα­σφα­λί­τη.
Ο όρκος του μα­χη­τή του ΕΛΑΣ (δη­μο­σιεύ­θη­κε στον «Απε­λευ­θε­ρω­τή», όρ­γα­νο της ΚΕ του ΕΛΑΣ, 27 Απρί­λη 1943:«Ορ­κί­ζο­μαι στον Ελ­λη­νι­κό Λαό και τη συ­νεί­δη­σή μου, ότι θ’ αγω­νι­σθώ έως την τε­λευ­ταία στα­γό­να του αί­μα­τός μου για την πλήρη απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ελ­λά­δας από τον ξένο ζυγό. Ότι θα αγω­νι­στώ για την πε­ρι­φρού­ρη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του Ελ­λη­νι­κού Λαού και την απο­κα­τά­στα­ση και κα­το­χύ­ρω­ση των ελευ­θε­ριών και όλων των κυ­ριαρ­χι­κών δι­καιω­μά­των του. Για τον σκοπό αυτό θα εκτε­λώ ευ­συ­νεί­δη­τα και πει­θαρ­χι­κά τις εντο­λές και οδη­γί­ες των ανω­τέ­ρων μου ορ­γά­νων και θ’ απο­φεύ­γω κάθε πράξη που θα με ατι­μά­ζη σαν άτομο και σαν αγω­νι­στή του Ερ­γα­ζό­με­νου Ελ­λη­νι­κού Λαού».
Και, από την άλλη, ο όρκος των Ταγ­μά­των Ασφα­λεί­ας:
«Ορκί­ζο­μαι εις τον Θεόν τον άγιον τού­τον όρκον, ότι θα υπα­κούω απο­λύ­τως ΕΙΣ ΤΑΣ ΔΙΑ­ΤΑ­ΓΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩ­ΤΑ­ΤΟΥ ΑΡ­ΧΗ­ΓΟΥ ΤΟΥ ΓΕΡ­ΜΑ­ΝΙ­ΚΟΥ ΣΤΡΑ­ΤΟΥ ΑΔΟΛ­ΦΟΥ ΧΙ­ΤΛΕΡ. Θα εκτε­λώ πι­στώς απά­σας τας ανα­τε­θει­σο­μέ­νας μοι υπη­ρε­σί­ας και θα υπα­κούω άνευ όρων εις τας δια­τα­γάς των ανω­τέ­ρων μου. Γνω­ρί­ζω καλώς, ότι διά μίαν αντίρ­ρη­σιν ενα­ντί­ον των υπο­χρε­ώ­σε­ών μου, τας οποί­ας διά του πα­ρό­ντος ανα­λαμ­βά­νω, θέλω τι­μω­ρη­θή ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΓΕΡ­ΜΑ­ΝΙ­ΚΩΝ ΣΤΡΑ­ΤΙΩ­ΤΙ­ΚΩΝ ΝΟΜΩΝ».
2. Μι­λώ­ντας χθες στην ανοι­χτή συ­γκέ­ντρω­ση του ΚΚΕ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, ενά­ντια στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια ΝΑ­ΤΟ-ΕΕ και την εμπλο­κή της Ελ­λά­δας σε αυτά, ο Δη­μή­τρης Κου­τσού­μπας ση­μεί­ω­σε, με­τα­ξύ άλλων:
«Οι κομ­μου­νι­στές, όπως πάντα στην ηρω­ι­κή 100χρο­νη Ιστο­ρία μας, θα πρω­το­στα­τή­σου­με στον αγώνα για την υπε­ρά­σπι­ση της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας, των κυ­ριαρ­χι­κών δι­καιω­μά­των μας. Για να συ­ντρι­βεί ο όποιος ξένος ει­σβο­λέ­ας εάν τολ­μή­σει και επι­τε­θεί στην Ελ­λά­δα. 
Ταυ­τό­χρο­να όμως επι­ση­μαί­νου­με από τώρα ότι δεν θα δεί­ξου­με καμιά εμπι­στο­σύ­νη στην αστι­κή κυ­βέρ­νη­ση που θα κάνει τον πό­λε­μο. Καμιά ανοχή στην άρ­χου­σα τάξη που συμ­με­τέ­χει στον πό­λε­μο για την προ­ώ­θη­ση των δικών της οι­κο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων, βά­ζο­ντας το λαό μας να χύνει το αίμα του.
Θα επι­διώ­ξου­με να τη βά­λου­με με την πάλη μας στο χρο­νο­ντού­λα­πο της Ιστο­ρί­ας, με την ανα­τρο­πή της, για την ορι­στι­κή νίκη του λαού».
Στα πα­ρα­πά­νω λόγια του Γεν. Γραμ­μα­τέα συ­νο­ψί­ζε­ται με ξε­κά­θα­ρο τρόπο η λε­νι­νι­στι­κή θε­ω­ρία για την στάση των κομ­μου­νι­στών σε πε­ρί­πτω­ση πο­λέ­μου. 
Πάλη ενά­ντια στον όποιο ξένο ει­σβο­λέα αλλά και ορ­γά­νω­ση του αγώνα ενά­ντια στους ντό­πιους πλου­το­κρά­τες-δή­μιους του ερ­γα­ζό­με­νου λαού. 
Τα παι­διά του ελ­λη­νι­κού λαού δεν έχουν κα­νέ­να λόγο να δε­χθούν να γί­νουν «κρέας στα κα­νό­νια» των οι­κο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων αυτών που λυ­μαί­νο­νται τον πλού­το του ερ­γα­ζό­με­νου – είτε αυτοί ονο­μά­ζο­νται «έλ­λη­νες» είτε «τούρ­κοι» είτε «αμε­ρι­κά­νοι» κε­φα­λαιο­κρά­τες.
Από την πρό­σφα­τη συ­γκέ­ντρω­ση του ΚΚΕ στο Σύ­νταγ­μα.

3. Στις τα­ξι­κές κοι­νω­νί­ες, ο πα­τριω­τι­σμός έχει τα­ξι­κό πε­ριε­χό­με­νο
Η Ελ­λά­δα των με­γα­λο­βιο­μη­χά­νων και με­γα­λο­ε­φο­πλι­στών δεν είναι ίδια με την Ελ­λά­δα του με­ρο­κα­μα­τιά­ρη ερ­γά­τη. 
Η Ελ­λά­δα του Λάτση (του κάθε «Λάτση», «Βαρ­δι­νο­γιάν­νη»,«Νιάρ­χου» κλπ.) δεν είναι ίδια με την Ελ­λά­δα του ναυ­τερ­γά­τη που πα­λεύ­ει για ένα κομ­μά­τι ψωμί με κα­τα­κρε­ουρ­γη­μέ­να ερ­γα­σια­κά δι­καιώ­μα­τα.
Το κα­θή­κον της πο­λι­τι­κής πρω­το­πο­ρί­ας της ερ­γα­τι­κής τάξης, του Κόμ­μα­τος της, είναι,
 στις συν­θή­κες ενός ιμπε­ρια­λι­στι­κού πο­λέ­μου, να ανα­δεί­ξει την ανά­γκη της τα­ξι­κής ενό­τη­τας των ερ­γα­ζό­με­νων, της συμ­μα­χί­ας με τα λαϊκά στρώ­μα­τα, τη διε­θνι­στι­κή διά­στα­ση της αλ­λη­λεγ­γύ­ης με­τα­ξύ της ερ­γα­τι­κής τάξης κάθε χώρας. 
Με λίγα λόγια, το κα­θή­κον των κομ­μου­νι­στών είναι να δεί­ξουν στους ερ­γα­ζό­με­νους, στο λαό, ότι δεν πρέ­πει να συ­ντα­χθεί με κα­νέ­ναν ιμπε­ρια­λι­στή, είτε ξένο, είτε ντό­πιο.

Ως «μο­να­δι­κό απε­λευ­θε­ρω­τι­κό πό­λε­μο» ο Βλ. Ι. Λένιν χα­ρα­κτή­ρι­ζε την πάλη για με­τα­τρο­πή του πο­λέ­μου σε ένο­πλη τα­ξι­κή πάλη, με στόχο την σο­σια­λι­στι­κή επα­νά­στα­ση. 
Αυτή η στά­ση- την οποία τα αστι­κά επι­τε­λεία και οι φα­σί­στες κο­λα­ού­ζοι τους λοι­δο­ρούν ως δήθεν «προ­δο­τι­κή» – είναι η αλη­θι­νά πα­τριω­τι­κή στάση κάθε ερ­γά­τη, κάθε αν­θρώ­που της δου­λειάς, του με­ρο­κά­μα­του, κάθε νέου και νέας που θέλει μια πα­τρί­δα λεύ­τε­ρη από τα δεσμά της κα­πι­τα­λι­στι­κής σα­πί­λας και εκ­με­τάλ­λευ­σης.
Για να τε­λειώ­νου­με λοι­πόν:
«Μα­θή­μα­τα πα­τριω­τι­σμού» οι κομ­μου­νι­στές δεν δέ­χο­νται από τους ιδε­ο­λο­γι­κούς και πο­λι­τι­κούς απο­γό­νους αυτών που οδή­γη­σαν τη χώρα και το λαό σε τρα­γω­δί­ες (βλ. Μι­κρα­σια­τι­κή εκ­στρα­τεία, δι­χο­τό­μη­ση Κύ­πρου κλπ). Το ΚΚΕ, από την ίδρυ­ση του μέχρι σή­με­ρα, στην 100χρο­νη πο­ρεία του, πα­ρα­μέ­νει κόμμα διε­θνι­στι­κό και, γι’ αυτόν ακρι­βώς το λόγο, είναι γνή­σια πα­τριω­τι­κό. Όχι με την έν­νοια που προσ­δί­δουν στον «πα­τριω­τι­σμό» οι διά­φο­ροι γυ­μνο­σά­λια­γκες της αστι­κής εξου­σί­ας, αλλά με την ανό­θευ­τη, αγνή, λαϊκή αντί­λη­ψη που έχει για την πα­τρί­δα κάθε άν­θρω­πος που αγω­νί­ζε­ται για να ξη­με­ρώ­σουν κα­λύ­τε­ρες μέρες.
Έτσι, όπως το έθετε με παρ­ρη­σία και γεν­ναιό­τη­τα ο ήρωας Νίκος Μπε­λο­γιάν­νης, μπρο­στά στους κα­τη­γό­ρους του:«…Ο πα­τριω­τι­σμός ενός κόμ­μα­τος ή και ατό­μων ακόμα, κρί­νε­ται όταν κιν­δυ­νεύ­ει η ανε­ξαρ­τη­σία, ελευ­θε­ρία και ακε­ραιό­τη­τα της πα­τρί­δας μας. Εκεί βρί­σκε­ται η λυδία λίθος. Αυτό είναι το κρι­τή­ριο για τον πα­τριω­τι­σμό ενός κόμ­μα­τος. Κι αν θε­λή­σει κα­νείς με τέ­τοια κρι­τή­ρια να κρί­νει το ΚΚΕ θα δει ότι δεν είναι κόμμα προ­δο­τι­κό, αλλά αντί­θε­τα είναι κα­θα­ρά ελ­λη­νι­κό και πα­τριω­τι­κό… Αγα­πά­με την Ελ­λά­δα και το λαό της πε­ρισ­σό­τε­ρο από τους κα­τη­γό­ρους μας. Το δεί­ξα­με όταν εκιν­δύ­νευε η ελευ­θε­ρία, η ανε­ξαρ­τη­σία και η ακε­ραιό­τη­τά της. Και ακρι­βώς αγω­νι­ζό­μα­στε για να ξη­με­ρώ­σουν στη χώρα μας κα­λύ­τε­ρες μέρες, χωρίς πείνα και πό­λε­μο. Για το σκοπό αυτό αγω­νι­ζό­μα­στε και όταν χρεια­στεί θυ­σιά­ζου­με και τη ζωή μας. Πι­στεύω ότι δι­κά­ζο­ντάς μας σή­με­ρα, δι­κά­ζε­τε τον αγώνα για την ει­ρή­νη, δι­κά­ζε­τε την Ελ­λά­δα. Δεν έχω τί­πο­τα άλλο να προ­σθέ­σω».

Δια­βά­στε: Ο ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟ­ΛΕ­ΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜ­ΜΟΥ­ΝΙ­ΣΤΩΝ, του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ΚΟΜΕΠ 2012 Τεύ­χος 6.

ΑΠΟ ATEXNOS



Ο Νίκος Μότ­τας Γεν­νή­θη­κε το 1984 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Είναι υπο­ψή­φιος δι­δά­κτο­ρας (Phd) Πο­λι­τι­κής Επι­στή­μης, Διε­θνών Σχέ­σε­ων και Ιστο­ρί­ας. Σπού­δα­σε Πο­λι­τι­κές Επι­στή­μες από το Πα­νε­πι­στή­μιο Westminster του Λον­δί­νου και είναι κά­το­χος δύο με­τα­πτυ­χια­κών τί­τλων (Master of Arts) στις δι­πλω­μα­τι­κές σπου­δές (Πα­ρί­σι) και στις διε­θνείς δι­πλω­μα­τι­κές σχέ­σεις (Πα­νε­πι­στή­μιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δη­μο­σιευ­θεί σε ελ­λη­νό­φω­να και ξε­νό­γλωσ­σα μέσα.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ