ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

TRANSLATE

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Για την Βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Για την Βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2021

Για τόν Βρώμικο Παγετό: Tό άλλο μισό τής βαρβαρότητας είναι νά τήν Ανέχεσαι..



ΤΈΧΝΗΣ ΕΡΓΑ...τέχνης έργα...τέχ.. έργα...
Ανθρώπων έργα...μικρών ανθρώπων... ανθρωπάκων...υπανθρώπων έργα....
Αυτός ό βρώμικος παγετός τών ημερών τών σεξουαλικών παρενοχλήσεων... ένα έργο πού δέν παίζεται γιά πρώτη φορά.
Παρενοχλήσεις... μιά λέξη πού κρύβει... πού κατακερματίζεται σέ άλλες πιό βρώμικες... Βία , φόβος, άσχημες συμπεριφορές, εκβιασμοί, Βιασμοί... Καί όλα αυτά στούς χώρους τού πολιτισμού...
Μέ τρύπιους θώρακες ό πολιτισμός άγεται καί φέρεται από περιώνυμες κατίνες στά ΜΜΕ καί από γλοιώδη τέρατα πού βυσσοδομούσαν πάνω του καί βρώμιζαν καί κατέστρεφαν ζωές καί αξιοπρέπειες...οί θρασύδειλοι...
Πόση θλίψη... Τόση ευτέλεια... τόση υποκρισία..
Τής Υποκρισίας τά κοινά μυστικά πού είναι μεγαλύτερα... πολύ μεγαλύτερα καί στό θέατρο καί στή μουσική καί στή δημοσιογραφία καί στήν πολιτική καί αλλού...Η κορυφή τού παγόβουνου φάνηκε μόνον...
Κάποιοι θέλουμε νά ανήκουμε σέ έναν άλλο πολιτισμό... Καί πιστεύουμε ότι τό άλλο μισό τής βαρβαρότητας είναι νά τήν ανέχεσαι...κυρίως γιατί πίσω από τούς μύθους καί τίς μάσκες, ή ψυχή είναι μονάχη της.
Δέν πήρα ποτέ φιλί χωρίς νά φιλιέμαι,γιατί αυτό θεωρώ αντρίκιο καί καθαρό... γιατί αλλιώς θά ήταν ανήθικο, μιά βρώμικη κλεψιά...άνανδρη... ένα σιχαμερό βδέλυγμα πού θά ήταν κολλημένο γιά πάντα επάνω μου...καί μέσα μου.
Αποστήματα πού σπάνε μέ κρότο εκκωφαντικό καί λερώνουν τόν παραμωρφοτικό καθρέφτη τού πολιτισμού...
Κρύσταλλοι οδύνης γίνονται τά θραύσματα τών καταγγελιών...τών αποκαλύψεων...
Λυπάμαι καί εξοργίζομαι μέ τίς άνανδρες συμπεριφορές, μέ τό πώς εκμεταλλεύονται κάποιοι υπάνθρωποι τήν όποια αναγνώρισημότητα τούς δίνει ή δημοσιότητα, ή όποια επιτυχία...
 μέ τό πώς διαχειρίζονται τήν εξουσία πού τούς προσφέρει ή εκάστοτε παράταξη πού κυβερνά... ή καρέκλα, αυτό τό θλιβερό φετίχ... αυτό τό εξάμβλωμα τής δημοκρατίας πού επικαλούνται...
Είναι καί αυτή ή πολυπόθητη αναρρίχηση -- πού γιά χάρη της κάποιοι δίνουν τά πάντα-- μαχαίρι κοφτερό... 

Τό Θέατρο, ή μουσική, οί τέχνες, ό πολιτισμός είναι φώς... έχουν φώς, δεν πρόκειται νά τίς σκιάσει τίποτε, δέν έχουν ανάγκη από τέτοιους άθλιους καί άθλιες ( ναί...υπάρχει καί αυτή ή μεριά τής παρενόχλησης) ούτε θά χάσει τίποτε από αυτά τά βρώμικα ανθρωπάκια.
....Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος...
Ξέρετε...οί θεοί διαθέτουν τίς ιδιότητες τών κατασκευστών τους- καί μόνον αυτές... 
Ό δικός μας θεός λοιπόν δέν μάς έσωσε από αυτόν τον όμορφο κόσμο...
" Ό ουρανός αμίλητος καί σταχτύς, τό ίδιο αδιάφορος γιά τούς νικητές καί γιά τούς νικημένους "...
14 ώρ. 

  • Συγχαρητήρια φίλε μου Παναγιώτη για το υπέροχο κείμενο...θα θελήσει χρόνια δουλειάς και ξόδεμα του εαυτού μας και καρδιάς για να καθαρίσουν οι πολιτιστικοί στάβλοι της Μενδώνη, του Λιγνάδη και του Star Channel !!! Πρώτη είδηση στον STAR η άδικη ταλαιπωρία που υφίσταται ο γνωστός θεατράνθρωπος σκηνοθέτης του πολιτισμού ο Λιγνάδης για το τίποτα!!! Στάχτη και μπούρμπερη να γίνουν όλα σε αυτήν την παράγκα που παριστάνει το κράτος και ''Άγαμοι θύται'' που λέμε εδώ βόρεια...
    Με πολύ Star μια δόση αθωότητας από Λιγνάδη φτιάχνεις το ατιμωτικό, πολιτιστικό ''Μενδώνειο άγος!!! Τύφλα να έχει το Κυλώνειο άγος μπροστά του...Την καλημέρα μου στην Ζάκυνθο φίλε...


  • Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές.....
    Καρλ Κράους

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021

Έρη Ρίτσου: Είμαστε δημιουργήματα της κοινωνίας μας και των συνθηκών της ζωής μας.

 

Με αφορμή ένα σχόλιο περί ψυχολογίας και αδυνάμων.
Παντρεύεται την άλλη επειδή έμεινε έγκυος. Δεν είναι ερωτευμένος. Απλώς κάνει το καθήκον του. Το παιδί που γεννιέται το μισεί γιατί το θεωρεί την αιτία που στερήθηκε την ελευθερία του και παγιδεύτηκε σ’ ένα γάμο που δεν ήθελε. Του το δείχνει με κάθε τρόπο, απαξιώνοντάς το, κακοποιώντας το λεκτικά. Το παιδί αδυνατεί να δεχτεί το μίσος και θεωρεί πως η συμπεριφορά αυτή είναι ένδειξη αγάπης.
Μεγαλώνοντας έχει εντυπωθεί μέσα του πως το να κακοποιείς τα παιδιά, με όποιο τρόπο, είναι έκφραση της αγάπης που τους έχεις. Ένας θύτης είναι έτοιμος.
Δυναμική αυτή, παντρεύτηκε έναν αδύναμο χαρακτήρα, όχι γιατί τη γοήτευσε αλλά γιατί ως υπάλληλος είχε σταθερό εισόδημα και δεν θα της έλειπε τίποτα. Τον άντρα της τον περιφρονούσε για την αδυναμία του. Τα πάντα τα κανόνιζε εκείνη με όλο και πιο αυταρχικό τρόπο. Το παιδί μεγάλωνε με πατρικό πρότυπο έναν άνδρα άβουλο, αδύναμο, δέκτη προσβολών. Το παιδί αναζητούσε τον πατέρα σε κάθε άνθρωπο ισχυρό που θα μπορούσε να επιβληθεί. Ένα θύμα ήταν έτοιμο.
Γράφω σχηματικά και απλοϊκά τι μπορεί να εξηγήσει η ψυχολογία, που τόση χρήση της γίνεται τις τελευταίες μέρες. Ναι, μπορεί να εξηγήσει πολλά. Όμως νομίζω πως η ψυχολογία αποτελεί εποικοδόμημα. Η βάση είναι οι κοινωνικές συνθήκες, οι νόμοι, οι αντιλήψεις, οι προκαταλήψεις, μέσα στις οποίες δρουν οι άνθρωποι και διαμορφώνουν χαρακτήρα και ψυχολογία.
Όταν ακόμα και σήμερα υπάρχουν απόψεις που θέλουν το γονιμοποιημένο ωάριο «αγέννητο παιδί» και θεωρούν έγκλημα την έκτρωση, όταν ακόμα και σήμερα η ανύπαντρη μητέρα είναι αν όχι δακτυλοδεικτούμενη τουλάχιστον αντικείμενο οίκτου, τότε θα υπάρχουν γάμοι αταίριαστοι που θα φτιάχνουν παιδιά με την ψυχολογία, ας πούμε, της πρώτης ιστορίας.
Όταν το ζητούμενο στην κοινωνία είναι το χρήμα, γιατί μόνο αυτό προσφέρει ευτυχία εξασφαλίζοντας ανέσεις, και πρέπει να το αποχτήσουμε με κάθε τρόπο, τότε θα υπάρχουν γάμοι συμφέροντος που θα ανατρέφουν ανθρώπους σαν, ας πούμε, αυτόν της δεύτερης ιστορίας.
Έγραψα τα παραπάνω εν είδει παραδείγματος και όχι για να γενικεύσω αλλά απλώς για να καταδείξω πως η ψυχολογία μπορεί να εξηγεί συμπεριφορές αλλά δεν είναι πανάκεια.
Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα, έτσι το ψυχολογικό μας προφίλ δεν μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα και αυτόνομα. Είμαστε δημιουργήματα της κοινωνίας μας και των συνθηκών της ζωής μας. Και ούτε πιστεύω πως «δεν υπάρχουν επιλογές». Επιλογές έχουμε όλοι μας. Το τι θα επιλέξει ο καθένας είναι θέμα του «στησίματος» όλης του της προσωπικότητας. Και οι αντιστασιακοί είχαν επιλογές και επέλεξαν να αντισταθούν. Και οι μαυραγορίτες είχαν επιλογές και επέλεξαν να θησαυρίσουν από την πείνα των άλλων. Και οι δωσίλογοι είχαν επιλογές και επέλεξαν να καταδίδουν τους συμπατριώτες τους για να κερδίσουν την ευαρέσκεια των κατακτητών και τα πλεονεκτήματα που αυτοί πρόσφεραν. (Για ν΄αναφερθώ σε καταστάσεις που όλοι γνωρίζουμε.)

Σε ό,τι αφορά τα θέματα της επικαιρότητας πιστεύω πως όσο κλαίμε για τα θύματα και κατακεραυνώνουμε τους θύτες χωρίς να εξετάζουμε και να αλλάζουμε τις συνθήκες που δημιουργούν θύτες και θύματα, θα έχουμε μια απ’ τα ίδια.
Κάποιες τραγικές ιστορίες θα βγουν στην επιφάνεια, κάποιοι –λίγοι- θα τιμωρηθούν, οι δομές εξουσίας θα παραμείνουν οι ίδιες, η αυθαιρεσία του ισχυρού το ίδιο, ο φόβος του αδύναμου το ίδιο.
Ας κάνει λοιπόν ο καθένας ό,τι μπορεί στην οικογένειά του, στον κύκλο του, στον χώρο εργασίας του, στο συλλογικό του όργανο, στον κοινωνικό του χώρο γενικά, για να δούμε τις περίφημες «καλύτερες μέρες» μια κοινωνίας όπου ο καθένας θα μπορεί να διεκδικεί τα δίκια του, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2021

Η Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών για τα Καταγγελλόμενα...

 >Ανακοίνωση της Δημοκρατικής Ενότητας Ηθοποιών<



Τις τελευταίες μέρες έχει ανοίξει η συζήτηση και στον κλάδο μας, για όλα αυτά που αποκαλύπτονται και έρχονται στη δημοσιότητα μετά από καταγγελίες συναδέλφων μας. 
Περιπτώσεις που πρέπει να διερευνηθούν, να αποκαλυφθούν και όπως με την τοποθέτησή μας στο ΔΣ είχαμε τονίσει:
 ¨Η συγκυρία να αποτελέσει έναυσμα, ώστε και άλλοι άνθρωποι, να βρουν το θάρρος να μιλάνε, σε όποιο χώρο και αν βρίσκονται, κυρίως αυτοί που δεν τους δίνεται εύκολα το μικρόφωνο. Εμείς από τη μεριά μας καλούμε όλους τους εργαζόμενους, όλους τους ηθοποιούς -όπως άλλωστε το κάναμε πάντα - να καταγγέλλουν σταθερά κάθε παραβίαση των δικαιωμάτων τους που στους χώρους εργασίας είναι καθημερινές από την εργοδοσία και διαφόρους που διατηρούν θέσεις εξουσίας¨.
Αυτή η συζήτηση, μας βρίσκει εδώ και έναν χρόνο περίπου χωρίς εργασία, τους περισσότερους από εμάς χωρίς κανένα επίδομα, χωρίς κανένα εισόδημα και πραγματικά μας προβληματίζει το τι θα κάνουμε και πως θα ζήσουμε. 
Εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε σε μεγάλες και συνεχόμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, σε πρωτόγνωρες συνθήκες, κάτι που έχει πιέσει πολύ την κυβέρνηση.
 Είναι επιτακτικό σήμερα, τώρα, να οξυνθεί, να δυναμώσει ο αγώνας για τη ζωή και τα δικαιώματά μας, για να ανοίξουν οι χώροι εργασίας μας με όλα τα απαιτούμενα μέτρα. 
Για να κερδίσουμε εκείνες τις συνθήκες που θα διασφαλίζουν, με βάση τις δικές μας ανάγκες τους όρους που θα επιστρέψουμε στην εργασία μας και που θα αφορούν κάθε πλευρά του επαγγέλματός μας!
 Για να σταματήσει η εργασιακή ανασφάλεια! 
Για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού. Να μην υποχωρήσει η πάλη και ο αγώνας και σ αυτή την κατεύθυνση επόμενος σταθμός μας είναι η κινητοποίηση αύριο, Πέμπτη 4 Φλεβάρη, στις 12 στο υπουργείο Πολιτισμού. 
Βεβαίως οι παρεμβάσεις μας, οι εξορμήσεις μας, η επικοινωνία, η ενημέρωση και συζήτηση με τους συναδέλφους μας θα ενταθούν το επόμενο διάστημα.
Θέλουμε για άλλη μια φορά να επισημάνουμε τα εξής, γιατί γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί η αλήθεια:
1. Επαναφέρουμε για όλους του παραπάνω λόγους την πρόταση για σύγκληση Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΗ, την οποία όλες οι άλλες παρατάξεις αρνήθηκαν και καταψήφισαν στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο. Είναι μια περίοδος που κάποιοι θέλουν τους ηθοποιούς θεατές αλληλοκατηγοριών, θεατές των εξελίξεων, να ασχολούνται με τα προβλήματά μας κάποιες ομάδες ¨ειδικών¨. Στην αντίπερα όχθη εμείς προτείνουμε να πάρουν θέση, να συμβάλλουν με γνώμη όλοι οι συνάδελφοι, μαζικά, ζωντανά και συλλογικά να αποφασίσουμε τις επόμενες κινήσεις μας. Προτείνουμε την διεξαγωγή της ΓΣ άμεσα, σε κλειστό γήπεδο, όπου μπορούμε να πάρουμε όλα τα απαιτούμενα μέτρα αποστάσεων, με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα (μάσκες, αντισηπτικά κλπ) και βέβαια με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα. Άραγε γιατί την αρνούνται; Σε περίπτωση που αρνηθούν ξανά, θα προχωρήσουμε σε μάζεμα υπογραφών για την σύγκλησή της.
2. Εδώ και περίπου μια εβδομάδα, ζητάμε τα πρακτικά του τελευταίου Διοικητικού Συμβουλίου. Πάλι με διάφορες προφάσεις δεν μας τα έχουν δώσει, πηγαίνοντας μας από μέρα σε μέρα. Άραγε γιατί το αρνούνται; Προσπαθεί κάποιος να καλύψει κάτι;
3. Βλέπουμε τον πρόεδρο του ΔΣ να δίνει συνεντεύξεις στα κανάλια και να μας λέει ότι δέχεται πιέσεις από πολλές πλευρές. Άραγε γιατί δεν κατονομάζει τις πιέσεις αυτές; Αναφέρεται συνέχεια σε κάποια 10 περιστατικά χωρίς ούτε το Διοικητικό Συμβούλιο να έχει ενημερωθεί. Άραγε γιατί δεν τα φέρνει για συζήτηση;
Επιμένουμε πως μόνο διατηρώντας έναν αγωνιστικό προσανατολισμό μέσα από το σωματείο μας, και όχι μετατρέποντας το σωματείο μας σε ΜΚΟ, μόνο συζητώντας σε βάθος και με τη συμβολή και τη γνώμη όλων των συναδέλφων, μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτά τα τόσο κρίσιμα ζητήματα της βίας, της επόμενης μέρας στους χώρους εργασίας.

Την στιγμή που μέσα και έξω από τη σκηνή, κραυγάζουν η ανασφάλεια, η ανεργία, ο αποκλεισμός, η έλλειψη εργασιακών δικαιωμάτων, η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, η ανθρωποφαγία, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, η πείνα, η τρομοκρατία, η καταστολή, η ένταση της βίας σε κάθε μορφή της, μέσα σε μία κοινωνία-αρένα, ο μόνος τρόπος να περιφρουρήσουμε την τέχνη μας, τους νέους συναδέλφους μας που σπουδάζουν σε δραματικές σχολές, είναι η συνεχής δράση και οργάνωσή μας για την υπεράσπιση των συλλογικών μας δικαιωμάτων, η αντιμετώπιση με συλλογικό τρόπο όλων των αυθαιρεσιών. 

Άλλωστε αυτό και οι ίδιες οι εξελίξεις θα το αποδείξουν.

Αθήνα, 3/2/21





>ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΗΘΟΠΟΙΩΝ:
Ζητάμε από τον πρόεδρο του Πειθαρχικού να δημοσιοποιήσει τα πρακτικά όπου, όπως ανέφερε σε δημοσίευμα του, η ΔΕΗ τοποθετήθηκε κατά της συγκρότησης του Πειθαρχικού γιατί όπως είναι φυσικό, ο ίδιος δεν είναι μέλος του ΔΣ και ίσως δε του τα μεταφέρανε καλά.
Ο ισχυρισμός του πάντως καταρρέει από το γεγονός ότι η ΔΕΗ έθεσε υποψηφιότητα για το αντεπιστέλλον μέλος του Δ.Σ στο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Επίσης η ΔΕΗ την τοποθέτησή της την δημοσίευσε και είναι διαθέσιμη σε όλους.
Μπορεί ο ίδιος, σύμφωνα με τον κανονισμό να μην είναι υπεύθυνος για την ενημέρωση των μελών του ΔΣ, όμως δεν μπορεί να μαθαίνουμε από τα κανάλια και κάθε εκπομπή το πόσες καταγγελίες (και με διαφορετικά κάθε φορά αριθμητικά στοιχεία να αναφέρονται) έχουν γίνει στο σωματείο.
Τέλος, όσο για την προστασία των μελών που καταγγέλλουν για άλλη μία φορά λέμε πως η προστασία των θυμάτων, η οποία είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ, δεν έχει καμία σχέση με την απόκρυψη των θυτών ειδικά όταν αυτά που καταγγέλλονται είναι ποινικά αδικήματα.
>Κάλεσμα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου
>Πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση Πέμπτη 11 Φλεβάρη στις 12.00 στα Προπύλαια
Κοντεύει ένας χρόνος που είμαστε χωρίς δουλειά. Η Κυβέρνηση αντιμετώπισε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε κάνοντας ότι δε μας ξέρει.
Η επιβίωσή μας στηρίχθηκε κυριολεκτικά στη συλλογική μας δράση και στην έκφραση της αλληλεγγύης. Μαζικοποιήσαμε τα Σωματεία μας και τις διαδικασίες τους. Οργανώσαμε τις πιο μαζικές κινητοποιήσεις σε εργαζόμενους στον Πολιτισμού που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες.
Συγκρουστήκαμε με τον Κυβερνητικό αυταρχισμό και τις απαγορεύσεις. Σπάσαμε στην πράξη την Κυβερνητική προσπάθεια να φέρει τα αιτήματά μας σε αντιπαράθεση με τα αιτήματα των άλλων εργαζόμενων.
Εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας στα αιτήματα εργαζόμενων σε άλλους κλάδους, δεχθήκαμε την αλληλεγγύη από Σωματεία άλλων κλάδων. Πιέσαμε την Κυβέρνηση να πάρει μέτρα ενίσχυσής μας.
Σήμερα είμαστε στη μέση του πιο μεγάλου ανήφορου. Έχουμε πια εμπειρία πως πρέπει να συνεχίσουμε, έχουμε εμπιστοσύνη στη δική μας δύναμη. Στα αγωνιώδη ερωτήματα της συντριπτικής πλειονότητας των συναδέλφων για το πως θα ζήσουμε το επόμενο διάστημα, η Κυβέρνηση σιωπά. Κρύβεται πίσω από τις δυσκολίες του Κρατικού Προϋπολογισμού, που κριτήριο έχει την «ανάπτυξη» των μεγάλων ομίλων και όχι την επιβίωση των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι θα μεγαλώνει η επίθεση που θα δεχόμαστε. Στο προσκήνιο της «μέρας μετά την πανδημία» θα μπει το ζήτημα ποιος θα πληρώσει την κρίση.
Τώρα ξέρουμε πως η δική μας απάντηση είναι η οργάνωση και η διεκδίκηση.
Καλούμε μαζί με άλλα Σωματεία του χώρου του Πολιτισμού σε Πανκαλλιτεχνική κινητοποίηση
την Πέμπτη 11 Φλεβάρη στις 12.00 στα Προπύλαια.
Με πορεία θα κατευθυνθούμε στο Υπ. Εργασίας ζητώντας :
>Μέτρα ουσιαστικής στήριξης του εισοδήματος για το σύνολο των εργαζόμενων του κλάδου.
>Να οριστεί άμεσα ως περίοδος ισχύος των μέτρων στήριξης όλη η περίοδος της καραντίνας και μέχρι να αρθούν οι επιπτώσεις στον κλάδο μας.
>Πίστωση στους λογαριασμούς των δικαιούχων στην αρχή κάθε μήνα.
>Επιδότηση ενοικίου για τους εργαζόμενους στον Πολιτισμό, όπως και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.
>Για τους συναδέλφους που η επιδότηση ανεργίας λήγει μέσα στη διάρκεια ενός μήνα χωρίς να τον καλύπτει ολόκληρο, να δίνεται η επιδότηση ειδικού σκοπού, αντίστοιχα με τις περιπτώσεις συναδέλφων που έχουν ενεργή σύμβαση που δεν είναι πλήρους απασχόλησης και δεν εξαιρούνται της επιδότησης.
>Για τους δικαιούχους του εποχικού βοηθήματος του 2020 να μην απορριφθούν οι αιτήσεις όσων την περίοδο καταβολής της επιδότησης (Σεπτέμβρη – Νοέμβρη 2020) ήταν εργαζόμενοι σε άλλο κλάδο, λόγω της απαγόρευσης λειτουργίας του δικού μας. >Επίσης για το εποχικό βοήθημα του 2021 να μην έχει προϋπόθεση ένσημα, αλλά να είναι δικαιούχοι όσοι επιδοτήθηκαν έστω μία φορά κατά την περίοδο της πανδημίας.
>Διαγραφή χρεών προς Εφορία, Τράπεζες, ΔΕΚΟ για το διάστημα εφαρμογής των μέτρων και για όσους αποδεδειγμένα βρίσκονται σε αδυναμία να πληρώσουν.
>Να καταργηθούν τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος των εργαζόμενων (πλειστηριασμοί, εξώσεις, κατασχέσεις τραπεζικών καταθέσεων).
>Να εξασφαλιστούν με ευθύνη του κράτους σε κάθε εργαζόμενο και στην οικογένειά του τα βασικά αγαθά: εισόδημα, φαγητό, θέρμανση, ρεύμα, τηλέφωνο-ίντερνετ, νερό.
>Να παρασχεθούν δωρεάν τεστ σε ΑΜΚΕ και σε μεμονωμένους καλλιτέχνες για την ασφαλή διεξαγωγή προβών που γίνονται αυτή την περίοδο.
>Να διασφαλιστεί η απόδοση πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων στις παραγωγές που γίνονται αυτή την περίοδο και ιδιαίτερα από τα Κρατικά Θέατρα.
>Να συμβάλλει σε αυτό το στόχο και η Επιθεώρηση Εργασίας με τμήμα που να παρακολουθεί τις διαδικτυακές παραστάσεις.
>Να παρθούν όλα τα αναγκαία υγειονομικά μέτρα ώστε να επαναλειτουργήσουν με δια ζώσης διαδικασίες τα Ωδεία και οι Καλλιτεχνικές σχολές.
>Με ευθύνη του Κράτους να δημιουργηθούν ελεγκτικοί μηχανισμοί που θα ελέγξουν την εφαρμογή των υγειονομικών πρωτοκόλλων.
>Να παρθεί κάθε αναγκαίο μέτρο για να μη χαθεί η χρονιά για τους σπουδαστές.
ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ

Συλλογική συνείδηση και αλληλεγγύη των εργαζομένων απέναντι στην παρενόχληση:

Στον ρόλο του σωματείου σαν χώρο που θα αναπτύσσεται η συλλογική συνείδηση και αλληλεγγύη απέναντι σε οποιασδήποτε μορφής βία αναφέρθηκε η Λίλα Καφαντάρη, εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Ενότητας Ηθοποιών» στο Πειθαρχικό του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, σε παρέμβασή της το πρωί της Κυριακής στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Κάτι τρέχει με τη Μάριον».

Αφού αναφέρθηκε στο ότι η παράταξη δεν είχε μέχρι εκείνη τη στιγμή επίσημη ενημέρωση στο πλαίσιο της λειτουργίας του Διοικητικού Συμβουλίου ούτε του Πειθαρχικού του Σωματείου, ούτε για τον αριθμό ούτε και για το περιεχόμενο των καταγγελιών που έχουν φτάσει στο σωματείο, σημείωσε: 

«Όταν εμείς είχαμε τη διοίκηση του σωματείου, μόνο σε πάρα πολύ σοβαρές περιπτώσεις ενεργοποιούσαμε το Πειθαρχικό. Γιατί εμείς θεωρούμε ότι το σωματείο έχει έναν άλλο ρόλο. Δεν είναι δικαστήριο, ούτε μπορεί να τιμωρεί τους συναδέλφους. Αυτό που μπορεί να κάνει είναι αναπτύξει τη συλλογική συνείδηση και αλληλεγγύη στους εργαζόμενους ώστε όταν παρουσιάζονται σε έναν εργασιακό χώρο δικό μας περιστατικά που ο συνθέτης, ο παραγωγός -γιατί συνήθως από θέση εξουσίας ασκεί οποιαδήποτε βία κάποιος σε έναν εργαζόμενο- όλοι οι εργαζόμενοι που είναι παρόντες να μπαίνουν μπροστά μαζί με τον εργαζόμενο που δέχεται αυτή την παρενόχληση και να μην δέχονται να συνεχιστεί. Δηλαδή να βάζουν την αλληλεγγύη μπροστά σε οποιονδήποτε δεχτεί άσκηση σεξουαλικής παρενόχλησης».

Παράλληλα σημείωσε, ανάμεσα σε άλλα, πως φαινόμενα όπως αυτά που καταγγέλλονται συνδέονται με το ότι δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις και κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων σε συνθήκες ανεργίας, ανασφάλειας και ανταγωνισμού και επιχείρησε, επιμένοντας, να αναδείξει τις ευθύνες και την υποκρισία των κυβερνήσεων.